«Ο νεαρός Ασαντ της Συρίας έστειλε στον Μπους ένα μήνυμα, με το οποίο τον ενημέρωσε ότι αν ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών επιθυμεί την αποχώρηση από την εξουσία του ηγέτη της Συρίας, δεν χρειάζεται να μπει σε όλον αυτόν τον κόπο. Είναι αρκετό να του στείλει ένα μήνυμα στο κινητό του».

Αυτό το ανέκδοτο κυκλοφορεί στον αραβικό κόσμο, για να διασκεδάσει τις ανησυχίες από τις συνεχείς απειλές του υπουργού Αμυνας των ΗΠΑ, Ντόναλντ Ράμσφελντ, εναντίον της Συρίας.

Ο Μάικλ Λεντίν, του American Enterprise Institute -όπου πρωτακούστηκαν τα βασικά στοιχεία του δόγματος των προληπτικών πολέμων και της στρατηγικής εθνικής ασφαλείας- υποστηρίζει με άρθρο του ότι «τώρα πρέπει να έλθει η ώρα του Ιράν και της Συρίας».

Ο Δ' Παγκόσμιος Πόλεμος έχει ήδη ξεκινήσει, έγραφε την περασμένη Τετάρτη στη «Le Monde» ο πρώην αρχηγός της CIA, Τζέιμς Γούσλεϊ.

Ο πόλεμος στο Ιράκ τελείωσε επί της ουσίας, αλλά οι ιέρακες της Ουάσινγκτον υπονοούν, όταν δεν το λένε ξεκάθαρα, ότι ήταν ένα από τα πρώτα επεισόδια μιας μακράς σειράς άλλων πολέμων, για την διά των όπλων επιβολή της δημοκρατίας στις «χώρες του κακού», δόγμα που θυμίζει «σεξ εν ονόματι της παρθενίας».

Με την πεποίθηση ότι μόνοι αυτοί φέρουν την κιβωτό των ελευθεριών του κόσμου, δεσμεύονται να αναλάβουν την αναδιάταξη όλης της Μέσης Ανατολής. Μόνο που αυτό το αυτοκρατορικό βάρος είναι μακράς διαρκείας, και οι δημοκρατίες δεν έχουν υπομονή με τα μακράς διαρκείας βάρη.

Η διατήρηση, επί παραδείγματι, μιας στρατιωτικής δύναμης 100.000 ανδρών στο Ιράκ εκτιμάται ότι συνεπάγεται ετήσιο κόστος 25 δισ. δολαρίων. Πόσα μέτωπα μπορούν να ανοίξουν οι Αμερικανοί, με δεδομένο ότι σε περίπου ενάμισι χρόνο διεξάγονται εκλογές στις ΗΠΑ, και οι ψηφοφόροι είναι ταυτοχρόνως και φορολογούμενοι;

Ο κόσμος δεν έχει ανάγκη από έξυπνες βόμβες, αλλά από έξυπνη πολιτική, που θα οικοδομεί σχέσεις παγκόσμιας ισορροπίας και συνεργασίας και όχι σχέσεις κυριαρχίας.

K.T.