Tι είναι πιο τραγικό να είσαι παιδί του πολέμου στην Τσετσενία ή εγκαταλειμμένο σε μια χώρα όπως το Αφγανιστάν;

Τι είναι χειρότερο να ζεις στο δωμάτιο της μελαγχολίας ή σαν αδέσποτο;

«Τα τρία δωμάτια της μελαγχολίας» του Φινλανδού Πίργιο Χονκασάλο, και τα «Αδέσποτα σκυλιά» της Ιρανής Μαρζίγιε Μεσκίνι, προβλήθηκαν χθες στο 61ο κινηματογραφικό φεστιβάλ της Βενετίας. Και στις δύο ταινίες, πρωταγωνιστούν παιδιά που τα θερίζουν οι δοκιμασίες.

Ο Χονσκάλο παρακολουθεί τη μοίρα των ορφανών της Ρωσίας και της Τσετσενίας. Τα πρώτα τα στέλνουν στο νησί Κρόνσταντ, όπου σε μια ειδική Στρατιωτική Ακαδημία, προετοιμάζονται για τον πόλεμο, ενώ στην Τσετσενία τα παιδιά που οι γονείς τους σκοτώθηκαν από τους Ρώσους ετοιμάζονται για το δικό τους πόλεμο.

Στα «Αδέσποτα σκυλιά», δυο μικρά αδέρφια περιφέρονται, πεινασμένα και παγωμένα στους δρόμους της Καμπούλ, ενώ το βράδυ κοιμούνται στη φυλακή όπου κρατείται η μητέρα τους.

Οταν όμως τα διώχνουν, προσπαθούν να γίνουν κλέφτες, γυρεύοντας ασυλία στη φυλακή.

* Η φωτογραφία από την πόλη Khwaja-Bagauddin του βορειοανατολικού Αφγανιστάν δεν είναι από τις ταινίες.