Ανεπίσημα πρακτικά δίκης 17Ν (24/3/2003) Μέρος 3/10

Τρίτη, 25 Μαρτίου 2003 21:03
A- A A+

Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: Όταν λοιπόν επιχειρείται μια μαζική επιχείρηση διάλυσης μιας διαδήλωσης δυναμικής με μαζικά χημικά ενδεχομένως, είναι θεωρητικά πρόσφορη μια τέτοια δράση να επιφέρει και το θάνατο του διαδηλωτή; Τι λέτε;

Κ. ΔΙΑΚΟΥΜΗΣ: Από δικά μας;

Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: Από δικά σας, ναι. Είναι πρόσφορο; Δηλαδή μαζικά χημικά που μπορούν να πέσουν σ’ ένα πλήθος να ποδοπατιέται, να τους χτυπάτε, είναι πρόσφορο;

Κ. ΔΙΑΚΟΥΜΗΣ: Δεν νομίζω, δεν έχει συμβεί μέχρι τώρα.

Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: Έχει συμβεί, αλλά δεν είναι εκεί το ζήτημα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχετε άλλη ερώτηση;

Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: Όχι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γεώργιος Κατσένης. Παρίσταται για αποζημίωση Πολιτική Αγωγή; Τότε δεν θα ορκιστείτε. Ήσασταν μέσα στο λεωφορείο;

Γ. ΚΑΤΣΕΝΗΣ: Ναι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Που καθόσαστε;

Γ. ΚΑΤΣΕΝΗΣ: Καθόμουν ακριβώς απέναντι στο δεξί πλευρό.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Απέναντι;

Γ. ΚΑΤΣΕΝΗΣ: Απ’ την πλευρά που έγινε η έκρηξη.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήσασταν στο δεξί πλευρό. Και βλέπατε προς το μέρος?

Γ. ΚΑΤΣΕΝΗΣ: Των συναδέλφων.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Των συναδέλφων, στις πλάτες των οποίων έγινε η έκρηξη. Εσείς τραυματιστήκατε;

Γ. ΚΑΤΣΕΝΗΣ: Τραυματίστηκα στο πρόσωπο από θραύσμα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είστε καλά τώρα;

Γ. ΚΑΤΣΕΝΗΣ: Καλά. Καλά να λέγεται.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ρωτάμε ανθρώπινα και έχει και κάποια σχέση δηλαδή αν υπήρξε τραυματισμός σοβαρός ή όχι. Πείτε μου τώρα, η έκρηξη ήταν πολύ δυνατή;

Γ. ΚΑΤΣΕΝΗΣ: Εγώ είδα μια εκτυφλωτική λάμψη. Και μετά κουφάθηκα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ακούγατε πια.

Γ. ΚΑΤΣΕΝΗΣ: Δεν άκουγα τίποτα. Σύρθηκα κάτω στο δάπεδο που ήταν γεμάτο γυαλιά και θραύσματα, κατέβηκα από την μπροστινή πόρτα....

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το αυτοκίνητο κλυδωνίστηκε; Ταρακουνήθηκε, να το λέμε ελληνικά;

Γ. ΚΑΤΣΕΝΗΣ: Εγώ σας είπα μια εκτυφλωτική λάμψη μπροστά στα μάτια μου.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν καταλάβατε το αυτοκίνητο να ταρακουνιέται;

Γ. ΚΑΤΣΕΝΗΣ: Μετά έχασα τα πάντα, κουφάθηκα κι έπεσα κάτω. Έρποντας, μέσα από φωνές και ακούγονταν και βογκητά, κατάφερα και βγήκα από την μπροστινή πόρτα, έρποντας πάλι. Είχα κοπεί και στα χέρια μου. Κατέβηκα κάτω, κι επειδή είχα ένα μεγάλο τραύμα στο κεφάλι, εδώ με χτύπησε, ακόμα τα έχω τα σημάδια, κι έτρεχε πολύ αίμα, πήγα απέναντι που ήταν ένα βενζινάδικο, σιγά-σιγά.

Είδα το τραύμα εδώ πέρα, έβαλα ένα πανί, μου έβαλαν και μετά μπήκα σε ένα ταξί, με έβαλαν οι διερχόμενοι, και πήγα στο 401.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πείτε μου τώρα, κατά την κρίση σας, από την ισχύ της έκρηξης, από το σημείο που είδατε ότι χτύπησε, από όλη αυτή την εικόνα που πήρατε, ένας που έκανε αυτή την έκρηξη, τί σκοπό υπολογίζετε να είχε; Να σκοτώσει; Να εκφοβίσει ή να τραυματίσει;

Γ. ΚΑΤΣΕΝΗΣ: Πιστεύω ότι είχε σκοπό να σκοτώσει όσους ήμαστε μέσα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όλους;

Γ. ΚΑΤΣΕΝΗΣ: Όλους.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γιατί δεν σκοτώθηκαν λοιπόν όλοι; Τί εμπόδισε να σκοτωθούν όλοι;

Γ. ΚΑΤΣΕΝΗΣ: Ένας παράγοντας νομίζω ότι ήταν οι συνάδελφοί μας, ο νεκρός και οι βαριά τραυματίες που κάθονταν απέναντί μας. Λειτούργησαν δηλαδή τα σώματά τους σαν ασπίδες, για τους υπόλοιπους εμάς.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτοί γιατί δεν σκοτώθηκαν, που έκαναν την ασπίδα, και σκοτώθηκε μόνο ένας.

Γ. ΚΑΤΣΕΝΗΣ: Τα θραύσματα αυτά κ. Πρόεδρε, ένας λόγος που μπορώ να πω, ήταν ότι κατά κάποιο τρόπο μας προστάτεψαν τα προστατευτικά που έχουν τα ΜΑΤ. Τα προστατευτικά που έχουν στα τζάμια, τα πλέγματα. Διαφορετικά θα ήμασταν σφαγμένοι όλοι, δεν υπήρχε περίπτωση. Ένας λόγος είναι αυτός.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καταλάβατε να προσκρούσουν επάνω στα πλέγματα στερεά υλικά;

Γ. ΚΑΤΣΕΝΗΣ: Τα πλέγματα αφήνουν μικρά κενά.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καταλάβατε εκεί πέρα να σταματήσουν στερεά υλικά;

Γ. ΚΑΤΣΕΝΗΣ: Δε θυμάμαι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μα γι αυτό λέω, εάν είναι τα πλέγματα για να σας βοηθήσουν, πρέπει να συγκράτησαν κάποια στερεά υλικά.

Γ. ΚΑΤΣΕΝΗΣ: Οπωσδήποτε συγκράτησαν μεγάλα κομμάτια.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν μπήκαν μεγάλα κομμάτι λοιπόν, λόγω του ότι υπήρχαν αυτά στα παράθυρα. Διότι θα έμπαιναν, λέτε, μεγάλα κομμάτια.

Γ. ΚΑΤΣΕΝΗΣ: Βεβαίως.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από πού προήρχοντο αυτά τα μεγάλα κομμάτια;

Γ. ΚΑΤΣΕΝΗΣ: Από την έκρηξη που έγινε στα παγιδευμένο αυτοκίνητο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή ήταν κινητά μέρη του αυτοκινήτου ή το είχαν γομώσει;

Γ. ΚΑΤΣΕΝΗΣ: Δε γνωρίζω αν είχαν γομώσει, τί είχαν αυτοί στο αυτοκίνητο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Εισαγγελεύς. Απ’ της έδρας κάποια ερώτηση; Η Πολιτική Αγωγή κάποια ερώτηση;

κ. ΚΥΠΡΙΩΤΗΣ: Κύριε μάρτυς, τί απέμεινε τελικά από το παγιδευμένο αυτοκίνητο;

Γ. ΚΑΤΣΕΝΗΣ: Το σασί.

κ. ΚΥΠΡΙΩΤΗΣ: Μόνο αυτό. Σε άλλα αυτοκίνητα, πολυκατοικίες, ένα βενζινάδικο, μάθατε αν προκλήθηκαν ζημιές;

Γ. ΚΑΤΣΕΝΗΣ: Έσπασαν τα τζάμια σε μεγάλη απόσταση.

κ. ΚΥΠΡΙΩΤΗΣ: Μας μίλησαν άλλοι για κάποιο βυτιοφόρο όχημα που ήταν σταθμευμένο στο παρακείμενο πρατήριο καυσίμων. Εσείς το είδατε;

Γ. ΚΑΤΣΕΝΗΣ: Ναι, όταν κατέβηκα κάτω το είδα.

κ. ΚΥΠΡΙΩΤΗΣ: Σε πόση απόσταση ήταν το βυτιοφόρο αυτό από την εστία της έκρηξης;

Γ. ΚΑΤΣΕΝΗΣ: Σε μικρή απόσταση.

κ. ΚΥΠΡΙΩΤΗΣ: Περίπου;

Γ. ΚΑΤΣΕΝΗΣ: Θα ήταν 20, 30 μέτρα, γιατί φοβόμασταν μήπως γίνει έκρηξη. Δεν πλησίαζε ο κόσμος για το θέμα αυτό.

κ. ΚΥΠΡΙΩΤΗΣ: Αν ήταν γεμάτο ή όχι. Πείτε μου κάτι άλλο: Εκτός από το ωστικό κύμα, εκσφενδονίστηκαν και θραύσματα;

Γ. ΚΑΤΣΕΝΗΣ: Βεβαίως.

κ. ΚΥΠΡΙΩΤΗΣ: Δηλαδή κάποιες τρύπες μεγάλες, μικρές που υπάρχουν στην αριστερή πλευρά, από τι προκλήθηκαν;

Γ. ΚΑΤΣΕΝΗΣ: Από την έκρηξη.

κ. ΚΥΠΡΙΩΤΗΣ: Υπήρχαν τοποθετημένες σε κάποιο συγκεκριμένο μέρος του λεωφορείου σας οι ασπίδες των αστυνομικών;

Γ. ΚΑΤΣΕΝΗΣ: Στο πίσω μέρος.

κ. ΚΥΠΡΙΩΤΗΣ: Εκεί γύρω πόσοι άνθρωποι ήταν;

Γ. ΚΑΤΣΕΝΗΣ: Τώρα δε θυμάμαι ακριβώς, αλλά εμείς θυμάμαι καθόμαστε κατά μήκος του λεωφορείου, μισοί από τη μία πλευρά και μισοί απ’ την άλλη.

κ. ΚΥΠΡΙΩΤΗΣ: Ο Γεωργακόπουλος σε ποιο σημείο του σώματος χτυπήθηκε;

Γ. ΚΑΤΣΕΝΗΣ: Ο Γεωργακόπουλος απ’ ότι θυμάμαι γιατί είχε νοσηλευτεί και ήταν κι αυτός στο 401 απ’ ότι άκουσα τους γιατρούς, ήταν γενικά κομμάτια.

κ. ΚΥΠΡΙΩΤΗΣ: ¶λλα πρόσωπα στην πλευρά του Γεωργακόπουλου, την αριστερά και σε κοντινή απόσταση απ’ αυτόν, χτυπήθηκαν σοβαρά; Και ποιοι ήταν αυτοί;

Γ. ΚΑΤΣΕΝΗΣ: Ο κ. Κοκκίνης, ο κ. Λουρίδας, οι οποίοι κάθονταν δίπλα στο νεκρό.

κ. ΚΥΠΡΙΩΤΗΣ: Εσείς είχατε χτυπηθεί από τα θραύσματα στο πρόσωπο;

Γ. ΚΑΤΣΕΝΗΣ: Στο πρόσωπο και στα χέρια.

κ. ΚΥΠΡΙΩΤΗΣ: Έχετε αποθεραπευτεί ή υπάρχουν κάποια προβλήματα, τουλάχιστον όσον αφορά το πρόσωπο. Υπάρχει κάτι εμφανές να μας δείξετε;

Γ. ΚΑΤΣΕΝΗΣ: Εδώ πέρα (δείχνει το σημείο τραυματισμού).

κ. ΚΥΠΡΙΩΤΗΣ: Αυτό είναι από το θραύσμα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει κ. συνήγορε, όλοι έχουμε, 5-6 έχω εγώ τουλάχιστον. Απ’ ότι βλέπετε, μια χαρά είναι. Λέω αν έχει τίποτα μόνιμο ο άνθρωπος, σοβαρό για την υγεία του. Υπάρχει άλλη ερώτηση εκ μέρους σας; Κύριε Καρύδη πάντα θα σας δίνω ειδικώς το λόγο.

Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: Αυτό το πλέγμα που έχουν τα λεωφορεία σας είναι δεδομένο, υπάρχουν σε όλα τα λεωφορεία και πάντοτε, έτσι δεν είναι; Το γνωρίζω δηλαδή εγώ που θέλω να προκαλέσω ένα αποτέλεσμα, ότι υπάρχει κάποιο προστατευτικό πλέγμα. Δεν ήταν κάτι έκτακτο ή ειδική μορφή λεωφορείου με το πλέγμα, όλα έχουν αυτό το πλέγμα. Έτσι δεν είναι;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρακαλείται ο κ. Ιωάννης Ζαφειρόπουλος.

κ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Ο κ. Ζαφειρόπουλος κ. Πρόεδρε δεν παρίσταται γιατί είναι στο νοσοκομείο, θα κάνει κάποια αλλαγή, ακόμη και σήμερα αντιμετωπίζει κάποια προβλήματα που τον αναγκάζουν να πηγαίνει στο νοσοκομείο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Με πληροφορούν ότι είναι εδώ. Κακή πληροφόρηση, κανένα πρόβλημα.

Εσείς παρίσταται ως Πολιτική Αγωγή εδώ, ζητάτε αποζημίωση, επομένως δεν θα ορκιστείτε και θα μου πείτε εκείνη την ημέρα στο λεωφορείο που καθόσαστε.

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Ακριβώς στη μπροστινή πόρτα. Όπως βλέπουμε το λεωφορείο, από τη δεξιά μεριά. Λίγο λοξά από τον συχωρεμένο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όρθιος ήσαστε;

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι καθιστός ήμουν. Δεν καθόμουν ακριβώς γιατί κρατούσα ένα μικρό πλαστικό κυπελλάκι με καφέ....

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τραυματιστήκατε;

Ι.ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Βεβαίως τραυματίστηκα, στον δεξιό οφθαλμό. Διαμπερές τραύμα στον κερατοειδή και από θραύσματα, μου άφησε και ένα ενθύμιο, παρά φύσιν από το έντερο. Έχω κάνει συρίγγια από τότε, έχω κάνει 13 εγχειρήσεις και συνεχίζω ακόμα να κάνω εγχειρήσεις. Διάφορες πληγές οι οποίες προχώρησαν και μου τρύπησαν το έντερο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί υλικό σας τραυμάτισε;

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Θραύσματα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από τί;

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Από το ωστικό κύμα. Είχα κάνει κάποιες πληγές, μετά από λίγο καιρό άρχισαν...

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μεταλλικά;

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Μεταλλικά διάφορα, πολύ ψιλά.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και έχετε ακόμα πρόβλημα.

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Προβλήματα συνέχεια με την υγεία μου. 13 χειρουργεία.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το μάτι σας;

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Είχα διαμπερές τραύμα στον κερατοειδή, ήταν έτοιμο να χυθεί το υγρό. Μου το έσωσαν τότε στο Λαϊκό νοσοκομείο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι καλά;

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Έχω ζαλάδες, χάνω την πίεση όταν σκύψω, δεν είναι εντελώς καλά δηλαδή.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και έχετε και αυτό που λέτε, παρά φύσιν. Είναι κάτι σοβαρό. Λοιπόν, για πείτε μου, ποιον θεωρείτε υπαίτιο του τραυματισμού σας; Αυτούς βέβαια οι οποίοι έκαναν την έκρηξη θα μου πείτε. Η έκρηξη έγινε σε κοντινή απόσταση;

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Έγινε κοντά στο φανάρι, βέβαια σε κοντινή απόσταση. Απ’ ότι είχα πληροφορηθεί τότε, ήταν ένα αυτοκίνητο με πυρομαχικά μέσα γεμάτο και το ωστικό κύμα ήρθε εναντίον μας, με σάκους με άμμο, είχαν φτιάξει, απ’ ότι άκουσα και από τους συναδέλφους τότε εκείνη την εποχή.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και κατευθυνόταν το ωστικό κύμα;

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Εναντίον μας. Μας ήθελαν όλους σκοτωμένους.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς πιστεύετε ότι όλοι έπρεπε να σκοτωθούν.

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Έτσι κατάλαβα εγώ. Μας ήθελαν όλους.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Εισαγγελεύ, έχετε ερώτηση;

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Από την έκρηξη, εσείς πού βρεθήκατε;

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Χωρίς να το συνειδητοποιήσω, βρέθηκα έξω από το λεωφορείο. Εκείνη την ώρα αισθανόμουν ότι είχα χάσει το μισό του πρόσωπο.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εκτιναχθήκατε;

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι, βρέθηκα έξω. Ήμουν όρθιος, έβλεπα με το ένα μάτι, το άλλο μάτι δεν έβλεπε εντελώς τίποτε και αισθανόμουν ότι μου έλειπε το μισό πρόσωπο και ότι ήταν οι τελευταίες μου στιγμές εκείνη την ώρα. Φώναζα «βοήθεια›, άκουγα βουητά από τη διμοιρία απέξω που ήμουν.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Σας βοήθησε κανένας ;

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Με βοήθησε ένας πολίτης.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τί έκανε;

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Απ’ ότι θυμάμαι, άχνιζε το μπουφάν μου σα να είχε πάρει φωτιά, φώναζα «βοήθεια›, ήρθε ο άνθρωπος, μου γύρισε το μπουφάν ανάποδα, μου το έβγαλε και μου είπε «μη φοβάσαι, είσαι εντάξει›. Αυτό θυμάμαι.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Μετά ταύτα τί έγινε; Είδατε κανέναν άλλον;

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Βεβαίως.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ποιον είδατε;

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Πίσω από το λεωφορείο, εκεί που φώναζα στο βενζινάδικο «βοήθεια› και έγινε αυτό το συμβάν, στη γωνία ακριβώς τελειώνοντας το βενζινάδικο, πίσω απ’ το λεωφορείο, είδα ένα πρόσωπο να κοιτάζει με απλανές, με ειρωνικό ύφος0 σαν να λέει «τώρα πεθαίνεις›, χωρίς να έρχεται προς εμένα να βοηθήσει, τίποτε. Για λίγο, όχι πάρα πολλή ώρα, πολύ λίγο. Αισθάνθηκα εκείνη την ώρα σαν κίνδυνο αυτόν τον άνθρωπο, στο πρόσωπό του. Και έχει μείνει στη μνήμη μου, ακόμα το θυμάμαι.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ποιο είναι αυτό;

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Μάλλον πρέπει να είναι ο Κουφοντίνας.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τον βλέπετε τον κύριο;

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι, αυτόν βλέπω. Τώρα έχει αλλάξει βέβαια, δεν είναι όπως ήταν τότε. Τότε ήταν πιο νέος, με ίσιο μαλλί μακρύ.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πήγατε στο νοσοκομείο; Σας πήγαν;

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Με πήγανε με ένα Ι.Χ.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τί έγινε εκεί;

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Εκεί, απ’ ότι θυμάμαι, το μόνο που έκαναν, οι πρώτες βοήθειες που μου έκαναν, εγώ ζήτησα έναν καθρέφτη να δω το πρόσωπό μου, με έβαλαν στην Εντατική για το μάτι μου, αυτά.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κανένας δημοσιογράφος ήταν εκεί πέρα;

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Ήρθαν δύο άτομα και μου είπαν ότι «είμαστε ανταποκριτές από ΤΑ ΝΕΑ. Μετά τις πρώτες βοήθειες που σας λέω.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Έγραψαν τίποτα;

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Είχαν ένα ντοσιέ, δε θυμάμαι αν έγραφαν ή δεν έγραφαν. Ο ένας κρατούσε, ο άντρας. Ήταν ένας άντρας και μια γυναίκα, νέοι. Την άλλη μέρα ήρθε το ΕΘΝΟΣ και ΤΑ ΝΕΑ και θυμόμουν ότι ΤΑ ΝΕΑ είχαν έρθει την προηγούμενη μέρα, μόνο από τη μια εφημερίδα και λέω «ΤΑ ΝΕΑ ήρθαν›. Μου λέει «όχι, εμείς είμαστε ΤΑ ΝΕΑ› ένα παιδί στα αστυνομικά, «μήπως κάνετε λάθος, μήπως ήρθε άλλη εφημερίδα;› Μου φάνηκαν σαν ύποπτοι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιοι ήταν; Αναγνωρίζετε κανέναν;

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν αναγνωρίζω, όχι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από της έδρας καμία άλλη ερώτηση;

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πού μένατε τότε κ. μάρτυρα; Πού κατοικούσατε τότε;

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Στο Περιστέρι.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πριν από την ημερομηνία που εδώ λέγεται ότι έγινε η έκρηξη, είχατε παρατηρήσει τίποτα στις μετακινήσεις σας και τί;

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Σταδιακά, βραδινές ώρες, στη βραδινή βάρδια, είχα παρατηρήσει κάποιο πρόσωπο που, σα να με παρακολουθούσε, σα να ήταν δίπλα μου. Δηλαδή από το Περιστέρι και πέρα, άρχισα να βλέπω συνέχεια το ίδιο, με ένα αυτοκίνητο μουσταρδί χρώματος.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πεζός είσαστε;

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Με αυτοκίνητο, ένα μικρό COOPER είχα και έβλεπα ένα μικρό, δε θυμάμαι τη μάρκα, θα σας γελάσω, VOLKSWAGEN ήταν, μουσταρδί χρώματος ήταν, το οποίο το συναντούσα συχνά.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Και αυτό που λέτε εσείς παρακολούθηση...

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Συγνώμη, αυτό που σας λέω ήταν από δυο-τρεις συναδέλφους από άλλες διμοιρίες, το ίδιο συμβάν λέγαμε, δεν ήταν μόνο σε μένα εκείνη την εποχή.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: ¶λλο σας ρωτώ: Μου είπατε ότι κάποιο πρόσωπο με ένα αυτοκίνητο μουσταρδί σας παρακολουθούσε στο Περιστέρι.

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Απ’ το Περιστέρι και πέρα, προς την Καισαριανή. Δηλαδή όλη τη διαδρομή.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τη διαδρομή δηλαδή ποια; Από Περιστέρι μέχρι.....

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Περιστέρι, Βασιλίσσης Σοφίας, Καισαριανή. Στην Καισαριανή το έχανα το αμάξι.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εκεί που κινούσαστε μέσα στο Περιστέρι;

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι-όχι, στη δουλειά μου. Αλλού όχι. Μόνο όταν πήγαινα για τη δουλειά μου.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η Πολιτική Αγωγή.

κ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Κύριε μάρτυς, θα ήθελα να σας ρωτήσω το εξής: Είπατε ότι αναγνωρίζετε στο πρόσωπο του κατηγορούμενου Κουφοντίνα εκείνο το άτομο το οποίο μετά την έκρηξη, εφόσον ήσαστε έξω από το λεωφορείο και βαριά τραυματισμένος, το είδατε να σας κοιτάζει ειρωνικά και να γελά ειρωνικά χωρίς να προστρέξει προς βοήθειά σας.

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Τί να τρέξει; Αφού μας ήθελαν σκοτωμένους. Ίσως ο άνθρωπος νόμιζε ότι «τελειώνει τώρα›. Δηλαδή άμα νόμιζε ότι μπορεί να ζήσω, μπορεί να με τελείωνε εκείνη την ώρα.

κ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Εγώ θέλω να σας ρωτήσω το εξής: Σε τί ποσοστό είστε βέβαιος ή έχετε κάποιες αμφιβολίες ότι ο κατηγορούμενος Κουφοντίνας ήταν αυτός;

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Ένα 80%. 80 και πάνω.

κ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Το πρόσωπο εκείνο ήταν το ίδιο με αυτό το οποίο σας παρακολουθούσε τις τελευταίες ημέρες πριν την έκρηξη;

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Το παρομοιάζω, προσπαθώ να το φέρω. Γιατί ήταν μέσα στο αυτοκίνητο, ήταν το τζάμι, δεν είμαι 100%. Εκεί ήταν 80% που λέω, για το άτομο που είδα στο συμβάν.

κ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Πάντως με ένα μεγάλο ποσοστό ταυτοπροσωπίας των δύο προσώπων.

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι.

κ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Τα δύο άτομα τα οποία ήρθαν αργότερα στο νοσοκομείο και σας επισκέφθηκαν, σας είπαν ότι ήταν δημοσιογράφοι και σας έκαναν κάποιες ερωτήσεις; Τί ακριβώς;

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Τί έγινε στο συμβάν, αν είδα τίποτε, κάποιον, πώς μας χτύπησε, αυτά.

κ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Ενδιαφέρονταν περισσότερο για το αν έχετε αναγνωρίσει κάποια άτομα.

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Ίσως αυτό, μάλλον κάπως έτσι. Δε με ρώτησαν για την υγεία μου, αν είμαι καλά, πώς είμαι...

κ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Ούτε το να περιγράψετε τις συνθήκες του ατυχήματος. Το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν αν αναγνωρίσατε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πιστέψατε τότε, την πρώτη φορά ότι ήταν δημοσιογράφοι;

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι, πίστεψα, βεβαίως.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πώς δεν τους είπατε ότι «εγώ αναγνώρισα ένα πρόσωπο› και να το περιγράψετε ότι είναι ο κ. Κουφοντίνας.

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Τί να πω, στους δημοσιογράφους;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι.

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Να περιγράψω τί; Το πρόσωπο που είδα;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να πείτε «είδα ένα πρόσωπο που είναι έτσι, έτσι κι έτσι›.

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν το θυμάμαι τί τους είπα. Πάντως θυμάμαι ότι μου έκαναν ερωτήσεις για το συμβάν. Μπορεί να το είπα κι αυτό, δε θυμάμαι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γιατί είναι φυσιολογικό, αν πιστέψατε ότι είναι δημοσιογράφοι να το πείτε κι αυτό. Οπότε αυτοί θα το έμαθαν βέβαια ότι τους είδατε, αν ήταν αυτοί.

κ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, μια παρατήρηση: Ο μάρτυς από την προανακριτική του κατάθεση είχε δηλώσει για το άτομο το οποίο τον είχε δει ειρωνικά και τον κοιτούσε μετά την έκρηξη των ΜΑΤ και μάλιστα τον έχει περιγράψει με μακριά μαλλιά, κόκκινο πουλόβερ και μπλου τζιν σωλήνα παντελόνι. Από την πρώτη στιγμή έχει καταθέσει για το περιστατικό.

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Το θυμόμουν το άτομο τόσο πολύ καλά που ακόμα και στην Ασφάλεια, οι συνάδελφοι που ήρθαν να μου πάρουν κατάθεση μου είπαν ότι «θα σας φέρουμε κάποιο άλμπουμ αύριο από τα πρόσωπα που έχουμε, εάν υπάρχει μέσα θα το αναγνωρίσεις;› Λέω «βάζω το χέρι μου στο Ευαγγέλιο, το αναγνωρίζω, το βλέπω μπροστά μου, τον έχω εφιάλτη›. Δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Από τότε δεν μου έφεραν ούτε άλμπουμ να δω, ούτε τίποτα.

κ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Την στιγμή εκείνη το πρόσωπο που είδατε ξεχνιέται εύκολα;

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ Όχι.

κ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Σας έχει μείνει χαραγμένο στη μνήμη.

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Χαραγμένο. Εντελώς χαραγμένο. Δηλαδή δεν πρόκειται να το ξεχάσω. Ψυχολογικά δηλαδή με τίποτα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶λλος Συνήγορος; Με όποια σειρά θέλετε εσείς, δεν σας χαλάω εγώ χατίρι.

Κ. ΚΑΠΕΛΑΚΗΣ: Κύριε μάρτυς, καταρχήν μάθατε για τις συνθήκες τις εκρήξεως; Με ποιο τρόπο έγινε η έκρηξη;

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Έμαθα, από τους συναδέλφους που ήρθαν και ρώτησα τι έγινε, πώς έγινε; Μου είπαν ότι το αυτοκίνητο ήταν γεμάτο πυρομαχικά, το οποίο το είχαν με σάκους με άμμο γύρω-γύρω και το ωστικό κύμα της μηχανής να έρθει προς τα εμάς μόνο. Να μην φύγει δηλαδή....

Κ. ΚΑΠΕΛΑΚΗΣ: Η έκρηξη πως πυροδοτήθηκε; Σας είπαν πώς πυροδοτήθηκε;

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Με ένα καλώδιο.

Κ. ΚΑΠΕΛΑΚΗΣ: Συνεπώς υπήρξε στόχευση του λεωφορείου το χρόνο που περνούσε.

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Βέβαια, 100%.

Κ. ΚΑΠΕΛΑΚΗΣ: Μάλιστα. Είναι αυτή η εικόνα το λεωφορείου κ. μάρτυς, το αναγνωρίζετε; Είναι αυτή εδώ;

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι.

Κ. ΚΑΠΕΛΑΚΗΣ: Παρατηρείτε κάτι όσον αφορά την πλευρά η οποία επλήγη;

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Εδώ ακριβώς στο κέντρο.

Κ. ΚΑΠΕΛΑΚΗΣ: Επλήγη στο κέντρο.

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Εδώ ήταν ο συγχωρεμένος και ακριβώς εδώ μπροστά ήμουν.

Κ. ΚΑΠΕΛΑΚΗΣ: Ήσασταν πλησίον δηλαδή του κέντρου. Και πώς έγινε η στόχευση και μάλιστα απ’ ότι βλέπω πέτυχε διάνα.

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Ακριβώς ναι. Και θα πετύχαινε ακόμα πιο καλύτερα εάν ο οδηγός το είχε εντελώς σταματήσει το αυτοκίνητο.

Κ. ΚΑΠΕΛΑΚΗΣ: Εάν ήθελαν να σας εκφοβίσουν και δεν ήθελαν να δημιουργήσουν πρόβλημα.

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Μπορεί να το έκαναν από μακριά.

Κ. ΚΑΠΕΛΑΚΗΣ: Να πυροδοτήσουν πιο πριν ή πιο μετά;

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Πιο πριν ή μπορεί να κάνανε κάτι άλλο να μην σκοτώσουν κανέναν ας πούμε.

Κ. ΚΑΠΕΛΑΚΗΣ: Εδώ υπάρχει μία συγκέντρωση θαυμάτων. Αυτό που οφείλεται; Είπατε προηγουμένως κάτι για σακιά κλπ.

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Το ωστικό κύμα το είχανε μετατρέψει να έρθει σε μία κατεύθυνση. Θυμάμαι ότι μου είπε η Ασφάλεια τότε εκείνη την εποχή......

Κ. ΚΑΠΕΛΑΚΗΣ: Εάν δεν είχανε βάλει τα σακιά θα ήταν το ίδιο θανατηφόρο;

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν θα ήταν περισσότερο θανατηφόρο και θα διασκορπιζόντουσαν από όλες τις πλευρές και από την πίσω πλευρά και από κει.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο έτερος των κυρίων. Δεν σας βλέπουμε και καλά. Μην σας ξεχνάμε, θα φωνάζετε.

κ. ΚΥΠΡΙΩΤΗΣ: Το ότι το λεωφορείο ήταν εν κινήσει τι σημασία έχει αυτό για τα αποτελέσματα της έκρηξης κατά την κρίση σας;

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Απ’ ότι συζήτησα με συναδέλφους, δηλαδή ενώ σηκώθηκε το λεωφορείο στο ένα μέτρο, εάν ήταν σταματημένο θα σηκωνόταν τουλάχιστον 4 – 5 μέτρα. Εγώ πιστεύω από ένα νεκρό θα είχαμε τουλάχιστον 10.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ελάτε κι εσείς κ. Καρύδη.

Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: Συγγνώμη που θα αναφερθώ κ. μάρτυς σε αυτό αλλά έχει σχέση με μια ευφάνταστη έτσι περιγραφή κατά την κρίση μου που κάνετε στα πράγματα. Είπατε ότι λόγω συριγγίου κλπ έχετε ένα πρόβλημα παρά φύση κλπ. Όπως βλέπω σε ιατροδικαστικές εκθέσεις – συγγνώμη πάλι που αναφέρομαι σε αυτό στο βαθμό που υπήρξατε τραυματίας – λέει όμως ότι εκδορά ιγμορείου εξωφανές δεξιού αντιβραγχίου και ένα τραύμα κερατοειδούς δεξιού οφθαλμού.

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτό προήλθε όχι αμέσως. Τα συρίγγια δημιουργηθήκανε μετά από μήνες. Οι πληγές κλείσανε, δηλαδή τραύματα, πληγές πίσω εδώ.

Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: Δεν αναφέρεται πουθενά ότι σε αυτά τα σημεία είχατε πάντως τραύματα.

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Εκείνη την ημέρα δεν αναφέρεται. Δεν δημιουργήθηκε. Μου κλείσανε οι πληγές.

Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: Έτσι από περιέργεια.

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Μετά συνεχίσανε αυτά, εσωτερικό. Έχω στο 401 δύο χειρουργεία.

Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: Δεν αντιδικούμε.

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Τι να σας πω τώρα;

Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: Επειδή δεν είμαι και γιατρός λέω μήπως αυτό το δεξί αντιβράγχιο είναι σε άλλο σημείο του σώματος. Καλώς εντάξει. Είναι κάτι που με εντυπωσίασε επίσης, καταθέτετε στον κ. Ανακριτή ότι το άτομο που ήταν έξω από το λεωφορείο και σας κορόιδευε ας πούμε.

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Ειρωνικά ας πούμε.

Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: Ναι, έτσι το λέτε, σας παρακολουθούσε κιόλας επανειλημμένα.

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Έχω την εντύπωση ότι ήταν το ίδιο άτομο.

Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: Αυτό δεν το αναφέρετε προανακριτικά. Επειδή είπατε ότι έχει τυπωθεί και βαθιά η μορφή του...

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Βεβαίως, ναι.

Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: Εκεί τότε την άλλη μέρα....

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Μου έχει τυπωθεί βαθιά το άτομο που ήταν στο λεωφορείο στη γωνία την ώρα της εκρήξεως. Καταλάβατε;

Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: Δεν ήταν αυτό που σας παρακολουθούσε;

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Μετά το άτομο αυτό το έφερα στην μνήμη μου συνεχιζόμενος ότι είναι το άτομο που με παρακολουθούσε. Καταλάβατε; Αλλά το έντονο που έχω μέσα μου είναι αυτόν τον άνθρωπο που με κοίταζε με ειρωνικό βλέμμα που αργοπέθαινα. Αυτό θέλω να πω.

Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: Καμία αντίρρηση. ¶λλο ρωτάω. Αυτό το θυμηθήκατε μετά από 17 χρόνια, το συνδυάσατε.

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν το θυμήθηκα μετά από 17 χρόνια.

Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: Δεν αντιδικούμε. Όλοι μας το έχουμε καταλάβει. Λέτε και τώρα μας είπατε «θυμάμαι έντονα κλπ και μάλιστα αυτό το άτομο θυμάμαι πριν μερικές μέρες με παρακολουθούσε›. Έτσι δεν λέτε;

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Πριν σας είπα, ναι.

Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: Αυτό γιατί δεν το λέτε τότε που ήταν μερικές μέρες η απόσταση, μεταξύ της παρακολούθησης και της διαπίστωσής σας ότι ήταν το άτομο αυτό που σας ειρωνευόταν.

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν το θυμάμαι γιατί δεν το είπα. Δεν θυμάμαι τώρα στην κατάθεση. Δεν θυμάμαι, ή το είπα δεν θυμάμαι αυτό που μου λέτε τώρα.

Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: Δεν μπορείτε να δώσετε κάποια εξήγηση πάντως.

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν μπορώ να δώσω, όχι. Γιατί δεν το θυμήθηκα τώρα να σας το πω τώρα και ξαφνικά....

Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: Εντάξει, ρωτάω αν έχετε κάποια εξήγηση.

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν έχω κάποιο λόγο να πω ότι θυμήθηκα ότι ήταν ο τάδε.

Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: Εσείς είχατε τότε κάποια ειδική θέση «κλειδί›, κάτι ήσασταν ιδιαίτερο στο Σώμα;

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι, κανένα ιδιαίτερο. Ένας Αστυφυλακάκος, ένας δόκιμος που είχα μονιμοποιηθεί. Αστυφύλακες ήμασταν.

Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: Αν υποθέσουμε ότι μια τέτοια Οργάνωση θέλει να κάνει ένα χτύπημα, σας παρακολουθούσε εσάς για να δει πού είναι τα ΜΑΤ;

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι προσωπικά εμένα. Ίσως παρακολουθούσε λέω, γιατί από τότε, εκείνη την εποχή είχαμε συζητήσει και με άλλα άτομα από άλλες Διμοιρίες και είχαμε τον ίδιο συνδυασμό. Μάλλον παρακολουθούνε τις βάρδιες που κάναμε, από πού πάμε και αυτά. Δεν νομίζω να είχε προσωπικά με το άτομό μου.....

Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: Εκείνη την ώρα περίπου που έγινε αυτό το περιστατικό, πέρναγαν και άλλα λεωφορεία δικά σας, των ΜΑΤ;

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Εκείνη την ώρα φύγαμε τρία. Εμείς ήμασταν το δεύτερο. Το πρώτο πρόλαβε πέρασε πράσινο. Εγώ πιστεύω ότι μπορεί να μην ήταν το δικό μας λεωφορείο, να ήταν το πρώτο λεωφορείο.

Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: Μια τελευταία ερώτηση κ. Πρόεδρε. Στο διαβιβαστικό, συνάδελφοί σας που κάνανε την προανάκριση λένε ότι λίγο προ της εκρήξεως και κατά την έκρηξη, στο σημείο που βρέθηκε η μπαταρία δηλαδή 70 μέτρα, έτσι προκύπτει – σας το λέω εγώ γιατί προκύπτει – ήσαν τρία άτομα για τα οποία είπαν πολλοί ότι ήταν οι δράστες που πυροδότησαν και έφυγαν. Εσείς τι λέτε τώρα; Ότι υπήρχε και κάποιος εκτός από τους τρεις αυτούς στα 70 μέτρα, δίπλα στο λεωφορείο που σας κορόιδευε.

Κ. ΚΑΠΕΛΑΚΗΣ: Δεν κατέθεσε ο μάρτυρας κάτι τέτοιο. Κατέθεσε κάτι τέτοιο κ. συνάδελφε; Ότι είδε τρεις ανθρώπους μακριά; Κατέθεσε ότι είδε τον συγκεκριμένο. Ένα είδε. Μην ρωτάτε επί ασχέτων τα οποία δεν κατέθεσε και τα οποία είναι μέσα στην δικογραφία.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Προκύπτουν πολλά τα οποία δεν τα ξέρει ο μάρτυρας. Αφήστε το τότε.

Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: Προανακριτικά σας έδειξαν μια φωτογραφία του κ. Κουφοντίνα.

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Μάλιστα.

Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: Θυμάστε πώς ήταν αυτή η φωτογραφία που σας έδειξε ο κ. Ανακριτής;

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Βεβαίως και θυμάμαι.

Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: Πώς ήταν;

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Σε πλάγιο φόντο.

Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: Και;

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Τι και;

Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: Είχε μούσι;

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Τότε δεν υπήρχε μούσι σε αυτόν τον κύριο που είχα δει εγώ.

Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: Στην φωτογραφία κύριε.

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι, έχει μούσι. Αυτή η γνωστή φωτογραφία.

Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: Προφίλ με μούσι.

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι, μούσι είχε σε αυτή τη φωτογραφία. Ωραία. Εγώ δεν είπα ότι τον γνωρίζω με το μούσι. Μισό λεπτό κύριε. Τα διακριτικά πολύ τα έντονα, βλέπω τα μάτια. Από τα μάτια τον διακρίνω. Εδώ πέρα μου έχει μείνει, μου έχει τυπωθεί. Καταλάβατε; Μου έχει τυπωθεί πολύ, το πρόσωπο. Δεν μου έχει τυπωθεί το μούσι. Αν βγάλουμε το μούσι θα δούμε καλύτερα. Κι αν το δούμε 17 χρόνια πίσω θα το δούμε καλύτερα. Δηλαδή τι πάτε να μου πείτε τώρα;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ελάτε κ. μάρτυς, μην εκνευρίζεστε.

Ι. ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν είμαι και καλά ψυχολογικά. Τώρα από το νοσοκομείο ήρθα. Θα ξαναπάω πάλι τώρα.

Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: Πάντως θα με βοηθούσε υπερασπιστικά η θέση σας, μακάρι αν δεν ήταν τόσο ευφάνταστη, διότι οι δράστες ήταν 70 μέτρα μακριά. Καταλάβατε;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Συνήγοροι, να μην ξεχνάμε ότι είναι ένας άνθρωπος αυτός που λέει ότι έχει από τότε ακόμα, ας μην τον παιδεύουμε άλλο διότι μάλλον καλή εντύπωση δεν δημιουργούμε σε κανέναν. Πηγαίνετε στο καλό. Μας ακούει κόσμος, είναι ακροατήριο, μέσω των δημοσιογράφων πάνε έξω. Τον είδα που στενοχωρήθηκε. ¶στε τον.

(Διαλογικές συζητήσεις)

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶μα ήσασταν απ’ έξω θα σας απαγόρευα. Μέσα ήσασταν, αλλά καλά είναι αποφεύγονται σε ανθρώπους οι οποίοι λένε ότι ακόμη είναι τραυματισμένοι. Σε αυτούς που ψιλοχτυπηθήκανε κάντε τους λίγο παραπάνω.

Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: Καμία αντίρρηση.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχουν και το λεγόμενο πάθος αυτοί και καταλαβαίνετε.

Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: Απολύτως.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μην παρουσιάζετε ότι να τώρα η Υπεράσπιση με αυτούς θα έχει να πει, μια και τραυματιστήκανε τους λένε κιόλας από πάνω; Αυτό λέει ο κόσμος απ’ έξω όταν θα τ’ ακούει.

Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: Έχω την αίσθηση ότι δεν έδωσα τέτοια εντύπωση πάντως κ. Πρόεδρε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι, όχι. Είστε πολύ προσεκτικός.

Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: Απέβλεπα στην αποκατάσταση της πραγματικότητας.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αλλά είναι τελείως παράπλευρα αυτά. Το θέμα είναι αν έγινε αυτή ή δεν έγινε. Τώρα να τον είδε ή δεν το είδε; Ελάτε χωρίς να ορκιστείτε. Εσείς παρίσταστε ως πολιτικώς ενάγων.

Ε. ΦΙΟΡΕΤΖΗΣ: Μάλιστα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήσασταν μέσα στο λεωφορείο;

Ε. ΦΙΟΡΕΤΖΗΣ: Μάλιστα μέσα στο λεωφορείο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σε ποιο σημείο καθόσασταν;

Ε. ΦΙΟΡΕΤΖΗΣ: Μπροστά αριστερά.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τραυματιστήκατε;

Ε. ΦΙΟΡΕΤΖΗΣ: Πολύ σοβαρά. Αυτή την στιγμή έχω φύγει από την Υπηρεσία λόγω τραυματισμού.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πού τραυματιστήκατε, σε ποιο σημείο του σώματος;

Ε. ΦΙΟΡΕΤΖΗΣ: Στην ωμοπλάτη πίσω. Μου λείπει η ωμοπλάτη, τα νεύρα είναι κομμένα, στο πόδι και πλευρά.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και πλευρά και όλα.

Ε. ΦΙΟΡΕΤΖΗΣ: Μάλιστα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είστε δηλαδή από τους σοβαρά τραυματισμένους εσείς.

Ε. ΦΙΟΡΕΤΖΗΣ: Μάλιστα. Γι αυτό έχω κι εδώ τα «σύνεργα›, τα «απομεινάρια›.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή;

Ε. ΦΙΟΡΕΤΖΗΣ: Τα σίδερα που ήταν μέσα στο κορμί μου από την έκρηξη.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να τα δούμε.

Ε. ΦΙΟΡΕΤΖΗΣ: Θέλετε να τα δείτε;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γιατί να μην τα δούμε; Να δούμε τι σίδερα ήσαν τέλος πάντως αυτά παιδιά. Από πού βγήκαν τέλος πάντων αυτά;

Ε. ΦΙΟΡΕΤΖΗΣ: Αυτά ήταν από την έκρηξη. Αυτό εδώ το κομματάκι είναι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από το VW ήταν, από το δικό σας το αυτοκίνητο;

Ε. ΦΙΟΡΕΤΖΗΣ: Προφανώς από το VW ήταν.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από το VW ήταν αυτά;

Ε. ΦΙΟΡΕΤΖΗΣ: Μάλιστα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είχαν τρυπήσει την λαμαρίνα του δικού σας αυτοκινήτου;

Ε. ΦΙΟΡΕΤΖΗΣ: Διαπεράσανε το λεωφορείο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπορώ να δω ένα κομμάτι; Δώστε τα εδώ πέρα, μια και τα έχει κρατήσει ενθύμιο.

Ε. ΦΙΟΡΕΤΖΗΣ: Είναι τα σουβενίρ.

..........: Από το κορμί σας τα βγάλανε αυτά;

Ε. ΦΙΟΡΕΤΖΗΣ: Μάλιστα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κομμάτι από λαμαρίνα είναι αυτά;

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, να βοηθήσω σε αυτό το σημείο. Αφού περιγράφεται ένα τραύμα θλαστικό 10 εκατοστών περίπου, ανοιχτό, ρυπαρό κλπ λέει: κατά πληροφορίες από την Κλινική Β΄ Ορθοπεδική από το τραύμα αυτό βγήκε τεμάχιο λαμαρίνας διαμέτρο 5 Χ 2 εκατοστών του μέτρου. Δηλαδή προκύπτει και από την ιατροδικαστική ότι – δεν ξέρω αν είναι αυτό προφανώς – σας λέω όμως τι προκύπτει από έγγραφο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πέστε μου, η έκρηξη ήταν πολύ μεγάλη;

Ε. ΦΙΟΡΕΤΖΗΣ: Για την έκρηξη δεν γνωρίζω διότι εγώ ξύπνησα στο νοσοκομείο. Για μένα ήταν ακαριαία.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Χάσατε αμέσως τις αισθήσεις σας;

Ε. ΦΙΟΡΕΤΖΗΣ: Τις αισθήσεις μου, ναι τελείως.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είδατε.... ;

Ε. ΦΙΟΡΕΤΖΗΣ: Τίποτα, τίποτα. Απλώς ξύπνησα στο νοσοκομείο. Δεν ήξερα τι είχε συμβεί δηλαδή.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν μπορείτε να μας δώσετε άλλα στοιχεία;

Ε. ΦΙΟΡΕΤΖΗΣ: Περιγραφή όχι, τίποτα. Στοιχεία όχι δεν μπορώ να δώσω διότι ξύπνησα στο νοσοκομείο μετά από 2 – 3 μέρες.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ρωτάω τίποτε άλλο αφού είχατε εσείς τέτοιο πρόβλημα σοβαρό. Τι να σας ρωτήσω; Κανένας δεν ρωτάει από την έδρα. Ναι κ. Καπελάκη.

Κ. ΚΑΠΕΛΑΚΗΣ: Από ποιο σημείο του σώματός σας κ. μάρτυς αφαιρέθηκε η ωμοπλάτη;

Ε. ΦΙΟΡΕΤΖΗΣ: Στην ωμοπλάτη πίσω αριστερά.

Κ. ΚΑΠΕΛΑΚΗΣ: Ρωτήθηκαν προηγουμένως κάποιοι συνάδελφοί σας οι οποίο απέδωσαν στο θέμα της τύχης ότι είναι σήμερα εδώ και καταθέτουν και όχι κάπου αλλού που να μην μπορούν να καταθέσουν. Αν αυτό το συγκεκριμένο τεμάχιο σας έμπαινε σε ένα ζωτικό όργανο τι αποτέλεσμα θα είχε κ. μάρτυς;

Ε. ΦΙΟΡΕΤΖΗΣ: Αυτό συγκεκριμένα ήταν πίσω από την καρδιά. Ήθελε κάποια χιλιοστά για να διαπεράσει την καρδιά.

Κ. ΚΑΠΕΛΑΚΗΣ: ¶ρα είσαστε τυχερός λοιπόν κι εσείς.

Ε. ΦΙΟΡΕΤΖΗΣ: Βέβαια, βέβαια.

Κ. ΚΑΠΕΛΑΚΗΣ: Είναι θέμα τύχης το ότι ζείτε.

Ε. ΦΙΟΡΕΤΖΗΣ: Αυτή την στιγμή δεν θα ζούσα. Πολύ απλά.

Κ. ΚΑΠΕΛΑΚΗΣ: Εντάξει κ. μάρτυς. Καμία άλλη ερώτηση.

κ. ΚΥΠΡΙΩΤΗΣ: Κύριε μάρτυς, σε πόση απόσταση εσείς εβρίσκεστο από τον συγχωρεμένο τον Γεωργακόπουλο;

Ε. ΦΙΟΡΕΤΖΗΣ: Μισό μέτρο; Αν θυμάμαι καλά.

κ. ΚΥΠΡΙΩΤΗΣ: ¶λλα πρόσωπα στην ίδια γραμμή, σε κοντινή απόσταση από τον Γεωργακόπουλο ποια ήταν;

Ε. ΦΙΟΡΕΤΖΗΣ: Ο κ. Λουρίδας ήταν, ο κ. Κοκκίνης.

κ. ΚΥΠΡΙΩΤΗΣ: Αυτοί τραυματίστηκαν όπως εσείς;

Ε. ΦΙΟΡΕΤΖΗΣ: Ναι, ναι σοβαρά και αυτοί.

κ. ΚΥΠΡΙΩΤΗΣ: Σοβαρά, με πολύμηνη νοσηλεία κλπ.

Ε. ΦΙΟΡΕΤΖΗΣ: Βέβαια, βέβαια.

κ. ΚΥΠΡΙΩΤΗΣ: Βρέθηκαν θραύσματα σε αυτούς;

Ε. ΦΙΟΡΕΤΖΗΣ: Ναι, περισσότερα από τα δικά μου.

κ. ΚΥΠΡΙΩΤΗΣ: Σε ποιον άλλον εκτός από σας αν γνωρίζετε;

Ε. ΦΙΟΡΕΤΖΗΣ: Στον κ. Κοκκίνη και στον κ. Λουρίδα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ερώτηση ο κ. Καρύδης δεν έχει. Να έρθει ο κ. Χατζηπαύλου. Παρίσταται και αυτός ως πολιτικώς ενάγων. Παρίσταται η Πολιτική Αγωγή. Δεν ορκίζεστε. Πέστε μου, ήσασταν εκείνη την ημέρα της έκρηξης στο λεωφορείο των ΜΑΤ;

Ν. ΧΑΤΖΗΠΑΥΛΟΥ: Μάλιστα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήσασταν. Τραυματιστήκατε;

Ν. ΧΑΤΖΗΠΑΥΛΟΥ: Τραυματίστηκα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σε ποιο σημείο του σώματος;

Ν. ΧΑΤΖΗΠΑΥΛΟΥ: Στο δεξί πλευρό.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Που καθόσασταν;

Ν. ΧΑΤΖΗΠΑΥΛΟΥ: Δεν θυμάμαι πού καθόμουν κ. Πρόεδρε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στο δεξί πού, πίσω στον πλάτη;

Ν. ΧΑΤΖΗΠΑΥΛΟΥ: Όχι, εδώ στην πλάτη, στα πλευρά.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σπάσατε τίποτα;

Ν. ΧΑΤΖΗΠΑΥΛΟΥ: Κάποια λαμαρίνα διαπέρασε....

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πέρασε λαμαρίνα.

Ν. ΧΑΤΖΗΠΑΥΛΟΥ: Είχα αγγειοθλάσεις σε όλο μου το σώμα, σε όλο μου το κορμί. Είχα γυαλιά σε όλο μου το πρόσωπο από τα τζάμια του λεωφορείου και ήμουν σε αφασία.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εκείνη την ώρα της έκρηξης χαθήκατε;

Ν. ΧΑΤΖΗΠΑΥΛΟΥ: Εκείνη την ώρα της έκρηξης άκουσα ένα «μπουμ›.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και χαθήκατε.

Ν. ΧΑΤΖΗΠΑΥΛΟΥ: Και δεν θυμάμαι τίποτε άλλο. Ξύπνησα στο νοσοκομείο μετά από 5 – 6 μέρες περίπου.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν μπορείτε λοιπόν να μας περιγράψετε το συμβάν.

Ν. ΧΑΤΖΗΠΑΥΛΟΥ: Όχι, τίποτα. Όχι, δεν θυμάμαι ποιος με κατέβασε, ποιος με μετέφερε, τίποτα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν μπορώ να ρωτάω. Κύριε Εισαγγελεύ.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τι σκοπό είχαν οι δράστες;

Ν. ΧΑΤΖΗΠΑΥΛΟΥ: Να μας σκοτώσουν.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Όλους.

Ν. ΧΑΤΖΗΠΑΥΛΟΥ: Όλους.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τελείωσα κ. Πρόεδρε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από την έδρα κάποια άλλη ερώτηση; Όχι. Η Πολιτική Αγωγή, αν έχετε κάτι. Αν δεν έχετε μην τον παιδεύουμε τον άνθρωπο. Τον βλέπω ότι, αυτοί ειδικά που τραυματιστήκανε πολύ.

κ. ΚΥΠΡΙΩΤΗΣ: Αναρρωτική άδεια και πόσης διάρκειας;

Ν. ΧΑΤΖΗΠΑΥΛΟΥ: Πήρα αναρρωτική άδεια.

κ. ΚΥΠΡΙΩΤΗΣ: Πόσης διάρκειας;

Ν. ΧΑΤΖΗΠΑΥΛΟΥ: Περίπου ένα χρόνο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ένα χρόνο άδεια είχε πάρει;

κ. ΚΥΠΡΙΩΤΗΣ: Αυτό απήντησε κ. Πρόεδρε. Ένα χρόνο. Διάρκεια νοσηλείας σας;

Ν. ΧΑΤΖΗΠΑΥΛΟΥ: Ένα μήνα περίπου.

κ. ΚΥΠΡΙΩΤΗΣ: Γενικά για να αποκατασταθεί η βλάβη που υποστήκατε πόσος καιρός πέρασε;

Ν. ΧΑΤΖΗΠΑΥΛΟΥ: Οικειοθελώς βγήκα από το νοσοκομείο.

κ. ΚΥΠΡΙΩΤΗΣ: Σας αντιλαμβάνομαι. Πόσο διάστημα πέρασε να αποκατασταθεί η βλάβη;

Ν. ΧΑΤΖΗΠΑΥΛΟΥ: 1 με 2 χρόνια.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Καρύδη, έχετε κάτι;

Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: Μόνο μία ερώτηση. Να ζητήσω εκ των προτέρων, να μπορεί να διευκρινιστεί, εδώ κ. Χατζηπαύλου, ο κ. Νικόλαος Χατζηπαύλου δεν είστε;

Ν. ΧΑΤΖΗΠΑΥΛΟΥ: Μάλιστα.

Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: Στην ιατροδικαστική έκθεση χαρακτηρίζεται απλή ελαφρά σωματική βλάβη. Και πρέπει να απόσχει λέει 25 μέρες. Ισχύει αυτό ή έχει κάνει λάθος;

Ν. ΧΑΤΖΗΠΑΥΛΟΥ: Δεν ξέρω την ιατροδικαστική εξέταση.

Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: Δεν έχω άλλη ερώτηση. Απλώς από περιέργεια περισσότερο.

Ν. ΧΑΤΖΗΠΑΥΛΟΥ: Είναι θέμα του ιατροδικαστή.

Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: Ευτυχώς δηλαδή που ήταν και ελαφρά.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Κοκκίνης.

Προτεινόμενα για εσάς



Δημοφιλή