Στο Συμβούλιο της Επικρατείας απεστάλη μετά την υπογραφή του από τον υπουργό Δημόσιας Τάξης, το Σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος για την εξυπηρέτηση της οδικής κυκλοφορίας και της κοινωνικοοικονομικής ζωής της πόλης σε συναθροίσεις ιδιαίτερα μικρού μεγέθους.
Αναλυτικά, το Σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος «Τροποποίηση του π.δ. 141/1991 (Α΄ 58/30-04-1991) 'Αρμοδιότητες οργάνων και υπηρεσιακές ενέργειες του προσωπικού του Υπουργείου Δημοσίας Τάξης και θέματα οργάνωσης Υπηρεσιών', όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει», έχει ως ακολούθως:
Άρθρο 1
Αρμοδιότητα αστυνομικής αρχής επί δημοσίων συναθροίσεων
Στο άρθρο 131 του π.δ. 141/1991 (Α΄ 58) η παράγραφος 2 αναριθμείται σε 3 και προστίθεται παράγραφος 2 ως εξής:
«2. α) Οι συναθροίσεις διεξάγονται κατά τρόπο που δεν διαταράσσεται παρά στο μέτρο του απολύτως αναγκαίου η οδική κυκλοφορία και η κοινωνικοοικονομική ζωή της πόλης. Σε πόλεις με πληθυσμό άνω των εκατό χιλιάδων κατοίκων δεν επιτρέπεται η κατάληψη ολόκληρου του οδοστρώματος και η πλήρης διακοπή της κυκλοφορίας των οχημάτων από ιδιαίτερα μικρές, σε σχέση με τη σημασία της συγκεκριμένης οδού για την εξυπηρέτηση της οδικής κυκλοφορίας και της κοινωνικοοικονομικής ζωής της πόλης, συναθροίσεις. Η εκτίμηση περί του ιδιαίτερα μικρού μεγέθους της συνάθροισης και η δυνατότητα περιορισμού της σε μέρος του οδοστρώματος ανήκει στον αρμόδιο Αστυνομικό Διευθυντή, ο οποίος εκδίδει σχετική απόφαση την οποία γνωστοποιεί άμεσα στους ενδιαφερομένους. Η απόφαση αυτή μπορεί να είναι κατ’ αρχάς προφορική και έπεται η έγγραφη διατύπωση και επίδοσή της εντός 24 ωρών. Κατά τη λήψη της προαναφερόμενης απόφασης υποχρεωτικά λαμβάνεται υπόψη ιδίως ο αριθμός των συμμετεχόντων στη συνάθροιση και η σημασία της συγκεκριμένης οδού για την κυκλοφορία των οχημάτων δημόσιας συγκοινωνίας, την τουριστική κίνηση της περιοχής, την ομαλή πρόσβαση σε αρχαιολογικούς ή ιστορικούς χώρους και την εν γένει εμπορική και οικονομική δραστηριότητα.
β. Οι ως άνω περιορισμοί δεν ισχύουν για συναθροίσεις και πορείες που εξαγγέλλονται και διοργανώνονται από πολιτικά κόμματα που εκπροσωπούνται στη Βουλή και από τριτοβάθμιες συνδικαλιστικές ενώσεις ή για συναθροίσεις ιστορικού εορτασμού ή επετειακού χαρακτήρα.
γ. Επί παραβάσεων ισχύουν οι κείμενες ποινικές διατάξεις».
Άρθρο 2
Έναρξη ισχύος
Η ισχύς του παρόντος διατάγματος αρχίζει από τη δημοσίευση του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Στον Υπουργό Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη αναθέτουμε τη δημοσίευση και εκτέλεση του παρόντος διατάγματος.
ΣΥΡΙΖΑ: Ακραία αυταρχικό το σχέδιο
Αυταρχικό χαρακτηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ μέτρο για τη διεξαγωγή μικρών διαδηλώσεων σημειώνοντας πως πρόκειται η κυβέρνηση βάζει στο στόχαστρό της τώρα και τις διαδηλώσεις με ένα Προεδρικό Διάταγμα που θα ζήλευε ακόμα και ο Ερντογάν.
Αφού περιγράφει την κυβέρνηση «αδύναμη» για να απαντήσει στις τεράστιες κοινωνικές επιπτώσεις του μνημονίου, την κατηγορεί ότι σχεδιάζει ένα ακόμα ακραία αυταρχικό μέτρο, όπου η διεξαγωγή των διαδηλώσεων θα εξαρτάται από τη βούληση της Αστυνομίας, «η οποία θα είναι αυτή που με αυθαίρετο τρόπο θα εκτιμά τον όγκο τους».
Καταλήγοντας υποστηρίζει πως είναι «τουλάχιστον υποκριτικό» να χρησιμοποιείται ως επιχείρημα για την απαγόρευση των διαδηλώσεων το ενδιαφέρον για τον τουρισμό και την επιχειρηματική δραστηριότητα, όταν αυτά πλήττονται από τη μνημονιακή πολιτική.
ΚΚΕ: Η κυβέρνηση εφαρμόζει το δόγμα «νόμος και τάξη» κατά των εργαζομένων
Με το σχέδιο προεδρικού διατάγματος για τις διαδηλώσεις, η κυβέρνηση κλιμακώνει την αντιλαϊκή επίθεση και την εφαρμογή του δόγματος «νόμος και τάξη» εναντίον των εργαζομένων, τονίζει σε ανακοίνωσή του το ΚΚΕ.
Με τις προϋποθέσεις που βάζει, συνεχίζει το Κομμουνιστικό Κόμμα, ο κάθε αστυνομικός διευθυντής θα μπορεί να απαγορεύει οποιαδήποτε διαδήλωση θεωρεί «μικρή» συγκριτικά με τη σημασία του συγκεκριμένου δρόμου ή της συγκεκριμένης περιοχής για την «κοινωνικοοικονομική» ζωή της πόλης, δηλαδή για τα μεγάλα συμφέροντα.
«Ειδικά, το ιστορικό κέντρο της Αθήνας και άλλων πόλεων, τα μεγάλα λιμάνια θέλουν να τα κάνουν απαγορευμένες ζώνες, για να μην φτάνει σ’ αυτά η αγωνία, η διαμαρτυρία, η διεκδίκηση των εργαζόμενων, της νεολαίας που έχουν γονατίσει από τις αντεργατικές πολιτικές», προσθέτει και καταλήγει σημειώνοντας πως οι εργαζόμενοι που παράγουν τον πλούτο και παίρνουν ψίχουλα δεν ανήκουν στην «κοινωνικοοικονομική» ζωή των πόλεων, το προνόμιο αυτό ανήκει μόνο στους καπιταλιστές και τους μεγαλέμπορους».
