ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 2 ΜΑΪΟΥ 2003
ΔΙΚΗ 17Ν
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 2 ΜΑΪΟΥ 2003
ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΕΩΣ: 09:00
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ΜΙΧΑΗΛ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ
Β' ΜΕΡΟΣ
11:15 – 12:30
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γι’ αυτό τα ρωτάμε. Εκτός αν δεχόμαστε μόνο τη θεωρία του χάους και όχι τίποτε άλλο. Γιατί κι αυτή της Φυσικής είναι η θεωρία, όχι δική μας. Ελάτε κ. Βλάχο, ασκήστε τα καθήκοντα σας.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Το γεγονός αυτό, ότι η σφαίρα προσέκρουσε στο τζάμι σε ύψος 1,20 μέτρου από πού το γνωρίζετε και το καταθέτετε;
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Η Αστυνομία μου το είπε. Από την Αστυνομία.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Σας το είπε;
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Ναι, βέβαια. Εγώ δεν ήμουν σε θέση να μετρήσω που πήγε το τζάμι.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Τότε δεν προκύπτει από πουθενά. Εγώ έψαξα να βρω κάτι, δεν προκύπτει. Εσείς το καταθέτετε. Εσείς πέσατε κάτω. Πόσους αντιληφθήκατε συνολικά εσείς ως δράστες; Πόσα άτομα;
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Τον κύριο που με πυροβόλησε και τον κύριο που μπήκε μέσα στην Τράπεζα.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Δύο.
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Ναι.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Κανέναν άλλον.
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Κανέναν.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν υπάρχει τίποτα άλλο, πηγαίνετε στο καλό.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Όχι βέβαια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αφού δεν βλέπετε; Εγώ φταίω;
Β.ΚΑΡΥΔΗΣ: Συμπληρωματικά για να καταλάβω κ. μάρτυς, επειδή με την απόσταση ρωτηθήκατε αρκετές φορές και δεν είναι σαφές σε μένα τουλάχιστον τι απόσταση από τη τζαμαρία, όταν τον είδατε εν πάση περιπτώσει, είχε ο δράστης;
Α. ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Έτσι όπως καθόταν μπροστά από την κολώνα που σας είπα, που είναι στο πεζοδρόμιο, αν υποθέσουμε ότι εδώ πέρα είναι η τζαμαρία η κολώνα περίπου είναι εδώ, ας υποθέσουμε ότι εδώ είναι η κολώνα, εγώ ήμουν περίπου εδώ.
Β.ΚΑΡΥΔΗΣ: Είπατε ότι αυτό ήταν αυτόματο όπλο, σαν αυτά που έχουν οι φρουροί της Τράπεζας έχετε πει. Είχε κάποια ειδική σύσταση αυτό το κρύσταλλο της Τράπεζας;
Α.ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Όχι απ’ ότι ξέρω όχι, ένα χοντρό κρύσταλλο, κανονικό όμως, δεν είχε κάποια ειδική σύσταση, απ’ ότι ξέρω.
Β.ΚΑΡΥΔΗΣ: Στρατό έχετε πάει, έχετε κάποιες στοιχειώδεις γνώσεις όπως όλοι μας.
Α.ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Βεβαίως.
Β.ΚΑΡΥΔΗΣ: Αν πυροβολήσω με αυτόματο, από τέτοια απόσταση που λέτε, εγώ δεν θέλω να αμφισβητήσω την αξιοπιστία σας, είναι θέμα μνήμης είναι η ταραχή εκείνη τη στιγμή, γιατί απ’ ότι κατάλαβα εσείς χτυπηθήκατε χωρίς να έχετε δει; Έτσι δεν είναι, αυτό έχω καταλάβει.
Α.ΒΕΧΛΙΔΗΣ Ναι.
Β.ΚΑΡΥΔΗΣ: Αν λοιπόν πυροβολήσω με αυτόματο από μια απόσταση όπως την λέτε τριών μέτρων κάτι τέτοιο, θ’ αφήσει μια τρύπα μόνο στην τζαμαρία ή θα την διαλύσει, τι λέτε;
Α.ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Τώρα υποθετικά επειδή μου το λέτε και εσείς έτσι, υποθετικά θα σας απαντήσω, είναι ανάλογα και με το όπλο.
Β.ΚΑΡΥΔΗΣ: Αυτό λέω, με ένα αυτόματο.
Α.ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Το διαμέτρημα ήταν μικρό, η σφαίρα ήταν τόση για παράδειγμα που μου βγάλανε εμένα ήταν τόσο το κυρίως σώμα.
Β.ΚΑΡΥΔΗΣ: Ποια είναι η γνώμη σας; Εάν πυροβολήσω τώρα εγώ εδώ, θα μείνει μια τρύπα ή θα διαλυθεί; Τι λέτε;
Α.ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Δεν έχω γνώση όπλων, ή τεχνικών θεμάτων.
Β.ΚΑΡΥΔΗΣ: Θα σας πω ευθέως πού κατατείνω, γιατί έχετε μια λογική αν θέλετε επιχειρησιακή γι’ αυτό το λέω. Είναι ένας άνθρωπος έξω από την τράπεζα ο οποίος τι κάνει; Προφανώς περιφρουρεί τους συντρόφους του έτσι δεν είναι, μην συμβεί κάτι. Θέλει για κάποιο λόγο να σας εξουδετερώσει εσάς, δεν είναι λογικό να έρθει όσο το δυνατόν πιο κοντά σας; Αυτό ρωτάω.
Α.ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Να έρθει κοντά στην τζαμαρία ας το πούμε έτσι, αυτό εννοείτε;
Β.ΚΑΡΥΔΗΣ: Δηλαδή κατατείνω και θέλω να μου πείτε μήπως αυτή η εκδοχή είναι πιο λογική, μήπως ακούμπησε πάνω στη τζαμαρία, δηλαδή το πιο κοντινό σε σας σημείο, το αυτόματο; Αυτό ρωτάω;
Α.ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Εγώ τον είδα σε εκείνο το σημείο μπροστά από την κολώνα, δεν ήταν κοντά στην τζαμαρία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ορίστε κυρία Κούρτοβικ
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Να σας ρωτήσω κύριε μάρτυς, είπατε ότι υπάρχει μια τέτοια απόσταση από την τζαμαρία, περίπου 3,5 μέτρα λέω εγώ ότι είναι αυτά, κάπου από την τζαμαρία μέχρι την κολώνα.
Α.ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Μέχρι εμένα.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Μισό λεπτό, από την τζαμαρία μέχρι την κολώνα σας ρωτούσε ο συνάδελφος.
Α.ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Όχι σας είπα, από εκεί πέρα που ήμουν εγώ και έχει ξεκινήσει η τζαμαρία, γύρω στα δυο μέτρα είναι η κολώνα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχω κάνει και εγώ ένα σχεδιάγραμμα με βάση αυτά που έχει πει, να σας το υπενθυμίσω;
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Για να μην ταλαιπωρηθούμε να ρωτήσω εάν υπάρχει σχεδιάγραμμα, στη δικογραφία εάν υπάρχει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι, όχι, εγώ έκανα ένα σχεδιάγραμμα ότι είπε ο μάρτυς. Είπε ότι εγώ απείχα από την τζαμαρία δυο μέτρα και αυτός που με πυροβόλησε άλλα δυο από εκεί. Και λέει εδώ, δικό μου είναι αυτό το σχεδιάγραμμα, εκείνος πυροβόλησε από ογδόντα πόντους και έφθασε στο 1.40, αλλά η σφαίρα πήγε μετά λέει προς τα κάτω, τι να πω και εγώ τώρα, είναι περίεργα λίγο φαινόμενα.
Α.ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Μια συνολική απόσταση γύρω στα τέσσερα μέτρα είπα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Συνολική απόσταση δυο και δυο μας είπε.
(Διαλογικές Συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι να πω έτσι είπε αυτός.
Α.ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Έτσι μου είπαν στην αστυνομία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το έχει πει και στην κατάθεσή του;
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Όχι κύριε Πρόεδρε, δεν προκύπτει από κανένα άλλο στοιχείο, γι’ αυτό ζητάμε εάν υπάρχει έκθεση αυτοψίας.
Α.ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Το έχω πει στην κατάθεσή μου, απ’ ότι μου είπαν από την αστυνομία.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν υπάρχει. Η σφαίρα ρίχτηκε απέξω ναι, αλλά δεν έχουμε κανένα άλλο στοιχείο.
Α.ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, διευκρίνισα ότι, απ’ ότι μου είπαν από την αστυνομία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η αστυνομία όμως έπρεπε να κάνει μια έκθεση εκεί να μας τα λέει.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εάν κυρίως έχει την άποψη ότι υπάρχει θέμα απόπειρας ανθρωποκτονίας όφειλε να έχει κάνει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να μας φέρει και τον φάκελο, μήπως δεν είναι στα αναγνωστέα για να το δούμε.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν το έχουμε ούτε εμείς, κανένας συνήγορος δεν το έχει στα χαρτιά του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ένα λεπτό, είπαμε να μας φέρει ολόκληρο το φάκελο.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Τότε ίσως θα έπρεπε να περιμένουμε και να δούμε να ελέγξουμε αυτά τα στοιχεία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ρωτήστε εσείς και θα τα δούμε εμείς.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Αυτό που σας είπαν κύριε μάρτυς, εάν η σφαίρα κλπ εξοστρακίστηκε μάλλον και όλα αυτά, άλλαξε κατεύθυνση, σας το είπε ειδικός πραγματογνώμονας, ή σας το είπε ένας αστυνομικός εκεί στην κουβέντα επάνω; Σας το είπε ως συνέπεια μιας μελέτης, ή σας το είπε στην κουβέντα επάνω;
Α.ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Αυτό δεν το ξέρω.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ούτε ξέρετε εάν αυτός που σας το είπε, ήταν ένας αστυνομικός απλός του γραφείου που έκανε ανακρίσεις, ή εάν ήταν ειδικός πραγματογνώμονας;
Α.ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Ήταν ένας κύριος που ήρθε την επόμενη ημέρα της εγχείρισης που έκανα και μου πήρε κατάθεση στο νοσοκομείο και μου είπε ότι ήταν της Αντιτρομοκρατικής.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Υπαστυνόμος Β’ Μποτζιάλας Κωνσταντίνος. Της Αντιτρομοκρατικής σας είπε;
Α.ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Έτσι μου είπε, δεν ξέρω τι να σας πω.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Να ξανάρθω λίγο στην τοπογραφία της τράπεζας κύριε Βεχλίδη γιατί ομολογώ ότι κάτι μου λείπει. Έχει μια πρόσοψη η τράπεζα, προς την Χρεμωνίδου; Έχει και άλλη πρόσοψη ή μια μόνη; Είναι γωνία;
Α.ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Όχι, όχι, είναι τζάμι.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Είναι τζαμαρία όλο το μπροστινό μέρος?
Β.ΜΑΡΚΗΣ: (Εκτός μικροφώνου)?από το πόδι του αφαιρέθηκε μολύβδινο παραμορφωμένο θραύσμα βολίδας πυροβόλου όπλου βάρους 2,33 γραμμαρίων. Και λέει ο ειδικός που τα εξέτασε: Εκτιμάται ότι προέρχεται από μολύβδινο πυρήνα επενδεδυμένης βολίδας, η οποία λόγω σφοδρής πρόσκρουσής της με μεγάλη κινητική ενέργεια σε σκληρή επιφάνεια, θραυσματοποιήθηκε. Λόγω της παραμόρφωσης και του μεγέθους του, δεν μπορεί να προσδιοριστεί μετά βεβαιότητας το διαμέτρημα της βολίδας από την οποία προέρχεται.› Και συνδυάζεται στη συνέχεια, συνεχίζει την εξέταση τον κάλυκα που βρέθηκε στο πεζοδρόμιο.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Τι κάλυκας είναι;
Β.ΜΑΡΚΗΣ: Είναι 12 Ιανουαρίου έκθεση πραγματογνωμοσύνης, συντάκτης – αστυνόμος Βασίλειος Παπαπαύλου, αριθμός πρωτοκόλου 3022/137924β. Αυτά είναι. Η οποία έχει αναγνωστεί, βεβαίως πριν από μέρες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αλλά για κοιτάξτε σας παρακαλώ την φωτογραφία εκεί, μήπως βρούμε κανένα στοιχείο.
Β.ΜΑΡΚΗΣ: Από δε την διαβιβαστική αναφορά, δεν προκύπτει ότι συνοδεύεται από εκθέσεις αυτοψίας κύριε Πρόεδρε.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ναι όντως αυτό μπορούμε να το δούμε στο σχολιασμό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για δείξτε σας παρακαλώ τώρα?
(Διαλογικές συζητήσεις)
Α.ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Εδώ είναι τα ταμεία, εγώ βρισκόμουν ακριβώς σ’ αυτό το σημείο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για να σας δώσω κύριε μάρτυς και άλλες φωτογραφίες. Ορίστε πάρτε αυτό. Όσες έχουν σχέση σας τις θέτω υπόψη για να διερευνήσετε την υπόθεση και εσείς καλύτερα, να τις δει όλες ο κ. μάρτυς και να μας πει την γνώμη του.
Για να δούμε την φωτογραφία με την τρύπα από την σφαίρα σας παρακαλώ πολύ.
(Διαλογικές Συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εδώ είναι κύριε μάρτυς η τρύπα από την σφαίρα; Πόσο είναι από το έδαφος, πόσο την υπολογίζετε; Πού ξέρετε από την Τράπεζα και ξέρετε γενικώς. Για πείτε μου λοιπόν εδώ, τι ύψος βλέπετε να είναι εδώ;
Α.ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Σας είπα, αυτό για την είσοδο της σφαίρας μου το είπαν δεν είδα εδώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εκεί όμως όπως την βλέπετε, σε τι ύψος φαίνεται να είναι;
Α.ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Περίπου σε αυτό το ύψος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σε τούτο εδώ, που με ενδιαφέρει εμένα, φαίνεται ότι σ’ αυτό το ύψος το 1.20 φαίνεται στις φωτογραφίες που του επεδείχθηκαν. Έτσι λέει ο μάρτυς, έτσι το υπολογίζω εγώ, λέει ο μάρτυς. Και έτσι τώρα που το βλέπω, έτσι το υπολογίζω, λέει ο μάρτυς.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Η απόσταση αυτή από την κολώνα την εξωτερική, μέχρι την εσωτερική της τράπεζας, αυτό δεν μας είπατε; Εδώ καθόσαστε. Εδώ την βλέπετε.
Α.ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Να είναι 2 με 2,5 μέτρα, δεν είναι παραπάνω. Πηγαίνετε να το δείτε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μάλιστα. Είναι 2, 2,5 μέτρα έτσι είπε ο μάρτυς.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: (Εκτός μικροφώνου)?είναι 3 με 4 μέτρα. Θέλω να υπολογίσουμε λίγο τις διαστάσεις.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να τις υπολογίσουμε αν έχουνε και αυτές σημασία.
Α.ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Είπα ότι η συνολική απόσταση ήταν περίπου στα 4 μέτρα. Εγώ μπορεί να ήμουν και λίγο πιο κοντά, δεν θυμάμαι ακριβώς. Πάντως η κολώνα φαίνεται ξεκάθαρα.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Είναι η σφαίρα αυτή εδώ;
Α.ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Ναι.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: (Εκτός μικροφώνου)
(Διαλογικές Συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λέτε εσείς κυρία Κούρτοβικ γύρω στους ογδόντα πόντους, τι να πω εγώ, μήπως ήμουν εκεί; Εκείνοι που έπρεπε να τα μετρήσουν δεν τα μετρήσανε, τι να ψάχνουμε. Ορίστε άλλη ερώτηση.
Ελάτε παρακαλώ.
Β.ΚΑΡΥΔΗΣ: Α ο όποιος αυτός που είναι και το λογικό και νομίζω ότι κάνω μικρό σχολιασμό δεν πειράζει πιστεύω, επιχειρησιακά το ασφαλέστερο, ακούμπησε πάνω στην τζαμαρία ήταν πάρα πολύ κοντά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι αλλά δεν το λέει ο μάρτυρας, τι να κάνω εγώ; Δεν ήμασταν εμείς εκεί, πηγαίνετε στο καλό και βλέπουμε.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Θα ήθελα να σας ρωτήσω κύριε μάρτυς, δέχεστε μια σφαίρα στο πόδι, από το πλάι.
Β.ΜΑΡΚΗΣ: Να σας βοηθήσω πριν ολοκληρώσουμε κάτι άλλο, κύριε Πρόεδρε παρατηρώ στη φωτογραφία, χτύπησε κοντά στο σημείο που είναι το αυτόματό σας;
Α.ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Ναι, ναι.
Β.ΜΑΡΚΗΣ: Έχουμε δίπλα ακριβώς μια εικόνα ?.ελάτε να δείτε, θα μας βοηθήσετε να δούμε ποιο είναι το ύψος. Δίπλα δεξιά έξω, σε απόσταση 30 περίπου εκατοστών από την σφαίρα. Είναι στο ύψος του πληκτρολογίου περίπου, αυτού που πληκτρολογούμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λοιπόν οι προβολές είναι διαφορετικές πάντως. Τι να πει ο μάρτυς, τελειώσαμε μ’ αυτά πάντως. Αν έχετε ερωτήσεις να του κάνετε, αλλιώς να τον διώξομε.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ήθελα να ρωτήσω, σε ποιο σημείο δέχεστε την σφαίρα; Και ακούτε ταυτόχρονα, είπατε πριν, να πέφτουν οι τζαμαρίες. Την ίδια στιγμή δηλαδή που κάποιος σας πυροβολεί, πέφτει η βαριοπούλα πάνω στο τζάμι, είναι ταυτόχρονο αυτό όπως το περιγράψατε πριν από λίγο εδώ;
Α.ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Είναι σχεδόν ταυτόχρονο.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Αυτόν που τραβάει τον ήχο της σφαίρας, τον ακούτε;
Α.ΒΕΧΛΙΔΗΣ: ¶κουσα ένα μπαμ. ¶κουσα ένα μπαμ και αισθάνθηκα το κάψιμο ταυτόχρονα.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Την βαριοπούλα πότε την ακούσατε;
Α.ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Γυρίζω και κοιτάζω έτσι, και ακούω την βαριοπούλα, γιατί ήμουν και λίγο θολωμένος εκείνη την ώρα για να κοιτάξω και την βαριοπούλα.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Έχω την περιέργεια τώρα να μου πείτε. Εγώ δέχομαι ότι κάτω από τέτοιες συνθήκες, τραυματίας είστε, δέχεστε μια σφαίρα, δεν μπορεί ένας άνθρωπος να έχει εποπτεία του χώρου, κατ’ εμέ τώρα δεν ξέρω. Ούτε μπορούμε να έχουμε απαίτηση να έχει εποπτεία. Αλλά την ώρα που γυρίζετε, ακούτε τον ήχο της βαριοπούλας, τι τραβάει το μάτι σας, την βαριοπούλα, ή ο ένας που κάθεται έξω;
Α.ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Ο ένας που κάθεται έξω.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Τι σας έπειθε ότι είχε πυροβολήσει αυτός;
Α.ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Εκείνος με σημάδευε ακόμα και μάλιστα και τον κοίταξα?
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Πώς σας σημάδευε κύριε μάρτυς; Τραυματίζετε και γυρίζετε.
Α.ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Και κοιτάζω έτσι, ακριβώς όπως σας βλέπω εσάς και αναρωτιέμαι ?
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Μήπως αναπληρώνετε τα κενά με την φαντασία σας λίγο;
Α.ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Όχι καμία φαντασία δεν έχω.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Είναι ανθρώπινο αυτό που σας λέω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ανθρώπινο αλλά δεν είναι για τον μάρτυρα, λέει όχι δεν τα αναπληρώνω. Αυτό το λέει για σας και για μένα.
Β.ΚΑΡΥΔΗΣ: Μια τελευταία ερώτηση κύριε Πρόεδρε. Είπατε κύριε μάρτυς ότι αναγνωρίσατε τον κ. Κουφοντίνα από την φωτογραφία αυτή. Δεν είχε κανένα δηλαδή ίχνος μεταμφίεσης;
Α.ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Όχι κανένα.
Β.ΚΑΡΥΔΗΣ: Καλώς.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εάν μου επιτρέπετε, κύριε Πρόεδρε. Να πω ότι από την αρχική του κατάθεση, περιγράφει το άτομο το οποίο είδε έξω από την Τράπεζα, σαν ένα άτομο ύψος 1.65 γεροδεμένο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι ο κ. Κουφοντίνας γεροδεμένος και 1.60; Πόσο είστε κύριε Κουφοντίνα σε ύψος; Μετρίως μέτριος.
Α.ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Στο δικό μου το ύψος.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Πόσο ύψος έχετε κύριε μάρτυς;
Α.ΒΕΧΛΙΔΗΣ: 1.65, 1.68, 1.70 εκεί πέρα.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: 1.65, 1.68, 1.70, είναι μεγάλη διαφορά από το 1.65 μέχρι το 1.70. Εγώ ρωτάω το 1.65?
Α.ΒΕΧΛΙΔΗΣ: 1.68.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: 1.68 είστε εσείς, και λέτε επομένως ότι ήταν ένας άνθρωπος κοντύτερος από σας.
Α.ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Ή στο ίδιο ύψος.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ή το πολύ στο ίδιο ύψος, ο κ. Κουφοντίνας είναι κοντύτερος από σας ή στο ίδιο ύψος; Έτσι όπως τον βλέπετε εδώ; Κοιτάξτε τον, είναι κοντύτερος ή ίσος με σας;
Α.ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Είναι λίγο ψηλότερος
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εδώ όμως τον περιγράφετε κοντύτερο.
Α.ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Είναι και μια απόσταση
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Την απόσταση όμως δεν την επικαλείστε για να πείτε ότι, μου φάνηκε, ότι νομίζω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι να κάνουμε αφού θέλει να τον ρωτάει.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κύριε Πρόεδρε ναι, θέλω να τον ρωτάω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν μπορώ εγώ να πω στην κα Κούρτοβικ να μην ρωτάει, είναι μέσα στο θέμα.
Α.ΒΕΧΛΙΔΗΣ: Είναι ακριβώς τόσο;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το πόσο ωφελεί ή όχι, αυτή η ίδια ξέρει, εμείς δεν ξέρουμε ακόμα.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εάν έχετε σχηματίσει βεβαιότητες κύριε Πρόεδρε, προτού ρωτήσουμε, είναι προφανές ότι δεν μπορείτε να ξέρετε?.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπα, ότι εμείς δεν ξέρουμε. Πιστεύω ότι εσείς θα ξέρετε τι έχει γίνει, φαντάζομαι.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εγώ επιμένω να διαβάσω το σχετικό απόσπασμα, να θεωρηθεί, να περιληφθεί στα πρακτικά και λέω ότι περιγράφει έναν άνθρωπο?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εμείς που να ξέρουμε κυρία Κούρτοβικ; Τους μάρτυρες εδώ ακούμε και ότι μας λένε τα ελέγχουμε.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εσείς έπρεπε να τα ρωτήσετε αυτά κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν τα ρωτάμε εμείς; Κυρία Κούρτοβικ, το δικαίωμα υποβολής ερωτήσεων το έχετε εσείς. Εγώ έχω υποχρέωση να υποβάλω ερωτήσεις.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ακριβώς γι’ αυτό λέω ότι έπρεπε να ρωτήσετε και ακριβώς γι’ αυτό εσείς μου λέτε, ότι δεν καταλαβαίνετε γιατί ρωτάω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εάν γινόσαστε και εσείς Πρόεδρος Εφετών θα τα ρωτάγατε αλλιώς φαίνεται. Εγώ σας λέω ότι δεν θα μπορούσαν να περάσουν όλες οι ερωτήσεις από το μυαλό σας. Γι’ αυτό έχουμε και την υπεράσπιση να ρωτάει τα πάντα.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Γι’ αυτό έχουμε διαδικασία κύριε Πρόεδρε. Και γι’ αυτό επιμένω ότι εάν προτού ακούσετε την υπεράσπιση, σχηματίζετε γνώμη και δεν μπορείτε να καταλάβετε, σε τι μπορούν να ωφελήσουν οι επόμενες ερωτήσεις της υπεράσπισης, έχουμε πρόβλημα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας είπα εγώ, ότι εάν νομίζετε εσείς ότι ωφελούν, να τις κάνετε. Εσείς αξιολογείτε, εγώ θα αξιολογήσω; Θα σας κάνω λογοκρισία;
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ακριβώς, θεωρώ ότι ωφελεί εμένα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κάντε τις λοιπόν, σας απαγόρευσα καμία ερώτηση;
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Θεωρώ ότι ωφελεί εμένα, για να αξιολογώ την αξιοπιστία των μαρτύρων?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κάπως σας αρέσει σήμερα η σύγκρουση, αλλά δεν πειράζει, εγώ δεν ακολουθώ.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν πήρα πολλές φορές το λόγο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι. Αλλά να ρωτάτε και όχι να τα βάζετε με το δικαστήριο γιατί δεν ρώτησε εκείνα που θέλετε να ρωτάτε εσείς.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Επειδή μου κάνατε παρατήρηση και είπατε, σε τι ωφελούν;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι εάν νομίζετε εσείς, είπα αυτό, εάν νομίζετε ότι ωφελούν τον πελάτη σας, να τα ρωτάτε.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εγώ προσπαθώ να αναδείξω ζητήματα από τις καταθέσεις των μαρτύρων, τα οποία εσείς πρέπει να κρίνετε εάν ωφελούν ή όχι. Εάν με αντιμετωπίζετε έτσι, δεν υπάρχει λόγος να ρωτάω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας αντιμετωπίζω, όταν σας λέω, ότι νομίζετε ότι ωφελούν τον πελάτη σας να τα ρωτάτε; Και σας αντιμετωπίζω αρνητικά μ’ αυτό; Αρνητικά θα ήταν να σας πω, δεν ωφελούν κυρία οι ερωτήσεις, σταματήστε τις. Σας είπα εγώ κάτι τέτοιο;
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Αυτή ήταν η έννοια της παρατήρησής σας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν νομίζω.
Ι.ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Η έννοια ήταν σαφής και ήταν αυτή και εγώ επιμένω να ρωτήσω, γιατί δεν αφορά το Δικαστήριο, μια διαφορά δέκα πόντων και όγκου στην κατάθεση ενός μάρτυρα, όταν πρόκειται για ένα μάρτυρα, ο οποίος για ένα δέκατο του δευτερολέπτου, βλέπει έναν άνθρωπο την ώρα που πέφτει κάτω χτυπημένος. Και την ίδια στιγμή που γκρεμίζεται η τζαμαρία της Τράπεζας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αφού τα λέει έτσι, τι να κάνουμε;
(Διαλογικές συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μου αρέσει που γελάτε! Αυτό είναι το καλό, δεν χάνετε την καλή σας διάθεση.
Ο κ. Κουφοντίνας έχει τον λόγο.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Δυο λόγια μόνο για δύο διαφορετικά ζητήματα. Πρώτα γι’ αυτό που με ρώτησε ο κ. Εισαγγελέας. Κανονικά δεν είχα λόγο να απαντήσω, θα το πω όμως. Είναι προφανές κατ’ αρχήν τι έγινε γιατί εκτός από όλα τα άλλα και από τις θεωρίες, υπάρχει και η κοινή λογική. Υπάρχει ένας ταμίας ο οποίος δέχτηκε ένα πυροβολισμό, μαθαίνει μετά ότι αυτός που τον πυροβόλησε είναι ο Κουφοντίνας κι έρχεται εδώ και το αναγνωρίζει.
Είναι προφανές όμως ότι δεν έχουν γίνει τα πράγματα όπως τα λέει. Θα πω με την κοινή λογική: δηλαδή πιο λογικό μου φαίνεται από το να ξεκινήσει μια σφαίρα 2 μ. από το τζάμι να χτυπήσει στο τζάμι, να αλλάξει πορεία και όλως τυχαίως να τον πετύχει στο πόδι, από αυτή την εκδοχή πιο λογικό μου φαίνεται να είναι το όπλο σε επαφή με το τζάμι –έτσι εξηγείται και το ύψος της σφαίρας- και να τον πετύχει πραγματικά εκεί που σκόπευε ο δράστης. Η κοινή εμένα αυτό που λέει.
Επίσης, για να στηρίξω αυτή την άποψη, θα πω και για τον προηγούμενο μάρτυρα και γι’ αυτόν, ότι με αναγνωρίζουν ακριβώς όπως είμαι τώρα. Θέλω να σας πω ότι εκεί που έγινε η ενέργεια αυτή, είναι περίπου ίσως και λιγότερο από 100 μ. από το σπίτι που κρατούσε η Οργάνωση στη Δαμάρεως. Δαμάρεως και Φρήνης.
Δηλαδή πρέπει να αποφασίσετε τελικά τι ήμασταν: Ήμασταν ικανοί ή ανίκανοι επιχειρησιακά; Δηλαδή ομολογώ ότι εγώ έχω πάει στο σπίτι, πήγαινα στο σπίτι της Δαμάρεως, κινιόμουν συνεχώς δηλαδή στην περιοχή εκείνη και εκείνο το χρονικό διάστημα να εμφανίζομαι πάλι σε μια ληστεία, ακριβώς όπως ήμουν! Να μην πω και για το άλλο που μου έχουν προσάψει το «φαρμακοχέρης› που δεν μπορεί να υπολογίσει και να πετύχει, κατά τύχη δηλαδή ενώ ήθελε να σκοτώσει τον ταμία!
Θα μπω λίγο πάλι στα χωράφια σας, στη δικονομία. Η δικονομία σας καθιερώνει την αρχή της απόδειξης η οποία γίνεται μέσα στην ακροαματική διαδικασία, κυρίως από τους μάρτυρες. Αυτό, από ό,τι βλέπετε δεν σας προκύπτει. Δεν προκύπτει και λογικά διότι οι μάρτυρες οι οποίοι είναι πραγματικά αξιόπιστοι κι έρχονται να καταθέσουν με την παρέλευση τόσο χρόνου δεν μπορούν να στηρίξουν με βεβαιότητα.
Από την άλλη έρχονται ψευδομάρτυρες οι οποίοι είναι στημένοι κανονικά, καθοδηγούμενοι, με καταμερισμό εργασίας, με μια φοβερή προϊούσα και διαμεσολαβημένη μνήμη ν’ αναγνωρίζουν 100%.
Εσείς δεν μπορείτε να στηρίξετε την κατηγορία σε αυτές τις μαρτυρίες και γι’ αυτό καταφεύγετε είτε σε έξυπνες, είτε ατζαμίδικες προσπάθειες να αποσπάσετε δηλώσεις αυτο-ενοχοποίησης.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η κ. Εισαγγελεύε έχει τον λόγο.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Στο άρθρο 178 του Κ.Ποιν.Δ. διαλαμβάνει τα εξής: κυριότερα αποδεικτικά μέσα της ποινικής διαδικασίας είναι:
1. Οι ενδείξεις
2. Η αυτοψία
3. Η πραγματογνωμοσύνη
4. Η ομολογία του κατηγορουμένου
5. Οι μάρτυρες.
Στη δικονομία ιεραρχικώς ως προς την αποδεικτική διαδικασία φέρνει τους μάρτυρες εις την πέμπτη θέση και τα έγγραφα. Κύριοι Δικαστές δεν διαφεύγει από τον ομιλούντα αυτή η αποδεικτική διαδικασία, την οποία ζει από την πρώτη στιγμή. Θέλω να πω ότι η πλήρη δικανική πεποίθηση θα προκύψει όταν και ο τελευταίος κατηγορούμενος πει την τελευταία του λέξη και οι κύριοι συνήγοροι και της Πολιτικής Αγωγής και των κατηγορουμένων που την τελευταία τους λέξη.
Τότε κύριοι Δικαστές το Δικαστήριο θα αποφανθεί. Συνεπώς ας μην σπεύδουν ορισμένοι να πουν το Α ή το Β ως προς το θέμα της αποδείξεως της κατηγορίας. Υπάρχει καιρός ακόμη. Επαναλαμβάνω μόνο τότε θα μπορεί να υπάρξει η πλήρης δικανική πεποίθηση και η ορθή και δικαία απόφαση την οποία επιδιώκουμε όλοι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η κα Κούρτοβικ έχει τον λόγο.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Έχω δύο παρατηρήσεις. Η μία σε ό,τι αφορά την αναγνώριση. Καλύφθηκα βέβαια από τις παρατηρήσεις που έκανε ο κατηγορούμενος, ότι κάποια μέτρα, 2 – 3 τετράγωνα μακριά από το σπίτι στο οποίο χρησιμοποιούσε η Οργάνωση δεν μπορούσαν να εμφανίζονται ένοικοι αυτού του σπιτιού για να διαπράξουν μια τέτοιου τύπου ενέργεια και μάλιστα να εμφανίζονται κατά τρόπο που να είναι αναγνωρίσιμοι.
Να πω ότι είναι προφανές ότι κάτω από τις συνθήκες υπό τις οποίες έγινε το ότι περιγράφεται στο κατηγορητήριο και ό,τι προκύπτει από τις καταθέσεις των μαρτύρων κάτω από τις συνθήκες υπό τις οποίες έγινε ο τραυματισμός, δεν μπορούσε ο άνθρωπος αυτός που τραυματίστηκε, ο ταμίας, να έχει δει και να έχει διακρίνει τα προσωπικά χαρακτηριστικά του ανθρώπου ο οποίος βρισκόταν έξω από την Τράπεζα.
Δέχεται μια σφαίρα, είναι στραμμένος στο χρηματοκιβώτιο, μεσολαβεί ένα κρύσταλλο, είναι χειμώνας και επομένως ο φωτισμός ούτως ή άλλως είναι μειωμένος, την ίδια στιγμή καταρρέει η τζαμαρία της Τράπεζας και είναι προφανές ότι την προσοχή τραβάει περισσότερο ο ήχος της τζαμαρίας παρά ο ήχος του πιστολιού και πολύ περισσότερο τραβάει την προσοχή η σκηνή της κατάρρευσης, παρά η σκηνή του ενός ανθρώπου που βρίσκεται έξω από την Τράπεζα. Αυτό που ενδιαφέρει εκείνη τη στιγμή τον δεχόμενο την επίθεση είναι αυτό που γίνεται μέσα στην Τράπεζα και όχι αυτό που γίνεται έξω.
Είναι προφανές και από την περιγραφή που κάνει εδώ ο μάρτυρας «1.65, γεροδεμένος, κοντός› επομένως, ένας κοντός άνδρας γεροδεμένος ότι ούτε θα υπήρχε ποτέ περίπτωση να ταυτίσει με οποιονδήποτε τρόπο τον κατηγορούμενο με τον δράστη της υπόθεσης, ούτε έγινε κάτι τέτοιο, παρά μόνο κάτω από την πίεση, κάτω από τη γνώση του κατηγορητηρίου και κάτω από την πίεση των δεδομένων της υπόθεσης, τα οποία όπως έχουμε ήδη διαπιστώσει τίθενται υπόψη των μαρτύρων, όταν καλούνται να καταθέσουν.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στον ανακριτή έχει επιδειχθεί στο μάρτυρα και έχει επισυναφθεί στην κατάθεσή του μόνο η φωτογραφία του κατηγορούμενου Κουφοντίνα. Δεν φαίνεται να έχει επιδειχθεί οποιαδήποτε άλλη και μάλιστα είναι μια φωτογραφία η οποία ελάχιστα αντιστοιχεί στην εικόνα του ανθρώπου που έχουμε σήμερα εδώ μέσα. Δεν ξέρουμε βέβαια σε τι θα αντιστοιχούσε το 1998.
Να πω όμως ότι σε κάθε περίπτωση νομίζω ότι δεν αποδεικνύεται η απόπειρα ανθρωποκτονίας, η ανθρωποκτόνος πρόθεση που επανειλημμένα βρίσκουμε να εμφανίζεται σε αυτή την κατηγορία και να διογκώνει τις σελίδες του βουλεύματος και το περιεχόμενο του κατηγορητηρίου, με τρόπο που πιστεύουμε ότι αποβλέπει περισσότερο σε μια ικανοποίηση και εκτόνωση, δεν θα έλεγα καν της κοινής γνώμης, θα έλεγα των Media εκείνη την περίοδο, παρά στην αντιστοίχηση με τα πραγματικά γεγονότα.
Έχουμε μια σφαίρα η οποία ρίχνεται από το ύψος στο οποίο κρατείται ούτως ή άλλως ένα πυροβόλο όπλο, ένα ύψος το οποίο όπως παρατηρήσατε κι εσείς δεν είναι χαμηλά είναι αρκετά ψηλά γιατί είναι ένα αυτόματο, δεν είναι το πιστόλι στο οποίο το χέρι είναι χαμηλά, ρίχνεται με φορά προς τα κάτω, δεν έχουμε αλεξίσφαιρο τζάμι ή ειδικό τζάμι που με οποιοδήποτε τρόπο να μπορεί να εκτρέψει τη σφαίρα και επιπλέον θα έλεγα ότι πρέπει να προβληματιστεί το Δικαστήριό σας από το γεγονός ότι μόνο ένα θραύσμα αυτής της βολίδας φτάνει να τραυματίσει τον ταμία.
Κάτι, που μπορεί να σημαίνει ότι η σφαίρα ρίχνεται προς εκφοβισμό, ούτε καν εναντίον του ταμία. Ρίχνεται μια σφαίρα στο εσωτερικό της Τράπεζας η οποία εξοστρακίζεται μέσα στην Τράπεζα σε άλλο σημείο και μόνο ένα θραύσμα της χτυπάει -ούτε καν στα πλαίσια του δόλου του τραυματισμού- τον ταμία.
Νομίζω ότι θα πρέπει να προβληματιστείτε και γι’ αυτό και από αυτό το γεγονός και γι’ αυτό το ενδεχόμενο, με δεδομένο μάλιστα πολύ περισσότερο ότι δεν έχουμε αυτοψία. Εάν είχαμε μια αυτοψία, εάν πράγματι υπήρχε η πρόθεση από την αστυνομική Αρχή να διερευνήσει τότε όχι απλά μια ληστεία αλλά μια απόπειρα ανθρωποκτονίας θα είχαμε τότε μια αυτοψία, θα είχαμε μία έρευνα και του τρόπου με τον οποίο διαπέρασε το κρύσταλλο της Τράπεζας η συγκεκριμένη σφαίρα και θα είχαμε και μια εικόνα του πο8ια ήταν η φορά της.
Ελλείψεις τέτοιου τύπου της προκαταρτικής έρευνας και της προανακριτικής διαδικασίας θα επιμείνω για μια ακόμη φορά, δεν μπορεί να τις φορτώνονται οι κατηγορούμενοι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Δαλιάνης έχει τον λόγο.
Μ. ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Ήθελα να πω το εξής: αυτό μπορεί να μην αφορά τον πελάτη μου, αλλά για την ανεύρεση της αλήθειας νομίζω ότι όλοι πρέπει να συμβάλλουμε. Αυτό που διάβασε ο κ. Εισαγγελέας είναι πολύ χαρακτηριστικό, ότι τον μάρτυρα τον τραυμάτισε ένα θραύσμα, από το βολίδα που έπεσε και η οποία συνάδει σ’ ένα σκληρό σημείο. Έτσι έλεγε τουλάχιστον η έκθεση αυτοψίας, δεν ξέρω τι ήταν αυτό που διάβασε ο κ. Εισαγγελέας.
Είναι προφανές από αυτό ότι αυτός που σημάδεψε -δεν εξοστρακίστηκε η σφαίρα από το τζάμι- σημάδεψε τοίχο. Τώρα, το αν τυχαία έγινε αυτό το πράγμα, είναι άλλο θέμα. Αλλά νομίζω απόπειρα δεν μπορεί να σταθεί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς δεν έχετε βέβαια τον κατηγορούμενο για απόπειρα.
Μ. ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Όχι. Λέω μόνο για τη συμβολή στην ανεύρεση της αλήθειας όσο μπορούμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Σιδέρης έχει τον λόγο.
κ. ΣΙΔΕΡΗΣ: Με προβληματίζει ο τρόπος που απαντάτε και απολογείστε. Κάθε απάντησή σας θέτει κι ένα ερώτημα. Είπατε προηγουμένως «γιατί να πηγαίνατε στην Τράπεζα εκεί που ήταν κοντά η Δαμάρεως›. Γιατί φαίνεται ότι ορισμένες άλλες πράξεις είναι σε μέρη που υπήρχε, υπήρχε και η Πάτμου που έχουμε την Πατησίων. Μήπως ήταν ο τόπος που γνώριζε κανείς καλά και μπορούσε να ενεργεί καλύτερα;
Αυτά, γιατί όταν λέτε κάτι δημιουργούνται απορίες όταν δεν είναι σαφείς οι απαντήσεις σας. Όπως επίσης αν μετά τη ληστεία μπορούσε να το χρησιμοποιήσει ως κρησφύγετο, να εξαφανιστεί αμέσως και να μην τον πιάσουν. Σε αυτές τις απορίες μπορείτε να απαντήσετε;
(Διαλογικές συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ας έρθει ο κ. Αντώνιος Παϊζης για την υπόθεση της AMERICAN EXPRESS η οποία έγινε το ’91. Θυμάστε ώρα;
Α. ΠΑΪΖΗΣ: Ήταν βράδυ, πρέπει να ήταν 00:30 – 01:00 η ώρα τη νύχτα, αν θυμάμαι καλά γιατί έχουν περάσει τόσα χρόνια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κάτι παραπάνω λέει εδώ, τέλος πάντων. Που έγινε η έκρηξη; Σε γραφεία; Σε πολυκατοικία;
Α. ΠΑΪΖΗΣ: Στα κεντρικά γραφεία της Τραπέζης.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τράπεζα είναι η AMERICAN EXPRESS;
Α. ΠΑΪΖΗΣ: Τράπεζα στην οδό Πανεπιστημίου 31 και εβλήθη ο 1ος όροφος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εκεί υπήρχαν άνθρωποι εκείνη την ώρα;
Α. ΠΑΪΖΗΣ: Εκείνη την ώρα όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κανένας;
Α. ΠΑΪΖΗΣ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ένας ο οποίος ρίχνει ένα τέτοιο πράγμα, τι έριξε; Με τι εβλήθη;
Α. ΠΑΪΖΗΣ: Εγώ ήμουν υπεύθυνος ασφαλείας της Τράπεζας εκείνη την εποχή και ως υπεύθυνος ασφαλείας είχε η Αστυνομία τα στοιχεία μου, τηλέφωνα κλπ. Με ειδοποίησαν, κατέβηκα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και τί είδατε;
Α. ΠΑΪΖΗΣ: Είδαμε ότι είχε καταστραφεί η πρόσοψη του 1ου ορόφου. Από το ωστικό κύμα είχε καταστραφεί και το εσωτερικό του ορόφου, μπήκαμε με την Αστυνομία πάνω, αλλά μας γύρισαν επειγόντως πίσω διότι διαπίστωσαν ότι μία από τις ρουκέτες με τις οποίες είχε βληθεί η Τράπεζα είχε σφηνωθεί στην ψευδοροφή και δεν είχε εκραγεί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είχε εκραγεί;
Α. ΠΑΪΖΗΣ: Η δεύτερη δεν είχε εκραγεί. Η μία εξερράγη και έκανε την όποια ζημιά στην πρόσοψη και στο εσωτερικό, η δεύτερη δεν είχε εκραγεί, είχε σφηνωθεί στην ψευδοροφή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η μία ήταν κοντά στην άλλη;
Α. ΠΑΪΖΗΣ: Η μία εξερράγη μπροστά στην τζαμαρία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή μπροστά έχουμε τζαμαρία.
Α. ΠΑΪΖΗΣ: Όλο τζαμαρία ήταν. Η πρώτη χτύπησε την τζαμαρία και η δεύτερη πέρασε και σφηνώθηκε πάνω στην ψευδοροφή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μόλις πέρασε την τζαμαρία εξερράγη η πρώτη;
Α. ΠΑΪΖΗΣ: Από ό,τι μας είπε η Αστυνομία η έκρηξη έγινε μόλις χτύπησε πάνω στο τζάμι και το ωστικό κύμα έκανε την όποια ζημιά έκανε μέσα στο χώρο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήταν καταστροφή;
Α. ΠΑΪΖΗΣ: Βεβαίως. Σχετικά μεγάλη γιατί είχαν καταστραφεί γραφεία, computers.
