Το «πράσινο φως» άναψε πρόσφατα το δημοτικό συμβούλιο του δήμου Τρικκαίων για την ίδρυση Αγροτικού - Λαογραφικού Μουσείου στα Μεγάλα Καλύβια, μια περιοχή με πλούσια ιστορία και κοινωνικούς αγώνες. Η σχετική εισήγηση βρήκε ομόφωνη ανταπόκριση από το συμβούλιο της δημοτικής κοινότητας Μεγάλων Καλυβίων, όπως επίσης και από το δημοτικό συμβούλιο του δήμου Τρικκαίων.
Η πόλη των Τρικάλων όσο και ο δήμος Τρικκαίων, στο σύνολό του, θα έχουν όφελος από την υλοποίηση ενός τέτοιου έργου, το οποίο θα αναδείξει την ιστορία του τόπου, τα ήθη και τα έθιμα, συμβάλλοντας παράλληλα και στην οικονομική ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής.
Με την ίδρυση και την λειτουργία ενός Αγροτικού Μουσείου στην ευρύτερη περιοχή του Δήμου Τρικκαίων, θα αναδειχθεί όχι μόνο η λαογραφική, πολιτιστική και αγροτική κληρονομιά του τόπου άλλα θα παρουσιαστεί στο ευρύ κοινό το πώς διαμόρφωσαν οι αγροτικές ασχολίες των ανθρώπων του παρελθόντος την εμπειρία του παρόντος.
Καραγκούνικος γάμος στα Μεγάλα Καλύβια.
Με την συγκέντρωση των αντικειμένων, την ταξινόμηση και τη συντήρησή τους, τονίζεται στην εγκεκριμένη πρόταση, θα επιτευχθεί αφενός η διάσωση και διαφύλαξη της πολύπλευρης πολιτιστικής κληρονομίας (γεωργικά εργαλεία, φωτογραφικό υλικό, καταγραφή προφορικών παραδόσεων) και αφετέρου, η ενημέρωση των πολιτών - και ιδίως των νέων - για τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του τόπου μας.
Το Μουσείο θα στεγαστεί σε δύο διαφορετικά κτήρια. Το Αγροτικό Μουσείο στο χώρο της αποθήκης του πρώην Αγροτικού Συνεταιρισμού, έμπροσθεν της εκκλησίας (θα διαμορφωθεί σε αυτό και χώρος για προβολές), και το Λαογραφικό στο «Κονάκι».
Τα Μεγάλα Καλύβια είναι κωμόπολη και δημοτική ενότητα του Δήμου Τρικκαίων. Βρίσκονται στα νοτιοανατολικά της περιφερειακής ενότητας Τρικάλων, στο δυτικό τμήμα του θεσσαλικού κάμπου και ανάμεσα στα Τρίκαλα και την Καρδίτσα. Η κωμόπολη ιδρύθηκε στις αρχές του 19ου αιώνα, από τη συνένωση έξι μικρών οικισμών της περιοχής.
Οι κάτοικοι των Μεγάλων Καλυβίων συμμετείχαν στην επανάσταση του 1821 με πολλούς αγωνιστές, χωρίς ωστόσο να κερδίσουν την ελευθερία τους. Το 1854, οι Μεγαλοκαλυβιώτες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους λόγω της συμμετοχής τους στην αποτυχημένη επανάσταση του Χριστόδουλου Χατζηπέτρου στη Θεσσαλία και φοβούμενοι αντίποινα των Τούρκων. Κατέφυγαν στην ελεύθερη Ελλάδα και οργανώθηκαν έξω από την πόλη της Λαμίας. Αρκετοί από αυτούς επέστρεψαν στα πάτρια εδάφη μετά από περίπου ένα χρόνο, το 1855.
Το χωριό απελευθερώθηκε από τους Τούρκους τον Αύγουστο του 1881 και πωλήθηκε στον Κωνσταντίνο Ζάππα, όπως και πολλές εκτάσεις σε όλη τη Θεσσαλία. Οι εκτάσεις του χωριού περιήλθαν στο ελληνικό δημόσιο το 1892, σύμφωνα με τη διαθήκη του Ζάππα. Μέχρι πρότινος, τις εκτάσεις αυτές τις ενοικίαζε στους κατοίκους του. Οι κάτοικοι ήρθαν αντιμέτωποι με τον τουρκικό ζυγό εκ νέου το 1897, έπειτα από τον ατυχή ελληνοτουρκικό πόλεμο εκείνου του έτους.
Σήμερα, τα Μεγάλα Καλύβια έχουν εξελιχθεί σε κωμόπολη, ενώ μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2010 υπήρξαν έδρα του δήμου Μεγάλων Καλυβίων. Στο δήμο υπάγονταν επίσης τα χωριά Γλίνος και Αγία Κυριακή. Από την 1 Ιανουαρίου 2011, και σύμφωνα με τις διατάξεις του σχεδίου «Καλλικράτης», αποτελούν δημοτική ενότητα του δήμου Τρικκαίων.
naftemporiki.gr
