Ανεπίσημα πρακτικά δίκης 17Ν (22/4/2003) Μέρος 1/9

Τρίτη, 22 Απριλίου 2003 21:01
A- A A+

ΤΡΙΤΗ 22 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2003

ΔΙΚΗ 17Ν

ΤΡΙΤΗ 22 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2003

ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΕΩΣ: 09:05

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ΜΙΧΑΗΛ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ

Α' ΜΕΡΟΣ

09:05 – 11:00

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καλή σας ημέρα. Επαναλαμβάνεται η συνεδρίαση που είχε διακοπεί. Συνεχίζουμε με εξέταση μαρτύρων. Οι μάρτυρες που ήταν χθες απόντες: ο κ. Θωμάς Σιωζόπουλος.

Κύριε Ξηρέ, θέλετε τον λόγο.

Σ. ΞΗΡΟΣ: Για χθες, επειδή έλειπα, έγινε μια κατάθεση από τον κ. Βουτζαλή εδώ και κατατέθηκε από την πολιτική αγωγή νομίζω μια απομαγνητοφωνημένη συνέντευξη που έδωσε στην κα Νικολούλη. Θα ήθελα, επειδή δόθηκε αυτή η συνέντευξη από τις πρώτες ημέρες που ήμουν ήδη στον ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ, να έρθουν εδώ και οι βιντεοκασέτες.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Την έχει φέρει τη μαγνητοταινία, μπορούμε να σας τη δώσουμε.

Σ. ΞΗΡΟΣ: Όχι, θα ήθελα οι μαγνητοταινίες της βιντεοκασέτες της Εντατικής, που ξέρω σίγουρα ότι υπάρχουν γιατί έγινε κάποια συζήτηση, πολλές συζητήσεις πάνω σ’ αυτό το θέμα, στο αν θα ήθελα να βιντεοσκοπηθώ ή όχι και θέλω να έρθουν εδώ αυτές.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶μα υπάρχουν γιατί να μην έρθουν;

Σ. ΞΗΡΟΣ: Να δούμε τί γνώριζε η αντιτρομοκρατική τη συγκεκριμένη ημερομηνία και τυχόν διασυνδέσεις του μάρτυρα με την αντιτρομοκρατική.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Εισαγγελεύ τί λέτε πάνω στο αίτημα αυτό;

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Επειδή ξαναακούστηκε αυτό το πράγμα, μόνον από τα χείλη του κατηγορουμένου Σάββα Ξηρού, βέβαια όποιος μπορεί να σκεφτεί στοιχειωδώς, αντιλαμβάνεται πού το πάει ο κ. κατηγορούμενος. Σας λέγω ότι ο μόνος που λέει αυτά τα πράγματα, είναι ο Σάββας Ξηρός. Πουθενά, από κανένα στοιχείο της διαδικασίας, ούτε καν καθ’ υποψίαν ακούστηκε τέτοιο πράγμα. Δεν υπάρχουν τέτοια πράγματα. Τα λέει μόνον ο κατηγορούμενος Σάββας Ξηρός.

Σ. ΞΗΡΟΣ: Θα ήθελα το λόγο για λίγο αν μου επιτρέπετε. Καταρχήν, το ότι υπάρχουν κασέτες έχει δημοσιευθεί στις εφημερίδες χωρίς να υπάρξει καμία διάψευση. Κατά δεύτερον, όσοι ήταν εκεί παρόντες, είναι αδύνατο να βγουν και να πουν αυτό το πράγμα, γιατί αλλιώς έπρεπε να παραδεχτούν ότι γίνονταν βασανιστήρια στον ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ. Τρίτον, υπάρχουν ήδη διαρροές από το τί έγινε, υπάρχει και η ομολογία του κ. Διώτη, υπάρχουν και οι διαρροές σε διάφορα βιβλία ανθρώπων που έχουν σχέση με την αντιτρομοκρατική για διάλογους που έχουν γίνει στην Εντατική μέσα.

Αυτά αποδεικνύουν ότι υπάρχει αυτό, για το οποίο είναι φυσικό να είμαι ο μοναδικός μάρτυρας που το λέει αυτό το πράγμα, γιατί εγώ ήμουν παρών εκεί πέρα.

Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, έχει διαπιστώσει ότι και ο ίδιος, ότι όλη η ανάκριση σε όλη τη διάρκειά της, μαγνητοσκοπήθηκε και μαγνητοφωνήθηκε. Το αίτημά μας είναι αυτές οι βιντεοκασέτες να προσκομισθούν στο Δικαστήριο, διότι έχουν σχέση και με την αξία των προανακριτικών ομολογιών κτλ., να δούμε πώς διεξήχθη αυτή η ανάκριση. Η βιασύνη του κ. Εισαγγελέα ότι δεν υπάρχει τέτοιοι στοιχείο πριν ακόμα υποβληθεί αυτό το αίτημα, πώς το γνωρίζει, αν έχει πράγματι γίνει μαγνητοσκόπηση; ¶λλωστε όλες οι εφημερίδες το έχουν δημοσιεύσει από τις πρώτες μέρες, ότι η ανάκριση είχε μαγνητοσκοπηθεί για λόγους χρησιμότητας, δεν ξέρω κι εγώ τί.

Γι αυτό δεν είναι άτοπο το αίτημά μας να ζητήσουμε να προσκομισθούν εδώ για να δούμε πώς διενεργήθηκε αυτή η ανάκριση.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή το αίτημα είναι να διατάξει το Δικαστήριο να προσκομισθούν εάν υπάρχουν. Διότι αυτή τη στιγμή με αυτά που λέτε, δεν ξέρουμε αν υπάρχουν ή όχι. Αλλά μπορεί τέτοιο υπό αίρεση διατακτικό να υπάρχει σε απόφαση Δικαστηρίου; Ετούτο είναι το πρόβλημα.

Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Εσείς μπορείτε να διατάξετε να προσκομισθούν και αν η αρμόδια αντιτρομοκρατική υπηρεσία δεν έχει τέτοιες βιντεοταινίες....

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶μα πούμε να διατάξουμε να προσκομισθούν, είναι σα να δεχόμαστε εμείς ότι υπάρχουν χωρίς να έχουμε κάποιο τεκμήριο. Μήπως πρέπει κάπου, στη διάρκεια της απόδειξης να προκύψει από κάποιον ή από κάποιο στοιχείο, να ξέρουμε ότι υπάρχουν; Διότι, να διατάξει το Δικαστήριο έτσι....

Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Και η δήλωση του κατηγορουμένου και τα δημοσιεύματα όλων των εφημερίδων.....

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει, φέρτε τα.

Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Το ίδιο ζήτημα, επειδή αφορά ζωτικά και τον δικό μου εντολέα, ίσως δεν είναι μέριμνα των κατηγορουμένων ή της υπεράσπισης να αποδείξουν ότι υπάρχουν ή δεν υπάρχουν, αλλά μπορούσε να ανατεθεί στην Εισαγγελία κ. Πρόεδρε, να ερευνήσει στις αρμόδιες ανακριτικές αρχές κατά πόσον η ανάκριση του κ. Ξηρού βιντεοσκοπήθηκε ή όχι και να έχουμε μια βεβαιωμένη ανάκριση με έγγραφο, οπότε και αυτοί που το υπογράφουν αυτό το έγγραφο να αναλάβουν τις ευθύνες τους.

Μου κάνει εντύπωση πώς ο κ. Εισαγγελέας βεβαίωσε ότι δεν υπάρχει αυτό. Αν υπάρχει κάποια πληροφόρηση, να την έχουμε υπόψη μας όλοι.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Από κανένα στοιχείο δεν προέκυψε τίποτα απολύτως. Νομίζω ότι είναι μεθοδεύσεις.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Σιωζόπουλος είναι απών. Ο κύριος Κοτόπουλος είναι επίσης απών. Ο κ. Θεοχάρης Θεοχάρης απών πάλι. Επομένως, η κα ¶ννα Χρυσού, η οποία είναι παρούσα.

Το χέρι σας στο Ευαγγέλιο κα Χρυσού.

Α. ΧΡΥΣΟΥ: Θα δώσω το λόγο της τιμής μου.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βεβαίως. Διαβεβαιώνετε την τιμή σας και τη σύγκλισή σας ότι θα πείτε την αλήθεια.

Α. ΧΡΥΣΟΥ: Θα πω την αλήθεια

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εργαζόσαστε τότε στο «MEGA CHANNEL›;

Α. ΧΡΥΣΟΥ: Μάλιστα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σε ποιο τμήμα;

Α. ΧΡΥΣΟΥ: Στο αθλητικό τμήμα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εκείνη την ημέρα θυμάστε κάποια έκρηξη, κάποια βλήματα; Να μας πείτε εσείς πώς το αντιληφθήκατε. Μιλάμε για βραδινές ώρες, 15/3/95. τί ώρα ήταν περίπου;

Α. ΧΡΥΣΟΥ: Ήταν μεταξύ 20:45-21:00 γιατί εγώ εργάζομαι στο αθλητικό όπως σας είπα και ήμουν στο γραφείο μου και περίμενα να βγει το αθλητικό δελτίο που έβγαινε τότε 8:50-8:55, εκεί. Ήταν βραδιά Champions League, είχαμε μετάδοση αγώνα μετά και ήμαστε αρκετοί εκείνη τη μέρα, γιατί μετά τις ειδήσεις είχαμε ένα pre-game show και μετά είχαμε τον αγώνα. Τα περισσότερα παιδιά ήταν κάτω στις μονταζιέρες και μοντάρανε.

Το κτίριο ήταν διώροφο. Στον 1ο όροφο ήταν η μηχανογράφηση, η διαφήμιση και τα graphics, όλος ο 2ος ήταν το αθλητικό τμήμα. Στον 2ο ήμαστε τέσσερις άνθρωποι εκείνη την ώρα, ήμουν εγώ στο γραφείο με μία συνάδελφο και παρακολουθούσαμε τις ειδήσεις.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήσαστε εσείς, η κυρία Κακολίρη, έξω στο διάδρομο στην αίθουσα σύνταξης ήταν ο κ. Σακελλαρόπουλος και αριστερά μου ήταν ο κ. Ζαϊρης. Η κα Κακολίρη και ο κ. Ζαίρης δεν τους έχετε καλέσει. Εν πάση περιπτώσει βλέπαμε με την κα Κακολίρη το δελτίο ειδήσεων, ο κ. Σακελλαρόπουλος ήταν μπροστά μας και βλέπαμε τηλεόραση. Εγώ καθόμουν στο γραφείο μου, πίσω μου υπάρχει ένα παράθυρο.

Ξαφνικά –ξέρετε, όλα αυτά έγιναν πάρα πολύ γρήγορα-, βλέπω μια λάμψη, δηλαδή κατάλαβα ότι υπήρχε μία λάμψη, αισθάνομαι έναν θόρυβο, ένα πάρα πολύ έντονο κούνημα σα να γίνεται σεισμός, αλλά καταλαβαίνεις ότι δεν είναι και σεισμός γιατί είναι κάτι πάρα πολύ δυνατότερο, κάτι διαφορετικό και μετά από λίγο υπήρξε και μία μυρωδιά.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κρότο ακούσατε δυνατό;

Α. ΧΡΥΣΟΥ: Ναι, άκουσα έναν δυνατό κρότο, ένα θόρυβο, λάμψη, κουνήθηκα και μετά από λίγο ήρθε και μια μυρωδιά. Φυσικά πεταχτήκαμε πάνω, δεν ξέραμε, δεν μας είχε ξανατύχει κάτι τέτοιο στη ζωή μας. Υπάρχει μια ψευδοροφή στο κτίριο, έπεσαν κάποια κομμάτια της ψευδοροφής, κάποια τζάμια έσπασαν, κάποιες ρωγμές έγιναν, εν πάση περιπτώσει από ότι είδαμε αργότερα και απ’ ότι μας είπαν, σε απόσταση περίπου 1,5 μ. από δεξιά μου, από εκεί που καθόμουν, εξωτερικά του κτιρίου περνά ένας αεραγωγός. Εκεί ακριβώς χτύπησε η μία από τους δύο ρουκέτες, αυτή η οποία δεν εξερράγη.

Με αφετηρία εμένα δηλαδή, εγώ καθόμουν εδώ, έγινε κάτι, η μία πήγε αριστερά μου και η άλλη πήγε δεξιά μου. Αυτή που πήγε αριστερά πήγε κάτω, είναι αυτή η οποία εξερράγη, πήγε προς τα κάτω, αυτή που ήταν δίπλα μου ήταν αυτή η οποία δεν εξερράγη.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς ακούσατε το θόρυβο εκείνης που εξερράγη προφανώς, έτσι;

Α. ΧΡΥΣΟΥ: Προφανώς. Αυτή που δεν εξερράγη δεν ξέρω αν δημιουργεί θόρυβο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ένας ο οποίος έριξε αυτές τις ρουκέτες απ’ έξω, τις δύο, μπορούσε εκείνη την ώρα να υποθέσει ότι υπήρχαν άνθρωποι μέσα στο κτίριο του «MEGA CHANNEL›;

Α. ΧΡΥΣΟΥ: Δεν ξέρω αν η πυροδότηση γίνεται ταυτόχρονα, αν δηλαδή ήταν στην ταράτσα εκείνη την ώρα, αλλά σαφώς φώτα θα έβλεπε. Τουλάχιστον από το δικό μου το γραφείο ναι. Ένας σταθμός δουλεύει 24 ώρες το 24ωρο. Πάντα υπάρχουν άνθρωποι. Τώρα αν ήξερε ότι δουλεύει και το αθλητικό, ότι έχει αγώνα, τί να σας πω, δεν ξέρω...

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λένε ότι τα αφεντικά πρέπει να δουλεύουν περισσότερο από τους εργαζόμενους αν πρέπει να πάει καλά η δουλειά. Δεν ξέρουμε όμως αν ήταν εκεί. Πείτε μου κάτι άλλο: Νομίσατε ότι υπήρξε κίνδυνος για τη ζωή σας -ας αφήσουμε όλους τους άλλους- ή για τη ζωή άλλου μέσα στο κτίριο, από αυτές τις πράξεις;

Α. ΧΡΥΣΟΥ: Όχι, γιατί η μία η οποία έπεσε και εξερράγη δεν υπήρχε κανένας σ’ εκείνο το γραφείο, υπήρχαν κάποιοι άνθρωποι στον όροφο αλλά ήταν πολύ πιο μακριά και η άλλη η οποία έπεσε στο γραφείο μου, δεν εξερράγη.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αν είχε γίνει έκρηξη, θα είχατε κίνδυνο;

Α. ΧΡΥΣΟΥ: Δεν ξέρω, δεν μπορώ να απαντήσω σε υποθετική ερώτηση.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είδατε εκεί που εξερράγη τί ακριβώς ζημιά έγινε. Αν είχε εκραγεί και η δική σας, εκεί κοντά, θα παθαίνατε κι εσείς κάτι;

Α. ΧΡΥΣΟΥ: Δεν ξέρω, τί να σας πω;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ή δε χτυπάνε ανθρώπους αυτά αλλά μόνο τους τοίχους και τα τσιμέντα;

Α. ΧΡΥΣΟΥ: Κοιτάξτε, η οροφή ήταν ψευδοροφή.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτοί οι μηχανισμοί οι εκρηκτικοί δεν έχουν και βλήμα μέσα ή έχουν μόνο εκρηκτική ύλη;

Α. ΧΡΥΣΟΥ: Δεν ξέρω, δεν έχω ιδέα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δε μπορείτε λοιπόν να μας πείτε, εάν υπήρξε κίνδυνος ανθρώπους.

Α. ΧΡΥΣΟΥ: Ξέρω ότι δεν έπαθα τίποτα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς δεν πάθατε, αλλά αν υπήρχε κίνδυνος, είναι άλλο ερώτημα. Δεν ξέρετε πάντων αν υπήρξε κίνδυνος ανθρώπου. Δε μπορείτε να μας πείτε;

Α. ΧΡΥΣΟΥ: Όχι, γιατί δεν έγινε κάτι, οπότε δε μπορώ να απαντήσω σε περίπτωση που θα είχε.....

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα απαντάτε όπως θέλετε εσείς, εγώ απλώς σας ρωτά. Δε μπορώ να σας πω πώς θα απαντήσετε. Γι αυτό είσαι εδώ πέρα, για να απαντάτε όπως νομίζετε εσείς. Γι αυτό δώσατε τον όρκο, τη διαβεβαίωση για τη συνείδησή σας να τα πείτε όπως τα αισθάνεστε.

Απ’ έξω έγιναν τίποτε ζημιές;

Α. ΧΡΥΣΟΥ: Ναι, ήταν κάποια αυτοκίνητα παρκαρισμένα από την κάτω πλευρά του γραφείου μου, υπήρχε κάτι σαν ένας δρόμος. Θυμάμαι τρία αυτοκίνητα σίγουρα, ήταν συναδέλφων.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί έπαθαν αυτά;

Α. ΧΡΥΣΟΥ: Έπαθαν ζημιές.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από τι;

Α. ΧΡΥΣΟΥ: Να σας πω την αλήθεια δεν ξέρω αν έγιναν από τη δεύτερη ρουκέτα που εξερράγη ή από κάποια πράγματα που έπεσαν απ’ το κτίριο. Δεν ξέρω, δε θυμάμαι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ξέρετε αν είναι από βλήματα ή από αέρια, δε μπορείτε να μας πείτε.

Α. ΧΡΥΣΟΥ: Δε θυμάμαι, μπορεί να ήξερα, δε θυμάμαι καθόλου. Πάντως θυμάμαι τρεις συναδέλφους που κοίταζαν για την αποζημίωση μετά κτλ.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν έχω τίποτε άλλο. Κύριε Εισαγγελεύ.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Από ρουκέτες ξέρετε;

Α. ΧΡΥΣΟΥ: Όχι, δεν έχω ιδέα.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Από πυρομαχικά ξέρετε;

Α. ΧΡΥΣΟΥ: Όχι, δεν έχω ιδέα.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Από εκρήξεις ξέρετε;

Α. ΧΡΥΣΟΥ: Πέρα από αυτή και κάποια άλλη που μου συνέβη πολύ αργότερα στη ζωή μου, όχι.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Από χειροβομβίδες ξέρετε;

Α. ΧΡΥΣΟΥ: Πώς να ξέρω; Ούτε καν φαντάρος δεν έχω πάει.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από ποδόσφαιρο ξέρει.

Α. ΧΡΥΣΟΥ: Από ποδόσφαιρο ξέρω πολλά πράγματα.

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ξέρετε από πού εκτοξεύτηκαν αυτές οι ρουκέτες; Και πώς το ξέρετε;

Α. ΧΡΥΣΟΥ: Το ίδιο βράδυ μετά απ’ ότι συνέβη, ήρθαν αρκετοί αστυνομικοί, κάποιοι με στολές και κάποιοι με πολιτικά, θυμάμαι ότι είχε έρθει και ο κ. Βαλυράκης, ήταν τότε Υπουργός Δημόσιας Τάξης και απ’ ότι μας είπαν, ήταν από την ταράτσα ενός κτιρίου που ήταν ακριβώς πίσω απ’ το γραφείο μου. δηλαδή το παράθυρό μου ήταν ακριβώς φάτσα. Δυστυχώς όμως και να είχα κοιτάξει εκείνη την ημέρα από το γραφείο, δεν είδα.....

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Σε τί απόσταση ήτανε εκείνη η ταράτσα;

Α. ΧΡΥΣΟΥ: Όπως υπολογίζω εγώ, αλλά μπορεί και να κάνω λάθος, δεν ξέρω αν είναι γραμμένο, 100μ. περίπου, 70μ., αλλά μπορεί να κάνω και πολύ λάθος.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ερώτηση από την έδρα παρακαλώ.

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Εργαζόσαστε σε κάποιο γραφείο. Το γραφείο σας είχε παράθυρο, μπαλκονόπορτα, οτιδήποτε δηλαδή που να φαίνεται ότι είναι φωτισμένο και κάποιος άνθρωπος πιθανόν είναι μέσα;

Α. ΧΡΥΣΟΥ: Ναι, είχε παράθυρα.

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Αν κατάλαβα καλά, μας περιγράψατε την εξής σκηνή: Ενώ εσείς είστε μέσα σ’ ένα γραφείο και εργάζεστε, αποδεικνύεται εκ ων υστέρων ότι μία ρουκέτα έχει σφηνωθεί στον εξωτερικό τοίχο του γραφείου σας;

Α. ΧΡΥΣΟΥ: Μάλιστα, δίπλα μου.

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Σε απόσταση πόση από σας;

Α. ΧΡΥΣΟΥ: Δεν ξέρω, 1,5 μ. περίπου, λίγο πιο κει δηλαδή.

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Δεν κατάλαβα καλά, η εκτίμησή σας είναι ότι δεν διατρέξατε κίνδυνο;

Α. ΧΡΥΣΟΥ: Ειλικρινά δεν ξέρω. Εγώ ξέρω ότι δεν έπαθα τίποτα. Τώρα δε μπορώ να απαντήσω αν είχε εκραγεί, -δεν ξέρω αυτά διαλύονται;- πώς θα είχε διαλυθεί, πού θα είχαν πεταχτεί, τί μπορεί να είχε πέσει επάνω μου, τί να μην είχε πέσει, ειλικρινά δεν ξέρω. Ξέρω ότι μου είπε ο Εφέτης Ανακριτής το φθινόπωρο. Μου εξήγησε εκείνος κάποια πράγματα. Μου είπε ότι μπορεί να είχα γίνει χίλια κομμάτια, μου εξήγησε ότι αυτές είναι αντιαρματικές και θέλουν κάποιο ισχυρό, ένα άρμα δηλαδή για να εκραγούν. Επειδή το κτίριο ήταν προκάτ γι αυτό και δεν έγινε ό,τι έγινε, αυτά μόνο ξέρω επειδή μου τα είπε, δεν ξέρω κάτι άλλο.

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Πάντως και με αυτή την εκδοχή που μας περιγράφετε, δηλαδή ότι χτύπησε απ’ έξω και δεν εξερράγη, επήλθαν τα αποτελέσματα τα οποία περιγράφετε εδώ, μέσα στο γραφείο που ήσαστε: «Στο γραφείο μου έγιναν ζημιές. Έσπασαν τα τζάμια και η ψευδοροφή›. Χωρίς να μπει η ρουκέτα μέσα. Μπορώ να σκεφθώ τί θα γινόταν, αφού εσείς δεν μπορεί να το σκεφτείτε αν η έκρηξη γινόταν μέσα;

Α. ΧΡΥΣΟΥ: Ο καθένας μπορεί να σκεφτεί ό,τι θέλει. Επίσης δεν ξέρω αν ήταν από αυτή τη ρουκέτα ή από την άλλη που εξερράγη. Νομίζω ο κ. Πρόεδρος πριν από λίγο είπε από αυτήν που εξερράγη. Ειλικρινά δεν ξέρω. Φαντάζομαι ότι αν φέρετε κάποιους ειδικούς, αυτούς που εξετάζουν το χώρο, αυτοί θα ξέρουν.

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Έχουμε την κατάθεσή σας, η μοναδική εμπειρία άλλωστε που έχετε εσείς λόγω ιδιότητος, είναι από καπνογόνα ενδεχομένως, εκεί στα γήπεδα. Ευχαριστώ.

Α. ΧΡΥΣΟΥ: Έχω κι από μία βόμβα αργότερα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η Πολιτική Αγωγή έχει να ρωτήσει κάτι; Η Υπεράσπιση;

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ακούσατε τις επόμενες ημέρες, παρακολουθήσατε από τον Τύπο τη συζήτηση που έγινε γύρω από αυτά τα ζητήματα; Ακούσατε αν η Οργάνωση είχε ειδοποιήσει προηγούμενα την «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ› εκείνο το βράδυ ότι πρόκειται να εκραγεί βόμβα στο MEGA για να ειδοποιηθεί ο κόσμος να εγκαταλείψει το «MEGA›, οι εργαζόμενοι; Και στην προκήρυξή τους το επικαλούνται, αλλά είχε γίνει και μια συζήτηση πλατιά εκείνες τις ημέρες γύρω από αυτό το θέμα;

Α. ΧΡΥΣΟΥ: Η αλήθεια είναι πως ναι. Δηλαδή στο γραφείο είχαν ακουστεί κάποια πράγματα.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ότι δεν είχατε ειδοποιηθεί το ξέρω, γιατί θα είχατε φύγει.

Α. ΧΡΥΣΟΥ: Θυμάμαι τί είχε ακουστεί εκείνες τις μέρες στο γραφείο. Δεν θυμάμαι να σας πω ποιος είχε ξεκινήσει τις φήμες κλπ. Θυμάμαι όμως δύο πράγματα που είχαν ειπωθεί τότε. Το ένα είναι ότι ναι είχαν πάρει τηλέφωνο και είχαν πει ότι θα γίνει έκρηξη και δεν μας ειδοποίησαν και το δεύτερο που θυμάμαι είναι ότι κάποια παιδιά που ήταν μέσα στο master control, από κει δηλαδή που βγαίνει η εκπομπή των ειδήσεων είπαν ότι ο Διευθυντής Ειδήσεων ήταν μέσα στο control εκείνη την ώρα που έγινε η έκρηξη και είπε «ρουκέτα, 17Ν›. Αλλά δεν το άκουσα με τ’ αυτιά μου. Ήταν πράγματα που ειπώθηκαν μετά και επειδή έχω δώσει το λόγο μου, δεν μπορούσα να το κρύψω.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Πράγμα που σημαίνει εννοείτε ότι μπορεί και να ήξερε, να είχε ήδη κάποια πληροφόρηση.

Α. ΧΡΥΣΟΥ: Αυτό υπονοούσαν όσοι το είπαν, αλλά εγώ δεν ξέρω, δεν το άκουσα, δεν ήμουν μπροστά. Επειδή με ρωτήσατε για να είμαι εντάξει με τον εαυτό μου σας απάντησα.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Την προκήρυξη δεν την είχατε δει της Οργάνωσης ή δεν την θυμάστε; Την θυμάστε;

Α. ΧΡΥΣΟΥ: Την διάβασα τότε και δεν την πολυθυμάμαι για να είμαι ειλικρινής.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ευχαριστώ κ. Πρόεδρε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Κολούας παρακαλείται. Πρώτα ο κ. συνήγορος όμως.

Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Εγώ έχω μόνο μία κ. Κουφοντίνα. Ποιος ήταν Διευθυντής Ειδήσεων τότε;

Α. ΧΡΥΣΟΥ: Τώρα δεν θέλω να δημιουργηθεί θέμα.

Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Όχι, ποιος ήταν;

Α. ΧΡΥΣΟΥ: Ο κ. Λεβεντογιάννης. Αλλά σας είπα – αυτό να καταγραφεί – ούτε το άκουσα με τ’ αυτιά μου, ούτε ήμουν μπροστά.

Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Η μάρτυρας μεταφέρει μία φήμη.

Α. ΧΡΥΣΟΥ: Και οι φήμες ξέρετε πολλές φορές......

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχω λόγο να απαγορεύω στην μάρτυρα να απαντάει όπως θέλει, αλίμονο. Τί με κοιτάτε εμένα.

Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Γι αυτό το ρώτησε ο κ. Εισαγγελέας πιστεύετε; Για να βρω το στόχο;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Ραχιώτη, παρακαλώ. Ρωτείστε την μάρτυρα κ. Κουφοντίνα ό,τι θέλετε.

Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Μια ερώτηση μόνο. Μήπως ξέρετε γιατί 1-2 μέρες μετά παραιτήθηκε ο κ. Λιάτσος; Μην μου απαντάτε αν θέλετε, απλώς ρώτησα.

Α. ΧΡΥΣΟΥ: Όχι, η αλήθεια είναι ότι ούτε το ξέρω, ούτε το θυμάμαι. Αυτό που θυμάμαι είναι ότι εκείνος είχε δελτίο εκείνη την ώρα στον αέρα. Νομίζω ότι είχε σχέση με αυτό που με ρώτησε η κα Κούρτοβικ πριν αλλά εγώ θέλω να το πω για χιλιοστή φορά, είναι φήμες. Δηλαδή αυτά ακούγονταν στην εταιρεία. Δεν έχω εγώ άμεση γνώση των πραγμάτων. Εγώ είμαι Παραγωγός Αθλητικών Γεγονότων. Δεν έχω καν σχέση με το Τμήμα Ειδήσεων. Επειδή με ρωτάνε και θέλω να είμαι ειλικρινής λέω τί είχα ακούσει τότε. Από κει και πέρα δεν είναι πράγματα που τα έχω πει εγώ.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κύριε Πρόεδρε, συγγνώμη μία ερώτηση. Τί εννοεί ότι είχε σχέση; Εννοεί δηλαδή ότι παραιτήθηκε διότι δεν είχε ειδοποιηθεί το Κανάλι για ένα τέτοιο γεγονός; Αυτό εννοείτε; Να το πείτε αν είναι.

Α. ΧΡΥΣΟΥ: Εκείνος είχε δελτίο, αλλά μπορεί και να κάνω λάθος. Αυτό θέλω να σας το λέω συνέχεια και συνέχεια. Αυτά ακούστηκαν τότε. Ξέρετε οι φήμες είναι πάρα πολύ άσχημο πράγμα.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ο κ. Λιάτσος είχε το απογευματινό δελτίο, το βραδινό;

Α. ΧΡΥΣΟΥ: Εκείνη την ημέρα δεν θυμάμαι για ποιο λόγο, ούτε θυμάμαι αν είχαν γίνει κάποιες αλλαγές ή αν έτυχε εκείνη την ημέρα. Πάντως εκείνη την ημέρα είχε ο κ. Λιάτσος δελτίο των 20:30΄τότε το κεντρικό.

Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Και παραιτήθηκε από το δελτίο ή από το Κανάλι μετά από αυτό;

Α. ΧΡΥΣΟΥ: Δεν θυμάμαι. Μήπως ο κ. Κουφοντίνας θυμάται καλύτερα;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Κουφοντίνας θυμάται καλύτερα; Στο καλό να πάτε.

Α. ΧΡΥΣΟΥ: Ευχαριστώ.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Κολούας. Είναι παρών. Παρίσταται πολιτική αγωγή. Χωρίς να ορκιστείτε πείτε μου πού ήσασταν εκείνη την ημέρα κ. Κολούα;

Α. ΚΟΛΟΥΑΣ: Εκείνη την εποχή εργαζόμουν στο Τμήμα Μηχανογράφησης και δούλευα από το πρωί, μεσημέρι στο γραφείο μου. Ήμουν στον Α΄όροφο εκείνη την ημέρα. Εκεί ήταν το γραφείο μου και εργαζόμουν μέχρι αργά το βράδυ. Κάποια στιγμή γύρω στις εννέα παρά είχαμε κάποιον υπολογιστή που μας ενημέρωνε αν υπήρχε πρόβλημα στο master control, εκεί που βγαίνουν οι ειδήσεις δηλαδή και με ενημέρωσαν ότι υπήρχε κάποια πρόβλημα. 20:45’ περίπου φεύγω από το γραφείο μου και πηγαίνω στο master control.

Μόλις φτάνω στο master control ρωτάω την δακτυλογράφο που ήταν πάνω από τον υπολογιστή «υπάρχει πρόβλημα;› μου λέει «όχι, δεν υπάρχει πρόβλημα›. Λέω «περίεργο που μου έβγαλε την ένδειξη αυτή την συγκεκριμένη› και ξαφνικά γίνεται η έκρηξη. Κουνήθηκε όλο το κτίριο. Αρχικά νόμισα ότι ήταν κάποιος σεισμός, αλλά μου φάνηκε πολύ μικρή η δόνηση για σεισμό και άκουγα φωνές απ’ έξω.

Βγήκαμε όλοι, τρέξαμε έξω από το master control και κάποιες φωνές από μακριά φώναζαν «έκρηξη-έκρηξη›. Επιστρέφω πίσω στο γραφείο μου. Υπήρχε αρκετή σκόνη στον αέρα κλπ. Περνάω από το γραφείο που ήταν τα Graphics, γιατί στον Α΄όροφο ήταν εκεί τα Graphics και η μηχανογράφηση. Βλέπω τον Giancorlo εκεί ο οποίος ήταν λίγο ζαλισμένος. Τον ρώτησα αν ήταν καλά. Δεν μπορούσε να με καταλάβει. Δεν μπορούσα κι εγώ να καταλάβω τί είχε γίνει. Προχωράω και βλέπω το γραφείο μου.

Να σας περιγράψω ότι ξαφνικά βλέπω μία τρύπα πάνω από το γραφείο μου γύρω στα 30-40 εκατοστά. Το παράθυρο είχε φύγει όλο, είχε πέσει πάνω στο γραφείο μου. Υπήρχαν όλοι οι υπολογιστές που ήταν ανοιχτοί εκείνη την στιγμή είχαν κλείσει από το ωστικό κύμα προφανώς και όλοι οι κλειστοί είχαν ανοίξει. Το περίεργο είναι ότι αργότερα πρόσεξα επίσης ότι είχαμε μια ντουλάπα με αρκετά βιβλία μέσα και ήταν αρκετά βαριά, είχε μετακινηθεί γύρω στα 20 εκατοστά μπροστά. Ήταν ακριβώς κάτω από το σημείο έκρηξης.

Πηγαίνω μέσα στο δωμάτιο με τους υπολογιστές. Είχαν καταστραφεί και οι υπολογιστές από τα θραύσματα κι εκεί βρήκα ένα κομμάτι που μάλλον ήταν – δεν είμαι ειδικός – αλλά μάλλον από την ρουκέτα ήταν το κομμάτι αυτό, δεν γνώριζα. Λίγο πανικοβλήθηκα. Ήρθε μετά κόσμος, ήρθε αργότερα η Αστυνομία.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτός ή αυτοί, τα άτομα μιλάμε, ανέλαβε βέβαια την ευθύνη η Οργάνωση 17Ν. Ας μην εξατομικεύουμε. Ας πούμε η 17Ν, αυτοί οι οποίοι έκαναν αυτή την ενέργεια, από ποιο σημείο εξακόντισαν τη ρουκέτα;

Α. ΚΟΛΟΥΑΣ: Ήταν από το πίσω μέρος του κτιρίου.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σε τί απόσταση;

Α. ΚΟΛΟΥΑΣ: 150 μέτρα; Δεν ξέρω, περίπου. Ήταν το εργοστάσιο της COPLAN νομίζω από πίσω.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από κει λοιπόν φαίνεται ότι έφυγε. Μία ρουκέτα ή δύο;

Α. ΚΟΛΟΥΑΣ: Δύο ρουκέτες έφυγαν. Η μία χτύπησε το δικό μου γραφείο και η άλλη χτύπησε....

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εξερράγησαν και οι δύο;

Α. ΚΟΛΟΥΑΣ: Απ’ ότι φάνηκε η μία, στο δικό μου έγινε η έκρηξη όπου καταστράφηκαν και τα αυτοκίνητα από κάτω και η άλλη χτύπησε ανάμεσα από τις πλάκες, λίγο πάνω από το παράθυρο. Δεν ξέρω αν αυτή εξερράγη ή όχι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ένας ο οποίος έκανε αυτή την ενέργεια μπορούσε να υποθέσει ότι μέσα στο κτίριο υπήρχαν άνθρωποι;

Α. ΚΟΛΟΥΑΣ: Σίγουρα υπήρχαν γιατί καταρχήν όλα τα φώτα ήταν αναμμένα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό το Κανάλι είχε ωράριο, ήταν μεγάλο το ωράριο, δεν είχε καθόλου ωράριο;

Α. ΚΟΛΟΥΑΣ: Όταν βγαίνει ένα δελτίο ειδήσεων εργάζεται κόσμος για να βγει το δελτίο ειδήσεων. Αυτό δεν βγαίνει από μόνο του. ¶ρα σίγουρα υπάρχει κόσμος μέσα και μάλιστα αρκετός κόσμος.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Υπάρχει. Μπορούσε λοιπόν κάποιος να υποθέσει λέτε ότι υπάρχει κόσμος εκείνη την ώρα.

Α. ΚΟΛΟΥΑΣ: Σίγουρα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και τα φώτα και ήταν και το δελτίο όπως λέτε ειδήσεων. Αυτή είναι η δική σας η άποψη. Κίνδυνος για ανθρώπους υπήρξε;

Α. ΚΟΛΟΥΑΣ: Σίγουρα. Εγώ αν ήμουν στο γραφείο μου το μόνο που έχω να σας πω είναι το παράθυρο και ήταν μασίφ παράθυρο – σαν κι αυτά εδώ – το οποίο ήρθε πάνω στο γραφείο μου. Τώρα αν κάποιος άνθρωπος ήταν εκεί στη θέση μου σίγουρα οι συνέπειες θα ήταν.....

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί συνέπεια θα είχε; Τραυματισμό, θάνατο, βαριά βλάβη, ελαφριά; Τα ρωτάω όλα. Με κοιτάτε όλοι εκεί.

Α. ΚΟΛΟΥΑΣ: Εγώ θεωρώ από βαριά βλάβη μέχρι θάνατο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μέχρι θάνατο;

Α. ΚΟΛΟΥΑΣ: Να σας πω και κάτι άλλο; Ο τοίχος από πίσω ήταν γεμάτο τρύπες-τρύπες από τα θραύσματα, πίσω από την καρέκλα μου ακριβώς που καθόμουν.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από ποια θραύσματα;

Α. ΚΟΛΟΥΑΣ: Από την ρουκέτα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από την ρουκέτα;

Α. ΚΟΛΟΥΑΣ: Μάλιστα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σε αυτό το γραφείο, είπατε το δικό σας και μπήκε η ρουκέτα, εργάζονται και άλλοι άνθρωποι;

Α. ΚΟΛΟΥΑΣ: Ήταν άλλοι τρεις εκείνη την εποχή. Είχαν σχολάσει γύρω στις 19:00΄-19:30΄.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είχαν σχολάσει νωρίτερα.

Α. ΚΟΛΟΥΑΣ: Υπήρχαν τουλάχιστον 1 με 2 άτομα από την μηχανογράφηση που είχαν την βραδινή βάρδια.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στο άλλο σημείο που η ρουκέτα δεν εξερράγη τί ακριβώς είχε γίνει;

Α. ΚΟΛΟΥΑΣ: Εκεί ήταν τα Graphics και απ’ ότι κατάλαβα η ρουκέτα έσκασε ανάμεσα στους δυο ορόφους, στην πλάκα ανάμεσα στους δυο ορόφους. Αν ήταν βέβαια λίγο πιο χαμηλή ίσως πήγαινε και μέσα από το παράθυρο, δεν γνωρίζω.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αν πήγαινε μέσα στο παράθυρο; Υπήρχε κόσμος εκείνη την ώρα;

Α. ΚΟΛΟΥΑΣ: Υπήρχαν τα δυο άτομα που ήταν στα Graphics, ο κ. Δημήτρης Βίδας και ο Giancolro Paterne. Υπήρχαν μέσα εκείνη την στιγμή. Όπως καταλαβαίνετε θα είχαν σκοτωθεί επιτόπου, δεν υπήρχε περίπτωση. Αν βλέπαμε τις ζημιές που υπήρχαν έξω από το κτίριο.....

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ένα άλλο θέμα το οποίο μας ενδιαφέρει τώρα είναι ότι υπάρχει ένας ισχυρισμός εδώ πέρα ο οποίος έχει διατυπωθεί μέσα στην προκήρυξη, Ότι «εμείς ειδοποιήσαμε την εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ›, έπρεπε να έχουν φύγει όλοι.

Α. ΚΟΛΟΥΑΣ: Όχι, δεν υπήρχε τέτοιο τηλεφώνημα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς ειδοποιηθήκατε από κανέναν;

Α. ΚΟΛΟΥΑΣ: Όχι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αν λοιπόν εγώ θέλω να σκάσω δυο ρουκέτες κάπου και παίρνω ένα τηλέφωνο και λέω – να μην πω την «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ›, να πω μια άλλη εφημερίδα «Α› και τους λέω «καλημέρα σας, εγώ θα χτυπήσω με μία ρουκέτα, ειδοποιείστε να βγουν οι εργαζόμενοι›. Πρέπει να είμαι ήσυχος μετά ότι εντάξει ειδοποιήθηκαν; Πώς γίνεται εδώ με εφημερίδες, με Κανάλια, με το ένα, το άλλο, τί γίνεται συνήθως; Αυτό ρωτάω. Ή εκείνος εκεί λέει «άντε τώρα, σαχλαμάρες λέτε›.

Α. ΚΟΛΟΥΑΣ: Ειδοποιούν όλους τους εργαζόμενους σε αυτές τις περιπτώσεις, είτε είναι από τηλεφωνήματα για βόμβες. Ειδοποιούν τον κόσμο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και για φάρσα να είναι, δεν μας βγάζουν έξω;

Α. ΚΟΛΟΥΑΣ: Βέβαια. Είχε γίνει αυτό και στο παρελθόν. Δεν ήταν η πρώτη φορά.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είχατε ξαναβγεί;

Α. ΚΟΛΟΥΑΣ: Είχα ξαναβγεί παλιότερα το ΄94 για διάφορους λόγους.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάλι έλεγαν για βόμβες, για το ένα, για το άλλο.

Α. ΚΟΛΟΥΑΣ: Ναι. Ειδικά εν των υστέρων εφόσον είχε γίνει, έπαιρναν διάφοροι και έκαναν κι άλλες φάρσες ότι υπάρχουν βόμβες.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν υπάρχει όμως περίπτωση καμιά φορά να το εκλάβουμε ως φάρσα και να μην ειδοποιήσουμε εμείς; Έρχεστε σε μένα, μου το λέτε «άντε παιδιά τώρα τί λέτε, τί Οργάνωση και αυτά, μας κοροϊδεύετε› και να μην ειδοποιήσουμε. Μετά ποιος έχει την ευθύνη; Η Οργάνωση που έκανε την ειδοποίηση ή εκείνος που δεν ειδοποίησε; Για τα αποτελέσματα εννοώ. Την ρουκέτα έτσι κι αλλιώς δεν πρέπει να την αμολάμε. Για τα αποτελέσματα ποιος έχει πια την ευθύνη; Είστε άνθρωπος βλέπω συνειδητοποιημένος και ευφυής. Πέστε κι εσείς μία άποψη, δηλαδή πώς το βλέπει ο κόσμος. Αν κάποιος ειδοποιήσει ότι μπαίνει ρουκέτα, πρέπει μετά να εφησυχάσει ότι «μια και ειδοποίησα εγώ είμαι ήσυχος και την ρίχνω και δεν θα υπάρχει κανένας;›.

Α. ΚΟΛΟΥΑΣ: Όχι βέβαια.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν έχω τίποτε άλλο. Κύριε Εισαγγελεύ.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε μάρτυς, το «MEGA CHANNEL› έχει τηλέφωνα;

Α. ΚΟΛΟΥΑΣ: Ναι, βέβαια.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αυτά τα τηλέφωνα είναι απόρρητα;

Α. ΚΟΛΟΥΑΣ: Όχι βέβαια.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Είναι καταχωρημένα;

Α. ΚΟΛΟΥΑΣ: Βέβαια, αλίμονο.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Μπορούσαν να σας πάρουν ένα τηλέφωνο εσάς αντί να πάρουν την «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ›; Καταλάβατε τί ρωτάω;

Α. ΚΟΛΟΥΑΣ: Σε προηγούμενες φάρσες που είχαν κάνει είχαν πάρει στο Σταθμό κατευθείαν. Τώρα στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ› τί να σας πω;

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Γιατί δηλαδή να πάνε στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ› και να μην πάρουν κατευθείαν σε σας που είστε και οι ενδιαφερόμενοι;

Α. ΚΟΛΟΥΑΣ: Εγώ το άκουσα αυτό πρώτη φορά από την προκήρυξη την οποία γράψει ότι πήραν τηλέφωνο την «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ›. Από κει και πέρα δεν είχα ακούσει τίποτε άλλο.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Λέτε αυτό να έχει κάποια βασιμότητα; Ένας ο οποίος ενδιαφέρεται κ. μάρτυς για σας που θα ρίξει την ρουκέτα ποιον θα πάρει, τον γείτονα ή εκείνον εναντίον του οποίου θα ρίξει;

Α. ΚΟΛΟΥΑΣ: Σίγουρα πιστεύω κατευθείαν στο Σταθμό θα έπαιρναν.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Μήπως πρέπει προηγουμένως να βεβαιωθεί ότι ελήφθη το μήνυμα; Τί λέτε;

Α. ΚΟΛΟΥΑΣ: Σίγουρα αλλά και πάλι δεν μπορώ να καταλάβω πώς λειτουργούν δηλαδή, αν θέλουν να ρίξουν μια ρουκέτα.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κι εγώ κ. μάρτυς δυσκολεύομαι.

Α. ΚΟΛΟΥΑΣ: Μπορώ να πω και κάτι άλλο; Αν πραγματικά ήθελαν να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο, να μην σκότωναν κανέναν θα είχε ρίξει την ρουκέτα 03:00΄το πρωί για να είναι εντελώς σίγουρη που δεν υπήρχε κανείς εκεί παρά μόνο 1-2 άτομα τα οποία ήταν στο εσωτερικό του κτιρίου.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Μήπως νόμισαν τότε ότι δεν υπάρχει κόσμος; Ήταν χρόνος εργασίας;

Α. ΚΟΛΟΥΑΣ: 03:00΄το πρωί κανείς δεν υπάρχει στον Τηλεοπτικό Σταθμό.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Όχι, την ώρα που ερίφθησαν οι δύο ρουκέτες τί χρόνος ήταν;

Α. ΚΟΛΟΥΑΣ: Ήταν πάνω στον φόρτο της εργασίας.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Υπήρχε φωτισμός μέσα;

Α. ΚΟΛΟΥΑΣ: Ναι.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ήταν δηλαδή ορατό ότι μέσα εργάζονται άνθρωποι;

Α. ΚΟΛΟΥΑΣ: Βέβαια, ήταν τα φώτα αναμμένα.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Και παρά ταύτα ερίφθησαν. Μήπως νόμιζαν ότι εσείς έχετε εξέλθει στο προαύλιο; Μήπως;

Α. ΚΟΛΟΥΑΣ: Πώς να το νόμιζαν αυτό; Δεν ξέρω, εκτός αν παρακολουθούσαν.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ξέρω κι εγώ. Θα μας το πουν σε λίγο.

Α. ΚΟΛΟΥΑΣ: Εκτός αν ήταν μέσα στο χώρο και παρακολουθούσαν.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Έγινε κάποιο έξοδος;

Α. ΚΟΛΟΥΑΣ: Όχι, δεν βγήκαμε έξω γιατί δεν ειδοποιήθηκε κανείς.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τελείωσα κ. Πρόεδρε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Υπάρχει άλλη ερώτηση;

κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε μάρτυρα, φέρεται ένας μάρτυρας εδώ ο οποίος δεν έχει εμφανιστεί και λέγεται Θεοχάρης Θεοχάρης.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι εδώ. Η πολιτική αγωγή αν έχει κάτι.

κ. ΦΛΩΡΟΣ: Κύριε μάρτυς, τότε πληροφορηθήκατε από οποιονδήποτε ότι υπήρχε ειδοποίηση, ερώτηση πρώτη.

Α. ΚΟΛΟΥΑΣ: Όχι.

κ. ΦΛΩΡΟΣ: Είσαστε κατηγορηματικός ότι εσείς προσωπικώς δεν ειδοποιηθήκατε. Πληροφορηθήκατε αν ειδοποιήθηκε το Κανάλι ή οποιοσδήποτε από το Κανάλι;

Α. ΚΟΛΟΥΑΣ: Δεν πληροφορηθήκαμε και δεν είπε κανείς τίποτα. Μάλιστα υπήρχαν και πολλά ερωτήματα ανάμεσα στους υπαλλήλους γιατί δεν υπήρχε έστω και μια προειδοποίηση γι αυτό.

κ. ΦΛΩΡΟΣ: Μετά από το γεγονός αυτό διαπιστώσατε, είχατε καμία πληροφορία, καμία ένδειξη ότι ειδοποιηθήκατε; Σας είπε κανένας ότι είχε ειδοποιηθεί το Κανάλι;

Α. ΚΟΛΟΥΑΣ: Όχι.

κ. ΦΛΩΡΟΣ: Και μέχρι σήμερα «όχι›. Είσαστε κατηγορηματικός.

Α. ΚΟΛΟΥΑΣ: Όχι, όχι. Επειδή ήμουν στο χώρο το τηλεοπτικό κλπ γνώριζα και άτομα από την «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ› στην μηχανογράφηση από κει και τους είχα ρωτήσει κι εκείνο τον καιρό και μετά αργότερα χρόνια, γιατί έχω φύγει κι εγώ αρκετά χρόνια και μου είχαν πει εντελώς αρνητικά ότι δεν υπήρχε και τηλεφώνημα. Από περιέργεια κι εγώ ρώτησα «ρε παιδιά τί γίνεται› γιατί αυτά είχαν γράψει στην προκήρυξη και μου είπαν «όχι, δεν υπήρχε τηλεφώνημα›.

κ. ΦΛΩΡΟΣ: Εσείς πότε δουλεύατε εκεί; Ξέρατε ανθρώπους; Δουλεύατε στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ›, από την «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ› νομίζω ισχυρίζονται ότι....υπήρχε η πληροφορία.

Α. ΚΟΛΟΥΑΣ: Δούλευα το ΄92 με ΄94.

κ. ΦΛΩΡΟΣ: Το διερευνήσατε αυτό το θέμα από κει; Διερευνήσατε αν πράγματι είχατε τηλεφωνήσει;

Α. ΚΟΛΟΥΑΣ: Σας λέω ότι είχα μιλήσει σε ανθρώπους από εκεί πέρα και μου είχαν πει «όχι, δεν υπήρχε τηλεφώνημα›. Αργότερα μίλησα στους ίδιους ανθρώπους κάποια χρόνια αργότερα και μου είπαν «αφού τα είχαμε πει αυτά παλιά, δεν υπήρχε θέμα τηλεφωνήματος›.

κ. ΦΛΩΡΟΣ: Κανένα πραγματικό γεγονός διαπιστώσατε αλλαγής; Δηλαδή του ωραρίου, των ανθρώπων που εργαζόταν εκεί;

Α. ΚΟΛΟΥΑΣ: Στην τηλεοπτικό σταθμό λέτε;

κ. ΦΛΩΡΟΣ: Πριν γίνει η έκρηξη.

Α. ΚΟΛΟΥΑΣ: Όχι, δουλεύαμε φυσιολογικά όπως δουλεύαμε.

κ. ΦΛΩΡΟΣ: Κανονικά όλοι εργάζονταν στις θέσεις.

Α. ΚΟΛΟΥΑΣ: Ναι, κανονικά.

κ. ΦΛΩΡΟΣ: Σε ποια κατάσταση βρέθηκε το γραφείο σας μετά την έκρηξη; Να βοηθήσω λίγο. Τί ύψος έχει το γραφείο σας; Είναι αυτό το ύψος εδώ ή παραπάνω;

Α. ΚΟΛΟΥΑΣ: Περίπου τόσο, λίγο πιο χαμηλό ίσως. Είναι το στάνταρ το ύψος για γραφεία.

κ. ΦΛΩΡΟΣ: Μπορείτε να μου πείτε το ύψος που διαπέρασε, διέτρησε η ρουκέτα; Δηλαδή η τρύπα πόσο απέχει; Υπάρχει στη φωτογραφία εδώ αλλά πρέπει να τα πούμε όμως εδώ, να γραφτούν.

Α. ΚΟΛΟΥΑΣ: Γύρω στα 2-2 και κάτι μέτρα από το δάπεδο ήταν.

κ. ΦΛΩΡΟΣ: (Δείχνει) Να μου πείτε εδώ, γιατί δεν είναι τόσο. Να μου πείτε εδώ το σημείο αν νομίζετε. Είναι κάτω από το παράθυρο;

Α. ΚΟΛΟΥΑΣ: Όχι δίπλα στο παράθυρο ήταν.

κ. ΦΛΩΡΟΣ: Δίπλα στο παράθυρο, στην αρχή του παραθύρου. Είναι όπως φαίνεται εδώ στην φωτογραφία;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Υπάρχουν ένα σωρό δικογραφίες. Τις έχουμε εκεί.

Α. ΚΟΛΟΥΑΣ: Αυτό είναι το γραφείο μου.

κ. ΦΛΩΡΟΣ: Πείτε μου σε τι κατάσταση βρέθηκε η οροφή. Έπεσε η οροφή όπως φαίνεται εδώ;

Α. ΚΟΛΟΥΑΣ: Ναι υπήρχαν ζημιές.

κ. ΦΛΩΡΟΣ: Η οροφή καταστράφηκε; Έπεσε;

Α. ΚΟΛΟΥΑΣ: Υπήρχε η πλάκα και ακριβώς από κάτω υπήρχε μια ψευδοροφή όπως αυτή, μέχρι που πήγε μέσα.

κ. ΦΛΩΡΟΣ: Το γραφείο σας, δηλαδή όταν λέμε γραφείο το τραπέζι σας, σε τι κατάσταση βρέθηκε; Τι έπεσε πάνω στο τραπέζι;

Α. ΚΟΛΟΥΑΣ: Υπήρχε ένα παράθυρο πάνω στο γραφείο μου.

κ. ΦΛΩΡΟΣ: Συνεπώς κι αν ακόμη γλιτώνατε από τα θραύσματα το παράθυρο θα έπεφτε στο κεφάλι σας, ναι ή όχι;

Α. ΚΟΛΟΥΑΣ: Ναι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το είπε αυτό.

κ. ΦΛΩΡΟΣ: Εντάξει κ. Πρόεδρε. Κάτι άλλο ήθελα να πω: είπατε ότι απέχει 150 μ. περίπου. Τι μεσολαβεί στα 150 μ. από το κτίριο όπου ήταν εγκατεστημένη;

Α. ΚΟΛΟΥΑΣ: Υπάρχει μια μάντρα και κάτι δέντρα από ό,τι θυμάμαι.

κ. ΦΛΩΡΟΣ: Υπήρχαν παράθυρα; Έβλεπαν τα παράθυρα το γραφείο σας αυτός ο οποίος θα χειριζόταν το μηχανισμό εκτόξευσης; Δηλαδή είχε πλήρη ορατότητα, έβλεπε τα παράθυρα;

Α. ΚΟΛΟΥΑΣ: Εμείς βλέπαμε την ταράτσα.

κ. ΦΛΩΡΟΣ: ¶ρα στην ταράτσα ήταν.

Α. ΚΟΛΟΥΑΣ: Ναι.

Προτεινόμενα για εσάς



Δημοφιλή