Ανεπίσημα πρακτικά δίκης 17Ν (28/3/2003) Μέρος 3/9

Παρασκευή, 28 Μαρτίου 2003 21:03
A- A A+

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: «Μόλις άκουσα τους πυροβολισμούς έτρεξα στην πόρτα του καταστήματος και από το τζάμι αυτής είδα στην μέση της ανωτέρω συμβολής αυτών των οδών που είπαμε μια μαύρη MERCEDES και εκατέρωθεν αυτής 2 άτομα εκ των οποίων εκείνος που ήταν προς την πλευρά του Λυκαβηττού να πυροβολεί μέσα στο αμάξι τα άτομα ενώ τον άλλον δεν είδα τι έκανε›. Θυμηθήκατε τίποτα τώρα;

Ν. ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Μπορεί να είναι κι έτσι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπορεί όμως και να μην είναι έτσι.

Ν. ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Για να το είπα εκείνη την εποχή έτσι θα ήταν.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σήμερα δεν θυμάστε;

Ν. ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Δεν θυμάμαι και τι ακριβώς έχω πει. Δεν θυμάμαι ακριβώς. Είναι 18 χρόνια.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και σε αυτή την ηλικία η μνήμη σας είναι τόσο, έχετε περάσει καμία αρρώστια τίποτα και σας εγκαταλείπει η μνήμη σας;

Ν. ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Όχι, αλλά δεν θυμάμαι και το τι είχα πει εκείνη την εποχή ακριβώς.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι δεν με νοιάζει εμένα. Δεν με νοιάζει τι είχατε πει. Εγώ δεν θέλω τι είχατε πει. Τι αντιληφθήκατε να μου πείτε.

Ν. ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Αυτά που σας είπα και πριν.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή; Δεν είδατε να πυροβολεί είπατε. Τώρα λέτε εδώ πέρα ότι είδα ένα άτομο να πυροβολεί.

Ν. ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Μπορεί.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπορεί; «Δίπλα από την MERCEDES προς την πλευρά του Λυκαβηττού ήταν σταματημένο ένα αυτοκίνητο μάρκας FIAT χρώματος μάλλον μπλε και είχε ανοιχτή την πόρτα του οδηγού – μάλλον θα λέει εδώ – και την όπισθεν αυτού. Το άτομο που πυροβολούσε μέσα στην MERCEDES ήταν ηλικίας 30 – 35 ετών, ψηλού αναστήματος, εύσωμος, μελαχρινός, με μικρά μαύρα σπαστά μαλλιά, μουστάκι κλπ›.

Ν. ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Μπορεί ναι. Τώρα που τα λέτε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τώρα θυμάστε όμως ότι έγιναν έτσι.

Ν. ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Ναι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τότε άμα σας τα διαβάσουμε εμείς τι ρόλο έχει η παρουσία σας εδώ;

Ν. ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Τι να σας πω, δεν θυμάμαι και πολλά πράγματα πάντως.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ δεν θέλω να ρωτήσω τίποτε άλλο τον μάρτυρα.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ούτε κι εγώ.

Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε μάρτυς θέλω να σας διαβάσω –και θα κάνω χρήση μιας περικοπής της κατάθεσής σας και να μου πείτε αν είναι έτσι όπως το είπατε. Σημειωτέον ότι έχετε δώσει κατάθεση 22/2/85, την αμέσως επομένη ημέρα από την ημέρα που έγιναν τα γεγονότα για τα οποία περιγράφουμε.

Λέτε λοιπόν: «Τη στιγμή που το αυτοκίνητο έμπαινε στη τζαμαρία του ζαχαροπλαστείου....› Το είδατε το αυτοκίνητο να μπαίνει στη τζαμαρία του ζαχαροπλαστείου, του GOODIVA;

Ν. ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Μάλιστα.

Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: «..... που βρίσκεται στην οδό Βουκουρεστίου, είδα τους δράστες να μπαίνουν στο αμάξι που ήταν δίπλα σταματημένο και αυτός που πυροβολούσε να κάθεται στη θέση του οδηγού, ενώ ο άλλος ακριβώς από πίσω. Μόλις οι δράστες μπήκαν στο FIAT ανέπτυξαν ταχύτητα και έφυγαν προς την Τσακάλωφ με κατεύθυνση προς την εκκλησία Αγίου Διονυσίου›.

Ήταν αυτό ακριβώς το οποίο είδατε εσείς ενώ ήσαστε μπροστά στο κατάστημα με τα υποδήματα, στη γωνία ακριβώς; Αυτή τη σκηνή είδατε;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπε σε όλα «μπορεί›. Αν πει σε σας επιλεκτικά ότι αυτό το θυμάμαι καλά, καταλαβαίνετε.....

Ν. ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Δε θυμάμαι το τί έχει συμβεί, είναι τόσα χρόνια.

Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Μάλιστα. Σας διάβασα όμως αυτό το οποίο έχετε καταθέσει τότε.

Ν. ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Μπορεί και να έχει γίνει έτσι, δε θυμάμαι κύριε.

Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Όταν καταθέτατε την επόμενη ημέρα, το θυμόσαστε αυτό που είχατε δει ακριβώς να το καταθέτετε;

Ν. ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Μπορεί.

Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Μπορεί κι αυτό;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όλα είναι στο νόμο των πιθανοτήτων εδώ με τον μάρτυρα. Λοιπόν, πηγαίνετε στο καλό.

Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Πέρα του νόμου των πιθανοτήτων κ. Πρόεδρε, αν μου επιτρέπετε....

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί να τον κάνετε κ. Ραχιώτη; Αφήστε τον τώρα. «Μπορεί› θα πει και σε σας. Εκτός αν πει σε σας επιλεκτικά ότι «αυτό το θυμάμαι καλά›. Δεν τους θέλω αυτούς τους μάρτυρες.

Ο κ. Μπάλος. «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›. Είστε ο κ. Μπάλος, έτσι; Τα υπόλοιπα στοιχεία είναι γνωστά από την κατάθεση την παλιά. Λέγετε.

κ. ΜΠΑΛΟΣ: Εγώ εργάζομαι στον σταθμό αυτοκινήτων. Βουκουρεστίου 39. Είναι μια απόσταση από την Τσακάλωφ γύρω στα 10 μέτρα, 15, 12, εκεί πρέπει να είναι.

¶κουσα πυροβολισμούς όπως καθόμουν στην γωνία στυλωμένος πάνω στην πόρτα. ¶κουσα πυροβολισμούς στην Τσακάλωφ. Κοιτάω, ρίχνω τη ματιά μου, ερχόταν ένα MERCEDES.

Με το έβγα της ΜΕRCEDES, στη μέση της MERCEDES όπως εγώ κοίταζα έτσι βλέπω έναν ψηλό αδύνατο. Όταν λέμε ψηλό, 1,65-1,70 εκεί περίπου. Να πω την αλήθεια, πιστόλι δεν είδα να σηκώσει χέρι. Αλλά όταν έφυγε η ΜΕRCEDES, έτρεξε προς απέναντι, που προχώρησε η ΜΕRCEDES, έτρεξε προς απέναντι, μπήκε σ’ ένα αυτοκίνητο FIAT. Πράσινο ήταν, μαύρο ήταν, από τη σαστιμάρα μου δεν είδα τίποτα. Είδα τη ΜΕRCEDES που μπήκε μέσα στο ζαχαροπλαστείο στη «GOODIVΑ›.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό εντάξει. Το έχει και η φωτογραφία. Αλλά θέλω να μου πείτε, αυτό το άτομο ακούσατε εκεί την ώρα που ήταν δίπλα στη MERCEDES να κάνει και μπαμ μπαμ;

κ. ΜΠΑΛΟΣ: ¶κουσα πυροβολισμούς από την Τσακάλωφ. Όταν φανερώθηκε η MERCEDES δεν άκουσα τίποτα εκεί.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είδατε εσείς το συμβάν την ώρα του πυροβολισμού. Ακούσατε τους πυροβολισμούς. Αυτό το άτομο ποιο ήταν τώρα που είδατε; Αναγνωρίζετε κανέναν από τους κατηγορούμενους;

κ. ΜΠΑΛΟΣ: Από τις φωτογραφίες που έχω δει από την τηλεόραση, από αυτά ?

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν μπορείτε να αναγνωρίσετε. Ρίξτε μια ματιά τώρα και ξανακοιτάξτε τους. Αν αναγνωρίζετε κανέναν ο οποίος ήταν εκείνο το άτομο τέλος πάντων.

κ. ΜΠΑΛΟΣ: Όχι κ. Πρόεδρε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν αναγνωρίζετε κανέναν.

κ. ΜΠΑΛΟΣ: Όχι, γιατί εγώ έβλεπα το άτομο από δω, πίσω.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Οι από έδρας κύριοι συνάδελφοι; Ο κ. Πρόεδρος κάτι θέλει να σας ρωτήσει.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πόσα άτομα ήταν εκεί που έπεσαν οι πυροβολισμοί;

κ. ΜΠΑΛΟΣ: Την ώρα που έπεφταν οι πυροβολισμοί, το αυτοκίνητο δεν είχε έρθει προς την Βουκουρεστίου ακόμα. Ένα είδα εγώ την ώρα που ήταν δίπλα στη MERCEDES όταν βγήκε η μούρη της. Τίποτα άλλο.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ένα άτομο.

κ. ΜΠΑΛΟΣ: Ναι. Και μόλις πέρασε η MERCEDES έφυγε και μπήκε μέσα στο FIAT τρέχοντας και έφυγαν.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Έφυγαν;

κ. ΜΠΑΛΟΣ: Έφυγε ο οδηγός. Δεν οδηγούσε ο ίδιος, άλλος οδηγούσε.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Λέτε λοιπόν ότι το ένα άτομο αφού έπεσαν οι πυροβολισμοί πήγε στο αυτοκίνητο το άλλο και έφυγαν ?

κ. ΜΠΑΛΟΣ: Προς τον ¶γιο Διονύσιο.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Την πρώτη σας κατάθεση την δώσατε την ίδια μέρα εσείς.

κ. ΜΠΑΛΟΣ: Ναι, το βράδυ.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Το βράδυ, στις 9 η ώρα. Εκεί μιλάτε για δύο άτομα σχετικά με τους πυροβολισμούς.

κ. ΜΠΑΛΟΣ: Δύο άτομα ότι έριχναν; Εγώ δεν είδα κανέναν ότι έριχνε.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν είπα εγώ αυτό. Ότι στον χώρο των πυροβολισμών μιλήσατε για δύο άτομα.

κ. ΜΠΑΛΟΣ: Δεν θυμάμαι.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Στην πρώτη σελίδα κ. Πρόεδρε της κατάθεσης του: «Ήμουν περίπου 10 μέτρα, η πόρτα του γκαράζ κλπ., αμέριμνος, είδα στη γωνία Τσακάλωφ και Βουκουρεστίου στο πεζοδρόμιο που σχηματίζεται εκεί, δύο άτομα να πυροβολούν μία κούρσα MERCEDES που έβγαινε στη διασταύρωση αυτή από την οδό Τσακάλωφ. Πυροβολούσαν εναντίον της MERCEDES γύρω στις 5 ίσως και περισσότερες απανωτές φορές› -το έχει πει κι ένας άλλος το «απανωτές›- κτλ.

Μιλάτε για δύο άτομα, είναι γραμμένο ότι το είπατε την ίδια μέρα και ότι σας το διάβασαν και το υπογράψατε. Τί λέτε τώρα; Ένα, κανένα, δύο;

κ. ΜΠΑΛΟΣ: Όπως είπα, έφυγαν δύο άτομα.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τώρα το λέτε, που σας ρωτώ. Προηγουμένως μιλούσατε για ένα ή και για κανένα.

κ. ΜΠΑΛΟΣ: Το από δω είδα εγώ κ. Πρόεδρε. Κανονικά τον έβλεπα έτσι που ήταν μπροστά. Αν ήταν και ο άλλος από κει, μπορεί να είπα τότε δύο άτομα.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αν πούμε ότι μπορεί να είπατε δύο άτομα, το άτομο που οδήγησε το αυτοκίνητο και έφυγαν, όπως είπατε, ήταν ένα από τα δύο ή τρίτο;

κ. ΜΠΑΛΟΣ: Τρίτο πρέπει να ήταν αυτό, αν ήταν δύο όπως λέμε. Αν ήταν δύο, ο οδηγός πρέπει να ήταν μέσα στο αυτοκίνητο, γιατί πήγε τρέχοντας αυτός που έβλεπα εγώ και μπήκε μέσα.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εκείνο θέλω να μου εξηγήσετε, πώς καταλήγετε στο συμπέρασμα ότι ο οδηγός του αυτοκινήτου που έφυγε προς τον ¶γιο Διονύσιο, ήταν όχι από εκείνους ή από εκείνον που ήταν έξω. Τί είναι εκείνο που σας κάνει να λέτε;

κ. ΜΠΑΛΟΣ: Αυτό φαντάστηκα.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν έχω άλλη ερώτηση.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Το αυτοκίνητο αυτό, το FIAT, όταν έφυγε, πόσα άτομα είχε μέσα;

κ. ΜΠΑΛΟΣ: Δε είδα. Αυτά έγιναν σε κλάσματα δευτερολέπτου όλα.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ο οδηγός είχε κατεβεί από το FIAT;

κ. ΜΠΑΛΟΣ: Δεν ξέρω, εγώ είδα ένα αυτοκίνητο μόλις βγήκε η MERCEDES και άνοιξε το δρόμο, να βλέπω προς τα πάνω, είδα ένα αυτοκίνητο να φεύγει.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αυτό το FIAT, ποιος το οδηγούσε; Τα δύο άτομα ή άλλο άτομο;

κ. ΜΠΑΛΟΣ: Πρέπει να ήταν άλλο άτομο μέσα.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τρίτο άτομο. Και πού πήγαν;

κ. ΜΠΑΛΟΣ: Προς τη Δημοκρίτου, προς τον ¶γιο Διονύσιο, ευθεία.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Και μετά;

κ. ΜΠΑΛΟΣ: Δεν ξέρω μετά πού πήγε, αφού δεν το έβλεπα εγώ.

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε εγώ έχω μια ερώτηση: Όσο εσείς βγήκατε και είδατε δύο ή ένα πρόσωπο να πυροβολούν, το αυτοκίνητο αυτό που περιγράφετε, το FIAT 128 που λέτε, το σκούρο, πού ήταν;

κ. ΜΠΑΛΟΣ: Ήταν στη Βουκουρεστίου και Τσακάλωφ σταματημένο.

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Σταματημένο στη γωνία;

κ. ΜΠΑΛΟΣ: Ναι.

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Είχατε τη δυνατότητα να το βλέπετε εσείς από το σημείο που ήσαστε;

κ. ΜΠΑΛΟΣ: Προηγουμένως; Προτού γίνει το συμβάν;

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Ναι.

κ. ΜΠΑΛΟΣ: Εκεί είναι όλο παρκαρισμένα αυτοκίνητα.

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Είστε επί της Βουκουρεστίου, στην είσοδο ενός γκαράζ μας είπατε. Σε πόση απόσταση από τη γωνία;

κ. ΜΠΑΛΟΣ: Γύρω στα 10, 12 μέτρα πρέπει να είναι. Γιατί ο δρόμος είναι 6 μέτρα, 6 η είσοδος που ήμουν στο κάτω μέρος εγώ 12, εκεί.....

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Το FIAT ήταν επί της Τσακάλωφ και είχε βγει τόσο ώστε να φαίνεται και από τη Βουκουρεστίου;

κ. ΜΠΑΛΟΣ: Ναι, ήταν στη γωνία.

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Δε θέλω τίποτε άλλο κ. Πρόεδρε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η πολιτική αγωγή αν έχει κάτι.

Σ. ΠΟΤΑΜΙΤΗΣ: Μια ερώτηση: Αν υπήρχαν άτομα δεξιά της MERCEDES θα τα βλέπατε από εκεί που ήσαστε;

κ. ΜΠΑΛΟΣ: Εάν ήταν πιο κοντός απ’ αυτόν που είδα εγώ, δε θα τον έβλεπα. Διότι τον έκρυβε ο άλλος. Και μετά, με το έβγα έφυγε αυτός που είδα εγώ.

Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Αυτό το FIAT είχε πιέσει τη MERCEDES να στρίψει; Φαινόταν να της έχει φράξει το δρόμο;

κ. ΜΠΑΛΟΣ: Όχι.

Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Η MERCEDES φυσιολογικά όπως τη βλέπατε, πριν χάσει τον έλεγχο και πάει ακυβέρνητη, είχε σκοπό να πάει ευθεία την Τσακάλωφ ή να στρίψει τη Βουκουρεστίου, τί καταλάβατε;

κ. ΜΠΑΛΟΣ: Είμαι χρόνια εκεί, περνούσε με τον Ρουσσέτη ο οδηγός κάθε μέρα.

Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: ¶ρα, ξέρετε το δρομολόγιο.

κ. ΜΠΑΛΟΣ: Ήξερα το δρομολόγιο, είχε στρίψει λίγο το τιμόνι και πήγε και καρφώθηκε μέσα στο ζαχαροπλαστείο.

Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Αφού ξέρετε το δρομολόγιο κ. μάρτυρα, η πρόθεση του Ρουσσέτη ήταν να περάσει τη Βουκουρεστίου και να πάει προς τα πέρα την Τσακάλωφ ή να την κατέβει;

κ. ΜΠΑΛΟΣ: Να την κατέβει.

Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Αυτό έκανε κάθε μέρα δηλαδή. Γι αυτό το ξέρετε. Πείτε μου κάτι ακόμα: Οι πυροβολισμοί που είδατε απ’ τον άνθρωπο τον έναν, έπεσαν ακριβώς στη γωνία, εκεί που πήγε να στρίψει η MERCEDES δηλαδή;

κ. ΜΠΑΛΟΣ: Από τότε που φανερώθηκε η MERCEDES, εγώ δεν άκουσα πυροβολισμό ούτε είδα να πυροβολεί.

Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Στην Τσακάλωφ εκείνη την εποχή, ήταν παρκαρισμένα αυτοκίνητα;

κ. ΜΠΑΛΟΣ: Ναι, επιτρεπόταν το παρκάρισμα και στην Τσακάλωφ και ακόμα επιτρέπεται.

Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Συνηθίζεται να είναι πολλά τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα στην Τσακάλωφ εργάσιμες ώρες, βράδια κτλ.;

κ. ΜΠΑΛΟΣ: Είχαμε πάρα πολλή κίνηση, ήταν η εποχή που είχε πολλή δουλειά.

Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Εσείς δουλεύετε σε σταθμό αυτοκινήτων μου είπατε. Ένα συνηθισμένο ΙΧ αυτοκίνητο τί πλάτος έχει;

κ. ΜΠΑΛΟΣ: Αναλόγως το αυτοκίνητο. Ένα CINQUECENTO είναι μικρό, μια MERCEDES θέλει 1,80.

Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Αυτά τα φορτηγάκια τα DATSUN πόσο θέλουν για να παρκάρουν; Τα ξέρετε αυτά με τις καρότσες, τα μεγάλα, πόσο χώρο θέλουν για να παρκάρουν;

κ. ΜΠΑΛΟΣ: Εγώ δεν τα βάζω καθόλου μέσα στο μαγαζί αυτά.

Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Τί πλάτος έχουν περίπου αυτά, από την πείρα σας ρωτώ.....

κ. ΜΠΑΛΟΣ: Αυτά φάρδος πολύ δεν έχουν, μάκρος έχουν πιο πολύ.

Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Το φάρδος τους πόσο είναι περίπου;

κ. ΜΠΑΛΟΣ: Δύο μέτρα.... αναλόγως.

Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Χονδρικά γύρω στα δύο μέτρα. Λοιπόν, έφτασε η MERCEDES, έπεσε πάνω στη τζαμαρία, σταμάτησε εκεί πέρα. Πήγατε εκεί αμέσως;

κ. ΜΠΑΛΟΣ: Όλος ο κόσμος έτρεξε εκεί.

Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Τη γειτονιά, τους ξέρετε τους ανθρώπους που δουλεύουν εκεί γύρω-γύρω στη γειτονιά; Δουλεύατε χρόνια εκεί στο σταθμό εσείς;

κ. ΜΠΑΛΟΣ: Δουλεύω 25 χρόνια.

Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Τη γειτονιά την ξέρατε; Τους ανθρώπους που δουλεύουν εκεί στη γειτονιά.

κ. ΜΠΑΛΟΣ: Λέμε καλημέρα με όλο τον κόσμο κάθε πρωί.

Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Έτρεξαν αμέσως δημοσιογράφοι εκεί, άρχισαν να ρωτάν τον κόσμο «τί έγινε ρε παιδιά εδώ›;

κ. ΜΠΑΛΟΣ: Δε γνωρίζω αν ήταν δημοσιογράφοι.

Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Γίνονταν κουβέντες πάντως εκεί.....

κ. ΜΠΑΛΟΣ: Ναι, κόσμος μαζεύτηκε.

Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Είδατε κανέναν δημοσιογράφο να ήρθε;

κ. ΜΠΑΛΟΣ: Δεν ξέρω. Μετά ήρθαν οι δημοσιογράφοι.

Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Έναν δημοσιογράφο που δούλευε εκεί στα ΝΕΑ από πάνω που έχει τη φωτοσύνθεση, έναν Μπακατσέλο τον ξέρατε;

κ. ΜΠΑΛΟΣ: Όχι, γιατί εκεί δούλευαν πολλοί άνθρωποι. Είχαμε μόνο τον Διευθυντή πελάτη, με αυτόν λέγαμε μια καλημέρα.

Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Τον Διευθυντή της φωτοσύνθεσης. Εσείς, τα άτομα που πυροβόλησαν, είτε ένα είτε δύο, τα είδα που περπατούσαν και μπήκαν στο αυτοκίνητο;

κ. ΜΠΑΛΟΣ: Τον έναν τον είδα είπαμε από πίσω, που μόλις έφυγε η MERCEDES έφυγε και πήγε στο αυτοκίνητο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η κα Σαπουντζάκη. «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.

κα ΣΑΠΟΥΝΤΖΑΚΗ: Ορκίζομαι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήσαστε παρούσα σε κάποιο συμβάν; Μιλάμε για το Κολωνάκι, χρόνια πολλά πριν, που θανατώθηκε ο Μομφεράτος και ο Ρουσσέτης, ο οδηγός του. Πού βρισκόσαστε εκείνη την ώρα;

κα ΣΑΠΟΥΝΤΖΑΚΗ: Εγώ εργαζόμουν τότε στο μαγαζί, Βουκουρεστίου και Τσακάλωφ, στη γωνία.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί κατάστημα ήταν;

κα ΣΑΠΟΥΝΤΖΑΚΗ: Είδη δώρων. Το απογευματάκι, γύρω στις 19:00, δε θυμάμαι ακριβώς, απόγευμα πρέπει να ήταν, ακούσαμε με την άλλη την κυρία που εργαζόμαστε μαζί κάτι πυροβολισμούς. Πανικοβλήθηκα, φοβήθηκα και μετά τρέξαμε προς την πόρτα και σε δευτερόλεπτα είδαμε το αυτοκίνητο του Μομφεράτου το οποίο μπήκε μέσα στη βιτρίνα της GOODIVA, το κατάστημα που ήταν απέναντι από μας.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είδατε ανθρώπους να έχουν κάποια δράση πάνω σ’ αυτό το θέμα;

κα ΣΑΠΟΥΝΤΖΑΚΗ: Δεν είδα τίποτε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιος πυροβόλησε, αν άτομα εκείνη την ώρα προσπαθούσαν να φύγουν.....

κα ΣΑΠΟΥΝΤΖΑΚΗ: Δεν είδα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Εισαγγελεύ, κύριοι συνάδελφοι.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Το κατάστημα που δουλεύατε είναι εκείνο που λέγεται «MONO›;

κα ΣΑΠΟΥΝΤΖΑΚΗ: Ναι.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Είναι ισόγειο, υπόγειο;

κα ΣΑΠΟΥΝΤΖΑΚΗ: Λίγο κατεβαίνει κάτω, ισόγειο ήταν, μπορεί κανα-δυο σκαλάκια.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Έχει παράθυρο προς το δρόμο;

κα ΣΑΠΟΥΝΤΖΑΚΗ: Έχει παράθυρο προς την Τσακάλωφ και παράθυρο προς τη Βουκουρεστίου.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Από εκείνο το παράθυρο είδατε τίποτα;

κα ΣΑΠΟΥΝΤΖΑΚΗ: Όχι, διότι ακριβώς κάτω από το παράθυρο ήταν το ταμείο που καθόμαστε εμείς οι υπάλληλοι...

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Από την αστυνομία εξεταστήκατε την ίδια μέρα;

κα ΣΑΠΟΥΝΤΖΑΚΗ: Την ίδια μέρα.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εκεί θυμάστε αν είπατε για κάποιο άτομο, αν το είδατε από ένα σημείο του σώματος κι επάνω ή και κάτω και αν κρατούσε τίποτα;

κα ΣΑΠΟΥΝΤΖΑΚΗ: Δε θυμάμαι τί είπα τότε, να σας πω την αλήθεια.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Έχετε πει σχετικά και αναγιγνώσκεται περικοπή της κατάθεσής σας, ότι ακούγοντας κάποιο θόρυβο, πυροβολισμό, πήγατε προς το παράθυρο και είδατε ένα άτομο από τη μέση και κάτω, τα οπίσθιά του και από τη μέση και κάτω...

κα ΣΑΠΟΥΝΤΖΑΚΗ: Το θυμήθηκα τώρα, έχετε δίκιο. Μπορεί να το είχα πει αυτό.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτό το άτομο κρατούσε τίποτα; Είδατε να κρατάει τίποτα;

κα ΣΑΠΟΥΝΤΖΑΚΗ: Δε νομίζω, δε θυμάμαι.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Γιατί στο ίδιο σημείο λέτε ότι τρέχοντας προς την πόρτα του μαγαζιού είδατε τη MERCEDES, «το άτομο αυτό που κρατούσε το πιστόλι χάθηκε και δεν είδαμε ούτε τα χαρακτηριστικά του›. Γι αυτό σας ρωτώ.

κα ΣΑΠΟΥΝΤΖΑΚΗ: Ναι, γιατί ήταν ημιυπόγειο το κατάστημα και ίσως είδα από δω και κάτω.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από της έδρας άλλη ερώτηση, η πολιτική αγωγή αν έχει κάτι, η υπεράσπιση φαντάζομαι δεν θα έχει τίποτα.

Η κα Αρσένη Αικατερίνη μετά είναι ο κ. Μπορόβας.

(Διαλογικές συζητήσεις)

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σε αυτό το σημείο ανακοινώνεται ότι ο κ. Τέλιος έχει πρόβλημα υγείας και κατέβηκε κάτω. Έχουμε τον κ. Πρωτέκδικο εδώ; Τον έχουμε. Τον εκπροσωπείτε. Κύριε Εισαγγελεύ;

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ναι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επιτρέπουμε την παράσταση δια του συνηγόρου του.

Κυρία Αρσένη «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›. Θέλουμε να μας βοηθήσετε εδώ να αναπαραστήσουμε με τη δική σας μνήμη και δι υμών να πληροφορηθούμε εμείς κάποιοι συμβάν που είχε σαν αποτέλεσμα το θάνατο του Μομφεράτου και του Ρουσσέτη στο Κολωνάκι πριν από πολλά χρόνια, το ‘85.

Βρισκόσασταν εκεί;

κα ΑΡΣΕΝΗ: Εγώ έμενα Τσακάλωφ 27, ήταν το σπίτι μου δηλαδή 2 γωνίες μετά τη Βουκουρεστίου προς το Κολωνάκι και ανέβαινα τη Βουκουρεστίου για να πάω στο σπίτι μου εκείνη την ώρα. Ήταν βράδυ, τα μαγαζιά ήταν ανοιχτά και μπήκα σ’ ένα μαγαζί που ήταν στη γωνία να χαζέψω κάτι παπούτσια που είχε.

Εκείνη την ώρα ακούστηκαν κάποιοι πυροβολισμοί. Βγήκαμε όλοι έξω να δούμε τι συμβαίνει. Ακριβώς την ώρα που έβγαινα εγώ έξω από το μαγαζί που είναι ακριβώς γωνία Τσακάλωφ και Βουκουρεστίου, δηλαδή άπτεται της Τσακάλωφ, βλέπω ένα αυτοκίνητο μεγάλο, μια MERCEDES που ήταν ο Μομφεράτος, το οποίο πήγαινε πάρα πολύ σιγά και την ώρα εκείνη, βλέπω κάποιον να τρέχει προς το αυτοκίνητο και μέσα στον πανικό που βρισκόμουν έτρεξα προς αυτόν να τον ρωτήσω τι συμβαίνει.

Την ώρα που ήμουν αρκετά κοντά για να ρωτήσω τι συμβαίνει, ο άνθρωπος αυτός ήταν πλάτη εντελώς, άρχισε να πυροβολεί. Κατά πάσα πιθανότητα, πυροβολούσε το Ρουσσέτη, δηλαδή τον οδηγό.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από ποίο μέρος; Από αριστερά ή από δεξιά;

κα ΑΡΣΕΝΗ: Από αριστερά. Αφού πυροβόλησε ακινητοποιηθήκαμε όλοι, γιατί ήταν κάποια κλάσματα του δευτερολέπτου, τον βλέπω να προχωράει παράλληλα με το αυτοκίνητο, να περνάει στην απέναντι μεριά της Τσακάλωφ, να μπαίνει μέσα σ’ ένα αυτοκίνητο και να φεύγει.

Το αυτοκίνητο του Μομφεράτου σχεδόν ακινητοποιημένο τσουλάει σιγά – σιγά μόνο του και μπαίνει μέσα στο μαγαζί της Βουκουρεστίου το GOODIVA.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό το άτομο που λέτε που πήγατε να του ζητήσετε πληροφορία και τελικά το είδατε να πυροβολεί το ίδιο. Μπορείτε να το αναγνωρίζετε;

κα ΑΡΣΕΝΗ: Όχι κ. Πρόεδρε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πως ήταν;

κα ΑΡΣΕΝΗ: Εγώ τον είδα από πίσω, δηλαδή φανταστείτε ότι τρέχει ένας άνθρωπος και όπως τρέχει ο άνθρωπος, πάω κι εγώ προς τα εκεί. Αυτά, από πίσω, είδα μακριά μαλλιά.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τον είδατε ψηλότερο από εσάς;

κα ΑΡΣΕΝΗ: Ναι. Ήταν ένας νέος άνδρας και το λέω γιατί είχε μια ευκινησία. Εγώ δεν έχω μεγάλη παρατηρητικότητα, να φανταστείτε ότι εκείνη την ώρα που με πήγαν στο Τμήμα αμέσως και κατάθεσα, δεν ήξερα να πω τι χρώμα είχε το αυτοκίνητο και τα νούμερα του αυτοκινήτου, τα οποία τα κοίταξα. Αλλά δεν έχω δυνατότητα παρατηρητικότητας για να μπορώ.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι και φυσική αυτή η ιδιότητα, συμβαίνει σε πολλούς ανθρώπους.

Ώστε αυτά είδατε. Μπορείτε να πείτε κάτι που να βοηθήσει το δικαστήριο, στο να εξατομικεύσει ποιος τέλος πάντων ήταν αυτός που πυροβόλησε, που είδατε εσείς;

κα ΑΡΣΕΝΗ: Αυτό που εμένα μου αποτυπώθηκε από αυτή την εμπειρία που είχα, είναι ότι ήταν πάρα πολύ γρήγοροι, πολύ ακριβείς και πάρα πολύ ψύχραιμοι. Δηλαδή ο τρόπος που πυροβόλησαν, δεν είναι ο τρόπος που βλέπουμε στα φιλμ που κρύβεται κάποιος, πυροβολεί, τρέχει. Ήταν σαν να έκανε μια πράξη, η οποία ήταν μέσα στη φυσική του κατάσταση. Πυροβολεί, αφού τελειώσει σηκώνεται και πάει στο αυτοκίνητο και μπαίνει στο αυτοκίνητο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπορείτε να θυμηθείτε πόσες φορές πυροβόλησε;

κα ΑΡΣΕΝΗ: Δεν μπορώ.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάντως όχι μία, ούτε πάνω από 3 – 5.

κα ΑΡΣΕΝΗ: Όχι δεν ήταν πολλές.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από πού έφυγε αυτός;

κα ΑΡΣΕΝΗ: Αυτός πυροβόλησε από το αριστερό μέρος του αυτοκινήτου.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και προχώρησε μπροστά;

κα ΑΡΣΕΝΗ: Μόλις τελείωσε τη δουλειά του, έφυγε πάλι από το αριστερό μέρος και μπήκε στο αυτοκίνητο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πόσο μακριά ήταν από εκείνο;

κα ΑΡΣΕΝΗ: Το αυτοκίνητο ή εγώ;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το αυτοκίνητο. Εκεί που πυροβόλησε αυτός, μέχρι εκεί που πήγε περπατώντας.

κα ΑΡΣΕΝΗ: Ήταν στη μέση της Βουκουρεστίου, το αυτοκίνητο που μπήκε αυτός ήταν στην αρχή της Τσακάλωφ από την άλλη μεριά όμως της Βουκουρεστίου που χάθηκε πια, ανεβαίνοντας τη Δημοκρίτου.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θυμάστε το χρώμα; Σκούρο; Ανοιχτό; Μάρκα;

κα ΑΡΣΕΝΗ: Δεν θυμάμαι μάρκα. Απλώς ήταν ένα μικρό αυτοκίνητο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ταραχτήκατε εσείς εκεί τι να θυμάστε;

κα ΑΡΣΕΝΗ: Πραγματικά, η διαδικασία αυτή όσο την υπολογίζω και την σκέφτομαι δεν πρέπει να κράτησε πάνω από 30’’. Ήταν πάρα πολύ γρήγορη.

Αυτό που ήθελα να σας πω είναι ότι όταν μαζεύτηκε κόσμος και ήρθε η Αστυνομία και έγινε όλο αυτό το πράγμα και ήρθε ο επικεφαλής είπα «εγώ τον είδα, τον είδα› αλλά δεν τον είδα στο πρόσωπο. Τον είδα που πυροβολούσε.

Εκείνη την στιγμή που ήρθε ο επικεφαλής της Αστυνομίας και καταλαβαίνει πως εγώ ήμουν μια αυτόπτης μάρτυρας και με προστατεύει και με πάει μέσα για να πάω να καταθέσω, εκείνη την στιγμή η Τσακάλωφ γέμισε από προκηρύξεις.

Κύριε Εισαγγελεύ; Κύριοι συνάδελφοι από Έδρας;

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πέστε μου κα μάρτυρα, σε ποιο κατάστημα είχατε μπει; Υποδημάτων ή άλλου είδους; Γιατί αν κατάλαβα καλά, είπατε υποδημάτων.

κα ΑΡΣΕΝΗ: Ή ενδυμάτων ή υποδημάτων, θα ήταν.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Μπορεί να ήταν και επίπλων; Τι ονομασία είχε; Έχετε πει στην κατάθεσή σας ότι ήταν το κατάστημα «Μονό›, γι’ αυτό σας ρωτώ.

κα ΑΡΣΕΝΗ: Έχω πει τέτοιο πράγμα; Όχι. Το κατάστημα «Μονό› ήταν απέναντι στην Τσακάλωφ.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: «Μένω στην Τσακάλωφ 27. Σήμερα 21.2.85 και γύρω στις 7 η ώρα το βραδάκι πήγα στο κατάστημα επίπλων «Μονό›. Κι εδώ είπατε υποδημάτων κι αυτό ήθελα να ξεκαθαρίσω. Ήσασταν στο υποδημάτων ή στο «Μονό›; Γιατί και τα δύο είναι εκεί. Αν δεν θυμάστε, δεν είναι τόσο σπουδαίο.

κα ΑΡΣΕΝΗ: Ήταν ακριβώς το κατάστημα της γωνίας Βουκουρεστίου και Τσακάλωφ στη δεξιά μεριά.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Το γωνιακό λοιπόν. Για να θυμηθούμε λίγο. Ήσαστε μέσα στο κατάστημα κάποιο χρονικό διάστημα.

κα ΑΡΣΕΝΗ: Ναι, χάζευα.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Σχετικά με τους πυροβολισμούς όσους ακούστηκαν είδατε τον δράστη να τους ρίχνει ή άλλους ακούσατε και άλλους είδατε;

κα ΑΡΣΕΝΗ: Ακούσαμε τους πρώτους πυροβολισμούς.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Που ήσασταν όταν ακούσατε τους πρώτους πυροβολισμούς;

κα ΑΡΣΕΝΗ: Ήμουν μέσα στο μαγαζί. Χάζευα πιο πολύ.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ήσασταν μέσα όταν ακούστηκαν οι πρώτοι πυροβολισμοί. Και τι κάνατε;

κα ΑΡΣΕΝΗ: Βγήκαμε αμέσως έξω να δούμε τι συμβαίνει.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τι βλέπετε;

κα ΑΡΣΕΝΗ: Βλέπουμε το αυτοκίνητο αυτό του Μομφεράτου να είναι μισοσταματημένο στα μέσα του δρόμου της Βουκουρεστίου και έναν νεαρό ας τον ονομάσουμε έτσι που να προχωράει παράλληλα με τα αυτοκίνητα.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Και τι να κάνει στη συνέχεια;

κα ΑΡΣΕΝΗ: Εγώ έτρεξα προς αυτόν να ρωτήσω τι συμβαίνει κι εκείνη την ώρα είδα ότι ο άνθρωπος αυτός είχε βγάλει το περίστροφο και πυροβολούσε.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πολλές φορές; Όχι οι πρώτοι, φύγαμε από τους πρώτους πυροβολισμούς.

κα ΑΡΣΕΝΗ: Φύγαμε από τους πρώτους.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Βγαίνετε έξω, βλέπετε το άτομο, πάει προς τη μεριά του οδηγού να πυροβολεί. Πολλές ή λίγες ή μία;

κα ΑΡΣΕΝΗ: Μία δεν νομίζω ότι ήταν. Ήταν ή δύο ή τρεις. Όχι πάρα πολλές πάντως.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αν σας πω ότι έχετε πει μία τι θα πείτε;

κα ΑΡΣΕΝΗ: Μπορεί να είναι μία.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι, μα τώρα μόλις είπατε ότι μία δεν μπορεί να είναι. Καλά, δεν έχει τόση σημασία. Ένα εσείς άτομο είδατε από τη στιγμή που βγήκατε έξω.

κα ΑΡΣΕΝΗ: Ναι.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν έχω άλλη ερώτηση.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από της έδρας κάποια άλλη ερώτηση; Η Πολιτική Αγωγή;

Σ. ΠΟΤΑΜΙΤΗΣ: Κα Αρσένη, αν καταλαβαίνω καλά είστε από τη χαμηλή πλευρά της Τσακάλωφ, δηλαδή το σημείο που βρίσκεστε είναι χαμηλότερα από το επίπεδο της Τσακάλωφ.

κα ΑΡΣΕΝΗ: Ναι, έχει μια ανηφόρα ο δρόμος.

Σ. ΠΟΤΑΜΙΤΗΣ: Αποκλείεται την πιθανότητα να υπάρχουν εκεί άλλοι δράστες από την δεξιά πλευρά, από την πάνω πλευρά;

κα ΑΡΣΕΝΗ: Όχι.

Σ. ΠΟΤΑΜΙΤΗΣ: Ευχαριστώ.

κ. ΒΛΑΧΟΣ: Από τη στιγμή που το άτομο που εσείς είδατε και πυροβόλησε και το αυτοκίνητο όπως είπατε βρισκόταν στη μέση ακριβώς της διασταύρωσης, το άτομο αυτό απομακρύνεται, με το αυτοκίνητο τι συμβαίνει;

κα ΑΡΣΕΝΗ: Το αυτοκίνητο ήταν σαν ακινητοποιημένο. Σχεδόν ακινητοποιημένο. Γι’ αυτό και ακυβέρνητο μπαίνει στην ?GOODIVA?.

κ. ΒΛΑΧΟΣ: Από το χρονικό εκείνο σημείο που απομακρύνεται ο δράστης που είδατε να πυροβολεί, έπεσαν ξανά πυροβολισμοί; Είδατε άλλα άτομα να πυροβολούν;

κα ΑΡΣΕΝΗ: Όχι.

κ. ΒΛΑΧΟΣ: Τη στιγμή που το αυτοκίνητο προσέκρουσε στην βιτρίνα του ζαχαροπλαστείου «GOODIVA› είδατε άτομα να προσέρχονται, να προστρέχουν στο αυτοκίνητο και να πυροβολούν;

κα ΑΡΣΕΝΗ: Όχι.

κ. ΒΛΑΧΟΣ: Είστε σίγουρη;

κα ΑΡΣΕΝΗ: Τώρα με ρωτάτε μία ?

κ. ΒΛΑΧΟΣ: Εσάς ρωτάω.

κα ΑΡΣΕΝΗ: Εμένα ρωτάτε κι εγώ σας απαντάω ότι μου ζητάτε αυτή τη στιγμή μια λεπτομέρεια την οποία δεν την έχω ?

κ. ΒΛΑΧΟΣ: Δεν είναι λεπτομέρεια, νομίζω ότι είναι πολύ σημαντικό.

κα ΑΡΣΕΝΗ: Δεν ξέρω. Δεν μπορώ να πω. Εγώ αυτά που έχουν αποτυπωθεί και στη μνήμη μου είναι αυτά. Μπορεί να συνέβηκε, αλλά εγώ δεν το έχω ?

κ. ΒΛΑΧΟΣ: Τσουλάει το αυτοκίνητο και πάει και πέφτει στην βιτρίνα. Αν υπήρχαν άλλοι άνθρωποι που πρόστρεξαν και πυροβόλησαν δεν θα τους είχατε αναφέρει;

κα ΑΡΣΕΝΗ: Είναι πολύ πιθανό.

κ. ΒΛΑΧΟΣ: ¶ρα κατά την αντίληψη σας δεν συνέβη αυτό μετά.

κα ΑΡΣΕΝΗ: Ναι.

κ. ΒΛΑΧΟΣ: Ευχαριστώ.

Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Κυρία μάρτυς, ήθελα το εξής να ρωτήσω επειδή βλέπω εδώ την προηγούμενη κατάθεση σας. Είπατε προηγουμένως για το αυτοκίνητο στο οποίο μπήκαν οι δράστες όταν έφυγαν.

Θέλω να σας ρωτήσω το εξής πράγμα: λέτε εδώ «ούτε το χρώμα, ούτε τη μάρκα του αυτοκινήτου μπόρεσα να συγκρατήσω. Προσπάθησα να πάρω τον αριθμό κυκλοφορίας τους, αλλά κι αυτόν από την ταραχή μου τον ξέχασα.

Εκείνο πάντως που θυμάμαι με βεβαιότητα είναι ότι η πινακίδα κυκλοφορίας δεν είχε γράμματα παρά μόνο αριθμούς. Ήταν δηλαδή από τις παλιές πινακίδες. Με επιφύλαξη δε λέω ότι τα δύο πρώτα νούμερα πιθανόν να ήταν 32›.

Το επιβεβαιώνετε παρακαλώ;

κα ΑΡΣΕΝΗ: Ναι. Δεν υπάρχει τίποτα με σιγουριά να αναφέρω.

Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Αυτό που λέτε εδώ ότι είχε μόνο αριθμούς και όχι γράμματα.

κα ΑΡΣΕΝΗ: Ότι είπα εκείνη τη στιγμή.

Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Την ίδια μέρα είναι η κατάθεση σας, 21 Φεβρουαρίου. Την ίδια μέρα 20.15, δηλαδή ούτε μια ώρα μετά από το συμβάν. Ευχαριστώ πολύ, τίποτε άλλο.

Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Όταν είδατε αυτόν τον άνθρωπο να πυροβολεί, ακούσατε καθόλου από τον κόσμο να του λέει κανείς «τι πας να κάνεις›, να τον επιτιμεί, οτιδήποτε; Πως έχετε την εικόνα αυτού του κυρίου;

κα ΑΡΣΕΝΗ: Ο κόσμος είχε ακινητοποιηθεί.

Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Ήταν παγωμένος ο κόσμος.

κα ΑΡΣΕΝΗ: Όταν τελείωσε αυτή η όλη ιστορία και αρχίσαμε να ξαναλειτουργούμε πάλι, γέμισε ο δρόμος από κόσμο «τι έγινε, ποιος είναι›, όλο αυτό.

Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Αλλά τότε είχαν φύγει πια οι δράστες;

κα ΑΡΣΕΝΗ: Είχαν φύγει.

Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Καταλάβατε ανταλλαγές συζητήσεων μεταξύ δραστών; Εσείς έναν είδατε βέβαια, αλλά είδατε αυτόν να μιλάει με άλλους, να του μιλάνε;

κα ΑΡΣΕΝΗ: Όχι.

Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Τίποτα δηλαδή. Ο καθένας έκανε τη δουλειά του εκεί. Έρχεται ο κόσμος μετά. Δημοσιογράφοι ήρθαν επιτόπου;

κα ΑΡΣΕΝΗ: Ήταν τότε η «ΦΟΤΡΟΝ› στο Κολωνάκι. Στη «ΦΟΤΡΟΝ› πρέπει να ήταν και ο αποθανών τώρα Γιάννης Φάτσης, ο οποίος την άλλη μέρα έγραψε στην εφημερίδα του στον «ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ› που δούλευε τότε. Αυτόν τον ήξερα, ήταν γνωστός μου.

Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Εσείς μιλήσατε με κάποιον δημοσιογράφο εκεί;

κα ΑΡΣΕΝΗ: Όχι.

Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Γιατί στα «ΝΕΑ› την άλλη μέρα αν θυμάμαι καλά έβγαλαν κάποιοι ότι ήσασταν αυτόπτης ή κάτι τέτοιο.

κα ΑΡΣΕΝΗ: Μπορεί να γράφτηκε από τις εφημερίδες την άλλη μέρα. Νομίζω ότι είχαν και μια φωτογραφία ότι ήμουν αυτόπτης, τίποτα άλλο.

Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Θυμόσαστε αν μιλήσατε καθόλου με ποιον δημοσιογράφο ή με ποιο φωτογράφο;

κα ΑΡΣΕΝΗ: Όχι, ούτε φωτογράφο, ούτε δημοσιογράφο.

Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Είπατε ότι δεν μπορείτε να θυμηθείτε τι αμάξι ήταν αυτό, FIAT, τι πινακίδα είχε και λογικό το βλέπω κι εγώ αυτό το πράγμα, ούτε τι χρώμα είχε αυτό το αμάξι. Πάντως ήταν ένα από τα συνηθισμένα αμάξια ή ένα φορτηγό με καρότσα ή κάτι τέτοιο;

κα ΑΡΣΕΝΗ: Όχι, φορτηγό δεν ήταν.

Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Είδατε κανένα φορτηγό με καρότσα εκεί;

κα ΑΡΣΕΝΗ: Όχι.

Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Ευχαριστώ.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Μπορόβας.

Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Πιστεύω ότι η μάρτυρας που κατέθεσε είναι από τις πλέον αξιόπιστες που έχουν περάσει από την αίθουσα αυτή. Η αξιοπιστία έχει ένα στοιχείο αντικειμενικό που συνίσταται στο γεγονός ότι καταθέτει μόλις μια ώρα μετά το συμβάν 20.15 στην Αστυνομία.

Από αυτά τα οποία λέει, προκύπτουν δύο πράγματα πολύ κατά τη γνώμη μου σημαντικά. Το ένα είναι ότι το αυτοκίνητο με το οποίο φέρονται ότι έφυγαν οι δράστες δεν είναι αυτοκίνητο το οποίο παράλληλα έχει αποκόψει την πορεία του αυτοκινήτου του οδηγού του Μομφεράτου, με αποτέλεσμα να διευκολύνει τους πυροβολισμούς εναντίον τους. Εκδοχή, η οποία επιβεβαιώθηκε και από την κατάθεση του προηγούμενου μάρτυρα που δούλευε στο γκαράζ, που είναι επίσης αξιόπιστος γι’ αυτά τα οποία είπε.

Δεύτερον, έδωσε ένα πολύ σημαντικό στοιχείο και είπε ότι δεν συγκράτησε μάρκα και χρώμα του αυτοκινήτου, αλλά συγκράτησε το ότι η πινακίδα κυκλοφορίας είχε μόνο αριθμούς και όχι γράμματα και ότι πιθανότατα οι αριθμοί αυτοί αρχίζουν από 32.

Εδώ όπως προκύπτει από τα στοιχεία της δικογραφίας το FIAT το οποίο βρέθηκε κάπου και το οποίο φαίνεται ότι χρησιμοποίησαν?

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό πια είναι αγόρευση!

Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Τελειώνω. Είχε πινακίδα κυκλοφορίας ΥΜ 5719 και εδώ ανατρέπεται ένα πολύ σημαντικό στοιχείο του κατηγορητηρίου, με την κατάθεση της μάρτυρος και τη θεωρώ αξιόπιστη.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πράγματι τη θεωρείτε αξιόπιστη και δεν έχουμε κι εμείς λόγους να κάνουμε εκτιμήσεις αυτή την ώρα.

Ι.ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, δυο τρεις παρατηρήσεις που βγήκαν. Κατά τη γνώμη μου το σύνολο των μαρτύρων που ήρθαν σήμερα μπροστά σας, είπαν φυσιολογικά πράγματα άσχετα από αντιφάσεις που μπορεί να υπήρξαν σε ορισμένους. Υπάρχει αντίφαση και αντίφαση κατά τη γνώμη μου. Τα 18 χρόνια είναι λογικό να προκαλέσουν και ορισμένες αντιφάσεις. Είναι διαφορετικό πράγμα η κατασκευή πραγματικότητας, μια ολοσχερή αναδόμηση δηλαδή της εικόνας που έχεις για τα πράγματα και διαφορετικό ένας μάρτυρας που κάποιες λεπτομέρειες μπορεί να τις δει με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο.

Που κατάληξαν όλοι μάρτυρες: ότι δεν υπήρξε κανενός είδους επεισόδιο μεταξύ δραστών, ούτε επικλήσεις ή προσκλήσεις «Φύγετε›, «Ελάτε› ή οτιδήποτε τέτοιο. Ήταν μια σιωπηλή διαδικασία. Παρατήρηση πρώτη αυτή.

Δεύτερον, όλοι οι μάρτυρες συμφωνούν ότι το βέβαιο όχημα που πήρε μέρος στο γεγονός, είναι κάποιο Ι.Χ. κλειστού τύπου και μάλλον FIAT. Ένας μόνο μάρτυρας αναφέρεται σε ένα ανοιχτό φορτηγάκι με προφανή επιφύλαξη αν έχει σχέση αυτό, ή αν είναι αυτό το αυτοκίνητο στο οποίο πήγαν οι δράστες. Δεν μπόρεσε να το διευκρινίσει.

Σε κάθε περίπτωση βεβαίως τελείως διαφορετική εικόνα συνιστούν όλα αυτά τα πράγματα, από αυτά που μας είπε ο κ. Μπακατσέλος πριν από ορισμένες ημέρες εδώ. Από τις καταθέσεις των μαρτύρων βγαίνουν και κάποια λογικά αδιέξοδα της εικόνας που σας είχε παρουσιάσει ο κ. Μπακατσέλος ενώπιόν σας.

Δηλαδή τι σας είχε πει όπως θυμάστε; Ότι ήταν πάνω σε ένα μπαλκόνι, ήταν ο κ. Γιωτόπουλος από κάτω, τον είδε και είναι βέβαιος ότι είναι αυτός.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Με συγχωρείτε πάρα πολύ, γι’ αυτόν έχετε κάνει αξιολόγηση. Μην κάνουμε αγόρευση.

Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Σήμερα αξιολογώ τους μάρτυρες, αλλά για να αξιολογήσω τους σημερινούς, πρέπει να υπενθυμίσω σε σχέση με τι τους αξιολογώ.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ενδιαφέρει, εκεί τα αξιολογήσατε.

Ι.ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Περιμένετε να ακούσετε τη σκέψη μου, αυτό ήταν η εισαγωγή της σκέψης μου και εν πάση περιπτώσει ακούστε ένα συνήγορο να σας πει τη σκέψη του γι’ αυτό εδώ, το σχόλιό του και από εκεί και πέρα να το κρίνετε. Αλλά πάντως δεν είναι σωστό.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι μικρή αγόρευση όμως.

Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Δεν είναι καθόλου αγόρευση κ. Πρόεδρε. Είναι κρισιμότατο ζήτημα και σχολιάζω μάρτυρα και σας παρακαλώ να με ακούσετε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το σχολιάσατε αμέσως μετά την κατάθεσή του.

Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Δεν σχολιάζω τον Μπακατσέλο, κρίνω όμως την κατάθεση του Μπακατσέλου με αυτά που ακούσαμε σήμερα και αυτό έχω δικαίωμα να το κάνω. Έχω δικαίωμα να συγκρίνω δυο μαρτυρικές καταθέσεις και νομίζω ότι αυτό είναι και το νόημα της δίκης, η διασταύρωση των γεγονότων που έρχονται ενώπιόν σας.

Συνεχίζω κ. Πρόεδρε. Αυτό που θέλω να σας πω, είναι ότι οι μάρτυρες μας είπαν εδώ ότι η Τσακάλωφ είναι ένας μικρός δρόμος, η Τροχαία μας τον έδωσε 4,5 μ., έχει πάντα παρκαρισμένα αυτοκίνητα στο δεξί μέρος, ο μάρτυρας μας είπε ότι ένα σύνηθες αυτοκίνητο Ι.Χ. ?

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι 2 μ. επομένως τι μένει για τα άλλα. Αυτό θέλετε να πείτε.

Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Όχι δεν εννοώ καθόλου αυτό, μην προτρέχετε σε αυτό που θέλω να πω κ. Πρόεδρε. Αν θέλετε ακούστε με.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πέστε.

Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Εφόσον μας λένε οι μάρτυρες ότι έχει παρκαρισμένα αυτοκίνητα η Τσακάλωφ και συνήθως αυτά καταλαμβάνουν 1,80 και ένα φορτηγό DATSUN έχει ένα πλάτος 2 μ. μαζί τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα και το DATSUN που ήρθε ο φερόμενος ως συμμέτοχος με αυτό, έχουμε ένα χώρο 3,80 που καταλαμβάνεται μέσα στο δρόμο. Επιπλέον δεν μπορούν να είναι κολλημένα μεταξύ τους αυτά τα αυτοκίνητα, άρα έχουμε ένα μίνιμουμ χώρο κατάληψης άνω των 4 μ.

Φανταστείτε τώρα αυτό το αυτοκίνητο να ανοίγει την αριστερή πόρτα και να βγαίνει ο οδηγός σ’ ένα δρόμο που είναι συνολικού πλάτους 4,5 μ., βγαίνοντας θα πάει κατ’ ευθείαν στο πεζοδρόμιο πρακτικά ο οδηγός. Που τον είδε ο Μπακατσέλος που ήταν στο μπαλκόνι; Καταλάβατε ποιος είναι ο συλλογισμός μου; Αυτά που είπαν σήμερα οι μάρτυρες εδώ, αντιφάσκουν πλήρως με αυτά που ακούστηκαν προχθές.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπατε πάλι για τον Μπακατσέλο.

Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Πρέπει να συγκρίνω τους μάρτυρες κ. Πρόεδρε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν έχετε τέτοιο δικαίωμα και αν συνεχίσετε θα το αφαιρέσω. Δεν είναι δυνατόν! Για τον κάθε μάρτυρα έχετε δικαίωμα, δεν έχετε για έναν μάρτυρα, του οποίου κάνατε παρατηρήσεις επί 6 ώρες! Δεν θα λέμε πάλι τα ίδια και τα ίδια!

Προτεινόμενα για εσάς



Δημοφιλή