Τον τρόπο με τον οποίο ο άνθρωπος μπορεί να αποκτήσει πιο δημιουργική σκέψη ανακάλυψαν επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια. Με τη χρήση μη επεμβατικής ηλεκτρικής διέγερσης, κατέστειλαν μια συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου, η οποία αποτελεί το «φίλτρο» του και είναι σημαντική για τον έλεγχο των γνωστικών λειτουργιών.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, κάποιες περιοχές του εγκεφάλου ευθύνονται για λειτουργίες όπως η λύση προβλημάτων και η δημιουργία νέων ιδεών, ενώ άλλες «ελέγχουν» τις άσχετες σκέψεις, αντιλήψεις και αναμνήσεις, ώστε να μην εμπλέκονται στην ολοκλήρωση κάθε σκέψης και πράξης. Για το τελευταίο ευθύνεται ο προμετωπιαίος φλοιός, που κατά τους επιστήμονες λειτουργεί σαν φίλτρο, το οποίο ωστόσο μπορεί να αναπτύξει τη δημιουργικότητα αν η λειτουργία του καταστέλλεται σε κάποιες περιπτώσεις.
Η επιστημονική ομάδα της δρ Σάρον Τόμσον – Σίλερ χρησιμοποίησε τη μέθοδο διακρανιακής διέγερσης συνεχούς ρεύματος (tDCS), θεωρώντας ότι καταστέλλοντας τη λειτουργία του «φίλτρου» ο εγκέφαλος θα γίνει πιο δημιουργικός σε συγκεκριμένες πράξεις. Με τη μέθοδο αυτή στέλνεται σε κάποιες περιοχές του εγκεφάλου ηλεκτρικό ρεύμα χαμηλής ισχύος, το οποίο επηρεάζει τα σήματα που στέλνουν οι νευρώνες μεταξύ τους και έτσι μειώνεται η επικοινωνία ανάμεσα στα κύτταρα αυτών των περιοχών, με αποτέλεσμα να επηρεάζεται η συμπεριφορά.
Η μέθοδος εφαρμόστηκε σε εθελοντές, στους οποίους οι επιστήμονες έδειξαν στη συνέχεια εικόνες αντικειμένων καθημερινής χρήσης και τους ζήτησαν να σκεφτούν γρήγορα πώς θα μπορούσαν να τα χρησιμοποιήσουν με ασυνήθιστο τρόπο. «Όταν χρησιμοποιεί κανείς αντικείμενα στην καθημερινή του ζωή, ο γνωστικός έλεγχος τον βοηθά να εστιάσει στη χρήση για την οποία προορίζεται, ‘φιλτράροντας’ τις άσχετες ιδιότητές του», αναφέρει στην επιστημονική έκθεση η δρ Ευαγγελία Χρυσικού, που συμμετείχε στην έρευνα. «Ωστόσο, για να σκεφτεί μια νέα ιδέα, θα πρέπει να λάβει υπόψη παράγοντες όπως το σχήμα και το υλικό από το οποίο έχει κατασκευαστεί».
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η μέθοδος tDCS δεν επηρεάζει τις άλλες ικανότητες του εγκεφάλου, αντίθετα αναπτύσσει τη σκέψη, ώστε να μην αφήνει απ’ έξω στοιχεία που δεν πρέπει να περάσουν από «φίλτρο» και κυρίως κατά τη διαδικασία της μάθησης. «Όταν αποκλείονται πληροφορίες για το περιβάλλον ως άσχετες, χάνονται ευκαιρίες για την εκμάθηση νέων πραγμάτων», αναφέρει στην έκθεση η δρ Τόμσον – Σίλερ.
Τα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιεύονται στην επιθεώρηση Cognitive Neuroscience.
