Τη συνένωση των δικογραφιών που αφορούν τις τηλεφωνικές υποκλοπές το 2004-2005 και το λεγόμενο «σχεδίο δολοφονίας» του πρώην πρωθυπουργού, Κώστα Καραμανλή, εξετάζει η Δικαιοσύνη, καθώς φαίνεται να έχουν εντοπιστεί ενδείξεις πως υπάρχει σύνδεση ανάμεσα στις δύο υποθέσεις.
Σύμφωνα με πληροφορίες, τα στοιχεία των δύο δικογραφιών, που έχουν σχηματιστεί κατ΄αγνώστων δραστών οδηγούν σε ενδείξεις ότι τόσο οι τηλεφωνικές παρακολουθήσεις επιφανών πολιτών με πρώτο τον ίδιο τον τότε πρωθυπουργό, όσο και το αποκαλούμενο «σχέδιο δολοφονίας» του κ. Καραμανλή, αποτελούν περιστατικά που πιθανολογείται πως έχουν «κοινή αφετηρία».
Δικαστικές πηγές φαίνεται να θεωρούν ότι η υπόθεση της παρακολούθησης των κινήσεων του τότε πρωθυπουργού και μελών της οικογένειάς του, που δημοσιοποιήθηκε στον Τύπο με παράθεση εγγράφων της ΕΥΠ και «αναφορές Ρώσων πρακτόρων», αλλά και η παρακολούθηση συνομιλιών τού τότε πρωθυπουργού έχουν ένα βασικό χαρακτηριστικό: Αποτελούν ενέργειες κατασκοπείας σε βάρος κρατικών αξιωματούχων, με κοινό στόχο και στις δύο, τον πρωθυπουργό της χώρας.
Πληροφορίες αναφέρουν ότι βασικός λόγος που οδηγεί στην ενιαία διερεύνηση των δύο υποθέσεων είναι κάποια σοβαρά στοιχεία που οδηγούν στον συμπέρασμα πως οι παρακολουθήσεις τηλεφώνων πολιτικών αξιωματούχων δεν σταμάτησαν το 2005, οπότε αποκαλύφθηκε το παράνομο λογισμικό της εταιρίας Vodafone, αλλά φέρονται να συνεχίστηκαν έως τουλάχιστον το 2007, ενώ δηλαδή πλέον διεξαγόταν ήδη έρευνα για την υπόθεση.
Kατά δικαστικούς κύκλους, η αξιολόγηση δεδομένων που περιλαμβάνονται στην επίμαχη δικογραφία αφήνει επαρκείς ενδείξεις ότι οι καταγραφές τηλεφωνικών συνομιλιών εξακολούθησαν μέσω άλλων -και όχι απαραίτητα τηλεφωνικών- εταιρειών. Κάτι τέτοιο, όπως λέγεται έντονα στα δικαστήρια, προέκυψε χωρίς αμφιβολία από άρσεις του τηλεφωνικού απορρήτου συγκεκριμένων προσώπων, που διατάχθηκαν από την ανάκριση.
Παράλληλα, πληροφορίες αναφέρουν ότι μεταξύ των συνομιλιών τού πρώην πρωθυπουργού με υψηλότατους ξένους αξιωματούχους, που είχαν υποκλαπεί, κάποιες αφορούσαν θέματα ενεργειακής πολιτικής και αντίστοιχων έργων που τότε η κατασκευή τους βρισκόταν σε προχωρημένες συζητήσεις μεταξύ των εμπλεκόμενων χωρών. Το ενδεχόμενο αυτό «δένει» επιπλέον τις δύο δικογραφίες.
Αντίστοιχα μαρτυρικές καταθέσεις πολιτικών προσώπων ενώπιον του 3ου Τακτικού Ανακριτή, που χειρίζεται τη δικογραφία για τις καταγγελίες περί «σχεδίου δολοφονίας», αλλά και άλλες ανακριτικές ενέργειες φαίνεται να ενισχύουν την υποψία ότι με τη δημοσιοποίηση του «σκανδάλου των τηλεφωνικών υποκλοπών» δεν σταμάτησε η «κατασκοπεία».
Σημειώνεται ότι για την υπόθεση των τηλεφωνικών υποκλοπών ασκήθηκε τον Σεπτέμβριο του 2010 ποινική δίωξη για «απόπειρα διακεκριμένης κατασκοπείας» κατά παντός υπευθύνου.
Το 2007 η υπόθεση των υποκλοπών είχε μπει στο αρχείο, καθώς η ανάκριση που είχε διενεργηθεί δεν είχε καταφέρει να εντοπίσει τους δράστες και τις παραμέτρους της υπόθεσης. Ωστόσο, το 2010, η υπόθεση ανασύρθηκε από το αρχείο.
Η νέα διερεύνηση της υπόθεσης εντόπισε στοιχεία για τη χρήση συγκεκριμένων κινητών τηλεφώνων που εμπλέκουν στην υπόθεση υπαλλήλους ξένης πρεσβείας στην Αθήνα. Πρόκειται για ένα «ύποπτο» κινητό τηλέφωνο που χρησιμοποιούνταν από υπαλλήλους της συγκεκριμένης πρεσβείας, το οποίο αγοράστηκε μαζί με άλλα τρία καρτοκινητά από κατάστημα στην Ακτή Μιαούλη, στον Πειραιά, από πρόσωπο που είχε δηλώσει ψευδή στοιχεία. Εντοπίστηκαν, επίσης, και άλλοι «ύποπτοι» τηλεφωνικοί αριθμοί σε άλλη χώρα, που επικοινώνησαν με τα καρτοκινητά - «σκιές» των υποκλοπέων στην Ελλάδα.
Η δικογραφία που αφορά τις καταγγελίες για «σχέδιο απόπειρας δολοφονίας του Κ. Καραμανλή» εκκρεμεί από τον Μάρτιο του 2012 σε τακτικό ανακριτή μετά την άσκηση ποινικής δίωξης κατά αγνώστων δραστών για τα αδικήματα των «προπαρασκευαστικών πράξεων εσχάτης προδοσίας», «διατάραξης ομαλής λειτουργίας του Πολιτεύματος» και «αποστέρησης του πρωθυπουργού από την ενάσκηση της εξουσίας, που του παρέχει το Σύνταγμα».
Υπενθυμίζεται ότι οι καταγγελίες αφορούν έγγραφο των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών προς την ΕΥΠ, που δημοσιεύθηκε σε εβδομαδιαίο έντυπο, σύμφωνα με το οποίο, υπήρχε οργανωμένο σχέδιο δολοφονίας του Κώστα Καραμανλή, λόγω της ενεργειακής πολιτικής τής τότε κυβέρνησης.
Πηγή: ΑΜΠΕ
