ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Παπαδημητρίου.
Ε.ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Όταν φθάσατε εκεί που ήταν το ταξί, δηλαδή στην διασταύρωση Αυλώνος και Χριστομάνου ήταν και πολύς κόσμος εκεί;
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Πολύς κόσμος μαζεμένος, όχι κόσμος απλώς, ήταν πρόχειρα ντυμένος, είχε κατέβει από πάνω με τις πιτζάμες με ένα σακάκι από πάνω , πολύς κόσμος.
Ε.ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Όταν εσείς προσπαθήσατε να βγάλετε το περίστροφο από την θήκη δεχθήκατε τους τρεις πυροβολισμούς από τον κοντό είπατε;
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Ναι μάλιστα.
Ε.ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Υπάρχει ενδεχόμενο να έχει πυροβολήσει ο οδηγός;
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Όχι θα το έβλεπα. Δεν πυροβόλησε ο οδηγός. Ούτε άλλο άτομο μέσα από το ταξί μπορεί να με πυροβόλησε. Ούτε άλλο άτομο μέσα από το ταξί. Εκτός εάν με πυροβόλησε, τουλάχιστον δεν με πήρε σίγουρα. Γιατί η σφαίρα αυτή που έχω εγώ είναι σε ευθεία και προς τα δεξιά μου. Δηλαδή δικαιολογείται η κίνηση. Με πυροβολεί και όπως γυρίζω, φεύγει δεξιά η σφαίρα. Είναι στην ίδια ευθεία με μένα. Αν με πυροβολούσε κάποιος από το ταξί δεξιά από μένα, η σφαίρα θα είχε είσοδο από εδώ και έξοδο από εκεί.
Και εάν πυροβόλησε κάποιος, ίσως να πυροβόλησε κάποιος αλλά σίγουρα δεν με πέτυχε. Αυτή η σφαίρα που δέχθηκα, ήταν ευθεία μπροστά από μένα. Είναι στο κέντρο επάνω στον ομφαλό.
Ε.ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Η πρόθεση αυτού που σας πυροβόλησε, αυτού που σας πυροβόλησε 3 φορές ήταν να σας σκοτώσει, ή να διευκολύνει την διαφυγή;
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Αν ήθελε να διευκολύνει την διαφυγή, γιατί δεν έριχνε στον αέρα; Γιατί δεν μου έριχνε πίσω; Γιατί;
Ε.ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Κατά την μεταφορά σας στο νοσοκομείο, σας έριξαν άλλες δυο χειροβομβίδες;
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Ναι.
Ε.ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Αυτές τις χειροβομβίδες τις έριξαν για να διευκολυνθούν στην διαφυγή τους ή για να σας σκοτώσουν;
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Δεν το δέχομαι αυτό. Πολλές φορές το είπα και εγώ προκειμένου να τους δικαιολογήσω, να δικαιολογήσω αυτό το περιστατικό. Το ότι ρίξανε φωτογραφίες για να διαφύγουν. Αλλά πρέπει να δεχθώ, ότι έλεγξαν το πεζοδρόμιο προηγουμένως εάν περνάει κάποιος άνθρωπος, εάν έρχεται κάποιος από τα μπουζούκια, ή εάν πάει κάποιος με την κοπελιά του στο σπίτι και ρίξανε τις φωτογραφίες στο δρόμο; Πώς τις ρίξανε τις χειροβομβίδες στο δρόμο; Κατά δεύτερο λόγο. Μα δεν δέχθηκαν επίθεση από μας εκεί.
Ε.ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: ¶ρα τις χειροβομβίδες γιατί τις έριξαν;
Ι.ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Για να μας σκοτώσουν, για ποιο λόγο μπορείς να ρίξεις χειροβομβίδες σε ένα περιπολικό όταν έρχεται από πίσω σου; Είναι το ταξί μπροστά. Να δεχθούμε εδώ πέρα ότι εντάξει, τους καταδιώκουμε. Είναι μέσα στο ταξί κάποια άτομα που γνωρίζουμε εμείς που τους καταδιώκουμε και αυτοί το υποθέτουν ότι τους καταδιώκουμε, είναι κάποιο περιπολικό που γνωρίζει ότι πριν είχαν συμπλοκή και χτυπήσανε τους αστυνομικούς. Εμείς τι θα κάναμε από πίσω, γαρύφαλλα θα τους πετάγαμε;
Ε.ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Μάλιστα. Τραυματιστήκατε βαριά. Σήμερα ξεπεράσατε το πρόβλημα της υγείας σας σίγουρα. Τα ψυχολογικά;
Ι.ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Την υγεία μου ναι. Αυτό που μου έχει μείνει εμένα περισσότερο είναι μια χειροβομβίδα να έρχεται μπροστά, αυτό δεν μπορώ να το δικαιολογήσω. Η συμπλοκή σαν συμπλοκή τι είναι; Πήγα, ήμουν ανεβασμένος όταν πήγα, ήταν συμπλοκή μπροστά ήξερα και ήμουν ?στο να δώσω. Εκεί τι είναι; Δέχθηκα δυο, του έριξα πέντε, θα μπορούσα και εγώ να τον έχω άσχημα χτυπημένο. Θα μπορούσε να είχε χτυπηθεί και αυτός άσχημα.
Αλλά το να πάει κάποιο περιπολικό στο νοσοκομείο, αυτό δεν δέχομαι εγώ με τίποτα. Δεν δεχθήκανε επίθεση όταν με πήγαιναν στο νοσοκομείο, δεν τους πυροβόλησε κανείς από πίσω. Δεν τους πείραξε κανένας. Ρίξανε την πρώτη τη χειροβομβίδα εκεί. Και πάλι συνεχίζει το περιπολικό να μη πυροβολεί πίσω. Ρίχνουν την δεύτερη, τη τρίτη, πού το πάνε; Αυτό είναι ότι χειρότερο, αυτό βλέπω στον ύπνο μου εγώ τίποτα άλλο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει.
κ.ΣΠΑΧΟΣ: Αυτόν που αναγνωρίζετε πότε τον είδατε πότε φορά, πού και ποια ήταν η αντίδρασή σας;
Ι.ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Ήταν καλοκαιράκι και ήμουν σε ένα καφενείο στην Ελευσίνα όταν είδα την φωτογραφία του Κονδύλη για πρώτη φορά. Εκεί αυτός που καθόμουν παρέα μου είπε, Γιάννη τι έπαθες; Του λέω αυτός είναι Χρήστο. Αυτός είναι του λέω. Από εκεί και πέρα μπήκα σε δίλημμα, να έρθω πάλι στο Δικαστήριο να πω τι; Δεν ξέρω, δεν θυμάμαι. Είπα εντάξει θα αναλάβω τις ευθύνες μου και θα πω το τι θυμάμαι ακριβώς, το τι είδα, τα πάντα.
κ.ΣΠΑΧΟΣ: Μπορείτε να μας πείτε από τον τρόπο που σας πυροβόλησε κάτι για την εκπαίδευσή του;
Ι.ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Μπορώ να πω συγκριτικά με τον τρόπο εκπαίδευσης τον δικό μας, μόνο αυτό. Γιατί βγαίνοντας την νύχτα δεν βλέπεις σκοπευτικά όργανα. Ο τρόπος που πυροβόλησε, είναι η τυφλή σκόπευση. Δηλαδή γυρίζεις το όπλο και χωρίς να βλέπεις πλέον τα σκοπευτικά του όργανα γυρίζεις και πυροβολείς, μπαμ, μπαμ και ακολουθείς το στόχο, είναι πάρα πολύ δύσκολη υπόθεση, ας είναι κοντινή απόσταση. Και εγώ κοντινή απόσταση έριξα. Και ο άλλος συνάδελφος κοντινή απόσταση έριξε. Είναι πάρα πολύ δύσκολο την νύχτα να κάνεις σκόπευση, χωρίς να βλέπεις τα σκοπευτικά όργανα του όπλου σου. Θέλει μια εκπαίδευση. Θέλει μια εκπαίδευση αυτό το πράγμα δεν είναι έτσι.
Μ.ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Για πείτε μου σας παρακαλώ, όταν πυροβοληθήκατε σε τι απόσταση ήταν αυτός που σας πυροβόλησε από σας;
Ι.ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Εάν υπολογίσω ότι εγώ βρισκόμουν, δεν είχα πιάσει ακόμα το ταξί, δεν είχα φθάσει στην ουρά του ταξί. Και ακόμα βάδιζε, με το γύρισμα να ήταν δυο μέτρα, ενάμιση, δυο, τρία; Δεν μπορώ να το υπολογίσω, γιατί πρέπει να υπολογίσω και την κίνηση που έκανε αυτός που έρχεται πιο κοντά μου.
Μ.ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Μπορεί να ήταν και 7,5 με οκτώ μέτρα;
Ι.ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Αποκλείεται. 7,5 με 8 μέτρα πιστεύω ότι έριξα εγώ.
Μ.ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Για εξηγήστε μου λοιπόν, γιατί στην προανακριτική σας κατάθεση, λέτε ότι πυροβοληθήκατε όταν φθάσατε στα 7,5 μέτρα από το ταξί;
Ι.ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Κάποιος όταν γνωρίζει, το γνωρίζουμε στο νοσοκομείο ότι αυτά τα άτομα ήταν η 17Ν.
Μ.ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Φοβηθήκατε να πείτε και την απόσταση;
Ι.ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Να σας απαντήσω και εσείς κρίνετε μετά αν είναι η απάντησή μου?Όσο πιο κοντά έρχεσαι στα γεγονότα, γιατί μου έλεγε ότι ξέρεις κάτι, εάν σε ρωτήσουν μου έλεγε ο συνάδελφος αν είναι λευκός ή μαύρος τι θα πεις; Δεν θυμάμαι του λέω. Μα δεν θυμάμαι, πραγματικά δεν θυμάμαι. Μα ήρθες κοντά, όπως λένε οι άλλοι μάρτυρες, κάπου θα είχε ρωτήσει, θα είχε πάρει κάποια θέση. Ήρθες πολύ κοντά. Δεν θυμάμαι ρε φίλε του λέω, τι να θυμηθώ τώρα, αν ήμουν στα 5, 4, ή στα 3 μέτρα, δεν θυμάμαι. Γι’ αυτό το λόγο.
Μ.ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Για πείτε μου, όταν ήσαστε στο νοσοκομείο ξέρατε ότι είναι η 17Ν;
Ι.ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Όταν ήμουν στο νοσοκομείο; Έμαθα όταν βγήκα από την Εντατική.
Μ.ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Πότε δώσατε την κατάθεσή σας την προανακριτική;
Ι.ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Την ημερομηνία που βγήκα μάλλον από την Εντατική. Γιατί 20 του μηνός που μπήκα μέσα, πήγα χειρουργείο κανονικά, πρέπει να βγήκα το βράδυ από εκεΊ.
Μ.ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Στις 21 του μηνός δώσατε την κατάθεσή σας.
Ι.ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: 21 πρέπει να ήταν η ημέρα που βγήκα από την Εντατική.
Μ.ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Δηλαδή μόλις βγήκατε από την Εντατική σας ενημέρωσαν ότι ήταν η 17Ν. Και από εκεί φοβηθήκατε – όπως λέτε – και δώσατε αυτή την κατάθεση που δώσατε. Μέσα στο φόβο σας ήταν και η απόσταση η οποία σας χώριζε απ’ αυτόν που σας πυροβόλησε έτσι;
Ι.ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Καταρχήν δεν πίστευα ποτέ ότι θα συλληφθεί αυτή που λέγεται 17Ν. Ποτέ. Είπα, θα δώσω μια καταθεσούλα εδώ πέρα και θα τελειώνω, έτσι το σκέφτηκα ειλικρινά.
Μ.ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Μισό λεπτό για να τα ξεκαθαρίσουμε αυτά. Θελήσατε να δώσετε μια κατάθεση κατά κάποιο τρόπο όχι ειλικρινή κατ’ αρχήν έτσι δεν είναι; Όχι αληθινή.
Ι.ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Δεν είπα ότι δεν είναι ειλικρινής η κατάθεσή μου. Είπα ότι πολλά πράγματα απ’ αυτά, προσπάθησα και εγώ να μην με ξαναενοχλήσουν. Δηλαδή όσο έλεγα, ότι ξέρεις κάτι, θυμάμαι ένα άτομο το οποίο ήταν ψηλό, κοντό, με γυαλιά, έτσι από εδώ από εκεί, θα με είχαν τρελάνει.
Μ.ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Κύριε μισό λεπτό, όταν λέτε ότι όταν έφθασα στα 7,5 μέτρα από το ταξί και με πυροβόλησαν, είναι ψέμα ή αλήθεια;
Ι.ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Είναι ψέμα.
Μ.ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Είναι ψέμα. Κατά συνέπεια λοιπόν μην αντιδράτε όταν σας λέω ότι θελήσατε να δώσετε μια μη ειλικρινή κατάθεση γιατί φοβόσαστε έτσι λέτε, παραπλανητική κατά κάποιο τρόπο, ναι ή όχι;
Ι.ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Παραπλανητική όχι.
Μ.ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Βέβαια παραπλανητική.
Ι.ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Εάν μπορεί να εννοηθεί ότι τα τρία μέτρα, ή τα πέντε, ή τα επτά είναι παραπλανητικό, έστω δεχθείτε το έτσι σαν παραπλανητικό.
Μ.ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Πείτε μου σας παρακαλώ, όταν δώσατε στον Ανακριτή την κατάθεσή σας, είπατε ότι είχατε φοβηθεί;
Ι.ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Ναι.
Μ.ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Έτσι είπατε;
Ι.ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Ναι.
Μ.ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Είστε βέβαιος;
Ι.ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Δεν ξέρω εάν γράφτηκε. Πάντως στην κατάθεση στον Ανακριτή κάναμε ένα διάλογο πριν.
Μ.ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Και δεν ξέρετε τι γράφτηκε; Δεν υπογράψατε κύριε;
Ι.ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Γνωρίζω πάρα πολύ καλά τι υπέγραψα.
Μ.ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Να σας θυμίσω λοιπόν τι υπογράψατε και τι εγράφη και τι είπατε; Είναι στην σελίδα 2 κύριε Πρόεδρε της Ανακριτικής Κατάθεσης.
«Στην προανακριτική μου κατάθεση, ανέφερα ότι δεν νομίζω ότι θα αναγνωρίσω τα πρόσωπα που ενεπλάκησαν, στο επεισόδιο, διότι ήμουν σοβαρά τραυματισμένος και λόγω της καταστάσεώς μου, δεν μπορούσα εκείνη τη στιγμή να επαναφέρω στη μνήμη μου τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά των ανωτέρω, τα οποία χαρακτηριστικά επανήλθαν στην μνήμη μου μετά την ανάρρωσή μου, αναπολώντας στιγμή προς στιγμή τα συγκεκριμένα περιστατικά του επεισοδίου.›
Και αυτό είναι ψέμα;
Ι.ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Όχι.
Μ.ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Τότε γιατί; Εσείς λέτε σήμερα ότι δεν τα είπατε επειδή φοβηθήκατε. Όταν λέτε λοιπόν ότι δεν θυμηθήκατε τα άτομα?
Ι.ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Μισό λεπτό, δεν είναι ψέμα.
Μ.ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Αλλά τι είναι;
Ι.ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Την διαφορά πού την βλέπετε; Πείτε μου;
Μ.ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Κύριε σε ένα πράγμα υπάρχει ή αλήθεια ή ψέμα. Ή φοβηθήκατε, ή δεν φοβηθήκατε και δεν θυμόσαστε.
Ι.ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Κάνετε λάθος.
Μ.ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Θα το κρίνει το Δικαστήριο ποιος εκ των δυο μας κάνει λάθος.
Ι.ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Κάνετε λάθος. Δυο πράγματα θα μπορούσα να κάνω, ή να συνεχίσω να έρχομαι εδώ σήμερα και να λέω ότι ξέρετε κάτι, δεν θυμάμαι, δεν θυμάμαι, δεν θυμάμαι και να περάσω καλά.
Μ.ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Κύριε, αποφασίσατε κάποια στιγμή να αναγνωρίσετε. Και πηγαίνετε και αναγνωρίζετε στον Ανακριτή. Έχετε κανένα λόγο να εμμείνετε στο ψέμα, ότι δεν θυμόσαστε;
Ι.ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Σίγουρα μετά το περιστατικό, κάποιες στιγμές αναπολώντας τα περιστατικά αυτά το θυμήθηκα. Τώρα γιατί δεν πήγα να καταθέσω, από φόβο δεν πήγα να καταθέσω.
Μ.ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Μια στιγμή πότε το θυμηθήκατε κύριε; Πότε αναρρώσατε; Μετά από πόσο καιρό αναρρώσατε και αρχίσατε να θυμόσαστε;
Ι.ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Θέλετε να σας πω την συγκεκριμένη ημερομηνία που θυμήθηκα το περιστατικό αυτό;
Μ.ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Όχι κύριε. Να μου πείτε περίπου μετά από πόσο καιρό αναρρώσατε και θυμόσαστε και θυμηθήκατε το περιστατικό και θυμηθήκατε και πρόσωπα;
Ι.ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Είχα 50 μέρες άδεια. Εάν νοείται αυτός ο χρόνος ανάρρωσης, να πω ότι το θυμήθηκα τότε; Μα και στο νοσοκομείο το θυμόμουν και από το νοσοκομείο θυμόμουν τα χαρακτηριστικά.
Μ.ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Θυμόσαστε και από το νοσοκομείο τα χαρακτηριστικά. Όταν κληθήκατε μετά από ένα χρόνο στην υπόθεση Σκυφτούλη τι είπατε κύριε;
Ι.ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Ότι δεν μπορώ να τον αναγνωρίσω.
Μ.ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Μόνο αυτόν;
Ι.ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Δεν θυμάμαι τίποτα άλλο. Πάντως είπα, αυτός ο άνθρωπος δεν ήταν.
Μ.ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Δεν είπατε ότι, δεν έχω συγκρατήσει τα χαρακτηριστικά των ανθρώπων;
Ι.ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Δεν μπορώ να θυμάμαι. Είπα πάντως ότι αυτός ο άνθρωπος?
Μ.ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Έτσι είπατε; Ή είπατε ότι, δεν μπορώ να αναγνωρίσω, γιατί δεν ξέρω, γιατί δεν έχω συγκρατήσει τα χαρακτηριστικά; Αυτό ρωτάω.
Ι.ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Τον αναγνώρισα;
Μ.ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Όχι κύριε, δεν τον αναγνωρίσατε. Πείτε μου κάτι άλλο σας παρακαλώ, ο κ. Καδάς πού ήταν την στιγμή που εσείς πυροβοληθήκατε;
Ι.ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Ο Καδάς απόσταση τώρα δεν μπορώ να σας πω, πάντως ήταν καλυμμένος πίσω από το περιπολικό του Σωκράτη, λίγο προς τα δεξιά από μένα. Δηλαδή είναι ευθεία ο δρόμος, αν το ταξί ήταν λίγο προς τα αριστερά, αυτός ήταν λίγο προς τα δεξιά, από εκείνη την πλευρά.
Μ.ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Κοντύτερα από σας προς αυτόν που πυροβόλησε ή όχι; Από αυτόν που σας πυροβόλησε εσάς, κοντύτερα ήταν ο Καδάς προς αυτόν, ή εσείς;
Ι.ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Όχι, όχι, καμία σχέση.
Μ.ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Ήταν μακρύτερα; Πολύ μακρύτερα;
Ι.ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Ναι, ναι πάρα πολύ.
Μ.ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Πείτε μου κάτι σας παρακαλώ. Ξέρετε τι λέει ο κ. Καδάς στην κατάθεσή του; Ότι πυροβοληθήκατε από το άτομο που μπήκε στην θέση του οδηγού.
Ι.ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Όχι.
Μ.ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Έκανε λάθος;
Ι.ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Δεν ξέρει τι λέει ο Καδάς, ξέρω τι λέω εγώ.
Μ.ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Δεν ξέρετε τι λέει ο Καδάς; Γιατί; Δεν έχετε συζητήσει με τον κ. Καδά αυτά τα θέματα;
Ι.ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Ναι τα έχω συζητήσει.
Μ.ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Και τώρα πρόσφατα τα έχετε συζητήσει ή όχι;
Ι.ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Και τώρα πρόσφατα τα έχω συζητήσει.
Μ.ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Δεν σας είχε πει λοιπόν, ότι η άποψή του ήταν αυτή;
Ι.ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Δεν με ενδιαφέρουν οι απόψεις, εγώ έχω δικές μου απόψεις.
Μ.ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Εμμένετε στην άποψή σας ότι από φόβο δεν είχατε αποκαλύψει τα χαρακτηριστικά αυτού που σας πυροβόλησε;
Ι.ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Ναι, εσείς θα τα καταθέτατε;
Μ.ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν έχουμε τίποτα άλλο. Ναι κυρία Κούρτοβικ έχετε το λόγο. Για τον Σκυφτούλη έχει εδώ την κατάθεση. «Από δεξιά που μου λέτε, ότι ονομάζεται Σκυφτούλης Επαμεινώνδας δεν τον αναγνωρίζω, δεν τον έχω δει ποτέ μέχρι σήμερα, εκτός από χθες που τον είδα στα δελτία ειδήσεων.› Την κατάθεσή του λέμε. Το βούλευμα υποτίθεται ότι αυτή την κατάθεση εκτιμά και όχι τίποτα άλλο.
Έχει εδώ μια κατάθεση ένορκη εξέταση μάρτυρα, στις 29 Σεπτεμβρίου 1992. Και λέει: «Για το τρίτο από δεξιά που μου λέτε ότι ονομάζεται Σκυφτούλης Επαμεινώνδας, δεν τον γνωρίζω, δεν τον έχω δει ποτέ μέχρι σήμερα, εκτός από χθες το βράδυ στα τηλεοπτικά δελτία.› Αυτό λέει, δεν λέει ότι ξέρεις δεν αναγνωρίζω κανέναν. Να το πάρετε βέβαια για να μπορείτε να το αξιολογήσετε.
Έχετε τον λόγο κα Κούρτοβικ.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Βάλατε ένα ερώτημα προηγούμενα: Για ποιο λόγο λέτε ρίχνει κανείς με χειροβομβίδα σε ένα περιπολικό που τον ακολουθεί; Και πράγματι εγώ θέλω να την απαντήσετε αυτή την ερώτηση. Για ποιο λόγο ρίχνει κάποιος μια χειροβομβίδα σε ένα περιπολικό που τον ακολουθεί; Είναι αυτονόητο, αλλά...
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Να σας απαντήσω. Ένας πυροβολισμός μπορεί να εννοηθεί ότι είναι ελεγχόμενος. Μια χειροβομβίδα δε νοείται ελεγχόμενη. Δεν είναι ελεγχόμενη η έκθεση της χειροβομβίδας, γιατί δε μπορείς να γνωρίζεις το πού θα σταματήσει η χειροβομβίδα. Εάν σταματούσε η χειροβομβίδα στο καπό του αυτοκινήτου, ή έσπαγε το τζάμι κι έμπαινε μέσα, τότε το αποτέλεσμα ποιο θα ήταν;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Τί είναι ποιο επικίνδυνο κ. μάρτυς; Ένας πυροβολισμός στο παρμπρίζ του αυτοκινήτου ή μία χειροβομβίδα στο οδόστρωμα; Μία χειροβομβίδα στο οδόστρωμα. Πάθατε κάποια ζημιά από τη χειροβομβίδα αυτή;
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Επιμένετε και λέτε για οδόστρωμα. Γιατί είναι οδόστρωμα;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Στο οδόστρωμα πετάχτηκε.
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Εγώ τη χειροβομβίδα τη βλέπω στο ύψος του καπό του αυτοκινήτου. Εσείς γιατί τη βλέπετε στο οδόστρωμα;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Πού έσκασε η χειροβομβίδα;
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Δεξιά, στο οδόστρωμα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εγώ θα επιμένω να ρωτώ, επειδή εδώ δε λέτε για χειροβομβίδα.
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Ξέρετε πόσο άσχημο πράγμα είναι να κάθεσαι πίσω από ένα τζάμι και να έχεις απέναντί σου να χτυπάει μια χειροβομβίδα....
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εγώ επιμένω να σας ρωτώ για ποιο λόγο ρίχνει κάποιος μια χειροβομβίδα.
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Για να σκοτώσει.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Για να σκοτώσει ή για να σταματήσει; Ποιος είναι μπρος και ποιος είναι πίσω;
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Τί να σταματήσει; Το περιπολικό.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Είχαν κάτι μαζί σας;
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Όχι. Σίγουρα όχι.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ποιος είναι μπροστά και ποιος είναι πίσω; Ποιος διώκει ποιον; Ποιος φεύγει και ποιος έρχεται;
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Φεύγουν αυτοί μπροστά κι εγώ είμαι πίσω.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Είναι κατανοητό ότι μπορεί να θεωρήσουν ότι τους καταδιώκετε;
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Κατανοητό, αλλά δεν το δικαιολογώ.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κι εγώ δεν το δικαιολογώ, δεν έχει σημασία.
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Από τη στιγμή που νιώθουν ότι τους καταδιώκουν, δέχονται επίθεση; Μετά την πρώτη χειροβομβίδα, δέχθηκαν επίθεση; Δέχθηκαν από το περιπολικό αυτό έστω έναν πυροβολισμό; Όχι.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Το περιπολικό σας μετά το επεισόδιο συνέχισε το δρόμο; Με αυτό το περιπολικό πήγατε;
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Ναι, με αυτό το περιπολικό.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Είχατε πάθει κάποια βλάβη; Το περιπολικό ήταν σε θέση να φτάσει ως το νοσοκομείο; Σε ποιο νοσοκομείο πήγατε;
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Στο 401.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Πόσον καιρό μείνατε είπατε; 40 μέρες;
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Όχι, έμεινα πολύ λίγο, γιατί είχα πρόβλημα, έκανα εμετό συνέχεια, δε μπορούσα να αντέξω αυτή τη μυρωδιά του νοσοκομείου μέσα και είπα ότι δε μπορούσα να καθίσω κι έφυγα σχετικά γρήγορα. Δέκα μέρες, δε θυμάμαι τώρα να σας πω.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εσείς είχατε τραυματιστεί στην κοιλιά νομίζω. Μέσα στο περιπολικό που σας μετέφερε πού καθόσαστε; Μπροστά ή πίσω;
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Μπροστά.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Παρά τον τραυματισμό στην κοιλιά. Δεν είχατε ξαπλώσει δηλαδή πίσω.
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Μα το είπα. Με το που κάθισα μπροστά, γυρίζω λίγο το κάθισμα προς τα πίσω.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Και ξαπλώσατε μ’ αυτόν τον τρόπο.
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Όχι ξάπλωσα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εντάξει, γείρατε. Δε θέλω να αμφισβητήσω την ορατότητά σας. ¶λλο θέλω να καταλάβω το βαθμό του τραυματισμού σας, τις βλάβες που είχατε υποστεί. Χειρουργηθήκατε;
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Ναι.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Πότε, την ίδια μέρα;
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Ναι, το βράδυ.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Πόσο μείνατε στην Εντατική;
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Έμεινα μέχρι την άλλη μέρα, δε μπορούσα να καθίσω μέσα, σας είπα είχα πρόβλημα, δε μπορούσα να καθίσω μέσα απ’ τη μυρωδιά.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Από το νοσοκομείο πότε βγήκατε;
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Μετά από 10 μέρες περίπου, αν θυμάμαι καλά. Γύρω στο 10ήμερο.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Πότε είπατε ότι μάθατε ότι ήταν η 17Ν;
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Όταν βγήκα από την Εντατική, γιατί μέσα στην Εντατική δε μας είπαν τίποτα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Πότε καταθέσατε τότε;
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Την άλλη μέρα αμέσως. Με το που βγήκα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εδώ κ. μάρτυς καταθέτετε την άλλη μέρα ακριβώς από το επεισόδιο. Καταθέτετε στις 21 του μήνα. Πού καταθέσατε;
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Μέσα στο νοσοκομείο.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Είναι η επόμενη μέρα από το επεισόδιο. Πώς εσείς ξέρατε ότι ήταν η 17Ν; Είμαστε στην επόμενη μέρα από το επεισόδιο. Δεν έχουν βγει οι βαλλιστικές, δεν έχουν γράψει οι εφημερίδες. Πώς εσείς ξέρετε;
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Ήταν το κοινό μυστικό της πρώτης μέρας, ότι όλοι πίστευαν ότι σύμφωνα με τον τρόπο ενέργειας, έτσι όπως έγινε.....
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εσείς είπατε ότι το μάθατε όταν βγήκατε από την Εντατική. Κι εγώ σας ρωτώ: Στις 20 του μήνα χειρουργείστε, 21 του μήνα λέτε ότι βγαίνετε από την Εντατική. 21 όμως του μήνα, μεσημέρι, καταθέτετε. Ρωτώ: 21 του μήνα, μεσημέρι, 30 ώρες μετά το επεισόδιο, οι βαλλιστικές δεν έχουν βγει. Εσείς καταθέτετε εδώ, δυο φορές ερωτώμενος, ότι αφού βγήκατε από την Εντατική..... 21 του μήνα βγαίνετε από την Εντατική και καταθέτετε στη 1 η ώρα το μεσημέρι. Εκείνη τη μέρα, μόλις έχετε βγει από την Εντατική, έχετε μάθει εσείς παρόλα αυτά αυτό που δεν ξέρει η Διεύθυνση Εγκληματολογικών Ερευνών;
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Δηλαδή το πρόβλημά μας είναι αν έφυγα στις 22 του μηνός
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Επειδή είπατε ότι φοβηθήκατε, θέλω να δω κατά πόσο ευσταθεί αυτός ο ισχυρισμός.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι ερώτηση που πρέπει να ακουστεί.
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Μετά τη συμπλοκή όλοι έλεγαν ότι είναι η 17Ν.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Να διαβάσουμε τα πρακτικά κ. Πρόεδρε. Δεν είπε ο μάρτυς, αν θυμάμαι καλά, «εγώ πίστεψα ότι είναι κλεφτρόνια και ότι έμαθα όταν βγήκα από την Εντατική....›
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Μα δεν είχα επικοινωνία στην Εντατική, θα μου έλεγαν εμένα τί ήταν αυτοί και τί δεν ήταν; ¶νθρωπος δε μπήκε στην Εντατική να με δει.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Λοιπόν, φτάνετε στο επεισόδιο. Διαβάστηκε ήδη το σημείο που λέει ότι «βρίσκεται σε 7-8 μέτρα› -λέει στην αρχική του κατάθεση- .......
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Προσπαθείτε να αμφισβητήσετε την κατάθεσή του, ότι δεν πυροβόλησε ο πελάτης σας αλλά πυροβόλησε κάποιος άλλος;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Όχι κ. Μαρκή, δεν έχω κανένα λόγο να μπω σε αυτό το κομμάτι, αν και πραγματικά εσείς πρέπει να ερευνήσετε την αλήθεια κι εμείς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όλοι ψάχνουμε για την αλήθεια.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Αυτό που με ενοχλεί είναι το πώς έρχονται μάρτυρες εδώ και αναγνωρίζουν με τέτοια ευκολία. Εμένα αυτό με ενοχλεί. Αν έχετε προσέξει οι παρεμβάσεις μου είναι σε αυτό το σημείο. Δε έχω παρέμβει σε άλλα ζητήματα, δε θέλω να μπω στην ουσία της υπόθεσης, δε μπορώ όμως να δεχθώ τέτοιου είδους αναγνωρίσεις. Γιατί δεν πλήττουν μόνο τους πιθανούς ένοχους, δυστυχώς πλήττουν και αθώους.
Εάν εσείς συνολικά ως Δικαστήριο δεχθείτε ότι τέτοιου τύπου αναγνωρίσεις ευσταθούν, θα καταδικάσετε αθώους κι εμείς οφείλουμε να σας αναδείξουμε και να σας υποδείξουμε και να καταδείξουμε ότι αυτές οι αναγνωρίσεις είναι πλαστές, είναι κατασκευασμένες, είναι κατά φαντασία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό όμως είναι σχόλιο και παρακαλώ να ρωτήσετε τον μάρτυρα. Ο μάρτυρας δεν ξέρω τί σκέφτεται τώρα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Από πολλή ώρα με κοιτάζει κ. Πρόεδρε, προτού αρχίσω να ρωτώ, δεν ξέρω γιατί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δε μπορώ να κάνω σχόλια απ’ αυτή τη θέση.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Να ρωτήσω λοιπόν: Είστε 7-8 μέτρα και βλέπετε μπροστά σας, σε 7-8 μέτρα, λέτε στην αρχική κατάθεση, διαβάστηκε, βλέπετε το ταξί. Δεν βλέπετε άλλα άτομα να μπαίνουν μέσα, πλην των δύο που βλέπετε να μπαίνουν από την αριστερή πλευρά. Καταθέσατε εδώ ότι δεν βλέπετε να μπαίνουν από τη δεξιά πλευρά. Έχουν μπει προηγούμενα;
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Δεν ξέρω.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Είναι πιθανό να έχουν μπει προηγούμενα, προτού φτάσετε εσείς στο επεισόδιο;
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Μπορεί.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Σε εκείνο το σημείο βλέπετε λοιπόν να επιβιβάζονται δύο άτομα και να ξεκινά το ταξί. Σας πυροβολεί ο ένας και ξεκινά το ταξί.
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Όχι, δεν είπα σε εκείνο το σημείο επιβιβάστηκαν δυο άτομα, ξεκινάει το ταξί και με πυροβολούν. Δεν είπα κάτι τέτοιο. Κατά την επιβίβαση του πίσω ατόμου, γυρίζοντας προς τα αριστερά, ταυτόχρονα με το γύρισμα που κάνει, βλέπω τα όπλα. Εκείνη τη στιγμή είδα τα όπλα. Μέχρι εκείνη τη στιγμή εγώ έλεγα ότι είναι ταξιτζής με πελάτες.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Και μόλις σας πυροβόλησε αυτός, το ταξί;
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Μόλις με πυροβολεί, κάνω προς τα πίσω.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Το ταξί τί κάνει;
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Μπαίνουν τα άτομα μέσα για να φύγουν.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ξεκίνησε;
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Τη στιγμή που μπαίνει το άτομο και κλείνει την πόρτα, δέχεται το ταξί τον πρώτο πυροβολισμό το δικό μου. Με το που κλείνει η πίσω πόρτα. Εκεί δέχεται τον πρώτο πυροβολισμό. Τον πρώτο, το δεύτερο...
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Τί έκανε το ταξί;
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Παίρνει μπροστά και ξεκινά να φύγει.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Πόσο χρόνο κράτησε όλο αυτό;
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Δευτερόλεπτα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Καταθέτετε στην αρχικής σας κατάθεση, ότι όλα αυτά έγιναν αστραπιαία.
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Ναι, δευτερόλεπτα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Σας καλύπτει αυτή η έκφραση και σήμερα, ότι έγιναν αστραπιαία;
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Δευτερόλεπτα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Σε ποιο σημείο είδατε το πρόσωπο του οδηγού, σε αυτά τα δευτερόλεπτα;
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Τον οδηγό τον είδα κι από πριν. Εφόσον σταμάτησα λέω πίσω –και σταμάτησα για ποιο λόγο: γιατί εκεί βλέπω τον Καδά.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εσείς κοιτάζατε τον Καδά εκείνη τη στιγμή.
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Εφόσον το άτομο αυτό ήταν μπροστά. Ένας αστυνομικός που πάει σε ένα συμβάν βλέπει, δεν υπάρχει περίπτωση, τα είδα τα άτομα αυτά, αλλά με γέλασε το ότι δεν υπάρχει περίπτωση να είναι τα άτομα αυτά γιατί κάποιος από δίπλα μου θα μου έλεγε «αυτοί είναι, πρόσεχε›.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Πόσα άτομα ήταν εκεί μαζεμένα;
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Να πω 1.000, να πω 2.000; Τα άτομα από την Αγίου Μελετίου μέχρι πάνω;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Επομένως, να επιμείνω: Σε ποιο σημείο είδατε εσείς το πρόσωπο του οδηγού; Μέσα σε 2.000 άτομα, σε ποιο σημείο....
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Όχι, 2.000 άτομα είδα από την αρχή που φεύγω από την Αγ. Μελετίου...΄..
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εγώ ρωτώ Χριστομάνου και Αυλώνος πόσα άτομα είναι.
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Δύο άτομα είναι, δεν υπάρχουν άλλα άτομα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Πόσα άτομα είναι συνολικά σ’ εκείνο το σημείο κ. μάρτυς; Όλοι οι μάρτυρες κι εσείς περιγράφετε αυτοκίνητα σταματημένα, κόσμο μαζεμένο. Υπάρχει κόσμος μαζεμένος;
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Όχι, εκεί μπροστά δεν υπάρχει άλλος κόσμος. Τα δύο άτομα αυτά είναι.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Λοιπόν, αφήνουμε τα 2.000 άτομα κι ερχόμαστε στα δύο. Εγώ ρωτώ σε ποιο σημείο είδατε το πρόσωπο του οδηγού. Σε ποια στιγμή, πώς το είδατε; Το ταξί είναι μπροστά σας και ο οδηγός επιβιβάζεται και εσείς είστε πίσω. Αυτός που επιβιβάζεται πίσω, λέτε ότι γύρισε και σας κοίταξε. Για τον οδηγό δε λέτε κάτι τέτοιο και ρωτώ σε ποιο σημείο είδατε το πρόσωπό του.
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Τη στιγμή που γυρίζει ο πίσω να με πυροβολήσει, δεν επιβιβάζεται ο οδηγός.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Να διαβαστεί το σχετικό εδάφιο κ. Πρόεδρε από την κατάθεσή του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να δούμε τί λέει τώρα και μετά να το ξεκαθαρίσουμε.
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Όταν λέμε κατά τη στιγμή της επιβίβασης, είναι παρεξηγημένη έννοια.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Είναι σαφής η έννοια κ. μάρτυς.
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Όταν είμαι εδώ και ανοίγω την πόρτα για να μπω μέσα, στιγμή επιβίβασης δεν είναι;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εάν είστε ταξιτζής η έννοια είναι αυτή. Αν περιγράφετε ένα αδίκημα κι ένα τέτοιο συμβάν, οι έννοιες είναι διαφορετικές, αν μου επιτρέπετε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κα Κούρτοβικ, όταν έχουμε γραπτό λόγο πραγματικά θα καθίσουμε να κάνουμε ερμηνεία. Όταν είναι προφορικό, ας τον ρωτήσετε να μας τα πει αυτός.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ρωτώ σε ποιο σημείο είδε το πρόσωπο του οδηγού.
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Τη στιγμή που γυρίζει ο Κονδύλης από την αριστερά πλευρά να με πυροβολήσει, γυρίζει και ο Κουφοντίνας προς το μέρος μου, δεν με πυροβολεί όμως.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Γιατί αυτό δεν το καταθέσατε ούτε στην πρώτη ούτε στη δεύτερη κατάθεσή σας, ούτε σήμερα ενώπιον του Δικαστηρίου; Γιατί το λέτε μόνο τότε; Δε ρωτήθηκε ποιος πυροβόλησε, ρωτήθηκε ποιον αναγνωρίζει, ρωτήθηκε ποιους είδε, τί έκαναν, πώς μπήκαν, πώς βγήκαν. Γιατί δεν το καταθέσατε στις 21/11 που καταθέτατε; Γιατί δεν το είπατε στον Ανακριτή και γιατί δεν το είπατε εδώ;
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Σας είπα για τις 21/11.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ήσαστε ταραγμένος, φοβισμένος κτλ. Γιατί στις 21/11 λοιπόν δεν το καταθέσατε κ. μάρτυς ότι γύρισε και σας κοίταξε; Γύρισε να σας κοιτάξει ο οδηγός;
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Από φόβο, σας είπα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Γιατί όμως δε φοβηθήκατε να πείτε ότι γύρισε και σας κοίταξε παρ’ όλα αυτά το δεύτερο άτομο και σας πυροβόλησε; Γιατί φοβόσαστε να πείτε ότι σας κοίταξε ο οδηγός....
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Γιατί από κει και πέρα αρχίζουν και λένε «έλα να αναγνωρίσεις τη φωτογραφία› κτλ.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Υπάρχει λοιπόν ένας μάρτυρας ο οποίος ψεύδεται, επιτρέψτε μου.
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Κάνετε λάθος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας έχω παρακαλέσω οι αξιολογήσεις να είναι χωριστά από τις καταθέσεις. Οι καταθέσεις είναι οι ερωτήσεις, τα είχα πει επ’ ευκαιρία άλλου.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ζητώ συγνώμη, δε λέει την αλήθεια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όποιος λέει την αλήθεια ή όχι, αυτό είναι αξιολόγηση. Ερωτήσεις έχετε; Δεν σας έδωσα το λόγο για αξιολόγηση.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Επιμένω λοιπόν. Γιατί τότε φοβηθήκατε να καταθέσετε ότι σας κοίταξε ο οδηγός αλλά δεν φοβηθήκατε να καταθέσετε..... Κύριε Πρόεδρε, για να θυμηθεί ο μάρτυς, θα διαβάσω το σχετικό κομμάτι.
Λέει λοιπόν στη δεύτερη σελίδα εκείνης της κατάθεσης ότι «ακριβώς στην διασταύρωση ένα αυτοκίνητο ταξί μεγάλο, δεν θυμάμαι μάρκα, να είναι σταματημένο›.
Εκείνη τη στιγμή επιβιβάστηκε ένα άτομο στη θέση του οδηγού κι ένα στην πίσω, από την αριστερή πόρτα. Μπαίνοντας στην πίσω θέση το δεύτερο άτομο πριν κλείσει, γύρισε το κεφάλι του πίσω και με είδε τη στιγμή ακριβώς που εγώ σταμάτησα και έβγαζα το περίστροφο από τη θήκη. Τότε αυτός πολύ γρήγορα έβαλε το σώμα του έξω και με προτεταμένο το όπλο με πυροβόλησε›.
Τι ήταν αυτό που σας φόβισε για τον πρώτο και δεν σας φόβισε για το δεύτερο;
(Διαλογικές συζητήσεις)
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν καταθέτετε εσείς κ. συνάδελφε, παρακαλώ πάρα πολύ. Στην αξιολόγηση σας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτά είναι η πρώτη κατάθεση. Έχει πει για άλλον στην πρώτη; Μη διαβάζετε την δεύτερη. Βλέπω ότι διαβάζετε άλλη εσείς. Μη διαβάζετε άλλη κατάθεση επομένως.
(Διαλογικές συζητήσεις)
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: «Είδα να επιβιβάζεται› λέει.
ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ: «Δεν μπόρεσα να δω πέρα των δύο ατόμων άλλα άτομα μέσα›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπε για δύο άτομα.
ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ: Το είπε, δύο άτομα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Αυτό λέει ακριβώς.
ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ: ¶ρα το είπε, καθαρά το λέει.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κύριε συνάδελφε, αυτό διάβασα. Λέει ότι υπήρχαν δύο άτομα.
Κύριε Πρόεδρε, η ερώτηση μου δεν είναι αν είδε τους δύο. Το λέει ότι είδε δύο να μπαίνουν. Απλά δεν λέει ότι «είδα το πρόσωπο του οδηγού›. Επειδή εδώ επικαλείται κάτι. Λέει ότι «ναι μεν το είδα, ναι μεν είχα συνείδηση ότι τον είδα, αλλά φοβήθηκα να το πω›. Και η ερώτηση είναι γιατί δεν φοβήθηκε να πει ότι είδα τον δεύτερο.
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Δεν έχω κάποια απάντηση στην ερώτηση σας. Είπα ότι φοβήθηκα. Αυτή είναι η απάντηση μου. Το έχω αποδείξει πολλές φορές.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Τι φόβο σας δημιουργούσε να πείτε ότι εκτός από έναν με κοίταξαν 2 άτομα;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: (εκτός μικροφώνου)
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κύριε Πρόεδρε, μην έρθετε να μου πείτε όμως ότι βάσει της αναγνώρισης του μάρτυρα. Πείτε μου ότι άλλο θέλετε, όχι όμως βάσει της αναγνώρισης του μάρτυρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μα δεν είπα τίποτα για σας. Λέω ότι από τούτον εδώ δεν περιμένω και πολλά πράγματα να μου πει.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Λέω, μην έρθετε στην απόφαση σας να μου πείτε ότι βάσει της αναγνώρισης του μάρτυρα ήταν ο Κουφοντίνας. Πείτε μου ό,τι άλλο θέλετε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να δω εγώ τι θα πω;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ναι, δικαίωμα σας να το κάνετε, όμως αυτή τη στιγμή μου λέτε αυτό είπε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό είπε, αυτό λέω. Αφού το λέει έτσι, τι να τον κάνουμε δηλαδή; Έχω μέσα εγώ; Σκεφτείτε να είχα μέσα εγώ να μου λέτε την αλήθεια εδώ πέρα τη χαρά που θα έκανα. Δεν γίνεται εδώ πέρα, ότι θέλει λέει ο καθένας εδώ κι εγώ θα τα αξιολογήσω στο τέλος. Κι εσείς βοηθάτε στην αξιολόγηση, αυτό είπα. Δεν είναι σωστό αυτό;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Να συνεχίσω να ρωτάω κ. Πρόεδρε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶μα έχετε κι άλλες ερωτήσεις, βεβαίως.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Όταν πήγατε στον ανακριτή, λέτε ότι «αναγνωρίζω το άτομο που επιβιβάστηκε στην θέση του οδηγού στο ταξί και το οποίο είναι ο Δημήτρης Κουφοντίνας›. Το λέτε αυτό το πράγμα. Από τι τον αναγνωρίσατε;
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Από τα χαρακτηριστικά του.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δηλαδή ποια χαρακτηριστικά ακριβώς;
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Κάποια χαρακτηριστικά.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ποια κάποια; Μη μου πείτε την αίσθηση.
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Όχι αίσθηση, δεν είναι θέμα αίσθησης. Τα χαρακτηριστικά.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Τι δηλαδή; Για πείτε μου.
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Αν δείτε τώρα την κόρη μου χωρίς να ξέρετε ότι είναι δική μου, θα πείτε ότι αυτή ?
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν σας ρωτώ για την κόρη σας κ. μάρτυς. Σας ρωτάω για τον Κουφοντίνα. Τι χαρακτηριστικά αναγνωρίσατε; Ποια είναι τα τότε χαρακτηριστικά του τα οποία θυμάστε;
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Θυμάμαι τη μύτη του, το πρόσωπο του.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Τι έχει η μύτη του και τη θυμάστε;
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Κάποια χαρακτηριστικά στο πρόσωπο ?
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Τι έχουν αυτά τα χαρακτηριστικά; Όλοι έχουμε κάποια χαρακτηριστικά.
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Μια ιδιαιτερότητα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Όλοι έχουμε μια ιδιαιτερότητα. Τι συγκεκριμένο είχε για να σας εντυπωθεί μετά από 10 χρόνια;
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Είχε το συγκεκριμένο το ότι αυτά τα άτομα εκείνη τη στιγμή κρατούσαν όπλα και προσπάθησαν ?
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Τα όπλα είναι στο χέρι νομίζω. Αυτό το χαρακτηριστικό το καταλαβαίνω.
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Κι αυτό το ιδιαίτερο με έκανε εμένα να τα θυμάμαι.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κύριε Παπαφώτη, ποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά κρατήσατε στη μνήμη σας; Έχω συγκεκριμένο λόγο κ. Πρόεδρε που το ρωτάω, πολύ συγκεκριμένο. Θα υπάρξει και συνέχεια στην ερώτηση μου και γι’ αυτό το ρωτάω.
Δεν μπορεί ο κάθε αστυνομικός να έρχεται εδώ να κάνει αναγνωρίσεις τέτοιου τύπου και να παίζονται σ’ αυτό πραγματικά ζωές ανθρώπων. Δεν λέω για τον πελάτη μου, λέω για όλους τους άλλους και τους αθώους αυτής της ιστορίας. Και να δούμε πόσο αξιόπιστος είναι συνολικά σ’ αυτά που λέει και σ’ αυτά που αναγνωρίζει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ωραία, εντάξει.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Για πείτε μου κ. μάρτυς.
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Δεν σας απάντησα;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Απάντησε. Τελείωσε. Θυμάται συνολικά φυσιογνωμία. Δεν μπορεί να κάθεται να λέει ότι η μύτη του έχει τόσους πόντους.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Με τι παραβάλλατε αυτό που θυμόσασταν και κάνατε αναγνώριση στον ανακριτή;
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Η αναγνώριση στον ανακριτή ?
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Με τι έγινε; Βάσει τίνος;
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Φωτογραφιών.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ποιων φωτογραφιών;
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Που μου έδειξε.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν σας έχει δείξει καμία κ. μάρτυς. Εδώ στην κατάθεση σας ?
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Όχι, μου έδειξε φωτογραφίες.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εδώ δεν υπάρχει καμία.
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Δεν υπάρχει εκεί. Μου έδειξε φωτογραφίες.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δηλαδή διαψεύδετε τον ανακριτή;
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Δεν διαψεύδω τον ανακριτή. Μου έδειξε φωτογραφίες. Αλλιώς θα είχα λόγο να πω ότι δεν είναι; Μου έδειξε φωτογραφίες.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κύριε Πρόεδρε, να ζητήσω τώρα να διωχθεί για ψευδορκία;
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Όχι, μου έδειξε φωτογραφίες.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Έχουμε μια κατάσταση στα χέρια μας. Τι να την κάνουμε; Γιατί τις έχουμε; Γιατί όλα τα έγγραφα αποδεικνύουν μόνο εναντίον μας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τραβάτε άκρα τα οποία δεν ?
Μ. ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Δεν είναι άκρα κ. Πρόεδρε, με συγχωρείτε. Όταν ομολογεί πανηγυρικά ότι παραπλάνησε τις αρχές αστυνομικός από δειλία, τι άλλο να πω; Δεν πρέπει να διωχθεί για ψευδορκία με αυτά που λέει σήμερα; Είναι δυνατόν;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ξέρετε ότι τεκμαίρεται η πρώτη κατάθεση. Η τελευταία κατάθεση θα ληφθεί υπόψη. Κι αν πάμε προ 10ετίας ακόμη και παραγραφή θα σας έλεγα.
Μ. ΔΑΛΙΑΝΗΣ: ¶μα απονέμεται η δικαιοσύνη με το τεκμήριο της αδικίας, τότε τι να πω;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έτσι λέτε;
Μ. ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Έτσι λέω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κάποιοι άλλοι έχουν άλλα πράγματα στο μυαλό τους και όχι το Δικαστήριο.
Μ. ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Και κάτι άλλο κ. Πρόεδρε, έχω να κάνω και μια καταγγελία. Με συγχωρεί η κα Κούρτοβικ. Εκ μέρους του πελάτη μου έχω να κάνω μια καταγγελία. Προ 4μήνου ο κύριος πήγε στις φυλακές να τον αναγνωρίσει, πράγμα που επιβεβαιώνει και ο κ. Τσελέντης.
Ας ερωτηθεί λοιπόν ο κύριος αν πήγε στις φυλακές, κρυφά, μυστικά και περπατούσε στο διάδρομο προ του κελιού του κ. Κονδύλη. Να μας το πει.
Ι. ΠΑΠΑΦΩΤΗΣ: Σε καμία περίπτωση.
Μ. ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Ο κ. Τσελέντης κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν έχουμε μάρτυρες εδώ πέρα. Τι να κάνουμε;
Μ. ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Όχι, να επιβεβαιώσει την καταγγελία. κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ωραία, κάντε καταγγελία. Θα κάνουμε εδώ τώρα παράπλευρα;
Θα συνεχίσουμε. Τι να κάνουμε; Δεν μπορούμε να κάτσουμε μέχρι το βράδυ εδώ πέρα. Εσείς φαίνεται δεν θέλετε να τελειώσει γρήγορα γιατί έχετε λόγο να μη τελειώσει.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Όχι, όχι. Δεν έχω κάνει καμία ερώτηση σε όλη αυτή τη δικογραφία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να ρωτάτε όσο θέλετε.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Έχω σοβαρότατα αδικήματα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αφού τα βλέπετε σοβαρά τις ερωτήσεις σας τι να σας κάνω εγώ;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Έχω σοβαρότατη κατηγορία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα έρθουν στη συνέχεια η υπόθεση ΒΙΟΧΑΛΚΟ, η απόπειρα κατά του κ. Παπαδημητρίου. Παλαιοκρασσά είπαν αύριο δεν μπορούν. Την Πέμπτη Παλαιοκρασσά. Ανθρωποκτονία Βρανόπουλου, ανθρωποκτονία Σιπαχίογλου και έκρηξη MEGA CHANNEL. Όποιος είναι θα είναι και ο άλλος ας περιμένει μετά.
(Διαλογικές συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Διακόπτεται η συνεδρίαση για αύριο στις 9 το πρωί.
