Αναδημοσίευση από τη «Ναυτεμπορική»
Ένα καλό ποσοστό» αναζητούσε ο συνομιλητής μας. Και αυτό ακουγόταν επίκαιρο, σύμφωνο με το πνεύμα των εκλογικών ημερών.
Αλλά το παράδοξο είναι ότι το «αίτημα» αυτό δεν είχε πηγή προέλευσης κάποιον που προσπαθούσε να προσελκύσει ψήφους και καταμετρούσε ποσοστά εκλογικής εμβέλειας.
Δεν ήταν ούτε αρχηγός κόμματος ούτε υποψήφιος επικεφαλής συνδυασμού για τις αυτοδιοικητικές εκλογές ούτε καν υποψήφιος ευρωβουλευτής ή αυτοδιοικητικός σύμβουλος.
Η σχέση του με την εκλογική διαδικασία ήταν αυτή ενός από τους 9.900.000 απλούς ψηφοφόρους που διαμορφώνουν τα ποσοστά αλλά δεν τα επιζητούν με την ιδιότητα του κομματικού στελέχους ή του φανατικού οπαδού, όπως ο ίδιος διευκρίνισε ευθύς αμέσως την αρχική του λεκτική τοποθέτηση, εξηγώντας ότι αυτό που αναζητούσε είναι ένα καλό ποσοστό ταύτισης αυτών που συζητήθηκαν σε επίπεδο φιλόδοξων προγραμμάτων και μεγαλεπήβολων σχεδίων πριν από τις εκλογές με όσα θα χαρακτηρίζουν την πραγματικότητά μας μετά την εκλογική αναμέτρηση.
Ενα καλό ποσοστό διατήρησης της αποφασιστικότητας που επιδείχθηκε πριν και της ενεργητικότητας που θα διατηρηθεί μετά την ολοκλήρωση της εκλογικής διαδικασίας.
Ενα καλό ποσοστό μετατροπής της ευρηματικότητας λύσεων που αναδείχθηκε στον προεκλογικό αγώνα σε κοινές πρωτοβουλίες μετά το κλείσιμο της κάλπης.
Το ότι οι επικείμενες ευρωεκλογές δεν έχουν θεσμικό ρόλο αλλαγής αριθμητικών πολιτικών ισορροπιών ή το ότι οι αυτοδιοικητικές εκλογές δεν μεταβάλλουν αυτόματα το κεντρικό πολιτικό σκηνικό δεν έχει σημασία, άλλωστε ουδείς κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου τις αντιμετώπισε έτσι -και στη μία και την άλλη περίπτωση- ώστε να αξιώνει και την αντίστοιχη μετεκλογική αξιολόγηση.
Θα μπορούσε εύλογα να υποστηρίξει κάποιος ότι το αίτημα περί προεκλογικής και μετεκλογικής συμβατότητας είναι πολύ παλιό και ενδεχομένως απλοϊκό, έτσι πρωτόλεια τοποθετημένο, αλλά το γεγονός ότι ακόμη και τώρα διατυπώνεται με διάφορους τρόπους δείχνει ότι ουδέποτε καλύφθηκε σε ικανοποιητικό βαθμό διατηρώντας την επικαιρότητά του και αντλώντας διαρκώς ευκαιρίες από την πραγματικότητα που το συντηρούν.
«Ενα καλό ποσοστό» από τις θέσεις απασχόλησης, που τόσο η κυβέρνηση όσο και η αξιωματική αντιπολίτευση τοποθέτησαν στο προεκλογικό σκηνικό, αν μπορούσε να επιτευχθεί με την ταχύτητα και την ακρίβεια που περιγράφηκε και από τους δύο πολιτικούς σχηματισμούς, το μεγαλύτερο πρόβλημα που προκάλεσε η κρίση θα έπαυε να υφίσταται.
Εφόσον και τα δύο ισχυρά κόμματα υποστηρίζουν ότι μπορούν να το επιτύχουν -προσεγγίζοντάς το έστω από διαφορετικούς δρόμους- δεν έχουμε παρά να το ευχόμαστε. Αλλωστε γνωρίζουμε ότι οι «μαύροι» ψηφοφόροι δεν προέρχονται από το πουθενά. Δημιουργούνται από τις καταστάσεις.
ΝΙΚΟΣ ΦΡΑΝΤΖΗΣ - [email protected]
