Κάθε μνημείο είναι σημαντικό, πόσο μάλλον όταν αφορά στην Αρχαία Ολυμπία, τον τόπο γέννησης των Ολυμπιακών Αγώνων.  Γι' αυτό και οι ανασκαφές που βρίσκονται σε εξέλιξη με στόχο την περαιτέρω αποκάλυψη του αρχαίου Γυμνασίου έχουν δημιουργήσει, δικαιολογημένα, μεγάλες προσδοκίες σε ερευνητές και μη.

«Μετά το πέρας των ερευνών, ο αρχαιολογικός χώρος της Ολυμπίας θα έχει διαφορετική εικόνα από τη σημερινή, η οποία όμως θα είναι πιο κοντά με εκείνη της αρχαιότητας», δήλωσε πρόσφατα η γενική γραμματέας του Υπουργείου Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη, στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (ΚΑΣ), το οποίο έδωσε το πράσινο φως στη μελέτη αντιστήριξης και διαμόρφωσης των πρανών της ανασκαφής του Γυμνασίου.

Μια μελέτη που λύνει ζητήματα στατικής φύσεως, αναδεικνύει με ήπιο τρόπο την περιοχή, ενώ δημιουργεί μια εναλλακτική διαδρομή για τους επισκέπτες, οι οποίοι θα έχουν μια μοναδική ευκαιρία: να παρακολουθούν τους αρχαιολόγους επί το έργον.

Το αρχαίο Γυμνάσιο βρίσκεται στα βορειοδυτικά του ιερού της Ολυμπίας, δίπλα στην κοίτη του ποταμού Κλαδέου, ο οποίος έχει καταστρέψει μέρος του μνημείου, που χρονολογείται γύρω στο 2ο αι. π.Χ.. Πρόκειται για ένα μεγάλο μακρόστενο κτίσμα, με ευρύχωρη αυλή στο κέντρο και δωρικές στοές στις τέσσερις πλευρές του.

Στα δυτικά, πιθανότατα, βρίσκονταν τα καταλύματα των αθλητών, ενώ η ανατολική στοά που έχει ερευνηθεί από γερμανούς αρχαιολόγους αποτελείται από εξωτερικό τοίχο, διπλή εσωτερική δωρική κιονοστοιχία με 66 κίονες και δεύτερη κιονοστοιχία, με 60 κίονες, στην πρόσοψη προς την αυλή. Στα δύο άκρα του δαπέδου της στοάς, που έχει μήκος όσο και το μήκος του ολυμπιακού σταδίου, σώζονται δύο αυλακώσεις που όριζαν την αφετηρία και το τέρμα ώστε οι δρομείς στις προπονήσεις τους να διανύουν ακριβώς την ίδια απόσταση.

Το Γυμνάσιο εξυπηρετούσε τις προπονήσεις των αθλητών στα αγωνίσματα δρόμου και στο πένταθλο, ενώ στον μεγάλο υπαίθριο χώρο του, μήκους περίπου 220 μ. και πλάτους 100 μ., γινόταν η προπόνηση στο ακόντιο και τον δίσκο, αγωνίσματα που απαιτούσαν μεγάλο χώρο.