Η φετινή επέτειος της 25ης Μαρτίου 1821, συμπίπτει με μία από τις πιο σκοτεινές ώρες της ανθρωπότητας, επισημαίνει στο μήνυμά του για την εθνική επέτειο ο πρόεδρος της Βουλής, Απόστολος Κακλαμάνης, υπογραμμίζοντας ότι «οι ΗΠΑ και η νεότευκτη «Ιβηροαντλαντική συμμαχία» τους εκθεμελιώνουν τη διεθνή έννομη τάξη.
Τους θεσμούς και τους κανόνες της υποκατέστησαν τα συμφέροντα της «νέας Ρώμης» και τα μέσα που χρησιμοποιεί για την επιβολή τους.
Όμως, η βία και ο τρόμος, ο νόμος της ζούγκλας, κυριάρχησαν μόνο σε σκοτεινές εποχές βαρβαρότητας. Εκατομμύρια ανθρώπων έδωσαν τη ζωή τους και χρειάστηκαν σκληροί αγώνες των ελευθέρων λαών ενάντια στο φασισμό και το ναζισμό στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου για να κατισχύσουν οι αρχές της ελευθερίας και της ανεξαρτησίας των λαών, της εδαφικής ακεραιότητας και του απαραβιάστου των συνόρων των κρατών, να αποκηρυχτεί ο πόλεμος και η βία για την επίλυση διεθνών διαφορών και να καταστεί ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών εγγυητής της διεθνούς ειρήνης και της ασφάλειας του πλανήτη.
Ο ελληνικός λαός μαζί με τους άλλους λαούς της Ευρώπης συμμετέχει στο παγκόσμιο κίνημα της ειρήνης, και καταδικάζει τον παροπλισμό του ΟΗΕ και την υπονόμευση του ευρωπαϊκού οικοδομήματος που αποτελούν πριν από το Ιράκ και τα πετρέλαια της περιοχής, στόχους αυτού του πολέμου.
Σήμερα λοιπόν, γιορτάζουμε την επέτειο της Εθνικής Παλιγγενεσίας με το βλέμμα στραμμένο στον κόσμο. Αυτό όμως, δε μειώνει σε τίποτα, ούτε την αξία της επετείου, ούτε τη δύναμη των συναισθημάτων μας γι αυτήν.
Η 25η Μαρτίου είναι η ιστορική αφετηρία της ελεύθερης ύπαρξης του νεότερου ελληνικού κράτους. Αποτελεί πηγή υπερηφάνειας, συγκίνησης και έμπνευσης για όλο το λαό μας. Και δικαιολογεί την παντοτινή ευγνωμοσύνη μας σε εκείνες τις γενιές που προετοίμασαν και πραγματοποίησαν τον ξεσηκωμό του Γένους, με τα «όπλα» της γλώσσας, της ορθόδοξης παράδοσής μας και με τα καρυοφύλλια.
Στις γενιές που εμπνεύσθηκαν από το Θούριο του Ρήγα, από τη δημοτική παράδοση και από τις μνήμες της αρχαιότητας και της βυζαντινής ρωμιοσύνης.
Σήμερα, σχεδόν δύο αιώνες μετά, η πατρίδα μας, μέσα από περιπέτειες, από νίκες και ήττες, χάρις στον ασταμάτητο αγώνα του λαού μας για πρόοδο και δημιουργία, έχει κατορθώσει να κερδίσει μια ξεχωριστή θέση στον κόσμο.
Πρωταγωνιστεί στην προσπάθεια για την οικοδόμηση μιας Ενωμένης Ευρώπης, με κοινή πολιτική στάση απέναντι στα μεγάλα προβλήματα της εποχής μας. Αυτή η ενότητα, που δοκιμάζεται σήμερα, αποτελεί εγγύηση για έναν αυριανό πολυπολικό κόσμο, όπου θα έχουν τον πρώτο λόγο το διεθνές δίκαιο, η ειρήνη και η δημοκρατία.
Ο δρόμος είναι ακόμα μακρύς και δύσκολος. Όμως, αξίζει και πρέπει να τον βαδίσουμε με θάρρος και αυτογνωσία. Γιατί μόνον έτσι, θα κατορθώσουμε να δικαιώσουμε όλους τους αγώνες, του δικού μας λαού και των λαών της ανθρωπότητας για την ελευθερία και τη δικαιοσύνη.
Και σήμερα, τέλος, όπως κάθε μέρα, η σκέψη μας στρέφεται στους αδελφούς μας στην Κύπρο. Μαζί με την τουρκοκυπριακή κοινότητα αγωνίζονται για την απελευθέρωση της πατρίδας τους από την τουρκική στρατιωτική κατοχή που συνεχίζεται επί τρεις σχεδόν δεκαετίες με την ανοχή των ΗΠΑ, που τόσο επείγονται για την «απελευθέρωση» του Ιράκ από το τυραννικό καθεστώς του Σαντάμ!.
Η ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η συμφιλίωση των δύο κοινοτήτων, η κοινή αντίστασή τους στα σχέδια της ¶γκυρας και του Ντενκτάς και η προοπτική μιας νέας κοινωνικής και οικονομικής πραγματικότητας μέσα στην Ε.Ε. είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσει αργά αλλά σταθερά στην επανένωση του μαρτυρικού νησιού και σε ένα ειρηνικό μέλλον ολόκληρου του κυπριακού λαού.
