Η ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ, του ισπανικού κόμματος «Podemos» που γεννήθηκε από το κίνημα των Αγανακτισμένων (Indignados) και του Κινήματος Πέντε Αστέρια του Ιταλού πρώην κωμικού Μπέπε Γκρίλο θυμίζουν το Κίνημα της Πέμπτης Δημοκρατίας του Ούγο Τσάβες, αναφέρει σε άρθρο της η ισπανική συντηρητική εφημερίδα ABC.
Σύμφωνα με τον Ισπανό πολιτικό επιστήμονα Χουάν Κάρλος Μονεδέρο, τα κινήματα αυτά έχουν πολλά κοινά στον λόγο τους με την εθνικιστική - λαϊκιστική ρητορική του κινήματος του θανόντος το 2013 προέδρου της Βενεζουέλας, με την οποία κατάφερε να κερδίσει την εξουσία το 1998.
«Και τα τρία κόμματα εμφανίζονται με μία ρητορική ανάκτησης της εθνικής - λαϊκής κυριαρχίας ενάντια στην επιρροή υπερεθνικών οργανισμών όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), καθώς και μεγάλων δυνάμεων όπως οι ΗΠΑ και η Γερμανία», αναφέρει ο κ. Μονεδέρο. «Εμφανίζονται πρώτα και κύρια ως πατριώτες και εχθροί της διαφθοράς», προσθέτει.
Την ίδια μέθοδο για την άνοδό του στην εξουσία είχε ακολουθήσει και ο σημερινός πρόεδρος του Ισημερινού Ραφαέλ Κορέα, με το «Κίνημα Συμμαχίας της Χώρας» του, σύμφωνα με τον Ισπανό αναλυτή.
«Ο λαϊκισμός, σύμφωνα με τον Μαξ Βέμπερ, είναι καθοδηγούμενη δημοκρατία βασισμένη στον παράγοντα του συναισθήματος, στην υπόσχεση της αναδιανομής Και την πίστη στον ηγέτη. Τα τρία αυτά ρεύματα δεν αρνούνται την αριστερή τους φύση, αλλά εμπλέκουν στη ρητορική τους τη λέξη πατρίδα: εμφανίζονται έτσι ως υπερασπιστές της χώρας σε σχέση με ξένους παράγοντες, όπως κάνει και η Μαρίν Λεπέν στη Γαλλία και ο Νάιτζελ Φάρατζ στο Ηνωμένο Βασίλειο», επισημαίνεται στο άρθρο.
Ιδιαίτερη σημασία για κινήματα με λαϊκιστικό λόγο, σύμφωνα με την ABC, έχει και η γείωση απευθείας με τους πολίτες μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Το κίνημα Podemos έχει 300.000 ακολούθους στο Facebook, ενώ εκείνοι του Κινήματος Πέντε Αστέρια του Μπέπε Γκρίλο ξεπερνούν τις 400.000.
Η άνοδος των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ, τέλος, συνδέεται από τον αρθρογράφο της εφημερίδας και με την τεράστια πτώση των ποσοστών του ΠΑΣΟΚ (η οποία μελετάται ως φαινόμενο από τους πολιτικούς επιστήμονες διεθνώς), σε αντίθεση με τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα της Ισπανίας και της Γαλλίας, τα οποία διατηρούν σε γενικές γραμμές ηγεμονική θέση στο χώρο της Κεντροαριστεράς εντός της χώρας τους.
