Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Προσπαθώ. Σας λέω, είμαι στο πρώτο παράθυρο. Όταν σας λέω παράθυρο μην φανταστείτε ότι βγαίνω καμία μεσοτοιχία από το ένα δωμάτιο και φεύγω στο άλλο.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Αυτό καταλαβαίνω. Θα υπάρχουν και έπιπλα φαντάζομαι ενδιάμεσα. Δεν ήταν άδεια τα δωμάτια. Καμιά καρέκλα, κανένα κρεβάτι.
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Θέλετε να σας πω για το χώρο ακριβώς πώς είναι για να καταλάβετε;
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Όχι, όχι.
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Αν θέλετε μπορώ να σας τον περιγράψω.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Όχι, δεν με ενδιαφέρει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στο ένα λοιπόν παράθυρο.....
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Υπάρχει μια πόρτα που ενώνει τα δυο δωμάτια καταρχάς. Δηλαδή η απόσταση το να πας από το ένα παράθυρο στο άλλο είναι δυο βήματα. Ούτε δυο μέτρα δεν είναι, πολύ λιγότερο. Βγαίνω ανοίγοντας το ένα το παράθυρο, βλέπω το αυτοκίνητο. Να σας πω όλη την σκηνή ή απλά τους πυροβολισμούς;
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Τους πυροβολισμούς και ο χρόνος που μεσολάβησε από τους πρώτους του πρώτου παραθύρου μέχρι του δεύτερου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και να μην λέτε «είδα› ή «άκουσα› πυροβολισμούς. Έπεσαν οι πυροβολισμοί εκεί.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Έβλεπε τους ανθρώπους να πυροβολούν και ταυτόχρονα άκουγε. Δηλαδή δεν άκουσε πυροβολισμούς στο ενδιάμεσο του κύκλου από το ένα παράθυρο στο άλλο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό θέλω να μας πει. Να το εξηγήσει.
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Την ώρα που φτάνω στο πρώτο παράθυρο και βλέπω την πόρτα που ανοίγει, ο από δω που καθόταν, που ήταν, ακούω τον πυροβολισμό αλλά δεν ξέρω αν ήταν από αυτόν ή από τον απέναντι. Ο απέναντι ήταν ήδη εκεί και φεύγω και πάω στο άλλο παράθυρο και εκεί ακούω σας λέω τους τρεις συνεχόμενους πυροβολισμούς. Δεν ξέρω από ποιον έπεσε, ή από δω ή από κει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είδε εν πάση περιπτώσει όταν ήταν στο ένα παράθυρο και τους υπόλοιπους στο άλλο.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Εδώ ποικίλουν, γίνονται τρεις και δύο, δύο και τρεις αλλά δεν θα επιμείνω σε αυτό. Να ρωτήσω και κάτι ακόμα. Και στο πρώτο παράθυρο και στο δεύτερο βλέπατε τους δύο ταυτόχρονα από τις δύο μεριές του αυτοκινήτου;
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Τί εννοείτε τους δύο ταυτόχρονα;
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Ο ένας από την μεριά του οδηγού και ο άλλος από την μεριά του συνοδηγού.
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Όχι, από το ένα παράθυρο. Από το δεύτερο παράθυρο είδα και τους δύο.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Δηλαδή πυροβολούσαν θέλω να πω και οι δύο ταυτόχρονα; Αυτό με ενδιαφέρει να μου πείτε.
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Μου λέτε από το ένα και από το άλλο παράθυρο.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Ναι, από το ένα παράθυρο είδατε και τους δύο απέναντι;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Του αυτοκινήτου το παράθυρο εννοεί, όχι το δικό σας.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Όχι, από το πρώτο παράθυρο το δικό σας είδατε και τους δύο να είναι και από τις δύο πλευρές του αυτοκινήτου;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να έχουν πλευρίσει το αυτοκίνητο;
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Και από τις δυο πλευρές;
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Ναι, και από τις δύο πλευρές.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Και το πρώτο παράθυρο και το δεύτερο και πυροβολούσαν ταυτόχρονα.
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Ήταν ανοιχτή η πόρτα κ. Κουφοντίνα.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Ναι αλλά πυροβολούσαν ταυτόχρονα απέναντι ο ένας από τον άλλον.
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Δεν ξέρω αν έριξαν ταυτόχρονα.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Επειδή ξέρετε από όπλα δηλαδή.
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Είδα τον από κει που έφευγε. Ο από δω συνέχισε να ρίχνει. Αυτό σας είπα.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Είπατε πιο πριν ότι και στα δύο παράθυρα, το πρώτο που μεσολάβησε, ήταν απέναντι και πυροβόλαγαν σταυρωτά.
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Να μας δείξει πώς πυροβολούσαν να μην ταλαιπωρούμε τον μάρτυρα.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Εγώ ρωτάω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶μα θέλει ο ίδιος.
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Αφού οι ίδιοι φέρονται σαν δράστες και έχουν αναλάβει και την πολιτική ευθύνη και ο κ. Σάββας Ξηρός....
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Όχι, σαν στρατιωτικός με ειδικές γνώσεις για τα όπλα πώς γίνεται δύο να πυροβολούν....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχει δικαίωμα ο κατηγορούμενος να υποβάλλει ερωτήσεις στους μάρτυρες. Αυτό το δικαίωμα ασκείται αυτή την στιγμή και παρακαλώ να μην τον εμποδίζουμε, να κάνει τις ερωτήσεις όπως νομίζω ο ίδιος. Αν βγει από το θέμα...
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Εσείς θα στεκόσασταν – επειδή ξέρετε από όπλα – απέναντι από έναν και να πυροβολείτε ταυτόχρονα έτσι; Από περιέργεια δηλαδή.
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Εγώ βρήκα έναν κάλυκα στην αριστερή πλευρά του αυτοκινήτου στο μετέπειτα...
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Βέβαια και συμπεράνατε μετά. Λέω τί είδατε τώρα.
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Χτυπάγανε μέσα στο αυτοκίνητο.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Εγώ ρώτησα άλλο. Ήταν από τις δύο πλευρές και πυροβόλαγαν ο ένας απέναντι από τον άλλον.
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Να το πω και πάλι, ίσως δεν σας το δίνω να το καταλάβετε. Χίλια συγγνώμη. Από το πρώτο παράθυρο σας λέω που βλέπω τους δύο να είναι ο ένας από δω και ο άλλος από κει, δεν έχω ορατότητα στον απέναντι. Βλέπω τον από δω με την πλάτη και ακούω τον πυροβολισμό. Φεύγω στο δεύτερο παράθυρο που έχω ορατότητα. Ο από κει φεύγει και ο από δω ρίχνει. Αν τώρα...
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Υπάρχουν πολλές βελτιώσεις. Έχει ενδιαφέρον, μεγάλο ενδιαφέρον. Στην πορεία γίνονται πολλές βελτιώσεις. Το παράθυρο του συνοδηγού ήταν σπασμένο;
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Μια παρέμβαση κ. Πρόεδρε. Είμαι ο Λευτέρης Παπαδημητρίου και δέχθηκα τουλάχιστον 5 πυροβολισμούς. Οι δράστες που ανέλαβαν και την ευθύνη να πούνε. Εγώ σαν αυτόπτης μάρτυρας, σαν δέκτης των πυροβολισμών καταθέτω ότι οι πυροβολισμοί είναι 3 από την αριστερή....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ταυτόχρονοι;
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Είπα, το κατέθεσα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ταυτόχρονοι και οι δύο ή πυροβόλησε πρώτα ο ένας και μετά ο άλλος;
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Σας είπα, όπως διαπιστώθηκε εκ των υστέρων συγχρόνως πυροβολούσε και ο δεύτερος δράστης.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αλλά έχει μια εύλογη απορία εδώ ο κ. κατηγορούμενος. Για να κάνουμε «πυρά διασταυρωμένα› που λένε στο στρατό είναι ο ένας ο άλλος ή μήπως τα όπλα ήσαν κάτω;
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, επαναλαμβάνω εγώ ήμουν ο στόχος. Δέχθηκα 5 πυροβολισμούς από 38άρι περίστροφο και από 45άρι πιστόλι. Οι δράστες είναι δύο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Απλώς δεν έγινε κατανοητή η ερώτησή του. Αυτός εσείς απαντάτε, δεν έχετε άλλη ερώτηση. Καθίστε.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Είπε πιο πριν ότι πυροβολούσαν ταυτόχρονα. Όταν είναι δύο άνθρωποι που πυροβολούν ταυτόχρονα....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτά είναι σχόλια.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Οι άνθρωποι δεν είναι σημεία, είναι ολόκληροι. Όταν πυροβολείς κάποιον ακόμη κι έτσι να πάει η σφαίρα μπορεί να τον χτυπήσεις στα πόδια. Λέω, θα στεκόταν απέναντι σε κάποιον που θα πυροβολούσε ταυτόχρονα και θα πυροβολούσε κι αυτός;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό είναι μία απορία και όχι ερώτηση.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Ρωτάω τον ίδιο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να τελειώνουμε. Τον σχολιασμό τώρα.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Όχι, κάτι ακόμη να ρωτήσω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Το τζάμι του συνοδηγού ήταν σπασμένο;
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Ποιανού συνοδηγού εννοείτε;
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Του συνοδηγού του κ. Παπαδημητρίου.
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Σας λέω ήταν ανοιχτή η πόρτα.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Δηλαδή άνοιξαν και οι δύο ταυτόχρονα τις πόρτες. Δεν το είχατε αυτό πουθενά όμως, ούτε τώρα το είπατε ότι άνοιξαν την πόρτα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έτσι είπε ότι άνοιξαν οι πόρτες. Ελάτε να κάνετε τις ερωτήσεις σας κι εσείς.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Δεν είναι ερώτηση. Είναι μία αίτηση να μην απομακρυνθεί ο κ. μάρτυς ενόψει εφαρμογής του άρθρου 3.37 παρ. 1 του Κ.Π.Δ. που μιλάει για ψευδορκία και παρακαλώ να αναπτύξω τον συλλογισμό μου. Παρακαλώ πολύ να αναπτύξω το αίτημά μου και έχω το δικαίωμα νομίζω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχετε το δικαίωμα να λέτε ότι σας αρέσει.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Σε αρχική ερώτησή μου ο κ. μάρτυς τον ρώτησα ποιο τμήμα της αρχικής του κατάθεσης ήταν ψευδές και με διόρθωσε έτσι και – αν μπορώ να το πω – με επέπληξε διευκρινίζοντας με σαφήνεια προς το Δικαστήριό σας ότι η αρχική του κατάθεση είναι αληθής αλλά ότι υπάρχουν κάποια θέματα που δεν τα έχει αναφέρει.
¶λλωστε νομίζω και πριν από λίγο προς το τέλος της κατάθεσής του είπε ότι «αλήθεια είπα και στην πρώτη μου κατάθεση, αλήθεια λέω και τώρα›. Έχω αυτό ως δεδομένο, το δήλωσε ο μάρτυρα ενώπιόν σας και θεωρώ λοιπόν ότι αυτά που λέει στην πρώτη κατάθεση η οποία έχει δοθεί δύο ώρες μετά το ατύχημα είναι αληθή. Αυτή την άποψή μου την ενισχύει ο ίδιος ο μάρτυς ο οποίος σαφέστατα δήλωσε – το λέω δεύτερη φορά γιατί έχω καθοριστική σημασία για το αίτημά μου – ότι «όλα όσα έχω πει την πρώτη φορά είναι αληθή, απλώς δεν έχω πει και κάποια ακόμα›. Ένα το κρατούμενο.
Ενόψει της ακροαματικής διαδικασίας ο κ. Μάρτυς σε κάποια πράγματα δεν ήταν σαφής, σε κάποια όμως ήταν σαφέστατος. Ήταν σαφέστατος όταν μας είπε, ότι αυτός που πυροβόλησε από την μεριά του οδηγού, αυτός που πυροβόλησε λοιπόν τον κ. Παπαδημητρίου, στη συνέχεια πέρασε από την δεξιά μεριά του φορτηγού, κρατούσε στο δεξί του χέρι το πιστόλι το οποίο ήταν ένα 38άρι. Και κατά την πορεία του από την αριστερή μεριά της MERCEDES προς την δεξιά μεριά του VW, τον κοίταξε με ένα έντονο βλέμμα που του έχει εντυπωθεί στην ψυχή του, μπορώ να πω εγώ.
Και βεβαίως έχουμε ως δεδομένο σαφέστατο εκ μέρους του μάρτυρα, ότι αυτός ο δράστης μπήκε στην πόρτα του συνοδηγού. Το διευκρίνισε σαφέστατα. Και βεβαίως μας είπε ότι αυτός ο μάρτυς ήταν ο κ. Τζωρτζάτος.
Δυστυχώς όλα αυτά τα οποία σαφέστατα και χωρίς καμία αμφιβολία κατέθεσε ενώπιόν σας, είναι ψευδή, γιατί έχει πει ακριβώς τα αντίθετα στην πρώτη του κατάθεση, όπως προκύπτει από την ανάγνωση των ακόλουθων περικοπών.
1η περικοπή, 2η σελίδα της από 21 Δεκεμβρίου ’92 κατάθεσής του, διαβάζω κατά λέξη: « Την ίδια στιγμή βλέπω ένα άτομο ακριβώς στο πίσω μέρος από το φορτηγάκι, να βαδίζει με γρήγορο βηματισμό προς την δεξιά πλευρά του φορτηγού, να έχει κολλημένο το αριστερό του χέρι στον αριστερό μηρό τεντωμένο και με το οποίο κρατούσε σφικτά και με το δάκτυλο στη σκανδάλη ένα πιστόλι, μάλλον απ’ ότι μπορώ να γνωρίζω από την θητεία μου από το στρατό 45άρι. Το άτομο αυτό επιβιβάστηκε στο φορτηγάκι στη θέση του συνοδηγού.› Τέλος της περικοπής.
Εδώ να διευκρινίσω, ένα άλλο σαφέστατο σημείο από την κατάθεση του μάρτυρα, μας είπε σήμερα ότι ήταν 3 άτομα. Το ένα άτομο ήταν ο οδηγός που δεν είχε βγει από το αυτοκίνητο, ήταν όλη την ώρα στο φορτηγάκι. Το τρίτο άτομο ήταν αυτός που δεν μπορεί να τον περιγράψει και πήγε προς τα δεξιά, αλλά δεν είδε που μπήκε. Και το δεύτερο άτομο ήταν αυτό που είχε πυροβολήσει τον κ. Παπαδημητρίου και στη συνέχεια μπήκε στη θέση του συνοδηγού. Και ως προς αυτό ήταν σαφέστατο. Μπήκε στη θέση του συνοδηγού.
Και έρχομαι λοιπόν στην δεύτερη περικοπή από την πρώτη του κατάθεση, είναι στην 4η σελίδα προς το τέλος: «Το δεύτερο άτομο που επιβιβάστηκε στο φορτηγάκι, το είδα μόνο από πίσω από την πλάτη και ενθυμούμαι τα εξής χαρακτηριστικά του. Ήταν μετρίου αναστήματος 1.75 έως 1.80, τα μαλλιά του ήταν καστανά, πυκνά, σγουρά και κανονικού μεγέθους, ίσια που κάλυπταν το σβέρκο, τα αυτιά του δεν τα κάλυπταν. Υπογραμμίζω το δεύτερο άτομο που επιβιβάστηκε στο φορτηγάκι, το είδα μόνο από πίσω.› Και έχει διευκρινίσει ο μάρτυρας ότι μόνο ένα άτομο επιβιβάστηκε στο φορτηγάκι, γιατί ο οδηγός ήταν καθ’ όλη τη διάρκεια του συμβάντος, της εγκληματικής ενέργειας μέσα στο αυτοκίνητο και ο άλλος δεν ξέρει τι έγινε.
Συνεπώς μ’ αυτά τα δεδομένα υπάρχουν σαφέστατες υπόνοιες ψευδορκίας και καλώ το Δικαστήριό σας, κατ’ άρθρο 337 να λάβει τα δέοντα μέτρα, γιατί; Ο μάρτυρας πρώτον διαβεβαίωσε ότι η πρώτη του κατάθεση ήταν καθ’ όλα αληθής αλλά δεν είπε κάποια πράγματα, άρα οι περικοπές του αν διάβασα σύμφωνα με την δήλωσή του και τώρα, ήταν καθ’ όλα αληθείς. Ενώ όμως από τις περικοπές προκύπτει ότι αυτός που μπήκε στη θέση του συνοδηγού είχε το πιστόλι στο αριστερό χέρι ήταν ένα 45άρι πιστόλι και το σημαντικότερο, αυτόν τον είδα μόνο από πίσω και ως γνωστό δεν έχουμε πίσω τα μάτια, μπροστά τα έχουμε τα μάτια. Προκύπτει με σαφήνεια, ότι είναι ψευδή τα όσα κατέθεσε ενώπιόν σας, δηλαδή ότι αυτός που πυροβόλησε τον κ. Παπαδημητρίου, είχε το πιστόλι στο δεξί του χέρι το οποίο ήταν ένα 38άρι και βεβαίως αυτός ο δράστης που κατέθεσε ότι μπήκε στο συνοδηγό, με κοίταξε με ένα έντονο βλέμμα που ακόμα το θυμάμαι.
Από μια απλή σύγκριση των δυο αυτών δεδομένων, προκύπτει σαφέστατα, ότι είναι ένας που καταθέτει ψευδώς ενώπιόν σας και παρακαλώ να ληφθούν όλες οι νόμιμες ενέργειες.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριοι Δικασταί, ο μάρτυς ο Κύριος Γεώργιος Βούτζαλης σήμερα, καταθέτοντας ενώπιόν σας, μετά λόγου της γνώσεώς του συνισταμένης στο γεγονός ότι, εκεί κατοικεί και παρίστατο κατά τον χρόνο της δολοφονικής επιθέσεως κατά του βουλευτού κυρίου Ελευθερίου Παπαδημητρίου και περαιτέρω και εκ του γεγονότος ότι με τις αισθήσεις του της ακοής και της οράσεως και γενικότερον, αντελήφθη και κατέθεσε και βεβαίωσε ότι οι δράστες συναυτουργοί τότε κατά της δολοφονικής επιθέσεως κατά του κ. Ελευθερίου Παπαδημητρίου, ήσαν τότε και είναι οι κύριοι, οι κατηγορούμενοι Τζωρτζάτος και Σάββας Ξηρός, τους είδε, τους άκουσε, ήταν εκεί, το σπίτι του είναι εκεί, επαναλαμβάνω, κατέθεσε και για τον φόβο εις τον οποίον περιήλθε όταν αντίκρισε το βλέμμα του κατηγορουμένου Τζωρτζάτου. Φοβήθηκε τότε δια τη ζωή του και την ασφάλειάν του.
Τότε καταθέτοντας ενώπιον των Αστυνομικών Αρχών, κατά την αστυνομική προανάκριση, παρέλειψε να βεβαιώσει και το ότι τους είδε. Βεβαίωσε μόνο ότι άκουσε. Εξήγησε σήμερα, κατ’ επανάληψιν ότι αυτή η παράληψή του ήταν εσκεμμένη διότι εφοβείτο, το επαναλαμβάνω για μια ακόμα φορά, εφοβείτο και ο φόβος αυτός ήταν δικαιολογημένος, ήταν ανθρώπινος και είναι ανθρώπινος, δεδομένου ότι, η Οργάνωση της 17Ν υπήρξε δολοφονική, τρομοκρατική. Και αυτό το εγνώριζε ο μάρτυς.
Κύριε Πρόεδρε, λυπούμαι που έφθασα στο σημείο να κάνω αυτή την δήλωση με την έννοια ότι την βλέπω περιττή. Όμως επειδή η πλευρά εκείνη της υπερασπίσεως αμφισβητεί, κατά την άποψή μου, αυτονόητα εξαναγκάσθη και επαναλαμβάνω, εύγε εις τον μάρτυρα. Ο μάρτυς αυτός είναι και ειλικρινής μάρτυς και υπεύθυνος πολίτης. Μπράβο του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σχόλιο κάποιος άλλος; Ο κ. Αγιοστρατίτης έχει τον λόγο.
Γ.ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Κύριε πρόεδρε, ο μάρτυς είπε ότι ανεγνώρισε τον κ. Τζωρτζάτο και τον κ. Ξηρό. Αν δεν κάνω λάθος αναγνώρισε τον κ. Τζωρτζάτο και τον κ. Κουφοντίνα και έχει αμφιβολίες για τον κ. Ξηρό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για τον δικό σας είπε 70% κάτι τέτοιο. Δεν μπορώ να είμαι σίγουρος είπε, επομένως εσείς δεν έχετε λόγο έτσι;
(Διαλογικές Συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γιατί μιλάει; Δεν είναι πολιτική αγωγή για τον εαυτό του; Δεν εδήλωσε; Ορίστε κύριε Παπαδημητρίου.
Ε.ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Κύριε συνάδελφε είστε διδάκτωρ του Ποινικού Δικαίου και λέτε ότι δεν μπορώ να παραστώ σαν συνήγορος της πολιτικής αγωγής για τον εαυτό μου;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αν έχετε δηλώσει παράσταση ρώτησε.
Ε.ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Έχω δηλώσει κύριε συνάδελφε. Δήλωσα παράσταση πολιτικής αγωγής για τον εαυτό μου, αλλά συνήγοροι πολιτικής αγωγής ακόμα, είναι ο κ. Σπάχος και η κα Σόκουλου, μπορείτε να το διαπιστώσετε. Είστε πολύ προσεκτικός και μελετάτε τις δικογραφίες, νόμιζα ότι θα είχατε αντιληφθεί και αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Παπαδημητρίου δεν ήθελε να σας θίξει προσωπικά, αμφισβήτησε, ο άνθρωπος είχε μια εύλογη απορία αν είστε και συνήγορος. Ελύθη αυτό πάει και τελείωσε. εν είναι πάντα προαίρεση κακή.
Δ.ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε για τον κ. Παπαδημητρίου εγώ νόμιζα ότι είναι πολιτική αγωγή, πολιτική αγωγή δεν είναι;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι.
Δ.ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Και μάρτυρας ταυτόχρονα;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γιατί δεν είναι ο πολιτικώς ενάγων;
Δ.ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Καμία αντίρρηση ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μην ακούμε τώρα τέτοια πράγματα από σας κύριε Παρασκευόπουλε, εξανίσταμαι.
Παρακαλώ πολύ ήταν πολιτική αγωγή και σε άλλες υποθέσεις και ήταν εδώ. Ελάτε τώρα παρακαλώ πολύ. Τώρα εάν ψάχνουμε απ’ αυτά την διαδικασία φοβάμαι ότι κάπου θα μας φύγει το ουσιώδες. Αλλά επειδή εγώ είμαι επικεντρωμένος στο ουσιώδες δεν πρόκειται να μου φύγει ότι να μου λέτε το ουσιώδες.
Ε.ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Κύριε Πρόεδρε κατά τους κατηγορουμένους, όποιος από τους μάρτυρες αναγνωρίζει, είναι εξ ορισμού αναξιόπιστος, είναι η θεωρία της συνωμοσίας. Αλλά τι να το κάνουμε κύριοι συνάδελφοι; Ο κ. Βουτζαλής ήταν αυτόπτης μάρτυρας και κατέθεσε αυτά τα οποία είδε και τα είδε από μια απόσταση έξι μέτρων. Μπορεί να μην σας αρέσει αυτό και είναι εύλογο, γιατί έτσι ανατρέπεται η θεωρία σας περί διεξαγωγής της δίκης ότι στηρίζεται μόνο σε απολογίες.
Για μένα, όπως είπε και ο κ. Εισαγγελεύς, ο κ. μάρτυς είναι αξιόπιστος, φυσικά το Δικαστήριο θα κρίνει την αξιοπιστία. Αλλά και ένα άλλο και γι’ αυτό πήρα το λόγο κύριε Παρασκευόπουλε, και κυρία Κούρτοβικ. Όταν κατέθεσα, έθεσα πολλά ερωτήματα. Και περίμενα σήμερα την απάντηση. Να απαντήσει αυτός είπα συγκεκριμένα, που είχε αναλάβει από την αρχή της διαδικασίας την υποστήριξη των προκηρύξεων και την πολιτική δικαιολόγηση των χτυπημάτων, σε τι έφταιξε ο Λευτέρης Παπαδημητρίου; Περιμένω ακόμα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ορίστε παρακαλώ.
κ.ΣΠΑΧΟΣ: Κύριε Πρόεδρε να κάνω ένα σύντομο σχόλιο και εγώ για τον μάρτυρα.
(Διαλογικές Συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επιφυλάσσομαι να απαντήσω, όπως έχω δικαίωμα, μετά. Παρακαλώ κύριε Μυλωνά το έχετε παρακάνει. Επιφυλάχθηκα να απαντήσω και έδωσα το λόγο για τα σχόλια.
Ι.ΜΥΛΩΝΑΣ: Θα μου επιτρέψετε να σας θυμίσω το άρθρο 332, που λέει, ότι ο δικαστής δεν μεταχειρίζεται τα πρόσωπα που συμμετέχουν στην δίκη, πρέπει να μεταχειρίζεται κατά τον απαθή και ψύχραιμο τρόπο που επιβάλλεται.
Όταν λοιπόν μου λέτε ότι, το έχω παρακάνει, νομίζω ότι δεν έχετε τον απαθή και ψύχραιμο τρόπο που επιβάλλει η διαδικασία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έτσι λέτε λοιπόν; Δηλαδή δοκιμάζετε συνέχεια την αντοχή μου; Θέλετε να πείτε ότι δοκιμάζετε διαρκώς την αντοχή μου και να δείτε μέχρι πού βαστάω;
Ι.ΜΥΛΩΝΑΣ: Όχι, δοκιμάζω το εάν εφαρμόζονται οι δικονομικές εγγυήσεις που προβάλει ο Κ.Ποιν.Δ. Παρακαλώ πολύ, είναι παράκληση εκ μέρους μου, η διάταξη του άρθρου 332, να τηρείται από τον διευθύνοντα της συζήτησης. Και να υπάρχει απαθής και ψύχραιμος τρόπος αντιμετώπισης. Οι φράσεις, «το παρακάνετε κύριε χ ή ψ συνήγορε› ?.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Υπάρχει κύριε. Σας παρακάλεσα να μ’ αφήσετε να κάνω την δουλειά μου, δεν θα μου υπενθυμίζετε συνέχεια τι θα κάνω. Δεν έχετε αφήσει λίγο, κάτι. Κάνατε ένα αίτημα. Και λέω σ’ αυτό το αίτημα το οποίο κάνατε, να τοποθετηθούν όλοι. Δεν έχουν δικαίωμα να τοποθετηθούν; Τι είναι αυτά τα πράγματα δηλαδή; Δεν μπορώ να καταλάβω, όταν μιλάει ένας δεν θα μιλάνε και οι άλλοι, δεν θα παίρνουν μια θέση;
Ι.ΜΥΛΩΝΑΣ: ¶λλο αίτημα, άλλο σχόλια, τώρα είμαστε στο αίτημα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αίτημα, σχόλια είναι το ίδιο.
Ι.ΜΥΛΩΝΑΣ: Όχι σχόλια έχω να κάνω και εγώ πολλά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μα θα κάνετε, σας αφαίρεσε κανείς το λόγο; Εγώ τους είπα, αίτημα –σχόλια να τα κάνουν όλα μαζί οι άλλοι. Εσείς δεν θέλετε να τα κάνετε ότι ώρα θέλετε και όσα σχόλια, δεν σας έχει εμποδίσει κανένας. Αλίμονο να πείτε εδώ πέρα ότι σας εμποδίζουμε. Καλούμε ένα μάρτυρα μια μέρα ολόκληρη και να λέτε ότι δεν σας δίνουμε και τα δικαιώματά σας.
Ι.ΜΥΛΩΝΑΣ: Έχετε πει πριν από μισή ώρα, ότι δείχνετε ανοχή στην υπεράσπιση του κ. Τζωρτζάτου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σε όλο τον κόσμο δείχνω.
Ι.ΜΥΛΩΝΑΣ: Να το διευκρινίσετε αυτό, η άσκηση δικονομικών δικαιωμάτων σημαίνει ότι ο Πρόεδρος θα πει, δείχνω ανοχή;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η άσκηση άμα θα υπερβεί τα όρια, θα απαγορευθεί, σας είπα. Δεν τα έχει υπερβεί ακόμα, αλλά κοιτάξτε να μην τα υπερβεί.
Ι.ΜΥΛΩΝΑΣ: Λυπάμαι, αλλά δεν προβλέπεται πουθενά η απαγόρευση άσκησης δικονομικών δικαιωμάτων από τον ισχύοντα Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κοιτάξτε και το Σύνταγμα κάτι λέει, είναι πιο πάνω.
Ι.ΜΥΛΩΝΑΣ: Δεν λέει τίποτα και πιο πάνω είναι η ΕΣΔΑ η οποία λέει ακριβώς το αντίθετο, ότι πρέπει?.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και η ΕΣΔΑ έχει κατάχρηση δικονομικών δικαιωμάτων, διαβάστε το.
Ι.ΜΥΛΩΝΑΣ: Λυπάμαι, αλλά κάνετε λάθος στο συγκεκριμένο θέμα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν κάνω καθόλου θέμα, διαβάστε το.
Ι.ΜΥΛΩΝΑΣ: Πουθενά δεν γίνεται λόγος για κατάχρηση δικονομικών δικαιωμάτων.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δικαιωμάτων γενικά, γιατί τα δικονομικά είναι απέξω; Τα ουσιαστικά μόνο περιορίζει η ΕΣΔΑ; Σας παρακαλώ πάρα πολύ, αφήστε να γίνει η δίκη. Ελάτε.
κ.ΣΠΑΧΟΣ: Κύριε Πρόεδρε να κάνω σχόλιο για την κατάθεση του μάρτυρα, νομίζω ότι δεν πρέπει να είναι παρών.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ λέω γι’ αυτό το αίτημα, αν θέλετε πείτε για το αίτημα.
κ.ΣΠΑΧΟΣ: Εντάξει θα μιλήσω για το αίτημα. Καταρχήν για το θέμα του φόβου. Όποιος μάρτυρας έρχεται εδώ που αναγνωρίζει και προσπαθεί, προβάλλει ως δικαιολογία, την εύλογη δικαιολογία για μένα ότι φοβήθηκε, βάλλεται από την υπεράσπιση. Εγώ απλά να υπενθυμίσω, ότι οι μισοί από τους κατηγορουμένους υποστηρίζουν ότι δεν φεύγανε από την οργάνωση επειδή φοβούνταν. Λοιπόν για τον μάρτυρα τώρα συγκεκριμένα, θέλω να πω ότι από την θέση που ήταν, όπως αναλυτικά υποστήριξε ο κ. Εισαγγελέας, μπορούσε να δει και τον Τζωρτζάτο. Αυτό νομίζω ότι είναι φανερό σε όλους μας.
Δεν τον ανέφερε όμως. Και επισημαίνω ότι στην προανακριτική του κατάθεση δεν αναφέρει απολύτως τίποτα γι’ αυτό το άτομο, σαν να μην υπήρχε. Ενώ είμαστε σε θέση σήμερα να γνωρίζουμε, ότι είχε άμεση εκατό τοις εκατό ορατότητα προς αυτό το άτομο. Και μόνο απ’ αυτό το γεγονός νομίζω, προκύπτει, ότι είναι αληθής σήμερα η κατάθεσή του και σαφώς αναγνώρισε τον κ. Τζωρτζάτο.
Από την υπεράσπιση νομίζω ότι και πάλι παίζει με τις λέξεις. Πράγματι λέει για τον δράστη από την δεξιά πλευρά του αυτοκινήτου, στην προανακριτική του κατάθεση ότι επιβιβάστηκε στη θέση του συνοδηγού. Σήμερα πράγματι λέει, ότι αυτός ήταν ο κ. Τζωρτζάτος, αντί για θέση να πούμε πλευρά, γιατί σήμερα καταθέτει ο μάρτυρας ότι απ’ αυτή τη πλευρά έφυγε ο φερόμενος ο Σάββας Ξηρός που πιθανολόγησε ότι ήταν ο δράστης των πυροβολισμών από την δεξιά πλευρά του αυτοκινήτου.
Και ένα δεύτερο που είπε, ότι τον εν λόγω δράστη τον είδε από πίσω ενώ σήμερα μας λέει ότι τον είδε από πλάγια, δεν νομίζω ότι είναι και κάποια τρομερή διαφορά. Νομίζω ότι παίζουν με τις λέξεις.
Έχω την εντύπωση ότι είναι απολύτως αξιόπιστος, ότι μας έδωσε με λεπτομέρειες το τι πραγματικά αισθάνθηκε ο ίδιος, νομίζω δεν υπάρχει περίπτωση ψευδορκίας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μάλιστα αρκετά. Να τοποθετηθεί και η άλλη πλευρά. Παρακαλώ κυρία έχετε το λόγο.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κύριε Πρόεδρε, να πω καταρχήν ότι άποψη και δική μου είναι ότι ο μάρτυρας ψεύδεται, ψευδορκεί. Και λυπάμαι κύριε Βουτζάλη, κατ’ εμέ θα έπρεπε το ίδιο το Δικαστήριο να έχει προβληματιστεί και ο κ. Εισαγγελέας να έχει προβληματιστεί, για την παραγωγή στοιχείων σε τέτοια έκταση, δέκα χρόνια μετά το επεισόδιο.
Και θα περίμενα λοιπόν από τον κ. Εισαγγελέα να κάνει αυτή την κίνηση. Και εφόσον δεν την κάνει, θα περίμενα σε κάθε περίπτωση από σας, ζητώ σε κάθε περίπτωση από σας, να καταθέσει ο μάρτυρας σε κάθε περίπτωση και ανεξαρτήτως της απόφασής σας, εδώ τα στοιχεία του, τη διεύθυνσή του δηλαδή, η οποία δεν είναι γνωστή σε μας και δεν έχει ακουστεί και θα ήταν χρήσιμο και την ιδιότητά του, για να μπορέσουμε εμείς να ασκήσουμε αυτά τα δικαιώματα, αν δεν τα ασκήσει, όπως οφείλει, το Δικαστήριο.
Να πω παραπέρα, ότι είναι σαφές, ότι ο μάρτυρας καταθέτει εδώ πράγματα, τα οποία περιήλθαν σε γνώση του, όχι κατά τον χρόνο των γεγονότων, αλλά πολύ αργότερα και πράγματα τα οποία περιήλθαν σε γνώση του, αντλεί μάλλον την γνώση του, απευθείας από τον παθόντα και πολιτικώς ενάγοντα.
Είναι σαφές ότι έχει έλθει μετά την κατάθεσή του, η οποία γίνεται πράγματι κάποια ώρα μετά το επεισόδιο, προτού ακόμα καν γίνει γνωστό ότι έχει αναλάβει η Οργάνωση αυτή την ενέργεια, ξεκινάει την κατάθεσή του στις 11 η ώρα, δεν ξέρουμε πότε την τελειώνει. Και να σημειώσω ότι το γεγονός ότι το αυτοκίνητο κύριε Πρόεδρε έχει βρεθεί, αυτό δεν σημαίνει τίποτα. Το αυτοκίνητο βρέθηκε – όπως προκύπτει από την έκθεση αυτοψίας – στις 10.30 εκείνης της ημέρας, βρίσκεται αμέσως, 10.30 σημαίνει ότι 11.30 είχε μεταφερθεί στην Ασφάλεια.
Β.ΜΑΡΚΗΣ: Ο κ. μάρτυς λέει πότε βρίσκεται, μισή ώρα γίνεται η αυτοψία. Το γράφει στο τέλος της έκθεσης.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Στο τέλος η έκθεση αυτοψίας, θα το δούμε, μπορεί να μου διαφεύγει κάτι. Λέει ότι περατώθηκε η έρευνα, την ίδια μέρα στις 15.00 η ώρα.
Β.ΜΑΡΚΗΣ: Λέει πότε άρχισε η αυτοψία, πότε τελείωσε η αυτοψία, πότε άρχισε η έρευνα και πότε τελείωσε η έρευνα.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Η έρευνα άρχισε στις 15.00 και περατώθηκε στις 16.50, στις 4.30 γιατί στη Λυκόβρυση, μη μου πείτε ότι η έκθεση συντάχθηκε στη Λυκόβρυση; Η έκθεση έχει συνταχθεί στα γραφεία της Ασφάλειας στη ΓΑΔΑ και είναι προφανές. Δεν γίνεται επιτόπου. Δεν έγινε επιτόπου η αυτοψία κύριε Πρόεδρε, έγινε αυτού μεταφέρθηκε το όχημα στη ΓΑΔΑ.
Να συνεχίσω και να πω ότι ο μάρτυρας αντλεί επιπλέον την γνώση του, είναι σαφές ότι αντλεί την γνώση του, από τον πολιτικώς ενάγοντα και παθόντα, ο οποίος έχει μια εσφαλμένη εικόνα των γεγονότων, λόγω του ότι είναι θύμα, λόγω του ότι βρίσκεται υπό φόβο και πανικό ο άνθρωπος, και λόγω του ότι πλήττεται.
Καταθέτει λοιπόν έχοντας αντλήσει γνώση από την επαφή που έχει με τον κ. Παπαδημητρίου τότε, από την επαφή που έχει ήδη με τα επεισόδια μέσω της εκπομπής της κας Νικολούλη, βεβαίως εκεί φαίνεται να καταθέτει με απόκρυψη ταυτότητας και με αλλοίωση φωνής, πλην όμως είναι σαφές από το απόσπασμα που σας δίνετε, ότι έχει ήδη παρακολουθήσει μια εκπομπή, έχει ακούσει το θύμα, τον παθόντα να περιγράφει τα περιστατικά, τα 3 άτομα που συμμετέχουν στο επεισόδιο, έχει επικοινωνήσει ήδη με το κέντρο?
(Διαλογικές Συζητήσεις)
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Σας παρακαλώ πάρα πολύ, ο κ. Παπαδημητρίου λέει ότι είδε έναν, αλλά περιγράφει τρία άτομα να συμμετέχουν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν επιτρέπεται στην κα συνήγορο την ώρα που αγορεύει, μπορείτε να ζητήσετε μετά και να πείτε, ξέρετε εδώ είπε κάτι ανακριβές, εφόσον κάνει την αξιολόγησή της και το αίτημά της, αφήστε την να τα πει.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Έχω την εντύπωση ότι στις επανειλημμένες προδικαστικές καταθέσεις που έχει δώσει ο κ. Παπαδημητρίου σε σωρεία τηλεοπτικών εκπομπών, περιγράφει σειρά πραγματικών περιστατικών τα οποία έχει αντλήσει μάλλον από την επικοινωνία του με τον κ. Βουτζαλή μετά από χρόνια, παρά από τη δική του πραγματική γνώση. Εν πάση περιπτώσει, αντλεί τη γνώση του και από τις εφημερίδες που έχουν έκτοτε και μέχρι σήμερα επανειλημμένα περιγράψει το γεγονός.
Νομίζω ότι το γεγονός ότι, αντίθετα με όσα καταθέτει εδώ, βρίσκεται σε επικοινωνία με τον πολιτικώς ενάγοντα και με τους δικηγόρους του, αυτό προκύπτει από τον τρόπο με τον οποίο αυτή τη στιγμή γίνεται η κατάθεσή του, αλλά κυρίως προκύπτει από το γεγονός ότι γνωρίζουν τις πεποιθήσεις του, έχουν όλοι μιλήσει μεταξύ τους για την εφημερίδα «ΤΟ ΚΑΡΦΙ› κι έχουν συζητήσει το αν και κατά πόσον η συγκεκριμένη εικόνα του έχει επιδειχθεί και έχει ήδη σχηματίσει την άποψή του την οποία κατέθεσε σε σας και ακόμη έχει ειδοποιηθεί από την πολιτική αγωγή να προσέλθει εδώ να καταθέσει.
Καλώς έκανε η πολιτική αγωγή και ειδοποίησε τον μάρτυρα να έρθει εδώ να καταθέσει, σωστά έπραξε, το ίδιο θα έπραττα κι εγώ στη θέση της. Μην έρχεται όμως σήμερα ο μάρτυρας εδώ να μας λέει ότι δεν έχει ποτέ μιλήσει, δεν έχει ποτέ συνεννοηθεί με την πολιτική αγωγή προτού έρθει εδώ πέρα. Το επιχείρημα του μάρτυρα ότι διακατείχετο από φόβο και δεν κατέθεσε, νομίζω ότι δεν ευσταθεί. Εάν τυχόν γίνουν δεκτά τα όσα σε εσάς κατέθεσε, κινείται με αστραπιαία ταχύτητα ανάμεσα στους δύο χώρους της κατοικίας του, πηδά από το παράθυρο την ώρα που μπροστά του βρίσκεται σε εξέλιξη μια ανθρωποκτονία, μια απόπειρα ανθρωποκτονίας, πηδά απ’ το παράθυρο και τρέχει, κατά την εκδοχή που παρουσίασε εδώ, να παράσχει τη βοήθεια στο θύμα.
Δεν διστάζει να καταθέσει αμέσως στην αστυνομία, προσέρχεται κατευθείαν στην αστυνομία να καταθέσει, δε διστάζει να περιγράψει δεκάδες πράγματα πολύ αναλυτικά και δεν διστάζει και να παρέμβει ακόμα και σε εκπομπή τηλεοπτική για να εκθέσει τα όσα είδε, πράγματα τα οποία ήταν απλό, ήταν πολύ εύκολο, να βρει κανείς όπως φέρεται και να το λέει, κ. Παπαδημητρίου εσείς καταλαβαίνετε ποιος είναι, φαίνεται να λέει σε αυτή την απομαγνητοφώνησα που κατέθεσε η πολιτική αγωγή, που δεν ξέρω βεβαίως αν μπορεί να αποτελέσει με οποιονδήποτε τρόπο αποδεικτικό στοιχείο για το Δικαστήριό σας, φαίνεται λοιπόν ότι είναι πολύ απλό να διαπιστωθεί το ποιος είναι. Παρόλα αυτά δεν διστάζει να το κάνει και δεν έχει κανένα πρόβλημα να το κάνει. Και δεν έχει πολύ περισσότερο κανένα πρόβλημα να έρθει σήμερα εδώ στο Δικαστήριο, έχοντας συγκεκριμένα δεδομένο το ποια είναι η Οργάνωση, δεδομένο το ποια ήταν ακριβώς η δράση της, να έρχεται εδώ και να καταθέτει και να αναγνωρίζει.
Τί είναι αυτό που αίρει το φόβο του σήμερα; Η πεποίθηση ότι έχουν συλληφθεί, απλώς και μόνο; Τί ήταν τότε που δημιουργούσε φόβο στον μάρτυρα δεδομένου ότι εάν υποθέσουμε ότι με οποιονδήποτε τρόπο είχε περιέλθει σε γνώση του ή είχε την υποψία ότι αυτή μπορεί να ήταν η Οργάνωση 17Ν πότε είχε ποτέ χτυπηθεί μάρτυρας από αυτή την Οργάνωση για να του δημιουργηθεί η εντύπωση ότι αν κατέθεσε όλα όσα ήξερε θα κινδύνευε. Να πω ότι σε κάθε περίπτωση, από τα τμήματα της κατάθεσής του που διαβάστηκαν ξανά και ξανά, προκύπτει ότι τα γεγονότα έγιναν όπως τα περιγράφει τότε.
¶κουσε έναν πυροβολισμό -θα πρέπει να δεχθούμε ότι τα γεγονότα έγιναν έτσι όπως τα περιγράφει τότε- άκουσε έναν πυροβολισμό, άκουσε τον πρώτο πυροβολισμό όταν βρισκόταν στο πρώτο παράθυρο, δεν βλέπει τίποτα, μετακινείται στο δεύτερο για να δει, εν τω μεταξύ έχουν πέσει κάποιοι ακόμα πυροβολισμοί τους οποίους δεν έχει ακούσει γιατί μετακινείτο μέσα στο σπίτι, βγαίνει στο δεύτερο παράθυρο όπου ακούει έναν ακόμα πυροβολισμό, αυτόν που καταθέτει, ακόμη δεν έχει διαπιστώσει τί ακριβώς γίνεται μπροστά του, ψάχνει, ακούει, έχει ολοκληρωθεί η ενέργεια, ακούει τον οδηγό όπως περιγράφει εδώ, να φωνάζει «βοήθεια, βοήθεια με πυροβολήσανε›, τότε συνειδητοποιεί το τί ακριβώς γίνεται, τότε ψάχνει με τα μάτια του να δει τί γίνεται και βλέπει ένα άτομο, αυτό το οποίο περιέγραψε να βαδίζει με γρήγορο βηματισμό προς τη δεξιά πλευρά του φορτηγού όπως καταθέτει, έχοντας κολλημένο το αριστερό του χέρι στον αριστερό μηρό -σε πλήρη αντίθεση και αυτό, υπόθεση φόβου ήταν που το κατέθεσε τότε διαφορετικά;- τεντωμένο και κρατώντας ένα 45άρι.
Από εκείνο το σημείο και πέρα, το φορτηγάκι ξεκινά και φεύγει και ο μάρτυρας σπεύδει να παράσχει βοήθεια στο θύμα. Αυτή και μόνη είναι η αλήθεια του μάρτυρα συν τις περιγραφές που εν συνεχεία καλείται να κάνει και κάνει, τουλάχιστον ως προς τον οδηγό αυτά που επανειλημμένα, πριν από λίγο διαβάσαμε, ότι τον είδε μόνο από αριστερά, ότι τα στοιχεία του ήταν αυτά που περιέγραψε τότε και ότι ποτέ δεν τον κοίταξε στο πρόσωπο, όπως ποτέ βεβαίως δεν τον κοίταξε στο πρόσωπο και κανένα άλλο από τα άτομα που βρίσκονται παρόντα, διότι η ενέργεια έχει ολοκληρωθεί και οι όποιοι δράστες αποχωρούν.
Επομένως κι εγώ είμαι της άποψης κ. Πρόεδρε, ότι ο μάρτυρας θα πρέπει να κρατηθεί, νομίζω έχετε υποχρέωση, είναι ζήτημα δικαιοσύνης και απέναντι στους κατηγορούμενους. Θα υποστούν βαρύτατες συνέπειες, θα περάσουν πάρα πολλά χρόνια στη ζωή τους στη φυλακή. Έχουν περάσει πολλοί τέτοιοι μάρτυρες, αλλά τουλάχιστον σ’ αυτό το σημείο της διαδικασίας, οφείλετε να αποδώσετε τα δίκαια.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε θα επιμείνω επί του αιτήματος μόνο, δε θα σχολιάσω τώρα, διότι το θέμα αυτή τη στιγμή είναι να εφαρμοσθεί το 337. Λέγω τα εξής: Το αίτημα το προσυπογράφω για έναν μόνο λόγο για τον καταθέσαντα μάρτυρα, διότι όπως ξέρετε το 337 δεν σημαίνει καμία, ούτε καν άσκηση δίωξης για ψευδορκία. «Ο διευθύνων τη συζήτηση› λέει το άρθρο, «δικαιούται μετά από αίτημα του Εισαγγελέως ή των διαδίκων ή ο ίδιος, αυτεπάγγελτα, να πει να μην απομακρυνθεί›. Ούτε κράτηση είναι αυτό, υπόνοιες οι οποίες αν διασκευαστούν στην πορεία, θα είναι ο άνθρωπος ελεύθερος να φύγει.
Ένα όμως είναι εκείνο το οποίο με κάνει να προσυπογράφω το αίτημα: Πράγματι, μου ανέτρεψε ο μάρτυρας διά της ανακρίβειας, αυτό που μάθαμε από τα πρώτα μας παιδικά χρόνια: Ότι ένα κι ένα ίσον δύο κι όχι ένα κι ένα ίσον τρία. Αυτό είναι σαν λογοπαίγνιο, αλλά πράγματι αυτό συνέβη. Και θα θυμίσω στους κ.κ. Εισαγγελείς –είναι τελείως δική μου καθ’ υποφοράν η φράση- τη θέση του αειμνήστου Εισαγγελέως Δελαπόρτα, που έλεγε «πράγματι, εάν θέλετε οι δικαστές και οι εισαγγελείς να γνωρίζετε την αλήθεια των μαρτυρικών καταθέσεων, δείτε τις πηγές›. Όταν κατετέθη κάτι, μετά όλοι μπαίνουμε στη μέση, κάτι οι δικηγόροι, κάτι οι συμπαραστάτες, κάτι οι παραστάτες και κάπου αλλοιώνεται. Είναι λες από γάργαρο νερό η αρχική κατάθεση. Μετά θολώνει.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Να το θυμίσω ενδεχομένως και στους κ.κ. δημοσιογράφους, ότι η απόφαση που θα πάρετε εσείς προσωπικά στο συγκεκριμένο θέμα......
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μη λέτε όμως ότι τα λέτε για τους δημοσιογράφους, τα λέτε για το Δικαστήριο εδώ πέρα.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Δεν είπα τέτοιο πράγμα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν το ακούσαμε καλά;
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Απευθύνομαι προσωπικά προς τον κ. Πρόεδρο γιατί σύμφωνα με το άρθρο 337 παρ. 2, ο Πρόεδρος είναι αυτός που θα λάβει την απόφαση. Απλώς επισημαίνω γιατί είναι κάποια πράγματα που τα ξέρει μεν το Δικαστήριο αλλά δεν ξέρουν οι δημοσιογράφου, αυτό ήταν το νόημα της σκέψης μου, που δεν με άφησε να την ολοκληρώσω ο κ. Εισαγγελέας. Επισημαίνω λοιπόν ότι αυτή η απόφαση που θα λάβει ο κ. Πρόεδρος, έχει τη νομική μορφή της διάταξης και σύμφωνα με το άρθρο 139, με προσθήκη που έχει γίνει το 1996, λέει τα εξής:
«Αιτιολογία απαιτείται σε όλες χωρίς εξαίρεση, τις αποφάσεις, τα βουλεύματα και τις διατάξεις, ανεξάρτητα του αν αυτό απαιτείται ειδικά από το νόμο ή αν είναι οριστικές ή παρεπίμπτουσες ή αν η έκδοσή τους αφήνεται στη διακριτική ελεύθερη ή ανέλεγκτη κρίση του Δικαστή›. Υπενθυμίζω λοιπόν, όχι προς εσάς, το αναφέρω για να το γνωρίσουν και οι κ.κ. δημοσιογράφοι και οι κ.κ. κατηγορούμενοι ενδεχομένως, το Δικαστήριο το ξέρει φυσικά, ότι ακόμα και αυτή η διάταξη που θα εκδώσετε, πρέπει κατ΄ επιταγή του νόμου και του συντάγματος προσθέτω, να έχει μια ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία την οποία αναμένω βεβαίως με την δέουσα προσοχή και σεβασμό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τώρα, ή στην απόφαση; Στο τέλος, όταν συνταχθούν.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Κύριε Πρόεδρε εσείς θα κρίνετε σε λίγο το αν θα κάνετε δεκτή την αίτησή μας ή όχι. Αν την κάνετε δεκτή δεν έχω λόγο να ζητήσω κάτι άλλο. Αν όμως τυχόν δεν την κάνετε δεκτή, θα πρέπει να υπάρχει κάποια ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στο τέλος με όλη την απόφαση θα αιτιολογηθούν όλα, συνοπτικά.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Όχι μόνο στο τέλος, πρέπει να αναπτυχθεί και ενώπιον της ακροαματικής διαδικασίας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το έχουμε πει χίλιες φορές, εδώ είναι συνοπτικές οι αιτιολογίες, τα έχουμε πει, τα βάλαμε και στο σύνταγμα.....
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Ναι, αλλά ξέρετε, υπάρχει ένα πρόσθετο πρόβλημα, ότι αν τυχόν εσείς απορρίψετε την αίτησή μας, εμείς δικαιούμαστε να προβούμε στις νόμιμες ενέργειες. Για να προβούμε όμως στις νόμιμες ενέργειες, εν προκειμένω την υποβολή μηνύσεως πιθανόν, πρέπει να έχουμε τα πρακτικά βάσει των οποίων ο Πρόεδρος απορρίπτει το αίτημά μας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ξέρω τί θα κάνετε εσείς και δε μπορεί ο Πρόεδρος να λέει τί θα κάνει.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κύριε Πρόεδρε σε κάθε περίπτωση, ας δηλώσει ο μάρτυρας τη διεύθυνσή του και την ιδιότητά του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι υποχρεωμένος να δηλώσει τη διεύθυνσή του εδώ στο Δικαστήριο, τα στοιχεία του και η διεύθυνσή του δηλώνονται.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, άμα είναι προσωπικό δεδομένο.....
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Η διεύθυνση κ. Πρόεδρε είναι προσωπικό δεδομένο; Η διεύθυνση του μάρτυρα; Πώς θα ασκήσουμε τα νόμιμα δικαιώματά μας;
Γ. ΒΟΥΤΖΑΛΗΣ: Εθνικής Αντιστάσεως 58-60 Καισαριανή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το δηλώνει μοναχός του.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Μα πώς θα ασκήσουμε εμείς τα νόμιμα δικαιώματά μας αν εσείς θεωρείτε ότι είναι προσωπικό δεδομένο η διεύθυνση του μάρτυρα;
ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ
