ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 28 ΜΑΡΤΙΟΥ 2003
ΔΙΚΗ 17Ν
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 28 ΜΑΡΤΙΟΥ 2003
ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΕΩΣ: 09:00
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ΜΙΧΑΗΛ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ
Γ΄ ΜΕΡΟΣ
11:10 – 12:33
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχει και όρια η υπομονή του δικαστηρίου. Είμαστε ευγενείς, σας σεβόμαστε, αλλά θα σεβαστείτε και εσείς τους κανόνες τους διαδικαστικούς. Έχετε να πείτε κάτι; Αυτό το είπαμε, ελήφθη αυτό. Ελάτε κ. Ταρασουλέα. Η νομιμοποίηση του κ. Ταρασουλέα έχει γίνει.
ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ: (Εκτός μικροφώνου)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όταν τον πιάσουμε θα του πω κρατήστε τον λίγο για να ‘ρθει εδώ μέσα.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Για να δούμε μια άλλη εκδοχή, ότι οι πυροβολισμοί ρίχτηκαν μέσα απ’ το αυτοκίνητο.
Γ. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Το θέμα είναι το πότε θα το ξέρουμε, γιατί πράγματι μας ενδιαφέρει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτή την κατάθεση βάλτε την στην τσαντούλα σας να την έχετε πάντοτε. Δεν είναι να κουβαλάτε και όλη τη δικογραφία. Ας την έχει ένας και τη βλέπετε όλοι. Δεν είναι και τίποτα δύσκολο αυτό. Τόσο πεπειραμένους συνηγόρους και να βρίσκουν δυσκολίες, αλίμονο. Πέστε μου τι ακριβώς συνέβη.
Κύριε Ταρασουλέα, εκείνη την εποχή ήσασταν εν ενεργεία; Εν ενεργεία. Αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου. Μάλιστα. Που μένατε;
Π. ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Πιο πάνω απ’ το Χαλάνδρι, Πολύδροσο λέγεται.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στο Πολύδροσο.
Π. ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Δεν είμαι και σε τόσο καλή ψυχολογική κατάσταση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το αντιλαμβάνομαι και πραγματικά συμπαθώ την περίπτωσή σας, αλλά εδώ όπως ξέρετε εμείς είμαστε απρόσωποι. Αφήνουμε απ’ έξω τα συναισθήματά μας και δικάζουμε πράξεις και κατηγορουμένους συγκεκριμένα.
Π. ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Θα προσπαθήσω να θυμηθώ τα περιστατικά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αναπλάσετε στη μνήμη σας.
Π. ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Το βράδυ εκείνο είχαμε τηλεφωνηθεί με συγγενείς να κάνουμε επισκέψεις, ήταν η εορτή του Αγ. Αθανασίου, σε εορτάζοντες συγγενείς και είχαμε τηλεφωνηθεί να πάμε να τους επισκεφθούμε. Όταν ήρθε η ώρα 8 περίπου βγήκαμε απ’ το σπίτι έξω. Μου λέει η γυναίκα μου προχώρησε, πάρε αυτά τα γλυκά, προχώρησε, βάλτα στο αυτοκίνητο στο πορτμπαγκάζ και ακολουθώ και εγώ.
Έφτασα στο αυτοκίνητο που ήταν παρκαρισμένο απέναντι απ’ το σπίτι μας, άνοιξα το πορτμπαγκάζ για να βάλω τα γλυκά μέσα και όπως σχεδόν είχα τελειώσει και ετοιμαζόμουν να κλείσω το πορτμπαγκάζ, πλησίασε ο δράστης εκεί και με πυροβόλησε τρεις ή τέσσερις φορές δεν θυμάμαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Που σας πυροβόλησε;
Π. ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Στα πόδια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σε ποιο σημείο, μπορείτε να μου δείξετε;
Π. ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Εδώ στην ινιακή αρτηρία. Εδώ ήταν ένα τραύμα έξω. Εδώ στην κνήμη είχε ένα διαμπερές τραύμα και εδώ στο γόνατο είχε σφηνωθεί μια σφαίρα μέσα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τέσσερις.
Π. ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Τρεις ή τέσσερις, μάλλον τέσσερις ήταν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έτσι όπως δείξατε, ένα, δύο, τρία, τέσσερα μου δείξατε.
Π. ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Δυο διαμπερή, ένα διαμπερές, ένα στο γόνατο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στο γόνατο ήταν τυφλό, έμεινε μέσα.
Π. ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Έμεινε μέσα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σφηνώθηκε. Τα άλλα περάσανε. Φύγανε.
Π. ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Και ένιωσα πόνους, έπεσα κάτω και σύρθηκα στο πεζοδρόμιο που ήταν εκεί κοντά το πεζοδρόμιο και γύρισα να δω. Έπαθα μια πλήρη σύγχυση. Δεν κατάλαβα τι είχε συμβεί, τι μου συνέβη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σοκ.
Π. ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Σοκ, αυτό. Και γύρισα να δω και είδα τον δράστη πάνω μου ήταν με το πιστόλι και περίμενα μήπως θα συνέχιζε να πυροβολεί. Και του λέω γιατί το κάνεις αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μιλήσατε; Γιατί το κάνεις αυτό.
Π. ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Δεν πήρα καμία απάντηση. Με κοίταξε λίγο αμήχανα, ήταν και σκοτάδι τότε και απεχώρησε ήσυχος, χωρίς να τρέξει κλπ. Και είδα ότι τον ακολουθεί και ένας άλλος εκεί, ο οποίος προφανώς παρακολουθούσε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο οποίος ήταν κοντά πολύ.
Π. ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Λίγα βήματα, δυο μέτρα, τρία πιο πίσω. Είχα την εντύπωση ότι παρακολουθούσε όλη αυτή την διαδικασία. Μόλις τελείωσε τον ακολούθησε και πήγαν πιο πέρα και μπήκανε σε ένα αυτοκίνητο το οποίο δεν είδα εγώ, δεν μπορούσα να δω τίποτα. Και απεχώρησαν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θέλω να μου πείτε, αναγνωρίζετε κανένα απ’ αυτά τα δύο πρόσωπα.
Π. ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Όχι κύριε Πρόεδρε γιατί ήταν νύχτα. Το σοκ εκείνο, το αιφνίδιο εκείνο, που να θυμάμαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτή τη στιγμή αν τους δείτε τους αναγνωρίζετε; Για πέστε μου.
Π. ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Όχι. Λίγο ο πρώτος το ανάστημά του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιος απ’ τους τρεις; Ο Σάββας;
Π. ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Δεν τον αναγνωρίζω, αλλά μου θυμίζει κάπως.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κάτι σας θυμίζει, αλλά δεν είστε βέβαιος αν είναι αυτός.
Π. ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο άλλος;
Π. ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Ο άλλος που ακολουθούσε σχεδόν δεν τον θυμάμαι καθόλου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα επακόλουθα ποια είναι.
Π. ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Εν τω μεταξύ έπεσα εγώ κάτω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η σύζυγός σας εν τω μεταξύ έφτασε. Η σύζυγός σας ερχόταν πίσω σας.
Π. ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Ήταν όταν με πυροβόλησε ήταν δίπλα στο αυτοκίνητο η γυναίκα μου και κάτι είπε, βοήθεια, κάτι φώναξε. Δεν θυμάμαι. Εν τω μεταξύ βγήκαν και οι γείτονες εκεί οι οποίοι έτρεξαν. Ένας γιατρός επάνω με τη σύζυγό του άκουσα ότι πρέπει να μεταφερθώ διότι είχα αιμορραγία ακατάσχετη κύριε Πρόεδρε.
Μέσα στο αυτοκίνητο του γείτονα, είχε γεμίσει αίματα απ’ την αιμορραγία και όπως έμαθα, μια κυρία σύζυγος ενός γιατρού του χειρούργου που έμενε απέναντι αυτός, άκουσα ότι θα πηγαίναμε στο ΙΑΤΡΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ. Με μεταφέρανε εκεί και τηλεφώνησε στο ΙΑΤΡΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ότι φέρνουν τον κ. Ταρασουλέα τραυματισμένο.
Γιατί τα λέω αυτά; Διότι συνέτρεξαν ορισμένοι και διεσώθηκα εγώ. Σε πέντε λεπτά ήμουν στο ΙΑΤΡΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ. Αμέσως με χειρουργήσανε, είχα ακατάσχετη αιμορραγία και έτσι επέζησα, γλίτωσα. Είχε τρωθεί εδώ η ινιακή αρτηρία, εδώ το φλεβικό σύστημα, είχα μια ακατάσχετη αιμορραγία και ευτυχώς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το ότι διασωθήκατε συνέβαλε τι;
Π. ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Η έγκαιρως μεταφορά μου εκεί. Όπως μου είπαν οι γιατροί την άλλη μέρα που συνήλθα, μου είπαν ο γιατροί?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και πάμε τώρα στο δύσκολο θέμα, τι σκόπευε αυτός που σας πυροβόλησε; Να σας σκοτώσει; Να σας τραυματίσει; Βαριά; Ελαφρά; Να σας φοβίσει; Τι απ’ όλα;
Π. ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Εγώ πιστεύω το εξής όπως έζησα απ’ την αρχή. Όταν πυροβολήθηκα είχα σκύψει έτσι για να βάλω τα πράγματα. Νομίζω ότι πρέπει να είχε σκοπό να με σκοτώσει. Ο τρόπος που με χτύπησε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όταν λέμε να με σκοτώσει τι δηλαδή; Να σας πλήξει σε κάποιο άλλο μέρος του σώματος και αστόχησε;
Π. ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Όπως είχα σκύψει νομίζω ότι μπορούσε και λίγο πιο πάνω να με χτυπούσε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήταν δύσκολο γι’ αυτόν να σας χτυπήσει σε ένα σημείο, όπως λέγονται ζωτικά σημεία, όπως είναι το στήθος, τα σπλάχνα εδώ κάτω προς την κοιλία;
Π. ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Όχι αυτό δεν μπορώ να το ξέρω. Μπορούσε να το κάνει και αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το ότι επέλεξε τα πόδια και ήταν τόσο κοντά που ξέρετε αυτά τα πράγματα αγχέμαχα τα λέγαμε στο στρατό τα όπλα γιατί είναι από κοντά, δεν είναι τώρα να κάτσω να πυροβολήσω έναν εγώ στα 20 μέτρα. Αλλά αν είναι τόσο κοντά.
Π. ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Δεν ξέρω πόσο κοντά. Εγώ δεν τον είδα όταν ήρθε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν τον είδατε;
Π. ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Όχι. Εγώ ένιωσα τον πόνο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γιατί του είπατε κάτι, του είπατε?
Π. ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Όταν έπεσα κάτω τραυματισμένος το είπα. Δεν τον είδα εγώ σε πόση απόσταση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μετακινήθηκε πάλι δηλαδή; Θέλω να πω, αντιληφθήκατε ότι σας πυροβόλησε και μετά ήρθε κοντά σας ακόμα;
Π. ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Όταν γύρισα και τον είδα κρατούσε ακόμα το πιστόλι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πόσο κοντά ήταν;
Π. ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Από εδώ μέχρι εκεί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήταν τόσο.
Π. ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Περίπου τόσο. Είχε μια απόσταση. Και του είπα, γιατί το κάνεις αυτό; Γιατί; Δεν ήξερα, δεν είχε προηγηθεί καμία περίπτωση να έχω κανένα τηλεφώνημα, κανένα παράπονο από κανέναν. Πάντως ήταν κάτι το πολύ αιφνίδιο δηλαδή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εμείς ψάχνουμε τώρα αν υπήρχε ανθρωποκτόνος δόλος ή όχι. Ένας που πυροβολεί κάποιον στα πόδια, τι έχει στο νου του να κάνει; Αποδέχεται ένα αποτέλεσμα ανθρωποκτόνο; Ξεκινάμε έτσι.
Π. ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Εγώ θα σας πω πως το σκέφτομαι και πως το πιστεύω. Όταν πυροβολείς έναν άνθρωπο και οι σφαίρες όχι χαμηλά στα πόδια και ψηλά και είναι σκυμμένος κάτω και τον πυροβολείς κατ’ επανάληψη, αποδέχεσαι το θάνατό του. Είναι φανερό αυτό. Δεν τον κάνεις μόνο για να τον τραυματίσεις στο πόδι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το αποδέχεσαι εκ του γεγονότος ότι πρώτον, τον εγκαταλείπεις και μπορεί να αιμορραγήσει και να πεθάνει;
Π. ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Και αυτό κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεύτερον, ότι μπορεί οι γιατροί να μην κάνουν καλά τη θεραπεία; Υπάρχει και αυτό μέσα;
Π. ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Δεν νομίζω. Νομίζω όταν πυροβολείς κάποιον τρεις-τέσσερις φορές, είναι σκυμμένος κάτω και τον πυροβολείς ψηλά στο αρτηριακό, διότι είναι κατεστραμμένες οι αρτηρίες όλες επάνω ψηλά. Δεν πυροβόλησε κάτω χαμηλά στα πόδια για να πεις ότι ήθελε τραυματισμό. Αποδεχόσουν τον θάνατο, διότι όπως μου είπαν μετά?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τον ήθελε ή τον θεωρούσε πιθανό και το αποδέχτηκε; Ήταν δηλαδή άμεσος που λέμε ο δόλος;
Π. ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Αυτό το θεωρώ ότι οπωσδήποτε αποδεχόταν. Δεν μου μένει καμία αμφιβολία. Τώρα αν ήθελε να με αφήσει επιτόπου εκείνη τη στιγμή, να με σκοτώσει επιτόπου, δεν μπορούσα να ξέρω εγώ τις προθέσεις του. Ότι αποδεχόταν τον θάνατό μου διότι εκεί που με χτύπησε, εδώ όλο το αρτηριακό σύστημα είχε υποστεί?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είχε προηγηθεί πυροβολισμοί εναντίον κάποιου εισαγγελικού λειτουργού στα πόδια επίσης; Πριν από εσάς καμία βδομάδα.
Π. ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Νομίζω του Ανδρουλιδάκη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και ποια ήταν η εξέλιξη της κατάστασής του εκείνο το 8ήμερο; Που βρισκόταν;
Π. ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Εγώ έμαθα ότι πήγε?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ξαναπυροβολήσανε πάλι.
Π. ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Στον ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ πήγε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στον ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ, αλλά ήταν καλή η κατάστασή του, ότι ξεπέρασε το θάνατο ή λέγανε ότι?
Π. ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Δεν ξέρω κύριε Πρόεδρε, τις ημέρες εκείνες εγώ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχουν σημασία και τα προηγηθέντα.
Π. ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Τις ημέρες εκείνες εγώ νοσηλευόμουν σε μια κατάσταση άσχημα. Δεν μπορούσα να ξέρω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πριν σας πυροβολήσουν δεν ξέρατε ποιες θα είναι οι εξελίξεις;
Π. ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Το μετά δεν ξέρω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας είπα, ο Ανδρουλιδάκης είχε προηγηθεί μια βδομάδα από εσάς, δέκα μέρες. Ξέρετε η εξέλιξή του μέχρι εκείνη την ημέρα ποια ήταν; Ήταν καλή εξέλιξη; Είχε ξεπεράσει τα πάντα; Τι λέγανε οι γιατροί;
Π. ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Δεν θυμάμαι. Εκείνο που θυμάμαι είναι ότι στον ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ που πήγε δεν έγινε?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο δόλος που υπάρχει αν είναι ενδεχόμενος ή όχι, είναι κατά τη στιγμή της πράξης, δηλαδή κατά τη στιγμή που πυροβολεί ποιες παραστάσεις έχει αυτός στο μυαλό του για το ενδεχόμενο, γιατί λέτε για ενδεχόμενο. Τέλος πάντων. Κύριε Εισαγγελεύς;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ξέρετε τι είχε στο μυαλό του; Τι λέτε;
Π. ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Εγώ πιστεύω ότι στο μυαλό του είχε ότι έπρεπε?
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πως εσκέπτετο δηλαδή; Μπορείτε να ξέρετε;
Π. ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Δεν μπορώ να ξέρω πως σκεφτόταν, αλλά ο τρόπος που ενήργησε και με πυροβόλησε ήταν ότι δεν ήθελε απλώς να με τραυματίσει, να με σκοτώσει. Έτσι πιστεύω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ρωτηθήκατε γιατί δεν σας πυροβόλησε σε άλλο μέρος του σώματός σας, το κεφάλι ας πούμε ή στο στήθος; Γιατί δεν το έκανε αυτό; Με τα πλήγματα αυτά γνώριζε ο κατηγορούμενος ότι ενδέχεται να πεθάνετε;
Π. ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Ασφαλώς το γνώριζε. Το πιστεύω απόλυτα αυτό.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Το αποδέχθηκε;
Π. ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Και το αποδέχθηκε, αυτό πιστεύω απόλυτα. Όπως έζησα την όλη αυτή, το πιστεύω απόλυτα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Είπατε δηλαδή γιατί δεν πεθάνατε, το είπατε προηγουμένως.
Π. ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Ναι, εάν δεν βρίσκονταν οι γείτονες και επάνω από την πολυκατοικία να βγει ο γιατρός με τη γυναίκα του να τηλεφωνήσουν αμέσως και να με μεταφέρουν αμέσως, ήδη οι γιατροί μου είπαν, 10 λεπτά εάν καθυστερούσες, μου λέει, δυστυχώς ?
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Θα επέρχετο ο θάνατος.
Π. ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Έτσι ακριβώς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Υπάρχει καμιά ερώτηση από την έδρα;
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πέστε μου κ. μάρτυρα όταν φτάσατε στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών, τα τραύματά σας σε ποια κατάσταση ήταν από πλευράς αιμορραγίας ή όχι;
Π. ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Εγώ εκείνο που άκουσα από τους γιατρούς, με μεταφέρανε διότι ήμουν σε μία κατάσταση, άκουγα τον καθηγητή τον χειρούργο αυτόν που με χειρούργησε, γρήγορα διότι αιμορραγεί κατά τρόπον αυτό για να προλάβουμε.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Επομένως φτάσατε εκεί αιμορραγώντας;
Π. ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Αιμορραγώντας και έγινε αμέσως η χειρουργική επέμβαση.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πάμε σε ένα δεύτερο μέρος του επεισοδίου. Ο δράστης σας πυροβολεί τέσσερις φορές, είπατε εδώ ότι εάν ήταν να με τραυματίσει, έφτανε και μία. Τέλος πάντων. Τι κάνει μετά; Πυροβολεί εσάς, εσείς ή αν το είδατε τι κάνει ή εάν το μάθατε τι έγινε, πως απομακρύνθηκε από εκεί;
Π. ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Με κοίταξε όταν του είπα, γιατί; Και απομακρύνθηκε χωρίς να τρέξει, χωρίς ?
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Και τελικά; Ήταν μόνος, είχε κανέναν άλλον, έφυγε με κανέναν άλλο, αυτό σας ρωτάω;
Π. ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Βέβαια, ακολουθείτο από έναν άλλον. Και πήγαν πιο πέρα και μπήκαν σε ένα φορτηγό – ημιφορτηγό αυτοκίνητο, όπως μου είπαν οι γείτονες, το οποίο το οδηγούσε άλλος. Δεν ξέρω ποιος ήταν.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν έχω άλλη ερώτηση.
κ.ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Μάθατε ποιος ανέλαβε την ευθύνη για την πράξη αυτή;
Π. ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Έμαθα, ότι την ευθύνη ανέλαβε τελικώς, παρουσιάστηκε στην Αστυνομία ο κ. Κουφοντίνας νομίζω.
κ.ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Όχι, ποια οργάνωση ανέλαβε;
Π. ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Η «17Ν› ανέλαβε με προκήρυξή της.
κ.ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Με προκήρυξή της την οποία διαβάσατε;
Π. ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Την προκήρυξη; Ναι.
κ.ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Θυμόσαστε το λόγο για τον οποίον σας χτύπησαν;
Π. ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Νομίζω, θα μου επιτρέψτε να το πω αυτό, όταν την διάβαζα χρειάστηκε να κάνω ερμηνείας της για να καταλάβω, ειλικρινώς.
κ.ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Τι καταλάβατε;
Π. ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Θα πω το εξής, ότι για να δικαιολογηθεί η πράξη αυτή που απέδιδαν ?
κ.ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Αν θυμόσαστε κατ’ αρχάς, πρέπει να ήταν κοινή η προκήρυξη, αφορούσε και εσάς και τον μακαρίτη τον Ανδρουλιδάκη. Ήταν κοινή;
Π. ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Δεν θυμάμαι, όχι.
κ.ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Δεν το θυμόσαστε. Κοινή είναι, θα την διαβάσουμε, αφορούσε και τους δυο.
Π. ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Και μάλιστα κάποιος μου την διάβασε εκεί, την φέρανε σε εφημερίδα.
κ.ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Ναι, απαντήστε τώρα αυτό που σας ρώτησα.
Π. ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Η έννοια της προκηρύξεως ήταν: υποστήριζε ότι κάλυπτα ανθρώπους οι οποίοι ήταν εκμεταλλευτές του λαού και αναφερόταν στον Καθηγητή Ανδρεάδη νομίζω. Η υπόθεση Ανδρεάδη η οποία είχε έρθει στον ¶ρειο Πάγο τότε που μετείχα κι εγώ και θυμάμαι ως εξής την υπόθεση αυτή: είχε βγει ένα απαλλακτικό βούλευμα από το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών και για τον Ανδρεάδη, δεν θυμάμαι τους αντιδίκους. Το απαλλακτικό βούλευμα είχε ασκηθεί έφεση στο Συμβούλιο Εφετών, απηλλάγη και από το Συμβούλιο Εφετών και έκαναν αίρεση μετά στον ¶ρειο Πάγο και έτυχε να χειριστώ εγώ.
Τώρα θυμήθηκα ότι στην προκήρυξη έλεγαν ότι εγώ έκανα απαλλακτική πρόταση για να αθωωθεί ο Ανδρεάδης, ενώ δεν έκανα εγώ καμιά απαλλακτική πρόταση, μετείχα στο δικαστήριο αυτό και θυμάμαι ότι ομοφώνως το Δικαστήριο του Αρείου Πάγου, οι λόγοι αναίρεσης θεωρήθηκαν αβάσιμοι, έλλειψη αιτιολογίας, δηλαδή το Συμβούλιο συμφώνησε με την πρόταση του Εισαγγελέα, ως προς την απόρριψη της αναίρεσης. Αυτό το είπαν αυτοί ότι ήταν απαλλακτική πρόταση.
Τους εξήγησα μετά ότι ο ¶ρειος Πάγος δεν ασχολήθηκε με την ουσία αυτού, ασχολείται καθαρώς με το νομικό. Αυτή είναι η όλη ιστορία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κύριος συνάδελφος.
Β. ΚΟΥΡΝΑΚΗΣ: Κύριε μάρτυς μπορείτε να δώστε κάποια εξήγηση γιατί ο πυροβολήσας σας επέλεξε το σημείο των ποδιών, το κάτω μέρος του σώματος και όχι το άνω μέρος, όπως είναι το κεφάλι;
Π.ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Το τι επέλεξε δεν μπορώ να το ξέρω εγώ. Αυτός τη στιγμή εκείνη ακολουθούσε δεν ξέρω σε πόση απόσταση και έβγαλε το πιστόλι και πυροβολούσε. Τώρα μπορούσε να κάνει επιλογή; Πυροβολούσε έναν άνθρωπο που ήταν σκυμμένος στο αυτοκίνητο.
Β. ΚΟΥΡΝΑΚΗΣ: Δεν ήταν εύκολο σαν στόχος το κεφάλι, ήταν εύκολος στόχος τα πόδια;
Π.ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Δεν νομίζω ότι ήταν εύκολος στόχος. Αυτός έβγαλε το πιστόλι και πυροβόλησε όπου θα με έβρισκαν οι σφαίρες.
Β. ΚΟΥΡΝΑΚΗΣ: Δεν θα μπορούσε να περιμένει να σηκωθείτε όρθιος, κλείνοντας το καπό του αυτοκινήτου και την ώρα που θα ήσασταν όρθιος να σας πυροβολήσει από την απόσταση που ήταν; Θα υποστηριχθεί αυτό –πιστεύω- από μέρους της Υπεράσπισης κυρίως, γιατί αφού ήθελε να σας σκοτώσει, γιατί να μην σας πυροβολήσει στο κεφάλι.
Π.ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Να σας πως το σκέφτομαι: ήταν η γυναίκα μου δίπλα και περίμενε να κλείσω το καπό και ίσως σου λέει «να προλάβω να πυροβολήσω και να φύγω, έχω εντολή να προλάβω να τον σκοτώσω›. Όπως ήταν εκεί, από την απόσταση που είχε, πυροβόλησε χωρίς να κάνει επιλογή.
Β. ΚΟΥΡΝΑΚΗΣ: Μπορεί κανείς να σκεφτεί ότι με τον τρόπο αυτό έδειχνε η Οργάνωση η οποία ανέλαβε την ευθύνη αυτής της πράξης απέναντί σας του τραυματισμού, να φαίνεται προς τα έξω ότι δεν είναι και οι δράστες, οι κοινοί δολοφόνοι;
Π.ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Δεν μπορώ να το ξέρω αυτό.
Β. ΚΟΥΡΝΑΚΗΣ: Γιατί όταν πυροβολείς κάποιον από μικρή απόσταση, όπως λέτε 2 μ. στο κεφάλι δεν μπορεί να αμφισβητηθεί η ανθρωποκτόνος πρόθεση. Ενώ όταν τον πυροβολείς στα πόδια;
Π.ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Οπωσδήποτε. Η απόσταση δεν ήταν 2 μ. πρέπει να ήταν περισσότερο και εγώ νομίζω ότι όταν άρχισε να με πυροβολεί ήταν σε μεγάλη απόσταση, ήθελε να τελειώσει την εντολή που είχε και να φύγει και οι σφαίρες με βρήκαν σε αυτά τα μέρη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καλώς. Υπάρχει ερώτηση από την Πολιτική Αγωγή; Ο κ. Ευαγγελάτος.
Δ.ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Πείτε μου κ. μάρτυς μάθατε το σημείο όπου σας χτύπησαν στις φλέβες εάν είναι καίριο ή αν είναι αμελητέο και δεν μπορεί να επιφέρει το θάνατο; Τι μάθατε;
Π.ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Οι γιατροί μου είπαν ότι το μέρος που με χτύπησαν ήταν τέτοιο, ήταν μέρος του σώματος στο οποίο ετρώθηκαν αγγειακά όργανα μεταξύ των οποίων ήταν η ιγνυακή αρτηρία αυτή, η φλέβα η οποία μετά έκανα εγχείρηση, το φλεβικό σύστημα υπέστη μεγάλη ζημιά γι’ αυτό ήταν και ακατάσχετη η αιμορραγία.
Δ.ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Πως εξηγείτε το φαινόμενο που όχι μόνο σε εσάς αλλά και σε άλλους παθόντες, να χτυπούν οι δράστες της 17Ν στο ίδιο σημείο, εκεί όπου υπάρχουν ινιακές αορτές και ινιακές φλέβες;
Π.ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Γνώριζαν –φαίνεται- ότι είναι ζωτικά που οπωσδήποτε θα επέρχετο ο θάνατος.
Δ.ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Έπρεπε επομένως να γνωρίζουν ότι αυτά τα σημεία όπου σας χτύπησαν είναι επικίνδυνα να επέλθει ο θάνατος, αν δεν το προλάβει κανένας;
Π.ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Ασφαλώς το γνώριζαν. Όταν βγάζει ο άλλος το πιστόλι και σε πυροβολεί από τέτοια απόσταση, οπωσδήποτε.
Δ.ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Είπατε για ένα φορτηγάκι. Μάθατε αν αυτό το φορτηγάκι, το ίδιο φορτηγάκι προτού να κάνουν την απόπειρα εναντίον σας, διήρχετο απ’ έξω από το σπίτι σας;
Π.ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Ναι παρακολουθούσε. Με παρακολουθούσαν επί μέρες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τον είχατε αντιληφθεί;
Π.ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Εγώ όχι, μια γειτόνισσα.
Δ.ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Ποιος νομίζετε επομένως ότι ήταν ο δράστης της εναντίον σας απόπειρας; Ποιος νομίζετε και από ποια στοιχεία το νομίζετε αυτό;
Π.ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Από τα στοιχεία πρέπει να ήταν ο πρώτος κατηγορούμενος.
Δ.ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Ο οποίος είπατε και προηγουμένως ότι ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πρώτος κατηγορούμενος είναι ο κ. Κουφοντίνας. Εννοείτε ο Σάββας. Μη λέει έτσι, να λέει όνομα για να γράφετε στα πρακτικά. Μη μπερδεύουμε τους ανθρώπους.
Δ.ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Με τι σφαίρα σας χτύπησαν;
Π.ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Με το ίδιο πιστόλι που χτύπησαν και τον Ανδρουλιδάκη.
Δ.ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Και με τις ίδιες σφαίρες όπως διαπιστώθηκε από την εγκληματολογική έρευνα.
Π.ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Ναι.
Δ.ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Ξέρετε πρέπει να οφείλετε και χάρη στον κ. Ξηρό διότι έλαβε εντολή λέει να σας αδειάσει το περίστροφο με 4 σφαίρες κι αυτός σας έριξε 3 μόνο σφαίρες.
(Διαλογικές συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρακαλώ να διατηρηθεί η ηρεμία. Μη τη χαλάμε την ηρεμία. Αυτό που είπατε είναι θέμα απολογίας την οποία την έχουν αρνηθεί.
Δ.ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Έλαβε εντολή λέει. Παρακαλώ. Θα παρακαλέσω να ορκιστεί ο κ. Ξηρός, γιατί λέει «έλαβα εντολή›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Ξηρέ, θέλετε να πείτε αυτή τη στιγμή αν λάβατε εντολή; Θέλετε να απαντήσετε σ’ αυτό που σας ρωτάει; Λάβατε εντολή λέει να του αδειάσετε 4 σφαίρες κι εσείς ρίξατε 3.
Σ. ΞΗΡΟΣ: (Εκτός μικροφώνου) Από που έχετε πληροφορίες;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λέτε κάτι τέτοιο ή όχι; Θέλετε να το πείτε ή δεν θέλετε;
Σ. ΞΗΡΟΣ: Θα σας πω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αν το θέλετε, πέστε το.
Σ. ΞΗΡΟΣ: Εντολές δεν κυκλοφορούσαν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ορίστε, αυτή είναι η θέση του.
Δ.ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Στο σημείο αυτό θα μου επιτρέψετε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι να σας επιτρέψω;
Δ.ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Να σας διαβάσω ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν παρακολουθείτε ολόκληρη τη διαδικασία. Δεν έχουμε δικαίωμα να αναγνώσουμε μια κατάθεση την οποία την έχουν προσβάλει ότι είναι προϊόν βασανιστηρίων κλπ. Αυτό θα γίνει στο τέλος. Μη κάνετε κανένα αστείο και τη διαβάσετε.
Δ.ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Σέβομαι την υπόδειξη σας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πρέπει να τη σεβαστείτε γιατί είναι η δικονομία η ίδια, δεν είμαι εγώ.
Δ.ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Εντάξει. Πείτε μου κ. Ταρασουλέα. Εσείς μάθατε και από το μάθατε, ποίος και ποίος ήταν στην απόπειρα της ανθρωποκτονίας εναντίον σας;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: (εκτός μικροφώνου) Κύριε Πρόεδρε αν μου επιτρέπετε επιχειρεί να ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας παρακαλώ, δεν υπάρχει λόγος. Ο μάρτυρας αυτά που ξέρει από ιδία ..
Π.ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Εγώ κ. Πρόεδρε είπα ότι δεν ξέρω ποιος ήταν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πέστε το στον συνήγορο σας, μη το λέτε εμένα. Εγώ δεν σας ρώτησα τέτοια πράγματα. Είδατε τι σας ρώτησα. Παρακαλώ καθίστε.
Έχουν προσληφθεί ως προϊόντα, καταλαβαίνετε το Σύνταγμα απαγορεύει. Πριν λήξει αυτή η ιστορία να πούμε εμείς ότι είναι προϊόντα βασανιστηρίων ή δεν είναι, δεν μπορούμε να τις χρησιμοποιήσουμε.
Τι να κάνω εγώ τώρα; Πέστε μου τι να κάνω. Να σταματήσω όλη τη δίκη και να κάθομαι να κάνω ολόκληρη την απόδειξη; Δεν έρχεστε συνέχεια εσείς εδώ να δείτε ότι όλη η δίκη πάει έτσι. Μη τη χαλάσουμε τώρα. Ελάτε.
Δ.ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Δεν έχω άλλη ερώτηση κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ερώτηση από την Υπεράσπιση αν υπάρχει κάτι.
κ. ΒΛΑΧΟΣ: Πείτε μας σας παρακαλώ, από ποία απόσταση είπατε σας πυροβόλησε ο δράστης;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήταν στραμμένη η πλάτη του. Μη τον ρωτάτε τα ίδια. Παρακαλώ πολύ.
κ. ΒΛΑΧΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, ανθρωποκτόνο πρόθεση προσπαθούμε να εξακριβώσουμε από την απόσταση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν άρκεσε που το ρώτησα εγώ; Τι θέλετε να το ρωτάτε πάλι;
κ. ΒΛΑΧΟΣ: Θέλουμε να το ρωτήσουμε γιατί από την απόσταση από την οποία έπεσαν οι πυροβολισμοί ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας έδειξε από εδώ μέχρι εκεί όταν γύρισα πίσω. Τι να κάνουμε δηλαδή;
κ. ΒΛΑΧΟΣ: Εγώ θέλω να πω στον κ. μάρτυρα ότι όταν κατέθεσε μετά το γεγονός, κατέθεσε ότι πυροβολήθηκε από απόσταση μισού με ενός μέτρου.
Π.ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Είπα εγώ;
κ. ΒΛΑΧΟΣ: Βεβαίως. Αναγιγνώσκεται η κατάθεση του μάρτυρος η προανακριτική στην οποία λέει: «όπως ήμουν σκυμμένος μας πλησίασε σε πολύ κοντινή απόσταση, μισό με ένα μέτρο, ένας άγνωστος του οποίου την παρουσία πριν ούτε καν είχα αντιληφθεί.
Π.ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Εκείνη την στιγμή που τα κατέθεσα αυτά, έτσι το πίστευα, ότι ήρθε από πίσω σε μικρή απόσταση. Μα μετά ενθυμούμουν αυτά τα πράγματα και σκεφτόμουν ότι δεν ήταν δυνατόν. Και με το σοκ που υπέστην. Πιστεύω ότι άρχισε να με πυροβολεί, που είμαι πιο ψύχραιμος τώρα, από μεγαλύτερη απόσταση.
κ. ΒΛΑΧΟΣ: Κύριε μάρτυς, η σύζυγος σας ήταν μπροστά στο συμβάν;
Π.ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Ναι.
κ. ΒΛΑΧΟΣ: Με τη σύζυγο σας συζητήσατε για το συμβάν;
Π.ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Τι να συζητήσουμε;
κ. ΒΛΑΧΟΣ: Αν συζητήσατε πως συνέβη, τις λεπτομέρειες.
Π.ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Προσπαθούσαμε να το ξεχάσουμε το συμβάν.
κ. ΒΛΑΧΟΣ: Ξέρετε τι έχει καταθέσει η σύζυγος σας επίσης για την απόσταση ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρακαλώ, δεν κάνουμε σύγκριση καταθέσεων.
κ. ΒΛΑΧΟΣ: Είπατε ότι οι δράστες είχαν για σας ανθρωποκτόνο πρόθεση. Διαβάσατε την προκήρυξη η οποία δημοσιεύτηκε μετά την επίθεση εναντίον σας;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπε τη διάβασε.
κ. ΒΛΑΧΟΣ: Εδώ θα μου επιτρέψετε γιατί είναι έτσι κι αλλιώς αναγνωστέο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα τη διαβάσουμε στην ώρα της. Τον μάρτυρα έχετε να τον ρωτήσετε;
κ. ΒΛΑΧΟΣ: Εφόσον ο μάρτυρας διάβασε την προκήρυξη, η οποία λέει «αποφασίσαμε να χτυπήσουμε πυροβολώντας στα πόδια›, πως έρχεται εφόσον γνωρίζει αυτό το πράγμα και καταθέτει ότι είχαν ανθρωποκτόνο πρόθεση;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εκτίμηση του είναι. Θα του πείτε εσείς τι θα πει; Μήπως θέλετε να υπαγορεύσετε και στους μάρτυρες τι να λένε;
κ. ΒΛΑΧΟΣ: Όχι κ. Πρόεδρε, αλλά από κάποια στοιχεία πρέπει εμείς να συνάγουμε αν υπήρξε ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς κι εμείς βέβαια τελικά θα κάνουμε αυτές τις εκτιμήσεις, αλλά ο μάρτυρας τι να πει ο άνθρωπος; Αφήστε να πει τα δικά του.
κ. ΒΛΑΧΟΣ: Εγώ κ. μάρτυς ξεκινώντας από την έκθεση αυτοψίας στην οποία επίσης αναφέρεται και θα αναγνωστεί ως αναγνωστέο έγγραφο ότι πυροβοληθήκατε από απόσταση 1 μέτρου και τη στιγμή που όπως είπατε ο ίδιος ήσασταν σκυμμένος στο πορτμπαγκάζ, εσείς πιστεύετε ότι οι δράστες δεν είχαν άλλη δυνατότητα να σας χτυπήσουν σε άλλο σημείο του σώματος σας;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπε «ναι, είχαν, αλλά δεν ξέρω γιατί δεν ήθελαν›. ¶μα θέλετε να τα λέμε, ο καθένας που θα ρωτάει τα ίδια να του τα λέει αλλιώς; Είπε ο άνθρωπος.
(Διαλογικές συζητήσεις)
Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: Κύριε Εισαγγελεύ, ειλικρινά χαίρομαι που είστε καλά και γερός και βρισκόσαστε μαζί μας σήμερα. Η ιδιότητα σας ακόμα περισσότερο θα μας βοηθήσει ενδεχομένως να διευκρινίσουμε τον νομικό χαρακτηρισμό που όπως καταλαβαίνετε απασχολεί αυτή τη στιγμή.
Στη συνέχεια της ερώτησης του συναδέλφου μου ως προς την απόσταση, εγώ ξεχνάω την προανακριτική σας. Καταλαβαίνω ότι μπορεί κάποιος στη συνέχεια να επεξεργαστεί διαφορετικά τα πράγματα ή να κάνει άλλες εκτιμήσεις.
Αναφέρατε όμως προηγουμένως στην κατάθεση σας ότι μετά τους πυροβολισμούς και όταν εσείς είχατε πλέον τραυματιστεί, ήσασταν στο έδαφος, ήταν από πάνω σας, τότε που του απευθύνατε και το λόγο. Έτσι το άκουσα. Ήταν από πάνω μου είπατε με το πιστόλι στο χέρι. Στον βαθμό που ισχύει αυτό, τι τον εμπόδιζε να δώσει μια χαριστική βολή να το πω έτσι πιο σκληρά;
Π.ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Θέλετε να σας πω πως το σκέφτομαι; Ειλικρινά.
Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: Ναι, βεβαίως. Πολύ με ενδιαφέρει.
Π.ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Όταν στράφηκα προς το πρόσωπο του είχε πλησιάσει αυτός σε μένα και απευθύνθηκα, ήθελε να με ακούσει ίσως κιόλας, που του είπα «γιατί το έκανες αυτό;› και ήρθε σε μικρή απόσταση τότε. Εγώ θέλετε να πιστέψω κάτι; Το λέω κι αυτό. Ότι ίσως αυτή η στάση μου τελευταία στιγμή να τον απέτρεψε από το να συνεχίσει να με πυροβολεί. Διότι φοβήθηκα ότι θα συνέχιζε.
Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: Υπαναχώρηση δηλαδή έχουμε.
Π.ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Ότι ίσως κι αυτό που του είπα «γιατί το κάνεις αυτό;›, να είχε κάποια επίδραση. Υποθέσεις κάνω κι εγώ τώρα. Εκείνη την στιγμή ήμουν σε μια κατάσταση ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τον έλεγξε η συνείδηση του.
Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: Πάντως κ. Εισαγγελεύ δεν είχε κανένα πρόβλημα αν ήθελε να σας αφαιρέσει τη ζωή να το κάνει με μια επιπλέον σφαίρα σε ένα καίριο σημείο εκείνη τη στιγμή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό είναι δεδομένο. Μπορούσε αν ήθελε μία στο κεφάλι, αφού ήταν κοντά. Μια χαριστική που λέτε εσείς ή οτιδήποτε.
Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: Απομακρύνθηκε ήσυχα είπατε. Δηλαδή δεν υπήρχε ένας περισπασμός.
Π.ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Δεν έτρεξε. Ήταν η αποχώρηση του ήρεμη.
Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: Επίσης αναφερθήκατε σε κάποια ερώτηση για το όπλο που χρησιμοποιήθηκε. Αυτό ήταν μικρού διαμετρήματος λέει η ιατροδικαστική έκθεση, δηλαδή 38άρι. Σε σχέση - σας ρωτάω και λόγω της ιδιότητας σας, εκ της πείρας σας- με το 45άρι. Αυτά τα δύο όπλα ως προς το αποτέλεσμα έχουν διαφορά μεταξύ τους; Εννοώ γι’ αυτόν που θα πληγεί. Έχει διαφορά το 38άρι από το 45ντάρι; Αν υποθέσουμε ότι είναι μία σφαίρα, ας το απλοποιήσω, ποιο κάνει μεγαλύτερη ζημιά στο θύμα;
Π.ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Να σας πω τι μου είπαν μετά, ότι πήραν τη σφαίρα από τον κάλυκα και από εκεί διαπίστωσαν ότι το πιστόλι ήταν 38άρι, όπως μου λέγανε, δεν είναι και εγώ ειδικός, δεν ξέρω.
Β.ΚΑΡΥΔΗΣ: Λέω αν εκτιμάτε ότι έγινε συνειδητά η επιλογή του μικρότερου διαμετρήματος, αν εκτιμάτε ότι μπορεί να έχει σχέση ...
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό είναι επιχείρημα που θα το πείτε στο Δικαστήριο, τι να πει ο άνθρωπος αυτός;
Β.ΚΑΡΥΔΗΣ: Μα μιλάω στον Αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου κ. Πρόεδρε, με συγχωρείτε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχει αυτή τη θέση από την αρχή τώρα, τι να του την ανατρέψτε. Είναι πεποίθησή του φαίνεται, ότι ?
Β.ΚΑΡΥΔΗΣ: Καμία αντίρρηση, εγώ απευθύνομαι όμως σε όλους τους παράγοντες της Δίκης.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι να κάνουμε; Ρωτάτε τον άμα θέλετε. Λέει, άμα θέλανε να σας σκοτώσουν, γιατί να μην βάλουν 45ντάρι και να βάλουν το 38άρι που είναι ελαφρότερο όπλο. Τι λέτε εσείς;
Π.ΤΑΡΑΣΟΥΛΕΑΣ: Εγώ δεν ξέρω από πιστόλια, το 38άρι δεν σκοτώνει δηλαδή;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ είμαι νομικός και δεν ξέρω από πιστόλια, εσείς εγκληματολόγος όμως και ξέρετε.
Β.ΚΑΡΥΔΗΣ: Όχι – όχι, δεν ανακαλύπτουμε τους εγκληματίες οι Εγκληματολόγοι, μελετάμε το έγκλημα σαν κοινωνικό φαινόμενο κυρίως κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μήπως για αγιογραφίες ψάχνετε;
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: (Εκτός μικροφώνου)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βέβαια – βέβαια το διαβάσαμε αυτό. Αυτό αναγνώσθηκε από την πρώτη στιγμή στην υπόθεση Ανδρουλιδάκη και επειδή αυτές είναι, ζεύγονται κατά κάποιο τρόπο ?
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Επομένως υπάρχει στη γνώση του Δικαστηρίου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ασφαλώς. Αλλά ο μάρτυς όμως δεν θέλει να το πει έτσι, διότι έχει άλλη αντίληψη, τι να κάνω εγώ; Πρέπει να το πει οπωσδήποτε και ο μάρτυς; Εδώ εξετάζουμε μάρτυρα καταλαβαίνετε, δεν κάνουμε παίγνιο λογικής ή εκτίμησης αποδείξεων, εδώ εξετάζουμε το μάρτυρα, εάν ο μάρτυρας θέλει να το πει έτσι, δεν κάνω εγώ τίποτε άλλο.
Β.ΚΑΡΥΔΗΣ: Καμία αντίρρηση, αλλά νομίζω ότι μπορούμε ...
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και μην ξεχνάμε, ότι είναι και παθών, έστω και αν δεν είναι ο πελάτης σας ο οποίος έχει συμμετοχή ή κάποιο άλλος, η οργάνωση αυτή έχει αναλάβει και είναι παθών. Μπορεί εδώ να είναι φορτισμένος αυτός, ενώ εμείς δεν μπορούμε να είμαστε φορτισμένοι, δεν επιτρέπεται.
Β.ΚΑΡΥΔΗΣ: Καμία αντίρρηση. Μα δεν νομίζω ότι υπήρξε καμία αντιδικία προς τον κ. Εισαγγελέα, προς Θεού.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γι’ αυτό λέω, αφήστε τον καλύτερα.
Β.ΚΑΡΥΔΗΣ: Λέω όμως, ότι ανεξαρτήτως των αισθημάτων, των πολύ δικαιολογημένων των θυμάτων, πρέπει να αποδοθεί και να επιμεριστεί σωστά η κάθε ευθύνη για την κάθε πράξη και με το σωστό νομικό χαρακτηρισμό, έτσι δεν είναι;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από εμάς φυσικά.
Β.ΚΑΡΥΔΗΣ: Και γι’ αυτό είναι οι μάρτυρες εδώ για να βοηθήσουν και σ’ αυτό. Απευθύνομαι στην κρίση και στη γνώση του κ. Εισαγγελέα και λέω το εξής απλό κ. Εισαγγελέα, εάν κάποιος επιθυμεί, επιδοκιμάζει το θάνατο, επιδοκιμάζει το αποτέλεσμα, αυτό που λέμε ότι είναι ενδεχόμενος δόλος, αλλά είναι σε θέση άμεσα να το πετύχει αυτό που επιδοκιμάζει, δεν είναι λίγο οξύμωρο αυτό; Είναι σε θέση να πετύχει αυτό που ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι επιχείρημα υποθετικό, με βάση υποθετικό συλλογισμό τον οποίον να τον εκτιμήσουμε. Αν έχετε και εσείς κ. Χρυσικόπουλε κάποια ερώτηση. Και εσείς κα Κούρτοβικ. Όποιος θέλει ας κάνει ερωτήσεις. Θέλετε εσείς πρώτα; Ελάτε κ. Χρυσικόπουλε, ελάτε εσείς.
