Αδικαιολόγητη χαρακτηρίζει την ανησυχία για «τρομερή άνοδο» των ακροδεξιών κομμάτων στις επικείμενες ευρωπαϊκές εκλογές του Μαΐου για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ο Ολλανδός καθηγητής πολιτικών επιστημών Κας Μούντε, του Πανεπιστημίου της Τζόρτζια στις ΗΠΑ, σε εκτενή συνέντευξή του στην αυστριακή εφημερίδα «Ντερ Στάνταρντ», θεωρώντας πως αύξηση της δύναμής τους θα εμφανίσουν μόνον ήδη ισχυρά ακροδεξιά κόμματα και μάλιστα από χώρες που δεν έχουν πληγεί τόσο πολύ από την οικονομική κρίση.
Πρόκειται, όπως διευκρινίζει, για κατεστημένα κόμματα, όπως το Κόμμα των Ελευθέρων στην Αυστρία ή το Εθνικό Μέτωπο στη Γαλλία που ήταν ήδη ισχυρά, αλλά δεν υπάρχουν νέα κόμματα που να ιδρύθηκαν εξαιτίας της οικονομικής κρίσης και να είχαν εκλογικές επιτυχίες, ενώ ο ισχυρισμός πως η οικονομική κρίση οδηγεί σε μία γιγάντωση της Ακροδεξιάς στην Ευρώπη θα επιβεβαιωνόταν μόνον αν αυτή η αύξηση της δύναμής της δεν περιοριζόταν σε μερικές ποσοστιαίες μονάδες.
Ο ίδιος αμφισβητεί τον ισχυρισμό ότι σε περιόδους αβεβαιότητας υπάρχει ρεύμα προς ακροδεξιές δυνάμεις και επισημαίνει πως στη διάρκεια μιας κρίσης οι ψηφοφόροι δεν θέλουν να διακινδυνεύσουν, αλλά τουναντίον θέλουν σταθεροποίηση της κατάστασης, συνεχίζοντας να πιστεύουν στο σύστημα.
Παρ’ όλο που είναι απογοητευμένοι από τα κυβερνώντα κόμματα, στρέφονται βραχυπρόθεσμα προς μια κατεστημένη επιλογή η οποία σταθεροποιεί την κατάσταση, τονίζει ο κ. Μούντε, σύμφωνα με το Αθηναϊκό Μακεδονικό Πρακτορείο.
Κατά την άποψή του, όταν περάσει η κρίση, τα κόμματα διαμαρτυρίας στην Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένων και των ακροδεξιών, θα αποσπάσουν περισσότερες ψήφους απ’ ό,τι τώρα, διότι οι άνθρωποι θα έχουν το συναίσθημα πως η κατάσταση είναι υπό έλεγχο, διότι πλέον δεν θα ανησυχούν και θα ψηφίσουν ένα κόμμα που θεωρούν ότι αποτελεί τιμωρία για τους κυβερνώντες και ότι θα ασχοληθεί με κοινωνικά και πολιτιστικά θέματα.
Σύμφωνα με τον Ολλανδό καθηγητή πολιτικών επιστημών - ειδικό σε θέματα εξτρεμισμού και λαϊκισμού στην Ευρώπη - οι ψηφοφόροι δεν επιλέγουν την Ακροδεξιά επειδή αυτή έχει την καλύτερη οικονομική πολιτική, αλλά λόγω των υποτιθέμενων θέσεών της για καλύτερη πολιτική μετανάστευσης, ταυτότητας και πάταξης της διαφθοράς.
Προσθέτει δε, πως η κατάσταση στην Ελλάδα δεν μπορεί να συγκριθεί με εκείνη σε Ισπανία, Πορτογαλία ή Ιρλανδία, όχι μόνον γιατί έχει πληγεί περισσότερο από την οικονομική κρίση, αλλά γιατί, όπως ο ίδιος ισχυρίζεται, «είναι ασθενής η θέση της δημοκρατίας και με αυτό τον τρόπο εξηγείται και η επιτυχία της Χρυσής Αυγής».
