Σε ηλικία 80 ετών πέθανε σήμερα τα ξημερώματα στην Αθήνα, η σκηνοθέτις Αλίντα Δημητρίου.
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1933 και σπούδασε σκηνοθεσία στην σχολή «Σταυράκου». Παράλληλα με τη διοργάνωση κινηματογραφικών προβολών κατά την περίοδο 1970-1975, συμμετείχε σε σεμινάρια για την ταινία μικρού μήκους, έγραψε και μετέφρασε άρθρα σε κινηματογραφικά περιοδικά καθώς και το βιβλίο «Φιλμογραφία Ταινιών Μικρού Μήκους» (1939-1979), ενώ αργότερα το 1992 εξέδωσε το «Λεξικό Ταινιών Μικρού Μήκους».

Από τα μέσα της 10ετίας του '70, οπότε ξεκίνησε να κινηματογραφεί, μέχρι την τελευταία της ταινία για τις γυναίκες μαχήτριες του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, με τίτλο «Η ζωή στους Βράχους», παρουσίασε ένα σινεμά συνεπές στην ανάδειξη της σύγχρονης κοινωνικο-πολιτικής πραγματικότητας.

Η Αλίντα Δημητρίου έως το 1994 δημιούργησε περισσότερα από 50 ντοκιμαντέρ για την τηλεόραση και το Υπουργείο Πολιτισμού (π.χ. Το Θέατρο στο βουνό, Ανθρώπινα Δικαιώματα (10 ημίωρα), Γυναίκες (6 ημίωρα). Από το 1994 -2003 ασχολήθηκε με το βιομηχανικό ντοκιμαντέρ κάνοντας 15 ταινίες για τη ΔΕΗ. Το 2008 ξεκίνησε την τριλογία για τη συμμετοχή των γυναικών στους πολιτικούς αγώνες με τα ντοκιμαντέρ: «Πουλιά στους βάλτους» (έχει τιμηθεί με εφτά βραβεία), «Η ζωή στους βράχους» (με ένα βραβείο) και «Τα κορίτσια της βροχής».

Φιλμογραφία (επιλεκτική)

1978 «Σπάτα»
1985 «Θέατρο στο βουνό»
1988 «Ανθρώπινα δικαιώματα»
1990 «Οι γυναίκες»
1994 «Όλοι εμείς»
1995 «Αθήνα»
1995 «Για μια στιγμή»
2003 «Η ζωή στα σύρματα»
2008 «Πουλιά στο βάλτο»
2009 «Η ζωή στους βράχους»