ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εδώ πάνε φωτογράφοι καλοί, με καλές μηχανές και τα τραβάνε. ¶μα όπως λένε και είναι αλήθεια ίσως ή δεν είναι, από ψηλά έγινε. Ήταν πιο ψηλά από το λεωφορείο το σημείο βολής. Έτσι λένε αυτοί τώρα. Ξέρω κι εγώ;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: (Εκτός μικροφώνου)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι σφηνωμένο ένα κομμάτι εδώ μέσα. Δεν το βλέπετε; Πάνε και βγάζουν και καλές φωτογραφίες εκείνοι που ξέρουν, αλλά δεν ήμασταν εμείς εκεί να τους πούμε «βγάλτε εκείνο, βγάλτε το άλλο›. Εγώ είμαι και ειδικός στη φωτογραφία.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: (Εκτός μικροφώνου)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ρωτήσαμε όμως τους μάρτυρες. Απ’ όλα θα βγάλουμε κάποιο συμπέρασμα. Δεν νομίζω ότι δεν θα καταλήξουμε πουθενά. Γιατί κι αν ακόμα δεν υπήρχε η φωτογραφική μηχανή τη δουλειά μας έπρεπε να την κάνουμε εμείς. Αναγιγνώσκεται: Απόρρητο, άλλα ζητήματα πυρομαχικών. Γενικό Επιτελείο Στρατού. Απόρρητο έγγραφο, πώς βρίσκεται εδώ στη δικογραφία τη δική μας;
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Αυτό δεν το ξέρω. Ο λόγος που ζητώ να αναγνωστεί είναι ο εξής: πρόκειται για μία απάντηση του Γενικού Επιτελείου Στρατού στη Ελληνική Αστυνομία. Έχω σημειώσει ένα τμήμα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λέει: «η χειροβομβίδα μπορεί να ριφθεί από απόσταση 5 έως 30 μέτρων κι αν εκρήγνυτο στην οροφή του λεωφορείου θα υπήρχαν τραυματισμοί και πιθανόν θάνατος›.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Αυτό ήθελα να αναγνωσθεί ακριβώς για να διαφανεί πότε θα μπορούσε να προκαλέσει θανάτωση η χειροβομβίδα και να εκτιμηθεί εάν αυτός που την έριξε ήθελε να σκοτώσει ή όχι. Γιατί αν ήθελε να σκοτώσει θα την έριχνε την οροφή. Επίσης θεωρώ ότι έχει μία σημασία να αναγνωσθεί εν συνδυασμό με την πραγματογνωμοσύνη που αναγνώσατε μόλις, ο διορισμός των πραγματογνωμόνων που περιέχει τα ερωτήματα στα οποία κλήθηκαν να απαντήσουν. Διότι θα δείτε εκεί ότι όλα τα ερωτήματα αυτά είναι τεχνικής φύσεως και δεν είναι κανένα το οποίο να οδηγεί με κάποια ασφάλεια δικαίως στην πεποίθηση εάν ήταν πρόσφορη η εκτόξευση και συνθήκες της για να επιφέρουν θάνατο σε όλους τους ευρισκομένους στο λεωφορείο. Είναι το υπ’ αριθμ. 41 έγγραφο διορισμού.
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Το απόρρητο που λέει ο κ. Παπαδάκης είναι αυτό; Κύριε Πρόεδρε, μπορεί να ριφθεί από απόσταση 5 ως 30 μέτρων.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το διαβάσαμε.
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Κι αν εκρήγνειτο στην οροφή του λεωφορείου θα υπήρχαν τραυματισμοί και πιθανόν θάνατος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το διαβάσαμε. Δεν το ακούσατε που το διάβασε εγώ; Μην το διαβάζετε πάλι.
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Σε οποιαδήποτε έκρηξη είναι δύσκολο προκαθορίσεις διότι υπάρχουν πολλοί αστάθμητοι παράγοντες όπως η αντοχή της λαμαρίνας του λεωφορείου, στο σημείο που θα πλήξουν τα θραύσματα, το ανθρώπινο σώμα, η απόσταση των ανθρώπων από το σημείο της εκρήξεως κλπ. Είναι και αυτοί παράγοντες που δεν τις διάβασε.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Αυτό ακριβώς το απόσπασμα είναι που ζήτησα να αναγνωσθεί και το είχε μαρκάρει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παράγοντες: η αντοχή της λαμαρίνας κλπ. Βάλτε εδώ που είναι πληρέστερο. Και αυτή η φωτογραφία ας υπάρχει. Εσείς τα είπατε τα δικά σας, τα ακούσαμε. Έχουμε τη προκήρυξη της 17Ν να διαβάσουμε.
Β. ΚΟΥΡΝΑΚΗΣ: (Διαβάζει):
Επαναστατική Οργάνωση 17Ν
Αθήνα 3/11/91
Εδώ και 1,5 χρόνο μια πρωτοφανούς αγριότητας και κυνικότητας αντιλαϊκή επίθεση ενάντια στο βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων και τις κοινωνικές τους κατακτήσεις κλιμακώνεται από την εξωνημένη κυβέρνηση της Ν.Δ. με την σιωπηλή συναίνεση τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και των ΚΚΕ και Συνασπισμού.
Μοναδικό μέσο υλοποίησης αυτής της πολιτικής είναι η κρατική φασιστική βία καταστολής μέσω των ΜΑΤ. Οπουδήποτε κι αν στρέψουμε το βλέμμα μας σε όλη αυτή την περίοδο θα αντικρίσουμε το ίδιο τραγικά μονότονα επαναλαμβανόμενο θέαμα.
Εργαζόμενοι να διαμαρτύρονται ειρηνικά και άοπλα ενάντια σε αυτή την ληστρική κυβερνητική πολιτική και τα ΜΑΤ να επελαύνουν ρίχνοντάς τους τα δακρυγόνα, ξυλοκοπώντας και τραυματίζοντάς τους. Από την περσινή μαθητική διαδήλωση που κατέληξε στον εμπρησμό από τα ΜΑΤ του ?ΚΑΠΑ ΜΑΡΟΥΣΗΣ? το θάνατο των 4 και στον τραυματισμό δεκάδων διαδηλωτών, την επίθεση τους εργαζόμενους της OLYMPIC CATERING, ενάντια στους συνταξιούχους, τους απεργούς της ΕΑΣ και τους εργαζόμενους στην ΕΒΟ, στις προβληματικές, στους οικοδόμους, τους αγρότες στο Ηράκλειο, στους απεργούς νοσοκομειακούς στο Νοσοκομείο ΠΑΙΔΩΝ «ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ› όπου δεν σεβάστηκαν τα άρρωστα μικρά παιδιά.
Πρόσφατα τέλος ενάντια σε μικρούς μαθητές Γυμνασίου και στο Πολυτεχνείο όπου πέτυχαν να επαναλάβουν τον περσινό τους άθλο του ?ΚΑΠΑ ΜΑΡΟΥΣΗΣ?, δηλαδή να το κάψουν ρίχνοντας την ευθύνη σε μικρή ομάδα διαδηλωτών.
Παράλληλα και στο ίδιο μήκος κύματος εργάζεται η γνωστή «Δικαιοσύνη› με τους εξωνημένους και διεφθαρμένους Δικαστές. Ενώ δεν έσπευσε ποτέ να καταδικάσει ούτε ένα μεγαλόσχημο υπεύθυνο για τα υπεράριθμα σκάνδαλα ακόμη και αυτού όπως φαίνεται πια σίγουρο, του σκανδάλου Κοσκωτά ενώ πέρσι το δολοφόνο των ΜΑΤ Μελίστα καταδικάζει σήμερα με συνοπτικές διαδικασίες 17χρονους μαθητές, ειρηνικούς διαδηλωτές στην εξοντωτική ποινή της φυλάκισης 8 χρόνων. Ποινή της οποίας η έφεση δεν έχει ανασταλτική ισχύ με συνέπεια να κλείνονται αμέσως στις φυλακές. Ποινές στις οποίες μόνο φασιστικά καθεστώτα θα μπορούσαν να καταφύγουν αφού ακόμη και τα Δικαστήρια του Παπαδόπουλου μετά το ΄71 καταδίκασαν σε πολύ μικρότερες ποινές για παρόμοια αδικήματα.
Την άγρια λοιπόν οικονομική επίθεση ενάντια στο βιοτικό επίπεδο συνοδεύει μια εξίσου άγρια καταστολή που ανάμεσα στα άλλα θεμελιώνει το σημερινό καθεστώς του κοινοβουλευτικού φασισμού. Γι αυτή την τραγική για το λαό κατάσταση ευθύνες δεν έχει μόνο η Ν.Δ.. Αυτή σαν όργανο του μεγάλου κεφαλαίου κάνει τη δουλειά της.
Μεγάλες ευθύνες έχουν τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος, Συνασπισμός. Τα τελευταία γιατί με την συμμετοχή τους στην Κυβέρνηση Τζαννετάκη και τη συνεργασία τους με τους επαγγελματίες αρχιαπατεώνες της Ν.Δ. για την δήθεν κάθαρση-τιμωρία των ερασιτέχνων απατεώνων του ΠΑΣΟΚ ενώ ήξερα ότι αυτή ήταν αδύνατη όπως και αποδείχθηκε, άνοιξαν διάπλατα το δρόμο για την εκλογική αυτοδυναμία της Ν.Δ..
Συνασπισμός και ΚΚΕ έφεραν τις σημερινές συντάξεις των 32.000, την ακρίβεια, την ανεργία, τον κοινοβουλευτικό φασισμό. Το ΠΑΣΟΚ γιατί έχει συμφωνήσει με την ΕΟΚ, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, τις ιδιωτικές Τράπεζες για την αναγκαιότητα της σημερινής πολιτικής της Ν.Δ.. Ξέρει ότι ο παραμικρός σοβαρός αγώνας για την ανατροπή της θα το φέρει αντιμέτωπο με τους παραπάνω οργανισμούς-αφεντικά με συνέπεια να του κόψουν το δρόμο προς την Κυβέρνηση.
Ποιον μαζικό αγώνα οργάνωσε το ΠΑΣΟΚ για την ανατροπή έστω και ενός μέτρου αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής πέρα από διάφορες ανώνυμες φλύαρες λεκτικές διαμαρτυρίες όταν οι γιατροί και οι δικηγόροι παραδείγματος χάρη ανέτρεψαν εν μία νυχτί τα φορολογικά μέτρα εναντίον τους όπως άλλωστε και οι έμποροι;
Ποιον μαζικό αγώνα οργάνωσαν οι καρεκλοκένταυροι με τους μηνιαίους μισθούς των πολλαπλών εκατοντάδων χιλιάδων και τις βίλες στα βόρεια προάστια για να μην μειωθούν ή να μην κοπούν οι συντάξεις πείνας;
Ποιον σοβαρό μαζικό αγώνα οργάνωσαν οι βολεμένοι γραφειοκράτες ΠΑΣΟΚοι ενάντια στην αύξηση της ανεργίας που συνεπάγεται το κλείσιμο των κερδοφόρων επιχειρήσεων και τις απολύσεις εργαζομένων απόρροια του ξεπουλήματος επιχειρήσεων που επιβάλλει η ΕΟΚ, όταν θα αρκούσε για να αποτραπούν, μια απλή δήλωση ότι αύριο το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση δεν θα αναγνώριζε καμία πώληση, θα αρκούσε μία δήλωση για παραπομπή στον Εισαγγελέα των υπεύθυνων, θα αρκούσε ένας στοιχειωδώς σοβαρός βασικός αγώνας.
Ποιον σοβαρό μαζικό αγώνα οργάνωσαν οι βολεμένοι γραφειοκράτες ΠΑΣΟΚοι για να προφυλάξουν τους εργαζόμενους που διαδηλώνουν ειρηνικά από τα εγκληματικά ΜΑΤ; Πώς προφύλαξαν τους συνταξιούχους, τους εργαζόμενους στις προβληματικές, τους μαθητές, τους αγρότες, τους νοσοκομειακούς; Πότε και πώς έβαλαν φραγμό στους προπηλακισμούς, στα δακρυγόνα, στους ξυλοδαρμούς, στους τραυματισμούς, τους εσκεμμένους εμπρησμούς που οδήγησαν πέρσι στο θάνατο των 4 από τον ?ΚΑΠΑ ΜΑΡΟΥΣΗΣ?;
Αντίθετα η ουσιαστική συναίνεσή τους είχε σαν συνέπεια αυτή η εγκληματική πρακτική να γενικευθεί και να γίνει καθεστώς. Αν το ΠΑΣΟΚ δεν συναινούσε στην πολιτική αυτή τίποτε απολύτως δεν θα μπορούσε να κάνει η Κυβέρνηση της Ν.Δ. από μόνη της όπως το δείχνουν περίτρανα οι περιπτώσεις των γιατρών, των δικηγόρων, των εμπόρων.
Το ΠΑΣΟΚ λοιπόν είναι συνυπεύθυνο με τη Ν.Δ. για όλα τα βαριά εγκλήματα που γίνονται σήμερα ενάντια στο λαό και τη χώρα. Και δεν είναι τυχαίο που οι ηγεσίες και των τριών Κομμάτων λένε ακριβώς τα ίδια πράγματα για την 17Ν και την δράση της.
Αποφασίσαμε λοιπόν να δώσουμε μια έμπρακτη απάντηση σε όλη αυτή την ανεξέλεγκτη και εγκληματική δράση των ΜΑΤ ενάντια στους εργαζόμενους που διαδηλώνουν ειρηνικά. Απάντηση στη φασιστική πρακτική της μαζικής ρήψης δακρυγόνων, των ξυλοδαρμών, των τραυματισμών που επαναλήφθηκαν δεκάδες φορές φέτος. Και ειδικότερα απάντηση στο περσινό τους τρομοκρατικό όργιο της 9ης Γενάρη ενάντια στην μαθητική διαδήλωση που κατέληξε σε δεκάδες τραυματισμούς, στον εμπρησμό από δακρυγόνα των ΜΑΤ του καταστήματος ?ΚΑΠΑ ΜΑΡΟΥΣΗΣ? και του συνακόλουθου Τσαντ.
Απάντηση τέλος στην πρόσφατη βάρβαρη επιδρομή ενάντια και πάλι στους μαθητές, την εισβολή τους στο Πολυτεχνείο, στον εμπρησμό του από δακρυγόνο των ΜΑΤ και στον τραυματισμό και στις συλλήψεις δεκάδων μαθητών. Αποφασίσαμε να χτυπήσουμε μια κλούβα των ΜΑΤ που αστυνόμευε την περιοχή των Εξαρχείων και που γι αυτό κάθε βράδυ άλλαζε θέση σταθμεύοντας άλλοτε Ιπποκράτους και Καλλιδρομίου, άλλοτε Ιπποκράτους και Διδότου, άλλοτε Χαριλάου Τρικούπη.
Την χτυπήσαμε με αυτοσχέδιο μπαζούκας που εκτόξευσε ρουκέτα των 3,5 ιντσών με ρήψη χειροβομβίδας. Είναι προφανές ότι η εκτόξευση έγινε απευθείας και όχι με ωρολογιακό μηχανισμό ή με τηλεχειρισμό όπως γράφτηκε. Ομάδα της Οργάνωσης, πλησίασε, έστησε τον εκτοξευτήρα, σκόπευσε, πυροδότησε, εκτόξευσε την ρουκέτα, έριξε μετά την χειροβομβίδα και αποχώρησε ομαλά.
Παρότι το έχουμε κάνει πολλές φορές στο παρελθόν προειδοποιούμε ξανά τους άντρες των ΜΑΤ, οποιαδήποτε μαζική χρήση δακρυγόνων από μέρους τους ενάντια στους διαδηλωτές όπου θα υπάρχουν τραυματίες θα συνοδεύεται από μια παρόμοια βίαια απάντηση από μέρους μας. Κατά συνέπεια για οτιδήποτε τους συμβαίνει ή θα τους συμβεί υπεύθυνοι είναι οι ίδιοι και οι αρχηγοί τους που τους διατάζουν κυνικά να σακατεύουν τον κόσμο. Όσο για τους ΟΝΕδήτες και τους ΜΕΑτζήδες που παριστάνουν τους αγανακτισμένους πολίτες δίπλα από κάθε διαδήλωση πια όντας τα απαραίτητα στηρίγματα, συνεργάτες των ΜΑΤ την ταυτότητα των οποίων αποκρύπτει ο Τύπος με το γενικό όρο προβοκάτορες, ας έχουν υπόψη τους ότι τους γνωρίζουμε πολύ καλά.
Τέλος θα προσθέσουμε ότι θα χτυπάμε μόνο άντρες των ΜΑΤ, ΜΕΑτζήδες και μέλη της Αντιτρομοκρατικής Ομάδας. Τους απλούς Αστυφύλακες δεν τους θεωρούμε εξ ορισμού εχθρούς και γι αυτός δεν τους χτυπάμε παρά μόνο αν κινηθούν εναντίον μας, αν βγάλουν πιστόλι για να μας χτυπήσουν
.
Επαναστατική Οργάνωση 17Ν
Αθήνα 3/11/91
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχουμε τίποτα; Σας ακούμε.
Κ. ΚΕΡΑΤΣΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, ήθελα να πω σε σχέση με αυτά που λέγαμε για την ύπαρξη των κινήτρων ότι τελικά την απάντηση εδώ τη δίνει η ίδια η προκήρυξη της Οργάνωσης, όταν λέει ότι «Αποφασίσαμε να δώσουμε μια έμπρακτη απάντηση σε όλη αυτή την ανεξέλεγκτη?› κλπ. και όταν αμέσως πιο κάτω λέει το εξής: «Προειδοποιούμε ότι εάν συνεχιστεί αυτό το πράγμα, θα υπάρξει παρόμοια βίαιη απάντηση›.
Δεν μιλάει σε καμία περίπτωση για προειδοποίηση, ότι εάν τυχόν από εδώ και πέρα συνεχίσετε, τότε θα αναγκαστούμε να κάνουμε. Νομίζω ότι σε όλες τις ερωτήσεις που κάναμε, η ίδια η Οργάνωση τελικά δίνει την απάντηση, ότι αυτό το οποίο ήθελε να κάνει, ήταν μια βίαιη απάντηση σε όλα αυτά που κατά τη γνώμη της γινόταν. Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Υπάρχει κάτι από εσάς να πείτε;
κ.ΣΠΕΡΧΟΣ: Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε δύο αναγνωστέα δύο παλαιότερες προκηρύξεις κατά το Μάρτιο
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχουν αναγνωστεί σε άλλες υποθέσεις.
κ.ΣΠΕΡΧΟΣ: Έχουν αναγνωστεί, αλλά να θεωρηθούν αναγνωστέα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι σίγουρα και μπορείτε να τις χρησιμοποιήσετε στην αγόρευσή σας όποτε θέλετε.
κ.ΣΠΕΡΧΟΣ: Εντάξει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όλες οι προκηρύξεις αναγιγνώσκονται. Και μάλιστα ζήτησα να αναγιγνώσκονται λέξη με λέξη και εμείς το πράττουμε από ό,τι είδατε. Δεν υπάρχει πρόβλημα σε αυτό.
Κύριε Παπαδάκη.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε διευκρινίζοντας βέβαια κατ’ αρχήν το εξής ότι δεν θεωρώ ότι μου αναλογεί το βάρος της κύριας υπεράσπισης της υπόθεσης αυτής, δεδομένου ότι ο εντολέας μου κατηγορείται για μια απλή συνέργια συνιστάμενη ότι αορίστως βρίσκεται στο χώρο που έγινε το συμβάν και παρείχε ψυχική συνδρομή.
Είμαι βέβαια στη ευτυχή θέση να επισημάνω ότι είναι η 13η υπόθεση η οποία εξετάζεται χωρίς να έχει προκύψει το παραμικρό στοιχείο σε βάρος του. Κατά τα λοιπά και για λόγους υπερασπιστικής πληρότητας, θεωρώ υποχρέωσή μου να αναδείξω στο Δικαστήριο ορισμένες πλευρές και ορισμένα ζητήματα τα οποία έχουν γεννηθεί και ιδίως όσον αφορά την ανθρωποκτόνο πρόθεση εναντίον όλων των ευρισκομένων στο λεωφορείο αστυνομικών και ως προς την προσφορότητα του επιλεγέντος μέσου και του τρόπου χρησιμοποίησης αυτού, για την επέλευση του φερομένου ως διωκομένου αποτελέσματος.
Νομίζω ότι και από τις φωτογραφίες και από την έκθεση αυτοψίας και από την πραγματογνωμοσύνη προκύπτουν οι εξής επισημάνσεις: η μία είναι ότι η εκδοχή περί εξοστρακισμού της ρουκέτας και η αλλαγή πορείας και αλλαγής κατευθύνσεως δεν επαληθεύεται από κάποιο από τα έγγραφα αυτά, είναι μια εκδοχή την οποία ανέπτυξαν κατά κύριο λόγο οι μάρτυρες αποδίδοντας κατά συνέπεια των λεγομένων τους στην τύχη το γεγονός ότι δεν υπήρξε για όλους το ίδιο αποτέλεσμα που υπήρξε για τον ατυχή Ιωάννη Βαρή, πλην όμως όχι μόνο δεν προκύπτει κάτι τέτοιο από τις εκθέσεις αυτές, αλλά αντίθετα στην πραγματογνωμοσύνη και στο συμπέρασμα υπ' αριθμόν 15 αναφέρεται ρητά ότι η συμπεριφορά της ρουκέτας ήταν η προβλεπόμενη από τις προδιαγραφές της, τα δε αποτελέσματα επί του συγκεκριμένου στόχου ήταν τέτοια, όπως θα αναμενόταν να είναι για το συγκεκριμένο σημείο που έγινε η πρόσκρουση.
Δεν έχουμε εδώ κάποιο συμπέρασμα, κάποιο πόρισμα της πραγματογνωμοσύνης από το οποίο να προκύπτει ελλιπής απόδοση του συστήματος της ρουκέτας κατά τα όσα ελέχθησαν πριν.
Το δεύτερο σημείο είναι το γεγονός ότι όταν λέμε για αντιαρματική ρουκέτα, βεβαίως αυτά είναι θέματα πραγματογνωμόνων και ούτε οι μάρτυρες μπορούν να αναπληρώσουν τους πραγματογνώμονες και να καταστούν μάρτυρες με ειδικές γνώσεις διότι πήγαν στο στρατό, ούτε εμείς, αλλά ένας από τους μάρτυρες νομίζω ότι μας έδωσε μια απάντηση εδώ, που εγώ την παίρνω υπόψη μου σοβαρά και λέει το εξής: «Αντιαρματική ρουκέτα μπορεί να οδηγήσει σε έκρηξη και θάνατο το πλήρωμα του άρματος μάχης, διότι το άρμα είναι κλειστός χώρος, αναπτύσσονται αέρια, δημιουργούν έκρηξη, δεν έχουν διαφυγή. Αντίθετα ένα λεωφορείο το οποίο είναι ανοιχτό, είναι μεγάλος χώρος υπάρχει δίοδος εκτόνωσης και δεν δημιουργείται το πρόβλημα αυτό›.
Πέραν του ότι είναι από την κοινή πείρα γνωστό αυτό τουλάχιστον ότι αντιαρματική ρουκέτα δεν σημαίνει ότι μπορεί να τρυπήσει το άρμα και να το ανατινάξει, δεν θα ήταν θωρακισμένο αλλιώς. Την ερπύστρια μπορεί να χτυπήσει ή το σημείο που είναι τα καύσιμα και να δημιουργήσει εκεί ανατίναξη, αλλιώς να μπει μέσα και να δημιουργήσει τα αέρια που είπα και την έκρηξη.
Το τρίτο σημείο αφορά τη χειροβομβίδα. Στη χειροβομβίδα επίσης όπου πάλι και το προσπέκτους που είχε την καλοσύνη και μας έφερε ο μάρτυρας εδώ πέρα, δεν διευκρινίζει την απόδοση της χειροβομβίδας κατά τρόπο που να μας κάνει να διακρίνουμε και μάλιστα μέχρι αντιστροφής όπως υποστηρίχθηκε από ορισμένους μάρτυρες στη διάκριση μεταξύ αμυντικής και επιθετικής χειροβομβίδας. Έχει κάποια χαρακτηριστικά τα οποία περισσότερο ανταποκρίνονται σε καταναλωτικές ανάγκες προφανώς θα είναι από κάποια έκθεση όπλων αυτό το προσπέκτους εκεί, αλλά εδώ για μας για να βγάλουμε κάποια τέτοια συμπεράσματα δεν βοηθάει.
Τουναντίον θεωρώ σημαντική την παρατήρηση που υπάρχει στο έγγραφο του οποίου ζήτησα την ανάγνωση ότι αν χειροβομβίδα είχε εκραγεί στην οροφή του λεωφορείου τότε θα είχε προκαλέσει έκρηξη και θάνατο. Αυτό, υποτίθεται ότι ένας άνθρωπος που κατέχει στοιχειωδώς από όπλα και υποτίθεται ότι είναι οι φερόμενοι ως δράστες της έκρηξης αυτής, το γνωρίζουν. Αν ήθελε να σκοτώσει κάποιους εκεί θα σημάδευε και προφανώς θα κατάφερνε να τη ρίξει από την απόσταση αυτή που ήταν.
Βέβαια η εκδοχή ότι η χειροβομβίδα ρίχτηκε από διαφορετικό άτομο δεν μπορεί να ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα για τον λόγο ότι το διαφορετικό άτομο δεν ήταν δυνατό να είναι ανεβασμένο εκεί που φέρεται ότι ήταν ο δράστης της εκτόξευσης της ρουκέτας για να τη ρίξει. Κάτι τέτοιο θα προϋπόθετε για να μπορεί να βλέπει που τη ρίχνει, να κατέβει ο ένας, να ανέβει ο άλλος, δεν ξέρω, όλη αυτή η εκδοχή ότι ανέβηκε ο ένας στον ώμο του άλλου κλπ., κουβαλώντας τις ρουκέτες και σκοπεύοντας δεν είμαι καθ’ ύλην αρμόδιος για να το σχολιάσω καθ’ όσον η κατηγορία δεν αφορά τους δικούς μου εντολείς, αλλά μου φαίνεται και λιγάκι απίστευτη και ουδέποτε την άκουσα να υποστηρίζεται από οποιονδήποτε παράγοντα προ του καλοκαιριού, με κάποιες απολογίες κλπ.
Δεν έχω να πω κάτι άλλο πάνω σε αυτά, νομίζω ότι είναι σοβαροί προβληματισμοί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Οπωσδήποτε είναι.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ισχυρισμός δικός μας είναι ότι δεν υπήρχε βεβαίως ανθρωποκτόνος πρόθεση και μάλιστα έναντι όλων των ανδρών που βρίσκονταν μέσα στο όχημα, αλλά μάλλον μια προσπάθεια εκφοβισμού τους, όπως αντίστοιχα είχε γίνει και τις προηγούμενες φορές. Προς αυτό συμβάλλουν τα εξής:
1. Τέσσερις φορές έχουν χτυπηθεί από την ίδια Οργάνωση λεωφορεία με αστυνομικούς ή με στρατιωτικούς αντίστοιχα της Πολεμικής Αεροπορίας. Στις τέσσερις αυτές φορές, δύο φορές μόνο υπήρξαν θύματα, μεμονωμένα υπήρξε ένας νεκρός. Σε μια περίπτωση στην Καισαριανή και μια περίπτωση εδώ. Θα μπορούσαμε να υποθέσουμε ότι όλες αυτές οι ενέργειες ήταν απλώς αποτυχημένες. Θα πρέπει να συνάγουμε το συμπέρασμα ότι με όλες αυτές τις ενέργειες στόχος ήταν αυτός που φαίνεται εκ των πραγμάτων να προκύπτει, να προκληθεί εκφοβισμός σε έναν αριθμό αστυνομικών, όχι όμως να προκληθεί ο θάνατος ενός αριθμού αστυνομικών. Ως σκέψεις τις καταθέτω.
2. Οι συνθήκες υπό τις οποίες εκτοξεύεται η συγκεκριμένη ρουκέτα είναι ερασιτεχνικές. Χειροκίνητος, στους ώμους άλλου, με εκτοξευτήρα ακατάλληλο πλαστικό κλπ. Συνθήκες, όροι, προϋποθέσεις υπό τις οποίες δεν μπορεί να επιτευχθεί το αποτέλεσμα το οποίο επιτυγχάνεται όταν το βλήμα εκτοξεύεται από ένα κανονικό εκτοξευτήρα, ή με τους όρους που προβλέπουν οι προδιαγραφές του. Δεν μπορούμε επομένως να εφαρμόσουμε τις προδιαγραφές του βλήματος που εκτοξεύεται με συγκεκριμένο και κατασκευασμένη προς τούτο συσκευή με τις συνθήκες της εκτόξευσης μ’ ένα πλαστικό σωλήνα, όρθια, στους ώμους κάποιου άλλου κλπ.
3. Το σημείο της εκτόξευσης. Λέει η δικογραφία ότι το τοιχίο είχε ύψος 3,5 μ. όπως προκύπτει από τις φωτογραφίες το σημείο στο οποίο βρίσκεται το λεωφορείο είναι υπερυψωμένο σε σχέση με το χώρο από τον οποίο εκτοξεύεται η ρουκέτα. 3,5 μ. εάν βάλουμε δύο ανθρώπους τον έναν πάνω στον άλλο, έστω κι αν είναι 1.85 και οι δύο, δεν φτάνουμε να αποκτά ικανότητα βολής αυτός που ανεβαίνει στους ώμους του άλλη, ικανής βολής – ικανοποιητικής βολής, στο ύψος που πρέπει να την έχει, εκεί που κινούνται τα χέρια του και που έχει το κεφάλι του. Δύο άνθρωποι 1.80 – 1.85 αν ανέβουν ο ένας στους ώμους του άλλου δεν κάνουν 3,70 κάνουν 3,40. Έτσι δεν είναι;
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Οι μάρτυρες είπαν περίπου 3 με 4 μ.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: 3,5 μ. λέει το σχεδιάγραμμα, λέει η αυτοψία. Αφήστε τι είπαν οι μάρτυρες. Οι μάρτυρες εν μέσω πανικού είναι, υπολογίζουν με το μάτι και πάλι καλά που το υπολογίζουν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κυρία Κούρτοβικ τα λέτε στο Δικαστήριο και παρακαλώ να μην τη διακόπτουμε κανένας. Εμείς θα τα δούμε όλα πάλι.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Υπό τους όρους αυτούς αφ’ ενός μεν δεν εξασφαλίζεται η βεβαιότητα ως προς το αποτέλεσμα, αφ’ ετέρου από το σημείο από το οποίο βάλλεται η ρουκέτα με τον τρόπο τουλάχιστον που προκύπτει από το σχεδιάγραμμα που υπάρχει μέσα στη δικογραφία δεν εξασφαλίζεται βεβαιότητα προς το αποτέλεσμα και είναι προφανές ότι η φορά του βλήματος είναι από κάτω προς τα πάνω. Διότι υπάρχει διαφορά ύψους, διότι τα 3,5-4 μ. του τοιχίου δεν σημαίνουν από το ύψος του τοιχίου, η οροφή του λεωφορείου εξέχει προς τα πάνω, όχι προς τα κάτω και η φορά του βλήματος είναι πάνω από το ύψος του τοιχίου. γιατί είδα ότι κοίταξε λίγο έκπληκτος ο κ. Πρόεδρος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρακολουθώ.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Χρησιμοποιώ βεβαίως μερικώς και αυτό το σχεδιάγραμμα που είναι της εφημερίδας το οποίο μας βοηθάει απλώς, διότι φαίνεται ότι βρίσκεται η οροφή του λεωφορείου ψηλότερα από το σημείο στο οποίο βρίσκεται η οροφή του τοιχίου. είπαμε ότι προκύπτει όμως και από το δικό σας σχεδιάγραμμα.
Συντείνει προς το ότι επομένως η φορά του βλήματος πρέπει να είναι από κάτω προς τα πάνω. Το ότι είναι η φορά του βλήματος από κάτω προς τα πάνω, το συνειδητοποίησα από τις φωτογραφίες που μας δείξατε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εξηγήστε όμως λιγάκι για να καταλάβουμε κι εμείς, πως μετά το βλήματα βρέθηκε σ’ έναν που καθόταν κάτω. Εάν ήταν προς τα πάνω, μήπως θα χτύπαγε κανέναν σε κανένα μπαλκόνι. Ξέρετε, μας ακούει κι ο κόσμος!
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Βεβαίως θα σας εξηγήσω. Ένα κομμάτι του βλήματος είναι προφανές ότι έχει εξοστρακιστεί μέσα στο αυτοκίνητο κι έχει χτυπήσει το θύμα από πίσω. Θα έρθω και σε αυτό μια και μου το θέτετε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή πήγαινε προς τα πάνω και ένα κομμάτι είπε «α, ας πάμε τώρα προς τα κάτω›.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Με την έκθεση αυτοψίας κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η Μηχανική που είναι κλάδος της Φυσικής μας διδάσκει διαφορετικά.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Να σας θυμίσω γιατί είναι σαφές ότι είναι από εξοστρακισμό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο εξοστρακισμός γίνεται προς τα πλάγια, δεν γίνεται προς τα κάτω.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ο άνθρωπος ο οποίος χτυπιέται, χτυπιέται από πίσω αριστερά σε σχέση με τη φορά του οχήματος. Η ρουκέτα όμως έρχεται από δεξιά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει κάντε τις παρατηρήσεις σας.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ο άνθρωπος δεν χτυπήθηκε, δεν καθόταν στο δεξιό μέρος του λεωφορείου, καθόταν στο αριστερό, απέναντι από το σημείο στο οποίο χτύπησε η ρουκέτα και δεν χτυπήθηκε κατά πρόσωπο όπως θα ήταν δυνατό αν η ρουκέτα είχε διαρρήξει το λεωφορείο κι είχε σκάσει μέσα και με φορά προς την εκ δεξιών προς τα αριστερά στο λεωφορείο, φαντάζομαι ότι είναι σε όλους μας σαφές εκ δεξιών από το σημείο που μπήκε προς τα αριστερά όπου κάθεται το θύμα. Το θύμα χτυπιέται από πίσω. Κάθεται απέναντι αριστερά, και χτυπιέται από πίσω.
Είναι προφανές ότι ένα κομμάτι έχει εξοστρακιστεί μέσα στα τοιχώματα του λεωφορείου και προκύπτει αυτό και από το γεγονός από ότι από την έκθεση αυτοψίας φαίνεται ότι υπάρχουν θραύσματα τα οποία έχουν ξύσει εσωτερικά την οροφή του λεωφορείου και ένα επομένως από αυτά, είχε καταλήξει στο κεφάλι του ατυχούς θύματος.
Να πω στη συνέχεια ότι αυτό λειτούργησε ως διατρυτικό, διέτρυσε με εκτόνωση αερίων. Λέει προσέκρουσε άνωθεν της οπισθίας θύρας. Αν μου επιτρέπετε προτού φτάσω εκεί, ήθελα να επισημάνω ένα ακόμη σημείο.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, διερωτώμαι την ώρα της αγόρευσης γι’ αυτό το θέμα τι θα ειπωθεί επιπλέον.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάλι τα ίδια!
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κύριε Μαρκή, θα παραιτηθώ. Τα λέω αυτή τη στιγμή γιατί τα έχουμε πρόσφατα, γιατί εντυπωσιάστηκα από αυτό που είδα στις φωτογραφίες, γιατί η εικόνα που είχα εγώ ήταν διαφορετική. Η εικόνα που είχαμε όλοι μας ήταν διαφορετική.
Β.ΜΑΡΚΗΣ: Η άποψη είναι ποια που υποστηρίζει η από εκεί πλευρά, ότι πρόκειται περί τυχαίου γεγονότος;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ναι. Ότι δεν ήταν σκοπούμενο αποτέλεσμα να σκοτωθούν οι άνθρωποι που ήταν μέσα. Το σκοπούμενο αποτέλεσμα ήταν ο εκφοβισμός και σημειώνω μια σειρά από στοιχεία που μου προκύπτουν τώρα από τη δικογραφία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύρια Κούρτοβικ εξελίχθηκε σε αγόρευση όμως και είμαστε εκτός δικονομικής τάξης. Τελείωσε κα Κούρτοβικ.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κύριε Πρόεδρε επιτρέψτε μου να συνεχίσω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μα τι να συνεχίσετε; Αυτό είναι αγόρευση.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν είναι αγόρευση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι αγόρευση.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Είμαστε σ’ ένα σημείο που έχουμε πρόσφατα τα γεγονότα όλοι, έχουμε πρόσφατες εκθέσεις?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και υποστηρίζετε ότι πήγε προς τα πάνω κι ένα κομμάτι κατέβηκε κάτω και το χτύπησε. Θα το εκτιμήσουμε εμείς αυτό.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Να ολοκληρώσω την άποψή μου πάνω σε αυτό.
Λέει εδώ ότι προσέκρουσε άνωθεν της οπισθίας θύρας του λεωφορείου και στη συνέχεια –διότι με αυτό τον τρόπο είναι γραμμένο- στην οροφή αυτού. Που σημαίνει –λέει η έκθεση αυτοψίας- ότι όπως το είδαμε στις φωτογραφίες, το βλήμα χτύπησε πάνω από την πόρτα, ήρθε με φορά από κάτω προς τα πάνω, χτύπησε την πόρτα και έφυγε προς τα πάνω, πάντα προς την οροφή. Κομμάτια του βλήματος εκτόνωσε –λέει- με τον τρόπο αυτό στο εσωτερικό του λεωφορείου αέρια και θραύσματα με αποτέλεσμα τον τραυματισμό.
Να σημειώσω ακόμη ότι είναι χαρακτηριστικό το ότι η ρουκέτα έσκασε στο σημείο της εξόδου στην οροφή και όχι στο σημείο της εισόδου στο λεωφορείο, το γεγονός ότι οι άνθρωποι που βρίσκονται ακριβώς δίπλα στο σημείο που σκάει η ρουκέτα, δεν πλήττονται, δεν παθαίνουν απολύτως τίποτε. Όχι μόνο δεν παθαίνουν απολύτως τίποτα, αλλά δεν έχουν και την αίσθηση της θερμότητας, το παρακάμπτω κ. Πρόεδρε ότι όταν το επισημάναμε κατά λάθος της Υπεράσπισης, ο μάρτυρας αστυνομικός είναι το πήρε αμέσως και είπε «βέβαια αισθάνθηκα ζέστη› μιλάμε για ζέστη 1.200 βαθμών μας είπαν εδώ και προφανώς δεν αισθάνθηκε οτιδήποτε τέτοιο ούτε και υπάρχουν στοιχεία τέτοια μέσα στο λεωφορείο.
Επιπλέον να κάνω μια ακόμη παρατήρηση. Το γεγονός ότι δεν υπάρχει εξοστρακισμός της ρουκέτας αλλά είναι κατά τη φορά της, προκύπτει και από το σχεδιάγραμμα της αυτοψίας, το συνημμένο στην αυτοψία, προκύπτει και από το γεγονός ακριβώς ότι πλήττει δεξιά το όχημα και όχι αριστερά. Εάν είχε εξοστρακιστεί σε οποιοδήποτε σημείο η ρουκέτα, θα έπρεπε να πλήττει το όχημα είτε από αριστερά είτε στην οροφή, όχι από δεξιά από το σημείο δηλαδή που έβαλαν κατά την εκδοχή του κατηγορητηρίου και των αυτοψιών, οι δράσεις.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κάτι ζήτησε ο κατηγορούμενος ο κ. Κουφοντίνας.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Δυο λόγια μόνο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κατ’ αρχήν εσείς κάνατε την προκήρυξη την άλλη μέρα και σκοτώθηκε ένας άνθρωπος. Δεν λέγαμε ότι εμείς δεν θέλαμε να τον σκοτώσούμε αυτό τον άνθρωπο, να τραυματίσουμε θέλαμε, να εκφοβίσουμε θέλαμε κλπ. Βγάζει ο κόσμος κι ένα συμπέρασμα από αυτό. Τι θέλατε δηλαδή να κάνετε εκεί πέρα;
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Να απαντήσω;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βέβαια να απαντήσετε. Να ξέρουμε κι εμείς. Γιατί οι συνήγοροι βέβαια κάνουν τη δουλειά τους και πολύ καλά κάνουν, στηρίζονται στα νομικά, στα λογικά επιχειρήματα κλπ. Αλλά σας λέω, ένας άνθρωπος καθημερινός λέει «Κάνατε την άλλη μέρα προκήρυξη. Τι είπατε; Δεν είπατε ότι πω – πω τον σκοτώσαμε τον άνθρωπο, δεν θέλαμε να τον σκοτώσουμε, λυπούμεθα πολύ, εμείς πήγαμε να τους εκφοβίσουμε κλπ.›. Είπατε τέτοιο πράγμα; Γιατί δεν το είπατε, αν πράγματι δεν θέλατε να σκοτώσετε;
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Σε συνέχεια αυτών που είπε η κα Κούρτοβικ στη αρχή θέλω να πω ότι και εδώ και σε αυτή την υπόθεση, αλλά και γενικά στη δίκη συμβαίνουν περίεργες καταστάσεις όπως έχω ξαναπεί και όσον αφορά τον πολιτικό χαρακτήρα –που θα πω δυο λόγια μετά- και όσον αφορά το χαρακτήρα της δράσης της 17Ν που ήταν η επαναστατική βία. Αυτό το ζήτημα δεν έχει εξεταστεί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν βλέπουμε ότι είναι βία; Τι να κάνουμε τώρα;
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Η επαναστατική βία έχει κάποια χαρακτηριστικά και ο τρόπος εξάσκησής της έχει επίσης κάποια χαρακτηριστικά, τα οποία αν έμπαιναν από την αρχή της συζήτησης θα διευκόλυναν και εσάς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα τα πείτε στην απολογία σας.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Θα τα πω πραγματικά στην απολογία. Με αυτό τον τρόπο όμως δυσκολεύομαι να απαντήσω στην ερώτησή σας. Μπορώ να πω δυο κουβέντες μόνο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο,τι θέλετε.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Ένα χαρακτηριστικό του τρόπου δράσης ήταν η ελαχιστοποίηση της βίας. Δεν μπορώ να το αναπτύξω περισσότερο τώρα, δεν θα μου επιτρέψετε και θα πρέπει να πω πολλά περισσότερα.
Να επισημάνω και σε αυτό που είπε η κα Κούρτοβικ ότι πραγματικά χτυπήθηκαν 4 λεωφορεία και σε αυτά υπήρξαν μόνο 2 περιπτώσεις θανάτων.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είπατε όμως «πω – πω ρε παιδιά τι πάθαμε, δεν θέλαμε να σκοτώσουμε›. Δεν το είπατε πουθενά.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Είδατε; Αν είχα τη δυνατότητα να αναπτύξω τον τρόπο της δράσης?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι θα μου τα πείτε στο τέλος. Δεν το χρειάζομαι.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Προς το παρόν να σημειώσω μόνο ότι βασικό χαρακτηριστικό της δράσης ήταν η ελάχιστη βία.
Έχω να πω κάτι ακόμη, γιατί και από την Πολιτική Αγωγή και από τους Εισαγγελείς προσπάθησε να δειχτεί εδώ ότι στόχος ήταν ο ολοκληρωτικός αφανισμός όλων εκεί. Βέβαια τυχαία και στις τέσσερις περιπτώσεις δεν έγινε αυτό το πράγμα. Ενώ τεχνικά θα μπορούσε να γίνει. Δεν θέλω να σας αναπτύξω με ποιο τρόπο θα μπορούσε να γίνει, αλλά τεχνικά θα μπορούσε να γίνει. Το ζήτημα δεν είναι τεχνικό, είναι πολιτικό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πολιτικά λοιπόν όλα.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Όσον αφορά το γεγονός και της πρόσκρουσης της ρουκέτας και πότε έσκασε κλπ., δεν είδα να εξετάζεται το ενδεχόμενο ότι μήπως πραγματικά επίτηδες έγινε η στόχευση από εκεί, από εκείνο το σημείο, με δεδομένο ότι η απόσταση ήταν 15 μ., με δεδομένο επίσης ότι σε πολλές άλλες ενέργειες έχει γίνει επιτυχής στόχευση από 70 – 80 – 100 – 400 μ.
Επίσης να επισημάνω ότι δεν υπήρχε ούτε ένας τραυματισμός από τη χειροβομβίδα. Εδώ θέλω να κρατήσετε την παρατήρησή σας κ. Μαρκή, την αμφισβήτηση μάλλον της ιατροδικαστικής έκθεσης του κ. Νόνα.
Θέλω να πω ότι είχε γίνει μια προειδοποίηση προς τα ΜΑΤ στην προκήρυξη για το Στιούαρτ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν τα θέλω αυτά. Και έπρεπε τα ΜΑΤ να μην πηγαίνουν οι άνθρωποι στη δουλειά τους, ούτε στις διαδηλώσεις, ούτε πουθενά.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Τα ΜΑΤ όμως ήταν υπεύθυνοι για το θάνατο 4 ατόμων στο ΚΑΠΑ ΜΑΡΟΥΣΗΣ για το οποίο δεν έγινε καμία καταδίκη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς έχετε εδώ μια δίκη και λέτε να αποδώσετε όχι συλλογικές ευθύνες, αλλά ατομικά σε όποιον πρέπει.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Η Δικαιοσύνη στην περίπτωση της ΚΑΠΑ ΜΑΡΟΥΣΗΣ δεν έκανε τη δουλειά της. Δεν καταδίκασε κανέναν από τους υπεύθυνους των 4 θυμάτων. Αλήθεια, ποια είναι αυτά τα τέσσερα θύματα; Τα ονόματα αυτά έχουν ακουστεί καθόλου;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ξέρετε, εγώ δικάζω με το αξιακό σύστημα του συντάγματος και των νόμων. Δεν μπορώ να μπω στη δική σας λογική πάντως. Λυπάμαι, αλλά δεν μπορώ να μπω.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Η λογική ότι η Δικαιοσύνη δεν ενδιαφέρεται να τιμωρήσει τους υπεύθυνους ενός εγκλήματος κατά 4 αθώων ανθρώπων!
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και αποφασίσατε εσείς και όποιον πετύχουμε. Έτσι; Ωραία! Γι’ αυτό λέω, δεν μπορώ να αποδεχτώ αυτές τις λογικές και το έχω πει πολλές φορές. Δεν μου επιτρέπει το Σύνταγμα και οι νόμοι να πω ότι «μια και κάποιος των ΜΑΤ έκανε κάποια παράβαση?.›!
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Η Δικαιοσύνη είχε υποχρέωση να κινήσετε διαδικασία για να καταδικάσει τους υπεύθυνους για το έγκλημα κατά των 4 αθώων. Ήταν πολύ εύκολο γιατί είχατε πει πριν από μερικές συνεδριάσεις, ότι είναι αδύνατο όταν υπάρχουν 2.000 άνδρες των ΜΑΤ να εντοπιστούν. Και όμως σε εκείνη την περίπτωση στο ΚΑΠΑ ΜΑΡΟΥΣΗΣ υπήρχε μια διμοιρία και από τη μία διμοιρία είναι 3 – 4.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν κρίνουμε άλλες υποθέσεις. Κρίνουμε τούτη εδώ εμείς και κρίνουμε και αυτούς τους συγκεκριμένους ανθρώπους οι οποίοι λένε εδώ ότι κινδύνευσε η ζωή τους και εσάς οι οποίοι είστε κατηγορούμενοι. Δεν έχω τίποτε άλλο εγώ να κάνω εδώ. Τελειώσαμε.
