Ενσαρκώνοντας μια μοναχική φιγούρα ανάμεσα στο υπαρκτό και το επίπλαστο, που σπρώχνει τον εαυτό της με τόλμη σε ένα παθιασμένο παιχνίδι πάνω στη διάφανη γραμμή που διακρίνει το ψέμα από την αλήθεια, η ηθοποιός Φένια Σχοινά μάς μιλά για την παράσταση «Rien ne va plus». Το έργο της Μαργαρίτας Καραπάνου, που καταργεί τη διάκριση μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίωσης και περιφρονεί κάθε είδους ορισμό και αποδεκτή σύμβαση, παρουσιάζεται στο 104, κάθε Σάββατο και Κυριακή, στις 9 το βράδυ.
Η Λουΐζα είναι συγγραφέας. Θα παντρευτεί τον Άλκη, έναν άντρα με μωβ μάτια. Το καταγράφει στο βιβλίο της επιμελώς, όπως εκείνη το βιώνει. Ποιος, όμως, λέει την αληθινή ιστορία; Ποια είναι η πραγματική εκδοχή; Υπάρχει; Η Φένια Σχοινά υποδύεται την ηρωίδα και μιλά για το έργο και τη σημασία της γνώσης.
Τι επιχειρεί η Μαργαρίτα Καραπάνου μέσα από το «Rien ne va plus»;
Πρώτα σαν αναγνώστης και ύστερα σαν ηθοποιός, αντιλαμβάνομαι ότι η Μαργαρίτα Καραπάνου μιλάει για τον έρωτα, τον θάνατο, τη στιγμή. Τη στιγμή που ο κρουπιέρης λέει “Rien ne va plus”, στο καζίνο πέφτει απόλυτη σιωπή. Το παιχνίδι μετατρέπεται σε μοίρα. Γι’ αυτή τη στιγμή νιώθω ότι μιλάει. Για αυτές τις στιγμές στη ζωή του καθενός μας. Το σίγουρο είναι ότι δεν επιχειρεί να διδάξει. Καταγράφει την αλήθεια της, όπως την έχει βιώσει μέσα από τις δυσκολίες, τις τρέλες, τις χαρές. Όπως κάθε άνθρωπος.
Τι βιώνει η ηρωίδα του έργου;
Το πέρασμα από την αλήθεια στο ψέμα, από το φως στο σκοτάδι, από τη ζωή στον θάνατο.
Τι χάνει και τι κερδίζει, τελικά;
Το να ξεχνάς είναι το μεγάλο μυστικό των δυνατών ανθρώπων, το να θυμάσαι και να αναμασάς είναι η έσχατη ανθρώπινη αδυναμία και την πληρώνουν πάντα οι άλλοι, αλλά, βέβαια, την πληρώνεις πάντα κι εσύ. Η Λουΐζα “χάνει” την πανοπλία της, τη σκυλίτσα της, τη Lyn, και το μωρό του Άλκη. Κερδίζει, όμως, το πιο σημαντικό, την ελευθερία της.
Η σύγκρουση είναι φυσικός νόμος. Μήπως αυτό είναι ένα «σατανικό» τέχνασμα του Θεού, για να έχει αμείωτο ενδιαφέρον το παιχνίδι της ζωής;
Η ζωή είναι μια σύγκρουση έτσι κι αλλιώς. Το σώμα παλεύει με το μυαλό, το μυαλό παλεύει με την ψυχή, η ψυχή παλεύει με το σώμα. Τα τεχνάσματα δεν τα κάνει ο Θεός, αλλά ο άνθρωπος.
Τι σας θλίβει περισσότερο στη σημερινή ελληνική πραγματικότητα;
Με θλίβει η παθητικότητα, η μιζέρια και η αδιαφορία. Με θλίβει που οι νέοι άνθρωποι δεν έχουν δικαίωμα να ονειρεύονται και, ακόμα περισσότερο, με θλίβει το βόλεμα μέσα σε αυτή την κατάσταση.
Με όσα συμβαίνουν γύρω μας, μπορεί να βρει χώρο η αισιοδοξία;
Αν πίστευα το αντίθετο, θα είχα φύγει από αυτή τη χώρα. Η αισιοδοξία από μόνη της δεν είναι αρκετή. Η γνώση είναι σημαντικότερη. Πρέπει πρώτα να κατανοήσουμε και να αποδεχτούμε την κατάσταση, στην οποία βρισκόμαστε, να τη δούμε καθαρά μπροστά μας. Μετά, θα πρέπει να οραματιστούμε την κατάσταση, στην οποία θα θέλαμε να βρεθούμε και με αισιοδοξία να μεταβούμε σε αυτή. Έχοντας πάντα τη γνώση.
Ταυτότητα παράστασης
Απόδοση - σκηνοθεσία: Οδυσσέας Ι. Κωνσταντίνου, πρωτότυπη μουσική: Χρίστος Θεοδώρου, σκηνογραφία: Μάριος Ράμμος, βίντεο: Giannis Gizmo, ηθοποιός βίντεο: Λεωνίδας Αργυρόπουλος, βοηθός σκηνοθέτη: Μάριος Πατσαλής, φωτογραφίες: Χριστίνα Σιδηροπούλου. Ερμηνεύει: η Φένια Σχοινά. Πληροφορίες
104 - Black Box: Ευμολπιδών 41 - Γκάζι, τηλ. κρατήσεων: 210 3455020. Διάρκεια παράστασης: 70΄ χωρίς διάλειμμα. Τιμές εισιτηρίων: γενική είσοδος: 10 ευρώ, μειωμένο - φοιτητικό: 5 ευρώ.
Γιώργος Σ. Κουλουβάρης
[email protected]
