Aνεπίσημα πρακτικά δίκης 17Ν (20/3/2003) Μέρος 3/5

Πέμπτη, 20 Μαρτίου 2003 19:22
A- A A+

Ι.ΜΥΛΩΝΑΣ: (Εκτός μικροφώνου) Γιατί λέτε ότι γνωστοποιήθηκαν εμπροθέσμως οι μάρτυρες της Πολιτικής Αγωγής;

κα ΒΟΥΛΓΑΡΗ: Το είπαμε κ. συνήγορε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είναι μάρτυρες Πολιτικής Αγωγής. Είναι μάρτυρες, όπως ζητάτε εσείς από τη δικογραφία και δεν τους λέμε μάρτυρες Υπεράσπισης, γιατί αλλιώς θα σας λέγαμε «τους φέρνει η Υπεράσπιση φέρτε τους στο τέλος›.

Ι.ΜΥΛΩΝΑΣ: Δηλαδή με το 353 κι αυτοί.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μόνο με το 353. Μιλάμε τώρα μέσα στα πλαίσια του 353 για όλους.

κ.ΠΑΠΑΛΑΜΠΡΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, δεν είναι μόνο αυτοί οι μάρτυρες. Είναι από τις λίγες φορές που ακούσαμε τόσες κραυγές «Ψέματα – ψέματα, ψεύδεστε› και μάλιστα απευθύνθηκε η Υπεράσπιση επανειλημμένως στο Δικαστήριο και στην Εισαγγελία για να επιληφθεί του ζητήματος της ψευδορκίας με ένα και μόνο μάρτυρα.

Ως Πολιτική Αγωγή θεωρούμε ότι η αξιοπιστία ήταν πλήρης και επιβεβαιώνεται από κάθε μία από τις καταθέσεις που έχουν ληφθεί προανακριτικά, όχι μόνο από τους αναφερθέντες μάρτυρες τόσο από την Υπεράσπιση όσο και από την Πολιτική Αγωγή, αλλά και από εταίρους οι οποίοι δεν αναφέρθηκαν. Φέρ’ ειπείν την κα Κουτσουμπέλη ή την κα Ανδριοπούλου.

Όλοι οι μάρτυρες που είχαν καταθέσει προανακριτικά, επιβεβαιώνουν τουλάχιστον μέρη της καταθέσεως του μάρτυρος. Ως εκ τούτου και αποδεικνύουν αξιοπιστία. Με δεδομένο ότι είμαστε σε μια υπόθεση τέτοιας σημαντικότητας, τέτοιας σπουδαιότητας, που δυστυχώς αστυνομικά τα μέτρα που λήφθηκαν τότε δεν καλύπτουν πλήρως για την εξιχνίαση του εγκλήματος, στο τελευταίο τροχαίο που έχουμε, είναι πλήρεις εκθέσεις αυτοψιών, σχεδιαγράμματα κλπ., κι εδώ έπρεπε το Δικαστήριό σας να κάθεται και να ψάχνει να βρει ποια ήταν η θέση των πτωμάτων εντός του αυτοκινήτου. Πράγματα ανήκουστα!

Με όλα αυτά τα δεδομένα και για να μην υπάρχει η παραμικρή υποψία στην κρίση σας, όχι απλώς δεν φέρνουμε αντιρρήσεις, αλλά ζητούμε με οποιονδήποτε τρόπο η ηθική, αλλά και η νομική αξιοπιστία του συγκεκριμένου μάρτυρα μπροστά σας, να καλυφθεί με όποιο μέσο κρίνετε πρόσφορο. Όλους τους μάρτυρες που θέλετε, καλέστε τους.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει. Τα ονόματα σας παρακαλώ πολύ.

(Διαλογικές συζητήσεις)

Ι.ΡΑΧΙΩΤΗΣ: (Εκτός μικροφώνου) Υπάρχει κάτι που το θεωρώ σοβαρό. Το να λέμε ότι υπάρχει αυτόπτης μάρτυρας και μάλιστα ο πρώτος αυτόπτης μάρτυρας που άνοιξε την πόρτα της MERCEDES, δε νομίζω ότι μιλάμε για κάτι δευτερεύον.

Αυτός ο μάρτυρας κ. Πρόεδρε, προκύπτει εκ της διαδικασίας. Και γι αυτό το λόγο νομίζω ότι πρέπει να κληθεί μαζί με τους υπόλοιπους. Είναι ο μόνος μάρτυρας που καταφέραμε να δούμε εδώ, ο οποίος μας λέει ότι είναι ένα γεγονός στο οποίο προσέτρεξαν άλλοι πολίτες πριν απ’ αυτόν. Και κάποιος απ’ αυτούς, έβγαλε και τους ανθρώπους, τους μακαρίτες απ’ το αμάξι. Η διαδικασία βεβαίως έχει προκύψει.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πώς λέγεται αυτός είπατε;

Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Δανάη Δέσποινα? Τι άλλο να προκύψει; Το ότι υπήρξε ένας άνθρωπος που πήρε τον πεθαμένο από τη MERCEDES, δε θα τον αναζητήσουμε; Και όνομα να μην είχαμε, δε θα τον αναζητούσαμε; Ήταν ο πρώτος. Προκύπτει από τη διαδικασία ότι κάτι συνέβαινε στην Τσακάλωφ, ήταν ένας μάρτυρας που μας λέει ότι υπήρχε ένα DATSUN στην Τσακάλωφ από το οποίο βγήκε ο Γιωτόπουλος κι έχουμε ένα μάρτυρα που περπατούσε στην Τσακάλωφ εκείνη την ώρα.

Δεν προκύπτει από τη διαδικασία ότι η Τσακάλωφ έχει μια σχέση; Δεν το καταλαβαίνω. Δηλαδή, εγώ περίμενα ότι αυτά θα αντιμετωπιστούν με μια στοιχειώδη άνεση, δηλαδή δυο ανθρωποκτονίες θα τις δικάσουμε μ’ ένα μάρτυρα που ήρθε; Δεν καταλαβαίνω αυτή τη δυσκολία να κληθούν οι μάρτυρες που προκύπτουν από τη δικογραφία.

Δεν το κατάλαβα ούτε πως το έκανε η Εισαγγελία, δεν θα κρίνουμε την Εισαγγελία, περιμένω όμως τη δική σας την κρίση γι’ αυτό. Γιατί νιώθω ότι έχει έρθει ο κ. Γιωτόπουλος αδικημένος σε αυτή την υπόθεση. Έρχεται αδικημένος γιατί στη μόνη υπόθεση που έχουν να του πουν κάτι συγκεκριμένο, έρχεται ο συγκεκριμένος μεταξύ 30 μαρτύρων. Δεν νιώθει ότι έρχεται δίκαια σε μια δίκη με αυτό τον τρόπο.

(Διαλογικές συζητήσεις)

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρακαλώ ένα λεπτό, διασκέπτεται το Δικαστήριο να δούμε τι θα πούμε.

Επιφυλάσσεται σε αυτό το αίτημα το Δικαστήριο, προχωράμε και το βλέπουμε.

Ι.ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Κυρίου Μπακατσέλου

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ελάτε πέστε κι εσείς τα σχόλιά σας.

κ.ΠΑΠΑΛΑΜΠΡΟΥ: Απλώς να παρατηρήσω επί της καταθέσεως το εξής απλό και είναι μια πρόταση: η πορεία των καταθέσεων των όσων είδε ο μάρτυρας Μπακατσέλος ανεδείχθη μπροστά σας, σας έδωσε μάλιστα και το κλειδί για να αποκρυπτογραφήσετε το πώς εξελίχθηκε, δηλαδή το πρώτο που έκανε, ήταν το δημοσίευμα.

Σας είπε ο ίδιος ως προς το δημοσίευμα, ότι θεώρησαν με τη διεύθυνση της εφημερίδας ότι έπρεπε να γραφτούν λίγα, ακριβώς για να προστατευτεί. Όσο κι αν αμφισβητείται το κλίμα φόβου που προσπάθησε να αμφισβητηθεί από την Υπεράσπιση, ευτυχώς που υπήρξε ο κ. Οικονομίδης και συνομολογεί το ευθέως υπονοούμενο. Πράγμα για το οποίο κιόλας θεσπίστηκαν και τα προγράμματα προστασίας μαρτύρων.

Λόγω του φόβου αντιποίνων ή συνεπειών έγιναν περικοπές στα όσα ανεγράφησαν στο φύλλο εκείνο. Βάσει των όσων ανεγράφησαν στο φύλλο, συνετάγη και η προανακριτική. Ερχόμαστε 18 χρόνια μετά που δεν υπάρχει τεκμήριο όπως είπε ο κ. Γιωτόπουλος ότι η εγκύτερη κατάθεση είναι η ακριβέστερη, τουναντίον μάλιστα είναι γνωστό και από την ψυχολογία ότι οι παραστάσεις αυτές, σε καταστάσεις σοκ ή σε έντονες καταστάσεις, έρχονται σιγά – σιγά και μπορεί να χρειάζονται χρόνο για να ξεκαθαρίσει το τοπίο. Αυτό είναι γνωστό, είναι στοιχειώδης ψυχολογία και το πώς στέκονται αυτά τα πράγματα, σε επίπεδο παραστάσεων.

Έρχεται μετά από 17 – 18 χρόνια και σταθμίζοντας και το πιθανό προσωπικό κόστος, μετά φτάνει στον Εφέτη Ανακριτική και καταθέτει και δίνει λεπτομερή περιγραφή. Από χτες μέχρι σήμερα, όλες αυτές τις ώρες, υπήρξε ένα και μόνο πρόβλημα ως προς την έννοια των λέξεων «δεξιά και αριστερά› για το μάρτυρα. Γι’ αυτό και προσπαθήσαμε από την πρώτη στιγμή ως υπεράσπιση της Πολιτικής Αγωγής να διευκρινιστεί αυτό το ζήτημα.

Το «δεξιά ή αριστερά› ως προς το αυτοκίνητο έχει δύο έννοιες: μπορεί να είναι όπως το κοιτάει ο μάρτυρας, ή ως προς την κατεύθυνση του αυτοκινήτου. Πιστεύω ότι με μια στοιχειώδη αξιολόγηση, με μια στοιχειώδη προσπάθεια να δούμε τι είπε θετικά αυτός ο άνθρωπος, δεν υπάρχει η παραμικρή υπόνοια αναξιοπιστίας του συγκεκριμένου μάρτυρα και ζητώ ακριβώς να αξιολογηθεί ως πλήρους αξιοπιστίας.

Σ. ΠΟΤΑΜΙΤΗΣ: Προφανώς θα συμφωνήσω, πιστεύω ότι ο μάρτυρας είναι αξιόπιστος, νομίζω ότι θα πρέπει να αξιολογηθεί λίγο το θάρρος του να έρθει και να αναγνωρίσει αυτούς που πιστεύει ότι διέπραξαν την πράξη, είναι προφανώς μια σημαντική κατάθεση και γι αυτό προφανώς η υπεράσπιση προσπαθεί να αναδείξει αντιφάσεις.

Υπήρξαν αντιφάσεις και νομίζω ότι οι βασικές αντιφάσεις υπάρχουν με το κείμενο της κατάθεσης της προανακριτικής του ’85, η οποία κατά τον μάρτυρα δεν συντάχθηκε με προσοχή. Θεωρώ λοιπόν ότι δεν είναι πάρα πολύ σκόπιμο να εντοπίζεται κανείς στη συγκεκριμένη διατύπωση, παρά πρέπει να εντοπίζει κανείς νομίζω στα γενικά στοιχεία τα οποία έχει παρατηρήσει.

Το πρώτο σημείο το οποίο προσπάθησε η Υπεράσπιση να αναδείξει σαν χώρο αντιφάσεων, είναι αν υπάρχει τρίτος δράστης. Πιέστηκε στο σημείο αυτό ο μάρτυρας, νομίζω ότι απάντησε πάρα πολύ σαφώς, ότι θυμήθηκε μετά την αποτύπωση την αρχική, την ύπαρξη τρίτου προσώπου, που δεν αλλάζει πολλά πράγματα. Δεν είναι κάποιος σημαίνων στη συνολική ενέργεια.

Το δεύτερο σημείο ας πούμε αντίφασης, έχει να κάνει με το αν ο τρίτος αυτός, μη σημαίνων συμμετέχων, πυροβόλησε ή όχι. Είναι προφανές ότι εκεί η ανάμνησή του δεν είναι σαφής. Θυμάμαι να έχει προτεταμένο το όπλο, ίσως να πυροβόλησε, ίσως όχι. Εγώ θα σας έλεγα ότι αυτό, αυτή η σύγχυση δεν έχει καμία απολύτως σημασία.

Ρωτήθηκε επίσης ο μάρτυρας για τον αριθμό των πυροβολισμών. Αν δεν κάνω λάθος, ο κ. Αγιοστρατίτης έκανε διάφορες αθροίσεις. Θα σας πω εγώ το εξής: Ο μάρτυρας θυμήθηκε ότι υπήρξαν 6-7 πυροβολισμοί πριν να βγει στο μπαλκόνι. Θυμάται ότι υπήρχαν 2-4 από τα δεξιά και 5-6 από τα αριστερά. Αυτό στο δικό μου το μυαλό κάνει περίπου 11-16 πυροβολισμούς συνολικά.

Από τις εξετάσεις που θα αναγνωσθούν θα δείτε ότι πρέπει να υπήρξαν τουλάχιστον 14 πυροβολισμοί. ¶ρα, αυτά που θυμάται ο μάρτυρας με αυτά που προκύπτουν από τις εξετάσεις, είναι απολύτως συνεπή. Προσπάθησε επίσης η Υπεράσπιση να αναδείξει ως χώρο αντιφάσεων και μάλιστα το είπε και ο κ. Ξηρός αν δε κάνω λάθος, ότι κατά την αυτοψία η δεξιά πλευρά του αυτοκινήτου και συγκεκριμένα τα τζάμια, δεν έχουν πληγεί.

Συμφωνώ με τον προλαλήσαντα ότι η αυτοψία δεν είναι πάρα πολύ καλά προετοιμασμένη και δεν αναφέρει για θραυσμένα δεξιά τζάμια. Αν δείτε όμως τις φωτογραφίες που είναι μαζί, θα δείτε ότι σαφώς στη φωτογραφία φαίνεται ότι ο δεξί μπροστά τζάμι του αυτοκινήτου είναι σπασμένο και αν δείτε και τη φωτογραφία του δεξιού καθίσματος του μπροστινού, τα θραύσματα του τζαμιού είναι πάνω στο κάθισμα. ¶ρα, έχει πληγεί απ’ έξω. ¶ρα, είναι συνεπές με την τοποθέτηση του μάρτυρα ότι υπήρξαν πυροβολισμοί απ’ τα δεξιά.

Επίσης υπήρξε αρκετή προσπάθεια από πλευράς της Υπεράσπισης, να φανεί ότι ο μάρτυρας δεν ξέρει πού ήταν το αυτοκίνητο. Θα σας έλεγα ότι αν δούμε τις φωτογραφίες, είναι σαφές ότι είναι ελάχιστα μέσα στην προθήκη, στη γωνία επάνω και έτσι τοποθετημένο ότι απ’ το μπαλκόνι, το οποίο επίσης φαίνεται στη φωτογραφία, ο μάρτυρας έχει καθαρή οπτική αντίληψη του χώρου απ’ τη μια και απ’ την άλλη πλευρά του αυτοκινήτου.

¶ρα και αυτή η τοποθέτησή του ότι μπορούσε να δει αυτά τα πρόσωπα αλλά και το πρόσωπο που βγήκε από το DATSUN, είναι απόλυτα πιστευτά. Η δε απόσταση δεν ξέρω ακριβώς πώς είναι, δεν μπόρεσα να την καταμετρήσω, πάντως δεν είναι 5μ. απόσταση κ. Ραχιώτη, πρέπει να είναι 3 και κάτι, κατά τη δική μου εντύπωση. Γιατί αν προσθέσετε τα 3,5 μ. του μπαλκονιού συν το 1,80 του προσώπου και μειώσετε κατά το 1,80 του άλλου προσώπου, φθάνουμε σε περίπου 3,5 μ. απόσταση κατακορύφως. Αν πάρουμε την υποτείνουσα θα έχουμε 6, 7, αλλά πάντως μικρές αποστάσεις.

Το τελευταίο το οποίο εχθές θεωρήθηκε και λίγο αστείο, είναι το θέμα του κρύου. Δεν ξέρω τη θερμοκρασία της ημέρας, δεν μπόρεσα να τη βρω, θα σας πω όμως το εξής: Το αριστερό παράθυρο του αυτοκινήτου της MERCEDES μέσα στο οποίο επέβαινε ο Μομφεράτος, ήταν ανοιχτό. ¶ρα, είναι απόλυτα συνεπές ότι αν ήταν αρκετά ζεστά για να είναι ανοιχτό εκείνο το παράθυρο, θα μπορούσε να είναι για να είναι και η μπαλκονόπορτα ανοιχτή. Ευχαριστώ πολύ.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μάλιστα. Αξιολογήσεις. Ζήτησε ο κ. Αγιοστρατίτης τον λόγο.

Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Δυο λόγια κ. Πρόεδρε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ελπίζω δύο, γιατί τις κάναμε σχεδόν τις αξιολογήσεις και ο κ. Γιωτόπουλος έκανε και αυτός.....

Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, αυτό το άγχος που σας διακατέχει για την επιτάχυνση της διαδικασίας, δικάσαμε μια ανθρωποκτονία, απόπειρα ανθρωποκτονίας, την πρώτη, σε 24’.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μην το λέτε άγχος, να το λέτε διάθεση η οποία επιβάλλει η δικονομία. Όπως βλέπετε δεν είμαι ούτε αγχώδης, ούτε νευρικός. Φαντάζομαι το έχετε παρατηρήσει, είμαι πολύ ήρεμος άνθρωπος. Αλλά κάποτε όμως, πρέπει να ξέρετε, περιμένουμε να τελειώσει η δίκη.

Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Να πιστεύετε αυτά τα οποία κυκλοφορούν, ότι οι δικηγόροι θα κάνουν αυτό, θα υποβάλλουν παραιτήσεις.....

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν τα ακούσω, σας το δήλωσα απ’ την αρχή. Τίποτα δεν ακούω. Ό,τι γίνεται εδώ μέσα.

Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Φρόντισε ο νομοθέτης, παραμονές του Δικαστηρίου να τα λύσει αυτά τα πράγματα, με αυτόν το νόμο, τον 3090 που έφτιαξε, που και τα θέματα των εξαιρέσεων και των παραιτήσεων των δικηγόρων τα έχει εξασφαλίσει, δεν έχετε κανένα πρόβλημα. Ούτε πρόκειται εμείς να καθυστερήσουμε ποτέ τη διαδικασία.

Όμως αν προκύπτουν τόσο σοβαρά προβλήματα από έναν αντιφατικό μάρτυρα ο οποίος έχει θεαματικά βελτιώσει την κατάθεσή του, αυτήν που έδωσε λίγες ώρες μετά το περιστατικό, κατά τρόπο θεαματικό την έχει βελτιώσει και προχωρά σε αναγνωρίσεις, ενώ αγνοούνται άλλοι αυτόπτες μάρτυρες και δεν καλούνται, οι οποίοι ήταν παρόντες στο περιστατικό, επειδή ακριβώς δεν αναγνώρισαν κανέναν, εδώ υπάρχει ένα ζήτημα.

Δεν δικάζουμε τροχαίες παραβάσεις, ανθρωποκτονίες δικάζουμε και νομίζω ότι πρέπει να γίνει μια σε βάθος έρευνα αυτής της υπόθεσης, ιδιαίτερα όταν προκύπτουν τέτοια ζητήματα. Εγώ εκπροσωπώ τον Χριστόδουλο Ξηρό, ο οποίος κατά τον καθ’ ημάς ύποπτο αυτόν μάρτυρα, τον αναγνωρίζει και λέει ότι ήταν παρών.

Τέθηκε πάρα πολλές φορές με πάρα πολλά ερωτήματα και πιεστικά μπορώ να πω, το θέμα του πού βρισκόταν τη στιγμή αυτού του περιστατικού αυτός ο συγκεκριμένος άνθρωπος τον οποίο αναγνωρίζει ως Χριστόδουλο Ξηρό. Επέμεινε –και αυτό νομίζω είναι τελειωμένο- ότι ήταν στη δεξιά πλευρά του αυτοκινήτου. Επικαλούμεθα λοιπόν αυτά τα έγγραφα τα οποία είναι και αναγνωστέα, όπου η Δ/νση Κρατικής Ασφάλειας περιγράφει επακριβώς -και αυτές δεν είναι αυθαίρετες κρίσεις των Αστυνομικών, όχι όπου μας συμφέρουν οι αστυνομικοί λένε το σωστό και όπου δε μας συμφέρει, «τί είναι αυτά, έγραψαν κάτι οι αστυνομικοί που δεν έχει σημασία›- υπάρχει λοιπόν αυτό το ιστορικό της αστυνομίας το οποίο μιλά για δύο μάρτυρες, δε μιλά καθόλου γι αυτό το αυτοκίνητο με το οποίο, εγώ ευθέως το λέω, ο κ. Μπακατσέλος ετέθη και βελτίωσε την κατάθεσή του με έναν και μόνο αντικειμενικό σκοπό: Να δέσει –διότι δεν έδενε αυτή η δικογραφία- τον Γιωτόπουλο και τον Χριστόδουλο Ξηρό.

Εμείς θα τα λέμε ευθέως αυτά τα πράγματα. Γι αυτό και προέβη σ’ αυτές τις αναγνωρίσεις. Μάλιστα τον Γιωτόπουλο χωρίς κανένα στοιχείο απολύτως, είναι ο Γιωτόπουλος ο τρίτος για τον οποίο κανένας δεν καταθέτει και ο οποίος, «τον αναγνωρίζω και είμαι απόλυτα σίγουρος›. Είχαμε ένα φόβο ότι οι δικογραφίες αυτές δεν έδεναν και έβαλαν διάφορους ανθρώπους, εγώ σας το λέω ευθέως διότι θα το συναντούμε συνεχώς στη συνέχεια, όποια υπόθεση δεν είναι δεμένη, εμφανίζεται ένας μάρτυρας, ένας συνήθως, ο οποίος μετά από 20 χρόνια αναγνωρίζει κάποιον συγκεκριμένο κατηγορούμενο, κατά κανόνα τον κ. Γιωτόπουλο.

Εδώ λοιπόν με τον Χριστόδουλο Ξηρό συμβαίνει το εξής: Υπάρχει το ιστορικό το οποίο έχει δώσει στον Εισαγγελέα η Κρατική Ασφάλεια και υπάρχει και η Έκθεση Αυτοψίας την οποία υπογράφουν δύο προανακριτικοί υπάλληλοι. Ευθέως η αστυνομία καταγράφει ότι αυτοί που πυροβόλησαν ήταν από αριστερά, τα τζάμια τα οποία έχουν σπάσει είναι μόνο από αριστερά, δεν υπάρχουν σπασμένα τζάμια, το λέει η Έκθεση Αυτοψίας.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: (εκτός μικροφώνου)

Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Εγώ σας λέω τί λέει η αστυνομία. Έκανε λάθος η αστυνομία; Να το πείτε. Λέει ευθέως ότι «τα θραύσματα υπάρχουν μόνο από την αριστερή πλευρά›.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ σας είπα να αφήσετε να τα διαβάσουμε πρώτα αυτά και μετά να τα αξιολογήσετε. Βιαστήκατε, τί να κάνουμε;

Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Το τελευταίο κ. Πρόεδρε. Και οι δύο ιατροδικαστές, διαφορετικοί, μιλούν για φορά των βλημάτων από αριστερά προς τα δεξιά. Αυτόν λοιπόν τον οποίο αναγνωρίζει ως Χριστόδουλο Ξηρό, για μένα είναι ψευδής, είναι αναληθής η κατάθεσή του. Τίποτε δεν έχει αναγνωρίσει. Του επεβλήθη να αναγνωρίσει κάτι. Αυτός λοιπόν και αν ακόμα ήταν ο Χριστόδουλος Ξηρός, δεν έχει πυροβολήσει και προκύπτει απ’ αυτά τα έγγραφα τα οποία είναι αναγνωστέα, θα τα διαβάσετε και θα τα δούμε.

κ. ΒΛΑΧΟΣ: Συμπληρωματικά κ. Πρόεδρε. Η αξιοπιστία πράγματι του μάρτυρα ελέγχεται σε πάρα πολύ σημαντικά στοιχεία. Εγώ θα απαντήσω στο σχόλιο που έκανε ο συνάδελφος της Πολιτικής Αγωγής, ότι ο ίδιος ο μάρτυρας ενώπιόν σας, στο σχεδιάγραμμα που του επιδείξαμε, τοποθέτησε και τους τρεις δράστες στο δεξιό, εμφανέστατα δεξιό κατά τη φορά του αυτοκινήτου αλλά και από το μπαλκόνι που έβλεπε πάλι δεξιό μέρος. Όπως και να το πάρει κανείς, πάλι δεξιά ήταν.

Εν πάση περιπτώσει, σαφέστατα τοποθέτησε τους δράστες στο δεξιό μέρος και όταν θα φτάσουμε –και αυτό είναι το πολύ σημαντικό- να δούμε τί γράφουν οι Εκθέσεις της ιατροδικαστικής υπηρεσίας, θα δούμε ότι εμφανέστατα δεν υπάρχει ούτε ένα τραύμα, είτε στο θύμα Μομφεράτος είτε στον Ρουσσέτη, το οποίο να προέρχεται από χτύπημα από δεξιά.

Λέει εδώ πέρα λοιπόν: «Προκληθέντα θανατηφόρα τραύματα..... όλα τα ανωτέρω τραύματα από αριστερά και άνω προς τα δεξιά και κάτω›. Όσον αφορά τον Μομφεράτο. Όσον αφορά τον Ρουσσέτη λέει: «..... συνολικά και από 7 βλήματα, από αριστερά προς τα δεξιά›. Ο μάρτυρας κατέθεσε ότι και οι τρεις πυροβολούσαν με έναν ή περισσότερους πυροβολισμούς, δε μας ενδιαφέρει, ευρισκόμενοι στο δεξιό σημείο.

Αν δεν είναι αυτό μια κραυγαλέα αντίφαση η οποία ελέγχει την αξιοπιστία του μάρτυρα, τότε αναρωτιέμαι τί επιτέλους σ’ αυτό το Δικαστήριο θα αποτελούσε αφορμή για να ελεγχθεί ως μη αξιόπιστος ένας μάρτυρας. Επιπλέον δύο επιχειρήματα: Μη μου λέτε εμένα ότι είχε σοκαριστεί κύριοι συνάδελφοι, δημοσιογράφος και επαγγελματίας ων και δεν ήξερε τί κατέθετε, διότι ο ίδιος στο ρεπορτάζ που έκανε λέει ότι «μάρτυρας της τελευταίας φάσης των ψυχρών εκτελεστών, προσπάθησα άπειρες φορές να φέρω στη μνήμη μου λεπτομέρειες έτσι ώστε να τις καταγράψω πιστά›. Το γράφει ο ίδιος.

Τώρα, αν μας λέει ότι το θύμα ήταν στο δεξιό μέρος και, όπως τον ρώτησα και επιβεβαίωσε, διαγωνίως από τον οδηγό, τότε υπάρχει και η Έκθεση της αστυνομίας που λέει «ο Μομφεράτος καθόταν στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου και συγκεκριμένα ακριβώς πίσω από τη θέση του οδηγού› όσο και οι φωτογραφίες που σας επέδειξα όπου εμφανέστατα φαίνεται πού καθόταν ο Μομφεράτος.

Λοιπόν, αν ένας τέτοιος μάρτυρας τον οποίο έχετε στο ακροατήριό σας, δεν μπορεί να ελεγχθεί και επιμένουν οι συνάδελφοι απέναντι στην κοινή λογική να προσπαθήσουν να μας πουν ότι είναι τόσο αξιόπιστος ώστε να μην υπάρχει καν ανάγκη να κληθούν άλλοι, πιθανώς αξιοπιστότεροι μάρτυρες για να διαλευκανθεί επιτέλους αυτό, τότε δεν ξέρω.

Επιπλέον, ένα πράγμα που πρέπει οπωσδήποτε να τονίσω είναι ότι –και αυτό είναι χαρακτηριστικό και όπως είπε και ο προλαλήσας συνάδελφος ίσως θα το βρούμε σίγουρα και άλλες φορές παρακάτω- ο κ. Χριστόδουλος Ξηρός, φερόμενος ως εκ των αυτουργών αυτών των δολοφονιών, στην κατάθεσή του που έδωσε ως κατηγορούμενος, στις 17/7/2002, καταθέτει πράγματα τα οποία είναι εντελώς άσχετα με το ιστορικό αυτό το οποίο διαβάστηκε εδώ πέρα.

Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Να πω ότι ο Ρουσσέτης δεν ήταν χτυπημένος μόνο από τη μία πλευρά, ήταν και από τις δύο πλευρές.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κάτι λέει εδώ η μάρτυς, ότι και από τις δυο πλευρές ο Ρουσσέτης είχε πληγεί. Αλλά αυτά κυρία μου τα έχουμε στις ιατροδικαστικές εκθέσεις και θα τα δούμε.

Ε. ΡΟΥΣΣΕΤΗ: Εγώ τον άντρα μου τον είδα στην Εντατική. Απ’ τις δύο πλευρές χτυπήθηκε ο άντρας μου και δεξιά και αριστερά.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει, θα τα δούμε.

Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Μου επιτρέπετε κ. Πρόεδρε; Πολύ σύντομα, δεν θα αναφερθώ καν στην αξιοπιστία, θα τα πουν άλλοι συνάδελφοι. Δύο μόνο σχόλια:

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αν δεν αναφερθεί στην αξιοπιστία, δεν έχει τον λόγο.

Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Συγνώμη, δικαιούμαι να σχολιάσω την κατάθεση του μάρτυρα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βεβαίως.

Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Στοιχειώδη δικονομικά θέματα.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ως προς την αξιοπιστία του.

Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Επαναλαμβάνω: Δικαιούμαι να σχολιάσω την κατάθεση του μάρτυρα. Το λέει το 358 αν δεν κάνω λάθος.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί λέει ακριβώς; Διαβάστε το, πώς το λέει ακριβώς; Για να είμαστε μέσα στα πλαίσια που ζητά και ο κ. συνάδελφος.

Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: «Μετά την εξέταση κάθε μάρτυρα, ο Εισαγγελέας και οι διάδικοι έχουν το δικαίωμα να αναφέρουν εναντίον του ή εναντίον της μαρτυρίας του, οτιδήποτε μπορεί να καθορίσει ακριβέστερα την αξιοπιστία του και που συντείνει στην αποκάλυψη της αλήθειας. Μπορούν να προβαίνουν σε δηλώσεις και εξηγήσεις σχετικά με τις καταθέσεις που έγιναν›. Σωρευτικά λοιπόν κάποια πράγματα το 358.

Ένα θέμα που έθιξε ο κ. μάρτυς και αφορά γενικότερα την πορεία της δίκης, είναι ο τρόπος που συντάσσονται οι προανακριτικές καταθέσεις και ιδίως το αν αυτό που αποτυπώνεται σε μία κατάθεση, ανταποκρίνεται πλήρως στην αλήθεια. Εδώ έκανε μια πολύ ενδιαφέρουσα επισήμανση ο κ. μάρτυς, ήταν πολύ διδακτική για μένα και νομίζω και για το Δικαστήριό σας.

Μας είπε ούτε λίγο ούτε πολύ –και αυτό θα το αξιολογήσετε βεβαίως- ότι «τη συγκεκριμένη προανακριτική μου κατάθεση που έδωσα μία μέρα μετά το συμβάν δεν την έγραψα εγώ, ήρθαν οι αστυνομικοί στο γραφείο μου, τους έδωσα ένα δημοσίευμα των «ΝΕΩΝ›, οι αστυνομικοί κάθισαν με επιμέλεια, έκαναν μια περίληψη, το διάβασα και υπέγραψα›. Αυτό είναι νομίζω ένα πολύ σημαντικό στοιχείο που μας δίνει μία ακόμα ένδειξη για το εάν και κατά πόσο ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα πάντοτε αυτό που αποτυπώνεται σε μια προανακριτική κατάθεση σε σχέση με αυτό που πραγματικά έχει γίνει.

Αυτό είναι το έλασσον αν θέλετε, το δεύτερο που ήθελα να πω. Το πρώτο και πιο σημαντικό που ήθελα να πω, είναι το εξής: Ακόμα και αν θεωρήσετε ότι είναι αξιόπιστος ο μάρτυρας, το Δικαστήριο θα κρίνει ή το ένα ή το άλλο. Έχουμε ένα σίγουρο δεδομένο από τη μαρτυρική του κατάθεση. Παρά το ότι ο εντολέας μου, ο κ. Τζωρτζάτος παραπέμπεται για συμμετοχή στη συγκεκριμένη ανθρωποκτονία, ο συγκεκριμένος μάρτυρας ο οποίος κατά δήλωσή του θυμόταν όλες τις λεπτομέρειες και μάλιστα όσο περνούσε ο χρόνος θυμόταν ακόμα πιο πολλές λεπτομέρειες, δεν ανέφερε ούτε μία λέξη για τον συγκεκριμένο κατηγορούμενο κ. Τζωρτζάτο.

Αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό στοιχείο που νομίζω πρέπει να εκτιμήσετε, ανεξάρτητα από την αξιοπιστία του, ο μάρτυρας, ακόμα και αν θεωρηθεί ότι έχει πλήρη μνήμη, δεν είπε μία κουβέντα για παρουσία του κ. Τζωρτζάτου. Σύμφωνα με τον μάρτυρα, ο κ. Τζωρτζάτος ήταν απών, όπως και ο ίδιος άλλωστε ισχυρίζεται, από το συγκεκριμένο συμβάν, παρά το ότι ο κ. μάρτυς ήξερε πάρα πολλές λεπτομέρειες για την υπόθεση. Αυτό οφείλω να το σχολιάσω και έχει άμεσα να κάνει με την κατάθεση του κ. μάρτυρα. Ευχαριστώ.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ελάτε κ. Παπαδάκη.

Κ.ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, το πρώτο σημείο σχολιασμού είναι ότι ο μάρτυρας αυτός ενώ είναι αυτόπτης όπως ισχυρίζεται και κατέβηκε μετά από το μπαλκόνι και είδε τον κόσμο και την Αστυνομία, γιατί η Αστυνομία δεν έχει τα στοιχεία του από την πρώτη ημέρα του συμβάντος να τον καλέσει, αλλά όπως είπε ο ίδιος, τον κάλεσε την επομένη ημέρα, επ’ αφορμή το δημοσίευμα το οποίο είχε γράψει στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ›. Αυτή είναι μια πρώτη μου απορία, εν αντιθέσει με όλους τους άλλους μάρτυρες, οι οποίοι ήταν παρόντες εκεί στα μαγαζιά, πωλητές, διερχόμενοι, πελάτες, ιδιοκτήτες και που η Αστυνομία επί τόπου συνέλεξε τα στοιχεία του.

Το δεύτερο που συνάπτεται με αυτό, είναι το εξής: πως είναι δυνατόν ένας άνθρωπος ο οποίος προτίθεται να καταθέσει μάρτυρας κατηγορίας προηγουμένως να δημοσιογραφεί και το περιεχόμενο αυτού που θα καταθέσει να το γράφει σε εφημερίδα ως άρθρο;

Αλλά και πως είναι δυνατόν ένας δημοσιογράφος ο οποίος γράφει ένα άρθρο και δημοσιεύεται σε μια εφημερίδα, πως συνάδει αυτό με τη δημοσιογραφική δεοντολογία, να πηγαίνει και να καταθέτει ως μάρτυρας τα ίδια περιστατικά, για τα οποία έχει αρθρογραφήσει; Και αυτά ανάγονται στον τότε χρόνο, στον τωρινό χρόνο θα ήθελα να πω ότι τον μάρτυρα αυτόν, δεν τον είδαμε για πρώτη φορά στο ακροατήριο, το έχουμε δει άπειρες φορές να βγαίνει στα κανάλια σε γνωστές και συγκεκριμένες εκπομπές και σε παράθυρα και να λέει αυτά τα οποία είπε εδώ και άλλα παραπλήσια.

Είναι άλλο πράγμα το να βγαίνει στην τηλεόραση ένας δικηγόρος –έχω εκφράσει την άποψή μου και γι’ αυτό παλαιότερα- είναι άλλο να βγαίνει ένας διάδικος ή ένας παθών, ή ένας πολιτικώς ενάγων, τελείως διαφορετικό είναι το να βγαίνει ένας αυτόπτης μάρτυρας και να λέει από τηλεοράσεως τα διάφορα τα οποία λέει, για δημιουργία εντυπώσεων στην κοινή γνώμη, πριν έρθει να καταθέσει στο δικαστήριο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν επιτρέπεται να τον διακόψω, θα χάσουμε τον ειρμό. Σας παρακαλώ, στο τέλος.

..........: Δεν είναι γνωστό επειδή βγήκε στην τηλεόραση ο κ. Μπακατσέλος. Εμένα μου είναι παντελώς άγνωστο. Δεν μπορούμε να το θεωρήσουμε....

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν μας ενδιαφέρει, ούτε το θεωρούμε, ούτε δεν το θεωρούμε.

Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Συνάδελφέ μου νομίζω κακώς διακόπτεται. Εν πάση περιπτώσει για μένα είναι γνωστό και για πολλούς άλλους.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για μένα είναι πάντως τελείως αδιάφορο. Βγαίνει ή δεν βγαίνει είναι αλήθεια ή δεν είναι, αλλά αφού θέλει ο Συνήγορος να τα πει τι να κάνω. Αδιαφορώ εγώ αν βγαίνει ή δεν βγαίνει κάποιος στα κανάλια. Εγώ δεν τα παρακολουθώ. Αλλά αν θέλει ο κ. Συνήγορος να τα πει τι να του πω; Να μην τα λέει;

Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Αν επιτρέπεται κ. Πρόεδρε, δεν είμαι καθόλου αδιάφορο για την αξιοπιστία και την όλη συμπεριφορά του μάρτυρα όταν βγαίνει στα κανάλια και λέει ?

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπορεί ένας να βγαίνει στα κανάλια και να λέει αλήθεια και μπορεί να μη βγαίνει στα κανάλια και να λέει ψέματα. Ας το πάρουμε με τη λογική.

Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Αν αμφισβητεί η Πολιτική Αγωγή ότι βγήκε στα κανάλια ? ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν μας ενδιαφέρει. Αλλά αφού θέλετε να το πείτε πέστε το. Δεν σας εμπόδισα εγώ.

Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Το τέταρτο σημείο είναι η επισήμανση ορισμένων πραγμάτων τα οποία όντως είναι άξια απορίας ως προς τον τρόπο «συνεργασίας› του με την Αστυνομία για την κατάθεση που έδωσε την επόμενη μέρα.

Πρώτα απ’ όλα ως προς το περιεχόμενο, μου κάνει πολύ μεγάλη εντύπωση και είναι ερευνητέο. Είπα, λέει, στην Αστυνομία να γράψουν μια περίληψη του δημοσιεύματος και να το βάλουν αυτό ως κείμενο απολογίας μου να το υπογράψω.

Εν συνεχεία μάλιστα εχθές είπε ότι αυτή η περίληψη δεν αποδόθηκε σωστά και ότι έκοψαν πράγματα και έτσι δεν αποδίδεται ακριβώς το νόημα αυτών που είπε. Σήμερα μας έδωσε και μια άλλη εκδοχή, ότι αυτός τους είπε να κόψουν πράγματα από το δημοσίευμα διότι φοβόταν. Είναι αντιφατικό και παράδοξο.

Όπως επίσης έχει μια σημασία ευρύτερη κατά τη γνώμη μου το εξής γεγονός: ότι πήγε λέει η Αστυνομία στο ατελιέ που εργαζόταν και του πήρε την κατάθεση ενώ στην έκθεση της καταθέσεως γράφει ότι εμφανίστηκε αυτός στην Αστυνομία και κατέθεσε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν το γράφει.

Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Εμφανίστηκε ενώπιον μου λέει κ. Πρόεδρε. Ενώπιον εμού. Με συγχωρείτε πάρα πολύ, αλλά ο τόπος είναι ουσιώδες στοιχείο μιας οποιαδήποτε έκθεσης και όταν ο τόπος δεν γράφεται, εννοείται πως ο τόπος είναι η έδρα της Αρχής η οποία συντάσσει την έκθεση.

Αλλιώς έχει διαφορετικό περιεχόμενο η διατύπωση της έκθεσης. Έλεγε μετέβην εκεί κλπ. Είναι γνωστά αυτά τα πράγματα. Εδώ είναι θέμα αξιοπιστίας όχι μόνο του μάρτυρα βέβαια.

Πέμπτο σημείο. Νομίζω ότι η πηγή της αξιοπιστίας του ξεκινάει από την αρχή της αντίληψης του συμβάντος από τον μάρτυρα. Μας λέει το εξής: ότι ήταν όρθιος και εργαζόταν δύο μέτρα από την μπαλκονόπορτα η οποία ήταν ανοιχτή και ο χρόνος ο οποίος μεσολάβησε από τη στιγμή που αντιλήφθηκε τους πυροβολισμούς μέχρι που βγήκε έξω και είδε ήταν 7 εκατοστά του δευτερολέπτου, τόσο ακριβώς είπε ότι έκανε να σκεφτεί αν οι πυροβολισμοί αυτοί ήταν αποκριάτικοι ή αληθινοί, συν όσος χρόνος χρειάζεται για τρία γοργά βήματα για να βγει έξω.

Λέει λοιπόν το εξής εδώ πέρα: ότι στην απίθανη περίπτωση που λέει την αλήθεια εάν σε τόσο ελάχιστο χρόνο είχε βγει έξω θα τα είχε δει όλα. Θα είχε δει τους πυροβολισμούς προτού το αυτοκίνητο προσκρούσει στην «GOODIVA› διότι δεν θα είχαν μεσολαβήσει ούτε δευτερόλεπτα από τους πυροβολισμούς αυτούς.

Βεβαίως και οι πυροβολισμοί αυτοί φέρονται ότι έγιναν λίγα μέτρα πριν από τη γωνία, αλλά κάποια δευτερόλεπτα για να πέσουν 11 ή 14 που λέει η Πολιτική Αγωγή πυροβολισμοί και μέχρι να φτάσει το αυτοκίνητο στην οριστική θέση που προσέκρουσε είναι δευτερόλεπτα. Αυτά θα τα είχε δει αν είχε βγει έξω και μας έλεγε την αλήθεια, αλλά είναι αρκετά ευφάνταστος και δεν μας λέει καμία αλήθεια.

Δεύτερον, αν δεν είχε πράγματι ακούσει από την αρχή τους πυροβολισμούς, το ότι βγήκε έξω τη στιγμή που το αυτοκίνητο είχε ήδη προσκρούσει, σημαίνει ή ότι δεν είχε ακούσει από την αρχή τους πυροβολισμούς, άρα δεν μας λέει την πραγματικότητα εδώ και συνεπώς με άλλο τρόπο υπέπεσε στην αντίληψη του το συμβάν ή ότι δεν έκανε τόσο λίγο χρόνο για να βγει έξω.

Έκτο σημείο, με το θέμα του κρύου και του ανοιχτού τζαμιού, γιατί εδώ δεν είναι τώρα κάτι αμφισβητούμενο. Κατατέθηκε μια εφημερίδα η οποία λέει -τα «ΝΕΑ› της 23ης Φεβρουαρίου, δύο μέρες μετά το συμβάν- ότι η σφοδρή κακοκαιρία πλήττει επί 6 μέρες όλη τη χώρα, ότι το Νευροκόπι είχε –22 βαθμούς και όταν το Νευροκόπι έχει -22 θα έχει και η Αθήνα 0 και δεν δουλεύεις με ανοιχτή μπαλκονόπορτα όταν η Αθήνα έχει 0 και για το σχέδιο «ΞΕΝΟΚΡΑΤΗΣ› κλπ.

Έβδομο σημείο, είναι το γεγονός ότι ενώ όπως λέει δούλευαν 20-30 άνθρωποι στο ατελιέ της φωτοσύνθεσης των «ΝΕΩΝ›, τους οποίους προφανώς πρέπει να γνωρίζει γιατί καθημερινά εργαζόντουσαν μαζί, δεν μπόρεσε να θυμηθεί πάνω από 2-3.

Μεταξύ αυτών δεν θυμήθηκε και πρόσωπα που έχουν καταθέσει στη διαδικασία αυτή, ενώ ήταν λαλίστατος στο να θυμάται λεπτομέρειες και να τις ανακαλεί στη μνήμη του μετά από 18 χρόνια για το ποιος ήταν κάτω από το μπαλκόνι.

Όγδοο σημείο. Από το μπαλκόνι του 1ου ορόφου, το οποίο όπως προκύπτει από τις φωτογραφίες που έχετε εκεί και από άλλες που θα σας καταθέσουμε, η γωνία του μπαλκονιού, δηλαδή το καλύτερο δυνατό σημείο οπτικής του επαφής με το κατάστημα κάτω, απέχει τουλάχιστον 1 μέτρο από την γωνία του κτιρίου και αυτό μπορείτε να το διαγνώσετε και από εκεί.

Διότι ναι μεν θα δείτε ότι υπάρχει ανάμεσα στη γωνία του μπαλκονιού και στη γωνία του κτιρίου μια πινακίδα που λέει οδός Τσακάλωφ, οι οποίες πινακίδες έχουν 35 μέτρα και παρεμβάλλονται άλλος τόσος χώρος πριν και άλλος τόσος χώρος μετά από την πινακίδα, είναι τουλάχιστον 1 μέτρο απόσταση.

Και λαμβανομένου υπόψη ότι το αυτοκίνητο προσέκρουσε στο κατάστημα αυτό, αλλά στην πλευρά του καταστήματος που βλέπει στην οδό Βουκουρεστίου, είχε πάρει δηλαδή αριστερή κλίση και ήταν και κατωφερής ο δρόμος.

Ορατότητα δεν υπάρχει, λόγω της κατακορύφου και λόγω και της απόστασης της γωνίας του μπαλκονιού από όπου η γωνία του κτιρίου στο σημείο που είχε προσκρούσει το αυτοκίνητο και ιδίως στην αριστερή μεριά αυτού που ισχυρίζεται ότι είδε δράστες να πυροβολούν.

Ένατο σημείο, είναι ότι επιμένει για πυροβολισμούς από αριστερά και δεξιά ενώ το αυτοκίνητο είχε προσκρούσει, αλλά αυτό το σημείο αντιφάσκει με την πραγματικότητα, διότι οι πυροβολισμοί αυτοί όταν το αυτοκίνητο ακυβέρνητο προφανώς είχε προσκρούσει εκεί πέρα, ήταν κατόπιν εορτής.

Ήταν άσκοπη δηλαδή, αλλά ήταν και επικίνδυνη για τους δράστες, τόσο από την άποψη της καθυστέρησης της δυνατότητας διαφυγής τους, όσο και από την άποψη του κινδύνου της σωματικής τους ακεραιότητας, ιδίως εκείνων που φέρονται ότι πυροβολούσαν από αριστερά.

Διότι το αυτοκίνητο όντας ακυβέρνητο και έχοντας πάρει κατηφορική στροφή σ’ ένα δρόμο με κλίση, όπως είναι η Βουκουρεστίου κατηφορική, θα κινδύνευαν να πλακωθούν ακόμα και από το αυτοκίνητο πέρα απ’ όλα τα άλλα.

Ενδέκατο σημείο, είναι ότι επιμένει ότι γινόταν πυροβολισμός στο πίσω δεξιό τζάμι του αυτοκινήτου, πλην όμως προκύπτει από τις φωτογραφίες ότι το πίσω δεξιό τζάμι του MERCEDES είναι άθραυστο και γενικά το πίσω μέρος δεν φέρει κανένα ίχνος από σφαίρες.

Δωδέκατο σημείο, είναι ότι επιμένει ότι στην οδό Τσακάλωφ δεν υπάρχουν παρκαρισμένα αυτοκίνητα και σήμερα και τότε. Για σήμερα έχουμε πληθώρα φωτογραφιών σε ανύποπτη στιγμή που δείχνει ότι είναι γεμάτη από παρκαρισμένα αυτοκίνητα και είναι πασίδηλο ότι και τότε πάρκαραν διότι στο Κολωνάκι πάντα υπήρχε στενότητα χώρου και ήταν κατειλημμένα όλα αυτά. Είναι νομίζω αρκετοί αυτοί οι λόγοι για να κριθεί η αξιοπιστία του.

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, πριν να μιλήσει ο κ. Χρυσικόπουλος, έχω μια απορία πράγματι και θέλω να την λύσω. Έχουμε έναν μάρτυρα ο οποίος αναφέρεται σε δύο συγκεκριμένα πρόσωπα και αντιθέτως για έναν κατηγορούμενο δεν αναφέρει το παραμικρό.

Διερωτώμαι αν οι 3 δικηγόροι αυτοί του κατηγορούμενου προσπαθούν να πλήξουν την αξιοπιστία του μάρτυρος που δεν αναφέρεται καν στον κατηγορούμενο που υποστηρίζουν. Πράγματι δεν μπορώ να αντιληφθώ τη διαδικασία.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μήπως συνειρμικά φέρουν κάποια εγγύτητα ή κάτι τέτοιο. Αυτό θέλει να πει.

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Σκέφτομαι το εξής: ότι τι θα προσθέσει πράγματι η Υπεράσπιση του κ. Γιωτόπουλου που ουσιαστικά είναι το τμήμα της Υπεράσπισης που πραγματικά έχει κάθε λόγο μαζί με του κ. Χριστόδουλου Ξηρού, να αμφισβητεί την αξιοπιστία.

Δεν αναφέρθηκε καν η παρουσία του, η ύπαρξη του.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάντως κι εμείς τα αξιολογούμε φυσικά όλα αυτά.

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Φοβάμαι ότι έργο δικό σας οικειοποιείται να το πω έτσι η πλευρά Τζωρτζάτου σ’ αυτή την συγκεκριμένη αξιολόγηση μάρτυρος.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βγαίνουν και συμπεράσματα όμως απ’ αυτό. Ίσως βγουν συμπεράσματα κι απ’ αυτό. Εσείς κάνατε τη δουλειά σας, γι’ αυτό εγώ δεν σας διακόπτω. Κάθομαι και ακούω να δω ποιος παίρνει τη θέση ποιου, ποιος συμπλέει με ποιον. Όλα αυτά συνειρμικά κάπου θα καταλήξουν.

(Διαλογικές συζητήσεις)

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ελάτε κ. Χρυσικόπουλε εσείς που σας αφορά άμεσα το θέμα. Βέβαια ο κ. Γιωτόπουλος απ’ ότι είδατε έκανε όλες τις επισημάνσεις μόνος του. Γι’ αυτό καλά θα κάνετε να μη λέτε κι εσείς πολλά.

Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Εγώ δύο πράγματα θα πω κ. Πρόεδρε τα οποία ειπώθηκαν από την άλλη πλευρά στο στάδιο αυτό που είμαστε, που δεν έχουν αναγνωστεί ακόμα και τα έγγραφα.

Λέω λοιπόν σ’ αυτό το στάδιο, ότι αξιολογείστε και εκτιμήστε σε υπόθεση που θα σας καταθέσω το δημοσίευμα τώρα που είναι και τα αναγνωστέα, όπου έχει κάνει δήλωση ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο τότε Πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου, ο τότε Πρόεδρος της Βουλής Γιάννης Αλευράς και ο τότε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, σε υπόθεση τέτοια να ακούγεται και να λέγεται -κι εσείς αν θέλετε θα το εκτιμήσετε- ότι η Αστυνομία δεν πήρε καλά τις καταθέσεις, δεν έκανε καλά τη δουλειά της και ότι αφέθηκε να γράψουν οι αστυνομικοί που έκαναν όλο αυτό το έργο την κατάθεση του κ. Μπακατσέλου πάρε το δημοσίευμα και κάνε μια περίληψη.

Εσείς αξιολογήστε το. Εγώ σας καταθέτω το δημοσίευμα με τα σκίτσα. Και αξιολογήστε κι ένα δεύτερο. Δημοσιογράφος, όχι ο οιοσδήποτε πολίτης, δημοσιογράφος που έχει δει σε ενέργεια της 17Ν κάποιον να δίνει και οδηγίες, ο οποίος έχει έντονα θυμηθεί και δεν κάνει ένα σκίτσο, που δεν έχει συμμετάσχει σ’ αυτά τα σκίτσα εδώ καθόλου, αυτό κατέθεσε, δεν έχει συμμετάσχει αυτός, δεν υπέδειξε πως έγιναν αυτά τα σκίτσα και ότι δεν κάνει ένα σκίτσο, όχι την Αστυνομία να βοηθήσει αν δεν θέλει, στην εφημερίδα του ένα σκίτσο να υπάρχει και να το δημοσιεύσει και να κάνει και άλλα δημοσιεύματα. Αυτά τα δύο αξιολογείστε τα σ’ αυτό το στάδιο.

Καταθέτουμε το δημοσίευμα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αναγνώστε κι αυτό.

Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Είναι το ίδιο που έχει γράψει ο κ. Μπακατσέλος.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όταν λέω να τελειώνουμε, δεν σημαίνει ότι σας αφαιρώ δικαιώματα. Να τελειώνουμε εννοώ να μη μεσολαβούν κενά διαστήματα.

Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Εγώ νομίζω ότι μέσα σ’ αυτή την αίθουσα όλοι καταλαβαίνουμε τα ίδια, άσχετα από το τι θέσεις παίρνει η κάθε όχθη. Και οι τρεις όχθες νομίζω ότι καταλαβαίνουν τα ίδια. Τουλάχιστον για θέματα που σχετίζονται με την εξέταση ενός μάρτυρα, με πραγματικά περιστατικά και τέτοια. Αυτή είναι η άποψη μου. Νομίζω ότι και σήμερα μ’ αυτόν τον μάρτυρα εδώ, τον κ. Μπακατσέλο, τα ίδια καταλάβαμε όλοι.

Εγώ θα πω τη γνώμη μου και νομίζω ότι συμπίπτει με τη γνώμη όλων σας, ότι πρόκειται για έναν έξυπνο άνθρωπο πολύ ευέλικτο και μορφωμένο, έμπειρο και με μια αίσθηση status γιατί δουλεύει στο Συγκρότημα Λαμπράκη και μάλιστα με σχετικά υψηλή θέση εκεί. Γιατί συντάκτης ύλης είναι υψηλό πόστο, είναι κάτι κοντά στον αρχισυντάκτη δηλαδή, δεν είναι ο απλώς δημοσιογράφος.

Παρ’ όλα αυτά νομίζω ότι θα συμφωνήσουμε όλοι ότι αυτός ο μάρτυρας κατάρρευσε μπροστά στα μάτια μας. Προσπαθούσαμε να βρούμε ποιες αντιφάσεις του μπορούν να δικαιολογηθούν από το σύνολο των αντιφάσεων. Νομίζω ότι αυτό το ξέραμε πριν έρθει. Δεν νομίζω ότι χρειαζόταν να έρθει εδώ.

Γιατί είχαμε όλοι διαβάσει την ανακριτική, είχαμε όλοι διαβάσει την προανακριτική, είχε γράψει δημοσίευμα ο ίδιος και έφτανε η διαφορά σ’ αυτά τα σημεία που έφτανε και επιπλέον δεν συνταυτίστηκε εδώ που ήρθε με κανέναν από τα προηγούμενα δικά του κείμενα. Παραβιάζονται ανοιχτές πόρτες αν πω περισσότερα.

Κι όταν βλέπετε μια πλευρά αυτής της αίθουσας να αγωνιά τόσο πολύ για την αξιοπιστία ενός μάρτυρα που υποστηρίζει την πλευρά της, κατ’ αρχήν είναι λίγο περίεργο. Ο μάρτυρας αν είναι αξιόπιστος ή δεν είναι αξιόπιστος φαίνεται με το μάτι. Με το αυτί μάλλον και με το μάτι και όλοι εδώ το καταλαβαίνουν.

Το ότι χρειάστηκαν τόσες πολλές τοποθετήσεις ότι απεδείχθη αξιόπιστος ο μάρτυρας, νομίζω ότι παραπέμπουν στο αντίθετο. Εγώ λέω την αίσθηση μου γι’ αυτό που είδαμε εδώ. Μάλιστα τέθηκε κι ένα ζήτημα ότι έφτασε με πολύ θάρρος αυτός ο μάρτυρας εδώ πέρα.

Εγώ σ’ αυτό το πράγμα, επειδή δεν νομίζω ότι είναι η πρώτη φορά που ακούστηκε, θα ήθελα να πω ότι όταν είσαι παράλληλα με το ρεύμα, δεν χρειάζεται θάρρος.

Αυτός ο άνθρωπος βγήκε από το καλοκαίρι και μετά, πήγε στον κ. Ζερβομπεάκο, ήξερε ότι όλος ο κόσμος, όλος ο μηχανισμός εν πάση περιπτώσει έχει κάποια άλυτα θέματα.

Ένα σημαντικό ζήτημα ήταν ο Γιωτόπουλος σ’ αυτά τα πράγματα. Πήγε και είπε ότι ναι, εγώ αναγνωρίζω τον Γιωτόπουλο. Έκανε κάτι κόντρα στο ρεύμα για να χρειάζεται θάρρος; Ήξερε ότι αυτό τους ενδιαφέρει όλους αυτή τη στιγμή και το προσέφερε. Όταν ο ίδιος ο πρέσβης μιλούσε για το πως πρέπει να συγκροτηθεί η δικογραφία εκείνες τις μέρες. Δεν βλέπω το θάρρος που χρειάζεται.

Ένας κόπος είναι για κάθε μάρτυρα να υποστεί το βάσανο της δίκης, αλλά μη ψάχνουμε να προσθέσουμε και θάρρος σε κανέναν. Αντίθετα σ’ έναν μάρτυρα που έτυχε να υπερασπίσει τον Γιωτόπουλο, υποθέτω ότι μπορεί αυτή τη φάση να χρειάζεται περισσότερο θάρρος. Είναι κόντρα στο ρεύμα αυτό το πράγμα. Νομίζω να μην αντιστρέψουμε τα αυτονόητα δηλαδή εδώ. Εν πάση περιπτώσει σχετικοποιήθηκαν, όταν πας να στηρίξεις κάτι κόντρα στο προφανές, είσαι αναγκασμένος να κάνεις έντονες σχετικοποιήσεις των πραγμάτων. Δηλαδή πρακτικά να πεις ότι αυτό που είναι δεδομένο στα μυαλά όλων μας μπορεί να μην είναι τόσο δεδομένο, μπορεί κάποιος άλλος να το έχει δει λίγο αλλιώτικα.

Έτσι ακούστηκαν οι τοποθετήσεις ότι το δεξιά και το αριστερά για ένα αυτοκίνητο είναι σχετικό, δεν είναι απόλυτο. Δηλαδή αν το τιμόνι των αυτοκινήτων είναι αριστερά ή δεξιά σχετίζεται με τη θέση του παρατηρητή. Επιστημονικά στέκει αυτή η θέση. Δεν είναι παράλογη. Πλην όμως όλοι ξέρουμε ότι κάποια πράγματα έχουν εμπεδωθεί με έναν τρόπο. Ήρθε η Πολιτική Αγωγή και είπε ότι ο μάρτυρας ναι μπορεί να το βλέπει αλλιώτικα αυτό το θέμα.

Είπε επίσης ότι δεν είναι σημαίνων ζήτημα για την υπόθεση ένας παραπάνω εκτελεστής. Δηλαδή ένας παραπάνω κατηγορούμενος για ανθρωποκτονία και ένοχος θα έλεγα για ανθρωποκτονία γιατί μιλάμε για μάρτυρα που συνεισφέρει στην ενοχή ή στην αθωότητα, εκεί λέμε ότι δεν είναι σημαίνων ζήτημα αν κάποιος σκότωσε ή δεν σκότωσε άνθρωπο. Αυτό είπατε αλλά όχι εσείς προσωπικά. Αν αυτού είναι το σχόλιο.

ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ: (Εκτός μικροφώνου)

Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Εντάξει κα Συνάδελφε, ευχαριστώ.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κυρία Συνήγορε, δεν ωφελεί τίποτα αυτό. Τα λέει ο κ. Ραχιώτης. Τι να κάνουμε; Δεν μπορούμε εμείς να λογοκρίνουμε.

Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Δεν θα κάνω σχόλιο επάνω στην τοποθέτησή σας.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ότι λέει ο καθένας, έχει ευθύνη αυτό που λέει.

Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Σας εκτιμάω ιδιαίτερα αλλά αυτό που κάνετε συνεχώς όταν μιλάει η άλλη πλευρά να διακόψετε. Πέστε ότι θέλετε μετά.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είναι σωστό. Δεν σας διέκοψε κανένας και παρακαλώ μην διακόπτετε. Ελάτε κ. Ραχιώτη ολοκληρώστε την τοποθέτησή σας.

Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Δυο πράγματα θέλω να πω.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Φυσικά δεν είναι πολλά.

Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Ο μάρτυρας μας είπε ότι πρακτικά δεν θυμάται κανένα πρόσωπο από τους γύρω-γύρω εκτός από τους εκτελεστές πλην του κ. Γιωτόπουλου τελικά. Αλλά και για τον κ. Γιωτόπουλο δεν μας δίνει ένα συγκεκριμένο στοιχείο. Με αυτόν τον τρόπο όμως μπορεί να ενοχοποιηθεί οποιοσδήποτε στην Ελλάδα. Μπορώ να έρθω εγώ και να πω ότι είδα τον τάδε και τον αναγνωρίζω ότι έκανε το τάδε. Θα δικάσουμε έτσι; Δεν νομίζω ότι μπορούμε να δικάσουμε έτσι και με μία αξιολογική κρίση ότι αυτός που είδα ήταν όμορφος; Εκεί νομίζω ότι δεν συνεισέφερε ούτε στο πραγματικό.

Προτεινόμενα για εσάς



Δημοφιλή