«Είναι πολύ δύσκολο να περιγράψει κανείς την ατμόσφαιρα στο Βελιγράδι, χωρίς να κινδυνεύσει να πέσει σε συναισθηματισμούς. Η πόλη είναι γκρίζα, τον έλεγχο των πραγμάτων τον έχει η αστυνομία, η οποία ρυθμίζει ακόμη και την κυκλοφορία. Δείχνουν να θέλουν να πείσουν ότι η κατάσταση βρίσκεται υπό έλεγχο, και ότι οι δράστες της δολοφονίας Τζίντζιτς σύντομα θα συλληφθούν».

Αυτά γράφει στη «La Repubblica» η σέρβα συγγραφέας Μπιλιάνα Σερμπλιάνοβιτς.

«Από την Τετάρτη το βράδυ οι κάτοικοι του Βελιγραδίου ανάβουν κεριά και αποθέτουν λουλούδια στο σημείο όπου πυροβολήθηκε ο Ζόραν Τζίντζιτς. Η τηλεόραση μεταδίδει πένθιμη μουσική και δείχνει εικόνες εκείνου του ενεργητικού και παθιασμένου ανθρώπου. Οι κινηματογράφοι και τα θέατρα είναι κλειστά, όλες οι δημόσιες εκδηλώσεις έχουν ακυρωθεί. Μοιάζει με ταινία, μια ταινία ενός κακού σκηνοθέτη, και κανείς δεν μπορεί να δεχθεί ότι η ζωή μας έγινε έτσι. Μόνο όταν ο 70χρονος πρόεδρος της Εθνοσυνέλευσης -ένας άνθρωπος που ήταν καθηγητής του Τζίντζιτς και στη συνέχεια στενός του συνεργάτης- έβαλε τα κλάματα στην τηλεόραση, απέκτησαν όλα τις πραγματικές τους διαστάσεις.

Σχεδόν όλοι κτυπούν τώρα το κεφάλι τους, όλοι είναι έξαλλοι, αλλά δεν ξέρουν με ποιον ακριβώς πρέπει να τα βάλουν. Ο ταξιτζής που με πήγε σήμερα στο Πανεπιστήμιο, οδηγούσε νευρικά, έβριζε συνεχώς τους άγνωστους ενόχους και κινδύνεψε πολλές φορές να τρακάρει. Ο κόσμος κάνει ουρά για να γράψει μια λέξη στο βιβλίο συλλυπητηρίων, που άνοιξε στον τόπο της δολοφονίας. Κάποιος έγραψε "Σερβία, ντροπή σου!", και είναι αλήθεια πως ο κόσμος ντρέπεται».

«Αυτή η χώρα», καταλήγει η αρθρογράφος, «πρέπει τώρα να αποφασίσει αν θέλει να μείνει μακριά από τον υπόλοιπο κόσμο, να ζήσει με τους δικούς της κανόνες, όπου οι καλύτεροι δολοφονούνται, ή να γίνει μια χώρα που αρνείται τον ψεύτικο πατριωτισμό, την εθνικιστική μυθομανία και τα εγκλήματα που διαπράττονται στο όνομα της ιδεολογίας».

Πηγές: La Repubblica, ΑΠΕ