Διαψεύδει ο Γ. Παπανδρέου τα περί ύβρεων από τον Σαρκοζί

Σάββατο, 30 Νοεμβρίου 2013 16:46
UPD:17:07
EPA/PHILIPPE WOJAZER / POOL

Όπως σημειώνει, μέσω συνεργατών του ο Γιώργος Παπανδρέου, ο γάλλος Πρόεδρος αντέδρασε, μεν έντονα στην πρόταση για δημοψήφισμα, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μίλησε υβριστικά. Στιγμιότυπο από τη συνάντηση των Καννών.

A- A A+

Διαψεύδει ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου τα περί υβριστικών αναφορών σε βάρος του από τον Γάλλο πρώην πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί στη συνάντηση των Καννών τον Νοέμβριο του 2011.

Όπως σημειώνει, μέσω συνεργατών του, ο γάλλος Πρόεδρος αντέδρασε, μεν έντονα στην πρόταση του κ. Παπανδρέου για δημοψήφισμα στην Ελλάδα, με ερώτημα «Ναι ή όχι στη συμφωνία - η εφαρμογή της οποίας εγγυάται την παραμονή μας στο Ευρώ», αλλά σε καμία περίπτωση δεν μίλησε υβριστικά στον κ. Παπανδρέου. Όπως τονίζεται, αν είχε συμβεί κάτι τέτοιο, θα δινόταν και η κατάλληλη απάντηση.

Ο συνεργάτης του πρώην Πρωθυπουργού σημειώνει μάλιστα πως ο πρώην Πρωθυπουργός της Ισπανίας Θαπατέρο, που φέρεται να μεταφέρει τα περί απίστευτης έντασης και ύβρεων, δεν ήταν παρών στη συνάντηση, ενώ προσθέτει πως αν αυτά έχουν λεχθεί κάπου αλλού, σε κάποια άλλη συνάντηση «είναι, προφανώς, απαράδεκτα».

Ο συνεργάτης του κ. Παπανδρέου Γιώργος Ελενόπουλος προβαίνει γενικότερα σε εκτεταμένο σχολιασμό των γεγονότων εκείνης της περιόδου, προκειμένου, όπως λέει, να γίνουν γνωστά όσα πραγματικά συνέβησαν και να αποκατασταθεί η αλήθεια γύρω από αυτά, καθώς μέχρι τώρα μιλούν κάποιοι που δεν γνωρίζουν ή γνωρίζουν ένα πολύ μικρό μέρος όσων διαδραματίστηκαν εκείνη την κρίσιμη περίοδο.

Μεταξύ άλλων, κάνει μικρή αναδρομή στις εξελίξεις από την αρχή του 2010, για το πώς φτάσαμε στο Μνημόνιο, για το ΔΝΤ και τη συμμετοχή του στον μηχανισμό στήριξης (σημειώνει ότι η ΕΕ είχε αποφασίσει, με επιμονή της Άγκελα Μέρκελ για τη συμμετοχή του πριν συζητηθεί και αποφασιστεί η ένταξη της Ελλάδας), αναφέρεται σε άρνηση του κ Αντώνη. Σαμαρά να συμφωνήσει στον σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας τον Ιούνιο του 2011 και στη στάση των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ έναντι της πρότασής του για δημοψήφισμα.

Αναφέρει ακόμη ότι οι ευρωπαίοι εταίροι αρνήθηκαν την παρέμβαση της ΕΚΤ για την αγορά ελληνικών ομολόγων από τη δευτερογενή αγορά, κάτι που, σύμφωνα με τον κ. Παπανδρέου, αν γινόταν όπως είχε ζητήσει η Ελλάδα, θα αποσοβούσε την κρίση. 

Σχετικά με το δημοψήφισμα αναφέρεται, μεταξύ πολλών άλλων, ότι κατέστη η μόνη δυνατή διέξοδος λόγω της στάσης του κ. Σαμαρά, ενώ ο κ. Παπανδρέου είχε προϊδεάσει, σχετικά, τους εταίρους το καλοκαίρι του 2011. Στις Κάννες, απλώς, ο κ. Παπανδρέου, έχοντας πάρει την οριστική του απόφαση, ενημερώνει τους εταίρους για τις λεπτομέρειες της απόφασης, την οποία στηρίζει η κ. Μέρκελ. Και αναφέρεται ότι μετά τη συνάντηση, Μέρκελ και Σαρκοζί μιλούν με δεδομένο ότι το δημοψήφισμα θα γίνει.

Η μη πραγματοποίηση του δημοψηφίσματος αποδίδεται στις αντιδράσεις που υπήρξαν, από αντιπάλους του μνημονίου «που ξαφνικά έγιναν θιασώτες του», από τα ΜΜΕ, τους πάσης φύσεως «ενδιαφερόμενους», αλλά και σε ένα μέρος της Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ.

Για το πώς φθάσαμε στο μνημόνιο, γίνεται αναφορά στα «βαρύτατα συμπτώματα κρίσης» της Ελλάδας, δηλαδή την αδυναμία χρηματοδότησης της χώρας και την επίθεση των αγορών που εκδηλώθηκε τον Φεβρουάριο του 2010. Επίσης τονίζεται ότι ούτε από τη Ρωσία ούτε από τις Αραβικές χώρες ούτε από οπουδήποτε αλλού υπήρχε καμία δυνατότητα.

Επισημαίνεται ακόμη πως αν η Ελλάδα είχε στηριχτεί μέσω της αγοράς ομολόγων από τη δευτερογενή αγορά, θα είχε αποφύγει την προσφυγή στον μηχανισμό στήριξης. Διαψεύδεται, εξάλλου, ότι οι ευρωπαϊκές Τράπεζες «ξεφορτώθηκαν» ελληνικά ομόλογα, πλην ενός μικρού ποσοστού. Ακόμη, δεν παραλείπεται η αναφορά στην κυριαρχία των συντηρητικών δυνάμεων στα ευρωπαϊκά όργανα, οι οποίες έκαναν τις συγκεκριμένες επιλογές.

Σχετικά με τη συμμετοχή του ΔΝΤ, τονίζεται ότι δεν ήταν επιλογή η μονομερής προσφυγή σε αυτό, καθώς δεν μπορούσε να καλύψει παρά ένα πολύ μικρό μέρος των ελληνικών αναγκών, αλλά ήταν μια πιθανή διέξοδος αν η χώρα δεν έβρισκε άλλη λύση. Αυτή ακριβώς η δυνατότητα λειτούργησε ως «μοχλός πίεσης» και ίσως ακόμα και «εκβιαστικά» προς τους εταίρους, οι οποίοι, τελικά, αποφάσισαν να συγκροτήσουν τον μηχανισμό στήριξης. Σημειώνεται, μάλιστα ότι η παρουσία του ΔΝΤ στην ΕΕ προϋπήρχε της συμφωνίας για βοήθεια προς την Ελλάδα, καθώς η Γερμανία δεν εμπιστεύονταν τις υπηρεσίες της Κομισιόν.

Αναφορά γίνεται και στο ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης του χρέους, εκείνη την περίοδο, για το οποίο τονίζεται ότι δεν υπήρχε δυνατότητα να γίνει, καθώς οι εταίροι δεν ήταν έτοιμοι να δεχτούν κάτι τέτοιο, ενώ μια παρόμοια μονομερής απόφαση θα οδηγούσε τη χώρα σε βίαιη χρεοκοπία. Γίνεται, μάλιστα, αναφορά σε δήλωση του κ. Σαμαρά, τον Μάρτιο του 2011, ο οποίος, όπως σημειώνει ο κ. Ελενόπουλος, ήταν κατηγορηματικά αντίθετος, ένα χρόνο αργότερα, σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο.

Οι δυνατότητες της Ελλάδας, πριν ενταχθεί στο μνημόνιο, αναφέρεται, ήταν είτε βίαιη χρεοκοπία είτε χρηματοδότηση μέσω συμφωνίας με τους εταίρους, όπως και έγινε.

Υπενθυμίζεται επίσης ότι, τον Μάιο του 2010 έληγε ένα ομόλογο 8,5 δισ. ευρώ και δεν υπήρχε άλλη δυνατότητα αποπληρωμής του. Το ομόλογο αυτό αποπληρώθηκε στις 18 Μαΐου, μια μέρα πριν τη λήξη του κι αφού προηγουμένως είχε, εσπευσμένα, συμφωνηθεί η δημιουργία του μηχανισμού στήριξης.

Η εκκρεμότητα σχετικά με το ομόλογο των 8,5 δισ.ευρώ, όπως αναφέρει ο κ. Ελενόπουλος, δεν έδινε κανένα, απολύτως, περιθώριο είτε για διεξαγωγή εκλογών ή δημοψηφίσματος. Μάλιστα, για το τελευταίο αναφέρεται ότι δεν θα μπορούσε να διεξαχθεί, έτσι κι αλλιώς, διότι καμία κυβέρνηση στο παρελθόν δεν είχε φροντίσει να ψηφιστεί κανονιστικός νόμος, κάτι που έγινε το 2011, από την κυβέρνηση Παπανδρέου.

Πηγή: ΑΜΠΕ

Προτεινόμενα για εσάς



Δημοφιλή