Ε.ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Τι είπα διαφορετικό; Εμείς το αποκρύπτουμε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κυρία Βόζεμπεργκ σε μένα μιλάτε τώρα, πείτε μου ποιοι είναι τώρα οι βασικοί που θα μας εισφέρουν;
Ε.ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Ο κ. Σκυλογιάννης, ο κ. Κυριακού και ο κ. Μπεζεντάκος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Μπεζεντάκος. Δεν ξέρω, εγώ δεν τις έχω διαβάσει τις καταθέσεις αυτές. Εάν νομίζετε ότι μπορεί να εισφέρουν κάτι, δεν θα έχουμε αντίρρηση. Καταρχήν έχει κληθεί ο κ. Σκυλογιάννης, διαβάζω την κλήση του μάρτυρα και μας λέει «αγνώστου διαμονής› εδώ πέρα ο συνάδελφος. «Παρακαλούμε να επιδώσετε την αποστελλομένη?.› και «βεβαίωση ότι ο Σκυλογιάννης είναι άγνωστος στην οδό Παπαφλέσσα 32 στο Πέραμα›.
Λοιπόν, αν έχετε καμιά άλλη διεύθυνση και μας δώσετε, ευχαρίστως.
Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Εν πάση περιπτώσει, αυτουργός δεν ήταν κ. Ραχιώτη ο κ. Γιωτόπουλος, αυτουργός φυσικός. Γιατί αυτή η αγανάκτηση;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αφήστε τον κ. Ραχιώτη.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Αυτό σας νομιμοποιεί να λέτε ψέματα στο ακροατήριο;
Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Να ανακαλέσετε, μόνο ψέματα δε λέω. Το προνόμιο της διαστρέβλωσης το έχει η από κει πλευρά.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Έχετε έγγραφο μπροστά σας και παραφράζετε το περιεχόμενό του.
Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Ουδέποτε το έχω κάνει αυτό. Σας το επιστρέφω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρακαλώ πολύ, θα ζητάτε από μένα το λόγο και θα μιλάτε ένας-ένας. Δε μιλάμε για νομικό πολιτισμό κ. Ραχιώτη; Μου ζητήσατε τον λόγο και μιλήσατε; Δεν μου τον ζητήσατε. Η κα Βόζεμπεργκ τον έχει το λόγο. Μπορεί να λέει ό,τι θέλει. Όταν θα φτάσει η ώρα σας θα μου πείτε «κύριε Πρόεδρε, εδώ μας τα λέει λάθος, έχει πει εκείνο κι εκείνο›. Η ευγένεια μεταξύ των κ.κ. συνηγόρων δεν έχει όρια.
Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Κύριε Πρόεδρε, εγώ διεκδικώ την αναγνώριση ότι δεν προσέβαλλα ποτέ συνάδελφό μου και παρακαλώ να αναγνωσθούν τα πρακτικά στο σημείο που εγώ φέρομαι να εψεύσθην. Θίγομαι προσωπικά.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Προσέβαλλε, λέγοντας ότι η διαστρέβλωση είναι απ’ την άλλη πλευρά.
Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Αφού είπατε ότι λέω ψέματα, σας το επέστρεψα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχουμε λοιπόν ένα αίτημα εδώ για να καλέσουμε μάρτυρες και εξετάζουμε αυτό. Ας τα αφήσουμε όλα τα άλλα. Τί τα θέλουμε να δημιουργούμε παράπλευρα όλη την ώρα;
Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Δεν δέχομαι να μου λένε ότι ψεύδομαι κ. Πρόεδρε, δεν το δέχομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τον κ. Σκυλογιάννη λοιπόν, σας ανεγνώσθη εδώ πέρα μία βεβαίωση ότι είναι άγνωστος στην οδό Παπαφλέσσα 32. Αν έχετε όμως μία άλλη διεύθυνση να τον καλέσουμε.
Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Την έχουμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η πολιτική αγωγή δεν μπορεί αυτή τη στιγμή μόνη της να προτείνει μάρτυρες. Μόνο ο κ. Εισαγγελέας προτείνει.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Σας έχουμε δώσει από την αρχή της διαδικασίας μία κατάσταση και σε κάθε υπόθεση παίρνετε μια απόφαση για να κληθούν αυτοί οι μάρτυρες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχουν κληθεί αυτοί;
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Είναι όλοι άνθρωποι που έχουν ήδη καταθέσει και προανακριτικά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήρθε η ώρα γι αυτούς τους τρεις που ρωτάνε. Του κ. Σκυλογιάννη λέει είναι άγνωστη, αλλά μας δίνει τη γνωστή. Τον κ. Κυριακού; Έχει εξεταστεί στον κ. Ανακριτή: «Δε μπορώ να αναγνωρίσω το άτομο αυτό μεταξύ των ανδρών που έχουν σήμερα συλληφθεί ως συμμέτοχοι στην εγκληματική Οργάνωση 17Ν, τους οποίους έχω επανειλημμένα δει στην τηλεόραση και φωτογραφίες των οποίων μου δείχνετε. Επίσης δεν θυμάμαι χαρακτηριστικά του δεύτερου άντρα, μου είναι αδύνατο να ταυτίσω έστω και ελάχιστα τα άτομα τα οποία απεικονίζονται στις φωτογραφίες που μου δείχνετε›.
Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Ποιος είναι που διαβάζει κ. Πρόεδρε;
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Καλέστε τον, μπορεί να τα θυμήθηκε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Του κ. Μπεζεντάκου: «Δεν επιθυμώ να καταθέσω για την υπόθεση δολοφονίας Περατικού, διότι κινδυνεύει η κατάθεσή μου να γίνει βορά των καναλιών›. Αυτό είναι άλλο θέμα.
Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Αυτό είπα εγώ. Τί διαστρέβλωσα; Τί διαφορετικό είπα εγώ κ. Πρόεδρε; Ο Γραμματέας είναι εδώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μου αρέσει να είναι μαχητικοί οι δικηγόροι, αλλά όχι μεταξύ τους.
Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Κύριε Πρόεδρε, εγώ δεν έχω προσβάλλει συνάδελφο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ήθελε, δεν είχε πρόθεση. Κύριε Ραχιώτη είχατε πρόθεση να προσβάλλετε την συνάδελφό σας;
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Είχα πρόθεση να καταδείξω το ψευδές του ισχυρισμού της.
Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Επιμένει κ. Πρόεδρε, να το διαβάσουμε στα πρακτικά παρακαλώ.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Διαβάσατε την κατάθεση του μάρτυρος και απεδείχθη ότι ο μάρτυρας δεν επικαλείται φόβο αλλά επικαλείται ότι η κατάθεσή του δεν θέλει να γίνει βορά των καναλιών. Απεδείχθη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι, αλλά έχει δικαίωμα να το ερμηνεύει αυτή ως φόβο.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Θέλετε να ανακαλέσετε αυτόν τον ισχυρισμό περί φόβου;
Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Κύριε Πρόεδρε, λυπάμαι για την επίθεση που υπέστην από τον συγκεκριμένο συνάδελφο. Επαναλαμβάνω τί είπα: Είπα ότι ο άνθρωπος αυτός έδωσε μια λεπτομερή φωτογραφική περιγραφή προανακριτικά σε δέκα σελίδες κατάθεση και όταν πήγε στον κ. Ζερβομπεάκο είπε ότι «δε θέλω η κατάθεσή μου να γίνει βορά των καναλιών›, διότι ο φόβος επικράτησε κατά την δική μου εκτίμηση, διευκρινίζω. Δεν θα έλεγα ένα ψέμα, δεν είμαι και πρωτοετής?..
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Υπάρχει αυτός ο κατάλογος?.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχουν κλητευθεί, δεν έχουν κλητευθεί;
Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Οι δύο όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχουμε λοιπόν τον κ. Σπούλο, τον κ. Παπαγεωργίου, τον κ. Ρούσση, την κα Παπακώστα, τον κ. Μπούα, τον κ. Σιάμο. Τώρα μας λέτε άλλους τρεις;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ναι κ. Πρόεδρε.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: (εκτός μικροφώνου)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Γεωργίου είστε άνθρωπος πολύ λογικός και πολύ ψύχραιμος. Μη δοκιμάζονται όλων τα όρια, τότε τα δικά μου τα όρια πού θα έπρεπε να έχουν φτάσει; Ποιους πρέπει κ. Εισαγγελεύ κατά τη γνώμη σας να καλέσουμε; Ποιους λέτε;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, ακριβώς αυτούς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή, έξι και τρεις εννιά. Δε μας φτάνουν δηλαδή αυτοί που καλέσαμε.
Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Κύριε Πρόεδρε, κανείς δεν είχε κληθεί καταρχήν. Ο κ. Εισαγγελέας μερίμνη του προσέθεσε κάποιους.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα διαβάσω μόνος μου τις καταθέσεις και αν μου χρειάζονται θα τους καλέσω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Είναι σοβαρή η κατηγορία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι σοβαρή η κατηγορία, αλλά πρέπει να ξέρουν και κάτι να μας πουν. Δεν είναι για τόσους μάρτυρες εδώ πέρα. Αν έρθουν και πέφτουν σε αυτές τις γνωστές αντιφάσεις, βλέπετε τί γίνεται.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, μια και είμαστε σ’ αυτό το στάδιο, να σας βάλω κάποιο άλλο θέμά που επιφυλαχθήκατε. Από το βούλευμα προκύπτει ότι στην κατάθεση ενός συγκεκριμένου μάρτυρος στηρίζεται η παραπομπή ενός συγκεκριμένου κατηγορουμένου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τίνος;
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Του κ. Κωστάρα. Αναφέρεται δηλαδή ως σκεπτικό στο βούλευμα και κυρίως στην πρόταση, και με αναφορά στην οποία γίνεται η παραπομπή, ότι από την κατάθεση του αστυνομικού μάρτυρος τάδε Χρυσανθάκη, προκύπτει και συμμετοχή Κωστάρη. Παρατηρώ ότι ο μάρτυρας αυτός δεν έχει κλητευθεί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για τους άλλους κ. Εισαγγελεύ προτείνετε έξι και τρεις εννιά. Η υπεράσπιση τί λέει;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Θα ήθελα να κάνω μια επισήμανση. Εγώ δεν έχω κανένα πρόβλημα να κληθούν αυτοί οι μάρτυρες, παρ’ ότι δε νομίζω ότι συνεισέφεραν καθόλου στο στάδιο της ανάκρισης στη διαλεύκανση της υπόθεσης. Θα επισημάνω όμως παράλληλα και από τώρα, ότι με προβληματίζει σοβαρά όταν μάρτυρες από την πρώτη τους κατάθεση την προνακριτική μέχρι τη δεύτερη, την ανακριτική παρουσιάζουν εντελώς διαφορετικά στοιχεία μνήμης και θα με προβληματίσει ακόμη περισσότερο, εάν μετά την πρώτη και τη δεύτερη έρχονται εδώ να παρουσιάσουν ακόμη πιο διαφορετικά διότι έχει γίνει αισθητό φαντάζομαι και σε σας ότι έχουμε τέτοια φαινόμενα και φαίνεται ότι υπάρχουν κάποια αόρατα χέρια τα οποία βοηθούν τη μνήμη των μαρτύρων εκτός αιθούσης.
Επιπλέον κ. Πρόεδρε θα ήθελα να πω ότι, επανερχόμενη στην προηγούμενη παρατήρησή μου στην προηγούμενη υπόθεση, ότι έχετε χρέος να ερευνάτε, όχι μόνο τα στοιχεία που είναι εις βάρος των κατηγορουμένων?.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κα Κούρτοβικ θα επιτρέψετε να πω ότι είστε και λίγο άδικοι για όλα τα μέλη του Δικαστηρίου και τους Εισαγγελείς. Όλοι την ερευνούν, απ’ ότι βλέπω, προς πάσαν κατεύθυνση. Δεν ήταν η αιτίασή σας δίκαιη, που εξαιρέσατε μόνο εμένα, δεν το ήθελα αυτό.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Θα επιθυμούσα πάρα πολύ, από καρδιάς να συμφωνήσω μαζί σας, αν μπορούσα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αλλά από ψυχής δεν συμφωνείτε έτσι; Μόνο από καρδιάς.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δε με βοηθάει η πραγματικότητα κ. Πρόεδρε. Να πω όμως ότι στην προηγούμενη διαδικασία επικαλέστηκα κι εγώ στην προηγούμενη υπόθεση, την προανακριτική κατάθεση μίας μάρτυρος και θα ήθελα να κληθεί. Στην είπα την Ευαγγελία Μπαλτατζή η οποία κατέθεσε ότι την επόμενη μέρα?..Δεν είδα όμως στο Δικαστήριό σας να αποφανθεί επί του αιτήματός μου. Δεν ξέρω γιατί είναι απαραίτητα πιο σημαντικό και πιο ενδιαφέρον για εσάς να ασχολείστε με τα αιτήματα της πολιτικής αγωγής και όχι με τα αιτήματα της υπεράσπισης. Το αίτημά μου εκκρεμεί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν το θέσατε ως αίτημα κα Κούρτοβικ σαν ιδέα το βάλατε?
Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Κύριε Πρόεδρε έχω τον λόγο;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Είστε πολιτική αγωγή στο ?MEGA?;
Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Είμαι πολιτική αγωγή στην υπόθεση και κακώς κατατεμαχίστηκε αν θέλετε να το συζητήσουμε, γιατί είναι μία υπόθεση η οποία κατάντησε με 70 πινάκια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κόσμος περιμένει να δει τί έγινε στην υπόθεση. Δεν περιμένει να δει τί λένε οι δικηγόροι.
Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Κύριε Πρόεδρε, αν μου επιτρέπετε, δεν μπορεί να ακούγονται πράγματα εδώ για υποβοήθηση από κάποιες χείρες εκτός αιθούσης, της μνήμης των μαρτύρων. Θα παρακαλούσα λοιπόν τους συναδέλφους, αν έχουν συγκεκριμένα στοιχεία επειδή είναι πολύ σοβαρά αυτά, να καταγγείλουν εκείνα τα πρόσωπα που πραγματικά φέρνουν μάρτυρες εδώ καθ’ υποβολήν να πουν αυτά τα οποία θέλουν εκείνοι.
Το να ακούγεται ότι οι μάρτυρες κατασκευάζονται είτε από την αντιτρομοκρατική υπηρεσία είτε από τους προανακριτικούς υπαλλήλους, νομίζω ότι δεν βοηθούν ούτε την αλήθεια ούτε τη δικαιοσύνη.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Διαμαρτύρεται η πολιτική αγωγή, να διαμαρτυρηθούμε κι εμείς γιατί επανειλημμένα γίνεται επίκληση εδώ του ισχυρισμού του φόβου, τον οποίο δε μπορούμε να καταλάβουμε σε τί στηρίζεται, τη στιγμή που όλη η Οργάνωση θεωρείται ότι εξαρθρωθεί.
Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Το 75% του ελληνικού λαού λέει ότι οι μισοί είναι έξω.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Το 75% του ελληνικού λαού λέει κι άλλα πράγματα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο λόγος στην κα Κούρτοβικ μόνο.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Στρέφονται εναντίον της υπεράσπισης, των υπερασπιστών και είναι προφανές ότι μας αφορούν και μας προσβάλλουν.
Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Διευκρινίζω ότι ουδέποτε υπαινιχθήκατε ότι κατεφώτισε η υπεράσπιση τους μάρτυρες. Οι μάρτυρες φοβούνται κατ’ αντικειμένου, διότι πιστεύουν ότι υπάρχουν κάποιοι ασύλληπτοι και θα μπορούσαν να κινδυνεύσουν. Κυρία συνάδελφε μιλάμε για τρομοκρατία, είτε το θέλετε είτε όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Περατικέ, δεν πάτε συχνά στα Δικαστήρια, καμιά φορά γίνονται κι αυτά, μη στεναχωριέστε όμως. Να κάνει την ερώτησή της και μην επέμβει κανένας τώρα. Να τελειώσουμε με τις ερωτήσεις, τον άνθρωπο τον έχουμε βασανίσει εδώ πέρα.
Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Κύριε Περατικέ, επειδή θα αναγνωσθεί σαν έγγραφο, να σας ρωτήσω επειδή έχει αναγνώσει τις προκηρύξεις, η τελευταία προκήρυξη από το τρίπτυχο των προκηρύξεων που αφορά τη δολοφονία Κωστή Περατικού, έχει καμιά σχέση με τα ναυπηγεία, με τον Κωστή Περατικό, με τον Όμιλο Περατικού, με την δήθεν αδικία που σκόρπισε στην κοινωνία η δραστηριότητα η επιχειρηματική του εκλιπόντος δυστυχούς Κωστή Περατικού;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Καμία.
Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Με τί έχει σχέση, θυμάστε;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Δεν ξέρω.
Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Με τη δράση του Πρωθυπουργού ως προς τα Ίμια και με την δράση των κατασκόπων Ρόζεμπεργκ;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Ασυναρτησίες είναι για μένα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Περατικέ, έχετε υποχρέωση να απαντήσετε και στην από κει πτέρυγα των κ.κ. συνηγόρων της υπεράσπισης. Αλλά φυσικά ξέρετε, και ο πόνος και η φόρτιση, μάλλον μας επιβάλλει να προσέχουμε.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Θέλω να σας δηλώσω από την αρχή ότι σέβομαι απόλυτα και την ηλικία σας και τον πόνο από το χαμό του παιδιού σας.
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Καλοσύνη σας.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Θέλω όμως, επειδή ακούστηκαν διάφορα πράγματα εδώ μέσα σ’ αυτή την αίθουσα, αν θα μπορούσατε να μου δώστε κάποιες διευκρινίσεις εν συνεχεία των ερωτήσεων της έδρας, του κ. Εισαγγελέως, του κ. Πέτσου, του συναδέλφου, για το τί συνέβη εκείνη την τριετία ’92-’95.
Καταρχήν την όλη κατάθεσή σας, διέτρεχε κατ’ εμέ ύβρις κατά του ελληνικού κράτους και των φορέων του. Δηλαδή είπατε ότι σας εξαπάτησαν, ότι σας έκρυψαν τον εξοπλισμό, άλλα σας δήλωσαν και άλλα σας έδωσαν, οι φορείς οι διάφοροι, ο ΟΣΕ δεν σας έδωσε τα βαγόνια που έπρεπε, το Ναυτικό τις φρεγάτες, το Υπουργείο Εθνικής ¶μυνας κτλ. Έχετε την άποψη ότι σας εξαπάτησε το ελληνικό κράτος;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η δική μας εδώ η θεωρία τελικά και οι νόμοι μας δεν δέχονται ευθύνη ποινική άρα και απάτες Νομικών Προσώπων, καίτοι τείνει να περάσει γενικά στη νέα τάξη ότι και τα Νομικά Πρόσωπα ευθύνονται....
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Ο κ. Περατικός θεωρεί πράγματι ότι οι φορείς αυτοί τον εξαπάτησαν, το επανέλαβε τώρα. Είπατε ότι τα στοιχεία αυτά τα οποία δημοσιεύθηκαν στην προκήρυξη αυτή τη συγκεκριμένη, κάποιος ή τους τα είχε δώσει, ή είχε διαβάσει το κείμενο της διαιτησίας. Αυτές οι συμφωνίες που είχατε κάνει ήταν απόρρητες ή μπορούσαν να γίνουν κτήμα; Τις θεωρούσατε δηλαδή ότι έπρεπε να παραμείνουν απόρρητες, να μην τις πληροφορηθεί κανένας;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Δεν ήσαν απόρρητες, αλλά δεν είναι σύνηθες να τις ξέρει όλος ο κόσμος. Εκείνο που γίνεται, γίνεται μια συμφωνία μεταξύ του πωλητού και του αγοραστού και κρατείται κάπως, όχι απόρρητη, αλλά τέλος πάντων περιορισμένα γνωστή.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Για πείτε μου λοιπόν, την περίοδο εκείνη, ’92-’93, το κλίμα που υπήρχε, η περιρρέουσα ατμόσφαιρα, αυτό το κλίμα ήταν επιδοκιμαστικό για την παρουσίας ας εκεί ή αποδοκίμαζε την παρουσία σας; Και εννοώ ο Τύπος, τα οργανωμένα συνδικάτα των εργαζομένων, η ΓΣΕΕ, όλοι αυτοί, τί στάση είχαν απέναντί σας; Είπαν «ήρθε ένας καλός εφοπλιστής από το Λονδίνο παράτησε την ησυχία του κι ήρθε εδώ να βοηθήσει την εθνική οικονομία›; Ή σας θεωρούσαν ότι εν πάση περιπτώσει, είχατε υπογράψει μια σύμβαση σκανδαλώδη και επεκαλούντο και διάφορα στοιχεία αυτής της συμβάσεως. Τί κλίμα υπήρχε;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Αυτό που λέτε τελευταία, πολύ ολίγοι. Εκείνο που υπήρχε βέβαια, ήταν και η μία γνώμη και η άλλη. Εκείνοι που ήταν εναντίον της ιδιωτικοποιήσεως ήταν εναντίον και σ’ αυτούς ήταν και μέλη κυβερνήσεων. Υπήρχαν και άλλοι οι οποίοι επαινούσαν.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Αυτό το ναυπηγείο της Ελευσίνας, είναι από τα μεγαλύτερα; Το μεγαλύτερο της Μεσογείου; Έτσι έχει ακουστεί.
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Όχι.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Είναι από τα μεγαλύτερα της Μεσογείου;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Όχι.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Είναι ένα μέσο ναυπηγείο; Μικρό; Τί θεωρείτε;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Είναι το δεύτερο ναυπηγείο της Ελλάδος, η δε Ελλάς δεν έχει πραγματικά μεγάλο ναυπηγείο, δε ναυπηγεί η Ελλάς. Όποτε ναυπηγεί, γίνεται κάπως τεχνητά με την έννοια ότι είναι πανάκριβο, κοστίζει καμιά φορά μέχρι και τέσσερις φορές απ’ ότι πρέπει στον φορολογούμενο και είναι ο μόνος κλάδος ο οποίος μέχρι σήμερα δεν έχει πετύχει, δεν είναι ανάλογος με την υπόλοιπη ναυτιλία.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Η αξία του κατά την εκτίμησή σας τότε που εσείς το αγοράσατε, ποιά ήταν;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Εμείς το εκτιμήσαμε τότε, σύμφωνα με εκείνα που πιστέψαμε, 60.000.000 δολάρια.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Δηλαδή σε δραχμές περίπου;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Δεν ξέρω δραχμές, ξέρω δολάρια.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Μπορείτε να μου πείτε τον διακανονισμό αυτού του τιμήματος πώς τον ρυθμίσατε;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Δεν μπορώ να πω πολλές λεπτομέρειες. Εκείνο που ξέρω είναι ότι ήρθε ο γιος μου εδώ μαζί με συνεταίρους, διαπραγματεύθηκε με τις Τράπεζες. Μου είπε ότι αυτή είναι μία σωστή τιμή σύμφωνα με κείνα που μας διαβεβαιώνουν, με τις συμβάσεις που έχει και όλα τα άλλα στοιχεία που μας δίδουν.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Κατά την άποψη των συγκεκριμένων οι οποίοι συνέταξαν την προκήρυξη – δεν ξέρω ποιοι την συνέταξαν – και με στοιχεία τα οποία εσείς θεωρείτε ακριβή διότι τα είχατε πάρει μέσα από τις συμβάσεις...
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Όχι, δεν τα θεωρώ ακριβή.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Το τίμημα δηλαδή των 10,6 δις δραχμών.....
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Δεν ξέρω τί σημαίνει.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Μιλάτε μόνο με δολάρια. Ούτε τον διακανονισμό θυμόσαστε; Δηλαδή αυτό το όποιο τίμημα σε τί βάθος χρόνου θα το καταβάλατε;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Θυμάμαι περίπου 8 ή 10 χρόνια με μία χάρη 3 ετών.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Και με μια προκαταβολή πόση;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Προκαταβολή την οποία δώσαμε. Αυτό το ξέρω γιατί έφυγε από το ταμείο, τον κορβανά 12 εκατομμύρια δολάρια. Μάλιστα όχι ακριβώς διότι ηγοράσθη το 98%. Το 2% δεν πουλήθηκε. Αλλά 12 θα έπρεπε να είναι αν ήταν το 100%.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Εν πάση περιπτώσει, υπήρχε μία σύμβαση η οποία είχε μια προκαταβολή της τάξεως των 2 δις απ’ ότι λένε εκεί τα στοιχεία και σε ένα βάθος χρόνου που θα έφτανε το 2005 εσείς ήσασταν υποχρεωμένος να εξοφλήσετε με κάποιες δόσεις και με κάποιες περιόδους χάριτος αυτό το ποσό. Την επιχείρηση την αγοράσατε καθαρή, δηλαδή διεγράφησαν τα χρέη τα οποία υπήρχαν στην επιχείρηση αυτή;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Αυτή ήταν η συμφωνία, αλλά βρήκαμε και όχι μόνο για χρέη και υποχρεώσεις αλλά και για ιδιοκτησιακά, για συμβάσεις, για όλα.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Όχι τα ιδιοκτησιακά. Λέω το εξής: αυτή η επιχείρηση όταν πήγατε εσείς να την αγοράσετε είχε 43 δις χρέη. Σύμφωνα με το νόμο αυτό με τις προβληματικές κλπ διεγράφησαν αυτά ή αναλάβατε να εξοφλήσετε και αυτά τα χρέη;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Βεβαίως κάθε ιδιωτικοποίηση σημαίνει διαγραφή των χρεών.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Καθαρή.
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Αλλά σημαίνει και αλήθεια στη περιγραφή.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Το συνολικό ποσό που καταβάλλατε εσείς για όλη αυτή την πορεία η οποία κατέληξε σύντομα σχετικά, μετά δηλαδή μία τριετία ανώμαλα, κλείσατε το ναυπηγείο, έφυγε όλος ο κόσμος κλπ, ποιο ποσό ήταν;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Εδόθησαν 12 εκατομμύρια δολάρια προκαταβολή. Εστάλησαν 1,7 και 3 εκατομμύρια από το Λονδίνο για να βουλώσουμε τρύπες, άλλα 3 εκατομμύρια σε μικροποσά κατά το διάστημα των 3 ετών. Μιλάμε για 20 περίπου εκατομμύρια δολάρια τότε το οποίο αποτελούσε για μένα εκ των υστέρων βεβαίως και μετά από μελέτη που έγινε από ξένους που καλέσαμε Νορβηγούς, το μισό της πραγματική αξίας. Δηλαδή αυτά που χάσαμε εμείς στην αρχή αποτελούσαν το 40% της πραγματικής αξία, η οποία πραγματική αξία θα έπρεπε να είναι η μισή.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Σε αυτό το χρονικό διάστημα πήρατε και δάνεια από τις πωλήτριες Τράπεζες;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Πήγαμε από Όμιλο Τραπεζών όπως σας είπα ηγουμένης της CITIBANK η οποία μας γνώριζε από την ναυτιλιακή μας δουλειά και πήραμε δάνειο μάλιστα, το οποίο εγγυήθηκα εγώ και ο γιος μου.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Ύψους περίπου;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: 35 εκατομμυρίων.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Δολάρια.
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Μάλιστα.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Πήρατε και χορήγηση από την Ευρωπαϊκή Κοινότητα;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Καμία.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Δεν υπήρξε επιχορήγηση της ΕΟΚ;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Θα έπρεπε. Σας είπα, κάναμε την αίτηση, μας επαίνεσαν, ενεκρίθη σε 16 ημέρες στην Ευρώπη, μπήκε στο συρτάρι εδώ για 18-19 μήνες.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Όταν κλείσατε φυσικά έμειναν στο δρόμο 2.200 εργαζόμενοι, δεν θυμάμαι πόσοι είναι.
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Λάθος. Εμείς δώσαμε, πληρώσαμε και τον τελευταίο εργάτη. Μάλιστα κουβεντιάσαμε με τον Κωστή και του λέω «παιδί μου, δεν πρέπει να μείνει κανένας εργάτης απλήρωτος›.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Δεν σας ρώτησα αυτό.
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Δεν έμεινε στο δρόμο κανένας. Ξέρω τί με ρωτήσατε. Δεν έμεινε στο δρόμο κανείς.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Απαντήστε μου αν θέλετε σε αυτό. 15 Αυγούστου 1995 κλείνετε το ναυπηγείο.
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Όχι 15, στις 17.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Και πόσες χιλιάδες εργαζόμενοι ......
Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Το παραδίδει.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Ανέστειλε την λειτουργία του.
Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Το είχαν στο σύνολό τους, στην διοίκησή τους.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Ανέστειλε την λειτουργία του. Εν πάση περιπτώσει κατά την δική μου άποψη το έκλεισε, κατά την δική σας .... Πόσοι άνθρωποι έμειναν άνεργοι;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Δεν έμεινε κανένας.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Δηλαδή τί έγιναν;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Δηλαδή εξακολούθησαν να εργάζονται διότι παραδώσαμε το ναυπηγείο στις ιδιοκτήτριες Τράπεζες.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Με συγχωρείτε, το παραδώσατε, συνέχισε να λειτουργεί το ναυπηγείο με τις Τράπεζες ή μπήκε εκείνος ο περιπτεράς – δεν θυμάμαι το όνομά του – ο πρώτος πριν από τον Ταγουλάρη ο οποίος ανέλαβε, αυτός που είχε την ΝΑΥΣΙ την εταιρεία εν πάση περιπτώσει.
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Αυτός δεν ανέλαβε. Αυτός ηθέλησε να το αναλάβει αλλά....
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Αλλά δεν το ανέλαβε και το ανέλαβε μετά ο Ταβουλάρης ο οποίος είπατε ότι ξεκίνησε από μηδενική βάση.
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Ναι.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Δηλαδή έπαιρνε όσους εργάτες ήθελε. Κάποιοι λοιπόν άνθρωποι δεν βρέθηκαν στον δρόμο;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Συγγνώμη, εσείς θέλετε να μείνανε στο δρόμο αλλά τί να κάνουμε που δεν έμειναν. Όταν εμφανίστηκε ο Ταβουλάρης κ. Αγιοστρατίτη εκείνο που έγινε, συμφώνησε ώστε να αποζημιωθούν όλοι, όλοι, να μην χρωστάει τίποτε ως είναι φυσικό και άρχισε από μηδενική βάση εκείνος.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Πείτε μου όταν φύγατε εσείς τί χρέη αφήσατε στο ναυπηγείο αυτό, ύψος ποσού.
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Το ναυπηγείο χρωστούσε σε προμηθευτές και διαφόρους, το ποσό δεν το ξέρω ακριβώς.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Κατά τα στοιχεία αυτά τα οποία δεν ξέρω πώς τα πήρανε από τις διαιτησίες κλπ είναι 18 δις. Χρωστάγατε στο ΕΤΕΜ, στο Ταμείο Μετάλλου;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Υποθέτω ναι.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Ποσό θυμόσαστε;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Όχι.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Στο ΙΚΑ;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Ασφαλώς.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Ακούστε, καλό είναι βέβαια ένας άνθρωπος ο οποίος έχει χρήματα να στέλνει έναν εργάτη του στο Λονδίνο αλλά καλό είναι επίσης και αυτά τα χρήματα τα οποία κρατάει από τους εργαζόμενους, από το μισθό για να τα αποδώσει στο Ταμείο και να παίρνουν την σύνταξή τους να αποδίδονται και να μην παρακρατούνται διότι αυτό λέγεται υπεξαίρεση.
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Συγγνώμη, μπορώ κι εγώ να πω;
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Ότι η παρακράτηση των ασφαλιστικών εισφορών ύψους πολλών δις....
Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Όταν δεν αποδίδονται.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Όταν δεν αποδίδονται αποτελούν υπεξαίρεση.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: (Εκτός μικροφώνου)
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Όταν είστε στην έδρα, όχι εσείς βέβαια τώρα, δεν μπορεί να είστε στην έδρα για τέτοια υπόθεση, αλλιώς τα χαρακτηρίζετε. Τα λέμε εμείς αλλά.....
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Μου επιτρέπετε να πω μια λέξη κ. Αγιοστρατίτη;
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Ναι.
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Επειδή μιλάτε για τα καλά, καλό θα ήταν να ετηρούντο οι συμφωνίες με τις οποίες το παραλάβαμε. Όταν μας εξαπάτησαν και χάσαμε και την τελευταία μας δεκάρα εκεί – και το υπογραμμίζω – και την τελευταία μας δεκάρα ώσπου φτάσαμε... Εγώ κ. Αγιοστρατίτη δεν έγινα δεκτός από τον τότε Υπουργό επί 22 μήνες παρά τα αιτήματά μου γραπτά και προφορικά. Ώστε να του πω και το είπα και γραπτώς ότι αυτό το ναυπηγείο θα κλείσει, δεν μπορούμε αν δεν τηρήσετε τις συμφωνίες.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Κύριε Περατικέ, εσείς έχετε τα παράπονά σας κατά του Ελληνικού Κράτους και το Κράτος όμως.......
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Όχι παράπονα. Εγώ έχω την κατάστασή μου η οποία μιλάει. Δεν έχω μόνο παράπονα.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Έχει και το Κράτος τα παράπονα για την δική σας συμπεριφορά τα οποία μάλιστα μετουσίωσε και σε δικαστικές διεκδικήσεις και ικανοποιήθηκε. Δηλαδή θεωρείτε ότι δεν έπρεπε να πληρώσετε αυτά τα δάνεια; Επειδή είπατε ότι σας πήραν τα σπίτια, για τις εγγυήσεις κλπ. θεωρείτε ότι έπρεπε να πάρετε τα δάνεια και να μην τα εξοφλήσετε αυτά; Ήταν και χαμηλότοκα.
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Εάν εσείς το θεωρείτε αυτό ευχάριστο, εγώ όχι.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: ¶λλο το ευχάριστο και άλλο το νόμιμο.
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Απλώς εγώ είπα τί έγινε. Εγώ δεν ήρθα εδώ για να κλαφτώ. Ήρθα να πω τί έγινε, την αλήθεια. Η αλήθεια είναι ότι εδώ ήρθαμε σε μία απάτη και ένα ψεύδος άνευ προηγουμένου, ότι χάσαμε ότι είχαμε και δεν είχαμε ενώ είχαμε μια τέλος πάντων.....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή απέβη μας είπε από την αρχή ζημιογόνα όλη αυτή η επένδυση. Αυτό είπε.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Ναι, ζημιογόνα. Προσέξτε, από αυτά τα πράγματα που ρωτάω θέλω να βγάλω το εξής συμπέρασμα, ότι εσείς καταβάλλατε μόνο την προκαταβολή των 2 δις, πήρατε δάνεια, πήρατε επιχορηγήσεις.....
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Όχι.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Αφήσατε 18 δις χρέη, αφήσατε το ΙΚΑ και το ΤΕΑΜ απλήρωτα, τα χρήματα των εργαζομένων.
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Αυτά τα λέτε εσείς.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Όλα αυτά υπερβαίνουν τα 100 δις και δεν καταλαβαίνω γιατί είστε και ζημιωμένος από την ιστορία.
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Μιλάτε με δις και τα έχετε και εύκολα.
Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Τώρα σοβαρολογούμε; Τί εντυπώσεις δημιουργούμε;
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Τον ρώταγα για κάποια συγκεκριμένα ποσά κ. Πέτσο.
Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Τα άκουσα όλα και σας παρακολουθώ με θρησκευτική ευλάβεια.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Εγώ κατάλαβα ότι κατέβαλλε μόνο μία προκαταβολή 2 δις. Κατέβαλλε τα υπόλοιπα 8 .....
Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Αυτή την στιγμή δεν έχει ούτε ένα διαμέρισμα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπα ερωτήσεις στον μάρτυρα και το είπα κι εγώ ότι μας δήλωσε ότι ήταν καταστρεπτική αυτή η επένδυση. Από κει και πέρα;
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Τώρα αν δεν έχει ένα διαμέρισμα να μείνει λυπάμαι πολύ. Δεν νομίζω ότι έτσι είναι η κατάσταση. Μην ξεχνάτε ότι οι επιχειρήσεις όλες είναι πτωχευμένες αλλά οι επιχειρηματίες είναι πάμπλουτοι. Εγώ αυτό ξέρω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και όπως δεν πάει καλά αποφασίζει μια Οργάνωση......
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: ¶κουσα και μία διάκριση που έκανε ότι στην Ελλάδα έχει καταστραφεί. Δεν ξέρω έξω στο Λονδίνο. Εδώ έχει καταστραφεί λοιπόν, αλλά αυτό το κλίμα ότι «μας πήραν και το τελευταίο διαμέρισμα›......
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Αλλά αυτά τα δισεκατομμύρια που ρίχνετε εσείς όπως σας αρέσουν, γιατί εγώ δεν ξέρω για τέτοια ποσά, εγώ δεν τα έχω υπόψη. Εκείνο που ξέρω είναι εκείνο που είπα και επαναλαμβάνετε χωρίς πολύ καλή πίστη ότι δώσαμε την προκαταβολή.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: 2 δις.
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Αφήστε τα. Πολλές φορές σας είπα ότι δώσαμε αυτά και πολλά άλλα. Και τα άλλα είναι ότι είχαμε και δεν είχαμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λίγο μας ενδιαφέρουν αυτά.
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Δεν εύχομαι να έρθετε στην κατάσταση την ίδια εσείς ούτε κανένας άλλος.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Εντάξει κ. Περατικέ, δεν είναι τώρα έτσι απλά τα πράγματα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι πάρα πολύ απλά......
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Όχι να μου λέει να πάω στη δική του θέση. Ευχαρίστως πάω αν μου το προτείνει, στην οικονομική θέση εννοώ.
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Έχετε λάθος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή να γίνεται μάρτυρας;
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Όχι μάρτυρας. Λέει «να μην έρθετε στη θέση μου›. Λέω στην οικονομική του θέση ευχαρίστως πάω.
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Έχετε λάθος.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Εγώ ξέρω, σας λέω την ελληνική πραγματικότητα. Οι ελληνικές εταιρείες όλες είναι πτωχευμένες και οι επιχειρηματίες πάμπλουτοι. Αυτό είναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Αγιοστρατίτη, ακούστε να δείτε ο άνθρωπος θέλει δυο πιάτα φαγητό την ημέρα και ένα κρεβάτι να κοιμάται. Ότι παραπάνω έχει περιττό είναι. Γι αυτό μην ζηλεύετε κανενός τη θέση.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Όχι δεν την ζηλεύω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η ευτυχία είναι άλλα πράγματα. Αν έχει χάσει αυτός το παιδί του ας έχει τώρα τα δισεκατομμύρια των δισεκατομμυρίων.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Εγώ δεν προσπαθώ να δικαιολογήσω τίποτα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ είμαι ένας άνθρωπος λιτός και τελείως απλός και σας το λέω για να το ακούσετε όλοι αυτό.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Έγινε πολύ μεγάλη συζήτηση και δεν την άρχισα εγώ αυτή την συζήτηση. ¶λλοι την άρχισαν σε αυτή την αίθουσα. Περί των όρων πώλησης κλπ εγώ την εικόνα την οποία σχηματίζω είναι ότι κατεβλήθησαν 2 δις, εισπράχθηκαν πολύ περισσότερα, πολλαπλάσια δις. Αφέθηκαν χρέη 18 δις. Αυτά τα στοιχεία εκείνος τα επιβεβαιώνει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ερωτήσεις να κάνουμε, τις κάναμε, καταχωρήθηκαν.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Έμειναν και απλήρωτα τα Ταμεία των εργαζομένων. Δεν έχω άλλη ερώτηση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶λλη ερώτηση εκ μέρους κανενός άλλου;
Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, γίνεται το εξής λάθος: η συζήτηση και οι ερωτήσεις που έκανε ο κ.Αγιοστρατίτης μέχρι τώρα στο θέμα των δανείων. Το δάνειο το πήρε η Ανώνυμη Εταιρεία των Ναυπηγείων Ελευσίνας με προσωπικές εγγυήσεις. Δεν είναι δάνεια τα οποία ενθυλάκωσε ο επιχειρηματίας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπε ο άνθρωπος ότι «εγώ τα έχασα όλα›.
Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Ο κ. Αγιοστρατίτης κάνει επίσης κι ένα άλλο λάθος. Το σύνολο των χρεώσεων εις την οικογένεια Περατικού είναι διαγραφές χρεών της επιχείρησης μετά την εξυγίανση από το κράτος, 43 δις. Δεν δολοφονήθηκε όμως το Κράτος. Δολοφονήθηκε ο Κωστής Περατικός. Αυτή είναι η διαφορά.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Εγώ κ. Πέτσο δεν έθεσα καθόλου το θέμα της δολοφονίας. Ο κ. μάρτυς δεν γνωρίζει καθόλου αυτό το θέμα.
Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Το κράτος έκανε την διαγραφή, χάρισε εξυγίανση μέσω του Οργανισμού Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Κατά την άποψή σας έχουμε ένα κράτος «απατεώνα›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μια και τα βάλατε με το κράτος να φέρουμε εδώ και το Νομικό Σύμβουλο του κράτους για κατηγορούμενο.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Ο κ. Εισαγγελέας ο οποίος φροντίζει να προστατεύει τους θεσμούς ας παρέμβει.
Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Εγώ δεν είπα την λέξη «απατεώνας›.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Το είπε ο μάρτυρας. Ας παρέμβει. Εδώ εμείς κινδυνεύουμε να γκρεμίσουμε την Δημοκρατία διότι αμφισβητούμε το έργο της Αστυνομίας. Όταν βέβαια το κράτος εξυβρίζεται με αυτόν τον τρόπο, κανένας δεν βλέπω να παρεμβαίνει. Δεν έχω άλλη ερώτηση κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όλα απαρτίζονται από ανθρώπους και να ξέρετε ότι δεν είναι από την μια μεριά όλοι καλοί και από την άλλη όλοι οι κακοί. Έτσι; Εντάξει.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Θα μας βοηθήσετε λίγο να δώσουμε ένα νόημα σε αυτή την δολοφονία του γιου σας η οποία είναι πάρα πολύ λυπηρή και σας συλλυπούμαι τον ίδιο σαν πατέρα. Εσείς ο ίδιος απ’ ότι κατάλαβα – αν σας ερμηνεύω λάθος σας παρακαλώ να με διορθώσετε – πιστεύετε στην ελεύθερη αγορά;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Ναι.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Πιστεύετε στον περιορισμό του κρατικού παρεμβατισμού, στην οικονομία;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Μάλιστα.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Και στον περιορισμό της οικονομίας σε κρατικά χέρια; Δηλαδή η περισσότερο ανάπτυξη της επιχειρηματικής ελευθερίας και όχι οικονομία κατευθυνόμενη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επειδή ζει ο Γκαλμπρέιθ να σας τον φέρω κι αυτόν εδώ πέρα. Να τον φέρουμε κι αυτόν.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, αυτά είναι τα κίνητρα δυστυχώς. Δεν πήραν το πορτοφόλι του κ. Περατικού όταν τον σκότωσαν, αλλιώς θα μιλούσαμε για άλλες έννοιες. Θα μιλούσαμε για τον φτωχούλη του Θεού αν του παίρνανε το πορτοφόλι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι λίγο μεγαλούτσικος, κοντεύει τα 100 ή τα έφτασε, να τον φέρω κι αυτόν να μας πει για την φιλελευθεροποίηση και όλα.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Έχει κάποιο νόημα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να το δούμε τί νόημα έχει.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Βεβαίως θα το δούμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Οι πεποιθήσεις του οι προσωπικές πάνω στην οικονομία του κ. Περατικού τί να έχει; Ήρθε με έναν πόνο ότι του σκότωσαν τον γιο και δεν μπορεί να καταλάβει γιατί. Αυτός είναι ο πόνος του. Απαντήστε και σε αυτό και θα δούμε.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Εγώ κ. Πρόεδρε πιστεύω....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι εσείς. Εκείνοι, οι άλλοι.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Πιστεύω ότι προσπαθούμε να συμβάλλουμε και εμείς σαν υπεράσπιση και πολύ περισσότερο απ’ ότι διαπίστωσα και η πολιτική αγωγή να κατανοηθεί ακριβώς αυτή τη πράξη. ¶ρα γιατί μας διακόπτετε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν θα σας διακόψω εσάς.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Δύο ερωτήσεις θα κάνω εν πάση περιπτώσει να δημιουργηθεί κάποιος νοηματικός σύνδεσμος σε αυτά τα πράγματα και στα επιχειρήματα που έχουν ακουστεί ως τώρα.
Κύριε μάρτυς, όπως είπατε είχατε μία επιχειρηματική δραστηριότητα αρκετά επιτυχημένη, πολύ επιτυχημένη μέχρις ότου αναλάβατε τα Ναυπηγεία της Ελευσίνας. Ο στόχος σας όταν κάνατε αυτή την επιχειρηματική επιλογή ποιος ήταν;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Έκανα την ανόητη σκέψη κ. Βλάχο να εισηγηθώ στα παιδιά να έρθουν εδώ και μαζί με άλλους να αναλάβουν ένα ελληνικό ναυπηγείο ώστε και τα ναυπηγεία να ανέβουν στο ύψος στο οποίο διεθνώς βρίσκεται σήμερα η ελληνική ναυτιλία.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Το κέρδος ανήκε στους στόχους σας;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Βεβαίως.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Σωστά. Όταν κάνατε αυτή την συμφωνία με το ελληνικό κράτος μιλήσατε για κάποιες δεσμεύσεις του κράτους οι οποίες μάλιστα δεν τηρήθηκαν.
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Πολλές.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Ανάμεσα σε αυτές εάν κατάλαβα σωστά, ήταν υποσχέσεις κρατικών παραγγελιών, υποσχέσεις εξασφάλισης. Είπατε για τα βαγόνια του ΟΣΕ, για κάποια πλοία του Πολεμικού Ναυτικού.
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Εκείνο που θέλω να τονίσω είναι ότι όλες οι περιγραφές ήσαν πλασματικές. Οι συμβάσεις δεν τηρήθηκαν γι αυτό ανέφερα περί απάτης.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Συμφωνώ. Εγώ προσπαθώ να καταλάβω, μιλήσατε λοιπόν για κάποιες κρατικές παραγγελίες υποσχόμενες που δεν τηρήθηκαν, δηλαδή τα βαγόνια του ΟΣΕ 1.200 τον αριθμό και κάποια πλοία του Πολεμικού Ναυτικού όπως επίσης και για μία προώθηση των επιχειρηματικών σας σχεδίων στην Κοινότητα για να λάβετε κάποιες επιδοτήσεις.
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Εμείς πλοία δεν είχαμε. Το σχέδιο στην Κοινότητα είναι ένα σχέδιο τοποθετήσεων που δεν είναι το περισσότερο επιδότηση. Το περισσότερο δίδεται από τον επενδυτή και αυτοί είμαστε εμείς.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Ναι και βεβαίως επιδοτεί η Κοινότητα όπως έχει επιδοτήσει και άλλα ναυπηγεία και στην Γερμανία, την Χαντεβέ έχει επιδοτήσει η Κοινότητα, γνωστά αυτά. Εν πάση περιπτώσει κάνατε εσείς κάποια συμφωνία με τους κρατικούς παράγοντες τότε, τους φορείς για παραγγελίες, για κάποια διευκόλυνση επιδοτήσεων και για χάρισμα κάποιων χρεών που είχαν τα ναυπηγεία.
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Όχι. Αυτό ήταν μέσα στην συμφωνία την αρχική. Δεν μπορείς να πάρεις κάτι και να χρεωστάει 40 τόσο δις. Και αυτό έδειχνε και την επιτυχία του ως κρατικού ναυπηγείου.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Τελικώς κάνω μια παρένθετη ερώτηση, αυτά τα χρέη που ακούμε εμείς οι απλοί πολίτες κ. μάρτυρα τα οποία δημιουργούν οι επιχειρήσεις του κρατικού τομέα και τελικώς χαρίζονται σε κάποιους επιχειρηματίες, εσείς ποιοι πιστεύετε ότι τα πληρώνουν;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Γιατί λέτε ότι χαρίζονται;
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Διότι τα χάριζαν χρέη της επιχείρησης. Θα ήταν η επιχείρηση χωρίς χρέη.
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Δεν τα χάριζαν. Όταν θέλετε να αγοράσετε τούτο το πράγμα και σας πουν ότι κάνει 100 δρχ. αλλά χρωστάει 300 θα το πάρετε; Όχι.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Αν σας πουν όμως ότι δεν χρωστάει μία, θα το πάρετε; Βεβαίως. Εγώ θα το έπαιρνα.
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Κάνει 100 δρχ. δίνω 100 δρχ. και δεν χρωστάει τίποτα.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Αυτά τα δις που χρωστούσαν εκείνη τη στιγμή τα ναυπηγεία της Ελευσίνας, κρατικά ναυπηγεία τελικώς ποιος τα πληρώνει στην αγορά; Χρήματα είναι. Κάπου χρωστάτε σε κάποιους φορείς, σε κάποιους προμηθευτές. Από ποια τσέπη έβγαιναν;
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Πληρώθηκαν τέτοια πάρα πολλά, τεράστια ποσά.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Πληρώθηκαν. Αυτό λέω κι εγώ. Συμφωνώ κ. μάρτυρα.
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Από τους φορολογούμενους.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Μπράβο τα πλήρωσε ο φορολογούμενος. Συμφωνούμε απόλυτα. Διότι από κάποια τσέπη πρέπει να πληρωθούν. Οικονομία είναι. Η οικονομία δεν γεννάει. Η οικονομία κυκλοφορεί το χρήματα.
Μ. ΠΕΡΑΤΙΚΟΣ: Ναι, αλλά όταν έχεις τη γνώμη όπως την έχω εγώ ακόμη και σήμερα ότι είναι καλύτερη η ιδιωτική πρωτοβουλία και με ρωτήσατε πολύ σωστά πριν και σας το επιβεβαίωσα, τότε έκανα την ανόητη σκέψη να το βελτιώσω.
