Σαν σήμερα, πριν 4 χρόνια, έφυγε από τη ζωή ο ξεχωριστός κωμικός Αλέκος Τζανετάκος, ο οποίος αγαπήθηκε πολύ από το ελληνικό κοινό, ενώ πολλές από τις ατάκες του σε ταινίες παραμένουν διαχρονικές.
Γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε στη Σχολή Θεάτρου Τέχνης του Κάρολου Κουν, αλλά και στην κινηματογραφική σχολή του Σταυράκου. Στο θέατρο πρωτοεμφανίστηκε το 1957, στο έργο «Οι Δικοί μας Άνθρωποι» των Σακελλάριου - Γιαννακόπουλου, και στη συνέχεια υποδύθηκε κλασικούς ρόλους, στο Περιφερειακό Θέατρο Θεσσαλονίκης, του Κώστα Χατζίσκου, που περιόδευε ανά την Ελλάδα.
Κορίτσια Για Φίλημα (1965)
Αργότερα καθιερώθηκε στο θέατρο Μπουρνέλη και πρωταγωνίστησε δίπλα σε μεγάλους ηθοποιούς, όπως ο Μακρής, ο Αυλωνίτης, ο Σταυρίδης, η Βλαχοπούλου και άλλοι.
Πέντε Χιλιάδες Ψέμματα (1966)
Η μεγαλύτερη θεατρική επιτυχία του ήταν «Ο Τρελός του Λούνα Παρκ», του Γιώργου Λαζαρίδη, που ανέβηκε στο θέατρο Παρκ (1969) με τον Θανάση Βέγγο και την Σμαρούλα Γιούλη, στο οποίο ήταν και καλλιτεχνικός διευθυντής. Η τεράστια επιτυχία που είχε το έργο στην Αθήνα συνεχίστηκε και σε περιοδεία στη Θεσσαλονίκη, και κυρίως στην Αμερική. Στο θέατρο έπαιξε 12 χρόνια σε επιθεωρήσεις και άλλα 12 σε έργα πρόζας, συνεργαζόμενος με πολλούς θιάσους.
Η Λεωφόρος Του Μίσους (1968)
Στον κινηματογράφο έκανε το ντεμπούτο του το 1956, στην ταινία «Η Αρπαγή της Περσεφόνης» σε σενάριο Ιάκωβου Καμπανέλλη και σκηνοθεσία Γρηγόρη Γρηγορίου. Στη συνέχεια ξεκίνησε τη συνεργασία του με τη Φίνος Φιλμ, μέσα από την οποία γνώρισε μεγάλες δόξες, παίζοντας κυρίως χαριτωμένους και γραφικούς ρόλους επιπόλαιου νέου και γκαφατζή. Το παρατσούκλι του ήταν «καρπαζοεισπράχτορας», αφού στις ταινίες έτρωγε αρκετές καρπαζιές για τις γκάφες που έκανε, κυρίως από τον Κώστα Βουτσά, του οποίου ήταν σε πολλές ταινίες παρτενέρ. Συνολικά, στην καριέρα του έπαιξε σε 52 ταινίες εκ των οποίων οι 20 ήταν της Φίνος Φιλμ.
Η Ωραία Του Κουρέα (1969)
Στις αρχές της δεκαετίας του ’80 αποσύρθηκε από το θέατρο και τον κινηματογράφο και ασχολήθηκε με τη συγγραφή σεναρίων για βιντεοταινίες στις οποίες πρωταγωνίστησε ο ίδιος. Είχε πάθος με τις μοτοσικλέτες, οι οποίες του χαρίσανε δέκα κύπελλα σε ισάριθμους αγώνες.
