ΔΕΥΤΕΡΑ 7 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2003
ΔΙΚΗ 17Ν
ΔΕΥΤΕΡΑ 7 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2003
ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΕΩΣ: 9:05
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ΜΙΧΑΗΛ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ
Γ' ΜΕΡΟΣ
13:10 – 15:00
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επαναλαμβάνεται η συνεδρίαση που είχε διακοπεί. Ο κ. Γεωργιάδης δε μπορεί να ανέβει για λόγους υγείας. Ποιος εκπροσωπεί τον κ. Γεωργιάδη; Κύριε Εισαγγελεύ επιτρέπετε την εκπροσώπηση διά των παρόντωνς συνηγόρων, του κ. Γράψα και του κ. Πρωτέκδικου. Μπορούμε να προχωρήσουμε.
Ο κ. Στέφανος Καψάλης. Παρίσταται πολιτική αγωγή, δε θα ορκιστείτε. Θέλω να θυμηθείτε ένα συμβάν μέσα στο λεωφορείο των ΜΑΤ. Ήσαστε στη διμοιρία εσείς τότε;
Σ. ΚΑΨΑΛΗΣ: Μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πόσον καιρό είχατε στην Αστυνομία, γιατί σας βλέπω μικρό...
Σ. ΚΑΨΑΛΗΣ: Πολύ λίγο καιρό, ούτε χρόνο δεν είχα. Στα ΜΑΤ συγκεκριμένα ήμουν 3-4 μήνες, γιατί ήμουν σε άλλη υπηρεσία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ΜΑΤ είναι τα αρχικά...
Σ. ΚΑΨΑΛΗΣ: Μονάδες Αποκατάστασης Τάξης.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Υπηρετούσατε εκεί για περίπου ένα χρόνο στα ΜΑΤ.
Σ. ΚΑΨΑΛΗΣ: Όταν έγινε το χτύπημα είχα 4 μήνες μόνο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εκείνη την ημέρα είχατε υπηρεσία, τί ώρα και από πού ξεκινήσατε;
Σ. ΚΑΨΑΛΗΣ: 21:30-5:30. Ξεκινήσαμε από την Καισαριανή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι η μονάδα σας εκεί, είναι το κέντρο;
Σ. ΚΑΨΑΛΗΣ: Μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κατεβήκατε προς τα πού;
Σ. ΚΑΨΑΛΗΣ: Προς τα Εξάρχεια. Ήταν η αποστολή μας εκεί πέρα, είχαμε εντολές να πάμε σε αυτή την περιοχή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πού σταμάτησε το λεωφορείο σας;
Σ. ΚΑΨΑΛΗΣ: Κάναμε μία στάση στην Ιπποκράτους και Διδότου, αν θυμάμαι καλά, αλλά επειδή είχε πολλή κίνηση, διαβίβασε ο Προϊστάμενος να μετακινηθούμε από κει γιατί εμποδίζαμε την κυκλοφορία και μας έδωσε εντολή να μετακινηθούμε και πήγαμε στη Χαριλάου Τρικούπη στο πάρκινγκ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς ήσαστε μέσα ή έξω;
Σ. ΚΑΨΑΛΗΣ: Εγώ ήμουν μέσα στο λεωφορείο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πόσοι άλλοι συνάδελφοί σας έμειναν μέσα εκτός από τον επικεφαλής ο οποίος προηγουμένως εξετάστηκε εδώ; Τον κ. Γκόγκο λέω.
Σ. ΚΑΨΑΛΗΣ: 12 άτομα ήμαστε όλοι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μείνατε όλοι μέσα ή βγήκαν μερικοί έξω και για ποιο λόγο, αν βγήκαν;
Σ. ΚΑΨΑΛΗΣ: Πριν το χτύπημα ήμαστε όλοι μέσα εκτός από τους δύο σκοπούς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Οι σκοποί πού κάθονταν;
Σ. ΚΑΨΑΛΗΣ: Έξω, δεν είδα πού.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς οι άλλοι ήσαστε μέσα και συζητούσατε. Εσείς πού καθόσατε, θυμάστε;
Σ. ΚΑΨΑΛΗΣ: Εγώ καθόμουν μπροστά, στη μπροστινή πόρτα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί καταλάβατε λοιπόν να γίνεται κάποια στιγμή που είναι πέρα από τα συνηθισμένα;
Σ. ΚΑΨΑΛΗΣ: Έγινε το μπαμ, τιναχτήκαμε δηλαδή ξαφνικά εκεί που καθόμαστε, σα να τινάχτηκε το λεωφορείο, έσβησαν τα φώτα, γιατί ήταν αναμμένα τα φώτα μέσα και μετά από λίγο ξανα-άναψαν πάλι και πιάνοντας εγώ το πρόσωπό μου, είδα αίματα, ήμουν γεμάτος αίματα στο πρόσωπο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είδατε λάμψη, φως, φωτιά, τέτοια πράγματα;
Σ. ΚΑΨΑΛΗΣ: Δεν παρατήρηση κ. Πρόεδρε τέτοια πράγματα, ήταν κάτι το ξαφνικό. Έσβησαν τα φώτα ξαφνικά μέσα στο λεωφορείο, σα να σηκωθήκαμε στον αέρα, ολόκληρο το λεωφορείο, επανήλθαν τα φώτα και την ώρα που κάνουμε να καταλάβουμε τί έγινε, πιάνω το πρόσωπό μου και ήμουν γεμάτος αίματα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από τι ματωθήκατε;
Σ. ΚΑΨΑΛΗΣ: Από θραύσματα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θραύσματα από τί;
Σ. ΚΑΨΑΛΗΣ: Από τη ρουκέτα προφανώς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από ρουκέτα ή από τζάμια;
Σ. ΚΑΨΑΛΗΣ: Πρέπει να ήταν από θραύσματα από τη ρουκέτα, γιατί εδώ στον κρόταφο, μετά από ένα μήνα, βγήκε ένα θραυσματάκι μικρό, δεν το είχε απορροφήσει ο οργανισμός. Ήταν μαύρο, δεν ήταν γυαλί, προφανώς από τη ρουκέτα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί έγινε μετά;
Σ. ΚΑΨΑΛΗΣ: Μετά ακούστηκε ένας δεύτερος κρότος μεγάλος και στη συνέχεια κοιτάξαμε να βγούμε έξω. Βγήκαμε έξω εμείς μαζί με άλλους δύο συναδέλφους και ο ένας σταμάτησε ένα ταξί εκείνη την ώρα, όπως ήμαστε τραυματισμένοι και μας πήγε στο ΚΡΑΤΙΚΟ της Νίκαιας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Με ποιους άλλους πήγατε μαζί;
Σ. ΚΑΨΑΛΗΣ: Πρέπει να ήταν ο Βαγγέλης Γώγος....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τραυματιστήκατε πολύ εσείς τελικά; Μου είπατε για ένα προβληματάκι, δεν είχατε κανένα μεγάλο;
Σ. ΚΑΨΑΛΗΣ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς ακούσατε δυο συμβάντα που έχουν κάποια σχέση εδώ πέρα με εσάς. Πρώτον λέτε ότι κάποια ρουκέτα χτύπησε και μπήκε μέσα στο λεωφορείο και ακούσατε και απ’ έξω κάποιο κρότο. Η ρουκέτα έσκασε. Το άλλο πάλι έσκασε απ’ έξω. Εκείνος που τα πέταξε αυτά, που τα εκτίναξε, τί σκοπό να είχε άραγε; Να σας εκφοβίσει, να σας τραυματίσει, να σας σκοτώσει; Τί ακριβώς.
Σ. ΚΑΨΑΛΗΣ: Είχε σκοπό να μας εξολοθρεύσει, να μας αποτελειώσει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σκοτώθηκε κανένας εκεί μέσα;
Σ. ΚΑΨΑΛΗΣ: Σκοτώθηκε ένας συνάδελφος, ο Ιωάννης Βαρής, ο οποίος και αυτός ήταν νέος αστυνομικός, ήμαστε ίδια σειρά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Νεαρό παιδί δηλαδή. Αυτός πού χτυπήθηκε, σε ποιο σημείο;
Σ. ΚΑΨΑΛΗΣ: Χτυπήθηκε πίσω, στο κεφάλι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από βλήμα; Από τί;
Σ. ΚΑΨΑΛΗΣ: Πιθανόν από βλήμα. Σκορπίστηκαν κομμάτια μέσα στο λεωφορείο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η χειροβομβίδα έσκασε μακριά από το αυτοκίνητο;
Σ. ΚΑΨΑΛΗΣ: Πιστεύω πολύ κοντά, στο ένα μέτρο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα τα δούμε από τις Εκθέσεις. Εγώ δεν έχω την αξίωση ένας άνθρωπος που βρέθήκε σε τέτοιο συμβάν και με τη σύγχυση, να τα θυμάται ακριβώς. Αλίμονο. Είστε λοιπόν βέβαιος ότι ήθελε να σας σκοτώσει; Το ερώτημα το επόμενο που ανακύπτει: Πώς δεν το πέτυχαν αυτό; Τί ήταν αυτό που εμπόδισε το αποτέλεσμα
Σ. ΚΑΨΑΛΗΣ: Εγώ πιστεύω ότι από θέμα τύχης δεν σκοτωθήκαμε και από τη δύναμη του Θεού, τίποτε άλλο. Γιατί η ρουκέτα, απ’ ότι μάθαμε εκ των υστέρων, είναι για άρματα μάχης. Μπορεί να εξολοθρεύσει ένα άρμα μάχης. Μάθαμε μετά, δεν είμαστε και ειδικοί, ότι αναπτύσσει θερμοκρασίες 1.200 βαθμούς. Έσκασε η ρουκέτα, αλλά προφανώς, απ’ ότι μάθαμε μετά, πρέπει να βρήκε σε κάποιο κλαδί εκεί πίσω που υπήρχε και δεν ήρθε κατ’ ευθείαν μέσα. Από θέμα τύχης δηλαδή. Αν ερχόταν στο κέντρο του λεωφορείου, εγώ πιστεύω όλοι θα ήμαστε νεκροί αυτή τη στιγμή, που ήμαστε μέσα στο λεωφορείο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν έχω τίποτε άλλο. Κύριε Εισαγγελεύ;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ούτε εγώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Πρόεδρος.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε μάρτυς, είπατε για κάποιον οδηγό ταξί που σας οδήγησε στο νοσοκομείο της Νίκαιας. Θυμάστε αν σας είπε τίποτα εκείνος ο οδηγός του ταξί, τη βραδιά που σας μετέφερε, περί ατόμων στο χώρο;
Σ. ΚΑΨΑΛΗΣ: Δε μας είπε τίποτα, γιατί έτυχε να περνά κι αυτός, έτυχε να τον σταματήσουμε ξαφνικά, δεν ήταν σταματημένος. Πέρασε μετά από 2-3’.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, στην κατάθεση του μάρτυρος, αναγιγνώσκεται περικοπή της κατάθεσής του, λέει στην τελευταία σελίδα, ότι ο οδηγός του ταξί που τους μετέφερε τους είπε ότι σε εκείνο το σημείο είδε δύο άτομα νεαρά πάνω σε ένα μηχανάκι. Το ένα από αυτά φορούσε λευκό κράνος. Σας ρωτώ λοιπόν αν θυμάστε να έγινε αυτή η συζήτηση. Η κατάθεσή σας έχει δοθεί νομίζω την επόμενη μέρα, στις 2/11, στις 11:50.
Σ. ΚΑΨΑΛΗΣ: Μάλιστα, το θυμάμαι ότι την έδωσα.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Λέω αν θυμάται την περικοπή της κατάθεσής του αυτή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τον λόγο έχει η πολιτική αγωγή, αν έχετε κάποια ερώτηση.
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Είπατε στον κ. Πρόεδρο ότι ήσαστε μέσα στο λεωφορείο. Τη στιγμή της έκρηξης της πρώτης, έκρηξης της ρουκέτας του αντιαρματικού βλήματος 3,5 ιντσών ήσαστε μέσα. Οι εκρήξεις της ρουκέτας και της χειροβομβίδας, έγιναν ταυτόχρονα ή διαδοχικά και με ποια χρονική διαφορά;
Σ. ΚΑΨΑΛΗΣ: Διαδοχικά, πρώτα έγινε η έκρηξη της ρουκέτας και μετά από κάποιο χρονικό διάστημα πολύ σύντομο, έγινε η δεύτερη έκρηξη.
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Έγιναν οι εκρήξεις διαδοχικά. Πείτε μου τώρα, αυτός που εκτόξευσε τη ρουκέτα από τον μανδρότοιχο, σας έβλεπε
Σ. ΚΑΨΑΛΗΣ: Εγώ πιστεύω ότι πρέπει να μας έβλεπε γιατί είχαμε ανοιχτό το φως μέσα. Εμείς μπορεί από μέσα να μη βλέπαμε, αλλά κάποιος απ’ έξω βλέπει πόσα άτομα ήταν. Ήταν όρθιοι κάποιοι συνάδελφοι, πιστεύω ότι έβλεπε.
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: ¶ρα αυτός που εκτόξευσε τη ρουκέτα ήξερε ότι μέσα στο λεωφορείο υπάρχουν οι αστυνομικοί.
Σ. ΚΑΨΑΛΗΣ: Βεβαίως το ήξερε, σίγουρα.
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Εσείς τί κάνατε όταν ακούσατε την πρώτη έκρηξη;
Σ. ΚΑΨΑΛΗΣ: Με την πρώτη έκρηξη, αισθάνθηκα πόνο στο κεφάλι. Πιάνω το πρόσωπό μου, βλέπω αίματα και μέχρι να συνειδητοποιήσω τί πρέπει να κάνουμε, γιατί είναι κάτι που δεν το κάνουμε και κάθε μέρα, έγινε η δεύτερη έκρηξη.
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Πού έγινε η δεύτερη έκρηξη, αν θυμάστε;
Σ. ΚΑΨΑΛΗΣ: Πιστεύω πολύ κοντά στο λεωφορείο. Λίγο έξω από το λεωφορείο.
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Μπορούσε η έκρηξη να γίνει στο μέρος εκείνο που βγαίνατε εσείς;
Σ. ΚΑΨΑΛΗΣ: Βεβαίως.
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Ποια θα ήταν η συνέπεια;
Σ. ΚΑΨΑΛΗΣ: Αν κάποιος γλίτωνε από τη ρουκέτα, βγαίνοντας έξω θα είχε σκοτωθεί. Ίσως επειδή καθυστέρησα... αν έβγαινα γρήγορα μπορεί και να σκοτωνόμουν.
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: ¶ρα, τη χειροβομβίδα την έριξε αυτός που εκτόξευσε τη ρουκέτα για να διευκολύνει τη διαφυγή του, ή για να σας αποτελειώσει;
Σ. ΚΑΨΑΛΗΣ: Για να μας αποτελειώσει εγώ πιστεύω.
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Ευχαριστώ.
Κ. ΣΠΕΡΧΟΣ: Για τις υλικές φθορές, τις ζημίες που προκλήθηκαν από την έκρηξη.
Σ. ΚΑΨΑΛΗΣ: Ήταν εκτεταμένες, εκεί γινόταν χαμός με τις εκρήξεις, παντού αντικείμενα από κάποιες διαφημιστικές πινακίδες, σίδερα κάτω....
Κ. ΣΠΕΡΧΟΣ: Εκτός από το λεωφορείο, είχατε υλικά ζημιές;
Σ. ΚΑΨΑΛΗΣ: Στα γύρω μαγαζιά.... δε θυμάμαι καλά, αλλά ήταν μια ανακατεμένη κατάσταση. Δηλαδή ήταν κάποιες ζημιές αρκετές.
Κ. ΣΠΕΡΧΟΣ: Ο τοίχος από τον οποίο έγινε η εκτόξευση ξέρετε τί ύψος είχε;
Σ. ΚΑΨΑΛΗΣ: Απ’ ότι μάθαμε μετά, γιατί εγώ πρώτη φορά είχα πάει σ’ αυτό το σημείο, δεν είχα ξαναπάει στο σημείο να το ξέρω καλά, απ’ ότι μάθαμε ήταν ψηλό, ήταν γύρω στα 3 μ.
Κ. ΣΠΕΡΧΟΣ: Δηλαδή ήθελε δύο άτομα για να γίνει η εκτόξευση;
Σ. ΚΑΨΑΛΗΣ: Δύο άτομα βεβαίως, ψηλά άτομα για να μπορέσουν να φτάσουν.
Κ. ΚΕΡΑΤΣΑΣ: Μία ερώτηση μόνο: Η ρουκέτα αυτή η αντιαρματική κ. μάρτυς, τί δικαιολογεί; Δικαιολογεί πρόθεση τρομοκρατίας, δηλαδή απλού εκφοβισμού, ή απλά τη ρίχνω κι όποιον πάρει ο χάρος;
Σ. ΚΑΨΑΛΗΣ: Εγώ πιστεύω το δεύτερο. Τη ρίχνω κι όποιον πάρει ο χάρος. Όχι μόνο εμάς, ακόμα και περαστικούς, γιατί ήταν και Παρασκευή βράδυ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ερωτήσεις εκ μέρους της υπεράσπισης.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Όταν λέμε αντιαρματική ρουκέτα, τί ακριβώς εννοούμε; Είναι μία ρουκέτα που είναι ικανή να τινάξει στον αέρα ένα άρμα μάχης;
Σ. ΚΑΨΑΛΗΣ: Έτσι μάθαμε.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Από πού το μάθατε;
Σ. ΚΑΨΑΛΗΣ: Από τις εφημερίδες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πού να ξέρει ο άνθρωπος
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Να δω απλώς αν έχει ίδιες γνώσεις, γιατί γίνονται ερωτήσεις και μάλιστα ευθέως, αν είχαν δόλο, αν δεν είχαν κτλ. Θα τα πούμε στη συνέχεια. Μία δεύτερη ερώτηση. Τί σημαίνει αμυντική χειροβομβίδα, τί σημαίνει επιθετική χειροβομβίδα, το ξέρετε αυτό;
Σ. ΚΑΨΑΛΗΣ: Όχι, δεν το ξέρω.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, τίποτε άλλο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Αβράζης Χρήστος. Απών. Ο κ. Σωτήριος Πουλημενέας. Είναι παρών. Παρίσταται η Πολιτική Αγωγή ο κ. Πουλημενέας; Για να μην σας ορκίζω σας ρωτάω, εκ των προτέρων. Χωρίς να ορκιστείτε, γιατί παρίσταται πολιτική αγωγή, πείτε μου πού ήσαστε εκείνη την ημέρα, πού πηγαίνατε, τι συνέβη; Και όταν λέμε εκείνη την ημέρα, σας μιλάμε για τις 2/11/91 το βράδυ.
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Ξεκινήσαμε από τα ΜΑΤ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήσαστε τότε τι αστυνομικός;
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Αστυφύλακας
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είχατε πολλά χρόνια υπηρεσία στην Αστυνομία;
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Έξι χρόνια στην συγκεκριμένη Υπηρεσία. Ξεκινήσαμε από την Καισαριανή, η κατεύθυνσή μας ήταν το κέντρο των Αθηνών, Καλλιδρομίου και Ιπποκράτους. Πήγαμε εκεί, αλλά επειδή εμποδίζαμε την διεύθυνση των αυτοκινήτων, διαβιβάσαμε στο κέντρο και κατόπιν εντολής του κέντρου, μεταβήκαμε Χαριλάου Τρικούπη 50. Πήγαμε στο σημείο, σταθμεύσαμε, κάναμε τον έλεγχο γύρω – γύρω για αυτοπροστασία δική μας περισσότερο και γύρω στις 12.30 με 13.00 έγινε μια έκρηξη, πολλοί συνάδελφοι τραυματίστηκαν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σταθμεύσατε πού ακριβώς;
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Στο parking Χαριλάου Τρικούπη 48, γιατί το 50 ήταν μέσα στην μέση του δρόμου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μάλιστα σταμάτησε εκεί το λεωφορείο.
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: 48 είναι το απέναντι πεζοδρόμιο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σταματήσατε λοιπόν εκεί. Πόσοι ήσαστε μέσα στο λεωφορείο;
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Γύρω στα 15 άτομα περίπου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επικεφαλής;
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Ήταν ο κ. Γκόγκος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήταν ο κ. Γκόγκος ο οποίος εξετάστηκε εδώ πέρα. Εσείς που καθόσαστε; Προσωπικά εσείς;
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Στην πίσω πόρτα, ακριβώς κάτω από το κάθισμα, στον πλαϊνό πάγκο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή προς τα δεξιά ή αριστερά όπως βλέπουμε τον οδηγό;
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Όπως βλέπουμε τον οδηγό ήμουν στα δεξιά, τελευταίο κάθισμα?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι αντιληφθήκατε κάποια στιγμή;
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Όχι δεν αντιληφθήκαμε τίποτα, παρόλο που για τις ανάγκες μας και οτιδήποτε άλλο, ορισμένοι συνάδελφοι βγήκανε έξω, μεταξύ αυτών και εγώ περίπου στις 12.30 δεν αντιληφθήκαμε τίποτα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βγήκατε και εσείς έξω;
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Ναι γύρω στις 12.30, δεν αντιληφθήκαμε τίποτα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και ξαναγυρίσατε μέσα.
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Ξαναγυρίσαμε μέσα, έκανε φοβερό κρύο, ξαναγυρίσαμε, ήμαστε όλοι μέσα εκτός από τους σκοπούς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βγήκατε λοιπόν και ξαναγυρίσατε και καθίσατε στην συγκεκριμένη θέση.
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Ναι σε εκείνη την θέση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σε κάποια δεδομένη στιγμή όμως;
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Έγινε μια έκρηξη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όταν λέμε έκρηξη, τι έκρηξη; Από πού ήρθε, πού πήγε, πού χτύπησε, τι ήταν αυτό;
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Αν θέλετε να σας πω που χτύπησε το βλήμα θα σας τα πω αλλά μετά. Το βλήμα χτύπησε ακριβώς επάνω μεταξύ της οροφής και του τοίχου του λεωφορείου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το τρύπησε;
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και μπήκε μέσα;
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Όχι. Δεν πρέπει να μπήκε μέσα, έσκασε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ακούσατε την έκρηξη;
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Ναι, ναι, την έκρηξη, έσβησαν τα φώτα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μήπως δεν ήταν έκρηξη, αλλά ήταν από το χτύπημα μπαμ που χτυπάει επάνω;
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Όχι, όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και τι έγινε λοιπόν;
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Αμέσως μετά την έκρηξη, ως είθισται, δημιουργείται κάποιος πανικός και όλοι κοιτάνε να φύγουν προς την μπροστινή πόρτα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς χτυπήσατε;
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και σηκωθήκατε και εσείς μαζί με τους άλλους;
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Ναι όταν ήρθε η σειρά μου, τελευταίος ήμουν για να βγω έξω. Όταν γύρισα όμως πίσω, είδα ένα άτομο πεσμένο. Ήταν ο Γιάννης Βαρής, ήταν νεκρός, του είχε φύγει το πίσω μέρος της κεφαλής του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βγήκατε λοιπόν έξω?
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Με ένα άλλον συνάδελφο, βγήκα μετά, βγάλαμε τον Βαρή, τον βάλαμε προς τα έξω. Μετά την έκρηξη ακολούθησε και δεύτερη έκρηξη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πόσο χρονική απόσταση η μια από την άλλη;
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Είναι μικρή η χρονική στιγμή. Δηλαδή 3, 5 δευτερόλεπτα. Έγινε και δεύτερη έκρηξη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η δεύτερη έκρηξη από ποια αιτία έγινε;
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Από χειροβομβίδα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η οποία εξερράγη πού;
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Στο πίσω μέρος του λεωφορείου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δίπλα, πιο πέρα;
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Δίπλα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πόσο μακριά;
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Δεν μπορώ να το ξέρω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είδατε δηλαδή;
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Όχι απλά την λάμψη, τίποτα άλλο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για να μου πείτε δηλαδή, ότι να εδώ ήταν, δεν μπορείτε να μου πείτε;
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Όχι, όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τώρα όποιος έκανε αυτή τη πράξη, όποιος, δεν λέμε ποιος την έκανε, ένας ο οποίος πετάει μια ρουκέτα και πετάει μια χειροβομβίδα εκεί κοντά που λέτε εσείς δίπλα στο λεωφορείο, τι σκοπό έχει σχετικά με σας; Με σας ατομικά;
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Εγώ πιστεύω ότι ήθελε να μας σκοτώσει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχει σκοπό να σας εκφοβίσει;
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Όχι , όχι, ήθελε να μας σκοτώσει και θα σας πω γιατί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σίγουρα να σας σκοτώσει;
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Ναι. Γιατί το λεωφορείο ήταν σε συσκότιση. Όλα τα μπροστινά φώτα τα είχαμε κλείσει και είχαμε αφήσει μόνο το πίσω μέρος, στο οποίο διατηρούσαμε και ένα υποτυπώδες κυλικείο για κανένα τσάι ή κανένα καφέ. Και ήταν μόνο το φως ανοιχτό. Στο συγκεκριμένο σημείο καθόμαστε πέντε άτομα, τα οποία ήμαστε από εδώ και από απέξω. Και στο σημείο που χτύπησε η ρουκέτα?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κατάλαβα μάλιστα. Εσείς λοιπόν λέτε ότι ήθελαν να σας σκοτώσουν.
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Ναι, ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και γιατί δεν σκοτωθήκατε; Σκοτώθηκε ένας, πάει αυτός σκοτώθηκε.
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Σκοτώθηκε ένας, τραυματίστηκαν και άλλοι, θα μπορούσε να ήταν ο καθένας στη θέση του και εγώ μπορούσα να ήμουν. Εγώ πιστεύω ότι ήμουν τυχερός, θέλετε, οτιδήποτε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κοιτάξτε, είναι άλλο πράγμα όταν έχω ένα πιστόλι, είναι 10-15 και ρίχνω μια και σκοτώνω τον έναν, όποιον τύχει, τότε δεν ξέρω εάν είναι απόπειρες για όλους, ή αν είναι μια ανθρωποκτονία όποιον τύχει. Ή όταν ρίχνω μια ρουκετούλα.
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Δεν ήταν ρουκετούλα, η συγκεκριμένα ρουκέτα βγαίνει για άρματα μάχης, θα μπορούσε να ?ένα λεωφορείο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ήταν και πύραυλος ?ήταν μια ρουκέτα μικρή, έτσι λένε, αντιαρματική δεν είναι;
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Ναι αντιαρματική, αλλά ένα λεωφορείο δεν μπορεί?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρόλα αυτά όμως γλιτώσατε την ζωή σας, αλλά την έχασε την ζωή του ο Βαρής.
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: ο Γιάννης Βαρής, νέος συνάδελφος μόλις είχε πρωτοέρθει στην Μ2.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήταν νέος άνθρωπος.
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Μόλις είχε πρωτοέρθει, ένα παλικάρι νεότατο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Οπότε λοιπόν λένε, εμείς την ρίχνουμε και όποιος σκοτωθεί, σκοτώθηκε; Αυτό ήταν το σκεπτικό; Ή να σκοτωθούν όλοι;
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Όχι, όχι. Εγώ πιστεύω ότι ήθελαν να μας σκοτώσουν όλους. Γιατί στο σημείο που βρισκόμασταν, ήμασταν ορατοί και ο εν λόγω σκοπευτής ήθελε να γίνει η έκρηξη πιστεύω μέσα ?.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καλά, καλά. Ο κ. Εισαγγελεύς.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Πολυμενέα, φύγατε από την Καισαριανή, τι ώρα περίπου;
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: 9.00 με 9.30.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Και πήγατε και σταθμεύσατε;
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Ιπποκράτους και Καλλιδρομίου.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ο χώρος εκεί, χρησιμοποιείτο πάντα για στάθμευση;
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Όχι, όχι, ήταν το σημείο το οποίο είχε καθοριστεί να πάμε εκεί. Αλλά επειδή είχε φοβερή κίνηση, κατόπιν εντολής του κέντρου πήγαμε σε άλλο?
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κατόπιν εντολής λοιπόν, φύγατε από εκεί και πήγατε εκεί;
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Κατόπιν εντολής, πήγαμε στην Χαριλάου Τρικούπη.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Σας ερωτώ, φύγατε από την Ιπποκράτους και Καλλιδρομίου, τι ώρα;
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Μετά το σημείο γύρω στα δέκα, δεκαπέντε λεπτά, αφού κλείναμε την κίνηση?
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Και το χτύπημα έγινε έπειτα από πόση ώρα;
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Γύρω στις μιάμιση με δυο ώρες.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Να σας ρωτήσω τώρα κάτι, αυτός ή αυτοί, που κάνανε το χτύπημα, τι είδους προετοιμασία είχαν κάνει; Σας παρακολουθούσαν; Ερχόντουσαν από κοντά σας;
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Πιθανόν, δεν ξέρω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εδώ από την μέχρι τούδε δράση, όπως κατηγορούνται οι άνθρωποι αυτοί, τον στόχο τον επέλεγαν από ?
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Ναι, σύμφωνα με τις κινήσεις, απ’ ότι τουλάχιστον γράφτηκε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εδώ πέρα σαν να σας κυνηγούσαν, σαν να σας είχαν πάρει από κοντά.
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: ΄Ετσι τουλάχιστον γράφτηκε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τι εξήγηση δίνεις γι’ αυτή την επιδίωξή τους, και την δράση τους;
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Ότι θέλανε να χτυπήσουν κάποια κλούβα των ΜΑΤ έτσι πιστεύω, εάν ήταν η δική μας ή οποιαδήποτε άλλη δεν ξέρω, ίσως εμείς ήμασταν άτυχοι εκείνο το βράδυ.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ειδικά την δική σας την διμοιρία; Ή όποια ερχότανε;
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Ή την δική μας, ή εμείς ήμασταν οι άτυχοι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Καλώς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶λλη ερώτηση από την έδρα; Ο κ. Πρόεδρος.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε μάρτυρα, φέρτε στο νου σας την Χαριλάου Τρικούπη, την οδό Ακαδημίας και προς τα πάνω, προς την Καλλιδρομίου, το parking που σταματήσατε, εάν προχωρείτε από Ακαδημίας προς Σύνταγμα?
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Είναι το αριστερά το μικρό parking.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εσείς τώρα, το αυτοκίνητο όταν στάθμευσε, πού ήταν το εμπρόσθιο μέρος του, προς τα πού κοίταγε το εμπρόσθιο μέρος και πού ήταν το οπίσθιο μέρος;
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Το εμπρόσθιο μέρος έβλεπε την Χαριλάου Τρικούπη, είχαμε παρκάρει και εν μέρει ένα κομμάτι καλυπτόταν από ένα δεύτερο χώρο μιας πολυκατοικίας που έχει και ήμασταν κοντά στο τοίχο της πολυκατοικίας.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Υπάρχει τοιχίο εκεί;
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Όχι είναι μια πολυκατοικία και ένα ελληνικό ωδείο ήταν τότε εκεί.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εσείς κάποια στιγμή πριν από τις εκρήξεις, βγήκατε, πήγατε στο πίσω μέρος του λεωφορείου για κάποιο λόγο;
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Ναι, πήγα στο πίσω μέρος, για σωματική ανάγκη, γύρω στις 12.25 με 12.30. Δεν αντιλήφθηκα τίποτα.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ήταν εκεί κάποιο τοιχίο εκεί που πήγατε, ήταν κάποιο δένδρο;
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Η πολυκατοικία, σύμφωνα με τον ελεύθερο χώρο που είχε, είχε ένα φίκο. Ένα δένδρο.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εκεί που πήγατε για το λόγο που λέτε, ήταν κάτι που σας έκανε εντύπωση; Το τοιχίο φαινότανε το επάνω του μέρος, αν πούμε ότι είναι αυτό;
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Βεβαίως, το επάνω μέρος φαινόταν το τοιχίο, ήταν ησυχία, η ώρα περασμένη, φοβερό κρύο, δεν υπήρχε κίνηση.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Μετά τις εκρήξεις, για κάποιο λόγο, ξαναπλησιάσατε σε εκείνο το χώρο που μας είπατε ότι πριν από τις εκρήξεις πήγατε;
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Ναι, ναι.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Παρατηρήσατε τίποτα;
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Μετά τις εκρήξεις, εφόσον είχαν φύγει οι συνάδελφοι που είχαν τραυματιστεί και ο νεκρός ο οποίος είχε μετακομιστεί με ασθενοφόρο, στο επάνω μέρος του τοιχίου, υπήρχε μια σωλήνα απ’ αυτή που χρησιμοποιούν οι υδραυλικοί, αυτοσχέδια σωλήνα, απ’ αυτή που χρησιμοποιούν οι υδραυλικοί.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Σε μέγεθος, σε μήκος και διάμετρο μπορείτε να μας πείτε περίπου;
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Γύρω στους 60-70 πόντους το μήκος. Και με μηχανισμό στο πίσω μέρος με κόκκινες ταινίες.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Είχε επάνω προσαρμοσμένο μηχανισμό εννοείτε;
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Είχε κάποιο μηχανισμό, ο οποίος κατέληγε σε ένα μπουτόν, σε ένα καλώδιο.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Την πρώτη φορά δεν είδατε τίποτα, την δεύτερη είδατε το σωλήνα;
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Ναι, ναι, μετά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εκ μέρους της πολιτικής αγωγής παρακαλώ.
Ε.ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Θα ξεκινήσω πάλι, διαβάζοντας ένα μικρό κομμάτι από την προκήρυξη την 65 εννοώ.
«Αποφασίσαμε να χτυπήσουμε μια κλούβα των ΜΑΤ, που αστυνόμευε την περιοχή των Εξαρχείων που γι’ αυτό κάθε βράδυ άλλαζε θέση, σταθμεύοντας άλλοτε Ιπποκράτους και Καλλιδρομίου, άλλοτε Ιπποκράτους και Διδότου, άλλοτε Χαριλάου Τρικούπη και την χτυπήσαμε με αυτοσχέδιο μπαζούκας που εκτόξευσε ρουκέτα των 3,5 ιντσών και με ρήψη χειροβομβίδας.›
Σας έθεσαν την ερώτηση πριν λίγο οι αξιότιμοι κ. Δικαστές, σας επαναλαμβάνω και εγώ την ερώτηση, ήταν προσχεδιασμένο το χτύπημα για την διμοιρία Α3-21;
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Δεν ξέρω απόλυτα να σας πω, πάντως τουλάχιστον απ’ αυτά που λέει, κάποια διμοιρία θα ήταν αυτή, θα την χτυπούσαν.
Ε.ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Μάλιστα. Σας έθεσε μια ερώτηση ο κ. Πρόεδρος, αλλά δεν απαντήσατε. Για πείτε μου, την επαναλαμβάνω την ερώτηση. Στο πίσω μέρος του μικρού parking, υπήρχε τοιχίο;
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Υπάρχει ένα τοιχίο γύρω στους 60 πόντους, υπερυψωμένο λίγο.
Ε.ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Μιλάμε γι’ αυτό το τοιχίο εδώ, που έγινε εκτόξευση της ρουκέτας.
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Α, ναι υπάρχει τοιχίο, το ύψος είναι μεγάλο. Είναι τρία – τέσσερα μέτρα. Είναι υπερυψωμένο το ένα.
Ε.ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: 3 με 4 μέτρα. Για πείτε μου κύριε μάρτυς, ήταν δυνατόν να στηρίξει τον αυτοσχέδιο μηχανισμό για να εκτοξεύσει την ρουκέτα, μόνο ένα πρόσωπο;
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Όχι, τουλάχιστον δυο και έπρεπε να ήταν και υψηλόσωμα.
Ε.ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Διαβάσατε τίποτα σε εφημερίδες;
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Σε εφημερίδες διάβασα?
Ε.ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Τι διαβάσατε;
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Σχετικά με τη συγκεκριμένη υπόθεση ότι οι δυο αδελφοί Ξηροί ήταν αυτοί που μας χτύπησαν.
Ε.ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Οι αδελφοί Ξηροί; Δηλαδή ποιος εκτόξευσε και ποιος κρατούσε στην πλάτη?
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Είναι και οι δυο υψηλόσωμοι, αλλά ο Σάββας Ξηρός τουλάχιστον διάβασα ότι εκτόξευσε, ότι είχε την ρουκέτα.
Ε.ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Δηλαδή για πείτε μου αυτός που εκτόξευσε, εγώ δεν λέω αν είναι ο Σάββας Ξηρός, αυτό θα αποδειχθεί από την ακροαματική διαδικασία. Δεν λέω ότι είναι ο Σάββας Ξηρός, ή ο Χριστόδουλος που οπωσδήποτε τον βοήθησε να ανέβει στις πλάτες, δεν τα λέω εγώ αυτά. Θα πω κάτι άλλο. Είναι δυνατόν αυτός που εκτόξευσε την ρουκέτα, να ρίξει και την χειροβομβίδα;
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Όχι, γιατί πιστεύω ότι το να στέκεσαι επάνω στους ώμους κάποιου άλλου, είναι λίγο δύσκολο.
Ε.ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: ¶ρα λέτε εσείς, δυο άτομα ήταν που εκτόξευσαν την ρουκέτα. Που βοήθησαν για να γίνει η εκτόξευση της ρουκέτας. Και ένα τρίτο άτομο που έριξε την χειροβομβίδα;
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Ναι και τουλάχιστον ένα τρίτο.
Ε.ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Μάλιστα. Για πείτε μου τώρα σας παρακαλώ, από τις εκρήξεις αυτές, και της ρουκέτας και της χειροβομβίδας, πέρα από τον θάνατο του μακαρίτη, του Γιάννη Βαρή, πέραν από τους τραυματισμούς, προκλήθηκαν και άλλες υλικές ζημίες;
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Ναι μετά από μια έκρηξη, καταλαβαίνετε τι γίνεται τουλάχιστον στο χώρο. Το λεωφορείο το δικό μας ήταν κατεστραμμένο, ένα αυτοκίνητο δίπλα, τα τζάμια απέναντι όλα, βομβαρδισμένη περιοχή ήταν?
Ε.ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Προκλήθηκαν και υλικές ζημίες.
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Ναι μεγάλες.
Ε.ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Σας ευχαριστώ.
κ.ΣΠΕΡΧΟΣ: Μια διευκρίνιση, τους άλλους δυο συγκατηγορούμενους των αδελφών Ξηρού ξέρετε ποιοι είναι;
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Έχω διαβάσει.
κ.ΣΠΕΡΧΟΣ: Ποιοι είναι;
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Ο κ. Τζωρτζάτος και ο κ. Κουφοντίνας.
κ.ΣΠΕΡΧΟΣ: Θα μπορούσαν να υπάρχει μια άλλη δυάδα εκτός από τους αδελφούς Ξηρούς, λαμβανομένου υπόψη του ύψους του τοιχίου από τα οποίο έγινε η εκτόξευση;
Σ.ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΑΣ: Όχι, θα έπρεπε να ήταν ψηλόσωμα άτομα και οι αδελφοί Ξηροί έχω διαβάσει, ήταν ψηλόσωμοι, τουλάχιστον δείχνουν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει και εσείς την ερώτησή σας παρακαλώ.
Κ.ΚΕΡΑΤΣΑΣ: Εγώ δεν θέλω ερώτηση, θέλω απλά να πω, ότι το όνομα του μάρτυρα το οποίο εκφωνήσατε πριν, ο Αμπράσης Χρήστος στην κατάθεσή του στις 26.8. κάνει μια περιγραφή κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν έχουμε δικαίωμα.
Κ.ΚΕΡΑΤΣΑΣ: Αν μπορείτε να διατάξετε την προσαγωγή του, μήπως τυχόν υπάρξει κάποια αναγνώριση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βιαία προσαγωγή να διατάξουμε; Θέλετε να διατάξουμε;
Κ.ΚΕΡΑΤΣΑΣ: Βιαία προσαγωγή κύριε Πρόεδρε ναι. Επειδή περιγράφει κάποιο πρόσωπο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ένα λεπτό να δούμε αν έχει κληθεί πρώτα. Παρέλαβε ο ίδιος. Επομένως κύριε Εισαγγελεύ.
Β.ΜΑΡΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, δεν πιστεύω ότι έχει να προσφέρει τίποτα. Θέλω να ξεκαθαρίσω τα πράγματα, εγώ δεν θα πρέπει όλο τον κόσμο να τον μαζέψω. Καταθέτει ότι, όταν βρισκόταν στην Ιπποκράτους κάποιος πέρασε από δίπλα τους, τον οποίον περιγράφει και λέει, όταν καλείται στον ανακριτή, δεν έχει καμία σχέση με τους κατηγορουμένους και να μην τον φωνάζουμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι κρίμα να τον φέρουμε βιαίως και ήταν και ας το πούμε παθών. Λέει, «δεν αναγνωρίζω μεταξύ των ατόμων που έχουν ήδη συλληφθεί και κρατούνται στις φυλακές του Κορυδαλλού› , το λέει στον Ανακριτή.
Ελάτε παρακαλώ.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κύριε Πρόεδρε, ο μάρτυρας καταθέτει πράγματα που γνωρίζει, ως αυτόπτης ή αυτήκοος. Δεν μπορώ να καταλάβω, πώς είναι δυνατόν να ερωτάται από την πολιτική αγωγή να καταθέσει πράγματα που διαβάζει από τις εφημερίδες. Και αυτός είναι ένας έμμεσος τρόπος βεβαίως για την επίκληση και νομιμοποίηση και χρήση μέσα στο Δικαστήριο, κατά την διάρκεια της διαδικασίας, των απολογιών?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν δικαιούται να πει ότι διάβασα αυτά στις εφημερίδες, αυτά ξέρω; Μπορώ να του πω εγώ να μην το πει; Δεν μπορώ να του το απαγορεύσω.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Νομίζω ότι το Δικαστήριό σας δεν θα πρέπει να επιτρέπει τέτοιου είδους ερωτήσεις.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και ξέρετε τι αξιοπιστία έχουν αυτά, ότι τα διάβασα στις εφημερίδες; Τότε θα μου πούνε, βγάλτε και την απόφασή σας από τις εφημερίδες. Αυτό θα μου πείτε στο τέλος. Δεν είναι έτσι.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εμείς δεν θα το πούμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και καλά θα κάνετε να μου το πείτε. Κύριε, με τις εφημερίδες βγάλε και απόφαση.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Καλείστε όμως συστηματικά εδώ και οκτώ μήνες, με όλη την προδικασία, να το κάνετε με βάση αυτά τα στοιχεία ,τα στοιχεία των εφημερίδων.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Με τις εφημερίδες; Μας ξέρετε χρόνια τώρα και εδώ τους δικαστές. Δεν βγάζουμε με τις εφημερίδες αποφάσεις, για όνομα του Θεού!
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Είναι σαφές. Αλλά θα περίμενα από το Δικαστήριό σας να μην επιτρέπει τέτοιου είδους ερωτήσεις. Γιατί τις τελευταίες ημέρες, έχει γίνει συστηματική επίκληση. Είναι συστηματική επίκληση των εφημερίδων.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να μην βάζω τον άλλον, που λέει ότι πήγαν να με σκοτώσουν. Έμαθες από ποιον; Ναι έμαθα από τις εφημερίδες εκείνος και εκείνος. Πώς να μην του επιτρέψω να το πει;
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κύριε πρόεδρε, ρωτήθηκε από την πολιτική αγωγή εάν διάβασε τις εφημερίδες. Μα αυτό που διάβασε στις εφημερίδες, είναι οι απολογίες που δημοσιεύθηκαν, παρατύπως και παρανόμως και κατά παράβαση της αρχής της μυστικότητας της ανάκρισης.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μα τι να κάνω, αυτά διάβασε στις εφημερίδες, διάβασε ρεπορτάζ και άλλα πράγματα. Σας παρακαλώ.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Αν μου επιτρέπετε κύριε Πρόεδρε, μια παραβίαση κορυφαία που έγινε στη διάρκεια της προδικασίας, δεν πρέπει να την νομιμοποιούμε σήμερα, την αγνοούμε μεν αλλά τη νομιμοποιούμε εμμέσως μέσω αυτού του τρόπου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν λαμβάνονται υπόψη αυτά που λένε.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ξέρετε, είναι βέβαιο ότι δεν είναι αυτό το υλικό στο οποίο θα στηριχθείτε, αλλά με με ενοχλεί ειλικρινά ως χρήση, ως επίκληση, με ενοχλεί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς είστε άνθρωπος ουσιαστικός, τι τα θέλετε αυτά;
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Λοιπόν εγώ να σας ρωτήσω το λεωφορείο της υπηρεσίας σας, το οποίο φύλαγε άλλοτε Καλλιδρομίου, άλλοτε Ιπποκράτους, άλλοτε Χαριλάου Τρικούπη; Ήταν για τη φύλαξη της περιοχής Εξαρχείων λέει η προκήρυξη. Δεν είμαι σίγουρη βέβαια ότι ήταν γι’ αυτό, ή αν δεν ήταν για τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ. Αλλά αν ήταν για την περιοχή Εξαρχείων, ήταν το ίδιο πάντα;
Σ. ΚΑΨΑΛΗΣ: Εμείς πηγαίναμε όπου ακριβώς μας διέταζε η υπηρεσία.
