ΔΕΥΤΕΡΑ 17 ΜΑΡΤΙΟΥ 2003
ΔΙΚΗ 17Ν
ΔΕΥΤΕΡΑ 17 ΜΑΡΤΙΟΥ 2003
ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΕΩΣ: 09:05
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ΜΙΧΑΗΛ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ
Α΄ ΜΕΡΟΣ
09:05 – 11:10
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καλή σας ημέρα και καλή εβδομάδα. Επαναλαμβάνεται η συνεδρίαση που είχε διακοπεί. Εκφωνούνται οι μάρτυρες. Ρόμπερτ Τσάντ.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, θέλουμε να θέσουμε αυτό το θέμα των προανακριτικών καταθέσεων και των προανακριτικών απολογιών, να το θέσουμε απλά υπόψη του Δικαστηρίου σας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι γνωστό.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Για να μην επανερχόμαστε κάθε φορά σε κάθε υπόθεση οσάκις θα γίνεται χρήση αυτών των απολογιών. Ο κατηγορούμενος Σάββας Ξηρός έχει και μία δήλωση πολύ σύντομη την οποία θέλω να σας διαβάσω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βεβαίως, θα την ακούσουμε.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Έχουμε την άποψη ότι οι προανακριτικές απολογίες πρέπει να αφαιρεθούν, οι καταθέσεις να αφαιρεθούν από την δικογραφία και να τεθούν στο αρχείο της Εισαγγελίας. Ως προς τις προανακριτικές απολογίες, εμείς από την αρχή ισχυριζόμαστε τουλάχιστον και κυρίως μάλλον για τον Σάββα Ξηρό αλλά και τους δύο άλλους αδελφούς, ότι είναι προϊόν βασανιστηρίων, ψυχολογικών πιέσεων, απειλών και εκβιασμών.
Για τον Σάββα Ξηρό και φαρμακευτικής αγωγής η οποία μείωσε την προσωπικότητά του. Σε μια περίοδο από 29 Ιουνίου 2002 μέχρι πριν από λίγους μήνες, όπου βέβαια συνέβησαν κατάφορες παραβιάσεις του Συντάγματος της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, κατάφορες παραβιάσεις των προβλέψεων του Κ.Π.Δ.
Εμείς δεν θέλουμε να σας θέσουμε, καταλαβαίνουμε ότι η διαδικασία έχει καθυστερήσει. Ούτε θα θέσουμε υπόψιν σας τους νόμους οι οποίοι προβλέπουν την αντιμετώπιση ενός κατηγορουμένου ή ενός υπόπτου, ενός ανθρώπου κατά του οποίου έχει ασκηθεί ποινική δίωξη ή οτιδήποτε άλλο. Εμείς απλά θέλουμε να καταγγείλουμε τις συνθήκες υπό τις οποίες διεξήχθη αυτή η προανάκριση – αν θέλετε – προκαταρκτική εξέταση. Ένα πράγμα σκοτεινό το οποίο ήρθε να επικαλύψει με μία δήλωσή του ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου ο οποίος δήλωσε ότι αφού εξετάσαμε τις συνθήκες υπό τις οποίες ελήφθησαν αυτές οι καταθέσεις τα βρίσκουμε όλα νόμιμα.
Σαφώς δεν ήταν τίποτα νόμιμο. Έγινε μία προκαταρκτική εξέταση και αυτά πάντα σας λέω επειδή εμείς δεν είχαμε δυνατότητα πρόσβασης καμία. Επί σαράντα μέρες απαγορευόταν η προσέγγιση Δικηγόρου παρά του γεγονός ότι και ο κατηγορούμενος και η οικογένειά του είχαν ζητήσει να τον επισκεφθώ.
Υπήρξαν παραβιάσεις. Ο άνθρωπος αυτός βγήκε από το κώμα την τέταρτη προς πέμπτη ημέρα. Παρέμενε στην εντατική. Παρόλα αυτά όπως ομολογεί και ο Εισαγγελέας Διώτης στην συνέντευξη αυτή την γνωστή που έδωσε επιχειρώντας να παρέμβει στο έργο σας την παραμονή ακριβώς της ενάρξεως.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποια συνέντευξη;
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Έδωσε την συνέντευξη την γνωστή, 16σέλιδη συνέντευξη στην εφημερίδα «ΒΗΜΑ› την Κυριακή, ενώ την επομένη ημέρα άρχιζε το Δικαστήριο, όπου μεταξύ των άλλων ομολογεί ότι αυτό ο πολυτραυματίας ο οποίος είχε, δεν θέλω να σας καθυστερήσω να σας διαβάσω ιατρικά πιστοποιητικά, ήταν με ρήξη πνευμόνων, τυφλός, χωρίς ακοή, με σοβαρότατα τραύματα, με ακρωτηριασμούς κλπ, άρχισε μία κουβεντούλα. Κουβεντούλα η οποία δεν προβλέπεται βέβαια από τον Κ.Π.Δ.
Παραβιάστηκαν όλα τα δικαιώματά του και αυτά μετουσιώθηκαν σε κάποιες προανακριτικές ομολογίες οι οποίες, θα τα επικαλεστούμε βέβαια και στην πορεία της υποθέσεως.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βεβαίως.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Εάν τις δείτε και είναι κατασκευασμένες από τον ίδιο εγκέφαλο, με τις ίδιες διατυπώσεις ακριβώς τις οποίες απλά εκλήθη ο κατηγορούμενος Σάββας Ξηρός σε ένα νομικό καθεστώς το οποίο δεν το έχουμε εξακριβώσει ακόμα. Απλά θέλουμε να επισημάνουμε ότι αυτός ο άνθρωπος μετά 40 ημέρες συνελήφθη.
Το ένταλμα συλλήψεώς του είναι 7 Αυγούστου. Επειδή ακριβώς 8 Αυγούστου τον είδε ο κ. Ζερβομπεάκος για να απολογηθεί. Εξέδωσαν ένα ένταλμα συλλήψεως στις 7 Αυγούστου παρά το γεγονός ότι ο κ. Ζερβομπεάκος, το εκτέλεσαν 7 Αυγούστου, το είχε εκδώσει από 31 Ιουλίου. Έκανε μία εβδομάδα να μεταφερθεί από την μία γωνία της Αλεξάνδρας στην άλλη. Συνελήφθη 7 Αυγούστου για να ικανοποιηθεί το γράμμα του Συντάγματος και του Νόμου.
..........: Είναι το αίτημα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι, δεν είπε για αίτημα. Είπε ότι εμείς είμαστε υποχρεωμένοι επειδή ενδεχομένως αύριο θα πείτε να διαβαστούν αυτές οι καταθέσεις. Εγώ θέλω να σας το έχω πει από την αρχή, ότι αν τις διαβάσετε έχουμε αυτές τις αντιρρήσεις και θα τις εξετάσουμε. Μην μου πείτε ότι καλύφθηκαν. Αυτό δεν εννοείτε;
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Ναι, βεβαίως. Εμείς επαναλαμβάνουμε μετά σε κάθε υπόθεση που θα γίνεται επίκληση αυτών των προανακριτικών.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι, στο τέλος. Δεν θα ασχοληθούμε με απολογίες ούτε με προανακριτικές.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Μα αμέσως-αμέσως στην υπόθεση Τσάντ μόνο προανακριτική απολογία υπάρχει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μα δεν θα καθίσουμε να ασχοληθούμε. Ότι υπάρχει εμείς στις απολογίες μόνο στο τέλος. Αλίμονο δηλαδή για κάθε έναν να διαβάζουμε κομματάκια εδώ πέρα.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Εμείς κ. Πρόεδρε για να ολοκληρώσω, θέλουμε να θέσουμε αυτό το ζήτημα ότι οι προανακριτικές απολογίες αυτές είναι προϊόν βασανιστηρίων. Έγιναν εν μέσω κατάφορης παραβίασης διατάξεων.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Χωρίς Συνηγόρους.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Χωρίς Συνηγόρους. Απαγορεύτηκε. Επί 40 μέρες εγώ επιχειρούσα να προσεγγίσω και αντιμετώπιζα τις κάνες των κουκουλοφόρων Αστυνομικών. Απευθύνθηκα όπως είχα καθήκον και δικαίωμα στον Προϊστάμενο της Εισαγγελίας τον κ. Μπάγια ο οποίος μου είπε ότι «μα γιατί ενδιαφέρεστε, ο άνθρωπος δεν είναι ούτε κατηγορούμενος, ούτε έχει ασκηθεί ποινική δίωξη, ούτε αυτό, ούτε το άλλο. Είναι απλώς φιλοξενούμενος στο νοσοκομείο και τον θεραπεύουμε›.
Παρά ταύτα όμως ενώ δεν ίσχυε καμία από αυτές τις ιδιότητές του ελήφθησαν τρεις προανακριτικές απολογίες τις οποίες εμείς θεωρούμε παράνομες και άκυρες. Αυτή την επίκληση θα κάνουμε οσάκις τίθεται αυτό το θέμα. Ολοκληρώνω και απλά ο κατηγορούμενος Σάββας Ξηρός, θέλω να πω ότι και για τους άλλους δύο αδελφούς επίσης παραβιάστηκαν οι νόμοι. Κρατήθηκαν πέρα από τα συνταγματικά προβλεπόμενα από το Σύνταγμα όρια. Ο κατηγορούμενος Σάββας Ξηρός έχει μία δήλωση την οποία θέλει να σας αναγνώσει. Τώρα βέβαια δεν μπορεί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θέλετε να μου την δώσετε να την διαβάσω εγώ κ. Ξηρέ; Να την διαβάσω εγώ. Έχει δήλωση. Φαντάζομαι να είναι βραχεία. Και να την ενσωματώσουμε φυσικά και στα πρακτικά για να ξέρουμε την ώρα που αν χρειαστεί, γιατί δεν ξέρουμε αν θα χρειαστεί να διαβαστούν αυτά.
Δήλωση Σάββα Ξηρού.
«Οι προανακριτικές απολογίες μου πάρθηκαν στην εντατική του Ευαγγελισμού από τους κ. Διώτη που μου είχε παρουσιαστεί σαν Αστυνόμος «Γιάννης›, τον κ. Σύρο και τον κ. Παπαγεωργίου μετά από σκληρά και απάνθρωπα βασανιστήρια, με χρήση ψυχοτρόπων και παραισθησιογόνων ουσιών ενώ ήμουν πολυτραυματίας και ετοιμοθάνατος. Δεμένος συνεχώς με σκοινιά και επί τέσσερις μέρες άγρυπνος.
Ζητώ να καταθέσουν αυτοί οι τρεις καθώς και ο Διευθυντής της Κλινικής κ. Ρούσος και ο Εντατικολόγος κ. Πιταρίδης ο οποίος μάλιστα χρησιμοποίησε την φράση «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα›. Οι ανακρίσεις αυτές όπως γνωρίζω πολύ καλά και όπως γραφεί στον Τύπο χωρίς να διαψευσθεί έχουν βιντεοσκοπηθεί.
Ζητώ να κατατεθούν στο Δικαστήριο οι βιντεοταινίες για να φανεί ολοκάθαρα η κατάσταση στην οποία βρισκόμουν και τα βασανιστήρια που μου έγιναν των οποίων τα αποτελέσματα και οι επιπτώσεις με ταλαιπωρούν ως σήμερα. Έτσι θα φανεί το πώς σέβονται οι διώκτες μας τους νόμους τους, το ύψιστο αγαθό και τις βασικές αξίες όπως και οι ανθρωπιστικές μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν.
Θα φανεί το πώς διαλύεται η προσωπικότητα και πώς γίνεται προσπάθεια ηθικής εξόντωσης ενός αιχμάλωτου αγωνιστή ώστε να τον μετατρέψουν σε ανανήψαντα καταδότη των συντρόφων του. Όπως ακριβώς τα είδαμε αφού έγινε με την καθοδήγηση των ίδιων ξένων ειδικών και στην περίπτωση Οτσαλάν.
Το μοντέρνο σχέδιο πλέον είναι όχι πια η φυσική εξόντωση αλλά η ηθική καταρράκωση, η γελοιοποίηση, ο εξευτελισμός και η απαξίωση των αγωνιστών›.
Αυτή είναι η δήλωση και θα τα δούμε βέβαια στην πορεία μετά, αν χρειαστεί να αναγνώσουμε. Γιατί αν δεν χρειαστεί να αναγνώσουμε, μην ασχολούμεθα αυτή την στιγμή. Τελειώσαμε με την πλευρά των αδελφών Ξηρών. Εσείς κ. Παπαδάκη εκπροσωπείτε όπως είπαμε τον κ. Τζωρτζάτο.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Υπάρχει μία δήλωση για προχθές και υπάρχει και άλλη μία δήλωση και αίτημα το οποίο θα αναπτύξει στην συνέχεια ο κ. Παρασκευόπουλος. Η δήλωση είναι σε ότι αφορά προχθές. Δήλωση κατά άρθρα 333 και 141 του Κ.Π.Δ. Παπαδάκη Κωνσταντίνου, Συνηγόρου Υπεράσπισης του κατηγορουμένου Βασίλειου Τζωρτζάτου.
«Ενεργώντας στα πλαίσια της δικαιοδοτικής του κρίσης το Δικαστήριό σας απέρριψε στις 14-3-2003 ως είχε αρμοδιότητα την ένσταση του εντολέα μου για την μη νόμιμη κλήτευσή του στην δίκη λόγω ακυρότητας της κλήσης και του παραπεμπτικού βουλεύματος η οποία προκύπτει από την έλλειψη παράθεσης περιστατικών όσον αφορά την συμμετοχή του στην Οργάνωση 17Ν μετά το έτος 1992.
Συντομότατη είναι.
Την παράληψη ακριβώς νομικού χαρακτηρισμού και τη μη παράθεση των άρθρων του Ποινικού Νόμου της οποία φέρεται ότι παραβίασε σε κάθε αντίστοιχη πράξη που θα αποδίδεται. Όπως προκύπτει και από τα πρακτικά η ένσταση αυτή αναπτύχθηκε προφορικώς και στη συνέχεια κατατέθηκε εγγράφως από το έτερο των Συνηγόρων κ. Ιπποκράτη Μυλωνά.
Τόσο στην προφορική ανάπτυξη όσο και στην έγγραφη διατύπωση περιελήφθησαν σωρεία σοβαρών νομικών επιχειρημάτων, παραθέματα συγγραμμάτων και αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου των οποίων μόνο η ανάγνωση χωρίς την απαιτούμενη αναδρομή?›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε ακούστε, αυτά τώρα κριτική των αποφάσεων που εξεδόθησαν. Πέστε τη δήλωση έχετε να τελειώνουμε. Δεν θα καθόμαστε να ασχολούμαστε με τι είπαμε και κριτική των αποφάσεων. Πέστε τότε και για το πολιτικό έγκλημα ότι ξέρετε, την α΄ ή την β΄ θεωρία τον Δικαστή.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Όχι κύριε Πρόεδρε, καμία κριτική.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα απαντήσει με τις αιτιολογίες του τις αναπτυγμένες.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Καμία κριτική στις αποφάσεις.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αλίμονο, δεν θα λάβουμε υπόψη μας αυτά και δεν τα λάβαμε φυσικά υπόψη, αλλά δεν θα τα λάβουμε υπόψη και στην αιτιολογία μας αυτά τα οποία, τα τόσο ενδιαφέροντα και σωστά ενδεχομένως κατά την αντίληψή σας αναπτύχθησαν;
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Η αιτιολογία θα διατυπωθεί εντός μηνών.
«Η εντός διλέπτου διάσκεψη, κρίση, λήψη, υπόψη όλης της ανωτέρω επιχειρηματολογίας χωρίς καν διακοπή της συνεδρίασης και εν τέλει επί της έδρας απόφαση επί αμφοτέρων των ενστάσεων, μου δημιουργεί σοβαρό προβληματισμό για το αν πράγματι ελήφθησαν και ετέθησαν υπό την αναγκαία δικανική βάσανο όλα όσα έπρεπε να ληφθούν υπόψη για την έκδοση απόφασης.
Στο προβληματισμό μου αυτόν στον οποίο δεν είμαι καθόλου μόνος, βλέπε Τύπο Σαββάτου 15-3-2003 και ενδεικτικά εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ› με τον τίτλο «Σε δύο λεπτά απορρίφθηκαν δύο ενστάσεις›, εθεώρησα υποχρέωσή μου να εκφράσω πρώτα και κύρια στο Δικαστήριό σας. Παρακαλώ για την κατ’ άρθρον 141 παρ. 2 καταχώρηση της παρούσας στα πρακτικά.
Με κάθε σεβασμό
Ο δηλών Συνήγορος›
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βεβαίως. Ασφαλώς κι εμείς σεβόμαστε τον κ. Συνήγορο και την δήλωση. Καταχώρηση στα πρακτικά. Ο κ. Παρασκευόπουλος.
κ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Καταρχήν θα ήθελα κ. Πρόεδρε να επαναπροσδιορίσετε τον χρόνο κατά τον οποίο μπορούμε να υποβάλλουμε τις ενστάσεις για τυχόν αιτημάτων αποβολής Πολιτικής Αγωγής.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κατά πάντα πρόωρο νομίζω αποβάλλεται η Πολιτική Αγωγή. Έτσι δεν είναι;
κ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Επειδή θα αρχίσετε εξέταση των μαρτύρων μήπως θεωρηθεί ενιαία υπόθεση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν θα δίνουμε το λόγο σε πολιτικώς ενάγοντες οι οποίοι δεν θα έχουν παραστεί για την συγκεκριμένη υπόθεση, αλλά για ποιον έχετε αντίρρηση κ. Παρασκευόπουλε; Πέστε το καλύτερα από τώρα.
κ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Ανδρουλιδάκης. Έχουμε αντίρρηση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ανδρουλιδάκη. Ελάτε να δούμε τώρα ποια είναι υπόθεση, ποιος παρεστάθη και γιατί έχετε αντίρρηση. Απουσιάζει ο κ. Δημακόπουλος. Μην τον αποβάλλουμε. Συμμερίζομαι την ανησυχία σας αλλά όπως ξέρετε μπορεί να αποβληθεί και μετά η Πολιτική Αγωγή. Παρόλα αυτά πέστε ποια αντίρρηση έχετε εσείς.
κ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Έχουμε αντίρρηση για την παράσταση της Πολιτικής Αγωγής διότι δεν συνάδει μετά το άρθρο 63 του Κ.Π.Δ. Θα σας εξηγήσουμε όταν θα έρθει η ώρα. Θέλετε να σας πω και περαιτέρω λόγο;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πέστε δυο κουβέντες τουλάχιστον να καταλάβουμε κ. Παρασκευόπουλε. Είναι καλό να καταλαβαίνουμε.
κ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Θα τα αναπτύξει ο κ. Μυλωνάς αυτά αλλά δυο λόγια θα σας τα πω εγώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δυο λόγια μόνο και θα τα πει ο κ. Μυλωνάς.
κ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Η παράσταση Πολιτικής Αγωγής είναι γνωστό το Ποινικό Δικαστήριο ότι πάντοτε κινείται υπό τις διατάξεις του Αστικού Κώδικα ως προς τις αποζημιώσεις για ηθική βλάβη, ψυχική οδύνη ως προκειμένω κλπ. Εν πάση περιπτώσει υπάρχει απόφαση Δικαστηρίου το οποίο επεδίκασε ψυχική οδύνη στην αιτούσα παράσταση της Πολιτικής Αγωγής χήρα του μακαρίτη Ανδρουλιδάκη και θυγατέρα και δεν είχαν επιφυλαχθεί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και δεν είχαν επιφυλαχθεί. Αυτό είναι σημαντικό. Φέρτε μας την απόφαση. Και τώρα να μου την φέρετε την απόφαση αλλά σας λέω και πάντα χρόνου.
κ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Θα μου επιτρέψετε επειδή είμαστε εν συνεννοήσει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κανένα πρόβλημα.
κ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Εγώ έθεσα την ένσταση αυτή της αποβολής.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κι εσείς της οικογένειας Ανδρουλιδάκη να σκεφτείτε πάνω σε αυτό.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, επειδή κι εμείς θέλουμε να αντιληφθούμε κάποια πράγματα. Εναντίον των κατηγορουμένων είχε στραφεί η πλευρά που παρίσταται τώρα χωρίς επιφύλαξη;
κ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Είχε στραφεί κατά του νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου. Δεν εστράφη αλλά με το 426 και το 923 του Αστικού Κώδικα έχουμε κάποιες παραμέτρους.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Θα δούμε και την ώρα που πρέπει θα έλεγα. Εσείς θέστε το θέμα τώρα ώστε να ξέρουμε τι γίνεται.
κ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτό το θέτω για να μην είμαι εκτός χρόνου και θα τα ακούσετε μετά εμπεριστατωμένα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα τα πούμε την ώρα. Εντάξει κ. Παρασκευόπουλε, είσαστε πάρα πολύ σαφής και σας ευχαριστούμε.
κ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Περαιτέρω κ. Πρόεδρε υπάρχουν αιτήματα καταρχήν συμπληρωματικά με το αίτημα του κ. Αγιοστρατίτη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Του κ. Αγιοστρατίτη, ναι.
κ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν είναι το αίτημα της μη αναγνώσεως των προανακριτικών ληφθέντων καταθέσεων. Είναι το αίτημα της μη υπάρξεως στη δικογραφία αυτών των απολογιών. Αυτό είναι το αίτημά μας. Διότι όπως ξέρετε σε συνάρτηση και με το 2398/1996 ετέθη το θέμα αυτό το οποίο προχθές άκουσα από τον αξιότιμο κ. Εισαγγελέα ότι οι δικονομικές διατάξεις έχουν στηριχθεί στο θέμα αυτό. Προφανώς δεν έχουν τεθεί για την ιδιορρυθμία του οποιουδήποτε ή ιδιοτροπία του οιουδήποτε νομοθέτη.
Ετέθησαν λοιπόν ως προστασία των δικαιωμάτων των κατηγορουμένων. Εδώ λοιπόν έχουμε, ετέθη ακριβώς το θέμα του 211α το οποίο συναρτάται με τις προανακριτικές καταθέσεις διότι κατ’ ημάς δεν υπάρχουν στοιχεία γι αυτή την ιστορία των κατηγορουμένων παρά μόνο κάποιες απολογίες οι οποίες ελήφθησαν κατά τον α’ ή τον β΄ τρόπο.
Ένα εξ αυτών θέμα αφορά και σε μας, δηλαδή αφορά τον κ. Τζωρτζάτο τον οποίο υπερασπίζομαι μαζί με τους κ. Παπαδάκη και κ. Μυλωνά και ετέθη ως εξής: Πέρα από αυτά τα οποία επικαλούμεθα ότι είναι οι απολογίες αυτές οι βασικές μετά απότοκος βασάνων και ταλαιπωριών και ψυχοφαρμάκων κλπ, αλλά κυρίως βασάνων, για τα οποία θέματα έχουμε υποβάλλει έκκληση και η οποία έκκληση έχει παραπεμφθεί και κατά του κ. Διώτη και κατά των υπολοίπων υπευθύνων αγνώστων αυτή την στιγμή ή και γνωστών και παραπέμφθηκε η υπόθεση αυτή στο Πρωτοδικείο Θηβών. Ως γνωστό διότι δεν δύναται η Εισαγγελία να ελέγξει εισαγγελικό λειτουργό των Αθηνών, παρά μόνο από πλησιέστερο γειτονικό Πρωτοδικείο.
Είναι το 405 βούλευμα του 2003 το οποίο λέγει αυτά τα οποία σας είπα προηγουμένως. Περαιτέρω λοιπόν, είναι πράγματι αίτημα όχι μόνο αποβολής των προανακριτικών αυτών καταθέσεων του Τζωρτζάτου αλλά υπάρχει ακριβώς κι ένα αίτημα για το να μην ληφθούν υπόψη διότι αυτά όπως είπα προηγουμένως, μου επιτρέπετε, θα ολοκληρώσω.
Δεν πλατειάζω, θα προσπαθήσω να μην πλατειάσω τουλάχιστον ή να μην επαναλάβω αυτά που έχουν επαναληφθεί. Εκείνο το οποίο έχει σημασία είναι ότι εδώ πηγαίνει εισαγγελική παραγγελία για έναν λόγο. Για να γίνει προανακριτική κατάθεση ή απολογία του κ. Τζωρτζάτου του συγκεκριμένου και εκεί υπάρχουν δύο λόγοι από τον 243 από τον Κ.Π.Δ. Πότε γίνεται χωρίς εισαγγελική παραγγελία; Όταν έχουμε αυτόφωρο αδίκημα ή όταν υπάρχει άμεσος κίνδυνος όπως λέει το σχετικό άρθρο. ¶μεσος κίνδυνος, απειλείται άμεσος κίνδυνος.
Συνεπώς εδώ με το 187 και το οποίο καταρχήν εκλήθη να απολογηθεί δεν είχαμε παρά μόνο την έννοια του αυτοφώρου θα λέγαμε, αλλά δεν είχαμε την απειλή άμεσου κινδύνου για όλα τα υπόλοιπα για τα οποία εκλήθη. Εάν λοιπόν η απολογία του ήταν σύμφωνος με μία και χωρίς παραγγελία απολογία, η οποία αφορούσε την συμμετοχή του σύμφωνα με το 187 άρθρο του Ποινικού Κώδικα δεν θα είχαμε καμία αντίρρηση να πούμε καλώς ετέθη.
Όμως εκλήθη να απολογηθεί και για κακουργήματα και για άλλα αδικήματα για τα οποία δεν υπήρχε λόγος να υπάρξει τέτοια απολογία χωρίς εισαγγελική παραγγελία. Αυτό είναι ένα από τα θέματα τα οποία πρέπει να τα θέσουμε υπόψη σας, διότι έτσι με αυτή την μεθόδευση εκλήθη να απαντήσει σε θέματα που δεν υποχρεούτο. Αυτή είναι η ακυρότης που κατ’ ημάς εγγίζει το 171 του Κ.Π.Δ. που επισύρει απόλυτη ακυρότητα. Αυτό είναι το βασικότερο από όλα αξιότιμε κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ως αίτημα λοιπόν είναι να αφαιρεθούν από την δικογραφία.
κ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι να πούμε κάθε φορά «δεν την χρησιμοποιούμε›. Πρέπει να αφαιρεθούν. Αν αυτό θέλησε ο νομοθέτης, αυτό είναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το στηρίζουμε σε ποια διάταξη, γιατί νομίζω μία διάταξη λέει δεν μπορεί να είναι στοιχεία της δικογραφίας.
κ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Παράγραφος 2 του 31. Δεν μπορούν να αποτελέσουν στοιχεία της δικογραφίας αλλά παραμένουν στο αρχείο της Εισαγγελίας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να ολοκληρώσει ο κ. Παρασκευόπουλος.
κ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Και το άλλο, εκλήθην να απαντήσει σε ερωτήματα που δεν είχε έστω και το δικαίωμα ο προανακριτής Αστυνόμος χωρίς εισαγγελική παραγγελία. Το είχε πότε; Όταν έχουμε αυτόφωρο. Δεν έχουμε αυτόφωρο. Το γράφει μέσα; Μην σας πω, ότι ξέρετε 19, μην τα λέω πάλι, το είπε ο κ. Αγιοστρατίτης, 19 από τους Αλβανούς, κανείς δεν έχει το δικαίωμα υπεράσπισης, κανείς δεν έφερε δικηγόρο, κανείς δεν ανέφερε τον 101, κανένας απολύτως;
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Αν μου επιτρέπετε κ. Πρόεδρε διευκρινιστικά;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρακαλώ, αν έχετε την καλοσύνη.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Σ’ αυτά που ανέφερε ο κ. συνάδελφος, ο κ. Παρασκευόπουλος, υπάρχει μία αίτηση εκ μέρους της υπεράσπισης του κ. Τζωρτζάτου, κατά άρθρο 33 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, να αφαιρεθούν από τη δικογραφία: πρώτον, η προανακριτική του κατάθεση, νομίζω είναι 18/7 η ημερομηνία. Και δεύτερον, και η απολογία η πρώτη που έχει δώσει ενώπιον της Ανακρίτριας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Α, και η απολογία του.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Ναι. Ποιος είναι ο λόγος; Και εδώ επιτρέψτε μου να πω, βεβαίως και το διευκρινίσατε, το Δικαστήριό σας δεν θα αναφερθεί σ’ αυτές τις καταθέσεις. Όμως υπάρχουν και οι άλλες πλευρές. Υπάρχουν οι αξιότιμοι κύριοι Εισαγγελείς και βεβαίως υπάρχει και η Πολιτική Αγωγή. Γι’ αυτό θέτουμε από τώρα αυτό το αίτημα, ώστε αν γίνει δεκτό να μην υπάρχει νομικά η δυνατότητα καμία πλευρά να αναφερθεί σ’ αυτά τα δεδομένα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να κάνει χρήση.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Ακριβώς. Και βεβαίως, αν θέλετε και για προληπτικό λόγο, για να προλάβουμε την ύπαρξη τυχόν απόλυτης ακυρότητας της διαδικαστικής.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχετε απόλυτα δίκιο.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Εδώ, λοιπόν, διευκρινιστικά και όσον αφορά το νομικό λόγο του αιτήματός μας, θέλω να πω τα εξής και περιορίζομαι μόνο στο θέμα των βασανιστηρίων.
Έχει κάνει μία σοβαρότατη καταγγελία ο κ. Τζωρτζάτος, ήδη την έχει αναφέρει στο υπόμνημά του ενώπιον του Συμβουλίου Εφετών και στη συνέχεια στις 30 Δεκεμβρίου έχει υποβάλει και μήνυση – έγκληση, η οποία έχει λάβει το δρόμο της. Δεν έχει μπει στο αρχείο, έχει προχωρήσει.
Σ’ αυτή τη μήνυση ο κ. Τζωρτζάτος καταγγέλλει σοβαρότατα πράγματα και καταγγέλλει ότι πολύ συγκεκριμένα τόσο η πρώτη προανακριτική κατάθεση, όσο και η δεύτερη αποτελούν προϊόν: η μεν πρώτη άσκησης σωματικής και ψυχολογικής βίας, βασανιστηρίων με άλλες κουβέντες, η δε δεύτερη ψυχολογικής βίας. Και εκεί υπάρχει μία διάκριση. Χαρακτηριστικά λέει, ότι όταν ήταν στην Ανακρίτρια, ήταν στον ίδιο χώρο η κα Ανακρίτρια και δύο ή τρεις κουκουλοφόροι με τα όπλα στο χέρι που τον απειλούσαν.
Αυτά είναι πολύ σημαντικά δεδομένα που νομίζω, ότι επιδρούν άμεσα στη δυνατότητα αξιολόγησης αυτών των καταθέσεων ενόψει των άρθρων 2 του Συντάγματος και ιδίως του 7 παρ. 2. Θυμίζω ότι το 7 παρ. 2 του Συντάγματος λέει: «Τα βασανιστήρια, οποιαδήποτε σωματική κάκωση, βλάβη υγείας ή άσκηση ψυχολογικής βίας, καθώς και άλλη προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας απαγορεύονται και τιμωρούνται›.
Στη μήνυσή του ο κ. Τζωρτζάτος είναι πολύ συγκεκριμένος και αναλυτικός και παρουσιάζει περιπτώσεις ακριβώς που υπάγονται σ’ αυτό το άρθρο του Συντάγματος. Επιπλέον επιτρέψτε μου να σας θυμίσω και το άρθρο 19 του Συντάγματος, είναι μία καινούργια διάταξη η παράγραφος 3 του άρθρου 19, που μας λέει, ότι απαγορεύεται η χρήση αποδεικτικών μέσων που έχουν αποκτηθεί κατά παράβαση του άρθρου αυτού, του 19, και των άρθρων 9 και 9α.
Εδώ αναπτύσσω τον εξής συλλογισμό. Έχει προστεθεί το 2001 σαφής συνταγματική διάταξη που απαγορεύει τη χρήση αποδεικτικών μέσων που έχουν αποκτηθεί κατά παράβαση δύο άλλων, μάλλον τριών άλλων άρθρων του Συντάγματος. Βέβαια δεν υπάρχει ρητή προσθήκη στο άρθρο 7, παρ. 2. Όμως θεωρώ, ότι η άσκηση βασανιστηρίων συνιστά μία ακόμα μεγαλύτερη παραβίαση ενόψει και της ρητής, σαφούς και απόλυτης απαγορεύσεως των βασανιστηρίων και στο άρθρο 3 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
¶ρα υπάρχει ένα πρόσθετο νομικό έρεισμα, βάση αυτών των σκέψεων που προανέφερα, για την αφαίρεση από τη δικογραφία αυτών των δύο επίμαχων καταθέσεων. Επίσης όμως πρέπει να προσθέσουμε και κάτι άλλο. Γίνεται λόγος στην θεωρία της Ποινικής Δικονομίας για τις αποδεικτικές απαγορεύσεις στην ποινική δίκη. Εντελώς ενδεικτικά αναφέρομαι σε ένα κλασικό θα έλεγα άρθρο του κ. Καθηγητή Σπινέλη στα «Ποινικά Χρονικά› του 1986, όπου στη σελίδα 883 λέει σαφέστατα, ότι είναι απόλυτη η αποδεικτική απαγόρευση να αξιοποιηθούν καταθέσεις και ομολογίες που έχουν ληφθεί κατόπιν βασανιστηρίων και άσκησης σωματικής ή ψυχολογικής βίας.
Για να μην μακρηγορώ, ως πρόσθετο επιχείρημα αναφέρω, ότι σύμφωνα με την νομίζω απολύτως κρατούσα άποψη στη θεωρία, υπάρχουν αποδεικτικές απαγορεύσεις, κάποιες είναι σχετικές, όμως μία τουλάχιστον είναι απόλυτη αποδεικτική απαγόρευση και αφορά ακριβώς την περίπτωση του κ. Τζωρτζάτου, αφορά ακριβώς αυτές τις καταθέσεις που έχουν, όπως υποστηρίζει ο κ. Τζωρτζάτος, ληφθεί κατόπιν βασανιστηρίων, κατόπιν ασκήσεως σωματικής και ψυχολογικής βίας.
Μ’ αυτό το σκεπτικό νομίζω, ότι υπάρχει άμεση υποχρέωση εκ μέρους τόσο του Συντάγματος, όσο και του άρθρου 3 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου όχι μόνο να μην ληφθεί υπόψη από το Δικαστήριο στη συνέχεια, να μην ληφθούν υπόψη αυτές οι δύο καταθέσεις, αλλά από τώρα να αφαιρεθούν πλήρως από την δικογραφία, έτσι ώστε κανείς παράγων της δίκης να μην έχει τη νομική δυνατότητα να αναφερθεί σ’ αυτές. Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχουμε και άλλο;
..........: Όχι. Θα σας καταθέσουμε εγγράφως τη μήνυση και το βούλευμα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βέβαια, εγγράφως θα μας τα δώσετε. Βεβαίως – βεβαίως μας χρειάζονται.
Κύριε Σταμούλη έχετε το λόγο.
..........: Η μήνυση και το βούλευμα κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι. Δήλωση λοιπόν. Καλά κάνετε και τα θέτετε όλα από τώρα αυτά, γιατί ενδέχεται να σας πει κάποιος, ότι δεν είναι η ώρα μετά.
Γ. ΜΑΥΡΟΣ: Μπορούμε να λάβουμε κι εμείς γνώση σας παρακαλώ;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αλίμονο. Να προωθηθούν προς τον κ. Μαύρο και σε όποιον άλλον θέλει να τα δουν. Και το βούλευμα το οποίο λέει, που αναπτύσσονται, παραπέμπει η μήνυση σε άλλο Δικαστήριο, έτσι δεν είναι, σε άλλες ανακριτικές αρχές, διότι υπηρετεί εδώ, στον Α’ βαθμό είναι ο κ. Διώτης;
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Ακριβώς, ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πλημμελειοδικών είναι ο κ.Διώτης. Επομένως δεν μπορούσε να γίνει εδώ.
Κύριε Σταμούλη έχετε υπομονή, αλλά πρέπει να αρχίσετε, ξέρω ότι έχετε υπομονή μεγάλη.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Θα συνταχθώ με το αίτημα το οποίο διετυπώθη ήδη και επιτρέψτε μου λακωνικότατα να προσθέσω τις εξής σκέψεις. Είναι γνωστόν, ότι επήλθε μία τροποποίηση σημαντική με το άρθρο 2, παρ. 2Α του Ν.2408 με το οποίο αντικαταστάθηκε το άρθρο 105 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας και μετά την αντικατάσταση της σχετικής διατάξεως ορίζεται, ότι όταν ενεργείται προανάκριση σύμφωνα με το άρθρο 243, παρ. 2 του παρόντος η εξέταση γίνεται όπως ορίζεται στις διατάξεις των άρθρων 273 και 274 και εκείνος που εξετάζεται έχει τα δικαιώματα που αναφέρονται στα άρθρα 103 και 104. Η κατά παράβαση του παρόντος άρθρου εξέταση είναι άκυρη και δεν λαμβάνεται υπόψη.
Κατά τα άλλα εφαρμόζεται το 2 εδάφιο της παρ. 2 του άρθρου 31, από το οποίον ορίζεται, ότι η εξέταση αυτή δεν μπορεί να αποτελέσει μέρος δικογραφίας, αλλά παραμένει στο αρχείο της Εισαγγελίας. Ερμηνεύουσα τη διάταξη αυτή η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου με την υπ’ αρ. 2 του 1999 απόφασή της δέχτηκε, ότι με την αντικατάσταση αυτή του άρθρου 105 με τον παραπάνω Ν.2408/96 σκοπήθηκε όπως από την εισηγητική έκθεση του νόμου αυτού προκύπτει να τερματιστεί το απαράδεκτο καθεστώς της παραβιάσεως των δικαιωμάτων του κατηγορουμένου στη διάρκεια της αυτεπάγγελτης («αστυνομικής›) προανακρίσεως που συνίσταται κυρίως στην απαγόρευση της επικοινωνίας του με συνήγορο πριν από την εξέτασή του ως μάρτυρα, γεγονός που θάλπει κατά κοινή πείρα την πρακτική αυθαιρέτων προσβολών της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και δημιουργεί αρνητική προδιάθεση σε βάρος των αστυνομικών οργάνων.
Εντεύθεν ακολουθεί κατά τις απόψεις της υπερασπίσεως, ότι η αστυνομική προανάκριση για την οποίαν θα μου επιτρέψτε και μιαν άλλη παρατήρηση επί του θέματος. Η αστυνομική προανάκριση στη συγκεκριμένη περίπτωση, πέραν της συμπτώσεως να μην έχει δηλωθεί από κανέναν εκ των κατηγορουμένων που εξετάσθηκαν και ως μάρτυρες και ως κατηγορούμενοι, εκλήθησαν εις απολογία κατά σύμπτωση είχαν τέτοιο μίσος κατά των δικηγόρων, ώστε ουδείς εξ αυτών ήθελε συνήγορο υπερασπίσεως.
Τώρα το συμπέρασμα εναπόκειται εις την σύνθεση του Δικαστηρίου σας, αυτής της παγίως αναφερομένης στο οικείο έντυπο της προανακριτικής καταθέσεως, δηλώσεως των κατηγορουμένων, ότι του ανακοινώθη ότι έχει αυτά τα δικαιώματα και εδήλωσε ότι δεν επιθυμεί να τα ασκήσει.
Εκείνο το οποίο θα πρέπει να τονίσω ακόμη, είναι ένα δεύτερο θέμα το οποίον συνάπτεται με την αρμοδιότητα των αστυνομικών αρχών προς διεξαγωγή προανακρίσεως όταν έχει ήδη ασκηθεί ποινική δίωξη από τον αρμόδιο Εισαγγελέα και έχει παραπεμφθεί η υπόθεση εις τακτική ανάκριση.
Επιτρέψτε μου κ. Πρόεδρε και κ. Εφέται, να θέσω υπό την κρίση σας το εξής θέμα που ανακύπτει στη συγκεκριμένη υπόθεση. Θα σας δώσω μία κατάσταση των προανακριτικών απολογιών που ελήφθησαν σε χρόνο μεταγενέστερο της παραπομπής της υποθέσεως εις τακτική ανάκριση από τον αρμόδιο Εισαγγελέα. Κατά ποία λογική θεωρείται ότι συνεχίζει να υπάρχει παράλληλη αρμοδιότης των προανακριτικών οργάνων προς διεξαγωγή προανακρίσεως όταν η υπόθεση έχει ήδη παραπεμφθεί εις τον αρμόδιο Ανακριτή προς διεξαγωγή τακτικής ανακρίσεως;
Και εξηγούμαι. Θα σας δώσω γραπτώς αυτόν τον ισχυρισμό από τον οποίον προκύπτει, ότι στις 18 Ιουλίου 2002 παρηγγέλθη τακτική ανάκριση δυνάμει συγκεκριμένης παραγγελίας του κ. Εισαγγελέως Πλημμελειοδικών, 18 Ιουλίου 2002. Και θα δείτε στη δικογραφία από την επισκόπηση των εγγράφων που υπάρχουν, ότι υπάρχει σωρεία μαρτυρικών καταθέσεων ή απολογιών κατηγορουμένων που ελήφθησαν από την Αστυνομική Αρχή μετά την 18η Ιουλίου του 2002.
Τις παραθέτω όλες αυτές τις μεταγενέστερες και θεωρώ, ότι εδώ υπάρχει σαφής υπέρβαση της εξουσίας των προανακριτικών υπαλλήλων που είναι η αρμόδια Αστυνομική Αρχή προς διεξαγωγή προανακρίσεως όταν η υπόθεση πλέον έχει υπαχθεί στην τακτική ανάκριση.
Ένα τρίτο θέμα το οποίο επίσης θα ήθελα να θέσω υπόψη σας είναι το ζήτημα κατά πόσο η κα Ανακρίτρια εις την οποία παρεπέμφθη η υπόθεση δια των εισαγγελικών παραγγελιών μετά την απόφαση της Ολομελείας του Εφετείου, η οποία ελήφθη –αν θυμάμαι καλά – στις 23 Ιουλίου του 2002 και η υπόθεση παρεπέμφθη πλέον, για την υπόθεση αυτή παρηγγέλθη ο Εισαγγελεύς να διαβιβάσει τη δικογραφία στον Εισαγγελέα Εφετών και να επιληφθεί πλέον της ανακρίσεως ο ορισθείς Εφέτης Ανακριτής μετά των κυρίων Αναπληρωτών του.
Μετά την έκδοση αυτής της αποφάσεως συνέχισε η Ανακρίτρια να εκτελεί ανακριτικές πράξεις. Το ερώτημα είναι, από πότε εφαρμόζεται αυτή η απόφαση της Ολομέλειας, είναι ή δεν είναι προπαρασκευαστική της όλης διαδικασίας και συνεπώς κατ’ εφαρμογή της οικείας διατάξεως της Ποινικής Δικονομίας ισχύει αφ’ ης ελήφθη η απόφαση;
Έχω την εντύπωση, κ. Πρόεδρε και κύριοι Εφέται, ότι αυτή η απόφαση της Ολομελείας του Δικαστηρίου σας πρέπει να εφαρμοστεί από της στιγμής που ελήφθη, διότι έκτοτε η απόφαση αυτή παράγει την υποχρέωση η δια μεν τον κ. Εισαγγελέα να διαβιβάσει αμέσως την δικογραφία εις τον Εισαγγελέα Εφετών, δια δε την Ανακρίτρια να πακετάρει τη δικογραφία και να την αποστείλει στον ορισθέντα Εφέτη Ανακριτή.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση η κα Ανακρίτρια του 4ου Ανακριτικού Τμήματος Αθηνών στην οποία είχε παραπεμφθεί η υπόθεση προς διεξαγωγή τακτικής ανακρίσεως και αυτή υπερέβην την εξουσία της, όπως την είχαν υπερβεί και οι προανακριτικές αστυνομικές αρχές, υπερέβη και αυτή την εξουσία της και έλαβε απολογίας και μάλιστα έχει τονιστεί κατ’ επανάληψη, συνέβη και το παράδοξο γεγονός, μετά την απόφαση της Ολομελείας του Εφετείου Αθηνών ο εκ των κατηγορουμένων εντολεύς μου κ. Παύλος Σερίφης να οδηγηθεί μεσάνυχτα, όπως προκύπτει από την ανακριτική του απολογία, μεσονύχτιον τη 24ης προς την 25η του μηνός Ιουλίου 2002, για να απολογηθεί εις την κα Ανακρίτρια.
Και διερωτώμαι, ήταν ανάγκη να κινητοποιηθεί Ανακρίτρια, Γραμματεύς, Εισαγγελεύς, Φρουρά της Σχολής Ευελπίδων για να οδηγεί τις μεταμεσονύχτιες ώρες ο εκ των κατηγορουμένων Παύλος Σερίφης να απολογηθεί ενώπιον της κας Ανακριτρίας;
Αντιλαμβάνεστε ότι αυτά όλα δημιουργούν μίαν εικόνα, διότι έχω την αίσθηση, ότι από συστάσεως Ελληνικού Κράτους, ποτέ τακτικός Ανακριτής δεν θα εκάλεσε για να απολογηθεί τις μεταμεσονύχτιες ώρες οιονδήποτε μάρτυρα ή κατηγορούμενο.
Έχω την αίσθηση, λοιπόν, ότι όλα αυτά δημιουργούν μίαν εμφανή ακυρότητα, την οποία πρέπει να κηρύξει το Δικαστήριό σας για όλες αυτές τις πράξεις που έχουν λάβει χώρα. Και οφείλω να τονίσω, ότι οι ισχυρισμοί αυτοί διετυπώθησαν ήδη ενώπιον του κ. Εφέτου Ανακριτού εκ μέρους των κατηγορουμένων, παρεπέμφθησαν λόγω της διαφωνίας που υπήρξε με τον κ. Ανακριτή εις το Συμβούλιο Εφετών. Το Συμβούλιο Εφετών με βούλευμά του απέρριψε αυτούς τους ισχυρισμούς των κατηγορουμένων εντολέων μου, ησκήθη αίτηση αναιρέσεως και ο ¶ρειος Πάγος την έκρινε απαράδεκτη ακριβώς δια τους γνωστούς λόγους περί των οποίων δεν χρειάζεται να επανέλθω.
Θα ήθελα εν τέλει να τονίσω, ότι έχουμε μίαν πάγια διάταξη στη Δικονομία που λέει, οσάκις διατάσσεται γραφολογική εξέταση ή οποιαδήποτε πραγματογνωμοσύνη, γνωστοποιείται αυτό εις τον κατηγορούμενο, ο οποίος έχει δικαίωμα το μεν να ζητήσει την εξαίρεση του ορισθέντος πραγματογνώμονος, το δε να ορίσει Τεχνικό Σύμβουλο.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση διεξήχθησαν πραγματογνωμοσύνες κυρίως γραφολογικές ή διαπιστώσεως ταυτοποιήσεως αποτυπωμάτων εκ μέρους της Εγκληματολογικής Υπηρεσίας Αθηνών και οι ορισθέντες ως πραγματογνώμονες προς διεξαγωγή αυτών των πραγματογνωμοσυνών ούτε γνωστοποιήθηκαν προηγουμένως, ούτε ανακοινώθηκαν εις τους κατηγορουμένους, ώστε να ασκηθούν εκ μέρους των τα οικεία δικαιώματα.
Έχω την αίσθηση ότι και αυτές οι εκθέσεις πραγματογνωμοσύνης είναι ακύρως διεξηγμέναι και θα πρέπει επίσης το Δικαστήριό σας να μην τις λάβει υπόψη κηρύσσων την ακυρότητα αυτών των ενστάσεων.
Περί όλων αυτών καταθέτω γραπτούς τους ισχυρισμούς, εντοπίζω τα κείμενα των καταθέσεων και των απολογιών, τα κατονομάζω ένα προς ένα που κατά τις απόψεις της υπερασπίσεως πρέπει να αφαιρεθούν από τη δικογραφία και επισυνάπτω και τις σχετικές επί του θέματος αποφάσεις και της Ολομελείας και των Τμημάτων του Αρείου Πάγου, οι οποίες παγίως υιοθετούν τις απόψεις που είχα την τιμή να σας υποστηρίξω.
