ΤΕΤΑΡΤΗ 7 ΜΑΪΟΥ 2003
ΔΙΚΗ 17Ν
ΤΕΤΑΡΤΗ 7 ΜΑΪΟΥ 2003
ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΕΩΣ: 09:00
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ΜΙΧΑΗΛ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ
Γ' ΜΕΡΟΣ
13:15 – 15:00
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επαναλαμβάνεται η συνεδρίαση που διακόπηκε. Δεν μπορεί να έρθει ο κ. Τέλιος; Είναι ο συνήγορός του εδώ. Και ο Βασίλειος Ξηρός ο οποίος είναι από το πρωί έχουμε επιτρέψει την εκπροσώπηση. Ο κ. Τέλιος δεν μπορεί για λόγους υγείας. Κατόπιν τούτου κ. Εισαγγελεύ έχετε τον λόγο
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, να επιτραπεί. Διασαφηνίζω την άποψή μου και παρακαλώ τον κ. Τσελέντη να απαντήσει μόνο για το άτομό του.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Έχω απαντήσει βεβαίως και ήμουν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επομένως δεν έχουμε τίποτα άλλο. Αφήστε κι εμένα να προχωρήσουμε, τελειώσαμε.
(Διαλογικές συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όλοι θα κάνετε σχολιασμό αλλά δεν θα αρχίσουμε από εκεί, θα αρχίσουμε εκ δεξιών. Ο κ. Εισαγγελεύ έχει τον λόγο πάντα πρώτος.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριοι Δικασταί η μάρτυς η κα Νίκη Βεργή επιβεβαίωσε επ’ ακριβώς τις διαπιστώσεις του δικαστικού Συμβουλίου που εξέδωσε το παραπεμπτικό βούλευμα, όπως ακριβώς αυτές εκτίθενται στο βούλευμα αυτό σχετικά με την εγκληματική δραστηριότητα της 17Ν εναντίον του προσωπικού του Αστυνομικού Τμήματος Βύρωνος στις 14-8-1988. Δηλαδή την κατά συναυτουργία τέλεση των κακουργημάτων ληστείας της διακεκριμένης οπλοκατοχής.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η κα Μαρία Λατζώνη έχετε τον λόγο.
Μ. ΤΖΟΛΗ: Ήθελα να πω ότι κατ’ αρχάς γι’ αυτή τη φωτογραφία που προσήχθη ότι δεν νομίζω ότι πρέπει να είναι στοιχείο διότι είναι εντελώς στολή ούτε έχει χρόνο, είναι εντελώς ασαφής και είναι κι αυτή μέσα στην προσπάθεια που γίνεται του γενικού προσανατολισμού.
Για τη μάρτυρά μας ήθελα να πω ότι κατεθλίβην με τον τρόπο που της συμπεριφέρθηκαν που είναι εντελώς αντίθετος με αυτά που έπρεπε να είχε ακούσει αυτή η αστυνόμος. Διότι όλοι μας είχαμε κάποτε πληγωθεί πολύ με αυτή την εισβολή που είχε γίνει στο Αστυνομικό Τμήμα και με τον τρόπο που συμπεριφέρθηκαν στην Ελληνική Αστυνομία και δεν νομίζω ότι έπρεπε να γίνεται αυτή η προσπάθεια ταπεινώσεώς της, προσβολής της, επικλήσεως διαφόρων δήθεν άλλων πειθαρχικών, ούτε ξέρω τι έλεγαν οι κύριοι. Όλα αυτά μάλλον δυναμώνουν τις αμφιβολίες που δημιουργούν για τους κυρίους.
Η μάρτυς εν πάση περιπτώσει όσον αφορά για τους δύο κατηγορουμένους ήταν κάθετη, όπως ήταν και ενώπιον του ανακριτή του κ. Ζερβομπεάκου. Είπε ότι για τους δύο κυρίους Ξηρό και Τζωρτζάτο είναι εντελώς βεβαία και απλώς κατέπεσαν όλες αυτές οι προσπάθειες που γίνονται από την πλευρά της Υπερασπίσεως να την θίξουν και να την εμφανίσουν σαν άτομο ότι παριστάνει την ηρωίδα.
Ήταν μια απλή αστυνομικός η οποία είχε μόλις αποφοιτήσει, ήταν 24 – 25 ετών και κρατούσε όλο το Αστυνομικό Τμήμα. Νομίζω ότι και μόνο γι’ αυτό έπρεπε να την είχαν σεβαστεί οι κύριοι της άλλης πλευράς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχετε τον λόγο.
Δ. ΠΑΝΤΑΖΗΣ: Κύριε Πρόεδρε αυτό το περιστατικό είναι η θλιβερότερη, θα έλεγα η πλέον οδυνηρή εικόνα που έδωσε το κράτος δια του Αστυνομικού Τμήματος για τον τρόπο της λειτουργίας του, για τον τρόπο της φρούρησής του.
Είναι όμως γεγονός παρά ταύτα –εγώ ειδικώς έχω και ειδικότερους λόγους να θλίβομαι γιατί την εποχή εκείνη ήμουν Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου- ήταν η μοναδική, ελπίζω να βελτιωθούν οι λειτουργίες του κράτους όσο περνάει ο καιρός για το καλό της κοινωνίας και της δημοκρατίας, όχι για να αυξηθούν οι καταστολές κλπ., να έχουμε περισσότερη ελευθερία. Για να έχουμε περισσότερη ελευθερία και περισσότερη δημοκρατία πρέπει να σεβόμαστε την έννομη τάξη.
Όμως ειλικρινά στενοχωριέμαι διότι έγινε μια απόπειρα αμφισβήτησης της κατάθεσης αυτής της μάρτυρας. Κατ’ αρχήν πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι είναι μια νεαρή αστυφύλακας 28 μόλις ημερών είχε εξέλθει από τη Σχολή, ώσπου να γίνουν οι διαδικασίες και οι ορκωμοσίες, είναι ζήτημα δηλαδή να είχε κάνει 15 μέρες ουσιαστικές εργάσιμες και είχε την ευθύνη ενός Αστυνομικού Τμήματος.
Γι’ αυτό και επελέγη αυτό το Τμήμα. Είχαν πληροφορία οι δράστες –όποιοι ήταν, δεν λέω ότι είναι οι συγκεκριμένοι κατηγορούμενοι- η Οργάνωση, γι’ αυτό επελέγη και η ημέρα αυτή. Έδειξε μια αντίσταση. Εγώ δεν θέλω να πω πόσο μεγάλη ή μικρή ήταν η αντίστασή της, ή αν ηρωική ή όχι, όμως αντιστάθηκε η κοπέλα αυτή. Αντιστάθηκε και περιέγραψε στην προανακριτική της κατάθεση -την οποία θα τη διαβάσετε δεν θα κάνουμε χρήση εδώ- με πλήρη λεπτομέρεια, με εκπληκτική λεπτομέρεια, περιγραφές για το ποιος είχε λαδωμένο παντελόνι με λαδομπογιές κλπ.
Εκείνο που θέλω να επισημάνω για να καταδειχθεί η προσπάθεια της Υπεράσπισης η οποία βέβαια κάνει τη δουλειά της, αλλά στο σημείο αυτό νομίζω ότι υπερέβη τα εσκεμμένα της αμφισβήτησης δηλαδή της αξιοπιστίας της, υπήρξε ατυχής.
Διότι όσο κατηγορηματική ήταν η μάρτυς αυτή ότι δεν είδε και δεν γνώρισε κανέναν από τους 6 τους οποίους περιέγραφε, δεν τους γνώρισε, ήταν άλλο τόσο κατηγορηματική ότι δεν είχε καμία μα καμία ούτε την παραμικρή αμφιβολία ότι ήταν οι δύο συγκεκριμένοι, τους οποίους αναγνώρισε ευθύς ως είδε τις φωτογραφίες τους στην τηλεόραση και βέβαια και στον κ. ανακριτή όπου υπογράφει πίσω από τις φωτογραφίες Νο 1 και Νο 2 ότι ήταν τα συγκεκριμένα πρόσωπα, οι κατηγορούμενοι.
Θέλω να κάνω μια σκέψη γιατί γνώρισε αυτούς και δεν γνώρισε τους άλλους. Μα είναι απλό και αυτό αποδεικνύει την αξιοπιστία της, διότι πρώτον ήταν οι μοναδικοί δύο που δεν είχαν κουκούλες και δεύτερον ήταν εκείνοι, που επί 20 ολόκληρα λεπτά ήταν σε απόσταση αναπνοής τα πρόσωπά τους. Την κρατούσαν πότε από τα μαλλιά, πότε από το στήθος, ενώπιος ενωπίω επί 20 ολόκληρα λεπτά. Γι’ αυτό τους περιέγραψε με τόση σαφήνεια και γι’ αυτό δεν έχει καμία αμφιβολία που τους γνώρισε.
Επειδή κάτι άκουσα ότι την κάλυψε ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου κάτι τέτοια πράγματα, αν άκουσα καλά, αν μου μετέφεραν σωστά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επίσκεψη είπαν.
Δ. ΠΑΝΤΑΖΗΣ: Όχι δεν έγινε καμία επίσκεψη. Εκείνο που είναι αληθές και θα σας το καταθέσω και το θεώρησα καθήκον, απροσώπως -γιατί την κυρία δεν τη γνώριζα- εντολή στον κ. Καλογερά τον Αρχηγό να βρει τρόπους να της δώσει απόλυτη προστασία. Γιατί όταν έγινε, τους καλέσαμε να μας πουν τι έγιναν και μας είπαν ότι «βγήκαν επί 20 λεπτά χωρίς κουκούλες› καταλαβαίνω ότι η ζωή αυτής της γυναίκας, κρεμόταν από μια κλωστή. Διότι ήξεραν και απορώ δηλαδή πως δεν τη σκότωσαν στο τέλος. Γιατί δεν έλαβαν κανένα μέτρο να προφυλαχθούν, πήγαν με τα πρόσωπά τους, για τους δύο μιλάω τώρα.
Έδωσα εντολή να την προστατεύσουν, να τη φυγαδέψουν ήταν και καλοκαίρι τότε σε κάτι παραλίες εκεί με τους γονείς της κλπ. Έτρεμε σαν το ψάρι είναι φυσικό να τρέμει μια κοπέλα 28 χρονών όταν θυμάται τα αυτόματα και τα πιστόλια να την έχουν 20 λεπτά και να την προπηλακίζουν. Αυτό ήταν όλο κι όλο.
Θέλω να εξηγήσω για τη σημερινή μου παρουσία εδώ, γιατί την υπερασπίζομαι. Δυστυχώς περίμενα ότι το Ελληνικό Δημόσιο σε αυτή την υπόθεση έπρεπε να παραστεί ως πολιτικός ενάγων για να υπερασπίσει τα τελευταία ψήγματα της αξιοπρέπειας που έμειναν από την ιστορία αυτή. Δεν το έκανε, παρεκλήθην από την κυρία η οποία ρώτησε κι έμαθε ποιος είμαι και γι’ αυτό ήρθα. Δεν έχω τίποτα άλλο να σας πω, σας ευχαριστώ πάρα πολύ που με ακούσατε και πιστεύω ότι δεν πρέπει να σας μείνει καμία αμφιβολία γι την αξιοπιστία της.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει θα εκτιμήσουμε εμείς.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κύριε Πρόεδρε έχω ένα μικρό διαδικαστικό θέμα προτού προχωρήσει ο σχολιασμός. Βρίσκονται έξω περί τους 10 μάρτυρες που έχετε καλέσει, μήπως να αποδεσμευτούν. Κάποιοι από αυτούς είναι από υποθέσεις που δεν είμαστε έτοιμοι σήμερα να δικάσουμε, είναι από την Τράπεζα Εργασίας και American Express τις οποίες δεν έχετε καλέσει για σήμερα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όταν τίθενται τα παρεμπίπτοντα και τα προβληματάκια, δεν φταίω εγώ.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Να μην πληρώνουν όμως αυτή την κατάσταση οι μάρτυρες κ. Πρόεδρε. Είναι βέβαιο ότι στις μιάμιση ώρα που ακολουθεί δεν θα εξαντλήσουμε πέντε υποθέσεις.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ξέρω τι θα εξαντλήσουμε. Προχωράτε εσείς στο καθήκον σας.
Δ. ΠΑΝΤΑΖΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, μια παράκληση. Από δική μου υπαιτιότητα –σε εισαγωγικά ή χωρίς εισαγωγικά- είπα στους δύο μάρτυρες, δηλαδή στον κ. Ζερβογιαννάκη και στην κυρία, να φύγουν να πάνε στα σπίτια τους διακοπές. Αλλά επειδή προχώρησε σύντομα η Δίκη δεν πρόλαβα να τους ειδοποιήσω και τους έρχεται μια λιπομαρτυρία. Για να φύγουν και θα φροντίσω εγώ στο τέλος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχουμε και τα αυτεπάγγελτα, έχουμε και τον κ. Εισαγγελέα εδώ πέρα που βοηθά σε όλα αυτά τα πράγματα. Αλίμονο τώρα.
Ο κ. Μυλωνάς έχει τον λόγο.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Κατ’ εξαίρεση γιατί πρέπει να φύγω, ζήτησα την άδεια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρακαλώ, έχετε το λόγο για την αξιοπιστία του μάρτυρος. Εκτίμηση μάλλον της εξέτασης.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Θα ξεκινήσω εκφράζοντας τη λύπη μου για τον τρόπο που διαστρεβλώνονται τα δεδομένα της αποδεικτικής διαδικασίας από την πλευρά της Πολιτικής Αγωγής. ¶κουσα πριν από λίγο ότι αναγνώρισε λέει τους δύο, μεταξύ των οποίων ο κ. Τζωρτζάτος, επειδή ήταν οι μόνοι που δεν είχαν κουκούλα και επειδή επί 20 λεπτά ασχολούνταν με την μάρτυρα. Δυο σοβαρότατες ανακρίβειες.
Αυτό που προέκυψε από την αποδεικτική διαδικασία είναι - ήταν σαφής η μάρτυς σ’ αυτό – ότι ο ένας, ο ψευτο-αστυνόμος ήταν μαζί της για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, ενώ ο κ. Τζωρτζάτος όπως τον αναγνώρισε, ο ψευτο-κρατούμενος θα πω εγώ, ήταν μαζί της 5-6 λεπτά. Παρακαλώ λοιπόν πολύ να μην λέγονται τέτοιες ανακρίβειες.
Και το δεύτερο, πολύ σημαντικό θέμα, είναι ότι από τους 6 οι οποίοι μπήκαν μέσα στο Αστυνομικό Τμήμα ήταν 2 που δεν είχαν κουκούλες, ένας εκ των οποίων είπε η μάρτυς ότι ήταν ο ψευτο-αστυνόμος, ήταν όμως άλλοι 2 που είχαν όπως η ίδια καταθέτει κουκούλα και μαντήλι και οι άλλοι 2 μεταξύ των οποίων και αυτός τον οποίον αναγνωρίζει ως τον κ. Τζωρτζάτο, ο οποίος είχε κουκούλα.
Δεύτερη λοιπόν σοβαρή ανακρίβεια, ότι τον αναγνώρισε δήθεν τον κ. Τζωρτζάτο επειδή ήταν ο ένας από τους δύο που δεν είχε κουκούλα. Είναι σαφές ?
???: Τώρα λέτε εσείς ανακρίβειες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρακαλώ πολύ να μην διακόπτετε.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Όταν λέγατε ανακρίβειες δεν σας διέκοψα. Παρακαλώ πολύ να μην με διακόπτετε κι εσείς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είναι σωστό. Δεν είναι ούτε σωστό, ούτε πολιτισμένο, ούτε τίποτα.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Προχωρώ λοιπόν στον σχολιασμό μου και επισημαίνω κάτι που έχει πολύ μεγάλη σημασία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αλλά για την αξιοπιστία του μάρτυρος θα τα ακούσουμε όλα. Δεν υπάρχει λόγος να λέτε ότι άλλοι λένε ανακρίβειες. Είπα από την αρχή ότι εφόσον έχουμε και τα πρακτικά που μαγνητοφωνούνται, κάποτε θα γράψω εκείνο το Εγχειρίδιο Επιχειρηματολογίας. Μετά τα 90 μου όμως. Ελάτε.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Και θα έχει νομίζω μεγάλο ενδιαφέρον.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶ντε 100.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Κυρίως θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον ο τρόπος που το Δικαστήριο σας θα αιτιολογήσει όλες τις αποφάσεις. Αυτό νομίζω είναι ένα πολύ σημαντικό σημείο της νομικής επιχειρηματολογίας. Προχωράω τον σχολιασμό μου όμως και θέλω να επισημάνω δυο ζητήματα.
Το ένα έχει να κάνει, το οποίο θα το αφήσω για το τέλος, με την αδυναμία τελικά της μάρτυρος να προσδιορίσει με κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά τον κ. Τζωρτζάτο. Πριν φτάσω όμως σ’ αυτό το καθοριστικής σημασίας σημείο, θα πω κάτι άλλο, το οποίο κι αυτό κλονίζει την αξιοπιστία της.
Βεβαίως η μάρτυς ήταν παρούσα στο συμβάν, στην εισβολή στο Αστυνομικό Τμήμα. Όμως από μερικά επιμέρους σημεία προκύπτει ότι δεν ανταποκρίνονται τα λεγόμενα στην πραγματικότητα γιατί η ίδια έχει πέσει σε κάποιες αντιφάσεις. Ποιες είναι αυτές. Μια επιμέρους αντίφαση. Εδώ βέβαια θα υπενθυμίσω ότι κατόπιν ερωτήματος του ομιλούντος είπε η μάρτυρας ότι όλα όσα έχω πει στην πρώτη μου κατάθεση ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.
Παρ’ όλα αυτά ενώ στην πρώτη της κατάθεση, 2 μέρες μετά την επίθεση στο Αστυνομικό Τμήμα, έχει καταθέσει ότι ο σκοπός, ο κ. Ζερβογιαννάκης δεν απομακρύνθηκε καθόλου από τη σκοπιά του και ήταν όλη τη διάρκεια εκεί, στο ακροατήριο ενώπιον σας μας «διευκρίνισε› ότι «ναι μεν είπα ότι δεν αποχώρησε, αλλά όμως τη στιγμή που μπήκαν μέσα οι δράστες είχε φύγει από τη θέση του και μάλιστα δεν κατάλαβα καλά αν ήταν στην τουαλέτα, αν γύρναγε από την τουαλέτα, αν είχε προλάβει να πάει στη θέση του. Ένα σημείο λοιπόν αντιφατικό.
Ένα άλλο σημείο που έχει ακόμη πιο μεγάλη σημασία, που φάνηκε μια εντονότατη αντίφαση στα λεγόμενα της μάρτυρος, είναι το εξής: στην πρώτη της κατάθεση ήταν σαφέστατη. «Σχεδόν ταυτόχρονα μπήκαν στο γραφείο μου, Αξιωματικού Υπηρεσίας, 4 άτομα›. Το «σχεδόν ταυτόχρονα› έχει την έννοια ότι μπαίνουν οι 2, ψευτο-αστυνόμος και ψευτο-κρατούμενος και αμέσως μετά στα 10 δευτερόλεπτα, 20, 30, ακολουθούν και οι άλλοι δύο.
Όμως αυτό το δεδομένο της κοινής λογικής το ανέτρεψε σήμερα και μας είπε ότι: «όχι, δεν ήταν έτσι, μπήκαν πρώτα οι δύο και οι άλλοι 3 γιατί ο 6ος είχε μείνει έξω, οι άλλοι 3 πρώτα συνέλαβαν τους άλλους 2 αστυνόμους, τους πήγαν στο δωμάτιο το διπλανό του Διοικητή και στη συνέχεια οι 2 από τους 3 μπήκαν μέσα›.
Ή, το ένα είναι αληθινό ή το άλλο. Ή, μπήκαν σχεδόν ταυτόχρονα 4 άτομα μέσα στο γραφείο της Αξιωματικού Υπηρεσίας ή μπήκαν πρώτα οι 2, ενώ οι άλλοι 2 είχαν ασχοληθεί με την σύλληψη και την ακινητοποίηση των δύο άλλων αστυνομικών στο διπλανό γραφείο και στη συνέχεια μετά από 2, 3, 5 λεπτά ήρθαν στο γραφείο. Είναι ένα σημαντικό σημείο της υπόθεσης στο οποίο δυστυχώς ήταν αντιφατική και αναξιόπιστη η συγκεκριμένη μάρτυς.
Ας έρθουμε όμως τώρα στο θέμα της περίφημης αναγνώρισης. Στην πρώτη της κατάθεση η μάρτυρας προσδιορίζει με αρκετά χαρακτηριστικά και τους 6 δράστες. Εισαγωγικά θέλω και πάλι να υπενθυμίσω ότι τον συγκεκριμένο δράστη ο οποίος δεν είχε καμία κάλυψη στο κεφάλι και του οποίου θυμόταν μέχρι και τα ίχνη χρώματος στο τζιν, δεν μπόρεσε να τον αναγνωρίσει.
¶ρα ο ένας δράστης είναι προφανές, σύμφωνα με τα λεγόμενα της ίδιας της μάρτυρος ότι δεν συγκαταλέγεται στους παρόντες κατηγορούμενους. Αυτό όμως εισαγωγικά. Ας έρθω τώρα στον κ. Τζωρτζάτο τον οποίον αναγνώρισε. Η ίδια η μάρτυρας έχει πει σαφέστατα στην πρώτη της κατάθεση ότι ο συγκεκριμένος, ο ψευτο-κρατούμενος δηλαδή, φορούσε κουκούλα. Δεν είχε καλυμμένο το πρόσωπο γιατί για άλλους μάρτυρες είπε ότι φορούσαν μαντήλι στο πρόσωπο, αλλά είχε κουκούλα στο κεφάλι.
Επανειλημμένα προσπάθησα να τη βοηθήσω να διευκρινίσει πως ακριβώς ήταν αυτή η κουκούλα. Ομολογώ ότι προσωπικά δεν έλαβα πειστική απάντηση. Μας είπε για τσεβρέ, μας είπε για φακιόλι, ότι κάλυπτε μεν το κεφάλι, αλλά παρ’ όλα αυτά μπορούσε να δει τα μαλλιά.
Θεωρώ ένα ακόμη στοιχείο που συνηγορεί υπέρ της αναξιοπιστίας της παρούσας μάρτυρος το ότι ενώ καταθέτει ότι φορούσε κουκούλα ο ψευτο-κρατούμενος, ταυτόχρονα μας λέει ότι μπόρεσε να δει τα μαλλιά του, τα οποία ήταν ατημέλητα, ήταν αχτένιστα, ήταν λίγο πιο μακριά, δεν ήταν ακριβώς ίσια, μια σειρά από χαρακτηριστικά του κεφαλιού, τα οποία είναι αδύνατο να διαπιστωθούν όταν φοράει κάποιος κουκούλα. Και σ’ αυτό λοιπόν το κρίσιμο σημείο ήταν αναξιόπιστη η μάρτυρας.
Να δούμε τώρα τι μας είπε για τον κ. Τζωρτζάτο. Όταν λέω κ. Τζωρτζάτο εννοώ για τον ψευτο-κρατούμενο τον οποίον αναγνώρισε ως κ. Τζωρτζάτο. Φυσικά διευκρινίζω ότι ο κ. Τζωρτζάτος αρνείται ότι ήταν παρών στη συγκεκριμένη εισβολή στο Αστυνομικό Τμήμα. Μας διευκρίνισε και έχει βεβαίως μεγάλη σημασία ότι αυτός ο ψευτο-κρατούμενος δεν τη χτύπησε.
Μας διευκρίνισε επίσης ότι αυτός που την είχε ας το πούμε υπό την κατοχή του για το μεγάλο χρονικό διάστημα δεν ήταν ο κ. Τζωρτζάτος. Ήταν ψευτο-αστυνόμος, ο οποίος την ανέβασε επάνω κλπ. κλπ. Μας διευκρίνισε επίσης ότι το διάστημα που είδε τον κ. Τζωρτζάτο όπως τον αναγνωρίζει ήταν 5-6 λεπτά και μόνο. Δεν μπόρεσε όμως να μας διευκρινίσει το τι ακριβώς έγινε με τα όπλα. Μας είπε ότι στην αρχή μπήκαν μέσα ο ψευτο-αστυνόμος, ο οποίος κρατούσε έναν ψευτο-κρατούμενο. Ο κρατούμενος κατά λογική αναγκαιότητα δεν έχει μαζί του ένα όπλο.
Ταυτόχρονα όμως είπε ότι και αυτός ο ψευτο-κρατούμενος είχε όπλο. Τι όπλο; Τη μια φορά είπε ότι είχε ένα πλακέ πιστόλι, την άλλη φορά μας είπε ότι είχε ένα αυτόματο και την απειλούσε και αυτός. Εδώ στις λεπτομέρειες και πάλι φαίνεται η αναξιοπιστία της μάρτυρος και οι αντιφάσεις της. Δεν είναι δυνατόν να προσάγεται θεατρικά ένας ψευτο-κρατούμενος από έναν ψευτο-αστυνομικό και ταυτόχρονα αυτός ο κρατούμενος να κρατάει όπλο.
Και βέβαια δεν μας είπε ότι στη συνέχεια κάποιος άλλος από τους δράστες έδωσε το όπλο στον ψευτο-κρατούμενο. Μας είπε ότι ο ψευτο-κρατούμενος είχε ένα όπλο το οποίο τη μια φορά ήταν πιστόλι πλακέ, την άλλη φορά ήταν το αυτόματο το μεγάλο. Κι εδώ λοιπόν υπάρχει ένα άλλο σημείο που ήταν ανακριβής, αντιφατική και αναξιόπιστη η μάρτυς.
Και θα τελειώσω λέγοντας το πιο σημαντικό, ότι παρά τις επίμονες ερωτήσεις και εκ μέρους του ομιλούντος και εκ μέρους του συναδέλφου κ. Παπαδάκη, δεν μπόρεσε να μας πείσει και πιστεύω και το Δικαστήριο σας, εμάς δεν μας έπεισε καθόλου βέβαια, ότι θυμόταν τον κ. Τζωρτζάτο επειδή συγκράτησε κάποια χαρακτηριστικά.
Μιλάμε για χαρακτηριστικά ενός προσώπου που φέρει κουκούλα. Βέβαια θα μπορούσε παρ’ όλα αυτά να θυμάται κάποια χαρακτηριστικά από το πρόσωπο του. Τα μάτια του, το στόμα του, τα χείλη του, τη μύτη του, τα αυτιά του. Παρά τις επανειλημμένες ερωτήσεις του ομιλούντος δεν είπε κανένα τέτοιο χαρακτηριστικό. Όλως αορίστως μας είπε ότι «ναι, τον αναγνώρισα›.
Με αυτό όμως το επίπεδο αναγνώρισης ο οποιοσδήποτε αναγνωρίζει οποιονδήποτε άνθρωπο. Ξέρουμε ότι ο χ κατηγορούμενος λέγεται Τζωρτζάτος, τον αναγνωρίζουμε, ναι αυτός είναι και τελειώνουμε. Δεν νομίζω όμως έτσι ότι μπορεί να στηριχθεί μια συμμετοχή ενός κατηγορούμενου, εν προκειμένω του κ. Τζωρτζάτου σε μια ληστεία και βεβαίως δεν είναι δυνατόν τέτοιου είδους αναγνωρίσεις να αξιοποιηθούν κατά τη κρίση μου από το Δικαστήριο σας.
Αυτές μου οι κρίσεις ενισχύονται – το λέω και πάλι και τελειώνω – με τις επιμέρους αντιφάσεις της μάρτυρος που ανέφερα και βεβαίως με τα τρία βασικά δεδομένα ότι ο συγκεκριμένος ψευτο-κρατούμενος σύμφωνα με τα λεγόμενα της ίδιας της μάρτυρος φορούσε κουκούλα, ήταν 1,67 ή 1,68, στην πρώτη της κατάθεση μιλάει για 1,67, χθες στο ξεκίνημα είπε ότι είχε ύψος 1,68 και βεβαίως είπε ότι είχε καστανά μαλλιά τότε, ενώ είναι προφανές ότι τα μαλλιά του κ. Τζωρτζάτου είναι κατάμαυρα.
Έχουμε λοιπόν μια αναγνώριση ενός ανθρώπου που φοράει κουκούλα και τα δύο κρίσιμα χαρακτηριστικά που μπόρεσε να μας πει είναι ότι είχε καστανά μαλλιά ενώ έχει μαύρα και ότι είχε ύψος 1,67 με 1,68 ενώ είναι σαφές ότι ο κ. Τζωρτζάτος και τώρα και προφανώς πριν από 12 χρόνια έχει ύψος γύρω στο 1,80.
¶ρα από το σύνολο αυτών των δεδομένων προκύπτει η αναξιοπιστία της συγκεκριμένης μάρτυρος, η αντιφατικότητα των επιμέρους στοιχείων που κατάθεσαν και βεβαίως η πλήρης ένδεια της «αναγνώρισης› την οποία έκανε ενώπιον σας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Συνεχίστε κ. Αγιοστρατίτη.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Δυο λέξεις μόνο θα πω από την πρόοδο της επί ακροατηρίου διαδικασίας. Έχουμε επισημάνει το φαινόμενο οσάκις παρουσιάζεται κάποιος μάρτυρας ο οποίος προχωράει σε αναγνωρίσεις με τρόπο αντιφατικό, περίεργο για μας που ασκούμε το καθήκον της υπεράσπισης, έχει τα επιτιμητικά σχόλια του κ. Εισαγγελέως. Τον αναφέρει ως Κύριο (με Κ κεφαλαίο), ως άνθρωπο ο οποίος προσφέρει στο έθνος, στην πατρίδα, την θρησκεία – δεν ξέρω πού αλλού προσφέρει – και παρά το γεγονός ότι εμείς επισημαίνουμε τις αντιφάσεις ότι αυτός ο μάρτυρας λίγες ώρες μετά λέει «εγώ δεν είδα καθόλου τα πρόσωπά τους›. Έρχεται μετά από 15 χρόνια και αναγνωρίζει.
Αντίθετα αν εμφανιστεί κάποιος μάρτυρας όπως ο κ. Ζερβογιαννάκης, αστυνομικός αυτός και πει «βρε παιδιά εγώ δεν ξέρω, πέρασαν 15 χρόνια, δεν θυμάμαι πρόσωπα›, αυτός δέχεται τις βαρύτατες προσβολές του κ. Εισαγγελέως ο οποίος άφησε εκείνον τον.....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είπαμε ότι δεν θα τα βάζουμε με τον κ. Εισαγγελέα; Εσείς θα πείτε τις αντιφάσεις.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Τον βαρύτατο υπαινιγμό ότι «δεν σου πήραν το καπέλο μόνο, το πηλίκιο σου πήραν και το άλλο›, το οποίο δεν θέλω να το σχολιάσω. Ήταν ένας βαρύτατος υπαινιγμός σε έναν μάρτυρα επειδή δεν τόλμησε να αναγνωρίσει κάποιον κατηγορούμενο. Για μένα φυσιολογικό γεγονός μετά τόσα πολλά χρόνια.
Η κα Βεργή όπως και οι 4 κατά την δικογραφία, κατ’ εμέ 5 υπήρχαν μέσα στο Αστυνομικό Τμήμα. Ο 5ος απεκρύβη. Προσπάθησε και η κα Βεργή να τον αποκρύψει. Όταν βέβαια της είπα το όνομα Κουτρουμάνης, πού αλλού το ήξερα εγώ το όνομα Κουτρουμάνης; Συμμετείχα στην επέμβαση εκεί; Όταν της είπα το όνομα του 5ου ο οποίος εβρίσκετο εκεί και απεκρύβη άρχισε τότε να λέει, στην αρχή έλεγε «δεν ξέρω, πρώτη φορά το ακούω› μετά είπε «είναι ένας αστυνομικός ο οποίος έρχεται και κοιμάται λες και είναι ξενοδοχείο το Αστυνομικό Τμήμα, αλλά δεν ξέρω που υπηρετεί. Έρχεται ένας με το όνομα Κουτρουμάνης και μάλλον δεν ήταν εκείνη την ημέρα εκεί›.
Από αυτούς λοιπόν τους 4, τους κατά την δικογραφία συγκρουσθέντες με τους κατηγορουμένους, όποιοι κατηγορούμενοι ήταν εκεί, οι 3 δεν αναγνωρίζουν κανέναν απολύτως. Η 4η κυρία η οποία και αυτή και οι υπόλοιποι παρόντες στο Αστυνομικό Τμήμα είδαν τους κατηγορουμένους πριν τους βάλουν τις κουκούλες, τις κουκούλες τους τις έβαλαν ταυτόχρονα σε όλους και τους έκλεισαν μέσα στο γραφείο.
Μέχρι τότε είχαν την δυνατότητα να βλέπουν κάποιους κατηγορουμένους. Κανείς δεν αναγνωρίζει κάποιον. Η κα Βεργή η οποία έχει κάποιες ιδιορρυθμίες – εγώ δεν θέλησα χθες να αναφέρω – είναι μία γυναίκα, έχει δικαίωμα να κάνει ότι θέλει στην ζωή της. Δεν θέλησα και δεν θα πω τίποτα παραπάνω, είναι όμως γνωστή στο Αστυνομικό Σώμα όπως είναι γνωστή και στο πανελλήνιο διότι κάποιες δραστηριότητές της έπαιξαν και στα ΜΜΕ.
Γι αυτές τις περιπέτειες που είπα αν ήθελε να τις πει να τις έλεγε. Δεν τις είπε. Εγώ δεν θα τις πω. Έδειχναν όμως το μέτρο της αξιοπιστίας της. Όπως το μέτρο της αξιοπιστίας της έδειξε και η άρνησή της να πει αν την επεσκέφθη κάποιος Υπουργός. Αν είναι δυνατόν μία αστυνομικίνα να την επισκέπτεται ένας Υπουργός ή ένας Γενικός Γραμματέας και να μην το θυμάμαι καθόλου το περιστατικό αυτό. Όπως είπε κάποιος εδώ, θα το θυμόταν μέχρι να πεθάνει.
Όπως επίσης και το γεγονός ότι η κα Βεργή είχε στη συνέχεια μία ευνοϊκή μεταχείριση από την πολιτική εξουσία της οποίας μάλιστα ο Γενικός Γραμματέας σήμερα την εκπροσωπεί και στο Δικαστήριο. Προήχθη, πήγε στην ΚΥΠ παρά το γεγονός ότι είχε διάφορες – σας είπα – περιπέτειες δικαστικές από τις οποίες απηλλάγη η ίδια, όχι οι υπόλοιποι. Εφόσον δεν ήθελε να τις πει η κα Αστυνομικός δεν θέλω να τα πω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Αγιοστρατίτη, μιλάμε για τεκμήρια. Ένας που απηλλάγη ούτε αυτός δεν το έχει το τεκμήριο; Τότε πάμε χαμένοι δηλαδή.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Όχι κ. Πρόεδρε, αν το κατέθετε εκείνη είχε καλώς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πραγματικά εξανίσταμαι. ¶μα απηλλάγη απηλλάγη τώρα.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Το τί συνέβη ήταν κάτι τραγικό. Το ξέρει όμως η μισή Ελλάδα. Δεν πειράζει που δεν το ξέρετε εσείς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ δεν είμαι η μισή Ελλάδα.
Δ. ΠΑΝΤΑΖΗΣ: Είναι λίβελος αυτό κ. Πρόεδρε.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Είναι λίβελος. Είπα ότι απηλλάγη κ. συνάδελφε.
Δ. ΠΑΝΤΑΖΗΣ: Θα το γράψω να σας κάνει μήνυση. Γράψτε το.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Είπα ότι απηλλάγη κύριε.
Δ. ΠΑΝΤΑΖΗΣ: Δώστε το μας γραπτό.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Εμένα μην με απειλείτε.
Δ. ΠΑΝΤΑΖΗΣ: Δεν σας απειλώ.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Εμένα μην με απειλείτε. Εάν εν πάση περιπτώσει πιστέψατε στο Υπουργείο Δημοσίας Τάξεως να παραμείνετε δικηγόρος και να μην γίνεται αστυνομικός, αν πιστέψατε στο Υπουργείο Δημοσίως Τάξεως.
Δ. ΠΑΝΤΑΖΗΣ: Δικηγόρος ήμουν πάντοτε κύριε και είναι τιμή μου που είμαι δικηγόρος.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Κατηγορήσατε όμως τον συνάδελφό μου εδώ διότι ανέλαβε την υπεράσπιση τον κ. Καρύδη.
Δ. ΠΑΝΤΑΖΗΣ: Και δεν το έκλεισα ποτέ το δικηγορικό μου γραφείο. Τον κ. Καρύδη δεν τον γνωρίζω. Αλλά εγώ εάν ήμουν Σύμβουλος του Υπουργού δεν θα ερχόμουν σήμερα εδώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας παρακαλώ. Μην λέμε. Ο κ. Καρύδης είναι και απών αυτή την ημέρα.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Εν πάση περιπτώσει κ. Πρόεδρε, εμείς αυτούς τους μάρτυρες......
Δ. ΠΑΝΤΑΖΗΣ: Και η μάρτυρας είναι απούσα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Αγιοστρατίτη, επιτρέπετε ένα λεπτό; Εσείς συνήθως είστε του «Πυροσβεστικού Σώματος› έχουμε πει. Σήμερα φωτιές βάζετε.
Δ. ΠΑΝΤΑΖΗΣ: Τον έχω σε μεγάλη εκτίμηση η οποία δεν θα μειωθεί από το περιστατικό αυτό.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Εγώ έχω εκτίμηση σε όλους τους παράγοντες της δίκης. Τους σέβομαι απολύτως. Έχω δικαίωμα όμως να κρίνω ότι η κα Βεργή είναι αναξιόπιστη μάρτυρας και πραγματικά με συμπάθεια είδα .....
Δ. ΠΑΝΤΑΖΗΣ: Να πείτε στα υπηρεσιακά της καθήκοντα. Εκείνο που δεν μπορείτε να πείτε όμως, να αφήνετε υπόνοιες τέτοιες ότι ήταν στην ΚΥΠ και ιστορίες και ότι έτυχε ευνοϊκής μεταχείρισης. Είναι ψεύδος αυτό και το μόνο που έγινε και το ξαναλέω και ήταν καθήκον μου που πήγαζε από την υποχρέωση τη νομική να την προστατεύσουμε κ. Πρόεδρε.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Κύριε συνάδελφε, το κατέθεσε η ίδια ότι μπήκε στην ΚΥΠ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶λλο τίποτα δεν μπορώ να κάνω.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Λείπατε.
Δ. ΠΑΝΤΑΖΗΣ: Και είναι κακό που πήγε στην ΚΥΠ;
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Όχι κύριε. Το κατέθεσε μόνη της ότι πήγε στην ΚΥΠ. Το κατέθεσε ως μάρτυρας.
Δ. ΠΑΝΤΑΖΗΣ: Πήγε σε κρατική υπηρεσία κύριε, στην ασφάλεια του κράτους.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Λείπατε και δεν το ακούσατε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πιστεύω ότι και άλλη πίστευαν κάποτε ότι αυτές οι υπηρεσίες έπρεπε να καταργηθούν, αλλά μετά δεν τις κατάργησαν ούτε οι άλλοι.
Δ. ΠΑΝΤΑΖΗΣ: Όσο υπάρχουν κ. Πρόεδρε όμως και είναι υπό την εποπτεία του Πρωθυπουργού.... θα έπρεπε να τους σεβόμαστε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα έχει την δική του ΚΥΠ όποιος και να έρθει.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Μην κάνουμε τώρα συζήτηση για την ΚΥΠ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπα τί λέει....
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: ¶λλαξε όνομα. Θεωρώ λοιπόν ότι ο πλέον αξιόπιστος μάρτυρας ήταν ο κ. Ζερβογιαννάκης ο οποίος είχε την ειλικρίνεια να πει ότι μετά από τόσα πολλά χρόνια και πάρα το γεγονός ότι είδε στα πρόσωπα τους δράστες αυτής της επιχείρησης δεν θυμάται κανέναν. Αυτό.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Εγώ ήθελα να πω ότι πέραν από την αξιοπιστία με την οποία έκρινε, κατέθεσε η μάρτυρας και θα κριθεί βεβαίως από το Δικαστήριό σας όσον αφορά τα άτομα τα οποία αναγνώρισε, οι συνάδελφοι της πολιτικής αγωγής εξήραν την καταπληκτική λεπτομέρεια με την οποία περιέγραψε τα άτομα τα οποία δεν αναγνώρισε. Κι εγώ αυτό θέλω να τονίσω.
Θα έρθω σε αυτό που είπε ο κ. Εισαγγελέας. Βιάστηκε βεβαίως να κρίνει ότι από την κατάθεση της μάρτυρος επιβεβαιώθηκε πλήρως το κατηγορητήριο έτσι όπως περιλαμβάνεται στο παραπεμπτικό βούλευμα. Εγώ λοιπόν έχω να τονίσω ότι το ακριβώς αντίθετο αποδείχθηκε από την κατάθεση της μάρτυρος. Διότι εδώ πέρα κατηγορείται κι ένας άνθρωπος τον οποίο υπερασπίζομαι ο οποίος αποδείχθηκε ότι δεν ήταν. Διότι αν ήταν με το ύψος και τον όγκο που διαθέτει – όπως κι εσείς πολύ σωστά επισημάνατε κ. Πρόεδρε σχολιάζοντας τον συνάδελφό μου – ότι λόγω όγκου και μόνο θα τον αναγνώριζε κάποιος, ακριβώς με το ίδιο κριτήριο λοιπόν .....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ είπα λόγω σχήματος.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Σχήματος, συμφωνούμε. Ακριβώς λοιπόν με το ίδιο κριτήριο λόγω όγκου και λόγω σχήματος εάν ο κατηγορούμενος γι αυτή την ενέργεια τον οποίο υπερασπίζομαι, ο κ. Χριστόδουλος Ξηρός ήταν πράγματι εκεί δεν υπάρχει περίπτωση η λεπτομερέστατες περιγραφές της μάρτυρος να μην περιλάμβαναν έναν άνθρωπο αυτής της σωματικής διάπλασης.
Αντίθετα η μάρτυρας και μετά από ερώτηση δική μου επιβεβαίωσε ότι κανένα από τα 6 άτομα που ήταν πλην του ψευτο-αστυνομικού που το ύψος του το έκρινε γύρω στο 1,80 δεν ήταν πάνω από 1,70. Αυτό λοιπόν και μόνο αποδεικνύει, διότι να δούμε κ. Εισαγγελεύ και την άλλη πλευρά. Εδώ πρέπει να κρίνουμε και ότι δεν αποδεικνύεται από την αξιοπιστία αυτή που μπορεί να έχει η μάρτυρας.
Εδώ δεν αποδεικνύεται ένα βασικότατο σημείο του κατηγορητηρίου, ότι συμμετείχε ο πελάτης μου ο κ. Χριστόδουλος Ξηρός. Αυτό όμως είναι πολύ ενδεικτικό, η αδυναμία του κατηγορητηρίου κάνει καταφανή το λόγο για τον οποίο η Εισαγγελική Έδρα συνεχώς όταν βλέπει τις αδυναμίες αυτές καταφεύγει όπως έκανε και προηγουμένως στο να εξετάζει τους ίδιους τους κατηγορουμένους.
Αν θέλετε να δούμε και λίγο – μία παρατήρηση κ. Πρόεδρε να μου επιτρέψετε – την ουσία της προηγούμενης συζήτησης, δεν ήταν τα δικονομικά προβλήματα που δημιουργούνται με το να καλούμε κάθε τόσο τους ίδιους κατηγορουμένους να καταθέσουν σαν μάρτυρες αναγνωρίζοντας ή ξέρω εγώ περιγράφοντας ή καταθέτοντας για τους άλλους συγκατηγορουμένους τους.
Η ουσία είναι μία άλλη. Ότι εδώ προσπαθούμε να στηρίξουμε με τα νύχια και με τα δόντια ένα κατηγορητήριο το οποίο από την αποδεικτική διαδικασία και από τους μάρτυρες οι οποίοι προσάγονται να εξεταστούν ενώπιόν σας κατά μέγιστο μέρος δεν αποδεικνύεται. Αυτή είναι η ουσία και προσπαθούμε μετά να σώσουμε το παιδί που έχει ήδη πέσει στο πηγάδι, να το βγάλουμε με ότι μέσα έχουμε.
Καταφεύγουμε στο να ρωτάμε τους ίδιους τους κατηγορουμένους γιατί βεβαίως στο τέλος κάπου πρέπει να στηρίξουμε μία απόφαση. Λίγο κάποιες απολογίες κατηγορουμένων, των ιδίων των κατηγορουμένων οι οποίες έχουν ανακληθεί.
Ο πελάτης μου ο κ. Χριστόδουλος Ξηρός παραδόξως μόνος του έχει κατά την απολογία του την προανακριτική και ανακριτική ομολογήσει ότι συμμετείχε σε μία ενέργεια στην οποία αποδεικνύεται ότι δεν ήταν. Αυτό δεν μπορεί να είναι τυχαίο.
Έρχεται λοιπόν η κατηγορούσα αρχή, η Εισαγγελική Αρχή και προσπαθεί τώρα να καλύψει αυτό το πασιφανέστατο κενό προσπαθώντας μισά από δω, μισά από κει, μισές μαρτυρίες συγκατηγορουμένων για την ίδια πράξη οι οποίες όμως μόνες τους δεν αρκούν αλλά θα συνεκτιμηθούν. Κάτι οι προανακριτικές οι οποίες καταγγέλθηκε εκ των υστέρων ότι ελήφθησαν υπό συνθήκες οι οποίες δεν ήταν σύννομες και γι αυτό και έχουν ανακληθεί αλλά δεν ξέρουμε πώς θα εκτιμηθούν μέχρι το τέλος της διαδικασίας.
Κάτι από δω, κάτι από κει ότι προλάβουμε να «τσιμπήσουμε› για να μην καταλήξουμε στο αυτονόητο ότι σε αυτή την συγκεκριμένη κατηγορία ο συγκεκριμένος κατηγορούμενος ακόμη και αν ο ίδιος παραδόξως και δεν ξέρω πώς συνέβη αυτό, παραδέχθηκε ότι συμμετείχε, αποδείχθηκε ότι δεν συμμετείχε.
