Ανεπίσημα πρακτικά δίκης 17Ν (8/5/2003) Μέρος 7/8

Πέμπτη, 08 Μαΐου 2003 18:26
A- A A+

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εμείς θα τα εκτιμήσουμε όλα αυτά, ένας άνθρωπος που είναι από κει πάνω πώς θα τα δει... θα τα εκτιμήσουμε όλα. Γι αυτό σας ρώτησα από ποιον όροφο και για πόσο χρονικό διάστημα. Τα ρώτησα αυτά εγώ.

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Όσο χρονικό διάστημα χρειάστηκε για να διασχίσει το δρόμο και με σχετική άνεση, δεν έτρεχε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή πόση ώρα; Δύο λεπτά; Μισό λεπτό;

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Φαντάζομαι ένα λεπτό, όσο χρειάστηκε για να διασχίσει έναν μικρό δρόμο, δεν είναι κι ένας τεράστιος δρόμος.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν έχω τίποτε άλλο. Μπορούμε να συνεχίσουμε τις ερωτήσεις.

κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Μόνο να μου πείτε εάν το άτομο που είδατε κρατούσε πιστόλι ή όχι.

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Κρατούσε – το είπα – στο δεξί του χέρι και μάλιστα πιστόλι με μεγάλη κάνη το οποίο μου έκανε και ιδιαίτερη εντύπωση. Εστιάστηκε η προσοχή μου σε αυτό και στο μελαχρινό του προσώπου του.

κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Είδατε αυτό το άτομο με πιστόλι. Από το σημείο που μετά θα μάθατε έγινε η δολοφονία του Περατικού, τί απόσταση είχαμε;

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Το γραφείο είναι ακριβώς από πάνω.

κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Όχι το γραφείο. Από κει που το είδατε από τον 5ο όροφο να διασχίζει....

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Είναι ένας μικρός δρόμος.

κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Τί απόσταση έχει από το σημείο που έγινε η δολοφονία; Την μάθατε την δολοφονία.

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Ελάχιστη απόσταση.

κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Όταν λέτε ελάχιστη, δηλαδή πόσο;

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Μιλάμε για βήματα πλέον. (Δείχνει) Από εκεί μέχρι εκεί.

κ. ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Δηλαδή μιλάμε για 3-4 μέτρα;

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Ναι, κάπως έτσι. Νομίζω πως ναι.

Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Τώρα που ήρθατε να καταθέσετε εδώ φέρατε στο νου σας την κατάθεση ενώπιον του κ. Ειδικού Ανακριτή;

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Βεβαίως, την σκέφτηκα.

Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Θυμηθήκατε; Φέρατε στο μυαλό σας τί είχατε καταθέσει.

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Βεβαίως. Θυμάμαι πολύ καλά τί είπα.

Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Θυμηθήκατε ότι εκεί σας είχε επιδειχθεί φωτογραφία του κατηγορουμένου του κ. Ξηρού και εκεί είπατε ότι δεν μπορείτε να βεβαιώσετε;

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Βεβαίως. Είπα και το εξής όμως.......

Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Εδώ όταν γυρίσατε προς το μέρος των κ.κ. κατηγορουμένων και κοιτάξατε τους κ.κ. κατηγορουμένους γιατί δεν είπατε «κύριε Πρόεδρε, δεν μπορώ να βεβαιώσω πάλι όπως είπα και στον κ. Ανακριτή ότι το πρόσωπο που είπα ότι είναι 50% ο κ. Σάββας Ξηρός είναι πάλι... αναιρώ αυτό το 50% και τώρα που τους έχω απέναντί μου όχι σε φωτογραφία δεν αναγνωρίζω κανένα πρόσωπο ή αναγνωρίζω το 50%;›. Γιατί χρειάστηκε να δούμε την κατάθεσή σας εδώ;

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Γιατί είχα την αίσθηση, μου έκανα πάρα πολύ μεγάλη εντύπωση το πόσο μελαχρινός ήταν και πόσο σκούρα μαλλιά μαύρα είχα. Αυτό που μου τράβηξε και την προσοχή στον συγκεκριμένο άνθρωπο που είχα δει εγώ. Βλέποντάς τους από κοντά βλέπω ότι είναι εξίσου μελαχρινοί και οι δύο ο κ. Σάββας και ο κ. Βασίλης Ξηρός και έχουν μαύρα μαλλιά και οι δύο και δεν μπορώ με βεβαιότητα να πω...

Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Εγώ άλλο περίμενα να μου πείτε. Εγώ σας είπα να επαναλάβετε την σημερινή κατάθεση ή να την δικαιολογήσετε, ότι «βλέποντας τον κατηγορούμενο κ. Σάββα Ξηρό εγώ δεν τον αναγνωρίζω και αναιρώ και το 50%›.

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Μα αυτό λέω επί της ουσίας, ότι δεν είμαι βέβαιη. Ότι και οι δύο άνθρωποι έχουν κοινά χαρακτηριστικά αυτά τουλάχιστον που εγώ θυμάμαι ως χαρακτηριστικά....

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή ή ο ένας ή ο άλλος λέτε τώρα πάλι; Τώρα πάμε στην διαζευκτική επιλογή. Επειδή μοιάζουν γι αυτό δεν αναγνωρίσατε τώρα; Δηλαδή ή ο ένας ή ο άλλος; Πάμε σε άλλα πεδία πλέον σκέψης.

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Δεν έχω χαρακτηριστικά προσώπου για να μπορέσω να προσδιορίσω άνθρωπο. Έχω χαρακτηριστικά γενικά τα οποία δεν με βοηθούν να προσδιορίσω με βεβαιότητα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή μπορούσε να μην είναι ο ένας, να είναι ο άλλος λέτε ή να είναι και ένας τρίτος ή τέταρτος.

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Δεν μπορώ να προσδιορίσω.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για να καταλαβαίνω κι εγώ. Θέλω να δω τον βαθμό.....

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Δεν μπορώ να προσδιορίσω τα χαρακτηριστικά που μου έχουν εντυπωθεί.....

Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Ενώ είστε δικηγόρος αυτή την στιγμή που καταθέτετε δεν είστε ήρεμη.

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Δεν είναι και εύκολο.

Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Είστε ήρεμη;

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Καλά είμαι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι στο Ναυτικό Δίκαιο φαίνεται.

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Δεν έχει σχέση αλλά δεν είναι και εύκολο. Υπάρχει φόρτιση.

Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Εκεί ο κ. Ειδικός Ανακριτής την φωτογραφία του κατηγορουμένου του κ. Βασίλη Ξηρού σας την έδειξε;

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Τις είδα όλες τις φωτογραφίες, όλων των κατηγορουμένων.

Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Γιατί δεν είπατε αυτό που είπατε τώρα στον κ. Πρόεδρο ότι ανάμεσα στους δυο υπάρχουν αυτές οι ομοιότητες, τα χαρακτηριστικά;

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Γιατί ήταν μια εξέταση που έγινε και υπό την επήρεια της τηλεόρασης, των περιοδικών, των Μέσων. Τα πράγματα τα βλέπεις διαφορετικά όταν είσαι επηρεαζόμενος από όλα αυτά που ακούς και βλέπεις και διαφορετικά είναι όταν τα πράγματα κατακάθονται και πιο ψύχραιμα τα ξανασκέφτεσαι, τί έγινε, τί είδα, τί θυμάμαι.

Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Η ιδιότητά σας όμως απαιτεί .....

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Το ξέρω τί απαιτεί η ιδιότητά μου. Πιέστηκα να δώσω ποσοστά από τον κ. Ανακριτή και του είπα πως «όχι δεν μπορώ, μην με πιέζετε, δεν έχω βεβαιότητα›. Ίσως θα έπρεπε από την αρχή να είμαι πιο κατηγορηματική σε αυτό. Αυτή είναι ίσως η μόνη μου αμέλεια.

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Ξέρετε ποιος είναι ο προβληματισμός; Ότι αν δεν σας ξαναφέρναμε ουσιαστικά πίσω όλα αυτά θα είχαν μείνει στον αέρα, σαν να μην είχαν συμβεί ποτέ. Είχατε τελειώσει την κατάθεσή σας και δεν είχατε αναφέρει τίποτα .....

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Ήταν επουσιώδες από την αρχή.

Β. ΚΟΥΡΚΑΚΗΣ: Το βλέπετε ότι ήταν επουσιώδες αυτό; Εγώ αντιλαμβάνομαι ότι είστε ειλικρινής μάρτυς και γι αυτό ....

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Λόγω του γεγονότος ότι ήμουν στον 5ο όροφο και δεν είχα καλή οπτική εικόνα.

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Αυτό είναι ξεκάθαρο και είναι έτσι όπως το λέτε. Αλλά ο προβληματισμός που έχει αναπτυχθεί σε μένα τουλάχιστον ήταν αυτό. Ήρθατε. Εγώ περιμένω όταν έρθει ένας δικηγόρος εδώ μέσα θα πρέπει να αισθάνεται άνεση πρώτα απ’ όλα.

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Τί περισσότερο περιμένατε από μένα δηλαδή να ακούσετε;

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Ότι η κατάθεσή σας θα τελείωνε με τον εξής τρόπο «και είναι γεγονός ότι στον Ανακριτή είπα κάποια πράγματα τα οποία όμως τώρα που βλέπω και τους κατηγορουμένους από κοντά δεν τα επιβεβαιώνω›.

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Το ίδιο πράγμα είπα νομίζω με άλλο τρόπο.

Β. ΜΑΡΚΗΣ: Δεν το είπατε καθόλου. Δηλαδή για να δούμε τί είπατε στον κ. Ανακριτή χρειάστηκε ουσιαστικά να σας ξαναφέρουμε με λίγα λόγια. Είχε αρχίσει η πολιτική αγωγή να ρωτάει. Καταλάβατε; Χαλαρώστε λίγο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Πέτσο, έχετε το λόγο.

Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Κυρία Παπακώστα, επειδή διαπιστώνω ότι υπάρχουν τρεις διαφοροποιήσεις στις καταθέσεις που έχετε κάνει και στην παρουσία σας. Η τρίτη είναι η σημερινή σας παρουσία. Εμένα με είδατε σήμερα για πρώτη φορά, με βλέπετε για πρώτη φορά σήμερα;

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Όχι βέβαια. Είστε πολύ γνωστός. Εννοείτε από κοντά;

Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Πέραν του γνωστού, με έχετε δει εδώ στο Δικαστήριο;

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Τη Δευτέρα για πρώτη φορά.

Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Με είδατε στον διάδρομο του Δικαστηρίου κάποια μέρα;

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Πριν την Δευτέρα;

Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Με είδατε να κυκλοφορώ εις τον διάδρομο καθόλου;

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Την Δευτέρα σας είδα για πρώτη φορά και μιλήσαμε κιόλας.

Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Μου μιλήσατε;

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Βεβαίως.

Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Τί με ρωτήσατε;

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Για το αν ήταν απαραίτητη και πόσο ουσιώδη κρίνατε την κατάθεσή μου. Μιλήσαμε για το ουσιώδες της κατάθεσής μου, για το πόσο ουσιώδης ήταν η κατάθεσή μου.

Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Μου είπατε ότι «η παρουσία μου δεν θα είναι ουσιώδης›.

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Έτσι την κρίνω εγώ.

Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Μπράβο. Και σας είπα εγώ «είστε υποχρεωμένη να έρθετε γιατί σας κάλεσε η Εισαγγελία›.

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Βεβαίως.

Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Σας πίεσα να πείτε για συγκεκριμένους κατηγορούμενους που έχετε αναγνωρίσει;

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Προς Θεού, όχι.

Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Και έληξε αυτή η κουβέντα.

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Βεβαίως.

Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Έρχεστε σήμερα εδώ. Ενθυμήστε τί έχετε καταθέσει προανακριτικά από τον 5ο όροφο;

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Βεβαίως.

Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Ενθυμήστε ότι έχετε αναφερθεί εις τα ρούχα συγκεκριμένου κατηγορουμένου και ακόμη και εις την λευκή ρίγα του παντελονιού του;

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Έχει περάσει πολύς καιρός.

Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Δεν ξέρω αν είναι πουκάμισο ή παντελόνι αλλά λέτε το εξής: «φόραγε τζιν παντελόνι ανοιχτού μπλε χρώματος και πουκάμισο έξω από το παντελόνι χρώματος γαλάζιου και λίγο άσπρο. Ίσως να είχε άσπρες ρίγες›. Αυτό δεν δείχνει παρατηρητικότητα;

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Ναι, είμαι παρατηρητικός άνθρωπος.

Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Εφόσον είστε παρατηρητικός άνθρωπος και τον είδατε εσείς κατά αυτό τον τρόπο και να κρατάει και το πιστόλι το οποίο είπατε ότι ήταν μαύρο και το είχε ακουμπισμένο στο σώμα του....

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Δεν το είχε. Το είχε στο πλάι.

Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Στο πλάι, στο σώμα του ακουμπισμένο.

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Ναι, στο πλάι.

Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Αντιλαμβάνομαι ότι ήταν ένας άνθρωπος που αποτυπώθηκε όσο το δυνατόν καλύτερα βάσει της παρατηρητικότητας που διαθέτετε η φυσιογνωμία του σε σας.

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Τον είδα προφίλ. Τον είδα την στιγμή που διέσχιζε το δρόμο. Είχε την πλάτη του στην όψη του γραφείου μου και είδα κάποια στιγμή το κεφάλι του στο πλάι, προφίλ.

Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Στον κ. Ζερβομπεάκο – είναι η δεύτερη φορά που καταθέτετε.

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Μία φορά κατέθεσα.

Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Μετά την προανάκριση πηγαίνετε στον κ. Ζερβομπεάκο και λέτε το εξής: «δεν είμαι όμως σε θέση να βεβαιώσω απολύτως κατά ποσοστό 100%›. Δηλαδή το 100% είναι εκείνο που σας δημιουργεί ενδοιασμούς. Λιγότερο από 100% σίγουρα, αλλά σε τί ποσοστό. ¶λλωστε τα ποσοστά αναφέρονται κατά κόρον εις την δίκη αυτή όσον αφορά τις αναγνωρίσεις ατόμων. Αναφέρονται εις την κατάθεση του κ. Ζερβομπεάκου. Λέτε δηλαδή ότι δεν είμαι σε θέση να βεβαιώσω απολύτως κατά ποσοστό 100%›. Όταν κανείς βεβαιώνει ότι δεν είμαι βέβαιος 100% είναι λιγότερο από 100% αλλά πάντως έχει μεγάλο ποσοστό αναγνώρισης.

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Η απάντηση έχει να κάνει με την ερώτηση η οποία υπεβλήθη ως εξής από τον κ. Ζερβομπεάκο «σε τί ποσοστό είστε σε θέση να βεβαιώσετε ότι είναι ο Σάββας ή ο Βασίλης ή κάποιος εκ των άλλων κατηγορουμένων›. Και απάντησα με τον τρόπο που ρωτήθηκα «δεν είμαι σε θέση να βεβαιώσω ....›.

Γ. ΠΕΤΣΟΣ: 100%. Σημαίνει δηλαδή ότι πιθανολογώ ότι είναι ο κ. Σάββας Ξηρός αλλά όχι σε ποσοστό 100%.

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Ακριβώς.

Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Αυτό κατά τη προσωπική μου εκτίμηση και με την ανάγνωση της κατάθεσή σας κι έτσι όπως το λέτε τώρα μου δίνει την δυνατότητα να πιστέψω ότι υπολείπεται ολίγον να φτάσει το 100% η αναγνώριση του συγκεκριμένου προσώπου, εμένα προσωπικά με την ταπεινή σκέψη που έχω.

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Δεν είναι έτσι. Είπα επίσης και φαίνεται από κει ότι ο σωματότυπός του, τα χαρακτηριστικά του προσομοιάζουν με τα χαρακτηριστικά του κ. Σάββα Ξηρού όπως τον έχω δει από τις εφημερίδες και τα περιοδικά.

Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Κυρία Παπακώστα, εγώ δεν πρόκειται να συνεχίζω αλλά πάντως μου κάνει εντύπωση η παρατηρητικότητά σας την πρώτη φορά...

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Γι αυτό και σας λέω....

Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Ο κ. Σάββας Ξηρός μάλλον στον κ. Ζερβομπεάκο και η ανάγκη σας στον διάδρομο να μην έρθετε καν να παρουσιαστείτε ενώπιον του Δικαστηρίου. Δεν έχω τίποτε άλλο.

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Είχα πάρα πολλές δουλειές και έπρεπε αυτά όλα να τα παρακολουθήσει κάποιος άνθρωπος.

Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Εγώ πηγαίνω μήπως είστε υπό το κράτος φοβίας συγκεκριμένης και κάνετε αυτές τις καταθέσεις.

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Όχι, δεν είναι έτσι.

Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Αν δεν είστε το λέτε.

Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Κυρία Παπακώστα, πόσες φωτογραφίες σας έδειξαν στον κ. Ζερβομπεάκο;

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Όλες τις φωτογραφίες όλων των κατηγορουμένων. Πόσες καθενός εξ αυτών;

Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Πόσες φωτογραφίες σας έδειξαν;

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Δεν θυμάμαι τον αριθμό.

Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Πολλές φωτογραφίες.

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Πολλές φωτογραφίες.

Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Μετά αφ’ ότου τις εξετάσατε τί είπατε στον κ. Ανακριτή για το άτομο που αναγνωρίσατε;

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Με ρώτησαν αν μου θυμίζει κάποιος από αυτούς τον άνθρωπο που είχα δει εγώ από τον 5ο.

Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Αν σας θυμίζει κάποιος. Σας υπέδειξε κανένας συγκεκριμένα τον κ. Ξηρό;

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Όχι.

Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Τον επιλέξατε εσείς. Είναι έτσι;

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Ναι, γιατί σας είπα θεώρησα ότι περισσότερο από όλους τους άλλους μοιάζει....

Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Εξηγήσατε γιατί, αλλά θέλω να πω δεν σας τον επέδειξε κανείς.

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Όχι, προς Θεού.

Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Δώστε μία εξήγηση γιατί εύκολο ή δύσκολα υποδείξατε τον κ. Σάββα Ξηρό και όχι τον κ. Βασίλη Ξηρό; Σας κάνω αυτή την ερώτηση διότι εσείς βεβαιώσατε ότι τα αδέλφια αυτά μοιάζουν. Σας θύμιζαν δηλαδή ο ένας τον άλλον. Γιατί επιλέξατε τον κ. Σάββα Ξηρό;

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Λόγω του χρώματος των μαλλιών του και του γεγονότος ότι είναι πιο κοντά από του αδελφού του και επειδή εγώ είδα έναν άνθρωπο με κοντά μαλλιά, σκούρα μαύρα και μελαχρινό θεώρησα ότι πιο πολύ φέρνει στον κ. Σάββα Ξηρό.

Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Μπορούσατε να δείτε όταν τους είδατε και κάνατε μια λεπτομερή περιγραφή πριν από 6 χρόνια αν τα μαλλιά τα κοντά ήταν μακριά, ήταν περούκα ή φυσικά;

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Όχι.

Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Επομένως η φωτογραφία που είδατε δεν είδατε καν σωματότυπο. Είδατε φωτογραφίες κεφαλιού. Δεν είναι έτσι;

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Είδα και φωτογραφίες ολόσωμες των κατηγορουμένων.

Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Και μπορούσατε να κρίνετε το ύψος, την υψομετρική διάσταση;

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Όχι, αλλά πώς μπορούσα να το κάνω αλλιώς;

Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Η ερώτήση μου είναι συγκεκριμένη κα συνάδελφε. Γνωρίσατε τον κ. Σάββα Ξηρό από το πρόσωπο ή από τον σωματότυπο;

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Περισσότερο από το πρόσωπο.

Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Πώς το είχατε δει το πρόσωπο;

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Κοντά μαύρα μαλλιά....

Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Πώς το είχατε δει όταν έγινε η δολοφονία την ημέρα εκείνη;

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Το είπα και προηγουμένως. Γύρισε κάποια στιγμή το κεφάλι του στο πλάι και είδα το προφίλ του.

Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Επομένως δεν είχατε δει άλλο πρόσωπο.

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Όχι.

Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Του άλλου το πρόσωπο δεν το είχατε δει.

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Όχι.

Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Είτε γιατί δεν γύρισε, είτε γιατί προσέχατε τον πρώτο.

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Επικεντρώθηκα εκεί γιατί είδα το όπλο, γιατί μου έκανε εντύπωση αυτό που έβλεπα. Είδα έναν άνθρωπο να διασχίζει ψύχραιμα τον δρόμο και γιατί όλα αυτά βλέποντάς τα για πρώτη φορά ....

Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Αυτά σας εντυπώθηκαν και αυτά βεβαιώσατε.

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Αυτά μου εντυπώθηκαν και αν και παρατηρητική κάποια πράγματα τα παρατηρώ περισσότερο από άλλα.

Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Δεν αμφισβητώ εγώ ούτε τα λεγόμενά σας, ούτε την παρατηρητικότητά σας για να μην παρεξηγηθώ.

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Γιατί ρωτήθηκα γιατί είναι επιμεριστική η παρατηρητικότητά μου. Κάποια πράγματα .....

Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Όχι, όχι. Είναι σαφές ότι είχατε δει ένα πρόσωπο, το προσέχατε το άτομο έχετε πει διότι είχε κολλημένο το όπλο στο σώμα του και μάλιστα διευκρινίζετε.....

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Γιατί διέσχιζε το δρόμο με σχετική ψυχραιμία.

Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Αν μου επιτρέπετε, διευκρινίζετε ότι επικεντρώσατε την προσοχή σας σε αυτό το άτομο παραμερίζοντας ή μάλλον μην κοιτάζοντας ιδιαίτερα το άλλο άτομο. Επομένως σας εντυπώθηκε αυτή η φυσιογνωμία. Όταν σας ρωτάει σύμφωνα με τα δικά σας λεγόμενα ο κ. Ζερβομπεάκος σε τί ποσοστό τον αναγνωρίζετε; Γιατί δεν αναφέρεστε σε ένα ποσοστό και απλώς αποκλείετε το 100%; Γιατί για την κοινή λογική ο αποκλεισμός του 100% σημαίνει 98% ή 95%, πάντως όχι 80% ούτε 50%. Είναι έτσι ή δεν είναι έτσι;

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Ναι, με την λογική αλλά δεν θεωρώ και ασφαλή τρόπο το ποσοστό και όλη αυτή τη ποσοστιαία αναγνώριση δεν είναι πράγματα τα οποία νομίζω ότι.....

Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Δική σας όμως διατύπωση είναι «όχι 100%›. Δεν είναι διατύπωση κάποιου που το έγραψε στην κατάθεσή σας;

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Εκεί σας είπα ότι επηρεάστηκα από την ερώτηση η οποία διατυπώθηκε έτσι: «είστε 100% βέβαιη για τον άνθρωπο αυτό;› κι εγώ απάντησα «όχι 100%›.

Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Τώρα το τροποποιείτε. Είναι τελείως διαφορετικό αν σας ρώτησε ο κ. Ανακριτής «είστε 100% βέβαιη› και διαφορετικό αν σας είπε «τί ποσοστό δίνετε στην αναγνώριση›.

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Έγιναν δύο ερωτήσει κα Βόζεμπεργκ. Η πρώτη ερώτηση ήταν «σε τί ποσοστό μπορείτε να είστε βέβαιη για τους ανθρώπους που βλέπετε για κάποιων εξ αυτών› και η δεύτερη ήταν όταν είπα εγώ ότι περισσότερο από όλους μου μοιάζει ο κ. Σάββας Ξηρός «σε τί ποσοστό, αν είστε απόλυτα βέβαιη για τον συγκεκριμένο άνθρωπο›. Ήταν δύο οι ερωτήσεις.

Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Και αυτό ήταν πριν από μήνες.

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Το καλοκαίρι νομίζω.

Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Σήμερα που είδατε τον κ. Σάββα Ξηρό και όσες φορές τον είδατε στην τηλεόραση, διατηρείτε την ίδια εκτίμηση;

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Ναι. Τί να πω τώρα; Με ποσοστά πάλι;

Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Εγώ σας είπα, διατηρείτε την ίδια εκτίμηση ότι αυτό το άτομο ήταν όπως το καταθέτετε με την επιφύλαξη του όχι 100%;

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Το είπα και προηγουμένως, ότι βλέποντάς τους από κοντά σήμερα και εκ των υστέρων όταν τα πράγματα πλέον είχαν αρχίσει και όλη αυτή η επιρροή τηλεοράσεων είχε κατακάτσει, βλέπω ότι τα δύο αδέλφια μοιάζουν πάρα πολύ μεταξύ τους και δεν θα μου ήταν εύκολο, θα ήμουν σαφής να πω περισσότερο για τον έναν ή τον άλλον.

Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Ναι αλλά βεβαιώνετε για έναν ότι είδατε στο πρόσωπο έστω στο πλάι προανακριτικά. Το άλλο δεν το είχατε δει καθόλου στο πρόσωπο, έτσι δεν είναι;

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Ναι.

Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Μία τελευταία ερώτηση που θέλω την εκτίμησή σας επειδή είστε και συνάδελφος και επειδή παρακολουθείτε τα γεγονότα. Πιστεύετε ότι όσοι έχουν συλληφθεί και φέρονται ως εμπλεκόμενοι στην Οργάνωση 17Ν είναι αυτοί, είναι μόνο αυτοί, είναι κάποιοι άλλοι; Ποια είναι η εκτίμησή σας η προσωπική;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μήπως είμαι κι εγώ;

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Δεν ξέρω.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτή εδώ δεν μπορεί να μας πει για τούτο εδώ, μας λέει πότε 100%, τώρα θα μας πει αν είναι και άλλοι; Ξέρει κανέναν; Είναι περιττές αυτές οι ερωτήσεις.

Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Κύριε Πρόεδρε, δεν θα έκανα ποτέ την ερώτηση αυτή αν δεν ήταν συνάδελφος.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και λοιπόν; Ξέρουν τώρα οι 18.000 δικηγόροι της Αθήνας αν είναι κι άλλοι;

Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Κύριε Πρόεδρε, εγώ δεν ρώτησα για γνώση. Ξέρετε ότι προσέχω τις διατυπώσεις μου. Ρώτησα την προσωπική της εκτίμηση διότι εγώ μπορεί να την αξιολογήσω μετά σε κάποια στοιχεία. Εάν μου την επιτρέπετε την ερώτηση εσείς παρακαλώ την κα συνάδελφο να μου απαντήσει.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να απαντήσει. Είναι ανώδυνη άλλωστε.

Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: (Εκτός μικροφώνου)

Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Δεν θα μου υποδείξετε πώς θα ρωτάω κ. Χρυσικόπουλε όπως δεν σας υπέδειξα ποτέ.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι κ. Χρυσικόπουλε. Ξέρετε ενέχει μία δόση μικρή ειρωνείας που δεν επιτρέπεται ποτέ στους συναδέλφους.

Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Ευχαριστώ κ. Πρόεδρε.

Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Θα κάνω ένα σχόλια για τα ποσοστά στο τέλος. Περιμένω να τελειώσει γιατί τα ακούσω συνεχώς.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αν βλέπετε κι εγώ λέω κάτι πέρα από την διαδικασία ποτέ δεν έχει θίξει πρόσωπο. Φαντάζομαι θα το έχετε προσέξει.

Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Κι εγώ δεν έχω θίξει κανέναν κ. Πρόεδρε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η ειρωνεία είναι μία μορφή πνεύματος η οποία είναι ξεπερασμένη πλέον.

Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Περιέργως κ. Πρόεδρε κλιμακώνεται η επίθεση στο πρόσωπό μου.....

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να απαντήσετε κατευθείαν. Είναι απλή η ερώτηση.

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Δεν έχει και πολύ σχέση με την κατάθεσή μου.

Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Έχει σχέση με την υπόθεση για να σας ρωτάω.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θέλετε, δεν θέλετε να απαντήσετε; Ξέρετε, δεν ξέρετε, ότι θέλετε.

Ε. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Δεν θέλω να απαντήσω.

Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Ευχαριστώ. Και αυτό για μένα είναι σημαντικό. Ευχαριστώ κ. Πρόεδρε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πηγαίνετε στην ευχή του Θεού κ. Παπακώστα.

κ. ΣΙΔΕΡΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, έχω εγώ για τον κ. Σάββα Ξηρό.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Σάββας Ξηρός παρακαλείτε να απαντήσει στον κ. συνάδελφο κάτι που θα ερωτηθεί αν θέλει.

κ. ΣΙΔΕΡΗΣ: Στην συγκεκριμένη υπόθεση είχατε λάβει μέρος;

Σ. ΞΗΡΟΣ: Δεν απαντώ.

κ. ΣΙΔΕΡΗΣ: Δεν απαντάτε. Θα σας υπενθυμίσω όμως ότι στο τελευταίο απολογητικό σας υπόμνημα το οποίο ανακαλεί όλα τα άλλα αναφέρετε ότι αναλαμβάνεται την ευθύνη ατομικώς για όλες τις πράξεις που κατηγορείστε ως φυσικός αυτουργός. Έτσι ακριβώς το έχετε διατυπώσει. Επομένως.....

Σ. ΞΗΡΟΣ: Όχι, λάθος. Επειδή τώρα διαστρεβλώνετε αυτά.....

κ. ΣΙΔΕΡΗΣ: Ένα λεπτό αν θέλετε ακόμη να ολοκληρώσω. Κι επειδή ακριβώς αναφέρεται το πρόσωπό σας σε αυτή την περίπτωση που εξετάζουμε τώρα δύο φορές νομίζω γι αυτό ακριβώς ζητώ να μου διευκρινίσετε ακριβώς αυτό το οποίο εγώ έχω καταλάβει ότι: ομολογείτε την συμμετοχή σας ως αυτουργός σε όλες τις πράξεις και διαχωρίζετε όσα έχετε πει για τους συγκατηγορουμένους σας μέχρι την στιγμή εκείνη. Αλλά στο υπόμνημά σας ακριβώς έτσι το αναφέρετε.

Σ. ΞΗΡΟΣ: Δεν το αναφέρω έτσι ακριβώς και γι αυτό το λόγο έχω ζητήσει να αναγνωσθεί εδώ το υπόμνημά μου και άμα δεν αναγνωσθεί δεν μπορώ να αναφερθώ ούτε τί έχω πει, ούτε τί δεν έχω πει. Δεν έχει καμία σχέση αυτό που έχω πει πέρα με το κατηγορητήριο το συγκεκριμένο. ¶μα το πάρετε υπόψη ολόκληρο τότε θα μπορέσω να δεχθώ και τα υπόλοιπα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει κ. Ξηρέ. Αυτή είναι η απάντησή σας.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πρέπει να μας κ. Πρόεδρε, είναι σημαντικό αυτό.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τώρα δεν μπορώ να αναγνώσω. Σας παρακαλώ, δεν αναγιγνώσκεται τίποτα σε αυτό το σημείο. Απολογίες κλπ θα πάνε στο τέλος. Υπάρχει πουθενά να αναγιγνώσκουμε απολογίες; Για σιγά δηλαδή γιατί θα καταργήσω και την δικονομία εδώ μέσα κι εγώ δεν έχω καταλάβει. Παρακαλώ να κυλήσει η διαδικασία. Δηλαδή όλοι θέλετε να βάλετε και μία τροχοπέδη και να μην προχωρήσουμε, να κάτσουμε όλη μέρα να καθόμαστε να λέμε τα ίδια και τα ίδια. Δεν θέλει ο άνθρωπος, έχει το δικαίωμα σιωπής στο κάτω-κάτω. Και που τον ρωτάμε αν θέλει απαντάει. Λέει «όχι›, πάει φύγαμε, κυλάμε.

κ. ΒΛΑΧΟΣ: Η κατάθεση της μάρτυρος και συναδέλφου της κας Παπακώστα η οποία κρίνω ως μία από τις πιο αξιοπρεπής και αξιόπιστες ....

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν θα γίνουν τώρα σχολιασμοί. Δεν τα είπαμε; Θα τα κάνουμε στο τέλος.

Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Είχαμε και για τον προηγούμενο μάρτυρα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Consensus δεν είπαμε; Ο κ. Παπαγεωργίου Ιωάννης.

κ. ΒΛΑΧΟΣ: Θα το κάνω αύριο στο τέλος.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να διώξουμε κανέναν μάρτυρα. Τους φέρνουμε, τους ξαναπηγαίνουμε και θα λένε «αυτοί είναι η δουλειά τους εδώ πέρα, εμείς τί χρωστάμε›. Δεν κάνει. Το χέρι σας στο Ευαγγέλιο. «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.

Ι. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ: Ορκίζομαι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θέλω να θυμηθείτε για τον δολοφονία του Κωστή Περατικού. Αν είδατε, ακούσατε, αντιληφθήκατε κάτι, οτιδήποτε; Θυμηθείτε πώς έγιναν τα γεγονότα.

Ι. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ: Βρισκόμουν στην γωνία Σαχτούρη και Φίλωνος όπου συνέτρωγα με έναν συνεταίρο μου και κάποια στιγμή ακούστηκαν οι πυροβολισμοί.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί δουλειά κάνετε;

Ι. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ: Είναι ναυπηγός. Σηκωθήκαμε επάνω, κοιτώντας προσπαθούσα να καταλάβω από πού προέρχονται και βγαίνοντας γιατί το εστιατόριο είναι λίγο προς τα μέσα, βγήκαμε λίγο προς τα έξω και βλέπω ξαφνικά τρεις ανθρώπους να έρχονται προς το μέρος μας. Δεν θα έλεγα τρέχοντας. Πολύ ελαφρύ τροχάδην και μάλιστα στην αρχή θα έλεγα πιο σιγά, μετά λίγο-πολύ ψιλο-άρχισαν και έτρεχαν αλλά πολύ-πολύ ελαφρά τροχάδην.

Καθώς τους βλέπαμε να έρχονται – βασικά εγώ νόμισα ότι έγινε κάποια ληστεία. Δεν πήγε το μυαλό μου σε κάτι τέτοιο, έχει κάτι κολώνες, κάπως τραβηχτήκαμε και μπήκαμε γιατί είδα ότι όπως ερχόντουσαν ο εκ δεξιών .....

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πόσοι ήσαν αυτοί;

Ι. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ: Τρεις. Ο εκ δεξιών είχε ένα μεγάλο πιστόλι και κράταγε. Μάλιστα το κράταγε εμφανώς. Ο δε μεσαίος είχε έναν φάκελο τον οποίο τον κράταγε μπροστά και κάποια χαρτιά έπεσαν κιόλας την ώρα που έτρεχε. Αυτοί οι άνθρωποι πέρασαν μπροστά μου.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα μάζεψε τα χαρτιά που έπεσαν;

Ι. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ: Όχι, δεν θυμάμαι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα πήρατε;

Ι. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ: Εγώ;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα μάζεψε κανένας, τα πήρε μετά κανένας;

Ι. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ: Δεν γνωρίζω. Σταμάτησαν ένα ταξί με το πιστόλι. Πετάχτηκε έξω ο ταξιτζής και μια γυναίκα που ήταν μέσα και πήραν το ταξί. Μαρσάρισε το ταξί έντονα και ανεβαίνοντας προς επάνω καθώς κοιτάζαμε έρχεται ο αστυνομικός ο οποίος ταμπουρώθηκε πίσω από ένα αυτοκίνητο που ήταν παρκαρισμένο στην γωνία και μετά από λίγο θυμάμαι ότι άκουσα έναν πυροβολισμό και ακριβώς από πάνω μου άνοιξε μία τρύπα. Ακριβώς από πάνω μου, ούτε δεξιά, ούτε αριστερά. Ακριβώς από πάνω μου.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πόσο ψηλά από σας;

Ι. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ: Περίπου στα 2-2,5 μέτρα στο ύψος πιο πάνω από το κεφάλι το δικό μου.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από πού έπεσε ο πυροβολισμός;

Ι. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ: Ο πυροβολισμός – το είδα καθαρά – γύρισε ο άνθρωπος ο οποίος οδηγούσε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο οδηγός;

Ι. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ: Ο οδηγός και έριξε μια στα τυφλά θα έλεγα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι κανένας από τους επιβάτες, συνεπιβάτης κλπ;

Ι. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ: Έτσι όπως το θυμάμαι, θυμάμαι ότι ο οδηγός πρέπει να γύρισε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή από αριστερά ήρθε ο πυροβολισμός;

Ι. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ: Όπως σας το λέω, είμαι εδώ, ακριβώς καθώς ανέβαινε το ταξί ήρθε ο πυροβολισμός ακριβώς από πάνω μου.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από αριστερά από το αυτοκίνητο δηλαδή που είναι ο οδηγός λέτε εσείς, όχι από δεξιά.

Ι. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ: Από δεξιά είναι δύσκολο να έρθει ο πυροβολισμός. Το αυτοκίνητο είναι έτσι. Πώς θα έρθει ο πυροβολισμός από δεξιά; Από εδώ θα έρθει ο πυροβολισμός.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ρωτάω. Όχι πώς; Πώς έγινε, πώς το αντιληφθήκατε;

Ι. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ: Εγώ είδα κίνηση στο παράθυρο του οδηγού.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είδατε χέρι να βγαίνει με πιστόλι ή όχι;

Ι. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ: Όχι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο πυροβολισμός έπεσε και η σφαίρα σφηνώθηκε πάνω από το κεφάλι σας.

Ι. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ: Μάλιστα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από τον αστυνομικό πέρασε από κοντά η σφαίρα;

Ι. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ: Όχι, δεν ήταν κοντά. Βρίσκομαι σε επίπεδο εγώ πάνω στο πεζοδρόμιο. Ο αστυνομικός είναι στο οδόστρωμα και χαμηλωμένος.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι πολύ πιο χαμηλά.

Ι. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ: Η σφαίρα εκεί που καρφώθηκε ήταν τελείως τυφλή θα έλεγα. Θεωρώ ότι μετά από αυτή την σφαίρα ότι όσο αναλώσιμος ήταν ο Περατικός άλλο τόσο θα ήμουν κι εγώ. Διότι δεν νομίζω ότι πήγε η σφαίρα για τον αστυνομικό. Η σφαίρα ήταν για εκφοβισμό και τίποτα παραπάνω. Έτσι πιστεύω.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αν ήταν για εκφοβισμό πάει λίγο πιο ψηλά η σφαίρα.

Ι. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ: Γι αυτό σας είπα 2,5 μέτρα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν πήγαινε δηλαδή για να χτυπήσει τον αστυνομικό; Αυτό με ενδιαφέρει.

Ι. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ: Ο αστυνομικός είναι κάτω χαμηλά. Η σφαίρα πήγε εκεί επάνω.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ξέρετε από όπλα; Όχι ναυπηγικής προέλευσης όπλα. Ένας λοιπόν βγαίνει όπως είναι αριστερά. Ποιο χέρι έβγαλε; Το δεξί;

Ι. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ: Θεωρώ μάλλον.... δεν ξέρω.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ένας που οδηγεί, οδηγούσε και σπιναριστά όπως μας είπε κάποιος ή οδηγούσε σιγά-σιγά;

Ι. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ: Όχι σπιναριστά. Μαρσάρισε έντονα για να φύγει το αυτοκίνητο. Θεωρώ ότι έφυγε μάλλον με ταχύτητα μεγαλύτερη της πρώτης.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν γύρισαν οι τροχοί;

Ι. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ: Όχι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Απλώς εκεί που βάζουμε δευτέρα καμιά φορά για να φύγουμε γρήγορα σε κανένα φανάρι εκεί που βιαζόμαστε.

Ι. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ: Ναι. Ήδη έχει αρχίσει το αυτοκίνητο και είναι σε ανωφέρεια. Η Χαριλάου Τρικούπη.....

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ένας που είναι οδηγός και πάει γρήγορα-γρήγορα να φύγει είναι δυνατόν να πυροβολήσει; Με ποιο χέρι να πυροβολήσει; Δηλαδή κοίταξε προς τα πίσω;

κ.Ι. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ: Δεν το είδα αυτό, είναι σε ανωφέρεια το αυτοκίνητο, δεν μπόρεσα να δω.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ένας όμως που ρίχνει σε ένα μέρος που μου λέτε ότι ήταν κόσμος. Ήταν δηλαδή ο αστυνομικός, ήσαστε εσείς, ήταν άλλοι;

Ι. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ: Βεβαίως.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ένας που ρίχνει δεν μπορεί να υπολογίσει ότι μπορεί να πετύχει και κάποιον; Ναι ή όχι;

Ι. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ: Θεωρώ ότι δεν ήταν η σφαίρα για τον αστυνομικό, διότι αποκλείεται, δεν είδε πρώτα απ’ όλα ο άνθρωπος αυτός ο αστυνομικός, την ώρα που το αυτοκίνητο ξεκινάει?δεν ήταν εκτεθειμένος, δεν μπορεί να είδε τον αστυνομικό που ήταν ταμπουρωμένος. Δεν υπάρχει περίπτωση.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έριξε και μια σφαίρα ο αστυνομικός μας είπε, έριξε;

Ι. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ: Εγώ προσωπικά επειδή, ακούγοντας τα μεγάλα μπουμ που έκανε, αυτή την συγκεκριμένη σφαίρα που έριξε ο αστυνομικός, εγώ δεν την άκουσα. Ήταν πολύ ελαφρύς ο ήχος και όπως πήγαινε και το αυτοκίνητο και μαρσάριζε δεν το άκουσα αυτό.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς τι λέτε τώρα ήθελε να σκοτώσει κανέναν; Είπατε να εκφοβίσει, εμμένετε σ’ αυτό;

Ι. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ: Ναι εμμένω.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρόλα αυτά μπορούσε να σκοτωθεί κάποιος άνθρωπος;

Ι. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ: Βεβαίως, σας είπα, ακριβώς από πάνω μου έσκασε η σφαίρα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και τι θα έλεγε εκείνος που την έριξε την σφαίρα, ότι αν σκοτωθεί κανένας δεν βαριέσαι, ή θα είπε, αποκλείεται να σκοτωθεί, εγώ δεν το δέχομαι; Τι μπορεί να πει; Πάτε εσείς στη θέση ενός με το ταξί εκείνη την ώρα, γιατί εσείς ήσαστε παρών, εγώ δεν ήμουν εκεί και κάποια στιγμή εκεί που οδηγεί θέλει να ρίξει μια σφαίρα, όπως λέτε, προς τα πίσω, τυφλά, έτσι είπατε. Τι θα λέει, ότι δεν πάει να σκοτωθεί και κανένας, δεν βαριέσαι. Ένας παραπάνω, ή θα λέει, ότι αποκλείεται να σκοτωθεί, πού θα σκοτωθεί εκεί πάνω που την ρίχνω εγώ; Αν πήγαινε πιο ψηλά, υπήρχαν παράθυρα με κόσμο;

Ι. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ: Όχι. Είναι μεγάλο το μαγαζί, έχει μεγάλο σαν πατάρι, δεν ξέρω εάν ήταν και κανένας στο πατάρι, που να ξέρω;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι ώρα ήταν εκεί;

Ι. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ: Ήταν μεσημέρι.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν μπορούσατε να ξέρετε δηλαδή, αυτός ποια ήταν η πρόθεσή του, ή αν δεν είχε πρόθεση, ή μόνο που όπως είπατε για εκφοβισμό και πίστευε ότι δεν πρόκειται να σκοτωθεί κανένας; Τι λέτε;

Ι. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ: Εγώ πιστεύω ότι δεν υπάρχει θέμα εκφοβισμού όταν πυροβολείς. Όταν πυροβολείς μπορεί ακόμα και ένας εξοστρακισμός να σκοτώσει έναν άνθρωπο. Δεν είναι λογική το ότι πυροβολώ για εκφοβισμό. Έχουν γίνει πολλές φορές τέτοια πράγματα και αφετέρου δεν πιστεύω, αν θέλετε η δική μου η φιλοσοφία ότι αυτές οι παράπλευρες απώλειες που λέγονται, ότι υπάρχουν τέτοια θέματα περί παραπλεύρων απωλειών, δεν το θεωρώ αυτό.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Οι παράπλευρες θεωρείτε ότι τις αποδέχομαι εκ των προτέρων;

Ι. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ: Ότι αποδέχονται κάποιοι άνθρωποι τις παράπλευρες απώλειες. Και είπα και πριν και στην αρχή?

Προτεινόμενα για εσάς



Δημοφιλή