Αποτελεί πια κοινό τόπο η παραδοχή ότι ζούμε στη χρυσή εποχή της τηλεόρασης. Σειρές, όπως το «Game of thrones», το «Breaking bad» και το «Mad men», άνοιξαν τον δρόμο, και πλέον υπάρχει κόσμος, που συγκρίνει σοβαρά την τηλεόραση με το σινεμά, χωρίς αυτό να φαίνεται τόσο περίεργο ή να προκαλεί αντιδράσεις.
Αυτή η άνοιξη ήταν μια από τις καλύτερες τηλεοπτικά, με έναν συνδυασμό από παλιές και καινούριες εξαιρετικές σειρές να παίζονται ταυτόχρονα, ενώ μια περίπτωση που ξεχώρισε ήταν το «Fargo», που προβλήθηκε στο FX.
Στοιχεία από ολόκληρη τη φιλμογραφία των Coen
Το όνομα της σειράς μάς φέρνει στο μυαλό την ταινία - ορόσημο των αδερφών Coen από το 1996, μιας και βασίζεται σε αυτήν, δημιουργώντας μια διασκευή της. Η τοποθεσία παραμένει η αγροτική Minnesota και, χονδρικά, οι χαρακτήρες χωρίζονται σε αστυνόμους και κακοποιούς. Από εκεί και πέρα όμως, μιλάμε για μια εντελώς διαφορετική υπόθεση, που δεν μένει μόνο στις επιρροές της συγκεκριμένης ταινίας, αλλά αντλεί στοιχεία από ολόκληρη τη φιλμογραφία των Coen, κλείνοντας επιδεικτικά το μάτι στους οπαδούς της.
Όπως η ταινία κυκλοφόρησε το 1996 και η ιστορία της διαδραματιζόταν στο 1987, έτσι και η σειρά βγήκε σήμερα και η ιστορία της εξελίσσεται στο 2006. Και οι δύο μάς πληροφορούν ότι όσα εκτυλίσσονται είναι αληθινά και απλά έγινε αλλαγή των ονομάτων προς τιμήν των θυμάτων. Κάτι τέτοιο, όμως, δεν ισχύει σε καμία περίπτωση. Είναι ένα τρικ των Coen, για να πιστέψει ο κόσμος πιο εύκολα όσα συμβαίνουν και να τα βιώσει πιο έντονα. Ένας ασφαλιστής που ζούσε μια ήσυχη ζωή
Πρωταγωνιστής στο τηλεοπτικό «Fargo» είναι ο Lester Nygaard (Martin Freeman), ένας ασφαλιστής που ζει μια ήσυχη ζωή στο Bemidji της Minnesota, μέχρι τη στιγμή που περνάει από τη μικρή παγωμένη πόλη ο Lorne Malvo (Billy Bob Thornton), ένας περιπλανώμενος δολοφόνος - απατεώνας, που επηρεάζει πρόσωπα και καταστάσεις σαν να είναι ο διάβολος προσωποποιημένος. Ξαφνικά, στη μικρή ήσυχη πόλη ξεσπά ένα κύμα βίας, με τον Lester να βρίσκεται στο επίκεντρο. Την υπόθεση καλούνται να λύσουν οι αστυνόμοι Gus Grinmly και Molly Solverson (Allison Tolman). Από εκεί και πέρα, τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο. Στα 10 επεισόδια που συνθέτουν την αυτοτελή σεζόν, παρελαύνουν ένας Έλληνας επιχειρηματίας που ξεκίνησε από το μηδέν, πράκτορες του FBI και κωφάλαλοι πληρωμένοι δολοφόνοι με αυτόματα, έτοιμοι για όλα.
CHRIS LARGE
Με αμείωτο ρυθμό που κόβει την ανάσα
Το θέμα, που εγείρεται με το τηλεοπτικό «Fargo», είναι κατά πόσο έχει λόγο ύπαρξης. Εφόσον η ταινία θεωρείται πλέον κλασική στο είδος της και τελειοποίησε αυτό που έκανε, ποιος ο λόγος να επανέλθουμε σε αυτήν 18 χρόνια μετά, μέσω μιας σειράς; Θα μπορούσε, λοιπόν, να είναι διεκπεραιωτική και θα είχε και πάλι μια στέρεη βάση και ένα κοινό που θα την ακολουθήσει. Παρόλα αυτά, επιλέγει ένα διαφορετικό μονοπάτι. Είναι μια σειρά, που δεν χρειαζόταν να είναι καλή, και κατάφερε να παραδώσει 10 ώρες πανέμορφης και καθηλωτικής τηλεόρασης, που σου κόβει την ανάσα. Αρκετοί τη συγκρίνουν με το «True detective» του HBO, επειδή, από τη μία, είναι μια αυτοτελής αστυνομική ιστορία 10 επεισοδίων και, από την άλλη, έχει για πρωταγωνιστές αντιήρωες. Ωστόσο, αν πρέπει να βρούμε ομοιότητες με κάποια άλλη σειρά, θα επιλέγαμε το «Breaking bad».
Είναι τρομερό πως καταφέρνει να σε σφίγγει και να κάνει την καρδιά σου να χτυπά δυνατά, ακόμη και όταν δεν συμβαίνει τίποτα. Το πρώτο επεισόδιο είναι μια από τις πιο έντονες στιγμές της φετινής τηλεοπτικής σεζόν και σε πιάνει απροετοίμαστο. Από εκεί και έπειτα, δεν κόβει ποτέ τον ρυθμό του. Ακόμη και στα επεισόδια 2 - 4 που προετοιμάζει τη συνέχεια, είναι έτσι γυρισμένο, ώστε να μην μπορέσεις να πατήσεις παύση ούτε στιγμή. Κάθε διάλογος προμηνύει την καταιγίδα που θα ακολουθήσει και δεν υπάρχει χαρακτήρας, που να μη σε ενδιαφέρει να τον ψάξεις περισσότερο και να αναζητήσεις τα αίτια για τις πράξεις του. Ό,τι άλλες σειρές χρειάζονται δύο ή τρεις σεζόν, για να το πετύχουν, το «Fargo» το πέτυχε σε λίγα επεισόδια.
Ανθρωποκυνηγητό στη χιονοθύελλα
Η κορυφή της σειράς βρίσκεται, πάντως, στο δεύτερο μισό της σεζόν, με το έκτο επεισόδιο, με τίτλο «Buridan’s Ass», να παράγει τέτοια ένταση, που μόλις τελειώσει, θα σου πάρει ώρα να συνέλθεις. Στην κλιμάκωση, υπάρχει ένα ανθρωποκυνηγητό στη χιονοθύελλα, που αποτελεί το σήμα κατατεθέν των αρετών της σειράς. Χρησιμοποιεί τα χιονισμένα τοπία της Minnesota με τον ίδιο τρόπο, που το «Breaking bad» αξιοποίησε την έρημο της Albuquerque, και η επιβίωση σχετίζεται με το πόσο καλά μπορείς να αντεπεξέλθεις στις ιδιαίτερες συνθήκες τους. Και εδώ, έχουμε να κάνουμε με έναν από τους σημαντικότερους λόγους της ανόδου της τηλεόρασης έναντι του σινεμά.
Η τηλεόραση θεωρείται κατεξοχήν το μέσο των σεναριογράφων, αφού εδώ είναι πιο σημαντικοί από οτιδήποτε άλλο και είναι αυτοί, που γίνονται πάντα διάσημοι με την επιτυχία μιας σειράς. Σταδιακά, ωστόσο, έχουν αναδειχθεί και άλλα στοιχεία γύρω από το σενάριο και ένα από αυτά είναι η φωτογραφία. Κοιτάζοντας πίσω στην ιστορία της τηλεόρασης, ελάχιστες είναι οι φορές, που έβλεπες μια σειρά και έδινες βάση στη φωτογραφία της, γιατί απλούστατα δεν έδινε σημασία και η ίδια σε αυτό. Αυτή τη στιγμή, όμως, είναι ένας τομέας τόσο σημαντικός, που όσες σειρές δεν ενδιαφέρονται να παραδώσουν κάτι ξεχωριστό μοιάζουν τρομερά παλιομοδίτικες. Θα μπορούσες να δεις το τηλεοπτικό «Fargo» στο σινεμά και τίποτα δεν θα μαρτυρούσε ότι μιλάμε για τηλεόραση.
Οι πρωταγωνιστές
Και ερχόμαστε σε έναν άλλο πολύ σημαντικό τομέα της καθιέρωσης της τηλεόρασης, στο ότι βλέπουμε, δηλαδή, σε σειρές πολλά πρώτα ονόματα του σινεμά, τα οποία παλαιότερα δεν θα έκαναν τόσο εύκολα αυτό το βήμα. Φυσικά, ο Matthew McConaughey είναι η σημαντικότερη παρουσία και σε αυτόν οφείλεται η επιτυχία του «True detective». Και ο Billy Bob Thornton, όμως, είναι μια εξέχουσα περίπτωση, που - παρά το ότι τα τελευταία χρόνια δεν βρίσκεται και στα καλύτερά του - παραμένει ένας πολύ καλός ηθοποιός.
Επιτυχημένη είναι και η επιλογή του Lorne Malvo, αφού ο ρόλος του στο «Fargo» είναι ό,τι καλύτερο του έχει συμβεί εδώ και μια δεκαετία. Εξαιρετικός είναι και ο Martin Freeman των ταινιών «Hobbit» και του βρετανικού «Sherlock», δίνοντας υπόσταση σε έναν εκκεντρικό χαρακτήρα, που είναι ταυτόχρονα ο πρωταγωνιστής και ο πιο αντιπαθητικός της σειράς. Πέρα από αυτούς όμως, το «Fargo» φέρνει στο προσκήνιο το όνομα της Allison Tolman, η οποία παίρνει τον πρώτο σημαντικό ρόλο της καριέρας της και στέκεται επάξια στα χνάρια της Gunnerson, της Frances McDormand από το original «Fargo». Είναι ξεκάθαρα η αποκάλυψη της σειράς, ο χαρακτήρας με τον οποίο ταυτίζεται το κοινό μέσα σε ένα ζοφερό σύμπαν, και ελπίζουμε να τη δούμε πολλές φορές στο μέλλον.
Φινάλε που διχάζει
Στα τελευταία επεισόδια, η σειρά κάνει ένα άλμα στο μέλλον. Και αυτή είναι από τις καλύτερες επιλογές, αφού παράγει το ένατο επεισόδιο, με τίτλο «A fox, a rabbit, and a cabbage», το οποίο περιέχει μια από τις καλύτερες σκηνές, που έχουμε δει μέσα σε ασανσέρ. Ό,τι ήταν το «Ozymandias» στο σύμπαν του «Breaking bad» είναι αυτό το επεισόδιο για το «Fargo». Το τέλος διχάζει, με κάποιους να μη μένουν ικανοποιημένοι και να έχουν τις ενστάσεις τους. Για αυτό φταίει, όμως, ότι η κορυφή ήρθε στο προτελευταίο επεισόδιο, που χαρίζει και τον μύθο ολόκληρης της σεζόν.
Συνολικά, το τηλεοπτικό «Fargo» είναι μια σαρωτική επιτυχία. Όχι μόνο κατανοεί πλήρως το πνεύμα των Coen, αλλά αποδίδει και μια διαφορετική οπτική γωνία, που μάλλον θα έκανε και τους ίδιους υπερήφανους. Είναι μια φιλοσοφημένη σειρά για το πόσο λεπτή είναι η διαχωριστική γραμμή των ηρώων και των αντιηρώων και πόσο την μπλέκουμε καμιά φορά και εμείς οι ίδιοι, ενώ περνάει το μήνυμά της μέσα από ένα υπέροχο περιτύλιγμα, που ο τηλεθεατής θα αργήσει να ξεπεράσει. Μια δεύτερη σεζόν με διαφορετικούς πρωταγωνιστές είναι ένα πιθανό ενδεχόμενο. Μέχρι τότε, όμως, και άσχετα αν θα συμβεί και πώς θα είναι, η πρώτη σεζόν είναι μια από τις καλύτερες της χρονιάς.
naftemporiki.gr
