κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κύρια μάρτυρα, ποια ήταν τα δρομολόγια από πλευράς ώρας και κατεύθυνσης του πατέρα σας από το σπίτι προς την δουλειά του;
S. TSANTES: Εκείνο το χρονικό διάστημα ήμουν μαθήτρια οπότε έπαιρνα το σχολικό λεωφορείο για να πάω στο σχολείο ενώ ο πατέρας μου έπαιρνε το αυτοκίνητο για να κατευθυνθεί στην εργασία του.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τί ώρα περίπου γινόταν η αναχώρηση του πατέρα σας; Ήταν συγκεκριμένα πάντα ή ήταν ποικίλη;
S. TSANTES: Συνήθως ο πατέρας με ξυπνούσε το πρωί και κατόπιν εγώ έφευγα για το σχολείο κι εκείνος έπαιρνε το αυτοκίνητο για να κατευθυνθεί στην εργασία του. Συνήθως ήταν η ίδια ώρα.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ποια ήταν αυτή η ώρα, ήταν 05:00 το πρωί, ήταν 10:00 το πρωί;
S. TSANTES: Έχει περάσει τόσος πολύς καιρός αλλά έχω την εντύπωση ότι πρέπει να ήταν γύρω στις 07:00-07:30 το πρωί.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Το δρομολόγιο που ακολουθούσε ο πατέρας σας ήταν το ίδιο πάντα;
S. TSANTES: Ναι, νομίζω ότι ήταν πάντα το ίδιο γιατί από το σημείο που μέναμε στην Πολιτεία έπαιρνε πάντα την ίδια οδό προς την πόλη, προς το κέντρο.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Σε ποια οδό έγινε το συμβάν αυτό;
S. TSANTES: Το έχω δει το όνομα της οδού αλλά είναι από τα πράγματα που έχω σβήσει από το μυαλό μου. Δεν θέλω να το θυμάμαι.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Επομένως ούτε και σε ποιο μέρος-τμήμα της οδού έγινε;
S. TSANTES: Μου το έχουν δείξει αλλά δεν μπορώ να σας πω το όνομα της οδού. Γνωρίζω ότι είναι κοντά σε επιχειρηματικά κτίρια και σε τράπεζες.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Το αυτοκίνητο που χρησιμοποιούσε ο πατέρας σας ήταν πάντα το ίδιο ή διαφορετικό;
S. TSANTES: Ήταν σχεδόν πάντοτε το ίδιο αυτοκίνητο. Ήταν ένα τυπικό αμάξι τύπου CHRYSLER.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ο οδηγός ήταν πάντα ο ίδιος ή διαφορετικός;
S. TSANTES: Γενικά ήταν ο ίδιος αλλά ήταν η περίοδος όπου επρόκειτο να συνταξιοδοτηθεί ο κ. Βελούτσος και βρίσκονταν στη μέση της διαδικασίας να βρεθεί καινούριος οδηγός.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τις προηγούμενες ημέρες ήταν ο ίδιος οδηγός ή διαφορετικός ή διαφορετικοί; Αν το ξέρετε.
S. TSANTES: Δεν κατέβαινα στο αυτοκίνητο να δω ποιος ήταν ο οδηγός.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εκείνη την ημέρα μάθατε τις συνθήκες; Αν είχε κίνηση η οδός, αν ήταν σταματημένο το αυτοκίνητο ή ήταν σε κίνηση, από ποιο μέρος του αυτοκινήτου ρίχτηκαν οι πυροβολισμοί;
S. TSANTES: Γνωρίζω ότι η κίνηση συνεχίζει ακόμα και τώρα να είναι δύσκολη στην Αθήνα. Ήταν λοιπόν πολύ φορτωμένη η κίνηση και σταμάτησαν σε ένα φανάρι του δρόμου. Δεν είμαι σίγουρη αλλά νομίζω ότι σταμάτησαν στην αριστερή πλευρά του αυτοκινήτου. Νομίζω ότι ήταν η πλευρά στην οποία κάθονταν ο πατέρας μου.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Σε ποια πλευρά κάθονταν ο πατέρας σας;
S. TSANTES: Δεν το γνωρίζω.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν έχω άλλη ερώτηση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Την προκήρυξη την διαβάσατε;
S. TSANTES: Έχω διαβάσει μία μετάφραση της προκηρύξεως.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί λόγους επικαλούνται αυτοί οι άνθρωποι, όποιοι το έκαναν αυτό;
S. TSANTES: Εξ όσων κατάλαβα ήταν ότι αισθάνονταν άσχημα επειδή η καινούρια κυβέρνηση της Ελλάδος δεν είχε προβεί σε αρκετές ενέργειες ώστε να φύγουν οι Αμερικανικές Βάσεις από την Ελλάδα. Και προς τούτο αποφάσισαν να επιλέξουν έναν υψηλόβαθμο αμερικανικό στόχο. Περιέγραφαν τον οδηγό του πατέρα μου ο οποίος ήταν ένας ευγενής κύριος ως έναν «γορίλα› που οπλοφορούσε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπορεί να θεωρηθεί αιτία, οποιαδήποτε αιτία και αυτή ακόμα που λένε σαν δικαιολογία να αφαιρεθεί ανθρώπινη ζωή;
S. TSANTES: Πολλοί άνθρωποι διαφωνούν είτε για την πολιτική, είτε για τις κυβερνήσεις τους αλλά εάν επιτραπεί στους ανθρώπους να βγουν έξω και να αρχίσουν να σκοτώνουν ασχέτως το πώς θα ενδυθεί αυτό δεν παύει να είναι φόνος.
Ο μπαμπάς μου ήταν ένας απλός άνθρωπος. Έκανε την δουλειά του και απλά περίμενε πως και πως την συνταξιοδότησή του. Το μόνο που είχε γι αυτή την χώρα ήταν αγάπη και το να έρθει εδώ και να βοηθήσει το Ελληνικό Ναυτικό ήταν δική του επιλογή γιατί ήταν η τελευταία του ανάθεση εργασίας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πριν από την συνταξιοδότηση.
S. TSANTES: Ναι κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτή η πράξη μπορούσε να έχει κάποιο αποτέλεσμα σύμφωνα με τους στόχους τους; Δηλαδή μπορούσε να εξαναγκαστεί η Ελλάδα να διώξει τις Βάσεις της Αμερικής επειδή σκότωσαν έναν στρατιωτικό; Μπορούσε να γίνει αυτό το πράγμα; ¶λλαξε τίποτα;
S. TSANTES: Οπωσδήποτε όχι, δεν άλλαξε τίποτα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπορούσε να αλλάξει όμως απ’ ότι γνωρίζετε;
S. TSANTES: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τότε γιατί λοιπόν αφαίρεσαν την ζωή από αυτούς τους δύο ανθρώπους κατά την γνώμη σας;
S. TSANTES: Δεν γνωρίζω γιατί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ας μείνει το ερώτημα αιωρούμενο.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κυρία μάρτυς, ξέρετε αν υπάρχουν συγκεκριμένοι άνθρωποι
που έγραψαν αυτή την προκήρυξη; Να τους δούμε ποιοι είναι, να τους ακούσουμε, να τους δούμε; Ποιοι είναι αυτοί; Βγήκαν ποτέ να μας πουν ότι «εγώ είμαι, εγώ σκότωσα, γι αυτό σκότωσα;› Και τώρα μπορούν, ας βγουν από την ανωνυμία, να δούμε ποιοι είναι αυτοί. Βγήκαν ποτέ ή κρύβονται;
S. TSANTES: Όχι, είναι δειλοί.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Για ποια προκήρυξη μιλάμε; Για ποια επιχειρήματα, για ποιες κουβέντες της προκήρυξης; Με ποιον μιλάμε;
S. TSANTES: Για τους δολοφόνους που βρίσκονται μέσα σε αυτή την αίθουσα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Μα λένε ότι δεν είναι.
S. TSANTES: Ισχυρίζονται ότι είναι περήφανα μέλη της Οργανώσεως 17Ν αλλά κρύβονται πίσω απ’ αυτόν τον μανδύα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ας ρωτήσουμε τον κ. Χριστόδουλο Ξηρό, είναι μέλος της 17Ν;
Χ. ΞΗΡΟΣ: Εγώ απορώ κ. Εισαγγελέα τί χρειάζεται η δίκη αφού έχετε σχηματισμένη πεποίθηση όλοι για το τί είμαστε. Δε χρειάζεται η δίκη, απαγγείλετε τις αποφάσεις να πάμε κάτω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Την απόφαση περιμένω. Δεν απαντάτε, είστε ή δεν είστε;
Χ. ΞΗΡΟΣ: Απαντήστε εσείς.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δεν είστε λέτε, έτσι;
Χ. ΞΗΡΟΣ: Φυσικά.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Το ακούσατε, λέει ότι δεν είναι.
Χ. ΞΗΡΟΣ: Μήπως αποδείχθηκε;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Περιμένουμε.
Χ. ΞΗΡΟΣ: Αφού περιμένουμε γιατί κάνετε χαρακτηρισμούς;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αυτό είναι το ερευνητέο, αυτό ερευνούμε και ψάχνουμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μην εκνευριζόμαστε και πολύ, ανεβαίνει το κλίμα, δεν κάνει...
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Πρόεδρε είναι μια ζωντανή συζήτηση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κι εγώ είπα αυτά που έπρεπε να πω, αλλά κυρίως στο χώρο των ερωτήσεων θα βρισκόμαστε, για να μην κρατάμε την κυρία εδώ, είναι μια κυρία η οποία έχει χτυπηθεί από την Οργάνωση.
Η Πολιτική Αγωγή έχει τον λόγο.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πότε ο πατέρας σας θα συνταξιοδοτείτο;
S. TSANTES: Κατά το χρόνο της δολοφονίας του είχε 29 έτη υπηρεσία, συνταξιοδοτείτο στα 30 και αυτό ήταν το υπολειπόμενο διάστημα για τη συνταξιοδότησή του.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εκτός από την Ελλάδα, είχε υπηρετήσει ο πατέρας σας σε άλλη ξένη χώρα; Ξένη σε σχέση με τις ΗΠΑ.
S. TSANTES: Όχι, ήταν πάντοτε τοποθετημένος στις ΗΠΑ και είχε έρθει μόνο στην Ελλάδα.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Επειδή μας είπατε ότι ανήκε στο Ναυτικό που ήταν Πλοίαρχος, τα άλλα όπλα, δηλαδή ο Στρατός και η Αεροπορία, είχαν επίσης αντίστοιχους αξιωματικούς ως αξιωματικούς επαφής με τον ελληνικό στρατό και τα άλλα όπλα;
S. TSANTES: Μάλιστα, υπήρχαν.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πέραν λοιπόν των τριών αυτών όπλων, υπήρχε και άλλος που ήταν υπεύθυνος για τον εν γένει συντονισμό;
S. TSANTES: Ναι, ήταν ένας στρατηγός ο οποίος ήταν υπεύθυνος για τον συντονισμό και ο πατέρας μου ο οποίος ήταν υπεύθυνος για το Ναυτικό και κάποιος άλλος για την Αεροπορία.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Το αυτοκίνητο με το οποίο μετεκινείτο, ήταν αυτοκίνητο κοινό, ήταν θωρακισμένο, είχε κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά ασφαλείας;
S. TSANTES: Ήταν ένα απλό αυτοκίνητο.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ο οδηγός του αυτοκινήτου μας είπατε ότι ήταν ο μακαρίτης ο Βελούτσος. Θυμάστε τί ηλικίας ήταν;
S. TSANTES: Ναι, ήταν ο Νίκος, δεν είμαι σίγουρη για την ακριβή του ηλικία, αλλά νομίζω ότι ήταν πιο μεγάλος σε ηλικία από τον πατέρα μου.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Η σχέση του πατέρα σας με τον Βελούτσο, ήταν μια σχέση που ήταν απλώς τυπική, ενός Αξιωματικού και του οδηγού του, ή είχαν περισσότερες σχέσεις λόγω της κοινής καταγωγής; Αν θυμάστε.
S. TSANTES: Ο πατέρας μου είχε στενή σχέση με το Νίκο και πολλές φορές συζητούσαν.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Μιλούσε ελληνικά ο πατέρα σας;
S. TSANTES: Ναι.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Και η μητέρα σας;
S. TSANTES: Ναι.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Από την Ικαρία ήταν και η μητέρα σας;
S. TSANTES: Όχι, η οικογένεια της μητέρας μου ήταν από τη βόρεια Ελλάδα, οι γονείς της αμφότεροι είχαν γεννηθεί στην Ελλάδα αλλά εκείνη είχε γεννηθεί στην Αμερική.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Στις ΗΠΑ ποιο είναι το επάγγελμά σας;
S. TSANTES: Είμαι Εισαγγελέας της πολιτείας του Ντελαγουέρ.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Καταρχήν, πριν ξεκινήσουν οι ερωτήσεις μας θα κάνω μια δήλωση, ότι παρατηρείται το φαινόμενο, κάθε φορά που εκδικάζεται στο Δικαστήριό σας υπόθεση χτυπημάτων κατά Αμερικανικών στόχων, να δημιουργείται είτε από την Εισαγγελική έδρα είτε από τα έδρανα της Πολιτικής Αγωγής ιδιαίτερη ένταση. Ο κ. Εισαγγελέας δεν είχε κανένα λόγο να εκνευριστεί και να δημιουργήσει αυτή την ένταση μέσα στην αίθουσα. Απλώς το επισημαίνω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ακούστε, δεν μπορείτε να πείτε μόνο για τους Αμερικανούς, για όλες τις δολοφονίες.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, όταν είναι αμερικανικοί στόχοι οι εκφράσεις είναι ιδιαίτερα απαξιωτικές, αγκαλιάζουν κι εμάς την Υπεράσπιση, ο δε λόγος είναι κατακεραυνωτικός.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όταν είναι ανθρώπινο πλάσμα, δε μας ενδιαφέρει αν είναι Αμερικανός, αν είναι Έλληνας, αν είναι Τούρκος. Είναι ανθρώπινα πλάσματα τα οποία χτυπήθηκαν, κάποιοι τους αφαίρεσαν τη ζωή.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Ναι κ. Πρόεδρε, όπως και τη ρουκέτα κατά της αμερικάνικης Πρεσβείας που δεν ασκήθηκε ποινική δίωξη για απόπειρα εναντίον Ελλήνων που ήταν επίσης δίπλα. Μόνο κατά Αμερικανών πολιτών ασκήθηκε. Γιατί δεν ασκήθηκε εξίσου κατά των Ελλήνων πολιτών που ήταν ακριβώς δίπλα και κινδύνευσαν το ίδιο;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είστε για τον κ. Γιωτόπουλο, επομένως....
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Μπορούμε λόγω της Οργάνωσης, και εσείς κ. Εισαγγελέα απευθύνατε τον λόγο στον κ. Χριστόδουλο Ξηρό που υπερασπίζομαι, που δεν κατηγορείται.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κα Tsantes στην Αμερική είναι πιο ήρεμα τα πράγματα όταν γίνεται μια δίκη ή έτσι είναι, όπως εδώ;
S. TSANTES: Υπάρχουν διαφορές κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Διαφορές, αλλά τέτοιες δίκες δεν δικάζουν εκεί.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Πότε ήρθε ο πατέρας σας στην Ελλάδα;
S. TSANTES: Ήρθε κάποια στιγμή την άνοιξη του 1983.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Ήρθε και εγκαταστάθηκε και έμεινε μέχρι τη δολοφονία του;
S. TSANTES: Ναι.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Είχε ξαναεπισκεφθεί την Ελλάδα πριν από την άνοιξη του 1983;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είπαμε ότι οι δικοί σας δεν κατηγορούνται;
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Κατηγορούμαστε για την Οργάνωση, η Οργάνωση είχε προκήρυξη. Με βάση αυτή την προκήρυξη....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και για την Οργάνωση να κατηγορείστε, το ’83 λέτε ότι δεν ήσαστε νομίζω. Έχετε κατηγορία ότι ήσαστε το ’83;
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Βεβαίως, ο κ. Χριστόδουλος Ξηρός.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από πότε κατηγορείται ο κ. Ξηρός;
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Από το ’83. Το είπαμε, κατηγορούμαστε για την όλη την Οργάνωση. Δεν είναι αδίκημα για το οποίο κατηγορούμαστε, για τη συμμετοχή στην Οργάνωση 17Ν; Δεν είναι κακούργημα; Όλη η κατηγορία είναι και συμμετοχή στη 17Ν, η οποία 17Ν έκανε αυτή τη συγκεκριμένη πράξη.
Λοιπόν, είχε έρθει πριν από την άνοιξη του ’83 ξανά ο πατέρας σας στην Ελλάδα;
S. TSANTES: Ναι.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Ερχόταν τακτικά;
S. TSANTES: Όχι τακτικά.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Μήπως θυμάστε για ποιους λόγους είχε κάνει τις προηγούμενες επισκέψεις στην Ελλάδα;
S. TSANTES: Ο πατέρας μου είχε ξαναέρθει στην Ελλάδα για τη δουλειά του, για δύο χρόνια.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Τί ήταν ακριβώς η δουλειά του ξέρετε εκείνο τον καιρό;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Θέλω να πω κ. Πρόεδρε ότι σήμερα η κατηγορία είναι συγκεκριμένη. Η ηθική αυτουργία του κατηγορουμένου Αλεξάνδρου Γιωτόπουλου στη δολοφονία Tsantes-Βελούτσου. Τίποτε άλλο. Εάν κ. Πρόεδρε επιτρέψετε αυτές τις ερωτήσεις, τότε ο κ. Γιωτόπουλος, ο κατηγορούμενος, αποκτά δικηγόρους περισσοτέρους από τρεις. Καταστρατηγείται ο Κ.Π.Δ.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Δύο είναι κ. Εισαγγελέας.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Και όλοι οι υπόλοιποι.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Ποιοι όλοι οι υπόλοιποι; Αφού κατά τα λόγια σας δεν κατηγορείται κανένας άλλος γι αυτήν, άρα τί όλοι οι υπόλοιποι; Ή είναι ενιαίο το κατηγορητήριο για εγκληματική Οργάνωση, συμμετοχή σε εγκληματική Οργάνωση.....
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ενίσταμαι στο σημείο τούτο για την υποβολή των ερωτήσεων από συνήγορο ο οποίος δεν είναι πληρεξούσιος δικηγόρος του συγκεκριμένου κατηγορουμένου και παρακαλώ το Δικαστήριο να πάρει μια απόφαση.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Έχει τεθεί πολλές φορές, άκουσα τώρα είναι η τέταρτη φορά που το θέτει τώρα στην εξέταση αυτής της μάρτυρος ο κ. Εισαγγελεύς και θέλω να πω τα εξής που υπέθετα ότι θα ήταν λελυμμένα μετά από δύο μήνες της διαδικασίας. Πρώτον, ήθελα να πω ότι η δίκη είναι μία και δεν είναι η σημερινή δίκη, η δίκη της σημερινής ημέρας. Έχετε εκδώσει απόφαση που έχετε ενώσει τις δικογραφίες και έχετε μία υπόθεση. Δεύτερον, όταν έχουμε μία δίκη, τα αποδεικτικά μέσα καθίστανται κοινά για όλους τους διαδίκους της υπόθεσης.
Τρίτον, το 187 που είναι κοινή κατηγορία για όλους τους κατηγορουμένους, δίνει τη νομιμοποίηση σε κάθε κατηγορούμενο, να αγωνίζεται να κλονίσει τη συμμετοχή του άλλου κατηγορούμενου στην Οργάνωση, γιατί ο νόμος μας θέτει αριθμητικό περιορισμό. Εγώ λοιπόν έχω κάθε νομιμοποίηση. Θα παρακαλούσα το Δικαστήριο να μεριμνήσει ώστε η Εισαγγελική Έδρα να μην διακόπτει την εξέταση των μαρτύρων από τους διαδίκους, μπορεί να επανέλθει 40 φορές, δεν ξέρω πόσες θα το επιτρέψτε, αλλά όχι στη διάρκεια των ερωτήσεων. Για την ένσταση το καταλαβαίνω, αλλά ήταν τρεις διακοπές προηγουμένως για τον ίδιο λόγο. Νομίζω ότι δεν πρέπει να διακόπτουμε.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Εγώ θέλω να θέσω ένα άλλο θέμα: Με την αυστηρή τυπικότητα την οποία θέτει ο κ. Εισαγγελεύς σε σχέση με όσα είπε ο κ. Ραχιώτης, εγώ όταν τέθηκε το θέμα της αοριστίας του κατηγορητηρίου, το οποίο είναι πολύ βασικότερο σε αυτή την δίκη, δεν είδα για το ίδιο θέμα, είτε να τοποθετείται είτε να το ερευνά με την ίδια τυπικότητα με την οποία τώρα ζητά να μη γίνει μια ερώτηση από έναν συνήγορο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όλοι ρίχνετε βέλη τώρα στον Εισαγγελέα. Αφήστε τον, ο άνθρωπος κάνει άψογα τη δουλειά του.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Δε μπορεί όποτε θέλουμε να ενώνουμε τις υποθέσεις, να είναι μια ενιαία υπόθεση κι όποτε δεν θέλουμε να εξετάζουμε κάθε μία ξεχωριστή υπόθεση. Εγώ επανέρχομαι στην εξέτασή σας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας είπα και πάλι, η δίκαιη δίκη επιβάλλει καταρχήν ηρεμία. Πώς θα βγάλουμε εμείς απόφαση αν δεν εξαχθεί σε ηρεμία απόλυτη η δίκη; Αυτό πιστεύω, προσπαθώ από την αρχή να το πω. Έγιναν μέτρα εμπιστοσύνης από την αρχή, βγήκαν τζαμλίκια εδώ, κάναμε χίλια δυο. Κάντε μου τη χάρη, μην ανεβάζουμε την αδρεναλίνη εδώ μέσα χωρίς λόγο.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Μπορείτε να μου πείτε, τις προηγούμενες φορές που είχε έρθει επαγγελματικά στην Ελλάδα, πριν την εγκατάστασή του την άνοιξη του ’83, τί αντικείμενο είχε η απασχόλησή του εδώ;
S. TSANTES: Βρισκόταν σε ένα πλοίο που ανήκε στη δύναμη του ΝΑΤΟ και ήταν εδώ στην Ελλάδα.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Πριν εγκατασταθεί ο πατέρας σας στην Ελλάδα, από πού ήρθε; Πού βρισκόταν πριν έρθει στην Ελλάδα;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπε, συνέχεια στις ΗΠΑ, δεν είπε πουθενά.
S. TSANTES: Ήταν Πλοίαρχος ενός πλοίου που ήταν τοποθετημένο στο Northpole της Virginια.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Εδώ στην Ελλάδα δημοσιεύθηκε εκείνο τον καιρό της δολοφονίας του πατέρα σας, στην εφημερίδα «ΑΥΓΗ› στις 16/11/83, ότι ο πατέρας σας πριν έρθει στην Ελλάδα είχε υπηρετήσει στην Ιταλία και μάλιστα ότι είχε επιμεληθεί την εγκατάσταση των πυραύλων Persing στο Κόμιζο της νοτιοανατολικής Σικελίας. Γνωρίζετε κάτι γι αυτό; Είναι σωστό ή είναι λάθος;
S. TSANTES: Ο πατέρας μου δεν έζησε ποτέ στην Ιταλία και δε νομίζω ότι αυτό είναι αληθές.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Γνωρίζετε ότι από τους συγκεκριμένους κατηγορουμένους, δεν υπάρχει κάποιος ο οποίος να κατηγορείται ως αυτουργός της δολοφονίας του πατέρα σας;
S. TSANTES: ¶κουσα τον κ. Πρόεδρο....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το είπα εγώ. Λέει «να ψάξετε να τα βρείτε εσείς›. Εμείς θα τους βρούμε, αυτή θα τους βρει;
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Το λέω διότι με το δίκιο της, ως κόρη του δολοφονηθέντος, μπορεί να ζητήσει την τιμωρία και μάλιστα την υποδειγματική, αλλά να έχει υπόψη της ότι από τους συγκεκριμένους κατηγορουμένους δεν κατηγορείται κανείς για τη δολοφονία αυτή. Απλώς για να το έχει υπόψη της.
Εκτός από την αποστολή που είχε ο πατέρας σας απ’ ότι κατάλαβα να συμβουλεύει το ελληνικό Ναυτικό για προμήθεια διαφόρων οπλικών συστημάτων, είχε καμία σχέση με την εδώ εκπροσώπηση της CIA όπως τότε γράφτηκε στον Τύπο;
S. TSANTES: Όχι. Δημοσιεύθηκαν πολλά ψέματα για τον πατέρα μου. Ο πατέρας μου υπηρετούσε σε πλοία, αυτό ήταν κάτι που τον χαροποιούσε με την υπηρεσία του.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Εάν είχε κάποια τέτοιου είδους σχέση θα το γνώριζε η ίδια;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς μάλλον πρέπει να το πείτε, αλλά και αν ήταν της CIA έπρεπε να τον σκοτώσουμε; Αφήστε τί γράφουν οι εφημερίδες, έγραψαν στην προκήρυξη ότι είναι της CIA; Όχι, είπαν μέλος του στρατιωτικού προσωπικού κι επειδή θέλουμε να γίνουν οι βάσεις, άντε να πάρουμε τα πιστόλια να τον εξουθενώσουμε, να τον εξοντώσουμε τον άνθρωπο. Μη ρωτάμε τώρα για τη CIA, εγώ σας λέω, και να ήταν, την πατρίδα του υπηρετούσε. Και αν ήμουν εγώ δηλαδή όταν υπηρετούσα κάπου, θα έλεγα δεν πάω;
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Πιστεύω ότι αυτά τα στοιχεία, αν είναι αληθινά ή ψευδή, αυτό ακριβώς καλείται η διαδικασία να αποκαλύψει και οι μάρτυρες συνεισφέρουν σ’ αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο άνθρωπος στο στρατό ήταν, να καταργήσουμε και τους στρατούς τελικά...
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: ¶λλο οι στρατοί κ. Πρόεδρε και άλλοι οι μυστικές υπηρεσίες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Χρειάζονται κι αυτές.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Χρειάζονται, σαφώς, Αλλά ξέρετε ότι σε επίπεδο μυστικών υπηρεσιών, δεν υπάρχει η πατρίδα η δική μου και η πατρίδα του αλλουνού, δεν συμβαδίζουν πάντα τα συμφέροντά τους.
S. TSANTES: Η μόνη δίκη που υπήρξε για τον πάτερα μου ήταν η περίπτωση που αυτοί οι άνθρωποι έγιναν Δικαστές, Ένορκοι και εκτελεστές της απόφασής τους.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Συμφωνούμε, αυτό ακριβώς ήθελα να ακούσω να μου πείτε. Τον κ. Βελούτσο που αναφέραμε ότι είχε στενή φιλική σχέση, η σχέση αυτή πότε δημιουργήθηκε;
S. TSANTES: Υποθέτω ότι όταν ήρθε ο πατέρας μου εδώ στην Ελλάδα, την άνοιξη.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Δηλαδή στο χρονικό διάστημα μέχρι τη δολοφονία του.
S. TSANTES: Μάλιστα.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Ο κ. Βελούτσος ήταν οδηγός προσωπικός του πατέρα σας ή ήταν υπάλληλος της Αμερικάνικης Πρεσβείας;
S. TSANTES: Θα πρέπει να ρωτήσετε την κα Βελούτσου, έχω την εντύπωση ότι ήταν υπάλληλος της Πρεσβείας αλλά του είχε ανατεθεί η υπηρεσία στον πατέρα μου.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Εκτός από οδηγός είχε και καθήκοντα σωματοφύλακα για τον πατέρα σας;
S. TSANTES: Όχι.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και πάλι εκφράζω βαθύτατη λύπη για την απώλεια του πατέρα σας, όπως και για όλα τα θύματα αυτής εδώ της Οργάνωσης. Αυτοί που έχασαν τη ζωή τους βέβαια, ή έγινε απόπειρα, για κάτι μικρές κλοπές κλπ., εντάξει. Αυτά όμως εμένα με έχουν συγκλονίσει. Πηγαίνετε στο καλό.
S. TSANTES: Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να έρθει η κα Βελούτσου Ελένη. Παρίστασθε ως Πολιτική Αγωγή, άρα χωρίς να ορκιστείτε. Κατ’ αρχήν εκφράζω βαθιά λύπη και για το θάνατο του πατέρα σας.
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Ευχαριστώ πάρα πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πέστε μου εσείς τότε που βρισκόσασταν και πόσο ετών ήσασταν;
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Ήμουν 23 ετών.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και; Ζούσατε μαζί με τους γονείς σας;
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Ναι ήμασταν τριμελής οικογένεια, δεν έχω άλλα αδέλφια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σε ποιο μέρος;
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Στην Αθήνα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σε ποιο μέρος ακριβώς;
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Κάτω Πατήσια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο πατέρας σας τι εργασία έκανε τότε;
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Ήταν οδηγός στην Αμερικανική Πρεσβεία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όταν λέμε οδηγός είχε και καθήκοντα σωματοφύλακα, ή απλώς οδηγούσε το αυτοκίνητο και μετέφερε τα μέλη αυτής της αντιπροσωπείας;
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Οδηγούσε απλώς αυτοκίνητα της Πρεσβείας μεταφέροντας προσωπικό, συνήθως παιδιά σε σχολεία, κατασκηνώσεις, προσκόπους.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Με μικρό αυτοκίνητο τα μετέφερε ή με μεγάλο;
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Μικρά πουλμανάκια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήταν οπλισμένος;
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Ποτέ. Δεν έφερε ποτέ όπλο, δεν ήξερε χρήση όπλων, δεν ήταν καν κυνηγός και δεν είχε εκπαίδευση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είχε πάει στο στρατό;
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Στο στρατό πολύ παλιά ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στρατιώτης απλός;
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Απλός στρατιώτης. Οδηγός και στο στρατό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είχε δηλαδή σχέση με όπλα. Στον αείμνηστο Tsantes πότε βρέθηκε να είναι κοντά;
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Δεν ήταν πάρα πολύ μεγάλο το διάστημα κάποιοι μήνες και αυτό συνέβη επειδή είχε προηγουμένως με αυτά τα πουλμανάκια ένα μικρό αυτοκινητιστικό ατύχημα, είχε τραυματιστεί ελαφρά και σαν πιο ελαφρά εργασία του ανέθεσαν το ιδιωτικό το μικρό αυτοκίνητο, προκειμένου να βοηθηθεί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για τη μεταφορά προσωπικού.
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Ήταν ηλικιωμένος άλλωστε άνθρωπος, προσπαθούσαν όλοι να τον εξυπηρετήσουν μιας που στην ουσία ήταν ήδη συνταξιούχος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πόσο ετών ήταν τότε;
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Ήταν 62 ετών ο πατέρας μου όταν δολοφονήθηκε. Είχε ήδη αρκετά χρόνια στη δουλειά και θα έπρεπε από το Σεπτέμβριο να έχει ήδη βγει στη σύνταξη και δολοφονήθηκε Νοέμβριο. Τον κρατούσαν μέχρι να προσληφθεί ο αντικαταστάτης του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και αυτό δυο μήνες πριν από την έξοδό του.
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Μετά στην ουσία από τη συνταξιοδότησή του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μάθατε τις συνθήκες που έγινε αυτή η πράξη;
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Από τα ΜΜΕ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μάθατε τι δηλαδή; Ότι είχε ξεκινήσει ο πατέρας σας από τα Πατήσια;
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Κάνοντας ένα τακτικό δρομολόγιο για να πάει στην Πρεσβεία, έπαιρνε το συγκεκριμένο αυτοκίνητο, πήρε τον πλοίαρχο Tsantes.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ακολουθούσε συγκεκριμένο δρομολόγιο ή κάθε φορά είχε εναλλακτικό;
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Όχι δεν είχε εναλλακτικό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και τι ακριβώς έγινε;
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Έμαθα ότι τους πλησίασε κάποια μοτοσικλέτα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σε ποιο μέρος;
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Στο ύψος της Καλογρέζας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Οδό;
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Επί της Κηφισίας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τους πλησίασε ένα μοτοποδήλατο;
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Μια μοτοσικλέτα με δύο άτομα φορούσαν κράνη, πυροβόλησαν πρώτα τον πλοίαρχο και μετά τον πατέρα μου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από ποιο μέρος πήγε η μοτοσικλέτα; Από το μέρος του πλοιάρχου ή από το μέρος του πατέρα σας;
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Από την αριστερή πλευρά νομίζω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν μπορείτε να ξέρετε. Πόσες φορές πυροβόλησε αυτός που πυροβόλησε ή αυτοί που πυροβόλησαν. Ένας πυροβόλησε ή δύο;
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Αναφέρομαι πάλι σε ό,τι έχω μάθει μέσω των Μέσων δεν έχω προσωπική εμπειρία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι.
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Νομίζω ότι αναφέρεται ότι πυροβόλησε ένας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πόσες σφαίρες βρήκαν τον πατέρα σας και σε ποιο μέρος;
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Δύο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Οι οποίες ήταν θανατηφόρες; Επέφεραν το θάνατο;
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Η μία ήταν θανατηφόρα. Η μία πέρασε την ωμοπλάτη και εξήλθε, η άλλη όμως έκανε θραύση όλων των ευγενών οργάνων.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι η μέθοδος αυτή όταν χτυπάμε κάποιον από ψηλά, χτυπάμε σ’ ένα μέρος και μετά περνάει και δεν αφήνει τίποτα, όταν θέλουμε να σκοτώσουμε κάποιον. Είναι ωραία μέθοδος αυτή! Οι καλές τέχνες –όπως λέμε- του εγκλήματος!
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Επέζησε κάποιες ώρες ο πατέρας μου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τον πλοίαρχο πόσες φορές τον χτύπησαν; Μάθατε;
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Νομίζω τέσσερις.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτόν σε πολλά σημεία;
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από πολύ κοντά φυσικά όλα αυτά.
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πέθαναν αμέσως;
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Ο πλοίαρχος ναι, ο πατέρας μου όχι. μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο ΥΓΕΙΑ, προσπάθησαν να τον συγκρατήσουν στη ζωή οι γιατροί, ήταν όμως πολύ σοβαρά τα τραύματα και παρά τη χορήγηση 52 φιαλών αίματος δεν είχαν αποτέλεσμα
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: 52 φιάλες αίματος! Η οικογένεια μετά από αυτό υπέστη πλήγμα σοβαρό δεν χρειάζεται να το πω.
Ποιες ακριβώς ήταν οι συνέπειες πάνω στην οικογένειά σας;
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Σας είπα και πριν ότι ήμασταν τριμελής οικογένεια, όσο πιο μικρή είναι μια οικογένεια είναι πιο δεμένη και τόσο πιο μεγάλο κενό αφήνει όταν λείψει κάποιο μέλος. Οι συνέπειες ήταν τρομερές περισσότερο βέβαια στη μητέρα μου η οποία άρχισε να έχει προβλήματα υγείας μετά από αυτό το γεγονός και τελικά από την εξέλιξη αυτών των προβλημάτων που παρουσιάστηκαν από τότε, κατέληξε κιόλας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πέθανε μετά από πόσο χρόνο;
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Αρκετά χρόνια, μετά από μεγάλες ταλαιπωρίες με εγκεφαλικά. Το ’96.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και θεωρείτε ότι σε αυτή την κατάσταση που επιδεινώθηκε και κατέληξε στο θάνατο της μητέρας σας, οφείλεται και αυτή. Όλα αυτά οφείλονται σε αυτό.
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Το πρώτο εγκεφαλικό παρουσιάστηκε αμέσως μετά τη δολοφονία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Διαβάσατε αυτή την προκήρυξη;
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι έγραφε μέσα αυτή η προκήρυξη; Σκοτώσαμε τον πλοίαρχο και σκοτώσαμε και τον; Πως τον ονόμασαν;
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Σωματοφύλακα, γορίλα, οδηγό κάτι τέτοιο, δεν θυμάμαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είχε γοριλώδεις διαστάσεις ο πατέρας σας;
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Όχι. Ήταν ένας ηλικιωμένος άνθρωπος, εύσωμος, σχετικά μικρού αναστήματος. Όπως είναι συνήθως οι Έλληνες όταν πλησιάζουν τη σύνταξή τους.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είμαστε όλοι οι Έλληνες παχείς!
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Οι περισσότεροι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτά που λέει η προκήρυξη μπορούν να δικαιολογήσουν τη θανάτωση δύο ανθρώπων;
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Για εμένα κανένας λόγος δεν αιτιολογεί θανάτωση ανθρώπου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όμως μήπως αυτοί που είναι μέλη μιας Οργάνωσης τέτοιας φύσης, που έχουν ορισμένα κίνητρα δικά τους, μήπως έχουν δικό τους κώδικα ηθικής διαφορετικό από το δικό μας;
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να αναγνωρίσουμε το δικαίωμα στην εγκληματικότητα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι δικαίωμα. Αλλά λέω εσείς πως φαντάζεστε αυτούς τους ανθρώπους, που είστε ένας απλός άνθρωπος. Δεν ξέρω τι γνώσεις γραμματικές έχετε.
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Ανωτέρας εκπαίδευσης.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι έχετε σπουδάσει;
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Τεχνολόγος ιατρικών εργαστηρίων και δουλεύω σε νοσοκομείο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επομένως έχετε μια προηγμένη μόρφωση. Μπορεί να μπει κανένας στη λογική ανθρώπων οι οποίοι με αυτά τα κίνητρα σκότωναν ανθρώπου; Δεν ξέρουμε τι είναι. Εγώ μιλώ για τα μέλη της Οργάνωσης, όποιοι και να είναι.
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Η προσωπική μου άποψη είναι ότι κανείς δεν δικαιούται να αφαιρέσει ανθρώπινη ζωή, για οποιονδήποτε λόγο. Μπορεί να υπερασπίζεται τις απόψεις του με οποιοδήποτε άλλο μέσο. Θα αναγνώρισα ίσως – ίσως έστω κι αν το θεωρείτε λίγο εξτρεμιστικό αυτό και βομβιστικές ενέργειες ακόμη, εάν τα κοινά μέσα του κόσμου δεν αποδώσουν, αλλά σε καμία περίπτωση δεν αποδεχτώ αφαίρεση ζωής.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή θέλετε να πείτε μπορούσαμε να φτάσουμε μέχρι να βάλουμε και κάπου κάποια βόμβα.
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Μέχρι υλικές ζημιές θα μπορούσα ίσως να το αποδεχτώ. Αλλά όχι στην αφαίρεση ανθρώπινης ζωής.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπορούν να επιτευχθούν στόχοι πολιτικοί όπως λένε αυτοί, δηλαδή εδώ ήθελαν να φύγουν οι Βάσεις, αυτό λένε μέσα στην προκήρυξη. Μπορεί να επιτευχθεί κάτι τέτοιο μέσω παρόμοιων πράξεων; Δηλαδή δολοφονία, ανθρωποκτονία να την πούμε καλύτερα πιο αχρωμάτιστη του πλοιάρχου και του οδηγού του, έστω του «γορίλα› όπως λένε αυτό, ας το δεχτώ προσωρινά, ας δεχτώ προσωρινά ότι ήταν σωματοφύλακάς του. Μπορεί να επιτευχθούν τέτοιοι στόχοι; Δηλαδή να σκοτώσουμε 5 Αμερικανούς μαζί με τους συνοδούς τους. Έφυγαν οι Βάσεις;
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Όχι βέβαια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπορούσαν να φύγουν;
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Δεν είναι η σωστή πρακτική.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή ένας λογικός άνθρωπος μπορεί να φανταστεί ότι οι βάσεις μπορούν να φύγουν με αυτά τα πράγματα;
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Σε καμία περίπτωση. Η μόνη αποτελεσματική ενέργεια θα ήταν μέσω των νόμιμων διαδικασιών των αποφάσεων του λαού και του κράτους, μέσω της δημοκρατίας, μέσω δημοψηφισμάτων. Μέσω αλλαγής της άποψης της κοινής γνώμης, αν το θέλετε. Είναι το μόνο μέσο που μπορεί να αλλάξει κάτι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό, ήταν μέσο αλλαγής της κοινής γνώμης; Μια τέτοια ενέργεια;
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Όχι και θα έλεγα ότι οι περισσότεροι άνθρωποι την καταδικάζουν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καταδικάζουν δηλαδή την αφαίρεση ανθρώπινης ζωής φυσικά για οτιδήποτε αυτό που είπατε από την αρχή.
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν έχω τίποτα άλλο. Ο κ. Εισαγγελεύς έχει τον λόγο.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κατηγορείται ο Αλέξανδρος Γιωτόπουλος ως ηθικός αυτουργός της θανάτωσης του πατρός σας και του πλοιάρχου. Ξέρετε κάτι γι’ αυτή την κατηγορία;
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Όχι δεν γνωρίζω προσωπικά.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δεν σας ρωτώ αν γνωρίζετε προσωπικά τον κατηγορούμενο. Αν ξέρετε γι’ αυτή την κατηγορία.
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Το μόνο που μπορώ να συσχετίσω είναι ότι ο κ. Γιωτόπουλος κατηγορείται σαν ηγετική φυσιογνωμία της εγκληματικής Οργάνωσης 17Ν και μέσω αυτής της ιδιότητας που του προσάπτεται κατηγορείται ως ηθικός αυτουργός και της δολοφονίας του πατέρα μου. Πολύ θα ήθελα να μάθω ποιος ήταν και ο εκτελεστής σε αυτή την περίπτωση, αλλά δυστυχώς δεν το γνωρίζω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ποιοι άλλοι κατηγορούνται σαν μέλη της 17Ν; Γιατί ο Γιωτόπουλος ειδικά ηθικός αυτουργός;
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Διότι το μόνο στοιχείο που συνδέει με τους κατηγορουμένους αυτή τη στιγμή ανθρώπους στην εγκληματική ενέργεια εναντίον του πατρός μου και του πλοιάρχου, ήταν μια προκήρυξη της 17Ν. Είναι το μόνο στοιχείο που συνδέει.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Η οποία τι σχέση έχει με τον κατηγορούμενο Γιωτόπουλο;
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Το μόνο που μπορώ να σκεφτώ ότι τους συνδέει, είναι ακριβώς το ότι κατηγορείται σαν ηγετική φυσιογνωμία της 17Ν. Τίποτε άλλο.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ήταν;
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Αυτό δεν μπορώ να το ξέρω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ο ίδιος το αρνείται.
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Δεν είμαι σε θέση να το ξέρω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Γεωργαντόπουλος έχει τον λόγο.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πέστε μου οι δράστες μάθατε πόσοι ήταν του συμβάντος αυτού; Σαν άτομα πόσα; Ένας; Δύο;
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Έμαθα ότι επέβαιναν δύο άτομα στη μοτοσικλέτα από την οποία ρίχτηκαν οι πυροβολισμοί εναντίον του αυτοκινήτου αυτού.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Είπατε στον κ. Πρόεδρο ότι πλησίασαν το αυτοκίνητο που οδηγούσε ο πατέρα σας και έτσι ρίχτηκαν οι πυροβολισμοί. Από ποια πλευρά του αυτοκινήτου, αν ξέρετε.
Κατ’ αρχήν εσείς που ξέρετε το χώρο της Αθήνας, σε ποιο μέρος έγινε το ατύχημα;
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Στη λεωφόρο Κηφισίας στην περιοχή Φιλοθέης - Καλογρέζας
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Γράφει μέσα η δικογραφία έγινε σε μια στάση. Την ξέρετε τη στάση;
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Σ’ ένα φανάρι.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ξέρετε πως λέγεται η στάση;
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Όχι.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Καλά δεν έχει σημασία. Από ποια πλευρά του αυτοκινήτου που οδηγούσε ο πατέρας σας πλησίασαν οι δράστες;
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Από την πλευρά του οδηγού.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Το αυτοκίνητο εκείνο που οδηγούσε ο πατέρας σας το τιμόνι που το είχε; Αν το ξέρετε κι αυτό;
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Νομίζω ότι ήταν ένα απλό αυτοκίνητο.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Από τη δικογραφία βγαίνει ότι από δεξιά πλησίασαν και εσείς μας λέτε τώρα ότι πλησίασαν από αριστερά. Αν ήταν αριστερά το τιμόνι, γι’ αυτό σας ρώτησα. Αν δεν ξέρετε δεν πειράζει.
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Δεν το ξέρω. Δεν θυμάμαι και πολύ τα γεγονότα.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Το αυτοκίνητο μέσα στο οποίο ήταν ο πατέρας σας και το άλλο θύμα, ήταν εν κινήσει ή σε στάση;
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Έμαθα ότι ήταν σταματημένο σε φανάρι.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Επομένως για να σκοτωθούν δυο άνθρωποι σε σταματημένο αυτοκίνητο η πρόθεση του όποιου δράστη ποια ήταν; Μόνο για τον έναν ή και για τους δυο; Μήπως ξέρετε που καθόταν ο Αμερικανός;
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Όχι.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Καθόταν στη θέση του συνοδηγού;
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Όχι, νομίζω πίσω.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Επομένως οι βολές για να σκοτωθούν δύο άνθρωποι, ο ένας στο τιμόνι μπροστά, ο άλλος πίσω θα μπορούσε να είναι το ένα από τα δύο θύματα να προήλθε από αστοχία της βολής;
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Προσωπική μου άποψη είναι πως είναι.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Όποιοι και να ήταν αυτοί οι δράστες, επειδή σήμερα έχουμε τον κ. Γιωτόπουλο κατηγορούμενο για ηθικό αυτουργό. Είπατε ότι την προκήρυξη την έχετε διαβάσει, το κείμενο της προκήρυξης αφού έχετε και γνώσεις σας οδηγεί κάπου, από πλευράς της σύνταξής της, γνώσεων του συντάκτη της γύρω από την πολιτική, από τη θέση, στάση της Αμερικής απέναντι των άλλων χωρών εδώ της Μεσογείου.
Γιατί μιλάει μέσα για Λιβύη, μιλάει για Κύπρο. Την ξέρετε είπατε. Τι εντύπωση σας δίνει για εκείνον τον συντάκτη, τι γραμματικές γνώσεις να έχει π.χ. Μπορεί να είναι του δημοτικού και να τη συντάξει; Μπορεί να μην έχει ασχοληθεί καθόλου με τα κοινά, να μην παρακολουθεί τα κοινά εννοώ, όχι να είναι πολιτικός. Έχετε μορφώσει γνώμη; Αν δεν έχετε «Δεν έχω› δεν είναι απαραίτητο να τα ξέρετε.
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Χωρίς να είμαι ειδικός, πιστεύω ότι προδίδει κάποιο άτομο το οποίο και έχει γνώσεις πολιτικής και έχει ασχοληθεί με το τι τεκταίνεται γύρω του και σίγουρα δεν έχει εκπαίδευση της χαμηλής βαθμίδος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν υπάρχει ερώτηση από την Έδρα. Ο κ. Αναγνωστόπουλος έχει τον λόγο.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Έχω την προκήρυξη την οποία εξέδωσε η Οργάνωση για τη δολοφονία του πατέρα σας. Αυτή η προκήρυξη έχει ημερομηνία Οκτώβριος του ΄83 έτσι γράφει στο τέλος της. Ο πατέρας σας δολοφονήθηκε 15 Νοεμβρίου του 1983. Μεταξύ της προκήρυξης και της πράξης, έχουμε ορισμένες εβδομάδες που μεσολαβούν.
Αυτός που έγραψε την προκήρυξη αυτή κρίνοντας από τη διαφορά του χρονικού διαστήματος και από αυτά που γράφονται στην προκήρυξη και εξειδικεύεται και ως στόχος. Είναι κάποιος που έχει σχεδιάσει όλη αυτή την ενέργεια;
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Με την κοινή λογική θα έπρεπε να έχει σχεδιαστεί.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Η ενέργεια αυτή είναι προϊόν ενός σχεδιασμού; Οι θεωρίες γύρω από αυτή την ενέργεια διατυπώνονται αρκετές εβδομάδες πριν. Γράφεται σ’ ένα κείμενο το οποίο στη γλώσσα του είναι προσεγμένο ασχέτως περιεχομένου, ως κείμενο δηλαδή από απόψεως ορθογραφίας, συντακτικού, άσχετα αν κανείς συμφωνεί με το γλωσσικό ύφος ή του αρέσει ή δεν του αρέσει το περιεχόμενο, αλλά ως κείμενο γλωσσικά είναι ένα κείμενο άρτια επεξεργασμένο;
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Πιστεύω πως ναι.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Είδατε ορθογραφικά ή συντακτικά λάθη; Τέτοια πράγματα μέσα;
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Όχι.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Σε αυτή την προκήρυξη γράφει ο συντάκτης ότι «Αποφασίσαμε να χτυπήσουμε τους Αμερικάνικους στρατιωτικούς μηχανισμούς, εκτελώντας ένα από τα σημαντικότερα ανώτερα στελέχη του, όπως και τον οδηγό – γορίλα – σωματοφύλακά του›. Σας ρώτησε και ο κ. Πρόεδρος από αυτή την προκήρυξη προκύπτει ειλημμένη απόφαση να σκοτώσουν και τους δύο; Δηλαδή είναι στόχοι και οι δύο;
Θέλω να πω ο πατέρας σας είναι κάτι αναπόφευκτο που αλλιώς δεν θα το ήθελε η Οργάνωση γιατί ήθελε να σκοτώσει τον Tsantes και πως να τον σκοτώσει χωρίς να σκοτώσει τον πατέρα σας, ή ξεκινούν αυτοί οι άνθρωποι με απόφαση να σκοτώσουν και τους δύο;
Ε. ΒΕΛΟΥΤΣΟΥ: Φαίνεται να είναι προειλημμένη η απόφαση, έτσι τουλάχιστον λέει η κοινή λογική.
