Π.ΜΑΝΤΟΥΒΑΛΟΣ: Μέσα στο όχημα λόγω των προσώπων που επέβαιναν υπάρχουν και κάποια άλλα υλικά. Δεν υπάρχουν προστατευτικές ασπίδες ας πούμε αυτές που έχουν;
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Λέτε τις ασπίδες;
Π.ΜΑΝΤΟΥΒΑΛΟΣ: Αυτό εννοώ. Αυτά τα πράγματα βοήθησαν ή χειροτέρευσαν την κατάσταση; Δηλαδή είναι δυνατόν να κρίνει κανείς ότι η ύπαρξη των ασπίδων και κάποιων άλλων υλικών απέτρεψε το χειρότερο.
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Ναι, για μερικούς ναι.
Π.ΜΑΝΤΟΥΒΑΛΟΣ: Δηλαδή;
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Οι ασπίδες. Αυτοί που ήταν πίσω τους προστάτευσαν οι ασπίδες.
Π.ΜΑΝΤΟΥΒΑΛΟΣ: Πίσω και ποια πλευρά; Πίσω αριστερά;
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Στην πίσω πλευρά του λεωφορείου γιατί είναι το κομμάτι αυτό που βάζουν τις ασπίδες από σίδερο και μέσα βάζουν τις ασπίδες.
Π.ΜΑΝΤΟΥΒΑΛΟΣ: Ευχαριστώ κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να πω και κάτι άλλο; Πρέπει να πηγαίνουμε και στη θέση ενός ανθρώπου, που όπως λέει, ήταν μέσα σε ένα λεωφορείο, πήγε ωραία-ωραία και ξαφνικά έγινε μία έκρηξη. Δεν μπορεί τώρα να τον ρωτάμε για όλα τα πράγματα.
κ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Η περιοχή που σας χτύπησαν ήταν κατοικημένη περιοχή;
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Κατοικημένη.
κ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Θυμάστε αν πέρναγαν πεζοί εκείνο το βράδυ πριν σας χτυπήσουν ή αν μάθετε και αν καθυστέρησε το χτύπημα επειδή πέρναγαν κάποιοι πεζοί; Εάν μάθατε εκ των υστέρων σας ρωτώ.
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Εκ των υστέρων νομίζω από εφημερίδα ότι, σε προκήρυξη, κάπου είχαν δηλώσει ότι χτυπήσανε το δεύτερο λεωφορείο γιατί το πρώτο κάτι είχε γίνει και δεν χτύπησαν για να μην χτυπήσουν κόσμο. Δεν θυμάμαι καλά.
κ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Θυμάστε αν υπήρχαν παρκαρισμένα αυτοκίνητα στην περιοχή;
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Παρκαρισμένα είναι στην αλάνα. Στην αλάνα πάρκαραν εκεί αμάξια. Πάνω στο δρόμο δεν θυμάμαι. Δεν νομίζω.
κ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Τα αυτοκίνητα αυτά έπαθαν υλικές ζημιές;
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Πρέπει να έπαθαν. Η έκρηξη ήταν μεγάλη. Πρέπει να έπαθαν.
κ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Ένα τελευταίο θα σας ρωτήσω, μια τελευταία ερώτηση, σχετικά με τον φωτισμό της περιοχής. Μάθατε ότι τα φώτα στην περιοχή του χτυπήματος, ο δημόσιος ηλεκτρισμός της ΔΕΗ, είχαν κλείσει οι λάμπες εκείνο το βράδυ;
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Αυτό δεν το έμαθα. Το έμαθα προχθές. Δεν το ήξερα. Δεν το γνώριζα.
κ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η πλευρά της Υπεράσπισης με όποια σειρά θέλετε. Έχει κανένας; Κυρία Κούρτοβικ εσείς έχετε τον κ. Κουφοντίνα. Μπορεί να έχετε κάτι να πείτε. Δεν κατονομάζει κανέναν. Απλώς εκεί για τα περιστατικά και την πρόθεση, εκείνο που ψάχνουμε περισσότερο. Δηλαδή τι ήθελαν να κάνουν με αυτή την έκρηξη, το ένα, το άλλο, το άλλο. Τα ρώτησα άλλωστε εγώ αυτά.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Τα έχετε ρωτήσει. Πράγματι τα έχετε καλύψει κ. Πρόεδρε τα περισσότερα νομίζω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι και όλα. Επίτηδες αφήνω και για τους άλλους, αλλιώς θα ήμουν βασανιστικός.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εμείς ελπίζουμε ότι τα καλύπτετε τα βασικά πάντοτε και απλώς συμπληρώνουμε τη διαδικασία.
Κύριε μάρτυς, είπατε ότι το αυτοκίνητο ήταν εν κινήσει.
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Μάλιστα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Σε κείνο το σημείο συμβαίνει καθόλου να σταθμεύουν λεωφορεία δικά σας;
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Όχι.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Επομένως η πρόθεση των δραστών ήταν να σας χτυπήσουν ενώ θα ήσασταν εν κινήσει; Σας ρωτάω, γιατί σας ρώτησε ο συνάδελφος απέναντι, ο συνάδελφός μου αν ήταν λιγότερες οι ζημιές και επειδή ήσασταν εν κινήσει και δεν απαντήσατε βεβαίως αλλά ρωτάω, η πρόθεση ήταν να χτυπήσουν κάποιο αυτοκίνητο σταθμευμένο ή κάποιοι λεωφορείο δικό σας εν κινήσει;
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Θα μπορούσε να χτυπήσουν σταθμευμένο.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Όχι, σε ό,τι αφορά το συγκεκριμένο πράγμα. Εκείνη η έκρηξη που έγινε σκόπευε να σας χτυπήσει ενώ θα ήσασταν σταθμευμένοι, σταθμεύετε εκεί ή διέρχεστε από κει;
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Διερχόμασταν αλλά είναι πλησίον το φανάρι.
Ι. ΚΟΥΤΡΟΒΙΚ: Πού είναι το φανάρι εκεί κ. μάρτυς; Δεν βλέπω εγώ κανένα φανάρι.
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Υπάρχει φανάρι.
Ι. ΚΟΥΤΡΟΒΙΚ: Πού, σε ποια απόσταση; Εδώ στο σχεδιάγραμμα που έχω δεν βλέπω κανένα φανάρι σε καμία απόσταση εκεί γύρω. Δεν βλέπω ούτε διασταύρωση. Η διασταύρωση είναι 50 – 100 μέτρα ίσως μακριά και αν είναι. Και αν είναι. Ποιο φανάρι;
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Δεν πρέπει να είναι τόσο μακριά. Δεν ξέρω αν δεν θυμάμαι καλά.
Ι. ΚΟΥΤΡΟΒΙΚ: Εγώ έχω ένα σχεδιάγραμμα στα χέρια μου στο οποίο δεν φαίνεται κανένα φανάρι και καμία διασταύρωση. Να μου πείτε ότι υπήρχε φανάρι στην αδιαμόρφωτη πλατεία για να περνάνε, που οι πολυκατοικίες βρίσκονται, ο κατοικημένος χώρος....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το δείχνετε σας παρακαλώ στον μάρτυρα μήπως τον βοηθήσετε με βάση το σχεδιάγραμμα.
(Διαλογικές συζητήσεις)
Ι. ΚΟΥΤΡΟΒΙΚ: Δεν υπάρχει ούτε διασταύρωση κ. Δικαστές.
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Κόμβος υπάρχει.
Ι. ΚΟΥΤΡΟΒΙΚ: Σε τι απόσταση κ. μάρτυς;
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Δεν θυμάμαι αλλά όχι στα 100 μέτρα πάντως. Πολύ κοντά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πιο κοντά από 100 μέτρα.
Ι. ΚΟΥΤΡΟΒΙΚ: Θα το καταθέσει ο κ. συνάδελφος μάλλον. Να επισημάνω ότι έχουν περάσει 17 χρόνια από τότε. Η πλατεία προφανώς έχει διαμορφωθεί. Οι συνθήκες είναι διαφορετικές. Δεν μπορούμε να το ερευνήσουμε.
Να συνεχίσω να ρωτήσω κ. μάρτυς: διήρχετο λοιπόν το αυτοκίνητο με χαμηλή ταχύτητα είπατε.
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Μάλιστα.
Ι. ΚΟΥΤΡΟΒΙΚ: Η ταχύτητα ήταν χαμηλή γιατί;
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Γιατί βγαίναμε στο φανάρι, σε κόμβο. Αναγκαστικά κόβαμε εκεί.
Ι. ΚΟΥΤΡΟΒΙΚ: Γενικώς σε αυτό το σημείο ήταν αργή δηλαδή η κίνησή σας;
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Ναι.
Ι. ΚΟΥΤΡΟΒΙΚ: Ήταν 4 –5 λεπτά, σας ρωτάω γιατί λέγεται ότι ήσασταν 4 – 5 λεπτά μόλις είχατε ξεκινήσει από την βάση σας.
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: 4 –5 λεπτά σχετικά βέβαια, δεν χρονομετρούσαμε τώρα.
Ι. ΚΟΥΤΡΟΒΙΚ: Να ρωτήσω το εξής: γίνεται η έκρηξη. Εσείς που ήσασταν μέσα στο λεωφορείο τι διαπιστώνετε; Πώς διαπιστώσατε πέρα από το να ακούσετε το «μπαμ› και το τράνταγμα, τι νοιώσατε μέσα στο λεωφορείο;
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Έσπασε το παρμπρίζ μπροστά.
Ι. ΚΟΥΤΡΟΒΙΚ: Έσπασαν τζάμια.
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Πίσω τα καθίσματα τα πλάγια είχαν πέσει. Τρεις άνθρωποι ήταν πεταμένοι κάτω σαν σακιά.
Ι. ΚΟΥΤΡΟΒΙΚ: Να ρωτήσω κάτι, ήσασταν στο μπροστινό μέρος του λεωφορείου.
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Μπροστά και δεξιά.
Ι. ΚΟΥΤΡΟΒΙΚ: Ας κάνω συγκεκριμένη ερώτηση. Το σύστημα διεύθυνσης του λεωφορείου έπαθε τίποτα;
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Δεν το γνωρίζω.
Ι. ΚΟΥΤΡΟΒΙΚ: Συνέχισε την πορεία του το λεωφορείο;
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Για λίγα μέτρα.
Ι. ΚΟΥΤΡΟΒΙΚ: 25 μέτρα φαίνεται στο σχεδιάγραμμα.
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Συνέχισε για 25 μέτρα;
Ι. ΚΟΥΤΡΟΒΙΚ: Ναι. Το σχεδιάγραμμα το λέει.
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Μπορεί, δεν θυμάμαι.
Ι.ΚΟΥΤΡΟΒΙΚ: 25 μέτρα. Δεν μάθατε να έπαθε τίποτα το σύστημα διεύθυνσης;
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Δεν γνωρίζω.
Ι.ΚΟΥΤΡΟΒΙΚ: Καταθέσατε στην κατάθεσή σας τότε ότι ο οδηγός ακινητοποίησε το όχημα. Το ίδιο είπατε κι εδώ.
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Ναι, έτσι πιστεύω.
Ι. ΚΟΥΤΡΟΒΙΚ: Έτσι πιστεύετε, ότι ο οδηγός το ακινητοποίησε.
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Μπορεί πιθανόν από το λάστιχο που έσπασε και η ταχύτητα χαμηλή να σταμάτησε μόνο του.
Ι. ΚΟΥΤΡΟΒΙΚ: Αφήστε το λάστιχο. Εγώ ρωτάω, αυτό το καταθέσατε εδώ και καταθέσατε τότε στην κατάθεσή σας ισχύει; Ο οδηγός λέτε σταμάτησε το όχημα.
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Ισχύει. Γιατί; Δεν έχω λόγο να πω ψέματα.
Ι. ΚΟΥΤΡΟΒΙΚ: Υπέπεσε στην αντίληψή σας ίσως να έχει πάθει κάτι το σύστημα διεύθυνσης λοιπόν;
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Αν έπεσε στην αντίληψή μου;
Ι. ΚΟΥΤΡΟΒΙΚ: Υπέπεσε στην αντίληψή σας να έχει πάθει κάτι στο σύστημα διεύθυνσης;
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Δεν γνωρίζω.
Ι. ΚΟΥΤΡΟΒΙΚ: Δεν υπέπεσε επομένως στην αντίληψή σας να έχει πάθει κάτι το σύστημα διεύθυνσης.
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Όχι.
Ι. ΚΟΥΤΡΟΒΙΚ: Τι κάνατε μόλις έγινε η έκρηξη; Ήσασταν επικεφαλής καταρχήν;
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Επικεφαλής, μάλιστα.
Ι. ΚΟΥΤΡΟΒΙΚ: Ήσασταν επικεφαλής, τι ήταν Διμοιρία ήταν αυτό;
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: 16η Διμοιρία των ΜΑΤ.
Ι. ΚΟΥΤΡΟΒΙΚ: Κάτι που είδα σε μία εφημερίδα εποχής είδα κάτι περί «άγριας Διμοιρίας›. Ισχύει κάτι τέτοιο;
..........: Κύριε Πρόεδρε, είναι εκτός θέματος.
Ι. ΚΟΥΤΡΟΒΙΚ: Ρωτάω. Κύριε Πρόεδρε, το είδα σε μία εφημερίδα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τον ρωτάει αν η Διμοιρία του ήταν «άγρια›. Και αυτός θα απαντήσει «δεν ήταν›.
Ι. ΚΟΥΤΡΟΒΙΚ: Όχι, αν υπήρχε κάποιος τέτοιος χαρακτηρισμός. Δεν το ξέρω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν με νοιάζει, θα ρωτήσετε τον μάρτυρα τι ξέρει..
(Διαλογικές συζητήσεις)
Ι. ΚΟΥΤΡΟΒΙΚ: Υπάρχει κάποιο μικρόφωνο έχει πρόβλημα?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πρόβλημα βόμβου στα μικρόφωνα.
Ι. ΚΟΥΤΡΟΒΙΚ: Σήμερα έγινε. Δεν έχει ξαναγίνει. Να το απομακρύνω γιατί μικροφωνίζει.
..........: Μέχρι αυτή τη στιγμή σας ακούγαμε πάρα-πάρα πολύ καλά.
Ι. ΚΟΥΤΡΟΒΙΚ: Ακούγεται ένας βόμβος γενικώς. Δεν υπήρχε τις προηγούμενες μέρες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι ακούγεται.
(Διαλογικές συζητήσεις)
Β.ΤΑΟΥΞΗΣ: Είναι «άγρια› η Διμοιρία, τρέμουν τα μεγάφωνα.
Ι. ΚΟΥΤΡΟΒΙΚ: Είδα κάτι κ. Συνάδελφε και το ρώτησα γιατί ψάχνουμε τις εφημερίδες να δούμε πώς, τί.
Β. ΤΑΟΥΞΗΣ: Θα μας την φέρετε την εφημερίδα αυτή;
Ι. ΚΟΥΤΡΟΒΙΚ: Θα σας την φέρω βεβαίως.
Β. ΤΑΟΥΞΗΣ: Να μου την φέρετε.
Ι. ΚΟΥΤΡΟΒΙΚ: Αν και δεν έχει μεγάλη σημασία γιατί δεν έχει ευθύνη ο άνθρωπος.
Β. ΤΑΟΥΞΗΣ: Αυτό το λέτε σαν ισχυρισμό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Ταουξή, αν πηγαίνουμε, έτσι δεν πρόκειται να τελειώσουμε ποτέ. Είναι αυτά ζητήματα που με απασχολούν εμένα; Αν ήταν «άγρια› ή αν ήταν «ήμερη› η Διμοιρία; Τι να κάνω όμως. Όπως ξέρετε τα ΜΑΤ έχουν ειδική εκπαίδευση κλπ.
Ι. ΚΟΥΤΡΟΒΙΚ: Όταν έγινε η έκρηξη τα λεωφορεία τα δικά σας, οι πόρτες ανοίγουν αυτόματα, ανοίγουν από μέσα, ανοίγουν εξωτερικά, πώς ανοίγουν;
Β. ΤΑΟΥΞΗΣ: (Εκτός μικροφώνου)
Ι. ΚΟΥΤΡΟΒΙΚ: Κύριε Ταουξή, σας παρακαλώ.
Β. ΤΑΟΥΞΗΣ: Εγώ για τον εαυτό μου πάντως δεν επιφυλάσσω αυτόν τον όρο. Όταν θα συμμετέχω στην υπόθεση που με αφορά θα παίρνω τόσες φορές το λόγο όσο και οι συνάδελφοι οι άλλοι.
Ι. ΚΟΥΤΡΟΒΙΚ: Όχι όμως όταν μιλάνε οι Συνάδελφοί σας κ. Ταουξή. Ειλικρινά με κουράζει.
Β. ΤΑΟΥΞΗΣ: Αγαπητή μου Συνάδελφε, το κάνετε κι εσείς αυτό συνέχεια, από την πρώτη ημέρα.
Ι. ΚΟΥΤΡΟΒΙΚ: Δεν σας διέκοψα καθόλου παρότι διαφωνούσα κι εγώ με τον τρόπο που κάνατε τις ερωτήσεις.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν υπάρχει λόγος. Αν θέλετε μετά ζητάτε το λόγο και πείτε ότι γιατί λέει «άγρια›, γιατί την λέει «ήμερη› κλπ. Αλλά τώρα όταν ρωτάει τι να κάνουμε; Κάνει χαρακτηρισμούς η κα Κούρτοβικ.
Ι. ΚΟΥΤΡΟΒΙΚ: Όχι, δεν έκανα κανέναν χαρακτηρισμό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπε ότι στην εποχή εκείνη έγραψαν οι εφημερίδες αυτό και αυτό.
Ι. ΚΟΥΤΡΟΒΙΚ: Είδα ένα τέτοιο πράγμα. Δεν το ξέρω. Το είδα γραμμένο σε μία εφημερίδα της εποχή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Την οποία δεν την έχετε τώρα.
Ι. ΚΟΥΤΡΟΒΙΚ: Την οποία αυτή την στιγμή μαζί μου όχι γιατί δεν είχε κανένα στοιχείο να συνεισφέρει στην υπόθεση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και το θυμάστε από κείνη την εποχή ότι την λέγανε «άγρια›.
Ι. ΚΟΥΤΡΟΒΙΚ: Όχι από κείνη την εποχή. Πού να θυμάμαι κ. Πρόεδρε από κείνη την εποχή;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λέω κι εγώ.
Ι. ΚΟΥΤΡΟΒΙΚ: Αστειεύεστε; Εγώ δεν θυμάμαι τίποτα. Οι μάρτυρες θυμούνται.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς πηγαίνατε στο σχολείο εκείνη την εποχή.
Ι. ΚΟΥΤΡΟΒΙΚ: Με κολακεύετε πάρα πολύ, σας ευχαριστώ. Το κρατάω για σήμερα, ήταν εξαιρετικό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Προχωράτε!
Ι. ΚΟΥΤΡΟΒΙΚ: Κύριε Μυτιλούδη σας ρώτησα οι πόρτες του λεωφορείου ανοίγουν μόνες τους αυτές ή τις ανοίγετε από μέσα ή ανοίγουν μηχανικά;
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Τις ανοίγουμε μόνοι μας.
Ι. ΚΟΥΤΡΟΒΙΚ: Την τραβάτε και ανοίγετε. Δεν άνοιγε με κουμπί; Πώς ανοίγουν αυτές οι πόρτες; Με πόμολο κανονικά.
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Ναι, με πόμολο.
Ι. ΚΟΥΤΡΟΒΙΚ: Τι κάνατε όταν έγινε η έκρηξη, όταν σταμάτησε, όταν ακινητοποιήθηκε το όχημα; Γιατί γίνεται η έκρηξη, προχωράει το όχημα και ακινητοποιείται, σταματάει ο οδηγός.
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Κατέβηκα κάτω.
Ι. ΚΟΥΤΡΟΒΙΚ: Εσείς ανοίξατε την πόρτα;
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Μάλιστα εγώ. Κατέβηκα και τελευταίος.
Ι. ΚΟΥΤΡΟΒΙΚ: Κατεβήκατε τελευταίος;
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Μάλιστα.
Ι. ΚΟΥΤΡΟΒΙΚ: Επομένως δεν κατεβήκατε κάτω.
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Κατέβηκα κάτω μετά.
Ι. ΚΟΥΤΡΟΒΙΚ: Κατεβήκατε όταν κατέβηκαν όλοι οι συνάδελφοί σας.
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Όλοι, εκτός από αυτούς τους τρεις που ήταν κάτω πεσμένοι.
Ι. ΚΟΥΤΡΟΒΙΚ: Εκτός από τους τρεις τραυματίες.
Παραμείνατε λοιπόν μέσα.
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Δεν παρέμεινα καθόλου. Ο χρόνος είναι ελάχιστος.
Ι. ΚΟΥΤΡΟΒΙΚ: Είναι 15 άτομα μέσα.
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: 15 είναι. Ο οδηγός και οι 3 έμειναν. Ο οδηγός, ο συνοδηγός έχουν ξεχωριστή πόρτα.
Ι. ΚΟΥΤΡΟΒΙΚ: Και είναι 10 άτομα.
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Δηλαδή είναι δευτερόλεπτα. Δύο πόρτες έχει μπροστά και μία πόρτα πίσω.
Ι. ΚΟΥΤΡΟΒΙΚ: Εσείς ως επικεφαλής περιμένατε μέσα στο όχημα να κατέβουν οι συνάδελφοί σας.
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Δεν περίμενα. Δηλαδή έπρεπε να έχω 25 άτομα δύναμη, είχα λιγότερα και έψαχνα να βρω πού θα τα βρω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μην ανοίγουμε πάλι τώρα πόσα έπρεπε να είχατε.
Ι. ΚΟΥΤΡΟΒΙΚ: Κύριε Μυτιλούδη, δεν ρωτάω για να σας κατηγορήσω. Μην πάει το μυαλό σας σε κάτι τέτοιο. Ρωτάω για να καταλάβω πόσο χρόνο μείνατε μέσα στο όχημα. Βγήκατε πρώτος ή βγήκατε τελευταίος; Αν βγήκατε πρώτος δεν μείνατε καθόλου, αν βγήκατε τελευταίος περιμένατε να βγουν 10 άτομα.
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Δεν περίμενα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν είπε κάτι τέτοιο πράγμα κ. Πρόεδρε, εσείς το λέτε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί λέτε εσείς;
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Ο οδηγός έχει δική του πόρτα. Εγώ έχω δική μου πόρτα. Υπάρχουν κι άλλες δυο πόρτες, τρεις.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ο οδηγός βγήκε από την πόρτα του;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θέλετε να μας δείξει από ποια πόρτα βγήκε ο καθένας; Ή αν είχε καλά σκαλάκια και κατέβηκαν ομαλά;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Όχι, δε θέλω να ερευνήσω αυτό, θέλω να δω τί εικόνα έχει ο μάρτυρας. Εικόνα ταραχής; Εικόνα ψυχραιμίας; Όχι για να τον ψέξω, το ξαναλέω, αλλά για να αξιολογήσουμε αυτά που λέει. Να αξιολογήσουμε την κρίση του «θα μας σκότωναν όλους› κ. Πρόεδρε. Να το δούμε. Έσπευσαν να ανοίξουν τις πόρτες και να βγουν του σκοτωμού έξω; Έμειναν μέσα να βοηθήσουν τους συναδέλφους τους; Τί ακριβώς έκαναν;
Αλλά δεν με βοηθά ο μάρτυρας σε αυτό. Να ρωτήσω κ. μάρτυς λοιπόν: Περιμένατε να βγουν οι συνάδελφοί σας και βγήκατε τελευταίος;
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Βγήκαμε μηχανικά, δεν περιμέναμε. Αυθόρμητα, δεν κάναμε σκέψεις εκείνη την ώρα. Νομίζαμε ότι η έκρηξη ήταν μέσα στο λεωφορείο.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Πότε διαπιστώσατε ότι τρεις συνάδελφοί σας είχαν μείνει μέσα;
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Όταν βγήκα από το λεωφορείο να πάω να πάρω τηλέφωνο στο βενζινάδικο, τότε είδα το αμάξι που καιγόταν το άλλο. Καιγόταν, μη νομίσετε τίποτα βόμβες μεγάλες, κάτι αποκαΐδια εκεί, καιγόταν. Τότε διαπίστωσα ότι η βόμβα δεν ήταν μέσα στην κλούβα και ήταν εξωτερικά. Πήγα να πάρω το ασύρματο. Εκείνη την ώρα είδα τα άτομα αυτά που ήταν πεσμένα κάτω.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ξαναγυρίσατε επομένως μέσα στο λεωφορείο και τότε είδατε ότι οι συνάδελφοί σας είχαν τραυματιστεί. Οι υπόλοιποι συνάδελφοί σας βρίσκονταν έξω από το όχημα; Εκτός από τους τρεις.
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Ναι. Βρίσκονταν έξω.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Απ’ τους ανθρώπους που ήταν έξω και απ’ αυτούς που ήταν μέσα, δε μιλάμε για τον Γεωργακόπουλο, απ’ όλους αυτούς τους ανθρώπους πόσοι τραυματίστηκαν; Πόσοι θυμάστε τότε να τραυματίστηκαν;
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Όλοι ήταν ματωμένοι.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Καταθέτετε τότε και λέτε ότι «τραυματίστηκαν 6 άτομα›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν το λέει η ιατροδικαστική έκθεση; Εκείνος μπορεί να κατάλαβε 6, μπορεί να κατάλαβε 15.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Οι ιατροδικαστικές εκθέσεις καταγράφουν «γρατσουνιές› κι επειδή προσπαθούμε να ερευνήσουμε πώς, κάτω από ποιους όρους τραυματίστηκαν αυτοί οι άνθρωποι..... Εδώ το είπατε κ. μάρτυς. Εννοώ στην κατάθεση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶μα δεν το έχει πει τί να κάνουμε;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Όχι, δεν το έχετε πει εσείς, το έχει πει άλλος συνάδελφός σας. Ένα απλό ερώτημα ακόμα: Μιλήσατε για ασπίδες προστατευτικές.
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Τις ασπίδες που έχουν τα ΜΑΤ.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Να ρωτήσω καταρχήν, το αυτοκίνητο είχε πλέγμα προστατευτικό στο πλάι; Θυμάστε;
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Για τις πέτρες είχε.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Το πλέγμα αυτό το οποίο ξέρουμε ότι έχουν τα λεωφορεία των ΜΑΤ. Υπήρχε τέτοιο πλέγμα, έτσι; Οι ασπίδες στις οποίες αναφερθήκατε, σε ποιο σημείο του λεωφορείου βρίσκονταν;
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Όπως κατευθυνόταν το λεωφορείο, πίσω και αριστερά.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Πίσω από τους επιβαίνοντες;
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Ναι.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Στο πίσω μέρος υπάρχει κάποιος χώρος στον οποίο βάζετε τις ασπίδες;
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Έτσι νομίζω, πίσω και αριστερά αν θυμάμαι καλά.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Στα αυτοκίνητα εκείνης της εποχής, γιατί βέβαια τα τωρινά είναι διαφορετικά. Πίσω αριστερά συγκεντρώνονταν όλες οι προστατευτικές ασπίδες;
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Εκτός αν ήταν πολλά τα άτομα και πιάναμε και άλλο σημείο.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Οι ασπίδες αυτές είναι στο σημείο που έγινε η έκρηξη; Είδατε τη φωτογραφία, για να σας τη θυμίσουμε. Την έχετε κ. Πρόεδρε.
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Νομίζω πιο μπροστά.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Λέτε πίσω αριστερά. Η έκρηξη φαίνεται να έχει χτυπήσει το λεωφορείο στη μέση.
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Περίπου πίσω και στη μέση.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Το χτύπημα του λεωφορείου, απ’ ότι βλέπουμε στη φωτογραφία που έχετε, είναι στη μέση περίπου του λεωφορείου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μας λέει ότι είναι στο μέσον. ¶λλη ερώτηση δεν έχει κανένας. Να μείνετε μήπως σας ρωτήσουν και τίποτε άλλο.
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, από την Κομοτηνή έρχομαι. Δεν μπορώ να φύγω;
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Μία ερώτηση κ. Πρόεδρε: Να μας πείτε απλώς από πού μάθατε το ότι συμμετείχε και ο κ. Τζωρτζάτος;
Π. ΜΥΤΙΛΟΥΔΗΣ: Από εφημερίδες, από την τηλεόραση.....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τον ρώτησα εγώ κατευθείαν. Κι επειδή δεν βλέπω να επιβαρύνει ο μάρτυρας κάποιον, είπε μόνο τις συνθήκες, από τις συνθήκες όμως μπορεί κάποιος, αν βρει δράστες, να πει ποιος ήταν ο σκοπός και γι αυτό τα ρωτούσα όλα αυτά τα πράγματα. Διότι θέλουμε πρόθεση, έστω και ενδεχόμενο δόλο, αυτό ψάχνουμε και σ’ αυτό θέλω να με βοηθάτε κι εσείς. Έχουμε και αντικειμενικό εύρημα εδώ, σε ποιο σημείο χτυπήθηκε, δεν είχα δει αυτή τη φωτογραφία, και πραγματικά είναι αξιόλογο.
Να έρθει ο κ. Τσαπαλιάς. Έχει δηλώσει Πολιτική Αγωγή; Η κα Βαγιανού εκπροσωπεί την κα Σωτηροπούλου. Εσείς έχετε παραστεί ως Πολιτική Αγωγή, δεν ορκίζεστε. Ήσαστε μσα στο λεωφορείο όταν έγινε κάποια έκρηξη στις 26/11/85; Τί ώρα ήταν;
κ. ΤΣΑΠΑΛΙΑΣ: Δέκα παρά είκοσι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πόσων χρονών ήσαστετότε;
κ. ΤΣΑΠΑΛΙΑΣ: Είκοσι τριών.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είχατε βγει από τη Σχολή τότε ή είχατε κάπου αλλού υπηρετήσει;
κ. ΤΣΑΠΑΛΙΑΣ: Από τη Σχολή μας είχαν πάει εκεί. Περίπου 6 μηνών αστυφύλακες ήμαστε τότε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όλοι οι συνάδελφοί σας που ήταν μέσα;
κ. ΤΣΑΠΑΛΙΑΣ: Όχι, άλλος ήταν πιο παλιός.....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς πάντως ήσαστε απ’ τους πιο νέους. Σε ποιο σημείο του λεωφορείου καθόσαστε εσείς;
κ. ΤΣΑΠΑΛΙΑΣ: Εγώ ήμουν όρθιος πίσω στην πόρτα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στο αριστερό ή στο δεξιό;
κ. ΤΣΑΠΑΛΙΑΣ: Στο δεξιό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γιατί από αριστερά έγινε κάποια έκρηξη. Θα μας πείτε τώρα πώς έγινε και αν έγινε. Το ότι έγινε δεν το αμφισβητεί νομίζω κανένας. Περνούσε λοιπόν το λεωφορείο. Από πού είχε ξεκινήσει;
κ. ΤΣΑΠΑΛΙΑΣ: Από τη Χίου, την έδρα μας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήσαστε πόσοι μέσα;
κ. ΤΣΑΠΑΛΙΑΣ: 15 άτομα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Με επικεφαλής τον μάρτυρα τον κ. Μυτιλούδη που εξετάστηκε. Πηγαίνατε προς κάποιο θέατρο μας είπαν, είναι έτσι;
κ. ΤΣΑΠΑΛΙΑΣ: Πατησίων και Στουρνάρη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι να παρακολουθήσετε την παράσταση έτσι, με τις ασπίδες, εκεί απέξω κάποιο πρόβλημα υπήρχε. Είχατε λάβει μια εντολή. Πηγαίνατε με μεγάλη ταχύτητα για να φτάσετε σε εκείνο το σημείο ή σιγά-σιγά;
κ. ΤΣΑΠΑΛΙΑΣ: Τη στιγμή εκείνη πηγαίναμε σιγά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί αντελήφθητε εκεί πέρα; Ξαφνικά δηλαδή όπως πηγαίνατε και ήσαστε όρθιος, τί καταλάβατε;
κ. ΤΣΑΠΑΛΙΑΣ: Ακούστηκε ένας θόρυβος πολύ μεγάλος. Έκρηξη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εκτός από τον κρότο;
κ. ΤΣΑΠΑΛΙΑΣ: Φωτιά, γιατί εγώ κάηκα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η έκρηξη όπως ξέρετε παράγει αέρια, τα οποία εκλύονται με μεγάλη ταχύτητα.
κ. ΤΣΑΠΑΛΙΑΣ: Και φλόγα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πολλές φορές, όταν υπάρχουν αντικείμενα δίπλα τους τα εξακοντίζει φυσικά και αυτά. Ή τα ίδια τα αέρια, το ωστικό κύμα που δημιουργείται, μπορεί να χτυπήσει σε ένα σημείο σταθερό ή διερχόμενο και εκεί να προκαλέσει κάτι. Τί έγινε εδώ πέρα; Εξακοντίστηκαν από την έκρηξη τίποτε αντικείμενα ή τα αέρια χτύπησαν το αυτοκίνητο; Τί καταλάβατε;
κ. ΤΣΑΠΑΛΙΑΣ: Έξω από το λεωφορείο, την ώρα που περνούσαμε εμείς, ήταν ένα αυτοκίνητο που το είχαν παγιδεύσει με εκρηκτικά. Την ώρα που περάσαμε εμείς, γίνεται η έκρηξη
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί αυτοκίνητο ήταν αυτό;
κ. ΤΣΑΠΑΛΙΑΣ: Ένα βαν, κλειστό φορτηγάκι. Την ώρα που έγινε η έκρηξη τινάχτηκε το λεωφορείο στον αέρα, σηκώθηκε επάνω. Εκείνη την ώρα εγώ κάηκα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καήκατε από τί;
κ. ΤΣΑΠΑΛΙΑΣ: Από τη φλόγα που βγήκε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έσπασαν τα τζάμια και μπήκαν μέσα οι φλόγες;
κ. ΤΣΑΠΑΛΙΑΣ: Βέβαια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γιατί οι φλόγες μπαίνουν σε έναν κλειστό χώρο εφόσον υπάρχει ένα άνοιγμα στον κλειστό χώρο. Εσείς ήσαστε σε κλειστό χώρο.
κ. ΤΣΑΠΑΛΙΑΣ: Αφού έσπασαν τα τζάμια όλα. Αυτά μιλάμε έγινα όλα σε κλάσματα δευτερολέπτου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από εκεί λοιπόν μπήκε φωτιά μέσα.
κ. ΤΣΑΠΑΛΙΑΣ: Ναι, κάηκαν τα μαλλιά μου, το πρόσωπό μου....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τώρα είστε καλά; Τότε, εκείνη την ώρα πώς νιώσατε;
κ. ΤΣΑΠΑΛΙΑΣ: Τότε είχα πρόβλημα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα μάτια σας έπαθαν τίποτα;
κ. ΤΣΑΠΑΛΙΑΣ: Όχι τα μάτια μου δεν έπαθαν ζημιά. Τα αυτιά μόνο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάντως ήταν δυνατός ο ήχος, το αυτοκίνητο σηκώθηκε λέτε. Σταμάτησε το αυτοκίνητο;
κ. ΤΣΑΠΑΛΙΑΣ: Οπωσδήποτε σταμάτησε. Εγώ έπεσα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κρατιόσαστε από καμιά χειρολαβή;
κ. ΤΣΑΠΑΛΙΑΣ: Κρατιόμουν απ’ την πόρτα, αλλά έπεσα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Νιώσατε και ωστικό κύμα να σας ωθεί το κεφάλι σας ή απλώς η φλόγα;
κ. ΤΣΑΠΑΛΙΑΣ: Εγώ έπεσα από την έκρηξη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πέσατε από την έκρηξη ή από το φρενάρισμα του οδηγού;
κ. ΤΣΑΠΑΛΙΑΣ: Από την έκρηξη, αφού δε φρενάρισε ο οδηγός. Κυλούσε το λεωφορείο σιγά-σιγά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το αυτοκίνητο σταμάτησε μόνο του; Σιγά-σιγά; Κατήφορος ήταν;
κ. ΤΣΑΠΑΛΙΑΣ: Είχε ελαφριά κλίση ο δρόμος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πρέπει να έχει νομίζω μια κλίση, αν είναι εκεί προς το ΚΑΡΑΒΕΛ, είναι αυτός ο δρόμος που κατεβαίνει κάτω από το ΚΑΡΑΒΕΛ;
κ. ΤΣΑΠΑΛΙΑΣ: Εκεί στις εργατικές πολυκατοικίες....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι κατηφορικός αυτός, απ’ ότι θυμάμαι.
κ. ΤΣΑΠΑΛΙΑΣ: Έχει κλίση, βέβαια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επομένως το αυτοκίνητο δεν σταματάει μόνο του, πρέπει κάποιος να πατήσει και λίγο το φρένο. Αλλά απότομο φρενάρισμα δεν καταλάβατε και να πέσετε κάτω.
κ. ΤΣΑΠΑΛΙΑΣ: Εγώ κατάλαβα την έκρηξη και το τίναγμα του λεωφορείου. Μετά έπεσα κάτω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επομένως δεν ξέρετε πώς σταμάτησε το αυτοκίνητο. Εκτός από σας, έπεσαν και άλλοι κάτω;
κ. ΤΣΑΠΑΛΙΑΣ: Όλοι έπεσαν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τραυματίστηκαν σοβαρά πολλοί;
κ. ΤΣΑΠΑΛΙΑΣ: Όλοι, άλλος πιο σοβαρά, άλλος με γρατσουνιές.....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς τώρα έχει μια εμπειρία με τα χρόνια συσσωρευμένη. Ένας ο οποίος βάζει ένα αυτοκινητάκι με εκρηκτικά, δε λέω ότι είναι οι κατηγορούμενοι γιατί αυτά δεν αποδεικνύονται ούτε λέτε εσείς ότι «αυτός είναι, εκείνος είναι...› αυτό δε μας ενδιαφέρει σ’ αυτό το σημείο, ένας λοιπόν που βάζει ένα βαν και το φορτώνει εκεί πέρα με εκρηκτικές ύλες κι όταν περνά ένα λεωφορείο των ΜΑΤ ή κάποιο άλλο, πατάει κάπου κουμπί ή τέλος πάντων πυροδοτεί κάποιον μηχανισμό και προκαλείται έκρηξη αυτής της ύλης, έχει σκοπό να κάνει τί σ’ αυτούς που είναι μέσα στο αυτοκίνητο;
Να τους σκοτώσει; Να τους τραυματίσει; Να τους φοβίσει απλώς;
κ. ΤΣΑΠΑΛΙΑΣ: Να τους σκοτώσει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι πρόσφορο αυτό το μέσο για να σκοτώσουμε κόσμο; Δηλαδή ένα αυτοκίνητο που περνά κινούμενο και εμείς πυροδοτούμε κάποιον μηχανισμό σε ένα σταθμευμένο, είναι πρόσφορο μέσο; Δηλαδή είναι κατάλληλο μέσο για να σκοτώσουμε; Αυτό είναι το ερώτημα. Ή μήπως στην πρόθεση αυτών –εξετάζω εγώ, δεν ξέρω, δικαστής είμαι- είναι «ας τους κάνουμε ένα ταρακούνημα καλό να κλυδωνιστούν, να χτυπήσουν λιγάκι, να τους τραυματίσουμε και να τους φοβίσουμε λίγο, να προσέχουν›. Ποιο ήταν;
κ. ΤΣΑΠΑΛΙΑΣ: Να μας σκοτώσουν όλους.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όλους λέτε;
κ. ΤΣΑΠΑΛΙΑΣ: Απ’ τη στιγμή που έβαλαν τα εκρηκτικά στο αυτοκίνητο, δεν ήταν για να μας φοβίσουν, γιατί αν ήθελαν να μας φοβίσουν, θα μπορούσαν να κάνουν κάτι άλλο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όμως σκοτώθηκε ο ένας μου λέτε. Δε μου το λέτε εσείς, θα το πείτε ομως, ότι ο Γεωργακόπουλος σκοτώθηκε από αυτό το συμβάν βέβαια. Το ξέρετε καλά;
κ. ΤΣΑΠΑΛΙΑΣ: Το ξέρω. Αφού εγώ τον έβγαλα από το αυτοκίνητο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ούτε μεσολάβησε κάτι άλλο;
κ. ΤΣΑΠΑΛΙΑΣ: Όχι, απ’ αυτό το συμβάν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάντως ήταν ζωντανός και υγιής όταν μπήκε μέσα, πριν γίνει αυτή η έκρηξη. Δε σας κάνει εντύπωση το ότι ένας σκοτώθηκε, δεν σκοτώθηκαν άλλοι; Γιατί σκοτώθηκε ο ένας; Πού βρέθηκε αυτός; Ποιο ήταν δηλαδή το στοιχείο που τον συνέδεε με τον θάνατο;
κ. ΤΣΑΠΑΛΙΑΣ: Ο Γεωργακόπουλος και μερικοί άλλοι κάθονταν από την αριστερή πλευρά, από την πλευρά της έκρηξης.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έγινε καμιά τρύπα στο αυτοκίνητο από εκεί; Μπήκαν αέρια; Πείτε εσείς, εγώ δεν ήμουν εκεί.
κ. ΤΣΑΠΑΛΙΑΣ: Όταν έγινε η έκρηξη, το λεωφορείο έγινε όλο τρύπες, από μεγάλα και από μικρά θραύσματα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όταν λέμε τρύπες, οι τρύπες ήταν μόνο εξωτερικά στη λαμαρίνα ή πέρασαν μέσα;
κ. ΤΣΑΠΑΛΙΑΣ: Πέρασαν μέσα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Οι τρύπες από τί έγιναν;
κ. ΤΣΑΠΑΛΙΑΣ: Από την έκρηξη, από τις λαμαρίνες του αυτοκινήτου που έσκασαν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό θέλω να ρωτήσω. Ήταν δηλαδή από τα ωστικά αέρια; Ρώτησα και τον Υπαστυνόμο, τί βαθμό είχε ο επικεφαλής της διμοιρίας τότε, δεν ξέρω....
κ. ΤΣΑΠΑΛΙΑΣ: Αρχιφύλακας τότε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ρώτησα λοιπόν και τον τότε Αρχιφύλακα, δεν ήξερε να μου πει. Γιατί έχει τα ωστικά αέρια, αλλά όταν υπάρχουν αντικείμενα κοντά στα ωστικά αέρια, εκτοξεύονται.
κ. ΤΣΑΠΑΛΙΑΣ: Το βαν, το φορτηγάκι, διαλύθηκε όλο. Έμεινε μόνο η μηχανή του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για να το δούμε στη φωτογραφία. Από τα σίδερα αυτά που εξακοντίστηκαν έγιναν αυτοί οι τραυματισμοί. Μήπως όμως αυτά έγιναν από το απότομο φρενάρισμα;
κ. ΤΣΑΠΑΛΙΑΣ: Δεν υπάρχει περίπτωση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πιστεύετε λοιπόν ότι αυτοί οι άνθρωποι που έκαναν αυτή την έκρηξη, είχαν πρόθεση να δολοφονήσουν όσους ήταν μέσα, όλους;
κ. ΤΣΑΠΑΛΙΑΣ: Βέβαια, όλους.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να τους σκοτώσουν, όχι να τους τραυματίσουν απλώς, αυτή είναι η δική σας άποψη. Γιατί έχει σημασία να πούμε ότι αυτοί είπαν «εντάξει, εμείς θα κάνουμε την έκρηξη και ελπίζουμε.....›. Εσείς τί λέτε, από τη δική σας οπτική, που ζήσατε το συμβάν.
κ. ΤΣΑΠΑΛΙΑΣ: Εγώ ξέρω τί νιώσαμε εμείς εκεί πέρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήταν τόσο δυνατό που μου λέτε ότι σηκώθηκε απ’ τη θέση του.
κ. ΤΣΑΠΑΛΙΑΣ: Εγώ είχα πρόβλημα με τα αυτιά μου δεν ξέρω πόσον καιρό...
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αφού το χτύπησε δίπλα και δεν το χτύπησε από κάτω, να σηκωθεί έπρεπε ή να του τουμπάρει; Ή να κάνει κανένα βηματάκι....
κ. ΤΣΑΠΑΛΙΑΣ: Πού να το ξέρω αυτό το πράγμα; Εγώ ξέρω ότι όταν μας χτύπησαν το λεωφορείο σηκώθηκε στον αέρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχουμε μάθει και λίγο Φυσική. Περνάει ένα λεωφορείο το οποίο έχει μια δυναμική ευθείας και δίπλα του δημιουργείται μια άλλη δυναμική πλάγια, αυτές οι δυο οδηγούν στο να σηκωθεί λίγο ψηλά, ή το ωθούν, δημιουργούν τη συνισταμένη όπως λέγεται, δηλαδή όπως πάμε λοξά αριστερά; Δηλαδή έπρεπε να πάρει απόκλιση αριστερά; Δεν το ξέρουμε αυτό, θα μας το πουν οι άλλοι.
