Μία ομάδα αστρονόμων εντόπισε τα δύο πιο απομακρυσμένα άστρα στη γαλαξιακή άλω, η παρουσία των οποίων μπορεί να δώσει χρήσιμες πληροφορίες για το παρελθόν και το σχηματισμό του Γαλαξία μας.
Πρόκειται για την ερευνητική ομάδα του Τζον Μποκάνσκι, καθηγητή στο κολλέγιο του Χάβερφορντ, η οποία πρόσφατα ξεκίνησε να ερευνά για άστρα στην εξώτερη άλω του Γαλαξία, μιας σφαιρικής περιοχής που περιβάλλει το γαλαξιακό δίσκο με μέγεθος τουλάχιστον 500.000 ετών φωτός.
Οι αραιοκατοικημένες παρυφές του Γαλαξία προσφέρουν σημαντικές απαντήσεις στους επιστήμονες για το σχηματισμό του, όμως οι μεγάλες αποστάσεις σε συνδυασμό με τη σπανιότητα των άστρων σε εκείνες τις περιοχές δυσχεραίνουν την παρατήρηση τους. Χαρακτηριστικό είναι πως μέχρι σήμερα, ήταν γνωστό μόνο επτά άστρα του Γαλαξία, σε απόσταση μεγαλύτερη των 400.000 ετών φωτός.
Στη δημοσίευση της ομάδας στο επιστημονικό περιοδικό the Astrophysical Journal Letters, περιγράφεται η ανακάλυψη στην άλω του Γαλαξία, των δύο πιο μακρινών άστρων που έχουν παρατηρηθεί ποτέ. Πρόκειται για τους δύο κόκκινους γίγαντες ULAS J0744+25 και ULAS J0015+01, οι οποίοι βρίσκονται σε απόσταση 775.000 και 900.000 ετών φωτός αντίστοιχα σε σχέση με το Ηλιακό μας Σύστημα.
Για να γίνουν αντιληπτές αυτές οι αποστάσεις, αξίζει να σημειωθεί πως η διάμετρος του γαλαξιακού δίσκου, στον οποίο βρίσκεται συγκεντρωμένος ο κύριος όγκος των άστρων του Γαλαξία είναι της τάξης των 100.000 ετών φωτός.
«Οι αποστάσεις μέχρι αυτά τα δύο άστρα είναι πολύ μεγάλες για να κατανοηθούν», υποστηρίζει ο Μποκάνσκι. «Για να τις βάλουμε σε μία κλίμακα, όταν το φως ULAS J0015+01 έφευγε από το άστρο, οι πρόγονοί μας ανακάλυπταν τη φωτιά εδώ στη Γη», κατέληξε.
Η σημασία της ανακάλυψης των δύο άστρων ωστόσο έγκειται στο γεγονός ότι κατοικούν στην άλω του Γαλαξία καθώς ορισμένοι αστρονόμοι πιστεύουν πως η άλως δημιουργήθηκε ως αποτέλεσμα της συνένωσης του Γαλαξία μας με πολλούς άλλους μικρότερους.
«Η θεωρία προβλέπει την παρουσία μίας τόσο εκτεταμένης ζώνης, που δημιουργήθηκε από τα υπόλοιπα μικρών γαλαξιών που συνενώθηκαν με την πάροδο των αιώνων με το Γαλαξία μας», εξηγεί η αστρονόμος Μπεθ Γουίλμαν η οποία συμμετείχε στην έρευνα. «Οι ιδιότητες των ερυθρών γιγάντων στην άλω λοιπόν μας δίνουν πληροφορίες για την ιστορία του σχηματισμού του Γαλαξία. Τα άστρα αυτά είναι σα φαντάσματα του παρελθόντος», κατέληξε.
Συγκεντρώνοντας ένα μεγαλύτερο πλήθος από μακρινούς ερυθρούς γίγαντες η ερευνητική ομάδα ευελπιστεί να συνεχίζει να δοκιμάζει τις προβλέψεις των θεωρητικών της μοντέλων για το σχηματισμό του Γαλαξία, κάτι που από μόνο του αποτελεί μία δύσκολη πρόκληση.
