Μια σύγχρονη Εκάβη στα περίχωρα της Βαγδάτης. Η εικόνα της απελπιστικής μοναξιάς, της ερήμωσης, των τραγικών δοκιμασιών, και της θλίψης. Εκατόμβες νεκρών από βομβαρδισμούς, κακουχίες, ακόμη και λιμός, προς δόξαν του δόγματος του «νέου αμερικανικού αιώνα», που οραματίστηκαν οι κ.κ. Ντόναλντ Ράμσφελντ, Πολ Γούλφοβιτς και ο άρτι παραιτηθείς Ρίτσαρντ Περλ.

Oι φωνές των γυναικών της Τροίας εξακολουθούν να ηχούν μέσα από τους αιώνες, ξορκίζοντας τον παραλογισμό του πολέμου.

Oι φωνές των γυναικών της Τροίας ηχούν και σήμερα, αφού και σήμερα υπάρχουν κάποιοι που χρησιμοποιούν τη δύναμή τους για να καθυποτάσσουν όσους δεν είναι με το μέρος τους.

Ισως ο ηδυσμένος λόγος του Ευριπίδη στις «Τρωάδες» να είναι η καλύτερη απάντηση και τα τραγούδια των γυναικών της Τροίας ένα διαχρονικό και πανανθρώπινο μάθημα ήθους. Ποιος όμως ακούει τους ποιητές. Εδώ δεν ακούν εκατομμύρια διαδηλωτές σ' ολόκληρο τον πλανήτη, που βροντοφωνάζουν «όχι στον πόλεμο».

K.T.