Ανεπίσημα πρακτικά δίκης 17Ν (21/3/2003) Μέρος 2/6

Παρασκευή, 21 Μαρτίου 2003 21:02
A- A A+

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το φρενάρισε δηλαδή ο οδηγός.

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Φρενάρισε, δεν είχαμε βγάλει ταχύτητα, αναγκαστικά, έπαθε και λάστιχο νομίζω και σταμάτησε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Υπήρξαν βλήματα από αυτό το εκρηκτικό; Λέτε ότι ήταν παγιδευμένο το αυτοκίνητο, φυσικά με κάποιο εκρηκτικό. Θα δούμε τί ήταν αυτό. Πέρασαν βλήματα στο δικό σας το όχημα;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Όχι, δεν υπήρχαν βλήματα, δε νομίζω να υπήρχε βλήμα. Βέβαια υπήρχαν θραύσματα από λαμαρίνες, δεν ξέρω αν τα είχαν μέσα τοποθετημένα ή αν ήταν από το λεωφορείο. Θραύσματα που μας χτύπησαν.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θραύσματα αλλά δε ξέρετε από τί. Το αυτοκίνητο λοιπόν στην πλευρά την οποία εβλήθη, μου είπατε στην πλευρά του οδηγού, η οποία είναι αριστερά του αυτοκινήτου, διατρήθηκε, έσπασαν τζάμια; Τί ακριβώς έγινε;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Τζάμια έσπασαν, άνοιξε μία τρύπα, διαστάσεων δεν ξέρω ακριβώς, περίπου 10-15εκ., δε θυμάμαι. Μέσα στο εσωτερικό του λεωφορείου βέβαια, αναποδογύρισαν όλα. Τα καθίσματα έφυγαν....

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί έφυγαν; Ξεκαρφώθηκαν;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Ναι, έπεσαν κάπου εκεί κάποια καθίσματα γιατί τα λεωφορεία των ΜΑΤ έχουν γύρω-γύρω τα καθίσματα, δεν είναι όπως είναι τα λεωφορεία μας εδώ. Καθόμαστε γύρω-γύρω και στη μέση έχει ένα τραπέζι. Όπως ήταν κάτι στρατιωτικά παλιά. Καθόμαστε από δω κι από κει, από πλάγια. Είχα δει τότε, όταν μπήκα μέσα, ήταν τρεις συνάδελφοι οι οποίοι ήταν κάτω πεταμένοι σαν σακιά.

Βέβαια εγώ δεν τους γνώριζα γιατί ανέλαβα έκτακτα υπηρεσία σ’ αυτή τη Διμοιρία, ήμουν ξένος, δεν γνωριζόμασταν, αργότερα βέβαια είπαν εκεί ότι ήταν ο Γεωργακόπουλος.... δε θυμάμαι ποιοί. Βέβαια ο Γεωργακόπουλος πέθανε, σκοτώθηκε εκεί.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα καθίσματα χωρίζονταν μεταξύ τους ή ήταν ένας πάγκος;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Πάγκος ήταν.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτοί που χτύπησαν, τραυματίστηκαν και ενδεχομένως και αυτός ο οποίος λέτε ότι κατέληξε, από τί; Από θραύσματα, από κομμάτια από το λεωφορείο ή από την αρχή της αδράνειας που έπεσε λόγω του απότομου φρεναρίσματος, γιατί θα σταμάτησε απότομα, που έπεσε ο ένας επάνω στον άλλο;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Ο Γεωργακόπουλος πρέπει κατά τη γνώμη μου να σκοτώθηκε από τα αέρια. Γιατί στο σημείο που καθόταν, καθόταν στο σημείο ακριβώς που έγινε η έκρηξη.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Που άνοιξε η τρύπα;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Ναι, που άνοιξε η τρύπα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πιστεύετε ότι από την εκτόνωση των αερίων....

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Ό,τι μάζεψε, το μάζεψε στο σώμα του επάνω.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πού ακριβώς επλήγη αυτός; Στην πλάτη;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Νομίζω κάπου στα πλευρά.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα το δούμε βέβαια στην ιατροδικαστική έκθεση. Αναπλάστε λίγο το συμβάν και σκεφθείτε: Ένας άνθρωπος ο οποίος κάνει αυτή την παγίδευση σ’ ένα αυτοκίνητο, με τον σκοπό όταν περάσει ένα λεωφορείο, των ΜΑΤ αυτό το συγκεκριμένο, πυροδοτεί έναν μηχανισμό. Τί πρόθεση έχει; Να σκοτώσει ανθρώπους, να τραυματίσει ανθρώπους, να προξενήσει απλώς βλάβη στο αυτοκίνητο; Ή απλώς να εκφοβίσει;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Ήταν καθαρά να σκοτώσει γιατί εκείνο το βράδυ είχαν και μία τύχη μερικοί συνάδελφοι. Εκείνο το βράδυ, έπρεπε να έχω δύναμη 25 άντρες κι εγώ είχα μόνο 15 λόγω του ότι έγινε κάποια αλλαγή, άλλοι πήγαν στα σημεία και άλλοι τους έδωσαν ρεπό ενώ δεν επιτρεπόταν. Η διαταγή ήταν «κομμένα τα ρεπό και όλοι θα είναι μέσα›. Δηλαδή η δύναμη του λεωφορείου έπρεπε να έχει παραπάνω άντρες. Οπότε αναγκαστικά θα είχαμε και παραπάνω θύματα. Ήμασταν λίγοι μέσα στο λεωφορείο γι αυτό και τα θύματα ήταν λίγα.

ΠΡΟΕΕΔΡΟΣ: Δεν μου απαντήσατε όμως σ’ αυτό που σας ρώτησα. Πρόθεση αυτού ο οποίος πυροδότησε το μηχανισμό ή όσοι άλλοι βοήθησαν να μπουν όλα αυτά τα πράγματα, μια συσκευή που έβαλαν, ποια ακριβώς ήταν; Ποιος πρέπει να ήταν ο σκοπός τους;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Ήταν να σκοτώσουν. Η έκρηξη ήταν πολύ μεγάλη.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήταν πρόσφορο να σκοτωθούν άνθρωποι; Και γιατί δε σκοτώθηκαν –αφού ήταν πρόσφορο- και άλλοι; Τί βοήθησε δηλαδή; Ο καλός Θεός; Το ότι πηγαίνατε με ταχύτητα; Το ότι έσκασε λίγο πιο πίσω αντί πιο μπροστά; Τί βοήθησε στο ότι δεν σκοτώθηκαν τόσοι πολλοί; Πάντα με την αντίληψή σας βέβαια, γιατί εμείς δεν έχουμε άποψη.

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Στο σημείο που χτύπησε, όσοι κάθονταν από κει, έπαθαν ζημιά.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ζημιά, θα τη δούμε αν διαβάσουμε τις ιατροδικαστικές. Εσείς τί πάθατε;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Εμένα με χτύπησε ένα κομματάκι νίκελ, σίδερο, λίγο εξωτερικά.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κομμάτι από το όχημα;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Δεν ξέρω, εκεί στο νοσοκομείο το έβγαλαν, ήταν εξωτερικό και δεν έμαθα τίποτα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ξέρετε ποιοι είναι αυτοί που έκαναν αυτή την παγίδευση στο αυτοκίνητο και στη συνέχεια προκάλεσαν την έκρηξη;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Ξέρω από τα ΜΜΕ που ακούω....

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς αν ξέρετε κάτι, από δική σας αντίληψη.

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Από εκεί άκουσα ότι αυτοί παραδέχτηκαν ότι αυτοί έκαναν....

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ακούσατε. Αφήστε το, πάντως δεν έχετε δική σας αντίληψη. Ούτε ακούσατε κανέναν που να ξέρει, να πει «εγώ είδα, ήταν ο τάδε και ο τάδε› ή «εγώ είδα εκείνον›.

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Όχι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πιστεύετε λοιπόν ότι ήθελαν να τους σκοτώσουν όλους αυτούς και τελικά σκότωσαν μόνο τον έναν.

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Όσους παραπάνω μπορέσουν.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και ότι αυτή η έκρηξη ήταν πρόσφορο μέσον για να σκοτώσουν. Αλλά γιατί δε σκότωσαν.....

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Σκότωσαν κ. Πρόεδρε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι, αλλά γιατί δεν σκότωσαν περισσότερους; Ήταν μικρή η ποσότητα της εκρηκτικής ύλης;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Επειδή στο σημείο εκείνο κάθονταν λίγα άτομα. Δηλαδή σηκώθηκαν και άλλοι δυο που ήταν σκοποί και έμειναν λίγα άτομα σε εκείνο το σημείο, στο σημείο που χτύπησε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αλλά στο σημείο που χτύπησε, απ’ ότι μου λέτε, ήταν μόνο μια μικρή οπή, 10 πόντους. ¶ρα, εκείνος που θα ήταν στην οπή μπορούσε να σκοτωθεί. Μπορούσε να σκοτωθεί και άλλος;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Διέλυσαν και τα παράθυρα, το λεωφορείο έπαθε ζημιά μεγάλ.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή τα παράθυρα έσπασαν, αλλά από το σπάσιμο των παραθύρων μπορεί να σκοτωθεί άνθρωπος; Εκτός από τραυματισμό μπορεί να έχουμε και θανάτωση; Όλα τα ρωτάμε εδώ.

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Ανάλογα πού θα χτυπήσει και τί κομμάτι θα χτυπήσει. Τί κομμάτι θα είναι μικρό, μεγάλο και πού θα σε χτυπήσει. Υπάρχει και η πιθανότητα αυτή.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το θέμα είναι στην πρόθεση αυτών, ποια ήταν η πιθανότητα. Η πιθανότητα στην πρόθεση αυτών ήταν απ’ τα τζάμια ότι θα σκοτωθούν ή θα σκοτωθεί ένας ο οποίος θα πέσει επάνω στην τρύπα μονάχα; Γιατί, καταλάβατε, εδώ έχουμε και απόπειρες ανθρωποκτονίας, δεν έχουμε μόνο την ανθρωποκτονία.

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Αργότερα μάθαμε ότι στο παγιδευμένο αυτό αυτοκίνητο-κλούβα, είχαν τοποθετηθεί σακιά τσιμέντο, δε θυμάμαι τί, με σκοπό τα αέρια να χτυπήσουν ακριβώς την κλούβα και να μην εκτονωθούν κάπου αλλού. Να φύγουν προς τη μεριά της κλούβας τα αέρια και να μην εκτονωθούν σε όλες τις πλευρές. Είχαν τοποθετηθεί τα εκρηκτικά με σκοπό να χτυπήσουν μόνο την κλούβα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ούτως ώστε τα αέρια να εκτονωθούν μόνο προς την πλευρά της κλούβας και όχι να εκτονωθούν. Έτσι είναι, όταν γίνεται μια έκρηξη όσο πιο περιορισμένος είναι ο χώρος, αν αφήσουμε μια οπή.... άλλωστε και η βολίδα του περιστρόφου δεν θα λειτουργούσε αλλιώς, αν δεν είχε μόνο ένα μέρος να διαφεύγει.

Δεν έχω τίποτε άλλο. Κύριε Εισαγγελεύ.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εκτός από της ζημιές, έγινε και τίποτε άλλο στο λεωφορείο; Μήπως πήρε φωτιά; Θυμάστε;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Φωτιά δε θυμάμαι, αλλά θυμάμαι ένας συνάδελφος που είχε καμένα τα μαλλιά του.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Καπνό; Είδατε τέτοια πράγματα; Τα λέτε στην κατάθεσή σας, αλλά αυτό δε φτάνει. Θυμάστε αυτό το πράγμα; Αν ήρθε η Πυροσβεστική;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Δε θυμάμαι, γιατί φύγαμε εμείς. Αν ήρθε η Πυροσβεστική δε θυμάμαι, αλλά θυμάμαι έναν συνάδελφο που καθόταν πίσω, είχαν καεί όλα τα μαλλιά του. Αυτό το θυμάμαι.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εσείς πώς λέγεστε;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Μυτιλούδης.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δε θυμάστε λοιπόν για φωτιά ούτε αν κανένα αυτοκίνητο πήρε φωτιά.

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Αυτό που είχε γίνει η έκρηξη, το αυτοκίνητο αυτό, αυτό κι εγώ το θυμάμαι.

Β. ΤΖΩΡΤΖΑΤΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, μπορώ να πάρω λίγο το λόγο;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όταν έρθει η ώρα.

Β. ΤΖΩΡΤΖΑΤΟΣ: Είναι σοβαρό κ. Πρόεδρε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Συμβαίνει τίποτα;

Β. ΤΖΩΡΤΖΑΤΟΣ: Ναι, ένας απ’ τους χειρότερους εκπροσώπους του ανθρωπίνου είδους, με σακάτεψαν και στην Ασφάλεια, βρίσκεται εδώ και απαιτώ να βγει έξω. Με βασάνισε, ένας απ’ τους βασανιστές μου και απαιτώ να μην τον βλέπω.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να σας πω κάτι; Πολλοί όμως από αυτούς που έρχονται εδώ, σας θεωρούν εσάς υπεύθυνους ότι σκοτώσατε..... Δεν υπάρχει το τεκμήριο αθωότητας για την Πολιτική Αγωγή. Τί να πω κι εγώ τώρα δηλαδή; Καλά είναι να μην έρχονται αυτοί εδώ πέρα. Βέβαια δεν μπορώ να τους απαγορεύσω εγώ απ’ ότι ξέρετε. Μπορώ εγώ να πω ότι απαγορεύω σε κάποιον να είναι στο ακροατήριο;

Δεν παίρνουμε στοιχεία ανθρώπων που μπαίνουν εδώ μέσα. Υπάρχει δικονομία να παίρνω εγώ τα στοιχεία του ακροατηρίου; Ούτε ξέρω τί είναι ο άνθρωπος ούτε μ’ ενδιαφέρει τί είναι. Μπήκε μέσα, τί να του κάνω εγώ;

Β. ΤΖΩΡΤΖΑΤΟΣ: (εκτός μικροφώνου)

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ξέρω αν είναι αυτά μέτρα πρόνοιας, να κάνουν έρευνα. Θα κάνουν έρευνα σε όλο τον κόσμο. Εδώ άκουσα και τους δικηγόρους, τους ξετινάζουν τους ανθρώπους, δηλαδή δεν μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους. Μπαίνουν μέσα και τους ψάχνουν. Δεν θα ψάξουμε τώρα τους μάρτυρες και το ακροατήριο;

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: (εκτός μικροφώνου).... Ο κύριος, και μόνο που τον βλέπει ο κατηγορούμενος.....

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τον βλέπει ο κατηγορούμενος απο δω; Μπορούμε εμείς να αφαιρέσουμε κάποιον από το ακροατήριο; Δηλαδή αυτός εδώ τί να πούμε, που λέει ότι πήγαν να τον σκοτώσουν; Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Καλό είναι, εγώ κάνω σύσταση, ένας ο οποίος έχει οποιαδήποτε συμμετοχή σε τέτοιες υπηρεσίες, ας μην είναι εδώ μέσα, δεν υπάρχει λόγος. Ως Πρόεδρος το κάνω έκκληση.

Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Έχετε εδώ πέρα έναν κατηγορούμενο ο οποίος όχι μόνο έχει καταγγείλει για βασανιστήρια κάποιους ανθρώπους στη ΓΑΔΑ, αλλά έχει υποβάλλει και μήνυση και έχει προβάλλει και ένσταση ακυρότητας της προδικασίας, για πρόσωπα άγνωστα. Αυτή τη στιγμή αναγνώρισε στο ακροατήριο κάποιον, στο πρόσωπο του οποίου βλέπει κάποιον από εκείνους που τον χτύπησαν και τον βασάνισαν απ’ την Ασφάλεια.

Θεωρώ υποχρέωση του Δικαστηρίου, πέραν του να του πει να φύγει ή να μείνει, να πάρει τα στοιχεία του, διότι στην πορεία της διαδικασίας, όταν θα εξετάζουμε αυτή την ακυρότητα, τα στοιχεία του θα χρειαστούν. Αυτό το αίτημα υποβάλλω, παρακαλώ να γραφεί και στα πρακτικά και ας αποφασίσει το Δικαστήριό σας ό,τι θέλει. Να παρθούν τα στοιχεία του προσώπου αυτού.

(διαλογικές συζητήσεις)

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Ας σταματήσει αυτό το παιχνίδι εντυπώσεων τελικά, και επιμένω ότι είναι εντυπώσεις. Αν πρόκειται που απευθύνονται προς το Δικαστήριο, το αδικούμε όταν απευθύνεται σε Δικαστές με 30 χρόνια μέσο όρο υπηρεσίας. Οι εντυπώσεις ούτε από τη μια πλευρά ούτε από την άλλη, ούτε από καμιά πλευρά μπορούν να το επηρεάσουν.

Αν πρόκειται για την ευρύτερη κοινή γνώμη, να σας επισημάνω ότι δεν υπάρχουν Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, κανάλια να το αναμεταδώσουν. Ποια διάταξη δικονομική υποχρεώνει τον Πρόεδρο του Δικαστηρίου, το Δικαστήριο, να ασκήσει έλεγχο στο ποιος θα εισέρχεται στην αίθουσα του Δικαστηρίου ή όχι; Στρέφεστε εναντίον ζητημάτων που εσείς θέτετε στο Δικαστήριο. Ελευθερία προσέλευσης στο ακροατήριο.

Ποια είναι η διάταξη; Να επισημανθεί, όταν θα πάρετε το λόγο σας, η διάταξη που απαγορεύει σε κάποιον αστυνομικό ο οποίος θέλει να παρακολουθήσει για την άσκηση της υπηρεσίας του, για προσωπικούς του λόγους, για οτιδήποτε, να είναι στο ακροατήριο και να παρακολουθεί τη διαδικασία.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 21 ΜΑΡΤΙΟΥ 2003

ΔΙΚΗ 17Ν

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 21 ΜΑΡΤΙΟΥ 2003

ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΕΩΣ: 09:06

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ΜΙΧΑΗΛ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ

Β΄ ΜΕΡΟΣ

10:05 – 11:05

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Να την βρω τη διάταξη αυτή να την εφαρμόσουμε και να ησυχάσουμε όλοι, αλλά να σταματήσει το παιχνίδι εντυπώσεων και ας περιοριστούμε στα γεγονότα. Για όνομα του Θεού.

(Διαλογικές συζητήσεις)

Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Θέλω να εξηγήσω δύο πράγματα. Πρώτον ότι οι συνήγοροι του κ. Τζωρτζάτου δεν εντρυφούν στα κανάλια όπως αδίκως μόλις κατηγορηθήκαμε από τον κ. Μαρκή και δεύτερον ?

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Όχι, για όνομα του Θεού, είπα τέτοιο πράγμα;

Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Μας είπατε ούτε λίγο ούτε πολύ κ. Μαρκή ότι εδώ δεν έχει κανάλια, άρα αφήστε το παιχνίδι των εντυπώσεων.

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Σας επισημαίνω την πλήρη απουσία σας κ. Παπαδάκη.

Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Ευχαριστώ πάρα - πάρα πολύ. Αυτό λοιπόν νομίζω ότι θα έπρεπε να σας κάνει να είστε περισσότερο φειδωλός όταν λέτε για παιχνίδι εντυπώσεων.

Θα μπορούσα εγώ να πω και να διερωτηθώ τι έχει ο κ. Μαρκής με την Υπεράσπιση του Τζωρτζάτου και δεν υπάρχει μια φορά που να έχουμε κάνει ένα αίτημα, να έχουμε πάρει το λόγο και να μην σχολιάσει, να μην κάνει μομφετικές παρεμβάσεις, να μην κάνει κριτικές πάσης φύσεως από το νεαρό της ηλικίας μέχρι εντυπώσεις κλπ. Αλλά το θέμα εδώ είναι αλλού και το διεξέρχομαι με την μέγιστη δυνατή ηρεμία.

Λέω το εξής κ. Πρόεδρε, κ. Εισαγγελέα, κύριοι Δικαστές ξανά. Θέλετε διάταξη; Δεν λέω εγώ να απομακρυνθεί. Αυτό είναι μία συναισθηματική αντίδραση του εντολέα μου, την καταλαβαίνω, τη συμμερίζομαι, δεν την υιοθετώ.

Εγώ λέω άλλο πράγμα. Είναι ένας άνθρωπος εδώ στο πρόσωπο του οποίου ο εντολέας μου αναγνωρίζει έναν από τους βασανιστές του, έναν από εκείνους κατά των οποίων έχει υποβάλλει μήνυση και από αυτήν εξαρτάται μεταξύ άλλων το κύρος μίας προανακριτικής απολογίας, από την οποία αυτοενοχοποιείται για πάρα πολλά αδικήματα που επισύρουν ισόβια ποινή.

Έχουμε τη δυνατότητα να πούμε στο Δικαστήριο σας ότι ιδού ο άνθρωπος αυτός, έχει υποχρέωση - ήδη υπάρχουν οι διατάξεις το 37, το 38 του Κ.Π.Δ. - να πάρει τα στοιχεία. Όχι να πάρει τα στοιχεία των πάντων, που έτσι κι αλλιώς είναι παρμένα από την είσοδο της φυλακής και δεν υπάρχει καμία δημοσιότητα απρόσκοπτη εδώ πέρα, δεν θα τα βρω βέβαια εκεί, αλλά σας λέμε ότι αυτός είναι ένας που αναγνωρίζει στο πρόσωπο του τον βασανιστή ο Τζωρτζάτος.

Θέλετε να πάρετε τα στοιχεία, πάρτε τα. Αν δεν θέλετε μη τα πάρετε. Θα το ξαναθυμίσουμε όμως αυτό το πράγμα όταν θα έρθει η ώρα και αφού έρθει ο καθένας προ των ευθυνών του. ευχαριστώ.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θέλετε κύριε να πείτε τα στοιχεία σας; Όχι; Σας ενδιαφέρει να τα πείτε; Όχι; Θέλετε να τα πείτε λοιπόν;

ΜΑΡΤΥΣ: Δεν έχω πρόβλημα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ορίστε, δεν έχει πρόβλημα ο άνθρωπος, οπότε ας τα πει τα στοιχεία του να τελειώνουμε. Θέλει ο ίδιος να σας τα πει. Πέστε το όνομα σας κύριε για να τελειώνουμε αφού το θέλετε. Το θέλει ο ίδιος. Θέλετε να σας τα πει κατ’ ιδίαν, δημόσια; Τέλος πάντων ο άνθρωπος δεν έχει λόγο να κρύβεται και σας λέει ό,τι θέλετε. Δεν έχει λόγο να κρύβεται. Λογικά πράγματα τώρα.

Όχι δημόσια. Ακούστε, δημόσια είναι άλλο. Δεν τα ζητάω εγώ, δεν με ενδιαφέρουν. Προσβάλλεται η δημοσιότητα της δίκης. Αλίμονο.

Εγώ δεν ξέρω τι θα κάνω. Αν εσάς δεν σας ενδιαφέρει να τους τα δώσετε, δώστε τα να τελειώνετε. Αυτό το είπα. Αν σας ενδιαφέρει να μη τα δώσετε, μη τα δίνετε. Μόνο στο δικαστήριο θα τα δώσετε;

Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Εδώ συμφωνούμε κι εμείς. Ιδιωτικές συναλλαγές εγώ δεν κάνω με ασφαλίτες.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε, ακούστε να δείτε. Αν νομίζετε ότι σήμερα δεν έχουμε νόμιμο κράτος και λέμε ασφαλίτες και λέμε δικαστάδες και λέμε έτσι, τότε δεν έχουμε δημοκρατία, δεν έχουμε τίποτα εδώ, να την καταλύσουμε. Για όνομα του Θεού. Δηλαδή επειδή υπηρετεί κάποιος στην Ασφάλεια είναι οπωσδήποτε a priori αναξιόπιστο άτομο; Λυπάμαι πάρα πολύ.

Ξέρετε, ακούω πολύ περίεργα πράγματα και μάλιστα από ανθρώπους που κατηγορούνται για πολύ σοβαρά αδικήματα, για ανθρωποκτονίες και για τέτοια. Να πούμε τώρα ότι να μη υπάρχει Ασφάλεια για να μην πιάνουμε και κανέναν δηλαδή.

Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Δεν είπε κανείς κάτι τέτοιο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μα τι να κάνουμε; Αυτά λέτε στην ουσία και δεν αφήνετε να γίνει η διαδικασία. Σας παρακαλώ πάρα πολύ κ. Παπαδάκη. Ξέρετε ότι όλα αυτά δημιουργούν συνειρμούς σε όλον τον κόσμο. Τι θέλετε και τι δεν θέλετε να γίνει. Για όνομα του Θεού.

Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Το άκουσα και χθες αυτό.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι, βεβαίως. Θέλουμε ή δεν θέλουμε όλα αυτά συνεκτιμώνται από το ακροατήριο που ακούει και ενδεχομένως δεν ξέρω τι σκέψεις μπορεί να έχει και το Δικαστήριο καίτοι εγώ αυτά δεν τα λαμβάνω καθόλου υπόψη προσωπικά ούτε με ενδιαφέρουν, όλα τα παράπλευρα.

Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Καλώς κ. Πρόεδρε, διότι ξέρετε η από έδρας προεκτίμηση πραγμάτων δίνει και μια αίσθηση αντίστοιχη από κάτω, αίσθηση προκατάληψης.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν με ενδιαφέρουν αυτά εμένα, απλώς τα βλέπω λίγο ότι μου δυσχεραίνουν τη διαδικασία.

Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Αλλά για να επανορθώσω, δεν είπα τίποτα απαξιωτικό εγώ για τον κύριο, είπα ότι δεν έχω καμία δουλειά να κάνω ιδιωτικές συναλλαγές με κάποιον που είναι στην Ασφάλεια. Δεν είπα ούτε να μην υπάρχει Ασφάλεια, ούτε τίποτα απ’ αυτά. Ένα αίτημα έκανα στο Δικαστήριο. Θέλει το Δικαστήριο, ας αποφανθεί και ας τελειώσει το θέμα εδώ. Δεν απασχολώ άλλο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ας μείνετε λίγο και θα αποφασίσουμε μετά να το δούμε στη διακοπή. Μη φύγετε. Ελάτε. Προχωράτε να προχωρήσει η διαδικασία. Όλο παρεμπίπτοντα θα έχουμε εδώ. Να σας ρωτήσει ο κ. Εισαγγελεύ.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τελείωσα κ. Πρόεδρε.

Β. ΚΟΥΡΝΑΚΗΣ: Κύριε μάρτυς, εκτός από τις ζημιές στο λεωφορείο των ΜΑΤ έγιναν ζημιές σε άλλα πράγματα; Θυμάστε εσείς; Αν θυμάστε.

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Σε άλλα πράγματα;

Β. ΚΟΥΡΝΑΚΗΣ: Εκτός από το λεωφορείο, σε άλλα αυτοκίνητα. Ήταν δίπλα σταματημένα άλλα αυτοκίνητα; Θυμάστε; Αν θυμάστε.

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Θυμάμαι μόνο εργατικά είναι εκεί στην αλάνα, σε μια αλάνα είχαν σπάσει κάποια τζάμια και μια κυρία είχε πάθει σοκ και ούρλιαζε πάνω.

Β. ΚΟΥΡΝΑΚΗΣ: Κανένα πρατήριο υγρών καυσίμων υπήρχε εκεί;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Υπήρχε, αλλά δεν θυμάμαι.

Β. ΚΟΥΡΝΑΚΗΣ: Για την έκρηξη αυτή ανέλαβε κανένας την ευθύνη, ξέρετε;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Η 17Ν.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε μάρτυς πέστε μου. Πόσοι επιβάτες ήσασταν στο λεωφορείο;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Στο λεωφορείο ήμασταν μαζί με μένα 15.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Θυμάστε κάποιους από αυτούς;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Από τους 15; Θυμάμαι τον Γεωργακόπουλο που σκοτώθηκε, τον Λουρίδα που ήταν τραυματισμένος, κάποιος Κοκκίνης ο οποίος είχε χτυπήσει άσχημα εδώ, κάτω σ’ ένα σημείο του είχε βγει ένα κομμάτι κρέας, έτσι είχα ακούσει τότε, τον Τσαπαλιά, ο οποίος κάηκαν τα μαλλιά του. Εγώ είχα κάπου τραυματιστεί. Δεν θυμάμαι όμως όλα τα ονόματα.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Καλώς. Δεν έχω άλλη ερώτηση κ. Πρόεδρε.

κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Θέλετε να μας πείτε ποιο λόγο αναφέρει η Οργάνωση της 17Ν στην προκήρυξη της για την ενέργεια αυτή εναντίον των ΜΑΤ; Και εννοώ, όχι γενική, ειδικώς τι αναφέρει για την πράξη αυτή. Αν έχετε διαβάσει κι αν ξέρετε.

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Δεν έχω προσέξει.

κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Δεν θέλω τίποτα άλλο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η Πολιτική Αγωγή.

Κ. ΚΑΠΕΛΑΚΗΣ: Πείτε μας κ. μάρτυς, όσον αφορά το ζήτημα της εκρήξεως και της εντάσεως, πήγατε και είδατε το αυτοκίνητο το οποίο ήταν παγιδευμένο με εκρηκτικά στη συνέχεια, μόλις βγήκατε έξω από το λεωφορείο;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Το είδα καλά όταν γύρισα από το νοσοκομείο. Ήταν μόνο το κάτω μέρος σίδερα, όχι το πάτωμα, το σασί.

Κ. ΚΑΠΕΛΑΚΗΣ: Αναγνωρίζετε αυτή εδώ την φωτογραφία;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Ναι.

Κ. ΚΑΠΕΛΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, υπάρχει στη δικογραφία. Κύριε μάρτυς, αυτή η εικόνα η οποία είδατε όσον αφορά τα υπολείμματα του αυτοκινήτου, το κουφάρι αυτό που έμεινε, τι υποδηλώνει; Υποδηλώνει μικρή ποσότητα εκρηκτικής ύλης ή μεγάλη ποσότητα;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Η εκρηκτική ύλη πρέπει να ήταν μεγάλης ισχύος. Τώρα αν είχε μεγάλη ποσότητα αυτό δεν το ξέρω, αλλά η ισχύ ήταν μεγάλη πολύ.

Κ. ΚΑΠΕΛΑΚΗΣ: Είπατε προηγουμένως ότι είχε γίνει κάποια διαρρύθμιση με τσιμέντα. Τι γνωρίζετε γι’ αυτό το θέμα και πως;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Εγώ συγκεκριμένα επειδή καθόμουν μπροστά και δεξιά και είχαμε κάποια διαφορά εκεί με το λεωφορείο, με τους υπόλοιπους συναδέλφους, εγώ άκουσα εκ των υστέρων, λέει ότι τοποθέτησαν σακιά να κατευθύνουν το κύμα αυτό προς το λεωφορείο.

Κ. ΚΑΠΕΛΑΚΗΣ: Υπήρχαν τίποτα ίχνη στις στολές σας, τα οποία να πρόδιδαν κάτι;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Δεν θυμάμαι.

Κ. ΚΑΠΕΛΑΚΗΣ: Στη συνέχεια είπατε ότι ακούσατε ότι έγινε προκήρυξη από τη 17Ν γι’ αυτή εδώ την πράξη. Ερωτηθήκατε από την έδρα για το αν αυτή η ενέργεια στόχευε στο απλώς εν είδει κροτίδας να δημιουργήσει μια έκρηξη ή αν στόχευσε σε συγκεκριμένο στόχο, δηλαδή στο λεωφορείο των ΜΑΤ.

Με την προκήρυξη αναφέρεται ότι το κύμα της έκρηξης –και διαβάζω λεπτομερώς δύο γραμμές κ. Πρόεδρε- απέναντι από το σημείο της έκρηξης υπήρχε άδεια οικοδομή στην οποία κατευθύνθηκε το κύμα της έκρηξης επειδή είχαμε διαρρυθμίσει κατάλληλα μέσα στο φορτηγάκι σακιά με τσιμέντα.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Τι διαβάζετε;

Κ. ΚΑΠΕΛΑΚΗΣ: Διαβάζω την προκήρυξη της 4.12.85, δύο γραμμές στις οποίες αναφέρεται για την έκρηξη. Και λέει στη συνέχεια ότι η ενέργεια μας δεν ήταν τυφλή. Γιατί κατηγορήθηκαν για το ότι ήταν τυφλή η ενέργεια. Και λέει ότι στοχεύαμε εκεί.

Αυτό, σε συνδυασμό με αυτό που σας ρώτησαν προηγουμένως, δείχνει ότι στόχευαν συγκεκριμένα το λεωφορείο ή ότι στόχευαν απλώς να δημιουργήσουν μια έκρηξη προς εντυπώσεις ή οτιδήποτε άλλο;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Ο σκοπός ήταν όσους μπορούν περισσότερο να σκοτώσουν μέσα στο λεωφορείο, αυτούς που υπήρχαν όσους μπορούσαν παραπάνω. Αυτούς μπορούσαν, αυτούς σκότωσαν.

Κ. ΚΑΠΕΛΑΚΗΣ: Αυτή είναι εδώ είναι η εικόνα του λεωφορείου. Το είδατε το λεωφορείο μετά την έκρηξη;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Το είδα, ναι το ξέρω.

Κ. ΚΑΠΕΛΑΚΗΣ: Είναι αυτή εδώ η εικόνα που παρουσίαζε;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα επιδειχθούν οι φωτογραφίες.

Κ. ΚΑΠΕΛΑΚΗΣ: Ναι, απλώς στον μάρτυρα γιατί θα φύγει κ. Πρόεδρε. Αυτά εδώ πέρα, οι οπές οι οποίες υπάρχουν, τι είναι; Είναι τρύπες ή δεν είναι;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Είναι τρύπες, ναι.

Κ. ΚΑΠΕΛΑΚΗΣ: Προηγουμένως καταθέσατε για μία μόνο τρύπα.

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Μία μεγάλη.

Κ. ΚΑΠΕΛΑΚΗΣ: Αυτή η τρύπα η μεγάλη δημιουργήθηκε από τι; Από τα αέρια ή από κάποιο θραύσμα το οποίο εκτοξεύτηκε; Δημιουργούν τρύπες τα αέρια; Είστε και αστυνομικός, έχετε κάποιες στοιχειώδεις γνώσεις. Ή, τα θραύσματα;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν βλέπω να έχουν τέτοιες γνώσεις.

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Δεν μπορώ να το ξέρω αυτό.

Κ. ΚΑΠΕΛΑΚΗΣ: Καμία άλλη ερώτηση.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο έτερος των κυρίων συνηγόρων και μετά ο τρίτος.

ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ: Είμαστε αρκετοί.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όσοι είναι. Όσοι είστε, όλοι θα πάρετε τον λόγο.

ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ: Είπατε ο ένας και μετά ο τρίτος. Είμαστε 3 και άλλοι 2 συνάδελφοι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Οι 5. Όλοι. Θα πούμε σε κανέναν όχι; Αρκεί να μην καλύπτεται ο ένας από τον άλλον. Κατανείμετε τις ερωτήσεις για να ρωτήσετε όλοι.

Β. ΤΑΟΥΞΗΣ: Πείτε μου κάτι. Υπήρχαν κάποιες εργατικές πολυκατοικίες κοντά στον τόπο της εκρήξεως;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Ναι.

Β. ΤΑΟΥΞΗΣ: Στην πόση απόσταση μπορείτε να υπολογίσετε περίπου; Στο περίπου, δεν είναι ανάγκη να μας πείτε επακριβώς. Στα 3 μ., στα 5 μ. ή στα 70 μ.;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Ήταν πιο πολύ.

Β. ΤΑΟΥΞΗΣ: Μάθατε αν αυτές οι πολυκατοικίες υπέστησαν ζημιές από την έκρηξη και τι ζημιές;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Εκείνο το βράδυ είχα καταλάβει ότι έσπασαν τζάμια από κάπου μακριά εκτός από τα δικά μας που είχε το λεωφορείο, αλλά ύστερα μάθαμε ότι είχαν σπάσει και από απέναντι τζάμια, ότι ήταν από κει τα τζάμια που έσπασαν.

Β. ΤΑΟΥΞΗΣ: Δηλαδή μας λέτε ότι η διαδρομή που έκαναν τα αέρια και τα θραύσματα αυτού του μέσου με το οποίο έγινε η έκρηξη έκανε διαδρομή 100 μ., ίσως και περισσότερο; Γιατί αν είναι 70 μ. από τη μια πλευρά, από την άλλη πλευρά είναι το βενζινάδικο, από το πίσω ή στο πλάι είναι οι πολυκατοικίες, αυτή η απόσταση είναι πάνω από 100 μ.

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Το βενζινάδικο είναι κοντά. Οι πολυκατοικίες ήταν λίγο μακριά. Τώρα δεν μπορώ να προσδιορίσω, δεν μπορώ να θυμηθώ ακριβώς.

Β. ΤΑΟΥΞΗΣ: Βγήκαν άνθρωποι στα μπαλκόνια αυτών των πολυκατοικιών και αντέδρασαν όταν άκουσαν την έκρηξη; Ούρλιαζαν δηλαδή άνθρωποι από την έκρηξη αυτή;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Το είπα ότι μια κυρία είχε πάθει σοκ και ούρλιαζε. Αυτό το θυμάμαι. ¶λλο δεν θυμάμαι αν υπήρχε άλλος κόσμος.

Β. ΤΑΟΥΞΗΣ: Συνεπώς με τα κοινά μέτρα, δεν χρειάζεται να είναι κανείς πυροτεχνουργός για να μας δώσει τα ειδικά φώτα, τα κοινά μέτρα, με τις κοινές αντιλήψεις, με τις κοινές γνώσεις, αυτή την έκρηξη πως θα τη βαφτίζαμε; Ήπια, μέτρια ή πολύ μεγάλης ισχύος;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Η έκρηξη ήταν πολύ μεγάλη.

Β. ΤΑΟΥΞΗΣ: Ξέρετε αν συζητήθηκε αυτό το ζήτημα σχετικά με την ένταση και με την βαρύτητα της έκρηξης στο δικό σας περιστατικό με ιδιαίτερα χρώματα, με ιδιαίτερα λόγια; Αν και οι ίδιοι, κάποιοι από τους κατηγορούμενους είπαν κάποια πράγματα για τη συγκεκριμένη έκρηξη. Ακούσατε καθόλου;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Δεν άκουσα.

Β. ΤΑΟΥΞΗΣ: Δεν το γνωρίζετε το ζήτημα αυτό. Μέσα στο πούλμαν, το δικό σας το λεωφορείο, υπήρξε έστω κι ένας επιβάτης χωρίς να τραυματιστεί;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Όχι.

Β. ΤΑΟΥΞΗΣ: Όλοι δηλαδή βγήκατε τραυματισμένοι.

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Ματωμένοι.

Β. ΤΑΟΥΞΗΣ: Πήγε κάποιος απλώς στο σπίτι του με πρώτες βοήθειες ή όλοι νοσηλευτήκατε σε νοσοκομείο;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Εγώ κάθισα λίγο στο νοσοκομείο και πήγα στο σπίτι μου.

Β. ΤΑΟΥΞΗΣ: Εσείς. Οι υπόλοιποι;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Για κατάθεση μάλλον.

Β. ΤΑΟΥΞΗΣ: Οι υπόλοιποι ξέρετε αν νοσηλεύτηκαν μέρες στο νοσοκομείο;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Νοσηλεύτηκαν, θυμάμαι, ναι.

Β. ΤΑΟΥΞΗΣ: Πείτε μου κάτι. Ο κ. Γεωργακόπουλος απεβίωσε εκεί στο πούλμαν, εκεί μέσα στην έκρηξη ή λίγο αργότερα.

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Ή κατά τη μεταφορά. Δεν θυμάμαι.

Β. ΤΑΟΥΞΗΣ: Καλά δεν σας ζητάω να μου κάνετε ιατροδικαστικής φύσεως κατάθεση. Πάντως απεβίωσε ο κ. Γεωργακόπουλος. Εκτός από τον Γεωργακόπουλο, μάθατε αν και άλλοι είχαν τόσο σοβαρά τραύματα που μπορούσαν να έχουν αποβιώσει;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Τον Λουρίδα τον βλέπουμε εδώ, τον θυμάμαι.

Β. ΤΑΟΥΞΗΣ: Υπάρχει άλλος που φέρει ακόμα τραύματα;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Τον Κοκκίνη σαν επώνυμο τον θυμάμαι. Δεν τον γνώριζα. Υπήρχαν κι άλλοι. Όταν πήγα στο νοσοκομείο όλοι ήταν τραυματισμένοι όταν πήγα να τους δω.

Β. ΤΑΟΥΞΗΣ: Είπατε πριν, σας ρώτησε και ο Πρόεδρος και του είπατε, ότι ο Γεωργακόπουλος μάλλον χτυπήθηκε από τα αέρια. Μπορείτε να πείτε πως χτυπήθηκε; Δηλαδή ποια ήταν η εικόνα του μετά το χτύπημα; Δηλαδή είχε εσωτερική αιμορραγία; Από εσωτερική αιμορραγία πέθανε ο Γεωργακόπουλος ή ο Γεωργακόπουλος άνοιξε σαν τριαντάφυλλο όλο το στέρνο του;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Του έφυγε κομμάτι κάπου εδώ. Δεν θυμάμαι καλά τώρα. Του έφυγε κομμάτι, είχε τρύπα μεγάλη.

Β. ΤΑΟΥΞΗΣ: Το γεγονός -σας ρώτησαν πάλι από την έδρα- ότι δεν θρηνήσαμε περισσότερα θύματα, δεν απεβίωσαν και άλλοι συνάδελφοι σας, οφείλεται στο ότι είχαν φροντίσει επιμελώς η έκρηξη να γίνει με τέτοιο τρόπο ώστε να μη πεθάνει κανένας ή να πεθάνει ένας ή οφείλεται σε τυχαία γεγονότα, ας πούμε εσείς ήσασταν στη μια άκρη του πούλμαν, οι άλλοι είχαν μετακινηθεί από την αριστερή πλευρά στην απέναντι και έτσι δέχτηκαν ηπιότερα τα θραύσματα και τα αέρια;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Μας έσωσε ο Θεός.

Β. ΤΑΟΥΞΗΣ: Μάθατε αν η οργάνωση αυτής της έκρηξης, η υπονόμευση αυτού του αυτοκινήτου ήταν δουλειά ερασιτεχνική ή επαγγελματική; Ή, να το πω διαφορετικά, ήταν δουλειά ανθρώπου που για πρώτη φορά ασχολείται με αυτά τα συστήματα ή ήταν δουλειά ανθρώπων που ήταν ενημερωμένοι πλήρως; Ήταν επαγγελματική δουλειά;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Εκ των υστέρων ακουγόταν όταν έδωσαν την προκήρυξη εκεί που έλεγαν ότι πέρασε κάποιος και την πάτησε και αυτά, σήμαινε ότι δούλευε επί μεγάλο διάστημα. Δούλευαν γι’ αυτό το σκοπό επί μεγάλο διάστημα.

Β. ΤΑΟΥΞΗΣ: Ξέρετε αν υπήρξαν αυτόπτες μάρτυρες στο ατύχημα, οι οποίοι έδωσαν και περιγραφές υπόπτων; Το μάθατε εκ των υστέρων;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Εκ των υστέρων πολύ αργά το έμαθα.

Β. ΤΑΟΥΞΗΣ: Μα πως θα το ξέρατε, εκ προοιμίου θα το ξέρατε; Αν το ξέρατε εκ προοιμίου δεν θα περνάγατε από εκεί.

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Το μάθαμε πολύ αργότερα.

Β. ΤΑΟΥΞΗΣ: Αργότερα σας λέω, το μάθατε; Ξέρετε αν πήγαν στην Αστυνομία, στην Αντιτρομοκρατική και έδωσαν καταθέσεις αυτόπτες μάρτυρες του περιστατικού και «ζωγράφισαν›, έδωσαν πλήρεις και εκτενείς και αναλυτικές περιγραφές ανθρώπων που τους φάνηκαν ύποπτοι ότι αυτοί συμμετείχαν στην έκρηξη;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: ¶κουσα στην τηλεόραση ή διάβασα στην εφημερίδα, αυτό το άκουσα. Δεν θυμάμαι τώρα αν το διάβασα. Θυμάμαι ότι το είχα μάθει.

Β.ΤΑΟΥΞΗΣ: Μάθατε αν κάποιος ή κάποιοι από τους παρόντες κατηγορούμενους όταν συνελήφθησαν ομολόγησαν κι όχι απλώς ομολόγησαν, αλλά περιέγραψαν αναλυτικά βήμα προς βήμα όλη τη διαδικασία αυτής της υπόθεσης του δικού σας περιστατικού;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Ή από την εφημερίδα ή από την τηλεόραση.

Β. ΤΑΟΥΞΗΣ: Μάθατε ποιοι;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Ο κ. Τζωρτζάτος, ο κ. Κουφοντίνας και ο κ. Χριστόδουλος Ξηρός.

Β. ΤΑΟΥΞΗΣ: Πείτε μου σας παρακαλώ πολύ. Όταν έγινε η έκρηξη του πούλμαν πόσο ετών ήσασταν εσείς και οι συνάδελφοί σας;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Εγώ ήμουν λίγο πιο μεγάλος.

Β. ΤΑΟΥΞΗΣ: Εσείς ήσασταν πιο μεγάλος, οι συνάδελφοί σας τι ηλικίες είχαν;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Περίπου οι περισσότεροι 22 – 23 – 24 χρονών.

Β. ΤΑΟΥΞΗΣ: Είχαν πολλά χρόνια στην υπηρεσία;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Οι διμοιρίες των ΜΑΤ αυτές ήταν καινούριες.

Β. ΤΑΟΥΞΗΣ: Δηλαδή πόσο χρόνο ήταν;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Τους έβγαζαν από τις Σχολές απευθείας και τους έστελναν. Παλιός ήμουν μόνο εγώ και αν ήταν κάποιος άλλος που είχαμε παραμείνει.

Β. ΤΑΟΥΞΗΣ: Βγήκαν 2 προκηρύξεις από την 17Ν. Ανέλαβαν πλήρως την ευθύνη γι’ αυτό το περιστατικό;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Ναι, στις προκηρύξεις.

Β. ΤΑΟΥΞΗΣ: Θυμόσαστε σε γενικές γραμμές -για να μην αναγκαστώ και σας διαβάσω αποσπάσματα από τις προκηρύξεις- γιατί σας χτύπησαν;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Δεν θυμάμαι.

Β. ΤΑΟΥΞΗΣ: Πείτε μου κάτι. Σας ρωτάω εντελώς συγκεκριμένα. Στις προκηρύξεις έλεγαν ότι το περιστατικό ήταν απλώς προς εντυπωσιασμό ή είχαν ανοίξει πόλεμο με τα ΜΑΤ και έλεγαν ότι «θα σας χτυπάμε μέχρι να διαλύσουμε οριστικά τα ΜΑΤ;›. Θυμόσαστε; Εγώ σας ρωτάω, δεν είστε υποχρεωμένος να απαντήσετε. Μπορείτε να μου πείτε «δεν θυμάμαι›.

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Δεν γνωρίζω, δεν θυμάμαι.

Β.ΤΑΟΥΞΗΣ: Αυτό δείχνει ότι δεν έχει προϋπάρξει και προηγούμενη συνεννόηση. Σας ρωτάμε ότι εμείς έχουμε αποκομίσει από τη μελέτη. Εσείς δεν είστε υποχρεωμένος να τα ξέρετε όλα. Ό,τι ξέρετε μπορείτε να απαντάτε. Έχετε απορία; Περιμένετε κάποιες απαντήσεις από τους κ.κ. κατηγορουμένους γιατί χτύπησαν εσάς; Γιατί σας επέλεξαν; Με ποιο τρόπο σας επέλεξαν;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει κ. Συνήγορε, νομίζω εξαντλήθηκε το θέμα εκ μέρους σας.

Β. ΤΑΟΥΞΗΣ: Εγώ υποβάλλω το ερώτημα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εξαντλήθηκε.

Έχετε το λόγο.

Π.ΜΑΝΤΟΥΒΑΛΟΣ: Κύριε μάρτυς, πληροφορηθήκατε το είδος της εκρηκτικής ύλης που χρησιμοποιήθηκε; Αν ακούσατε κάτι.

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Όχι.

Π.ΜΑΝΤΟΥΒΑΛΟΣ: Μήπως μάθατε ποια ήταν η εστία της έκρηξης; Πού είχε τοποθετηθεί δηλαδή, αναφορικά με το κλειστό φορτηγάκι; Εμπρόσθιο μέρος, οπίσθιο που είναι και η μηχανή, αν μάθατε κάτι.

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Δεν γνωρίζω.

Π.ΜΑΝΤΟΥΒΑΛΟΣ: Τελικά από το μικρό κλειστό φορτηγό VW τι απέμεινε;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Τα σίδερα και τα λάστιχα είχαν καεί. Τα σίδερα, ούτε λαμαρίνες υπήρχαν, τίποτα.

Π.ΜΑΝΤΟΥΒΑΛΟΣ: Τα υπόλοιπα αυτά μέρη πού πήγαν; Εκσφενδονίστηκαν; Πού πήγαν αυτά τα υπόλοιπα μέρη; Μάθατε κάτι; Τι συνάγετε εσείς;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Πιστεύω με την εκτόνωση των αερίων τα πήγε προς κάποια κατεύθυνση, κομματάκια δηλαδή.

Π.ΜΑΝΤΟΥΒΑΛΟΣ: Την ώρα που γίνεται η έκρηξη το λεωφορείο είναι εν κινήσει.

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Ναι.

Π.ΜΑΝΤΟΥΒΑΛΟΣ: Με ποια ταχύτητα, μεγάλη, μικρή;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Μικρή.

Π.ΜΑΝΤΟΥΒΑΛΟΣ: Το ότι ήταν εν κινήσει με μια ταχύτητα μικρή βοήθησε στο να μην έχουμε παραπάνω θύματα; Δηλαδή αν συνέπιπτε εκείνη την ώρα να ήταν η ταχύτητα ακόμα μικρότερη, γι’ αυτό θέλω να ρωτήσω ποια ήταν η ταχύτητα, πόσα χιλιόμετρα, 40 – 50;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Περίπου αν θυμάμαι καλά περίπου 40χιλ. Δηλαδή μικρή ταχύτητα.

Π.ΜΑΝΤΟΥΒΑΛΟΣ: Εάν η ταχύτητα για λόγους κυκλοφορίας, ή για οποιαδήποτε άλλη εκδοχή, ήταν μικρότερη ή αν είχε μεσολαβήσει κάποια αναγκαστική στάση θα ήταν χειρότερες οι συνέπειες; Δηλαδή την στιγμή της εκρήξεως να έχουμε διέλευση ή ακινητοποίηση του οχήματος που επιβαίνατε για κάποια άλλη αιτία με μικρότερη ταχύτητα η διέλευση από αυτήν;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Εγώ πιστεύω ότι έκανε ζημιά μεγάλη.

Π.ΜΑΝΤΟΥΒΑΛΟΣ: Σε αυτό το ότι η ζημιά ήταν μεγάλη αλλά δεν είχαμε αυτά τα θύματα που θα μπορούσαμε να έχουμε, συνετέλεσε στο ότι ήταν εν κινήσει; Αυτό θέλω να μου πείτε. Πώς το αξιολογείτε;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Γιατί έπεσε από πίσω και μπρος τα εμπρός.

Π.ΜΑΝΤΟΥΒΑΛΟΣ: Πείτε μου κάτι, στο πρατήριο υγρών καυσίμων υπήρχε σταθμευμένο βυτιοφόρο, αν μάθατε κάτι ή αν είδατε κατεβαίνοντας.

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Υπήρχε κάποιοι βυτιοφόρο αλλά δεν θυμάμαι αν ήταν εκεί ή απέναντι. Υπήρχε όμως θυμάμαι ένα βυτιοφόρο γιατί είχε γίνει λόγος.

Π.ΜΑΝΤΟΥΒΑΛΟΣ: Τι λόγος δηλαδή;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Δηλαδή μην τιναχτούμε σε κείνο το σημείο γιατί όταν κατέβηκαν πήγαν προς το βενζινάδικο.

Π.ΜΑΝΤΟΥΒΑΛΟΣ: Η θέση στην οποία βρισκόταν αυτό το βυτιοφόρο;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Δεν την θυμάμαι την θέση ακριβώς.

Π.ΜΑΝΤΟΥΒΑΛΟΣ: Σε πόση απόσταση ας πούμε από την εστία της έκρηξης, δηλαδή από το φορτηγάκι, μπορείτε να την προσδιορίσετε περίπου;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Όχι δεν μπορώ. Δεν μπορώ να θυμηθώ πού ακριβώς ήταν. Θυμάμαι όμως ότι είχε συζητηθεί.

Π.ΜΑΝΤΟΥΒΑΛΟΣ: Μα για να συζητηθεί κάτι θα προβλημάτισε. Ποιο είναι αυτό δηλαδή; Το ότι ήταν κοντά; Το ότι ήταν μακριά;

Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Το ότι ήταν κοντά. Ότι μπορούσε να γίνει έκρηξη. Το πόσο κοντά δεν θυμάμαι.

Προτεινόμενα για εσάς



Δημοφιλή