κ. ΖΑΪΡΗΣ: Επαναλαμβάνω, μήπως είδατε τα γράμματα;
Α. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι.
κ. ΖΑΪΡΗΣ: Το λέτε στην κατάθεσή σας, ΥΕ.
Α. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Μόνο αυτό, τώρα πού να το θυμάμαι.
κ. ΖΑΪΡΗΣ: Τον κηπουρό πώς τον λένε;
Α. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Τον κηπουρό τον λένε Έξαρχο, το άλλο δεν το θυμάμαι.
κ. ΖΑΪΡΗΣ: Σας είπε αν συγκράτησε εκείνος το νούμερο του αυτοκινήτου που βρέθηκε μετά;
Α. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι, αυτός δεν είχε καταλάβει και τί έγινε. Βγήκε κι έλεγε «γιατί φωνάζεις› και είχε πάθει την πλάκα του.
Β. ΚΟΥΡΝΑΚΗΣ: Κύριε μάρτυρα, πάνω σε αυτό το τελευταίο, έχετε πει πράγματι ότι κρατήσατε τα γράμματα του αριθμού κυκλοφορίας στην πρώτη σας κατάθεση.
Α. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι.
Β. ΚΟΥΡΝΑΚΗΣ: Ας το αφήσουμε για μια στιγμή αυτό. Έχετε πει και τους αριθμούς που σας είπε ο κηπουρός.
Α. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Τους αριθμούς δεν τους θυμάμαι, για τα γράμματα ναι.
Β. ΚΟΥΡΝΑΚΗΣ: Ας το αφήσουμε και αυτό. Μετά από την πρώτη κατάθεση σας ξανακάλεσαν για να αναγνωρίσετε κάποιο αυτοκίνητο;
Α. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Για αυτοκίνητο όχι. Με κάλεσαν να τους κάνω το σκίτσο, να του περιγράψω να κάνουν σκίτσο.
Β. ΚΟΥΡΝΑΚΗΣ: Την πρώτη φορά κ. μάρτυρα στις 4 Ιουλίου στις 09:45΄και μετά την ίδια μέρα στις 13:40’.
Α. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Μέχρι τις 20:00’ σας λέω.
Β. ΚΟΥΡΝΑΚΗΣ: Λέω ότι είναι οι δύο καταθέσεις σας και στην δεύτερη κατάθεσή σας, αναγιγνώσκεται περικοπή κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βεβαίως.
Β. ΚΟΥΡΝΑΚΗΣ: Αφού έχετε πει το ΥΕ....
Α. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Τα γράμματα τα θυμάμαι, είχα πει κάτι γράμματα.
Β. ΚΟΥΡΝΑΚΗΣ: «Το αυτοκίνητο ΥΕ 7317 SUZUKI χρώματος κλπ τετράπορτο και που μου επιδείξατε πριν λίγο είμαι σίγουρος ότι είναι αυτό με το οποίο διέφυγαν οι τρεις άγνωστοι δράστες μετά την δολοφονική επίθεση κατά του Τούρκου Διπλωμάτη σήμερα 4/7/94 και ώρα 08:45’›. Έτσι έχετε πει.
Α. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Πρέπει να το είχαν εκείνη την στιγμή στο γκαράζ της Αντιτρομοκρατικής.
Β. ΚΟΥΡΝΑΚΗΣ: Στο γκαράζ, γι αυτό σας ρωτάω σε συνέχεια εκείνης της ερώτησης.
Α. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Εκεί μόνο, τίποτε άλλο.
Β. ΚΟΥΡΝΑΚΗΣ: Εντάξει κάτω στο γκαράζ.
Α. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Την ίδια μέρα στην Αντιτρομοκρατική.
Α. ΤΖΑΝΕΤΗΣ: Κύριε μάρτυς, είπατε ότι υπήρχαν άλλα δύο άτομα πέρα από τον δράστη που πυροβόλησε. Ο ένας ήταν πίσω από περίπτερό σας έκανε βόλτες και ο άλλος στο πεζούλι, έτσι;
Α. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Από την άλλη μεριά.
Α. ΤΖΑΝΕΤΗΣ: Αυτά τα άτομα είχαν οπτική επαφή με το αυτοκίνητο του Τούρκου Διπλωμάτη; Έβλεπαν δηλαδή;
Α. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Οπτική επαφή είχε σίγουρα ο ένας ο κοντός. Εγώ τον λέω τσιλιαδόρο, αυτός που περίμενε.
Α. ΤΖΑΝΕΤΗΣ: Αυτός που ήταν στο περίπτερό σας δηλαδή.
Α. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Δίπλα, ο άλλος ήταν από την άλλη.
Α. ΤΖΑΝΕΤΗΣ: Μετά την δολοφονία είπατε ότι είδατε και τους τρεις μαζί να έρχονται προς το μέρος σας. Σε τί απόσταση τους είδατε;
Α. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Είναι ένας στενός δρόμος, όσο είμαστε εμείς οι δύο τώρα.
Α. ΤΖΑΝΕΤΗΣ: Δηλαδή γύρω στα 5-10 μέτρα;
Α. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Τόση απόσταση.
Α. ΤΖΑΝΕΤΗΣ: Το αυτοκίνητο του Τούρκου Διπλωμάτη θυμάστε είχε διπλωματικές ή συμβατικές πινακίδες; Δεν θυμάστε. Το πιστόλι με το οποίο πυροβόλησε ο δράστης προσέξατε τί πιστόλι ήταν; Ήταν πλακέ ή περίστροφο; Δεν το προσέξατε. Δεν έχω άλλη ερώτηση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα έγγραφα τα έχουμε διαβάσει. Έχετε το λόγο.
κ. ΒΛΑΧΟΣ: Σας παρακαλώ κ. μάρτυς, είπατε ότι είδατε τρία άτομα το ένα εκ των οποίων πυροβόλησε. Τον είδατε να κρατάει το πιστόλι. Καταρχήν όταν έγινε το χτύπημα ήταν και τα τρία άτομα γύρω από το αυτοκίνητο του Τούρκου Διπλωμάτη.
Α. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Όταν έγινε εγώ είχα μπει μέσα στο περίπτερο. Δεν τους πήρα είδηση ότι έφυγαν. Ακούω τους πυροβολισμούς και τα φρεναρίσματα των αυτοκινήτων και όπως βγαίνω έξω έχω επαφή με το αυτοκίνητο του Τούρκου. Μόλις τον βλέπω, εκείνη την στιγμή έχει ανοίξει την πόρτα και κρατάει το στομάχι του και πέφτει στην άσφαλτο τότε τρέχω εγώ προς την μεριά τους στην γωνία και ήδη αυτοί έχουν φτάσει στο απέναντι πεζοδρόμιο, δηλαδή 5 μέτρα απόσταση.
κ. ΒΛΑΧΟΣ: Εσείς δηλαδή τους είδατε την ώρα που απομακρυνόντουσαν.
Α. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι, όταν είχαν απομακρυνθεί από το αυτοκίνητο.
κ. ΒΛΑΧΟΣ: Και περπατούσαν είπατε....
Α. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Λίγο γρήγορα.
κ. ΒΛΑΧΟΣ: Ο πιο ψηλός στη μέση.
Α. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι. Όπως τους έβλεπα εγώ από δω ήταν ο κοντός, στη μέση ο ψηλός και από δω ήταν ο αξύριστος.
κ. ΒΛΑΧΟΣ: Αυτό το άτομο με το πιστόλι στο χέρι πού το είχατε εντοπίσει πριν γίνει το χτύπημα;
Α. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτός είχε περάσει από την μεριά της παραλίας μαζί με τον κοντό και είχε πάει και κάθισε πίσω από το αμάξι που αποδείχθηκε ότι ήταν το δικό τους.
κ. ΒΛΑΧΟΣ: Για πόσο χρονικό διάστημα ήταν πίσω από το αμάξι;
Α. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Μισή ώρα.
κ. ΒΛΑΧΟΣ: Ήταν όλο το χρονικό διάστημα εκεί;
Α. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Μάλιστα.
κ. ΒΛΑΧΟΣ: Δεν κινήθηκε, δεν άλλαξε πεζοδρόμιο, δεν έκανε κάποιες κινήσεις;
Α. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι, όσο τους έβλεπα εκεί ήταν. Απλώς τους έχασα όταν μπήκα στο περίπτερο.
κ. ΒΛΑΧΟΣ: Δηλαδή αυτό το σημείο που είχαν αφήσει το SUZUKI αν δεν κάνω λάθος, ήταν απέναντι από το περίπτερό σας;
Α. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι. ¶μα είναι αυτή η πλευρά που εξυπηρετώ τον κόσμο, ήταν αριστερά μου στα 5 μέτρα. Το βρήκα παρκαρισμένο.
κ. ΒΛΑΧΟΣ: ¶ρα δηλαδή το άτομο αυτό το ψηλό ήταν πίσω από το SUZUKI σε απόσταση 5 μέτρων από το περίπτερό σας επί μισή ολόκληρη ώρα. Βέβαια μπορώ να υποθέσω με αυτό που λέτε ότι είχατε την ευκαιρία να τον παρατηρήσετε εφόσον σας έκανε κι εντύπωση βεβαίως.
Α. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Πιο πολύ παρατηρούσα τον κοντό ο οποίος πολλές φορές ήταν και σε τόση απόσταση. Πιο πολύ αυτόν κοίταζα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εννοείτε τον κ. Κονδύλη κοντό.
κ. ΒΛΑΧΟΣ: Ρίχνατε και κάποια ματιά και στον άλλον.
Α. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Έριχνα κλεφτές ματιές. Τον έβλεπα εκεί ακίνητο.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Ο κηπουρός που αναφέρατε ότι ήταν επίσης αυτόπτης μάρτυρας, σε ποιο σημείο του δρόμου ήταν ως προς το περίπτερό σας;
Α.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Όπως είναι το περίπτερο, το πεζοδρόμιο και στο ένα μέτρο είναι ο κήπος της πολυκατοικίας.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Τόσο κοντά, δηλαδή δίπλα ουσιαστικά.
Α.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Ενδεχομένως να ήταν και από την άλλη πλευρά?.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Εγώ θέλω να μου πείτε που ήταν ο κηπουρός. Ήταν λοιπόν ένα μέτρο δίπλα ο κηπουρός από εκεί.
Α.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Στον κήπο, τώρα που ακριβώς μπορεί να ήταν και από την άλλη πλευρά.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Μετά το χτύπημα μιλήσατε με τον κηπουρό;
Α.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Ο κηπουρός δεν είχε καταλάβει καλά –καλά τι είχε γίνει.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Σας είπε αν είχε δει κάποιους από τους δράστες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπε δεν είχε καταλάβει τι είχε γίνει.
κ.ΒΛΑΧΟΣ.: Σας είπε εάν είχε δει ο ίδιος κάποιος από τους δράστες, ναι ή όχι;
Α.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Ασυναρτησίες έλεγε.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Ασυναρτησίες έλεγε. Από πού το εξαγάγατε αυτό το συμπέρασμα;
Α.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Από τα λόγια που μου έλεγε, αφού μου έλεγε, τι έγινε; Τα είχε κάπως χαμένα. Γιατί αυτός βγαίνοντας προς το πορτάκι του κήπου να μου πει τι έγινε και αυτά, έπεσε επάνω που μπαίνανε στα αμάξια και είδε το πιστόλι και τα είχε χαμένα εκείνη τη στιγμή.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Δεν σας είπε δηλαδή, να του πείτε τον είδες αυτόν που ήταν εκεί, κάνατε τέτοιου είδους συζήτηση;
Α.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Τα είπαμε?
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Σας είπε αν και αυτός είχε δει κάποιον απ’ αυτούς;
Α.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν τα θυμάμαι αυτά.
κ.ΒΛΑΧΟΣ.:Για πείτε μου τώρα κάτι άλλο. Όταν απομακρυνόντουσαν αυτά τα τρία άτομα, περνάγανε μπροστά από το περίπτερό σας;
Α.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Μήπως θυμάστε το ψηλό άτομο τι φορούσε;
Α.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Αν δεν κάνω λάθος φορούσε κίτρινη μπλούζα.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: ¶λλο κάτι χαρακτηριστικό στο ντύσιμό του;
Α.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Ήταν ένα ντύσιμο καλό κάπως.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Φορούσε γυαλιά είπατε. Όταν καταθέσατε στην αστυνομία τότε, σας επιδείξανε κάποια σκίτσα, ή βοηθήσατε στην αστυνομία να καταρτίσει κάποιο σκίτσο;
Α.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Σκίτσο είχα δώσει ναι, μετά από καμιά δυο μέρες.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Εγώ σας ξανακάνω πάλι την ερώτηση, εκτός από τα γυαλιά μήπως είχε κάποιο άλλο χαρακτηριστικό, το οποίο αποδώσατε και στο σκίτσο; Ενθυμείστε;
Α.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν θυμάμαι.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Για πείτε μου κάτι τον συγκεκριμένο κατηγορούμενο το Σάββα Ξηρό από ποια στοιχεία τον αναγνωρίσατε αργότερα απ’ αυτά που μας περιγράψατε;
Α.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Όταν τον είδα εδώ πέρα το πρόσωπό του.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Το είχατε παρατηρήσει καλά το πρόσωπό του;
Α.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Γι’ αυτό είπα και ένα 85 με 90%. Από το πρόσωπο.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Συγνώμη όταν πήγατε να καταθέσετε στον Ανακριτή τον κ. Ζερβομπεάκο, σας επιδείχθηκαν φωτογραφίες του συγκεκριμένου κατηγορουμένου του κ. Σάββα Ξηρού;
Α.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Γιατί δεν τον αναγνωρίσατε;
Α.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Σας είπα δεν τον αναγνώρισα, η φωτογραφία δεν μου το θυμίζει. Όπως είπα και στον κ. Πρόεδρο όταν τον είδα εδώ πέρα, είδα το πρόσωπό του?
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Όταν τον είδατε εδώ. Δηλαδή στον Ανακριτή διατηρήσατε κάποια αμφιβολία εάν το ψηλό αυτό πρόσωπο ήταν ο κ Σάββας Ξηρός, ή είπατε ότι εγώ δεν τον αναγνωρίζω;
Α.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Είπα ότι δεν τον αναγνωρίζω.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Πότε δώσατε στον Ανακριτή κατάθεση κύριε μάρτυρα;
Α.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Νοέμβριος αρχές Δεκέμβρη ήταν.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Τηλεόραση έχετε; Έχετε ¶ρα έχετε δει πάρα πολλές φωτογραφίες, δεν χρειάζεται να σας ρωτήσω, το εξάγω εγώ το συμπέρασμα, διότι κάθε μέρα φωτογραφίες του κ. Ξηρού και στον Ανακριτή φωτογραφίες του κ. Ξηρού. Γιατί εκείνη τη στιγμή ένα άτομο το οποίο επί μισή ώρα παρατηρούσατε και είχε χαρακτηριστεί τόσο έντονα στην μνήμη σας, ώστε να το αναγνωρίζετε όπως είπατε από τα χαρακτηριστικά του προσώπου του, δεν το αναγνωρίσατε στον Ανακριτή;
Α.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Αλλιώς είναι να βλέπεις κάποιον ζωντανό, αυτό το μιλάω εκ πείρας μου.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Και στην τηλεόραση ζωντανός ήταν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα συνεκτιμηθεί και τι θέση παίρνει ο ίδιος.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Σας βοηθάμε να βρείτε και εσείς ορισμένα στοιχεία για να εκτιμήσετε. Κάτι πρέπει να έχει και η έδρα για να εκτιμήσει. Πείτε μου λοιπόν κύριε μάρτυς αυτά είναι τα σκίτσα που καταρτίσατε στην Αστυνομία τότε που καταθέσατε; Μπορείτε να μου πείτε απ’ αυτά εδώ ποιο είναι το άτομο που αποδίδει για σας τον κ. Σάββα Ξηρό;
Α.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτό πρέπει να είναι, γιατί το πρόσωπο ήταν πιο μακρουλό. Μου θυμίζει λίγο, λίγο.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Είστε σίγουρος ότι έγινε κατόπιν υποδείξεώς σας το σκίτσο;
Α.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Μάλιστα.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Το καπέλο εσείς το υποδείξατε;
Α.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Το καπέλο δεν μπόρεσε να το βγάλει πλήρως, αφού μάλιστα ψάχνουν να βρούνε και jockey για να δούνε πώς θα το φτιάξουν.
Β.ΜΑΡΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε εάν μου επιτρέπετε ήθελα το λόγο, για να διευκολύνουμε την διαδικασία. Έχουμε ένα μάρτυρα που πιστεύω ότι δεν αμφισβητείται από κανέναν ότι ήταν εκεί. Έχουμε ένα μάρτυρα ο οποίος έχει από την πρώτη στιγμή περιγράψει κάποια πρόσωπα και έχουμε ένα μάρτυρα ο οποίος κατηγορηματικά σήμερα αναγνωρίζει δυο κατηγορουμένους και μας αφήνει έναν?εγώ θέλω να σηκωθούν οι τρεις κατηγορούμενοι εδώ ενώπιος ενωπίω να του πούνε, λες ψέματα, δεν είμαστε εμείς. Κύριε Κουφοντίνα;
Δεν έχετε να πείτε τίποτα. Εδώ είναι ένα συγκεκριμένο περιστατικό. Ένας άνθρωπος στέκεται απέναντί του στα τρία μέτρα και λέει, σε αναγνωρίζω. Δεν απαντάει. Δικαίωμά του, αυτό θέλω όμως να καταχωριθεί στα πρακτικά ότι δεν απαντά. Ο κ. Σάββας Ξηρός.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λέει ότι σας γνωρίζει κύριε Σάββα.
Σ.ΞΗΡΟΣ: Ποιος;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο μάρτυρας εκεί, ο περιπτεράς, ότι σας είδε εκεί που περιμένατε, και μετά σας είδε με ένα πιστόλι στο χέρι να φεύγετε και να μπαίνετε σε ένα αυτοκίνητο. Είναι αλήθεια ή ψέματα; Δεδομένου ότι εσείς έχετε κάνει ένα υπόμνημα που λέτε, ότι εγώ τα αναγνωρίζω κλπ, γι’ αυτό ρωτάει ο κ. Εισαγγελέας.
Σ.ΞΗΡΟΣ: Όχι το υπόμνημα σας παρακαλώ είπα να διαβαστεί εδώ πέρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αφήστε το υπόμνημα, αλλά εδώ πέρα ακούστε τον άνθρωπο που έχετε μπροστά σας. Λέει ότι σας είδε εκείνη την ημέρα.
Β.ΜΑΡΚΗΣ: Θα μιλήσω πιο δυνατά, αν δεν ακούτε. Είναι ένας άνθρωπος ο οποίος λέει, σας αναγνωρίζει σε πιθανότητα 80 με 90%, ότι είστε ο άνθρωπος που σας είδε, στην αρχή να είστε κοντά στο περίπτερό του, φορώντας ένα κίτρινο μπλουζάκι και μετά σας είδε να απομακρύνεστε, κρατώντας ένα πιστόλι στο χέρι. Λέει αλήθεια ή όχι; Πείτε το ευθέως εδώ μπροστά μας.
Σ.ΞΗΡΟΣ: Δεν απαντάω?..(Εκτός μικροφώνου)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μόνο η μνήμη ελέφαντα τον σώζει τον μάρτυρα λέει. Αυτό μας είπε. Πάντως εσείς δεν ήσαστε εκεί πέρα έτσι; Ή ήσαστε;
Σ.ΞΗΡΟΣ: Δεν απαντάω.
Σ.ΚΟΝΔΥΛΗΣ: Εγώ έχω πει ότι ήμουν παρών.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ δεν ξέρω δεν μπορώ να πω να μην ρωτάνε και τους συνηγόρους, αλλά άμα ρωτάνε ένα πράγμα που οι ίδιοι?τι να πω. Αυτό βγαίνει μόνο από εκεί, αλλά ξέρετε δεν στεκόμαστε μόνο σ’ αυτούς, πρέπει να τα δούμε όλα. Ελάτε κύριε συνήγορε, ασκείστε τα καθήκοντά σας.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Επειδή λοιπόν τελικώς η καταδίκη θα στηριχθεί πράγματι στην αναγνώριση, υποχρεωτικά και εμείς πρέπει να κάνουμε κάποιες ερωτήσεις. Πείτε μου κύριε μάρτυς επειδή μας διέκοψε ο κ. Εισαγγελεύς, το άτομο αυτό το ψηλό, στο ψηλό αναφέρομαι που μ’ ενδιαφέρει εμένα, με το jockey όπως είπατε, φορούσε κίτρινο φανελάκι έτσι; Είστε σίγουρος;
Α.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Τώρα αυτό θυμάμαι.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Απλώς για να σας υπενθυμίσω, τότε που είχατε καταθέσει αμέσως μετά, λέγατε ότι φορούσε γαλάζιο φανελάκι, αναγνωστέο κύριε Πρόεδρε. Το άτομο αυτό φορούσε μακό κοντομάνικο φανελάκι χρώματος γαλάζιου. Μήπως θυμάστε και τι άλλο φορούσε; Τι χρώμα παντελόνι φορούσε;
Α.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν θυμάμαι.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Για πείτε μου τώρα, ήταν όρθιος λέτε πίσω από το σταθμευμένο SUZUKI επί μισή ώρα. Δεν έκανε βόλτες, όρθιος στεκόταν εκεί. Σας υπενθυμίζω κύριε μάρτυρα, ότι τότε που καταθέσατε έχετε πει ότι το άτομο αυτό καθότανε στο πεζούλι. Τώρα μας λέτε ότι ήταν όρθιο. Ας το εκτιμήσει το Δικαστήριο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το Δικαστήριο θα τα εκτιμήσει όλα, αλλά αυτά είναι που παίζουν ρόλο;
Α.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Στο πεζούλι καθόταν από την άλλη μεριά. Ο κ. Κουφοντίνας.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Μα εδώ λέτε, το άτομο με το πιστόλι καθόταν στο πεζούλι. Εσείς το λέτε. Το άτομο με το πιστόλι που καθόταν στο πεζούλι. Ποιο καθόταν στο πεζούλι τώρα;
Α.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Εάν κάθισε δυο λεπτά.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Μα αν κάθισε, εσείς είπατε ότι ήταν όρθιο επί μισή ώρα, δεν μπορούμε τώρα ξαφνικά να τα ανατρέπουμε. Τέλος πάντων, αφήστε το.
Β.ΜΑΡΚΗΣ: Κύριε πρόεδρε σε ποιο σημείο, γιατί εγώ διαβάζω κάτι άλλο. Το δεύτερο άτομο ο οδηγός ο οποίος πριν την επίθεση καθότανε στο πεζούλι.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Κύριε Εισαγγελεύ επιτρέψτε μου μια ερώτηση και θα επανέλθω. Για πείτε μου λοιπόν τώρα κάτι τελευταίο. Περνάνε λοιπόν αυτά τα άτομα και μπαίνουν στο SUZUKI. Μπορείτε να μας πείτε ποιος οδηγούσε;
Α.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Ο κ. Κουφοντίνας.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Οι άλλοι δυο τι κάνανε;
Α.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Πήγε στο πίσω κάθισμα ο ψηλός, ο κ. Ξηρός και συνοδηγός ο Κονδύλης.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Μάλιστα μπήκε στο πίσω κάθισμα. Μια τελευταία ερώτηση κύριε μάρτυρα. Τότε που είχατε καταθέσει, είχατε πει ότι το άτομο αυτό το ψηλό με το πιστόλι, ότι και εάν το έβλεπα, δεν θα το αναγνώριζα. Είναι δικά σας λόγια αυτά, αν θέλετε να σας διαβάσω ακριβώς. Διαβάζω ακριβώς από το δεύτερο φύλο της προανακριτικής κατάθεσης: «Δεν είμαι σίγουρος, αν το δω πάλι, ότι θα τον αναγνωρίσω.›
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είμαι σίγουρος είπε, αν θα τον αναγνωρίσω.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Ναι αυτό την ίδια μέρα που συνέβη το χτύπημα. Μετά από πολλά χρόνια, ένδεκα, δώδεκα χρόνια, τώρα τον Σεπτέμβριο στον Ανακριτή, είδατε φωτογραφίες, είδατε το ίδιο άτομο στην τηλεόραση όπως είπατε και μάλιστα ζωντανό. Η τηλεόραση προέβαλε και βιντεοσκοπήσεις από τις προσαγωγές κλπ. Εξακολουθούσατε να μην τον αναγνωρίζετε; Και ξαφνικά έρχεστε σήμερα εδώ και τον αναγνωρίζετε με μια βεβαιότητα 90%. Μπορείτε να μου πείτε, ποιο στοιχείο υποβοήθησε τόσο πολύ το φρεσκάρισμα αυτό της μνήμης σας;
Α.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Θα σας πω κάτι. Μια φορά το καλοκαίρι ήρθε και η Μενεγάκη στο περίπτερο να ψωνίσει και έπαθα την πλάκα μου. Λέω είναι αυτή η Μενεγάκη που βλέπω στην τηλεόραση μ’ αυτή που βλέπω ζωντανή; Ήταν η μέρα με την νύχτα.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Τελευταία ερώτηση. Μιλήσατε για κάποια τηλεφωνήματα. Αυτά τα τηλεφωνήματα, μπορείτε να μου πείτε πότε γίνανε;
Α.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Δευτέρα μου το είπαν αυτό ότι ενδεχομένως να έχω και από Τετάρτη αρχίσανε τα τηλεφωνήματα.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Δευτέρα ποιου μηνός;
Α.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Την ημέρα του φόνου.
κ.ΒΛΑΧΟΣ: Και γίνανε μετά τα τηλεφωνήματα;
Α.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Την Τετάρτη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα είπε αυτά. Έχουμε τίποτα; Ελάτε κύριε Δαλιάνη.
Μ.ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Κύριε μάρτυς, για τον κοντό θέλω να σας ρωτήσω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή τον κύριο;
Μ.ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Τον κ. Κονδύλη. Αυτόν υπερασπίζομαι εγώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήμουν και εγώ εκεί είπε ο κ. Κονδύλης.
Μ.ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Ναι δεν έχω καμία αντίρρηση σ’ αυτό το πράγμα. Είπατε ότι σας έδωσε την εντύπωση ότι ήταν τσιλιαδόρος. Αυτό πώς το εννοείτε;
Α.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Το εννοώ, από τον τρόπο κινήσεώς του και όταν το συνδύασα με το γεγονός που έγινε. Στην αρχή εγώ νόμιζα ότι ήταν κάποιος κλέφτης, που περίμενε όπως κουβάλαγα τα πράγματα εκεί για να έρθω, να μπει από πίσω και να μου πάρει κάτι. Αλλά με τον συνδυασμό που τον είδα ξαφνικά με τους άλλους δυο, δευτερόλεπτα μετά την δολοφονία και από εκεί και πέρα συνδύασα ότι αυτός ήταν και από τον τρόπο που κοίταζε, δεν ήταν λέω για να μπει στο περίπτερο, άρα ήταν?
Μ.ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Ο Κονδύλης για πείτε μου, καθότανε κοντά στο αυτοκίνητο το SUZUKI;
Α.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Το αυτοκίνητο ήταν ήδη κοντά στο περίπτερο ενάμιση μέτρο;
Μ.ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Το αυτοκίνητο που ήταν παρκαρισμένο επί της Ποσειδώνος ή επί της Θησέως;
Α.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Ακριβώς γωνία επί της Θησέως. Μισό μέτρο μέσα.
Μ.ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Μπορείτε να μου πείτε σε ποιο σημείο κοντά στο αυτοκίνητο καθότανε ο Κονδύλης;
Α.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: ¶μα ήταν τρία μέτρα η απόσταση?
Μ.ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Όχι, δεν μιλώ για απόσταση. Σε σχέση με το αυτοκίνητο, μπροστά στο μπροστινό μέρος ήταν; Στο πίσω μέρος;
Α.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι στο πίσω μέρος. Το αυτοκίνητο κοίταζε προς τα εκεί και αυτός ήταν πιο πολύ προς την μεριά της λεωφόρου ερχότανε. Το αυτοκίνητο ήταν προς την Θησέως και κοίταγε προς την Θησέως. Γιατί η Θησέως είναι άνοδος.
Μ.ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Και στο πίσω μέρος καθόταν ο Κονδύλης;
Α.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου καθόταν ο Ξηρός?
Μ.ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Όχι όχι, όταν ήταν όρθιος.
Α.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Στο πεζοδρόμιο, το είχε στο πλάι το αυτοκίνητο.
Μ.ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Πώς λέτε ότι είχε οπτική επαφή από εκείνο το σημείο;
Α.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Οπτική επαφή με τι;
Μ.ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Με το σημείο που έγινε ο φόνος. Γιατί είναι αρκετά μέτρα.
Α.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Από εκείνο το σημείο δεν έχει. Και ο δρόμος και η είσοδος της πολυκατοικίας που έπρεπε να βγει ο Τούρκος να κάνει πέντε, έξι βήματα στο πεζοδρόμιο για να μπει στο αυτοκίνητό του και τουλάχιστον εκείνες τις ώρες τις πρωινές ώρες που δεν παρκάρουν εκεί αυτοκίνητα, φαίνονται και τα αυτοκίνητα.
Μ.ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Δεν είχε κίνηση εκείνη την ημέρα;
Α.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Η κίνηση είναι στη λεωφόρο.
Μ.ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Να σας ρωτήσω κάτι άλλο. Εδώ είναι το περίπτερό σας; Σωστά είναι; Και αυτή είναι η απόσταση από την Θησέως;
Α.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι, είναι μια κοντινή απόσταση?
Μ.ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Δεν είναι κοντινή, αν σκεφτούμε ότι η Θησέως είναι αυτό το κομματάκι, η Θησέως που είναι αρκετά μεγάλη, αυτό εδώ είναι διπλάσια από το φάρδος της Θησέως.
Α.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Είναι λίγο πιο κοντινή απόσταση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να καταλάβουμε όμως και εμείς πού κατατείνουν αυτές οι ερωτήσεις, μήπως ήταν περαστικός ο κ.Κονδύλης;
Μ.ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Οι ερωτήσεις μου κατατείνουν στο εξής. Ο κ. Κονδύλης εξαρχής έχει πει ότι πράγματι ήταν, πράγματι πήγε, αλλά δεν είχε ποτέ οπτική επαφή. Έμεινε σε ένα σημείο και δεν είδε καν, ποιον πυροβόλησε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τότε γιατί πήγε;
Μ.ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Ξέρει γιατί πήγε, αλλά δεν είχε οπτική επαφή. Με ενδιαφέρει αυτό το πράγμα, γιατί θέλω να προστατεύσω την αξιοπιστία του κ. Κονδύλη, ο οποίος λέει, ότι εγώ δεν είδα ποιος πυροβόλησε, γιατί δεν είχα οπτική επαφή, μ’ αυτή την έννοια, την συμμετοχή του την αναγνωρίζει στο βαθμό που υπάρχει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν έβλεπε λοιπόν.
Μ.ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Δεν έβλεπε, αυτό θέλω να ξεκαθαρίσει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τώρα γίνατε απόλυτα σαφής.
Μ.ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Και μια τελευταία ερώτηση, πείτε μου, είστε βέβαιος ότι ο Κονδύλης δεν κρατούσε πιστόλι;
Α.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι δεν είδα να κρατάει.
Μ.ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Ευχαριστώ δεν έχω άλλη ερώτηση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ελάτε ορίστε παρακαλώ κάντε τις ερωτήσεις.
Β.ΚΑΡΥΔΗΣ: Θέλω να μου πείτε το εξής κύριε μάρτυς, λέτε ότι θα αναγνωρίζατε με βεβαιότητα τον οδηγό, ας τον ονομάσουμε έτσι. Γιατί μοιάζει καταπληκτικά λέτε, με υπάλληλο απορριμματοφόρου του δήμου.
Α.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι το στιλ του έμοιαζε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιος απ’ όλους;
Β.ΚΑΡΥΔΗΣ: Ο οδηγός αυτός που απ’ ότι καταλαβαίνω θεωρεί ότι ήταν ο κ. Κουφοντίνας. Ως οδηγό τον αναφέρει εδώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτόν λέει; Απορριμματοφόρου κιόλας τον είπε;
Β.ΚΑΡΥΔΗΣ: Όχι. Αναφέρει στην κατάθεσή του ότι αναγνώρισε αυτό το άτομο, διότι?θα ήθελα να μου πείτε, και μου έκανε κάτι εντύπωση που θα σας πω αμέσως μετά, ειλικρινά δεν θα σας κουράσω. Θα ήθελα να μου πείτε, ποια είναι τα βασικά χαρακτηριστικά έτσι που εντυπώθηκαν; Επειδή κάνετε αναφορά σε πολύ γνωστό σας πρόσωπο γι’ αυτό το λέω. Του γνωστού προσώπου δηλαδή θέλω να μου πείτε. Αυτός ο υπάλληλος απορριμματοφόρου, πώς είναι;
Α.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Ήταν ακριβώς, όταν τον είδα με πρώτη ματιά που πήγε και κάθισε εκεί στο πεζουλάκι και γύρισα και κοίταξα εγώ προς τα εκεί, έμοιαζε λίγο εκείνη τη στιγμή στο ότι ήταν και οι δυο αξύριστοι και πάνω κάτω έχουν αυτό το πυκνό ?.
Β.ΚΑΡΥΔΗΣ: Το ερώτημά μου είναι πραγματικά και μου κάνει και εντύπωση, αλήθεια ρωτάω, ακριβώς γιατί έχετε στο νου σας, όσον αφορά ένα πρόσωπο γνωστό, καταλάβατε κύριε μάρτυς;
Α.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Για εκείνη τη στιγμή.
Β.ΚΑΡΥΔΗΣ: Το λέτε, επειδή μοιάζει καταπληκτικά λέτε, γι αυτό θα τον αναγνωρίσω. Καταλάβατε τι θέλω να πω; Οπότε αυτός ο φίλος σας, του απορριμματοφόρου, είναι πολύ μελαχρινός, σωματώδης, είναι έτσι; Του απορριμματοφόρου ο φίλος.
Α.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Σωματώδης δεν μπορώ να πω ιδιαίτερα.
Β.ΚΑΡΥΔΗΣ: Έτσι λέτε εδώ. Και μάλιστα έχω δει και ένα σκίτσο που δείχνει έναν παχουλό. Υποθέτω ότι αυτόν θα εννοούσατε.
Α.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Εγώ όχι. Για πολύ σωματώδη και αυτά όχι δεν έχω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να το δούμε το σκίτσο.
(Διαλογικές Συζητήσεις)
Β.ΚΑΡΥΔΗΣ: Δηλαδή ο οδηγός του απορριμματοφόρου τελικά εάν τον φέρουμε εδώ σας θυμίζει πράγματι πολύ τον κ.Κουφοντίνα;
Α.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Όπως ήταν τότε με το καπέλο και αυτά, σας είπα η πρώτη όψη με το πουκάμισο εκεί πέρα, λέω τι δουλειά έχει τέτοια ώρα εδώ; Αλλά όταν τον καλοπροσέξεις μετά, γι’ αυτό και τον θυμόμουνα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ελάτε κυρία Κούρτοβικ σας παρακαλώ.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κύριε μάρτυς να σας ρωτήσω και εγώ κάποια πράγματα. Είπατε ότι δεχθήκατε κάποια τηλεφωνήματα τις επόμενες μέρες. Και ήθελα να σας ρωτήσω σ’ αυτό κάποια πράγματα. Αυτά τα τηλεφωνήματα ξεκίνησαν μετά το γεγονός, ή μετά την κατάθεσή σας; Πώς ακριβώς;
Α.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Η δολοφονία γίνεται Δευτέρα το πρωί, τα τηλεφωνήματα αρχίσανε την Τετάρτη.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Πόσα δηλαδή τηλεφωνήματα περίπου αρχίσανε;
Α.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Τέσσερις, πέντε μέρες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπε ο μάρτυρας κυρία Κούρτοβικ, τα κατονόμασε μάλιστα, να τα διαβάσουμε. Είπε στο παιδί του στη γυναίκα του και σ’ αυτόν.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: θέλω να ρωτήσω συγκεκριμένα. Όταν βρήκαν το παιδί σας και τη γυναίκα σας δεν μίλησαν, ήταν σιωπηλά.
Α.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι, μόνο στο μικρό μια φορά του είπαν, που είναι ο πατέρας σου;
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Αυτό είναι απειλητικό τηλεφώνημα να πάρει κανείς και να ρωτήσει πού είναι ο πατέρας σου; Θα μπορούσε να είναι ένας φίλος σας;
Α.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Κοιτάξτε να δείτε όταν, σας είπα έγινε μια συζήτηση, όπως ερχόμουνα το βράδυ από την Αντιτρομοκρατική.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Αφήστε την συζήτηση κατά μέρος. Θα έρθω στη συζήτηση. Εγώ ρωτάω το να πάρει κάποιος το γιο σας και να του πει, πού είναι ο πατέρας σου, είναι απειλητικό με οποιονδήποτε τρόπο;
Α. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Κοιτάξτε, όλοι ?
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Γιατί δεν μου απαντάτε σ’ αυτό που σας ρωτάω;
Α. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Όλοι οι φίλοι μου δεν έπαιρναν στο σπίτι ?
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Αποκλείεται να σας έπαιρνε κάποιος προμηθευτής, κάποιος αγοραστής που αγόρασε μια χαλασμένη σοκολάτα;
Α. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι. Όλοι στο περίπτερο με έβρισκαν. Και γι’ αυτό μέχρι προχθές δεν είχα και κινητό. Γιατί ήξεραν όλοι ότι θα με έβρισκαν στο περίπτερο.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Να επιμείνω να ρωτήσω. Αποκλείεται να πήρε κάποιος ο οποίος να ήθελε να σας κάνει μια προσφορά «ξέρετε, κερδίσατε ένα λαχείο, μια βιβλιοθήκη αν αγοράσετε 50 βιβλία› κλπ., αυτά τα γνωστά και να πάρει να πει από ένα παιδί και λέει που είναι ο πατέρας σου να πω τις συνηθισμένες προσφορές;
Ρωτάω κ. Πρόεδρε. Για χιλιάδες λόγους μπορεί να παίρνει ένας άνθρωπος τηλέφωνο. Μπορεί να παίρνει να ζητήσει τον κ. Αθανάσιο Παπαδόπουλο ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό όμως είναι επιχείρημα εκ της λογικής το οποίο πρέπει να το πείτε σε μας. Ο μάρτυρας να μην απαντάει σ’ αυτά.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ο μάρτυρας τα λέει κ. Πρόεδρε και πρέπει λίγο να το ερευνήσουμε αυτό το θέμα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κι εμείς θα κρίνουμε τον μάρτυρα όμως μέσω αυτών. ¶μα κάθεται και μας λέει ότι είναι τόσο καχύποπτος, θα πούμε «που πας;›
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Αν δεν το διερευνήσουμε δεν θα έχουμε τα στοιχεία για να τον κρίνουμε. Θα μείνουμε στο ότι έχει απειλητικά τηλεφωνήματα. Όταν έπεσαν σε σας στο τηλέφωνο σας είπαν τίποτα;
Α. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν με πέτυχαν.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Είπατε ότι δεχτήκατε κι εσείς τηλεφωνήματα. Η γυναίκα σας, το παιδί σας κι εσείς είπατε. Έτσι είπε ο κ. Πρόεδρος τώρα δηλαδή.
Α. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι εγώ. Εγώ είπα ότι όταν ήμουν σπίτι τα απογεύματα δεν έπαιρναν τηλέφωνο. Μόνο τις ώρες που ήταν η γυναίκα μου και το παιδί και ήμουν εγώ στη δουλειά. Τα πρωινά και τα μεσημέρια μόνο.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εσείς δεν πήρατε ποτέ. Μπορούσε κάποιος να σας πάρει στο περίπτερο; Έχετε τηλέφωνο στο περίπτερο;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κα Κούρτοβικ, δεν είναι τώρα θέμα εδώ πέρα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κύριε Πρόεδρε, εμένα με απασχολεί για έναν συγκεκριμένο λόγο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κι εμένα με έχουν πάρει ένα σωρό τηλεφωνήματα, τα οποία εγώ τα είχα κρίνει απειλητικά. Έτσι ήθελα τότε και τα έκρινα διότι ήταν η συγκυρία των πραγμάτων. Αυτός έτσι τα έκρινε.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Επειδή όμως το συνέδεσε με συγκεκριμένα πράγματα, εγώ θέλω να τον ρωτήσω. Αν μου απαγορέψετε την ερώτηση, θα δούμε τι θα κάνουμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας την απαγορεύω. Βεβαίως σας την απαγορεύω γιατί ήδη τα έχει πει.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Μου απαγορεύετε και τις επόμενες ερωτήσεις δηλαδή;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τις επόμενες όχι.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ας συνεχίσω τις επόμενες λοιπόν. Την ώρα που έγινε το περιστατικό του οποίου ήσασταν μάρτυρας έχετε 4 ανθρώπους που κινούνται γύρω σας. Προσπάθησαν να κρυφτούν από σας, να σας αποφύγουν με κάποιο τρόπο;
Α. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν προσπάθησαν να σας αποφύγουν. Σας απείλησε κάποιος εκείνη τη στιγμή;
Α. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι. Απειλή έγινε μόνο με το πιστόλι. Που έφτασα στο αμάξι χωρίς να ξέρω ότι είναι το δικό τους.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μήπως δεν ήταν απειλή κι αυτό;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Όχι κ. Πρόεδρε.
Α. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Όταν στο κάνει έτσι;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λέω μήπως ήταν παρεξήγηση.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κύριε Πρόεδρε, αν μου επιτρέπετε μην εξευτελίζετε τις ερωτήσεις μου. Θα σας παρακαλέσω εγώ να μην εξευτελίζετε τις ερωτήσεις μου. Αφήστε με να τις κάνω εγώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι, δεν τις εξευτελίζω, αλλά εξανίσταμαι όταν λέτε αν απειλήθηκε όταν προηγουμένως είπε ότι του έβαλε το πιστόλι εκεί.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εγώ ρωτάω εκείνη τη στιγμή αν απειλήθηκε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ήταν απειλή αυτό; Δεν το κατέθεσε;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Σας είπα εγώ ότι δεν είναι; Θέλω να ρωτήσω συγκεκριμένα σε σχέση με εκείνο το περιστατικό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τότε επαναλαμβάνετε αυτά που λέω εγώ.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Αν με αφήσετε να συνεχίσω θα συνεχίσω. Αν μου απαγορέψετε τις επόμενες ερωτήσεις θα δω τι θα κάνω. Να ρωτήσω λοιπόν. Εκείνη τη στιγμή που σας απείλησαν μπορούσαν να σας χτυπήσουν αν ήθελαν;
Α. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Βεβαίως.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Υπήρχε κάτι που τους εμπόδιζε να το κάνουν τυχόν;
Α. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι. Αν δεν τραβιόμουν πίσω ?
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Να ρωτήσω παραπέρα. Εσείς ήσαστε σ’ ένα περίπτερο. Να το δούμε λίγο κ. Πρόεδρε γιατί κάποιος ο οποίος δεν εκτελεί έναν αυτόπτη μάρτυρα και τέτοιας αξιοπιστίας αντί να πάει ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να του λέμε αν φοβήθηκε; Ποιος δεν θα φοβάται όταν την άλλη μέρα άκουσε 17Ν και να ήταν αυτόπτης μάρτυρας;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν τον κρίνω για τον φόβο του κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τρομοκρατήθηκε ο άνθρωπος.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν τον κρίνω για τον φόβο του. Ότι ο φόβος μπορεί να αλλοιώνει πράγματα και αναμνήσεις και μνήμες και περιστατικά και να αλλοιώνει και πραγματικά γεγονότα τα οποία ζούμε, είναι δεδομένο. Αυτό άλλωστε υποστηρίζουμε.
Να ρωτήσω. Λέτε ότι σας έπαιρναν το σπίτι, δεν σας έπαιρναν στο περίπτερο. Στο περίπτερο δεν σας πήρε ποτέ κανένας εσάς προσωπικά να σας απειλήσει ή να σας πει οτιδήποτε «ξέρεις μη μπεις› κλπ. Υπήρχε κάτι κ. μάρτυς που κρύψατε από την Αστυνομία από αυτά που είδατε, από αυτό που ζήσατε;
Α. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Υπήρχε κάτι που μπορούσατε να καταθέσετε και δεν το καταθέσατε;
Α. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν υπήρχε κάτι που μπορούσατε να καταθέσετε και δεν το καταθέσατε.
Α. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Μια απειλή σε βάρος σας σε τι θα αποσκοπούσε; Στο να αποτρέψει τι;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτοί το ξέρουν.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Όχι κ. Πρόεδρε. Αν κάποιος έρχεται και λέει για απειλές, να το δούμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μα να ξέρει ο ίδιος; Να ξέρει ο ίδιος τι θέλουν οι άλλοι γι’ αυτόν;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Μα με συγχωρείτε, να δω τι αισθάνεται ο ίδιος γιατί επικαλείται και κάτι άλλο στο οποίο θα έρθω.
Με συγχωρείτε, αυτό είναι ένα θέμα της διαδικασίας το οποίο σας έχω πει ότι θα διεκδικώ. Δύο πράγματα διεκδικώ και παρακαλώ να τα σεβαστείτε. Δεν θα τρώω χρόνο, δεν παρεμβαίνω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή να ευτελίζουμε τον μάρτυρα οπωσδήποτε έστω κι αν λέει αλήθεια.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ευτελίζω τον μάρτυρα;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βέβαια. Όταν του λέτε ότι δεν φοβήθηκε σε τέτοια περίπτωση. Να δει μπροστά του ανθρωποκτονία και να τον παίρνουν τηλεφωνήματα και ο ένας να του κάνει κι έτσι και το πιστόλι και να λέμε αν φοβήθηκε ή όχι;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Αυτό το λέτε εσείς κ. Πρόεδρε, δεν το λέω εγώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο μάρτυρας το είπε, δεν το λέω εγώ.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ο μάρτυρας φοβήθηκε από τη συγκεκριμένη κίνηση – είναι σαφές – να ακολουθήσει τους δράστες. Από κει και πέρα εγώ ρωτάω οι απειλές σε τι μπορούσαν να αποβλέπουν. Μπορούσαν να αποβλέπουν στο να τον αποτρέψουν από το να κάνει κάτι και τι θα ήταν αυτό; Αυτό θέλω να ρωτήσω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το ξέρει αυτός;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Μα αυτό θέλω να ρωτήσω, ο ίδιος τι εκλάμβανε. Διότι υπάρχει και κάτι άλλο στο οποίο σας λέω θα ξανάρθω, θα επανέλθω παρακάτω. Δεν θα σας κρατήσω, τρία λεπτά θα σας κρατήσω.
Α. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Εγώ θα σας πω τα λόγια που μου είπε ο Αστυνόμος εκείνη την ημέρα. «Το πολύ – πολύ να σε πάρουν κανένα τηλέφωνο σπίτι μη τυχόν και θυμηθείς κάτι που δεν είπες›.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Θα έρθω στον αστυνομικό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ακόμα είναι νωρίς για τον αστυνομικό.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Όχι κ. Πρόεδρε γιατί υπάρχει εδώ πέρα κάποια συγκεκριμένη αναφορά με την οποία θέλω λίγο να ασχοληθώ πραγματικά.
Να σας ρωτήσω κάτι. Το τηλέφωνο σας το προσωπικό, του σπιτιού σας, από πού μπορούσε να το έχει κανείς εκείνη την περίοδο; Δεν λέω ότι ήταν μυστικό, προφανώς και δεν το είχατε, αλλά ποιος θα μπορούσε να είχε πάρει και από πού το τηλέφωνο σας το προσωπικό;
Α. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Από τον ΟΤΕ, δεν ξέρω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δεν το έχει ο κατάλογος;
Α. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν ξέρω αν το είχε και ο κατάλογος.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Θα μπορούσε από τον κατάλογο κ. Εισαγγελεύ. Κάτι άλλο είπε ο μάρτυρας και θέλω να το ξεκαθαρίσω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν μπορώ να σας καταλάβω σήμερα ειδικά.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Βεβαίως κ. Πρόεδρε. Αν θέλετε θα σας κάνω σχολιασμό και θα σας εξηγήσω τι εννοώ. Επομένως από τον κατάλογο θα έπαιρνε κάποιος το τηλέφωνο σας και μόνο.
Α. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Αν το είχε, ναι.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Αν τον είχε. Αν τυχόν ήθελε κάποιος να σας προσεγγίσει μόνο μέσα από τον κατάλογο. Ωραία. Είπατε πριν ότι λυπάστε που δεν υπάρχει ανάρτηση σημαίας. Κρατάτε κάποιες παλιές αξίες. Θεωρείτε ότι υπάρχει μια έκπτωση στην ελληνική κοινωνία αξιών;
Α. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Γενικό είναι αυτό το πράγμα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κάνατε μια αναφορά, γι’ αυτό σας ρωτάω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπε γενικώς.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Γενικό είναι αυτό. Γενικό εννοείτε τι; Υπάρχει μια γενική έκπτωση αξιών στην ελληνική κοινωνία; Έχουν ξεπέσει οι αξίες μας στην ελληνική κοινωνία; Ποιες αξίες μας; Τα ιδεώδη μας, τα ελληνοχριστιανικά; Αυτά;
Α. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι.
(Διαλογικές συζητήσεις)
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Θεωρείτε μήπως ότι σ’ εκείνη την περίοδο σ’ αυτό συμμετείχαν και με κάποιο τρόπο και τμήματα της Κυβέρνησης;
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, σας παρακαλώ τώρα, τι είναι αυτά;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κύριε Πρόεδρε, θα σχολιάσω. Θα σχολιάσω μετά το διάλειμμα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε μάρτυς, παρακαλώ μην απαντάτε.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Είπα θα σχολιάσω και διέκοψα.
(Διαλογικές συζητήσεις)
