ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τον κ. Χριστόδουλο Ξηρό και τελειώνω κ. Πρόεδρε. Εγώ θα σας ρωτήσω κατηγορούμενε Χριστόδουλε Ξηρέ για την ίδια υπόθεση. Είστε εκεί;
Χ. ΞΗΡΟΣ: Με έχετε ξαναρωτήσει κ. Εισαγγελέα και σας απάντησα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εγώ πάλι σας ρωτάω.
Χ. ΞΗΡΟΣ: Και πάλι σας απαντάω ότι δεν ήμουν.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Επειδή σας αναγνώρισε η μάρτυς, γι’ αυτό.
Χ. ΞΗΡΟΣ: Η μάρτυς ήταν καθαρά φαντασιόπληκτη και το καταλάβατε κι εσείς νομίζω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τώρα και πάλι εσάς για τις γιάφκες. Εσείς είστε μέλος της 17Ν;
Χ. ΞΗΡΟΣ: Όχι και ούτε υπήρξα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δεν υπήρξατε μέλος της 17Ν ούτε σε γιάφκες πήγατε.
Χ. ΞΗΡΟΣ: Ποτέ. Και δεν αποδεικνύεται και από πουθενά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει, πολύ ωραία. Ναι κ. Μυλωνά.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Αν κατάλαβα καλά η επόμενη υπόθεση είναι στα ΕΛΤΑ Αιγάλεω το 1991. Πριν όμως προχωρήσουμε στην εξέταση μαρτύρων, υπάρχει εκ μέρους μου ένα αίτημα. Αν δεν κάνω λάθος – αν κάνω λάθος παρακαλώ διορθώστε με – δεν υπάρχουν στη δικογραφία κάποιες φωτογραφίες. Ποιες είναι αυτές.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να τις δούμε.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Η συγκεκριμένη υπόθεση έχει μια πολύ μεγάλης σημασίας νομική ιδιαιτερότητα. Ακριβώς για την ίδια πράξη έχει αποφανθεί ήδη η ελληνική δικαιοσύνη, έχει ασκηθεί ποινική δίωξη, έχει υπάρξει παραπομπή άλλων κατηγορούμενων στο Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο, οι οποίοι τελικά έχουν αθωωθεί.
Όμως και στο εισαγωγικό εκείνης της δίκης έγγραφο, αλλά και στην ακροαματική διαδικασία εκείνη τη διαφορετική, έχουν αναγνωρίσει σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό οι μάρτυρες οι οποίοι θα εξεταστούν και σήμερα ενώπιον σας κάποια άλλα εντελώς διαφορετικά άτομα, τα οποία βεβαίως έχουν αθωωθεί αμετακλήτως.
Θεωρώ λοιπόν ότι αν όπως νομίζω δεν υπάρχουν στην δικογραφία οι φωτογραφίες εκείνων των κατηγορουμένων και ειδικότερα των κυρίων Δαναλάτου, Παναγιωτόπουλου και Πατσέλη, νομίζω ότι απαραίτητη προϋπόθεση, για να διεξαχθεί και η ακροαματική διαδικασία ενώπιον σας, είναι να έχουμε αυτές τις φωτογραφίες των ατόμων, ώστε να μας πουν οι κύριοι μάρτυρες οι οποίοι και τότε είχαν εμφανιστεί στο ακροατήριο του Μεικτού Ορκωτού Δικαστηρίου, όσοι από αυτούς βέβαια είχαν αναγνωρίσει σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό κάποιους από τους τότε κατηγορούμενους, αν υπάρχουν ομοιότητες μεταξύ εκείνων των κατηγορουμένων και αθωωθέντων φυσικά με τους παρόντες κατηγορούμενους.
Νομίζω ότι είναι ένα πολύ κρίσιμο σημείο γιατί και στο ακροατήριο είναι πολύ πιθανόν κάποιοι από τους μάρτυρες να αναγνωρίσουν σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό τον χ ή τον ψ κατηγορούμενο. Όμως αυτοί οι μάρτυρες έχουν αναγνωρίσει σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό και προκύπτει από τα πρακτικά της δίκης του Μεικτού Ορκωτού Δικαστηρίου, τα οποία πρακτικά αποτελούν τμήμα της δικογραφίας, ότι ο κ. Δαναλάτος ή Παναγιωτόπουλος ή Πατσέλης ήταν κι αυτός παρών. Έχουν βγει μάρτυρες.
Το Δικαστήριο φυσικά δεν έχει δεχτεί αυτές τους τις καταθέσεις. Όμως επειδή και πάλι θα τεθεί θέμα αναγνωρίσεων και επειδή στη συγκεκριμένη περίπτωση έχουμε την ιδιομορφία ότι οι ίδιοι μάρτυρες που θα εξεταστούν ενώπιον σας έχουν σε ανύποπτο χρόνο, 7-8 χρόνια πριν, αναγνωρίσει σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό κάποια άλλα άτομα, νομίζω ότι είναι καθοριστικό στοιχείο και της παρούσας ακροαματικής διαδικασίας να έχουμε φωτογραφίες.
Γιατί βέβαια αν ο κ. Δαναλάτος ή ο κ. Πατσέλης μοιάζει με κάποιον από τους κατηγορούμενους, τον οποίον και τώρα έχουν αναγνωρίσει προανακριτικά και στον Ανακριτή κάποιοι μάρτυρες, θα εκτιμηθεί δεόντως. Αν όμως από τις φωτογραφίες προκύπτει ότι οι 3 τότε κατηγορούμενοι και αθωωθέντες δεν έχουν καμία ομοιότητα με τους παρόντες κατηγορούμενους, αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό στοιχείο, το οποίο θεωρώ ότι είναι απαραίτητο προκειμένου να σχηματίσει μια ορθή άποψη το Δικαστήριο σας για το τι ακριβώς έχει συμβεί τότε στα ΕΛΤΑ. Το αίτημα μου λοιπόν είναι να μην προχωρήσει η εξέταση των μαρτύρων στην υπόθεση αυτή αν δεν προσκομιστούν φωτογραφίες των τριών κατηγορηθέντων, αναγνωρισθέντων τότε από μερίδα των μαρτύρων και βεβαίως πανηγυρικά αθωωθέντων.
Είναι πολύ σημαντικό να ξέρουμε ποια είναι αυτά τα άτομα τα οποία σύρθηκαν ενώπιον του Μεικτού Ορκωτού Δικαστηρίου, δηλαδή κάποιοι Δικαστές θεώρησαν ότι υπάρχουν επαρκείς ενδείξεις ενοχής και βεβαίως στη συνέχεια αθωώθηκαν, να δούμε ποιοι είναι αυτοί και αν μοιάζουν με κάποιους από τους παρόντες κατηγορουμένους. Για να μπορούν οι μάρτυρες που θα έρθουν ενώπιον σας και ενδεχομένως θα πουν ότι «ναι, αναγνωρίζω τον κύριο χ ή ψ τώρα κατηγορούμενο›, να μας πουν σε σχέση με τους τότε κατηγορούμενους αν υπάρχουν ομοιότητες ή διαφορές.
Γι’ αυτό θεωρώ ότι δεν μπορεί να προχωρήσει η διαδικασία για τη συγκεκριμένη υπόθεση αν δεν έχουμε μπροστά μας φωτογραφίες των τριών αυτών ατόμων, Δαναλάτος, Παναγιωτόπουλος και Πατσέλης, έτσι ώστε να μπορούν οι μάρτυρες που θα εμφανιστούν ενώπιον σας να μας πουν τη γνώμη τους και να αναγνωρίσουν ομοιότητες ή διαφορές μεταξύ των τότε κατηγορουμένων και αθωωθέντων και των νυν κατηγορουμένων.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Υπάρχουν κατ’ αρχήν τέτοιες φωτογραφίες; Διότι δεν θα ψάξουμε τώρα να φωτογραφήσουμε στον δρόμο εμείς τον κ. Πατσέλη και τους άλλους. Υπάρχουν τέτοιες φωτογραφίες; Κι αν δεν υπάρχουν, γιατί δεν μεριμνήσατε να τις φέρετε, έχοντας έννομο συμφέρον να πάτε να δείτε που είναι και να τις φέρετε; Δεν έχετε δικαίωμα και έννομο συμφέρον να σας επιτρέψουν να πάρετε; Αλίμονο.
Που να βρω εγώ τώρα, να ψάχνω όλες τις δικογραφίες του κόσμου; Εσείς σαν Υπεράσπιση οφείλατε να τις έχετε φέρει αν θέλατε να κάνετε χρήση. Εδώ δεν είναι στοιχείο της δικογραφίας, είναι θέμα υπεράσπισης, ψάξτε βρείτε τις.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δυο κουβέντες κ. Πρόεδρε: Το αίτημα της υπεράσπισης συνδέεται με την ουσία της κατηγορίας. Το Δικαστήριο θα ερευνήσει όλα τα αποδεικτικά στοιχεία και βεβαίως θα διαμορφώσει πλήρη δικανική πεποίθηση και βεβαίως αν χρειαστεί θα αναζητήσει και αυτά τα στοιχεία. Εν πάση περιπτώσει η υπεράσπιση μπορεί να τα φέρει μέχρι του πέρατος της ακροαματικής διαδικασίας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι αλλά άμα καλούμε τους μάρτυρες μετά πώς θα τα χρησιμοποιήσουν αν τα φέρουν; Και γιατί δεν μερίμνησαν να τα φέρουν πριν;
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Δεν θα μεριμνήσουμε εμείς κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιος θα μεριμνήσει; Εγώ θα μεριμνήσω;
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Εσείς δεν θα μεριμνήσετε, υπάρχει όμως και η Εισαγγελία. Έχω τον λόγο να τοποθετηθώ επ’ αυτού;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι, εσείς τοποθετηθήκατε.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Διατυπώσατε μία μορφή προς την υπεράσπιση κ. Πρόεδρε, ότι εμείς δεν μεριμνήσαμε και ζητώ τον λόγο να απαντήσω επ’ αυτού του συγκεκριμένου ζητήματος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πείτε γιατί δεν τα φέρατε λοιπόν, να ξέρω κι εγώ. Δε μπορεί η υπεράσπιση να πάει στον Εισαγγελέα και να κάνει μια αίτηση και να πει ότι «εγώ είμαι υπερασπιστής στην τάδε δίκη και παρακαλώ να μου δώστε αντίγραφα των φωτογραφιών που υπάρχουν και της απόφασης και των καταθέσεων› και ό,τι θέλετε. Γιατί δεν το κάνατε αυτό;
Δεύτερον, πού τεκμαίρετε εσείς ότι υπάρχουν μέσα στη δικογραφία φωτογραφίες; Για να ζητήσω κάτι, κάποιο έγγραφο, πρέπει να μου αποδείξετε ότι υπάρχει.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Από τα αντίγραφα των καταθέσεων αυτής της δικογραφίας που έχουμε, της δικής μας, φαίνεται ότι έχουν επισυναφθεί και οι καταθέσεις που έχουν δοθεί καθ’ όλη τη διάρκεια αυτής της δικονομικής πορείας της συγκεκριμένης περίπτωσης, η οποία είχε πραγματικά αυτή την περίεργη δικονομική εξέλιξη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή έχουμε και τις καταθέσεις από την άλλη δίκη; Οι αναγνωρίσεις ήταν από φωτογραφία ή αυτοπρόσωπα;
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Κατ’ αντιπαράθεση εξέτασης.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶ρα λοιπόν πού είναι οι φωτογραφίες; Αυτό ρωτώ. Εμείς θέλουμε δηλαδή να μην έρθουν οι φωτογραφίες; Θα είναι αστείο να νομίζετε ότι ο Πρόεδρος θέλει να υπάρχει ένα στοιχείο και να μην έρθει. Θα είναι αστείο και να σας περάσει από το μυαλό σας.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Εγώ θα έλεγα το εξής: Αφήνετε κάθε φορά κάποιες αιχμές, η Εισαγγελία δεν έκανε το ένα και δεν έκανε το άλλο. Η Εισαγγελία δεν έχει τη δυνατότητα να σκεφτεί, ο υπερασπιστής ποιον υπερασπιστικό ισχυρισμό θα προβάλλει ώστε αυτόν τον υπερασπιστικό ισχυρισμό να είναι έτοιμος με στοιχεία που η ίδια η Εισαγγελία θα επικαλεστεί και θα θέσει υπόψη του Δικαστηρίου σας, θα τον στηρίξει. Αυτά είναι πράγματα τα οποία μόνο σ’ αυτή τη δίκη είναι γεγονός ότι τα έχω ακούσει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πολλά θ’ ακούσουμε, αλλά είμαστε υποχρεωμένοι, εφόσον είναι νόμιμα. Έστω και για πρώτη φορά να διατυπώνονται, εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να τα ικανοποιούμε αν είναι νόμιμα.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Ίσως δεν έχετε καταλάβει το πνεύμα της τοποθέτησής μου. Να ξεκινήσω λέγοντας ότι με τα τελευταία που είπε ο σεβαστός κ. Αναπληρωτής Εισαγγελέας, μου δίνει την εντύπωση ότι υποτιμά την ιδιαίτερα αυξημένη νοημοσύνη του.
Να διευκρινίσουμε λοιπόν κάποια πράγματα. Φυσικά και το Δικαστήριο δεν έχει υποχρέωση από μόνο του να αναζητά κάποια στοιχεία. Το βάρος της απόδειξης δεν το φέρει το Δικαστήριο, το φέρει η κατηγορούσα αρχή, αυτά είναι δεδομένα, προκύπτουν άλλωστε και από την ερμηνεία του άρθρου 6 παρ. 2 της ΕΣΔΑ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το Δικαστήριο το φέρει με τις νεότερες θεωρίες, διαβάστε του Ανδρουλάκη το τελευταίο βιβλίο, θα δείτε ότι είναι το βάρος αποδείξεως το Δικαστήριο, διότι αυτό θα αιτιολογήσει την απόφασή του. Γι αυτό κάθομαι και πάρα πολύ αγωνίζομαι.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Εδώ θα μου επιτρέψετε να επισημάνω ότι το αρχικό τουλάχιστον βάρος απόδειξης, το φέρει η κατηγορούσα αρχή, σύμφωνα με τα δεδομένα της νομολογίας του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, το οποίο ερμηνεύει το άρθρο 6 παρ. 2. Τελευταία καταγραφή στην απόφαση κατά Αυστρίας, την οποία έχει παρουσιάσει και ο ομιλών στον ποινικό λόγο. Αν θέλετε μπορώ να σας φέρω και κάποιο αντίγραφο. Αυτό όμως είναι δευτερεύον.
Θέλω να πω ότι κατά την προετοιμασία της υπόθεσης, το Δικαστήριο δεν έχει κανένα βάρος να αναζητήσει στοιχεία. Όμως κ. Πρόεδρε, δεν δέχομαι καθόλου τη μομφή ουσιαστικά που μου απευθύνατε, ότι θα έπρεπε η υπεράσπιση να φροντίσει να κάνει ενέργειες και να φέρει αυτή τη φωτογραφία. Κατά τη γνώμη μου αυτό αποτελεί ένα μεγάλο δικονομικό λάθος, γιατί η Υπεράσπιση υπερασπίζεται τον κατηγορούμενο οποίος –θυμίζω το αυτονόητο το οποίο κι εσείς επανειλημμένα έχετε τονίσει, τεκμαίρεται αθώος, ο κατηγορούμενος δεν υποχρεούται να προσκομίσει κανένα στοιχείο για την αθωότητά του, ο κατηγορούμενος τεκμαίρεται αθώος και απλώς κλονίζει τα στοιχεία που υπάρχουν και που τυχόν εμφανίζονται ενώπιόν του και αν υπάρχουν αμφιβολίες, οι αμφιβολίες λειτουργούν υπέρ του και πρέπει να αθωωθεί, αυτά είναι στοιχειώδη δεδομένα της δικονομίας μας τα οποία και εσείς έχετε επισημάνει επανειλημμένα.
Όμως διαφορετικός είναι ο ρόλος της Εισαγγελίας. Η Εισαγγελία η οποία υποχρεούται να αναζητά -θεωρητικά τουλάχιστον, αλλά εγώ θα μείνω στη θεωρητική προσέγγιση όπως αποτυπώνεται και στον Κ.Π.Δ.- και να προσκομίζει στο Δικαστήριο τα στοιχεία που συνηγορούν τόσο υπέρ της ενοχής όσο και υπέρ της αθωότητας του κατηγορουμένου και γενικότερα να πράττει ό,τι είναι απαραίτητη για την αναζήτηση της αλήθειας. Εδώ λοιπόν έχουμε μία νομική ιδιαιτερότητα. Έχει ασκηθεί μια ποινική δίωξη in rem, αφορά ακριβώς τις συγκεκριμένες πράξεις, γιατί είναι ληστεία και απόπειρα ανθρωποκτονίας.
Έχει προηγηθεί λοιπόν μία μακρά νομική επεξεργασία αυτής της συγκεκριμένης υπόθεσης, με ακριβώς το ίδιο νομικό πλαίσιο. Σε αυτή την προηγηθείσα διαδικασία έχει υπάρξει προδικασία, παραπομπή και ακροαματική διαδικασία με αθώωση τριών άλλων κατηγορουμένων. Φυσικά στο ακροατήριο δε χρειάζονταν φωτογραφίες γιατί ήταν παρόντες οι κατηγορούμενοι. Όμως, έχουμε ένα δεδομένο, ότι και στην προδικασία, στις προανακριτικές καταθέσεις οι οποίες υπάρχουν μέσα στη δικογραφία και τις γνωρίζει προφανώς η Εισαγγελία, εκεί κάποιοι μάρτυρες λένε ότι «ναι, ξέρετε, νομίζω, πιστεύω, ίσως και να είναι›, πάντως διατυπώνουν κρίσεις περί αναγνωρίσεως των τριών άλλων κατηγορουμένων.
Η λογική μου λέει ότι αυτές οι αναγνωρίσεις δεν έχουν γίνει βάσει κατ’ αντιπαράσταση εξέτασης, γιατί όπως ξέρετε η προδικασία είναι μυστική και, εκτός εξαιρέσεων που δε νομίζω ότι συντρέχουν στην παρούσα περίπτωση, δεν έχει έρθει κατ’ αντιπαράσταση στον Ανακριτή ο κατηγορούμενος τότε με τον μάρτυρα. ¶ρα, η κοινή λογική λέει ότι στους μάρτυρες στην προδικασία, έχουν επιδειχθεί φωτογραφίες.
Εδώ να διευκρινίσω ότι δεν ζητώ να προσκομισθούν φωτογραφίες οι οποίες υπάρχουν οπωσδήποτε στη συγκεκριμένη άλλη δικογραφία, λέω κάτι διαφορετικό. Με δεδομένο ότι στην παρούσα υπόθεση έχει προηγηθεί μια άλλη μεγάλης έκτασης διαδικασία με πολλά βουλεύματα, απαλλάσσονται κάποιοι, παραπέμπονται κάποιοι και με δεδομένο ότι οι συγκεκριμένοι κατηγορούμενοι βεβαίως και αθωώθηκαν γι αυτές τις κατηγορίες, αλλά έχουν ένα σημαντικό τολμώ να πω ποινικό παρελθόν, έχουν και άλλες καταδίκες και αυτό που μ’ ενδιαφέρει, είναι προσεσημασμένοι και προφανώς υπάρχουν στην ασφάλεια φωτογραφίες τους, όχι απαραίτητα από τη συγκεκριμένη υπόθεση, αν και σας είπα ότι και στη συγκεκριμένη υπόθεση η οποία οδήγησε στην απαλλακτική κρίση του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου, κατά λογική αναγκαιότητα θα υπήρχαν φωτογραφίες οι οποίες πρέπει να έχουν επιδειχθεί κατά την προδικασία στους μάρτυρες.
Αλλά πέρα από αυτό, φεύγω από τη συγκεκριμένη υπόθεση και λέω τα εξής: Έχουμε δεδομένο αναμφισβήτητο ότι οι συγκεκριμένοι κατηγορούμενοι και έχουν άλλες καταδίκες και το ελάχιστο, είναι προσεσημασμένοι. ¶ρα σίγουρα υπάρχει στην Ασφάλεια φωτογραφία τους. Δεν είναι έργο της Υπεράσπισης να πάει στην Ασφάλεια και να κάνει αιτήσεις, οι οποίες θα αντιμετωπίζονταν –το αναφέρω παρεμπιπτόντως- ίσως και με κάποια όχι ιδιαίτερη διάθεση συνεργασίας, αν θέλετε αγνοήστε αυτή την παρένθεση- έχουμε όμως ως δεδομένο ότι αυτοί οι κατηγορούμενοι είναι προσεσημασμένοι, ότι η Εισαγγελία εκ του νόμου έχει άμεση πρόσβαση στα δεδομένα που έχει η Αστυνομία και έχουμε ένα πρόσθετο δεδομένο, ότι σε όλα τα στάδια της διαδικασίας, είτε προδικασία είτε ανάκριση είτε δικαστικό συμβούλιο είτε ακροατήριο, κάποιοι μάρτυρες με μικρότερη ή μεγαλύτερη βεβαιότητα έχουν αναγνωρίσει στο πρόσωπο των τότε κατηγορουμένων, τους δράστες της ληστείας και της απόπειρας ανθρωποκτονίας.
Αυτά τα αντικειμενικά δεδομένα, υποχρεούτο όχι η Υπεράσπιση, αλλά η Εισαγγελία να τα λάβει υπόψη της και, προκειμένου να εκπληρώσει το εκ του νόμου καθήκον της, να προσκομίσει στο Δικαστήριο όλα τα στοιχεία που βοηθούν στην διαλεύκανση της συγκεκριμένης υπόθεσης, είτε είναι υπέρ είτε είναι κατά των νυν κατηγορουμένων, όφειλε λοιπόν η Εισαγγελία και όχι η Υπεράπιση να αναζητήσει κάποιες φωτογραφίες των τότε κατηγορουμένων στην Αστυνομία, στην Ασφάλεια ή όπου αυτές υπάρχουν και είναι δεδομένο ότι υπάρχουν γιατί είναι προσεσημασμένοι, και να τις επισυνάψει στην παρούσα δικογραφία, είναι ένα προφανές νομικό δεδομένο, ότι οι μάρτυρες που θα έρθουν ενώπιόν σας και ίσως θα αναγνωρίσουν ή δεν θα αναγνωρίσουν ή θα ερωτηθούν αν αναγνωρίζουν τους παρόντες κατηγορουμένους, κάποιοι από αυτούς έχουν αναγνωρίσει στο πλαίσιο της εκδίκασης της ίδιας υπόθεσης, κάποιους άλλους παντελώς άσχετους με την παρούσα κατηγορία ανθρώπους.
Είναι καθοριστικό λοιπόν δεδομένο για την αναζήτηση της αλήθειας, να έχουμε φωτογραφίες αυτών των τριών τότε κατηγορουμένων και αθωωθέντων στη συνέχεια. Είναι ένα στοιχείο καθοριστικό για τη διαλεύκανση της αλήθειας και ως τέτοιο όφειλε από το νόμο η Εισαγγελία από μόνη της να αναζητήσει τις φωτογραφίες οι οποίες προφανώς υπάρχουν στα αρχεία της Ασφάλειας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τελικά, όχι από τη δικογραφία διευκρινίζετε, αλλά από την Ασφάλεια θέλετε.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Από οπουδήποτε. Εγώ θεωρώ ότι κατά λογική αναγκαιότητα και στη δικογραφία που μιλάμε πρέπει να υπάρχουν φωτογραφίες, γιατί οι μάρτυρες και στην προδικασία έκαναν κάποια αναγνώριση. Αλλά πέρα απ’ αυτό το σίγουρο δεδομένο που έχουμε, είναι ότι στην Ασφάλεια υπάρχουν φωτογραφίες των καταδικασθέντων, τουλάχιστον ο ένας απ’ όσο ξέρω από τις εφημερίδες που διαβάζω, έχει καταδίκες ποινικές, ενδεχομένως και οι άλλοι. Πάντως νομίζω ότι είναι δεδομένο γνωστό σε όλους ότι και οι τρεις είναι προσεσημασμένοι. ¶ρα στην Αστυνομία, στα αρχεία της, υπάρχουν κάπου φωτογραφίες. Η Εισαγγελία λοιπόν όφειλε να δώσει εντολή στην Αστυνομία την οποία ελέγχει, να προσκομίσει όπου τις έχει, τις φωτογραφίες των τότε κατηγορουμένων και μετέπειτα αθωωθέντων.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εφ΄ όσον ξέρατε από μέρες ότι θα γίνει αυτή η ιστορία, γιατί δεν τα λέγατε λίγο νωρίτερα; Θέλατε δηλαδή να έρθουν σήμερα οι μάρτυρες και να τους πούμε «ελάτε άλλη μέρα›; Ξέρετε, έχουν μια εβδομάδα εδώ αυτοί. Δεν τα λέγατε λίγο νωρίτερα για να τα δούμε κι εμείς;
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Εδώ κύριε Πρόεδρε, αν μου επιτρέπετε μια προσωπική άποψη, ο συγκεκριμένος συνήγορος, δεν είναι ο μόνος του κ. Τζωρτζάτου ο ομιλών, δεν είχε επισημάνει νωρίτερα αυτή τη συγκεκριμένη λεπτομέρεια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και την είδατε σήμερα.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Δυστυχώς. Μπορεί να δείχνει μια, αν θέλετε, πλημμέλεια εκ μέρους μου, αλλά δεν είμαι ο μόνος συνήγορος, είναι και κάποιοι άλλοι οι οποίοι δυστυχώς απουσιάζουν, θα έρθουν αργότερα, αλλά το σημαντικό είναι ότι η Υπεράσπιση δεν οφείλει να προσκομίσει τίποτα. Η Υπεράσπιση θέτει τους προβληματισμούς της, υποβάλλει αιτήσεις και η Εισαγγελία κυρίως είναι αυτή που υποχρεούται να πράξει τα δέοντα. Και νομίζω ότι απ’ όσα σας είπα, ήταν απαραίτητο προαπαιτούμενο αυτής της υπόθεσης, να υπάρχουν φωτογραφίες των αθωωθέντων.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, είχα την αίσθηση μέχρι και σήμερα που ακούω από Πανεπιστημιακό αυτά τα πράγματα, ότι το ανακριτικό υλικό της υπόθεση που συγκεντρώνεται, είναι ευθύνη του Ανακριτή. Η Εισαγγελία, ξέρετε ποιος είναι ο ρόλος της και ποιος είναι ο ρόλος σε όλες τις υποθέσεις. Από το υλικό αυτό ορίζει κάποιους μάρτυρας που θα εξεταστούν και κάποια αναγνωστέα έγγραφα που θα αναγνωσθούν. Δεν έχει τη δυνατότητα ο Εισαγγελέας να αναζητήσει άλλα αποδεικτικά στοιχεία εκτός της δικογραφίας, προκειμένου να τα φέρει ικανοποιώντας ένα πιθανό αίτημα ενδεχομένως που θα τεθεί από την Υπεράσπιση.
Αυτό που θα μπορούσε να επισημάνει ως αρνητικό στοιχείο, είναι αν υπήρχαν φωτογραφίες και εμείς τις κρύψαμε ή δεν τις βάλαμε μεταξύ των αναγνωστέων εγγράφων. Αλλά το γεγονός ότι δεν έφερε η Εισαγγελία αυτεπαγγέλτως φωτογραφίες που δεν υπάρχουν στη δικογραφία, τί να πω από κει και πέρα;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ξέρετε, οτιδήποτε εμποδίζει την πρόοδο στη διαδικασία, δε με βρίσκει ποτέ σύμφωνο, εκτός αν είναι τόσο σοβαρό που μπορεί να πούμε ότι κάποιος είναι αθώος και τον βγάζουμε αθώο. Θα διαγνώσουμε εμείς την αλήθεια, τόσα χρόνια έχουμε πάρει κανέναν στο λαιμό μας; Έχετε ακούσει ότι έχουμε πάρει κανέναν στο λαιμό μας. Ένοχοι πολλοί μπορεί να έχουν βγει διότι μπορεί να λέμε «εντάξει, είναι ανεπαρκείς οι αποδείξεις, άστους να φύγουν›. Αλλά για κανέναν αθώο έχετε ακούσει για μένα ή για τους συναδέλφους μου; Για τον κ. Εισαγγελέα;
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Προφανώς, δεν αναφερόμαστε προσωπικά στους συμμετέχοντες δικαστές. Ο νομοθέτης αντιμετωπίζει το δεδομένο ότι μπορεί κάποιοι δικαστές, όχι οι παρόντες φυσικά, να έχουν κάνει λάθος. Δεν έχει κανείς το αλάθητο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ασφαλώς, κανένας.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Αυτοί οι άνθρωποι έχουν αναγνωρίσει με βεβαιότητα αυτούς τους τρεις τους παλιούς και θέλουμε να δούμε αν αυτοί οι τρεις παλιοί έχουν καμιά ομοιότητα, έχουμε δηλαδή ένα λόγο που το ζητάμε αυτό. Βλέπω εδώ μέσα στη δικογραφία ότι έχουν παραλειφθεί τρεις φωτογραφίες από τη Δ/νση Εγκληματολογικών Ερευνών κτλ., που αφορούν όμως τον Πατσέλη μόνο, από τον κατάλογο των ανακριτικών ενεργειών.
Όμως, αυτά ο Ανακριτής τα ζήτησε από την Αστυνομική Δ/νση Εγκληματολογικών Ερευνών, Τμήμα Αναγνώρισης Γραφείο Φωτογραφικό. Νομίζω ότι πάρα πολύ απλά και μ’ ένα τηλεφώνημα, θα μπορούσαν οι κύριοι Εισαγγελείς να τους ζητήσουν να μας στείλουν τρεις φωτογραφίες αυτών των ανθρώπων, να δούμε τί γίνεται.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και τί να κάνουμε με τους μάρτυρες σήμερα; Να τους αφήσουμε ή να συνεκτιμήσουμε μετά τις φωτογραφίες; Μπορούμε να το κάνουμε κι εκείνο.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Να μας πουν σε σχέση με τις επιδειχθείσες φωτογραφίες, αν υπάρχει ομοιότητα ή όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Ευαγγελάτε, τοποθετηθείτε κι εσείς.
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Επιτρέψατέ μου να έχω την βεβαιότητα τουλάχιστον σε αυτή την περίπτωση, ότι εμείς προσπαθούμε να βοηθήσουμε στην επιτάχυνση της διαδικασίας, ποτέ βεβαίως σε βάρος της αντικειμενικής αλήθειας κατά το ανθρωπίνως δυνατό που μπορεί να προσδιοριστεί.
Μου κάνει όμως εντύπωση το εξής: Ετέθη ένα θέμα, έχω πρόχειρη εδώ την επιτομή του κ. Καρρά. Βεβαίως, όλη αυτή η συζήτηση που γίνεται, είναι στα πλαίσια της υποχρέωσης διασάφησης της κατηγορουμένης πράξης και μετά υπάρχουν, όπως πολύ σωστά παρατηρήσατε πλέον αυτή η αρχή ότι το βάρος της αποδείξεως το φέρει πάντοτε η Εισαγγελική αρχή. Δεν είναι πλέον σύγχρονη, υπάρχουν και άλλες αποχρώσεις, μεταξύ των οποίων όπως πολύ σωστά τονίσατε, βλέπω «από την ανωτέρω υποχρέωση όμως δεν πρέπει να συνάγεται›, λέει ο Ανδρουλάκης, «ότι το Δικαστήριο φέρει το βάρος της απόδειξης›.
Το θέμα μας όμως δεν είναι αυτό, το θέμα μας είναι εάν υπάρχουν φωτογραφίες στην δίκη εκείνη Δαναλάτου, της οποίας έχω τα πρακτικά και μάλιστα προκύπτει και παράσταση ενός συναδέλφου ο οποίος σήμερα παρίσταται στην πλευρά εκείνη.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε σε αυτή την υπόθεση δεν εκπροσωπώ τον κ. Γιωτόπουλο, τον εκπροσωπεί μόνο ο κ. Ραχιώτης, πρόλαβε ο κ. συνάδελφος και το είπε, διότι στην υπόθεση αυτή Δαναλάτου, ήμουν ο δικηγόρος των ΕΛΤΑ. Ειδικά γι αυτή την υπόθεση δεν παρίσταμαι και δεν εκπροσωπώ τον κ. Γιωτόπουλο, τον εκπροσωπεί μόνο ο κ. Ραχιώτης.
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Θέλω να τονίσω όμως, ότι όπως και εμείς όταν διερευνήσαμε τη δικογραφία, φροντίσαμε να δούμε αν υπάρχουν φωτογραφίες και στην υπόθεση Δαναλάτου, τουλάχιστον απ’ ότι θυμάμαι και απ’ ότι διαβάζω, δεν έγινε αναγνώριση μέσω φωτογραφιών, αλλά εμφανίζονταν οι μάρτυρες και παρουσιαζόταν ο φερόμενος ως κατηγορούμενος και γινόταν αυτοπρόσωπη αναγνώριση.
Τώρα δεν θα έπρεπε, χωρίς να λέμε ότι η Υπεράσπιση έχει την υποχρέωση, αλλά εφόσον πρόκειται να προβάλλει κάποιους ισχυρισμούς υπερασπιστικούς, δε θα έπρεπε τουλάχιστον από το Φεβρουάριο που είχε τεθεί το θέμα αυτό, πριν αρχίσει η δίκη, να είχε φροντίσει να διευκρινίσει πρώτον, εάν υπήρχαν οι φωτογραφίες αυτές; Τώρα, αυτή τη στιγμή θα πρέπει δηλαδή να διακόψουμε αυτή τη δίκη να κάνουμε την άλλη δίκη, οι μάρτυρες έχουν κληθεί βεβαίως να είναι και για τη μία και την άλλη, αλλά όλοι έχουν τη βεβαιότητα, άκουσα δε κ. Πρόεδρε, δεν ήμουν εδώ, ότι στις 13:30 θα διακόψει το Δικαστήριό σας. Οπότε πάλι τί θα γίνει;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπορούμε να πούμε για τα ΕΛΤΑ Βύρωνα σήμερα και αν χρειαστεί να διατάξουμε. Δε θέλω να μείνει σε κάποιο παράπονο ότι ζητά κάτι και δεν γίνεται. Διότι ξέρετε, η διαδικασία νομιμοποιεί την απόφαση πάντοτε. Και δεν τους νοιάζει και τόσο πολύ αν θα είναι σωστή η απόφαση κατ’ ουσίαν, τους νοιάζει η διαδικασία όλους.
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Η υπόθεση αυτή όμως κ. Πρόεδρε τώρα θα αρχίσει και θα διαρκέσει και θα έρθει και τη Δευτέρα. Μπορείτε να διατάξετε, αν υπάρχουν οι φωτογραφίες αυτές να προσκομισθούν, διότι αλλιώς καταλήγουμε σε μία παρέλκυση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι, αλλά και το θέμα είναι ότι οι φωτογραφίες να έρθουν από την Εγκληματολογική Υπηρεσία, μη μας πιάσει μετά και ο κ. Γουργουράκης με τα προσωπικά δεδομένα και πει «ελάτε εδώ κύριε, παίρνετε από εκεί και τις πάτε αλλού τις φωτογραφίες τις δικές μας;› Γιατί έχουμε κι αυτούς τώρα.
