ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 9 ΜΑΪΟΥ 2003
ΔΙΚΗ 17Ν
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 9 ΜΑΪΟΥ 2003
ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΕΩΣ: 09:00
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ΜΙΧΑΗΛ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ
Δ' ΜΕΡΟΣ
12:05 – 13:25
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επαναλαμβάνεται η διαδικασία που είχε διακοπεί. Ο κ. Ευαγγελάτος έχει τον λόγο.
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Θέλω τρία πράγματα να μου διευκρινίσετε. Πρώτον: πόσα χρόνια υπηρετείτε στον Οργανισμό του ΕΛΤΑ;
Ι. ΛΙΑΣΠΑΣ: 25 χρόνια.
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Εκεί σε αυτό το συγκεκριμένο Ταχυδρομικό Γραφείο πόσα χρόνια;
Ι. ΛΙΑΣΠΑΣ: Από ’94. 9 χρόνια.
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Αν δεν το θυμάστε, ή αν δεν το έχετε υπόψη σας και κάνοντας σύγκριση έχει γίνει τέτοιου είδους με αυτή τη μορφή ληστείας στο Ταχυδρομικό γραφείο Βύρωνα;
Ι. ΛΙΑΣΠΑΣ: Δεν έχει ξαναγίνει.
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Μήπως θυμάστε αν έγινε κάποια διοικητική ανάκριση, κάποια ΕΔΕ;
Ι. ΛΙΑΣΠΑΣ: Βεβαίως. Από επιθεωρητές της υπηρεσίας.
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Και τι αποτέλεσμα είχε;
Ι. ΛΙΑΣΠΑΣ: Είχε απαλλακτικό πόρισμα για όλους.
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Δηλαδή έστω και το παραμικρό δεν προσκομίστηκε κάποιος ή δεν υπήρξαν αμφιβολίες ότι κάποιος είχε ευθύνη μέσα;
Ι. ΛΙΑΣΠΑΣ: Καμία ευθύνη.
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Έχετε δώσει τρεις καταθέσεις. Λέτε «Η ληστεία επαναλαμβάνω ότι έγινε από άτομα οργανωμένα, δεν είχε καθόλου ερασιτεχνικό χαρακτήρα›.
Ι. ΛΙΑΣΠΑΣ: Βεβαίως.
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Δίνετε ένα συμπέρασμα στο τέλος από όσα ζήσατε και βιώσαμε, υποστηρίζετε ότι δεν είχε ερασιτεχνικό χαρακτήρα;
Ι. ΛΙΑΣΠΑΣ: Ο ερασιτέχνης δεν έρχεται παρουσία 50 ανθρώπων έξω από το γραφείο να πάρει χρήματα και ήταν καλά οργανωμένοι, δεν φοβούνταν, ήταν ήρεμοι, θαρραλέοι, ψύχραιμοι.
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Όταν λέτε ήταν έτοιμοι για όλα, τι εννοείτε;
Ι. ΛΙΑΣΠΑΣ: Όπως είπα ήταν καλά οργανωμένοι. Ήρθαν αποφασισμένοι να πάρουν τα λεφτά και να φύγουν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Αγιοστρατίτης έχει τον λόγο.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Εσείς είστε ο κύριος που μαζί με τον προηγούμενο μάρτυρα είχατε το σάκο, μπήκαν τον πήραν και έφυγαν.
Ι. ΛΙΑΣΠΑΣ: Ναι. Ο συνάδελφος κρατούσε τον σάκο.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Δεν θυμάμαι το όνομά του.
Ι. ΛΙΑΣΠΑΣ: Ο κ. Κολιγιάννης.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Ήσασταν μέσα στο γραφείο;
Ι. ΛΙΑΣΠΑΣ: Δίπλα ακριβώς, πίσω από την αίθουσα συναλλαγής έχει ένα μικρό χώρο που βάζουμε τα δέματα και έχουμε την εσωτερική σκάλα που κατεβαίνουμε στο υπόγειο.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Αυτή η αίθουσα συναλλαγών πόσο μεγάλη είναι;
Ι. ΛΙΑΣΠΑΣ: Γύρω στα 12 – 15 τ.μ.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Πόση ώρα διήρκεσε η όλη επιχείρηση;
Ι. ΛΙΑΣΠΑΣ: 1 – 2 λεπτά.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Είστε σίγουρος ότι ο ένας εκ των δραστών φορούσε κουκούλα.
Ι. ΛΙΑΣΠΑΣ: Ναι ο ένας.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Ο άλλος φορούσε περούκα;
Ι. ΛΙΑΣΠΑΣ: Φαινόταν σαν περούκα τα μαλλιά του, δεν είμαι και σίγουρος.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Καλά. Ο τρίτος ο οποίος ήταν έξω φορούσε επίσης κουκούλα;
Ι. ΛΙΑΣΠΑΣ: Έναν που είδα εγώ στο πεζοδρόμιο που έκανε βόλτες πάνω – κάτω φορούσε κουκούλα κι αυτός.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Μπορείτε να μου πείτε ο κ. Πιαδίτης και ο κ. Κωλέτσης σε ποιο χώρο ήταν;
Ι. ΛΙΑΣΠΑΣ: Ο κ. Κωλέτσης είναι διανομέας και βρισκόταν στο χώρο του υπογείου.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Ο κ. Πιαδίτης;
Ι. ΛΙΑΣΠΑΣ: Ο κ. Πιαδίτης είναι οδηγός σε αυτοκίνητο που ερχόταν τότε.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Ήταν στο δικό σας χώρο;
Ι. ΛΙΑΣΠΑΣ: Αυτός ήταν στο δικό μας χώρο πάνω στην αίθουσα συναλλαγής.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Όχι ακριβώς στο δικό σας εκεί που έγινε η ληστεία, στην αίθουσα συναλλαγής.
Ι. ΛΙΑΣΠΑΣ: Όχι στην πρώτη φάση, στη μετέπειτα ήταν.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Βλάχος έχει τον λόγο.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Εσείς καταθέσατε στο Δικαστήριο ότι είδατε δύο –όπως είπατε- ένα με κουκούλα, έναν με περούκα και έναν με αυτόματο όπλο έξω.
Ι. ΛΙΑΣΠΑΣ: Έξω με κουκούλα.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: ¶λλους αντιληφθήκατε;
Ι. ΛΙΑΣΠΑΣ: Εγώ όχι κανέναν.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Ήθελα να σας επισημάνω ότι όταν καταθέσατε στον ανακριτή...
Ι. ΛΙΑΣΠΑΣ: Ναι λέω κάπου «Τουλάχιστον πέντε›.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Δηλώσατε ότι «Οι δράστες της ληστείας που έγινε στις 27/1/97 σε βάρος των ΕΛΤΑ Βύρωνα, ήταν τουλάχιστον πέντε›.
Ι. ΛΙΑΣΠΑΣ: Ήταν οι τρεις που έχω δει εγώ, υποθετικά λέω τώρα τους υπόλοιπους ως εξής: ο ένας πρέπει να ήταν ο οδηγός του αυτοκινήτου, ο οποίος πιστεύω ότι θα ήταν εκεί πάνω, δεν το έχω δει όμως αυτό και από τους συναδέλφους τους άλλους στη συζήτηση μετά είπαμε ότι ήταν και κάποιος άλλος που εγώ αυτόν δεν τον έχω δει μπροστά στην κυρία είσοδο του γραφείου από τον άλλο δρόμο την Παναγή Τσαλδάρη που ήταν κλειστή εκείνη.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Η αυτονόητη ερώτησή μου είναι: όταν δηλώνετε «ήταν τουλάχιστον πέντε› χωρίς να έχετε εσείς προσωπική αντίληψη αυτού του πράγματος...
Ι. ΛΙΑΣΠΑΣ: Σας εξηγώ και το έχω αναφέρει, δεν ξέρω πώς το έχουν γράψει ότι τρεις έχω δει εγώ, ο ένας υποθετικά πιστεύω θα ήταν ο οδηγός, δεν τον έχω δει και τον άλλον, τον μπροστινό, στην κυρία είσοδο, από τους άλλους συναδέλφους, όχι από μένα όμως.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Θέλω να διευκρινιστεί κάτι: Είπατε ότι εκτός από τους δύο που είδατε μέσα στο χώρο είδατε και κάποιον τρίτο που ήταν στο πεζοδρόμιο και φορούσε κουκούλα. Στο πεζοδρόμιο ποιου δρόμου;
Ι. ΛΙΑΣΠΑΣ: Στο πεζοδρόμιο της Βορείου Ηπείρου.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Όχι Παναγή Τσαλδάρη. Σας είπε λοιπόν είπατε πριν από λίγο ο συνάδελφός σας ότι υπήρχε και άλλος επί της Παναγή Τσαλδάρη.
Ι. ΛΙΑΣΠΑΣ: Γι αυτό πηγαίνουμε στους 5 συνολικά αν υπάρχει και ο οδηγός. Δεν τον ξέρω τον οδηγό, δεν τον έχω δει.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Αυτός που λέτε λοιπόν εσείς ότι είδατε και είχε κουκούλα ήταν στη Βορείου Ηπείρου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ελάτε κ. Κωλέτση. Έχουμε κάποια κυρία Πόλκα της οποίας ο σύζυγος πέθανε προ τριημέρου και είχε έρθει εδώ και μου είπε να έρθει σήμερα. Εγώ βέβαια είπα να έρθει, είναι στην Εθνική Τράπεζα Χρεμωνίδου. Δεν αναγνώσαμε την κατάθεση.
Κύριε Γεωργιάδη, θέλετε κάτι να πείτε;
Δ. ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Ο συνήγορός μου είχε κάποια ανειλημμένη υποχρέωση σε κάποιο Μικτό Ορκωτό, για την Τράπεζα Χρεμωνίδου, αν μπορούσε να γίνει από Δευτέρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κυρία Πόλκα, θα έρθετε την Τετάρτη γιατί δεν είναι εδώ ο συνήγορος.
Κύριε Κωλέτση «ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.
Ε. ΚΩΛΕΤΣΗΣ: Ορκίζομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί κάνατε εκείνη την ημέρα; Είχατε κάποια σχέση υπηρεσίας με τα ΕΛΤΑ; Μιλάμε για 27 Ιανουαρίου του 1997 πρωί-πρωί.
Ε. ΚΩΛΕΤΣΗΣ: Εγώ είμαι ταχυδρομικός διανομέας. Βρισκόμουν στο υπόγειο. Γύρω στις 8 παρά ήρθε η χρηματαποστολή. Κατά τις 8 περίπου από το υπόγειο πήγα να ανέβω επάνω για να πάρω κάτι από την ταχυδρομική θυρίδα για να το δώσω. Πριν φτάσω στις σκάλες, άκουσα ένα δυνατό θόρυβο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο οποίος προήρχετο από τί;
Ε. ΚΩΛΕΤΣΗΣ: Επειδή δεν είχα οπτική επαφή εκείνη τη στιγμή, νόμισα ότι είχε φύγει κάποιο κοντέινερ με τα γράμματα που έχουμε εκεί πέρα και έσπασε την πόρτα. Κάνω να ανέβω τις σκάλες. Με το που ανεβαίνω τις σκάλες, ανεβαίνω 3-4 σκαλάκια, τότε ακούω που φωνάζουν «ληστεία›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο θόρυβος από τί προήρχετο απ’ ότι καταλάβατε μετά;
Ε. ΚΩΛΕΤΣΗΣ: Μετά που είδαμε, ήταν μία ράγα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Χτύπησε πού;
Ε. ΚΩΛΕΤΣΗΣ: Χτύπησε στην πόρτα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η πόρτα ήταν τζαμένια; Τί ήταν;
Ε. ΚΩΛΕΤΣΗΣ: Είχε τζάμι με σίδερο, ήταν κλειδωμένη, το τζάμι που έχουν οι πόρτες....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τη χτύπησαν στην κλειδαριά;
Ε. ΚΩΛΕΤΣΗΣ: Τη χτύπησαν, έσπασε η πόρτα και άνοιξε. Έσπασαν και τα τζάμια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο θόρυβος ήταν λοιπόν από τη ράγα που χτύπησε με δύναμη πάνω στην πόρτα. Είδατε λοιπόν να μπαίνουν άτομα;
Ε. ΚΩΛΕΤΣΗΣ: Εγώ ένα άτομο είδα εκείνη τη στιγμή που μπήκε, με κουκούλα και αμέσως δεν ανέβηκα επάνω, γύρισα πίσω, κατέβηκα τα σκαλάκια και πήγα μέσα στους υπόλοιπους συναδέλφους που ήταν στο υπόγειο, δεν είχαν καταλάβει κι αυτοί τί ήταν, δεν ήξεραν ακόμα και τους λέω «επάνω γίνεται ληστεία›. Εγώ παρέμεινα κάτω στο ημιυπόγειο.
Είχα μετά μια οπτική επαφή από την Παναγή Τσαλδάρη. Είδα κάποιον κύριο εκεί, στην αρχή δεν τον είχαμε καταλάβει, αλλά πήγαν να βγουν κάποιοι συνάδελφοι με το που άκουσαν «ληστεία›, γιατί υπάρχει μια άλλη σκάλα που έχει έξοδο προς την Παναγή Τσαλδάρη και με το που πήγαιναν να βγουν, τότε ένας κύριος έβγαλε το αυτόματο και τους λέει: «πίσω›. Τότε καταλάβαμε ότι ήταν και αυτός είχε σχέση με τη ληστεία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Φορούσε και αυτός κουκούλα;
Ε. ΚΩΛΕΤΣΗΣ: Ήταν ένας κύριος με κουστούμι μπλε σκούρο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ψηλός, κοντός, αδύνατος;
Ε. ΚΩΛΕΤΣΗΣ: Γύρω στο 1,70-1,75 όπως είχα πει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παχύς, αδύνατος;
Ε. ΚΩΛΕΤΣΗΣ: Ένας κανονικός άνθρωπος. Είχε μια τσάντα κρεμασμένη, τετράγωνη και είχε στο χέρι αυτόματο. Αυτό είδα και από τη Βορείου Ηπείρου είδα και κάποιον άλλον, γιατί έχει τζάμια κάτω το υπόγειο γύρω-γύρω, με κουκούλα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Με αυτόματο ή χωρίς αυτόματο;
Ε. ΚΩΛΕΤΣΗΣ: Αυτός με πιστόλι, αν θυμάμαι καλά. Αυτά αντιλήφθηκα εγώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είδατε ποιος πήρε τα λεφτά;
Ε. ΚΩΛΕΤΣΗΣ: Όχι, αυτά έγιναν επάνω. Εγώ ήμουν κάτω στο υπόγειο, δεν είδα τίποτα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από αυτούς τους δύο που είδατε, ή τρεις –πόσους είδατε συνολικά;
Ε. ΚΩΛΕΤΣΗΣ: Είδα αυτόν που μπήκε μέσα....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτός που μπήκε μέσα πώς ήταν; Ψηλός; Κοντός;
Ε. ΚΩΛΕΤΣΗΣ: Ήταν με κουκούλα, τον είδα απ’ τη μέση και πάνω, δεν τον είδα ολόκληρο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αναγνωρίζετε κανέναν τώρα να μας πείτε;
Ε. ΚΩΛΕΤΣΗΣ: Χαρακτηριστικά προσώπου δεν έχω αναγνωρίσει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από κάτι άλλο;
Ε. ΚΩΛΕΤΣΗΣ: Αν έχουν κάνει τη ληστεία κάποιοι κύριοι από δω πέρα, ως προς το ύψος και την κορμοστασιά, ίσως να είναι ο κ. Κουφοντίνας, ίσως, χωρίς να είμαι βέβαιος γι αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι, ποιος απ’ όλους απ’ όσους περιγράψατε.
Ε. ΚΩΛΕΤΣΗΣ: Αυτός που ήταν στην Παναγή Τσαλδάρη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εάν όμως ήταν αυτός στη ληστεία.
Ε. ΚΩΛΕΤΣΗΣ: Ναι, λέω εάν είναι απ’ αυτούς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάντως μπορείτε να μας πείτε ότι «αυτός ήταν στη ληστεία›;
Ε. ΚΩΛΕΤΣΗΣ: Αυτό δε μπορώ να το ξέρω εγώ αν ήταν αυτός ή όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Φορούσε κουκούλα είπατε;
Ε. ΚΩΛΕΤΣΗΣ: Κουκούλα δε φορούσε, αλλά ήταν μεταμφιεσμένος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μεταμφιεσμένος πώς δηλαδή;
Ε. ΚΩΛΕΤΣΗΣ: Είχε μουστάκι, τα μαλλιά του ήταν μακριά, είχε γυαλιά ηλίου μαύρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τότε γιατί τον πάτε κοντά στον κ. Κουφοντίνα;
Ε. ΚΩΛΕΤΣΗΣ: Μου έκαναν μία ερώτηση στον κ. Ανακριτή που είχα πάει και μου το έθεσε αυτός το όνομα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σήμερα που τον βλέπετε εδώ τον κ. Κουφοντίνα, μπορείτε να πείτε ότι δεν ήταν αυτός;
Ε. ΚΩΛΕΤΣΗΣ: Μπορώ να πω ότι δεν είναι, έτσι όπως τον βλέπω στο πρόσωπο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λέτε λοιπόν ότι δεν είναι.
Ε. ΚΩΛΕΤΣΗΣ: Δε μου λέει τίποτε το πρόσωπό του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν έχω τίποτε άλλο. Ο κ. Εισαγγελεύς.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Στον κ. Ανακριτή, λέτε περίπου το μισό που είπατε στον κ. Πρόεδρο, το μισό περιεχόμενο της κατάθεσής σας και εξηγείται γιατί έχετε την εντύπωση για τον κ. Κουφοντίνα. Θυμάστε γιατί έχετε αυτή την εντύπωση, ότι ήταν ο κ. Κουφοντίνας;
Ε. ΚΩΛΕΤΣΗΣ: Είχα πει ότι έχω την εντύπωση ως προς την κορμοστασιά του. Χωρίς αυτό να στηρίζεται στα χαρακτηριστικά του προσώπου. Αυτό είπα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Γιατί δεν αναφέρεστε στα χαρακτηριστικά προσώπου;
Ε. ΚΩΛΕΤΣΗΣ: Γιατί ήταν μεταμφιεσμένος. Το είπα.
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Εκτός από τον κ. Κουφοντίνα τον οποίο αναφέρατε στην προανακριτική κατάθεσή σας ενώπιον του κ. Ζερβομπεάκου, εκτός από τους δύο ληστές που αναφέρω στην προανακριτική κατάθεση, αντιληφθήκατε και κάποιον άλλο;
Ε. ΚΩΛΕΤΣΗΣ: Ναι, έναν στη Βορείου Ηπείρου ο οποίος είχε κουκούλα και αυτόν που μπήκε μέσα όταν έγινε η ληστεία πάλι με κουκούλα.
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Εσείς πόσους συνολικά αντιληφθήκατε ότι έλαβαν μέρος σ’ αυτή τη ληστεία;
Ε. ΚΩΛΕΤΣΗΣ: Εγώ είδα τρία άτομα σίγουρα.
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Πληροφορηθήκατε εκ των υστέρων από τις καταθέσεις και άλλων παρευρισκομένων συναδέλφων σας και τρίτων, πόσοι υπολογίζεται ότι ήταν;
Ε. ΚΩΛΕΤΣΗΣ: Είπαν ότι μπήκαν δύο άτομα μέσα, εγώ είχα δει μόνο το ένα, άρα προφανώς θα ήταν κι άλλο ένα, τέσσερα, συν αυτόν που είδα εγώ. Πιθανόν να ήταν και άλλοι απ’ έξω, ο οδηγός που είχε το αυτοκίνητο...
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Θέλω να μου πείτε το εξής: Χρησιμοποίησαν κάποιες κινήσεις, κάποιες φράσεις, έγιναν όλα έτσι ειρηνικά; Σοκολάτες μοίραζαν;
Ε. ΚΩΛΕΤΣΗΣ: Το ότι έγινε επάνω στο ισόγειο δεν ξέρω, γιατί εγώ ήμουν στο υπόγειο.
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Ναι, αλλά λέτε στην κατάθεσή σας, γι αυτό σας ρωτάω, ότι όταν ακούσατε το θόρυβο ανεβήκατε επάνω και είχατε πλέον εικόνα.
Ε. ΚΩΛΕΤΣΗΣ: Ναι, άκουσα που φώναξαν «ληστεία, μην κινηθεί κανείς›, δε θυμάμαι ακριβώς τα λόγια κι εκείνη τη στιγμή εγώ κατέβηκα κάτω. Γύρισα πίσω στους συναδέλφους για να τους πω ότι έγινε ληστεία.
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Όταν ανεβήκατε επάνω, είδατε κάποιον απ’ αυτούς που συμμετείχαν;
Ε. ΚΩΛΕΤΣΗΣ: Όχι, μόνο τον έναν είδα που φορούσε κουκούλα, από τη μέση κι επάνω.
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Λέτε εδώ στην από 27 Ιανουαρίου, «από το υπόγειο που βρισκόμαστε είδα έναν άγνωστο να κάνει βόλτες μπροστά στο πεζοδρόμιο του Ταχυδρομείου. Μάλλον φορούσε περούκα, μαύρο ίσιο κανονικό μαλλί, είχε λεπτό περιποιημένο μουστάκι, φορούσε γυαλιά ηλίου, κρεμασμένη μαύρη τσάντα στον δεξί του ώμο, είχε ύψος γύρω στο 1,70-1,75, κανονικός στο σώμα, φορούσε σακάκι μπλε σκούρο και κρατούσε με τα δυο του χέρια ένα όπλο που μάλλον ήταν αυτόματο›. Θέλω να μου πείτε πόσα χρόνια ήσαστε, πόσα χρόνια υπηρετούσατε τότε;
Ε. ΚΩΛΕΤΣΗΣ: 14 – 15 χρόνια.
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Πριν, αλλά και μετά –γιατί μιλάμε τώρα για τις 27 Ιανουαρίου του 1997- έγινε ποτέ άλλοτε τέτοιου είδους ληστεία όπως μας περιγράψατε;
Ε. ΚΩΛΕΤΣΗΣ: Σε εμάς όχι.
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Η εντύπωση που αποκομίσατε και αν μπορείτε να το καταθέσετε, αν δεν μπορείτε θα μου πείτε ότι «εγώ δεν μπορώ, δεν παίρνω θέση σε αυτό το θέμα›. Ζήσατε και βιώσατε τα γεγονότα τα οποία περιγράφετε σε δύο καταθέσεις, ποια εντύπωση έχετε, ποιο αίσθημα είχατε ότι η ληστεία αυτή ήταν ληστεία κάποιων που γινόταν έτσι ευκαιριακά, ερασιτεχνικά ή επιμελημένη, προετοιμασμένη με ψυχραιμία, με αποφασιστικότητα με κάθε λεπτομέρεια υποδειγματικά;
Ε. ΚΩΛΕΤΣΗΣ: Πρέπει να ήταν επαγγελματίες.
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Αυτό λέει και το πόρισμα, αυτό λέτε κι εσείς στην κατάθεσή σας γι’ αυτό σας ρωτάω. Εγώ δεν θέλω να μου απαντήσετε εκείνο που εγώ μπορεί να επιδιώκω, εγώ θέλω την αλήθεια και μόνο.
Επίσης θέλω να μου πείτε το εξής: το ποσό είπατε πόσο ήταν, το προϊόν της ληστείας.
Ε. ΚΩΛΕΤΣΗΣ: Μετά το έμαθα γιατί εγώ δεν είμαι διαχειριστής.
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Έχετε δικαίωμα να καταθέσετε ως μάρτυρας όχι μόνο όσα εσείς αντιληφθήκατε, αλλά και όσα είδαν άλλοι και μέχρι την ώρα που ήρθατε εδώ αν έχει υποπέσει κάτι για τη ληστεία στην αντίληψή σας κι αυτό έχετε το δικαίωμα. Δεν ήρθατε εδώ περιορισμένος σε μια κατάθεση που έχετε δώσει τότε.
Ε. ΚΩΛΕΤΣΗΣ: ¶κουσα ότι ήταν 95 εκ.
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Όταν παραδόθηκαν τα χρήματα πόσα ήταν;
Ε. ΚΩΛΕΤΣΗΣ: Όταν τα έφερε η χρηματαποστολή;
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Μάλιστα.
Ε. ΚΩΛΕΤΣΗΣ: Γύρω στα 150 χωρίς να είμαι σίγουρος.
κ. ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΗΣ: Κύριε μάρτυς θα επιμείνω λίγο σε αυτό το οποίο σας ρώτησε ο κ. Εισαγγελέας. Είπατε προηγουμένως ότι σήμερα δεν αναγνωρίζετε καθόλου τον κ. Κουφοντίνα. Στην κατάθεσή σας που δίνετε στον κ. Ζερβομπεάκο το Σεπτέμβριο λέτε ότι «Από τις εικόνες του παραπάνω που είδα στην τηλεόραση, αλλά και από φωτογραφίες του ιδίου, η εντύπωσή μου είναι γενική και κυρίως από την κορμοστασιά του›. Ο κ. Κουφοντίνας από ό,τι βλέπω κάθεται, δεν βλέπετε ούτε καν όρθιο, σπεύδετε όμως και λέτε στον κ. Πρόεδρο ότι δεν τον αναγνωρίζετε.
Ε. ΚΩΛΕΤΣΗΣ: Δεν αναγνωρίζω το πρόσωπο είπα.
κ. ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΗΣ: Μα ούτως ή άλλως αυτό το λέτε στην κατάθεσή σας και λέτε ότι δεν στηρίζεστε στα χαρακτηριστικά του προσώπου, δεδομένου ότι ήταν μεταμφιεσμένος.
Ε. ΚΩΛΕΤΣΗΣ: Ναι. Είπα το εξής: ότι εάν από όλους τους κυρίους έχουν κάνει αυτοί –εγώ δεν μπορώ να ξέρω αν το έχουν κάνει αυτοί...
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: (Εκτός μικροφώνου)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το είπε και το ακούσαμε.
Ε. ΚΩΛΕΤΣΗΣ: Είπα: εάν είναι αυτοί. Ως προς την κορμοστασιά του είπα χωρίς να στηρίζομαι σε χαρακτηριστικά προσώπου.
κ. ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΗΣ: Ο φερόμενος ως δράστης ο οποίος έχει το αυτόματο και βρίσκεται έξω από το Ταχυδρομικό κατάστημα τον οποίο κι εσείς είδατε, είχε μπροστά του κόσμο; Διότι μας κατάθεσαν ότι περίμεναν γύρω στα 50 άτομα έξω από το Ταχυδρομείο.
Ε. ΚΩΛΕΤΣΗΣ: Υπήρχαν όλοι συνταξιούχοι της 1ης ημέρας που περίμεναν να πληρωθούν.
κ. ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΗΣ: Ήταν με προτεταμένο το αυτόματο όπλο, ουσιαστικά επιτηρούσε τον κόσμο που ήταν εκτός Ταχυδρομείου.
Ε. ΚΩΛΕΤΣΗΣ: Στην αρχή εμείς δεν καταλάβαμε, διότι αν δεν βγει οι συνάδελφοι έξω, το αυτόματο δεν το είχαμε δει και δεν είχαμε καταλάβει αν έπαιρνε μέρος στη ληστεία. Όταν βγήκαν οι συνάδελφοι από την πόρτα, άνοιξαν την πόρτα και ανέβαιναν τα σκαλιά, τότε το έβγαλε και τους είπε «Πίσω›. Τότε καταλάβαμε. Στην αρχή δεν είχαμε καταλάβει τίποτα.
κ. ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΗΣ: Έγινε προσπάθεια από τούς διανομείς που βρίσκονταν στο υπόγειο να διαφύγουν.
Ε. ΚΩΛΕΤΣΗΣ: Λόγω φόβου.
κ. ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΗΣ: Και το άτομο εκείνο μέσω του αυτόματου όπλου τους εμπόδισε στο να βγουν.
Ε. ΚΩΛΕΤΣΗΣ: Μάλιστα.
κ. ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΗΣ: Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Εισαγγελέας έχει τον λόγο.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Σε εκτέλεση σχετικής αποφάσεως του Δικαστηρίου σας καταθέτω φωτογραφίες του κ. Δαναλάτου, Ευστρατίου Πατέλη και Ελευθερίου Παναγιωτοπούλου όπως ζητήθηκε από την Υπεράσπιση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για να δείτε ο Εισαγγελεύ της Έδρας και ας πείτε κάτι άλλη φορά να δείτε τι θα ακούσετε από εμένα!
(Διαλογικές συζητήσεις)
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Κύριε Πρόεδρε δεν χρειάζεται στο Δικαστήριό σας απευθυνόμενος να υπογραμμίσω όπως προκύπτει και από το σχέδιο του Κ.Ποιν.Δ. ότι οι παρατηρήσεις που πρέπει να γίνονται σύμφωνα με το 358, πρέπει να γίνονται και σε κάθε ένα μάρτυρα. Μπορούν όμως όταν θα τελειώσει ο τέταρτος, προς αποφυγή κόπου, δαπάνης και χρόνου να κάνω τις επισημάνσεις μου και για τους τέσσερις.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι πάρα πολύ σωστό.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Θέλω απλά να διευκρινίσει ο μάρτυρας ότι όταν λέει κορμοστασιά, εννοείτε το ύψος;
Ε. ΚΩΛΕΤΣΗΣ: Περίπου.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Είναι το ύψος και ο όγκος που έχει η πλειοψηφία των μέσων Ελλήνων.
Ε. ΚΩΛΕΤΣΗΣ: Ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει το είπε.
Να προσέλθει ο κ. Πιαδίτης. «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Ορκίζομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πέστε μου τι θέση είχατε στην Ταχυδρομείο;
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Ήμουν στο γραφείο του κ. Διευθυντή ακριβώς στο τηλέφωνο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Υπάλληλος είστε;
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Μάλιστα υπάλληλος στα ΕΛΤΑ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βρισκόσασταν εκείνο το πρωί στις 27 Ιανουαρίου το ’97 πρωί – πρωί. Τι ώρα περίπου;
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Ήμουν από το πρωί εγώ αλλά εκείνη την ώρα που ήρθε το πρώτο αυτοκίνητο το κεντρικό της χρηματαποστολής ήταν 7:45.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λοιπόν, ήρθε το αυτοκίνητο. Τι έγιναν τα λεφτά;
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Το πρώτο αυτοκίνητο εννοείτε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το πρώτο.
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Ήρθε το πρώτο μαζί με τα περιπολικά, άφησαν τα λεφτά έφυγε. Σε 5 με 7 λεπτά ήμουν στο γραφείο του Διευθυντού εγώ, ακούμε ένα «μπαμ› και σπάσιμο της τζαμαρίας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η τζαμαρία έσπασε;
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Η τζαμαρία και η πόρτα. Αλλά εγώ δεν ήξερα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η πίσω πόρτα ή η μπροστά;
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Η πίσω πόρτα, η είσοδος του προσωπικού. Η μπροστινή πόρτα είναι κλειδωμένη που μπαίνουν οι πελάτες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι ώρα ανοίγετε για την πελατεία;
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: 8:30 όταν ήταν οι χρηματαποστολές.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είχαν χρόνο.
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Μέχρι να μετρηθούν τα λεφτά να πάρουν τα λεφτά οι διανομείς και από εκεί να αρχίσει η καθημερινότητα.
Εκείνη την ώρα κρατώντας το τηλέφωνο δεν είχα προλάβει να πάρω τον αριθμό, γυρίζω να δω από που έρχεται ο θόρυβος, υποθέτοντας ότι ο θόρυβος ερχόταν από τους ηλικιωμένους οι οποίοι περίμεναν για να πληρωθούν όπως γίνεται κάθε τέλος του μηνός. Δεν προλαβαίνω κι έρχεται ένα περίστροφο και με σημαδεύει γύρω στους 30 – 40 πόντους. «Ληστεία!›.
Βλέπω τους άλλους συναδέλφους ερχόμενοι από τη μεριά που είχε ανοιχτεί η πόρτα προς εμένα και πήγαιναν προς την αίθουσα συναλλαγής του κοινού.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τους βλέπατε εσείς αυτούς που τα έλεγαν αυτά;
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Έβλεπα αυτόν που με σημάδευε με το πιστόλι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ένας ήταν;
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Αυτός που με σημάδευε με το πιστόλι ήταν ένας και μετά ...
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μια στιγμή. Ένας λοιπόν. Περιγράψτε τον.
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Ήταν ψηλός περίπου 1.75 – 1.80 φορούσε περούκα και γυαλιά όχι μυωπίας με τζάμι και εν πάση περιπτώσει κάτι άλλα καμουφλαρισμένα πράγματα τα οποία όμως τα μάτια εγώ αυτά δεν μπόρεσα να τα ξεχάσω, διότι στα καλά καθούμενα με σημάδευαν χωρίς να υπάρχει καμία αιτία.
Ξαφνικά την ώρα που μου έλεγε «Ληστεία – Ληστεία› πίσω ακριβώς στην πλάτη μου κι ένα άλλο όπλο. Γυρίζω ένας με μια κουκούλα -ο οποίος νομίζω ότι είχε κι ένα πρόσταγμα δεν μπορώ να καταλάβω ακριβώς- «Τα υπόλοιπα λεφτά!›. Μόλις ήρθε ο ένας, ο άλλος, αυτός με την περούκα που σας είπα, κινήθηκε προς το χρηματοκιβώτιο που βάζαμε τα ψιλά τα λεγόμενα, που είναι οι κοπέλες στον γκισέ.
Λιποθύμησαν οι γυναίκες, άλλες έφευγαν να πάνε να κρυφτούν. Δεν πρόλαβε να πάει μέσα στο χρηματοκιβώτιο ακριβώς στο αριστερό χέρι έτσι όπως ήμουν εγώ, ήταν ένας σάκος κλεισμένος ο οποίος είχε άχρηστα υλικά, παλιές διαταγές του δικού μας κώδικα τα οποία τα έπαιρνε ο προϊστάμενος και ήταν έτοιμα να φύγουν. Δεμένα κι αυτά με μολυβδοσφραγίδα. Έμοιαζε ακριβώς ο σάκος όπως ο άλλος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Οπότε τον πήραν κι αυτόν.
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Γυρίζει αυτός που πήγε προς τα εκεί, κοιτάει το σάκο, τον πήρε κι έφυγαν. Ακριβώς εκείνη την ώρα κοιτάω προς τα έξω και βλέπω έναν με αυτόματο, ο οποίος φορούσε ένα μπουφάν λίγο μακρύ και είχε κι ένα σακ βουαγιάζ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σε ποια οδό ήταν;
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Στην άλλη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποια;
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Στην Τσαλδάρη αν θυμάμαι καλά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η άλλη ποια είναι;
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Δεν θυμάμαι. Βορείου Ηπείρου, δεν θυμάμαι ακριβώς ποια είναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στη Βορείου Ηπείρου ήταν αυτός με το αυτόματο;
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Όχι επί της Τσαλδάρη. Επί της Τσαλδάρη τον είδα εγώ γιατί η τζαμαρία είναι πολύ μεγάλη, είναι από εκεί που μπαίνει το κοινό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πως ήταν αυτός; Φορούσε μάσκα; Φορούσε κουκούλα;
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Όχι. Ήταν πολύ άνετος χωρίς να φοράει μάσκα, εκείνη την ώρα που τον είδα εγώ. Κρατούσε και το αυτόματο και μάλιστα τον πέρασα ότι ήταν αστυνομικός και λέω «ήρθε και η Αστυνομία τώρα θα γίνει μακελιό›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πόσα άτομα είδατε συνολικά εσείς με τα μάτια σας;
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Εγώ είδα 3 άτομα. Τον κύριο απ’ έξω που φυλούσε περίπολο, τον κύριο που με σημάδευε στο κεφάλι με την περούκα και αυτός που φορούσε τη μάσκα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τον πίσω σας.
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Ακριβώς στην πλάτη μου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Περιγράψατε αυτόν μπροστά σας με το περίστροφο, τον οποίο τον είδατε πολύ κοντά.
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Στους 30 – 40 πόντους.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπατε το ανάστημά του. Ήταν παχύς;
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Όχι δεν ήταν πολύ παχύς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το πρόσωπό του;
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Το πρόσωπό του ήταν καμουφλαρισμένο αλλά τα μάτια δεν τα είχαν καμουφλάρει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιος ήταν;
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Ο Βασίλης Ξηρός.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τον αναγνωρίσατε;
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Που τον αναγνωρίσατε
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Τον αναγνώρισα και από τις φωτογραφίες, αλλά είχαμε κάνει και το σκίτσο του στην Ασφάλεια μαζί με άλλους συναδέλφους οι οποίοι δεν είναι εδώ πέρα σήμερα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶λλον αναγνωρίσατε;
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Όχι. Τους άλλους δεν είχα οπτικό πεδίο να τους δω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μήπως αναγνωρίσατε και κάποιον άλλον κάπου αλλού, στον ανακριτή;
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Όχι. Αυτός με την κουκούλα τα μάτια του, αλλά δεν μπορώ να το πω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δυο γνωρίσατε;
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο άλλος ποιος είναι;
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Ο κ. Κουφοντίνας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτός ποιος ήταν; Ο απ’ έξω;
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Ο απ’ έξω ήταν που είχε το αυτόματο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τον αναγνωρίσατε;
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είστε βέβαιος γι’ αυτό;
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπορείτε να μου πείτε ποιος είναι σήμερα;
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Ο κύριος που κάθεται δίπλα στην κυρία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αφού τον βάζουν όλες οι εφημερίδες κάθε μέρα! Δεν χρειάζεται να ψάχνουμε.
Πάντως στον ανακριτή σας έδειξαν πολλές φωτογραφίες ή μόνο αυτές τις δύο;
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Πάρα πολλές φωτογραφίες μου έδειξαν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς διαλέξατε;
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Αυτές τις δύο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για τον τρίτο δεν μπορείτε να πείτε.
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Όχι γιατί φορούσε κουκούλα, μάλιστα πολύ μακριά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είστε βέβαιος γι’ αυτούς τους δύο;
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Εάν δεν ήμουν βέβαιος, ή έστω και μια αμφιβολία να είχα κ. Πρόεδρε, δεν θα έλεγα ποτέ ότι ήταν αυτοί οι άνθρωποι. Δεν έχω λόγους. ¶λλωστε ούτε τους ήξερα, ούτε και έχω καμιά προστριβή μαζί τους.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καμία αμφιβολία γι’ αυτούς. Για τον άλλον δεν μπορείτε να πείτε. Δεν έχω τίποτα άλλο.
Ο κ. Εισαγγελεύ έχει τον λόγο.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Μια ερώτηση. Έλεγαν «Τα λεφτά – Τα λεφτά!›.
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: «Τα υπόλοιπα›. Αυτός που ήρθε με την κουκούλα «Τα υπόλοιπα›.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τι καταλάβατε εσείς;
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Εγώ κατάλαβα ότι είχαν πληροφόρηση όχι από το γραφείο, από την κεντρική υπηρεσία.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δηλαδή;
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Στην κεντρική μας υπηρεσία εκεί τοποθετούνταν όλα τα λεφτά τότε. Τώρα έχουν φύγει από εκεί.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δεν το αντιλήφθηκα.
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Τότε, στην κεντρική υπηρεσία όλα τα λεφτά συσσωρεύονταν εκεί, είτε περίσσευαν από τα γραφεία, είτε παίρναμε από την Τράπεζα της Ελλάδος τα λεφτά.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Έκανε τον ταμία δηλαδή τρόπον τινά η κεντρική υπηρεσία.
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Μάλιστα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Που είναι;
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Στην οδό Αμπελού 1.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Σε ποια γειτονιά;
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Στην Ομόνοια.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Σας ακούω.
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Από εκεί, αφού τα παίρναμε τη μία ημέρα, καταμετρούντο κατά γραφείο τις ανάγκες που ήθελε το κάθε γραφείο το οποίο έφερνε fax ότι «σήμερα θέλουμε τόσα εκατομμύρια, αύριο τόσα› κλπ., και από εκεί δένονταν σε σάκους, που πήγαιναν κατά γραφείο σε άτακτες ώρες και διαφορετικά δρομολόγια κάθε μέρα και με διαφορετικούς ανθρώπους. Όμως αυτοί οι άνθρωποι δεν ήταν όλοι μόνιμοι υπάλληλοι, ήταν και έκτακτοι, καλοκαιρινοί, ήταν και περίοδος εορτών και περίοδος αδειών.
Γι’ αυτό λέω ότι είχαν πληροφόρηση από εκεί πως ήξεραν ότι ήταν δύο σάκοι εκεί.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δηλαδή ο ένας ήταν...
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Το γραφείο 1, το γραφείο του Βύρωνα το συγκεκριμένο. Αλλά σε πόσους σάκους ήταν τα λεφτά, δεν το ήξερε κανένας. Μπορεί να ήταν σε ένα σάκο, μπορεί να ήταν με κέρματα, μπορεί να ήταν με λιγότερα ψηλά.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τα χρήματα είχαν έρθει τη στιγμή εκείνη.
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Τα χρήματα είχαν έρθει πριν 5 με 7 λεπτά από το κεντρικό αυτοκίνητο το οποίο φυλάσσεται.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Από που είχε ξεκινήσει;
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Από την Αμπελού. Δεν ξεκινάει μόνο ένα αυτοκίνητο ξεκινάνε από εκεί, για όλη την Αθήνα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Υπήρχε λοιπόν πληροφόρηση.
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Κατά την άποψή μου.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τελικά πήραν τον ένα σάκο.
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Πήραν τον ένα σάκο και έψαχναν για το δεύτερο, που ήταν άλλα 90 εκ. περίπου.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Μάθατε μήπως ότι η περιτύλιξη των χρημάτων αν βρέθηκαν στις γιάφκες;
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Δεν το ξέρω πόσα βρέθηκαν.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Έκανε προκήρυξη η 17Ν για αυτή τη ληστεία;
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Γι’ αυτή τη ληστεία όχι αλλά μου το είπε ο αστυνομικός που μ ου έκανε την προανάκριση και μου λέει «η 17Ν› και του λέω «Αστειεύεστε; Τι είναι αυτά που λες; Δεν πιστεύω ότι είναι η 17Ν κάνει τέτοια› μου λέει «¶κου που σου μιλάω›.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Γιατί το ήξερε αυτός; Τι σου είπε;
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Μου λέει «η 17Ν είναι› του λέω «τι λέτε τώρα;›.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Γιατί;
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Του λέω «η 17Ν δεν κάνει τέτοια›. Έτσι ακριβώς του είπα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τι κάνει η 17Ν;
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Κάνει άλλα πράγματα. Ήξερα ότι έκανε άλλα πράγματα, για άλλους σκοπούς όχι ληστείες. Έτσι πίστευα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Είδατε τι γίνεται κ. μάρτυς;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν νομίζω ότι είναι γέλια κ. μάρτυς!
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Καθόλου κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν λέω για σας.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, θέλω να πάρω αυτά που ξέρει με το χαμόγελο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα άκουσα.
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Είναι ο τύπος μου τέτοιος κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για κοιτάξτε πίσω σας, μήπως ήρθε εν τω μεταξύ ο Βασίλης Ξηρός;
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε να τον περιγράψει πρώτα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι περιγράψτε τον πρώτα. Ήταν ψηλός; Αδύνατος; Κοντός; Παχύς; Κοντός; Μέτριος;
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: 1.77 με 1.80 τώρα αν ήταν και 2 – 3 πόντους πάνω – κάτω δεν είχα μέτρο να τον μετρήσω, αλλά σας είπα ότι φορούσε περούκα. Δεν ήταν παχύς ούτε και πολύ αδύνατος. Ήταν ένας λίγο πιο πάνω από το κανονικό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και; Το πρόσωπό του πως ήταν; Όμορφο; ¶σχημο; Είχε χαρακτηριστικά μελαχρινός;
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Τα μάτια του ήταν πολύ ωραία κ. Πρόεδρε. Τα μάτια του κοίταγα εγώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είχε ωραία μάτια λοιπόν! Και δεν τα ξεχνάτε τα μάτια του.
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Ποτέ.
Για κοιτάξτε πίσω να δούμε μήπως τα μάτια άλλαξαν; Τα γνωρίζετε; Δεν τα γνωρίζετε;
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Ο κύριος με το μούσι αυτά τα μάτια έχει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και μουστάκι ή χωρίς μουστάκι;
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Χωρίς μουστάκι ήταν τότε. Περούκα φορούσε και γυαλιά σας είπα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τώρα έχει;
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Έχει αφήσει μούσι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αλλά είστε βέβαιος 100% που λέτε;
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε αν είχα έστω και μια αμφιβολία δεν θα είχα κανένα λόγο, δεν τους ξέρω τους ανθρώπους και ούτε με απασχολούν. Απλώς εγώ ήρθα να πω την αλήθεια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν έχετε καμία αμφιβολία. Εντάξει.
Ο κ. Γεωργαντόπουλος έχει τον λόγο.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε μάρτυρα, τότε που ο αξιωματικός σας είπε ότι πρόκειται για τη 17Ν γελάσατε και δεν το πιστεύατε.
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Βέβαια.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Σήμερα τι είναι εκείνο που σας κάνει να το πιστεύετε και να λέτε ανθρώπους που λένε πως είναι στην Οργάνωση, τουλάχιστον ο ένας που κατονομάσατε, λέει πως ανήκει στην Οργάνωση.
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Το ότι ανήκει στη 17Ν και εφόσον από ό,τι γράφουν και οι εφημερίδες και λέγονται αλλά και αυτά που έχουν ομολογήσει ορισμένοι από τους κατηγορούμενους.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Από εκεί καταλήγετε δηλαδή;
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Όχι από εκεί καταλήγω. Στη ληστεία τους γνωρίζω, όχι ότι καταλήγω επειδή το είπαν. Όχι βέβαια.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Καλά. Φρουρείται το κατάστημα; Είχε φρουρό εκείνες τις ημέρες ή εκείνη την εποχή, ή εκείνη την ημέρα;
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Εκείνη την ημέρα δεν είχε.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εκείνη την ημέρα δεν είχε;
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Μάλιστα. Όταν είχαμε διαμαρτυρηθεί «Γιατί δεν στέλνετε αφού διακινούμε τόσα λεφτά;›, μας είχαν πει ότι «Εμείς στέλνουμε αλλά δεν είναι ανάγκη να τους βλέπετε. Στέλνουμε και με πολιτικά› έτσι μας είχαν πει.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τις προηγούμενες ημέρες υπήρχε φρούρηση; Υπήρχε φρουρός;
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Δεν ήταν σε τακτικά χρονικά διαστήματα. Δηλαδή την προηγούμενη δεν θυμάμαι αν ήταν.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Καλά τις προηγούμενες ημέρες.
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Ναι μερικές φορές υπήρχε.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Και μερικές δεν υπήρχε.
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Μερικές δεν υπήρχε. Αλλά μερικές φορές ερχόταν περιπολικό με πολιτικά. Που να τους ξέρουμε; Μας το είχαν πει κιόλας «Εμείς στέλνουμε και με πολιτικά, δεν είναι ανάγκη να σας λέμε ότι ερχόμαστε›.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτό ποιος σας το είχε πει ότι εμείς στέλνουμε και με πολιτικά;
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Οι αρμόδιοι που στέλναμε.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αρμόδιοι δικοί σας;
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Όχι της Αστυνομίας. Εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να στέλνουμε τον φάκελο ότι από «Την τάδε ημερομηνία μέχρι την τάδε, θα διακινήσουμε τα χρηματικά ποσά. Παρακαλούμε πολύ λάβετε τα μέτρα›.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Είπατε τη λέξη «διαμαρτυρηθήκαμε› και ερωτώ προς ποίον διαμαρτυρηθήκατε;
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Προς την Αστυνομική Αρχή.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν έχω άλλη ερώτηση.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Με ενδιαφέρει μήπως θυμάστε ποια είναι αυτή η Αστυνομική Αρχή η συγκεκριμένη;
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Το Αστυνομικό Τμήμα του Βύρωνα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Υπάρχει η αλληλογραφία αυτή σχετικά;
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Υπάρχει. Υπάρχει και η αλληλογραφία που στέλναμε, ότι ζητάμε προστασία.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Επιφυλάσσομαι να σας παρακαλέσω να την δω.
Ι. ΠΙΑΔΙΤΗΣ: Εγώ δεν την έχω στα χέρια μου τώρα, είμαι εκτός.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κάπου υπάρχει πάντως.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και αν υπάρχει κ. Εισαγγελεύ και αν ζητήσανε και δεν ζητήσανε και αν δεν πήγανε ή πήγανε, εδώ για την ληστεία μας ενδιαφέρει τίποτα; Γιατί εγώ δεν μπορώ να καταλάβω ορισμένα πράγματα, να μου εξηγείτε εμένα να μαθαίνω και εγώ ορισμένα. Ελάτε παρακαλώ. Δεν υπήρχε εκείνη την ημέρα κανένας, τι να κάνουμε τώρα; Τι να κάνετε τώρα, να κάνετε παρατήρηση στην Αστυνομία; ¶μα θέλετε ρωτήστε τα, αλλά δεν ξέρω τι μας χρησιμεύουν εμάς αυτά, αυτό δεν κατάλαβα.
