Με ένα διπλό «χτύπημα», ένα θεατρικό κι ένα μυθιστορηματικό, ο συγγραφέας Αλέξης Σταμάτης επανέρχεται δυναμικά, και μας μιλά για το έργο του, «Μεσάνυχτα σ’ έναν τέλειο κόσμο».
Με τη σκηνοθετική υπογραφή του Άρη Τρουπάκη και την ερμηνεία του Νίκου Αρβανίτη, η παράσταση παρουσιάζεται στο Υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν, έως και τις 3 Δεκεμβρίου, κάθε Δευτέρα και Τρίτη, στις 9 το βράδυ.
Σε αναμονή του νέου του βιβλίου, με τίτλο «Χαμαιλέοντες», ενός «ιστορικού μυθιστορήματος» πολύ διαφορετικού, ωστόσο, από αυτό που φαντάζεται όποιος ακούει τον όρο, ο Αλέξης Σταμάτης μας γνωρίζει τον θεατρικό του ήρωα και μιλά για το έργο και για τον κόσμο μας.
Συστήστε μας τον ήρωα του έργου.
Ο Φώτης είναι ένας μεσήλικας παροπλισμένος θεατρικός συγγραφέας, που - τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια - ζει ουσιαστικά μόνος σε ένα διαμέρισμα, μαζί με τα εκατοντάδες dvd του, στα οποία έχει «αποθηκεύσει» σχεδόν όλη του τη ζωή.
Ποια ανατροπή έρχεται να του αλλάξει τη μοίρα;
Μια πρόταση να γράψει ένα θεατρικό έργο, η οποία αφενός θα τον βγάλει από την αφάνεια και αφετέρου είναι επικερδής.
Τι πρέπει να αντιμετωπίσει κατά πρόσωπο, ακόμα και αν δεν το αντέχει;
Για να γράψει το συγκεκριμένο έργο, είναι πλέον αναγκασμένος να δει τα δύο dvd (που δεν έχει δει ποτέ), στα οποία περιέχεται το μεγάλο τραύμα της ζωής του.
Τι διερευνάτε μέσα από την ιστορία του;
Το τραύμα της τέχνης, της ζωής, την προδοσία, τη φιλία, τον έρωτα, τη νοσταλγία για μια εποχή που χάθηκε ανεπιστρεπτί.
Ως συγγραφέας, έχετε βρεθεί ποτέ σε κάποια παρόμοια θέση με τον Φώτη;
Ευτυχώς, όχι. Εγώ είμαι ακριβώς το αντίθετο, είμαι ένα σφουγγάρι, που αφομοιώνει τα πάντα, και τα δικά μου και των άλλων.
Τι είναι για σας η λογοτεχνία;
Ο μόνος τρόπος που ξέρω και θέλω να εκφράζομαι. Μια βαθιά επιθυμία.
Αν είχατε τη δυνατότητα να δημιουργήσετε έναν τέλειο κόσμο, ποια στοιχεία - χαρακτηριστικά θα του δίνατε;
Δεν είμαι “θεός”, ούτε, φυσικά, διεκδικώ τέτοια εύσημα, ούτε καν ως φαντασίωση. Ο κόσμος ποτέ δεν ήταν και ποτέ δε θα είναι τέλειος. Είναι άγριος και αφάνταστα δύσκολος. Οι αισθήσεις που νιώθουμε, κάποιες “δοξαστικές” μας πράξεις, κάποιες λέξεις, ορισμένες χειρονομίες, ενίοτε, τον ομορφαίνουν.
Στα «μεσάνυχτα» της σύγχρονης Ελλάδας που κάνουν το ξημέρωμα να φαντάζει αδύνατο, ποιες σκέψεις σάς κατακλύζουν;
Καταρχάς, πιστεύω πως τίποτα δεν είναι αδύνατο. Τα μεσάνυχτα μοιραία οδηγούν σε ξημέρωμα, όσο κι αν ο χρόνος έχει επιβραδυνθεί. Αν το δεις με τη συμβατική έννοια, ο χρόνος περνά βασανιστικά αργά, σχεδόν έχει ακινητοποιηθεί, αλλά όπως ξέρουμε, ο χρόνος είναι μια σχετική έννοια. Εάν κάνεις μια προβολή στο μέλλον, τα πράγματα θα είναι σίγουρα αλλιώς. Κι ας μην είμαστε εκεί να το πιστοποιήσουμε. Θέλει μια ευεργετική απόσχιση, μια “πλανητική” σκέψη να είσαι ταυτόχρονα μέσα και έξω από τα πράγματα και να μπορείς να φαντάζεσαι ένα μέλλον, βιώνοντας ένα τραυματικό παρόν. Ωστόσο, είναι η μόνη μας ελπίδα.
Τι εύχεστε για το μέλλον μας;
Να ακουστούν οι ευφυείς δυνάμεις, οι υγιείς άνθρωποι, να πάψουμε να είμαστε αυτό το μίζερο, αμόρφωτο και μισαλλόδοξο συνονθύλευμα, που αποτυπώνει τα χειροτέρα χαρακτηριστικά του λαού μας. Να αρχίσει ο ίδιος ο Έλληνας να θέλει πιο “ποιοτικά”, αξιόλογα, βαθιά ανθρώπινα πράγματα. Και να αρχίσει να αγαπάει τον διπλανό του.
Ο Αλέξης Σταμάτης με τον Άρη Τρουπάκη και το Νίκο Αρβανίτη.
Ταυτότητα παράστασης
Σκηνοθεσία: Άρης Τρουπάκης, σκηνικά - κοστούμια: Κατερίνα Σωτηρίου. Ερμηνεία: Νίκος Αρβανίτης.
Πληροφορίες
Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν - Υπόγειο: Πεσμαζόγλου 5 - Αθήνα, τηλ.: 210 3222760. Διάρκεια παράστασης: 60΄ χωρίς διάλειμμα. Τιμές εισιτηρίων: γενική είσοδος: 15 ευρώ.
Γιώργος Σ. Κουλουβάρης
[email protected]
