Αυτό το ταξίδι το δεύτερο στη Σαντορίνη, εγώ πιστεύω ότι έχει πολλές πιθανότητες να είναι αληθινό κι έχει πολλές πιθανότητες να είναι και η βάση από την οποία ξεκίνησε να επινοεί και να κτίζει την ιστορία της. Κατέβηκε στο λιμάνι, είδε ποια είναι η 3η πύλη, είδε ότι υπάρχουν και κάποιες καφετέριες, είδε ότι απέναντι από κει φεύγει ένα πλοίο για τη Σαντορίνη, ήξερε περίπου τα δρομολόγια με τα οποία φεύγουν αυτά τα πλοία, είδε ότι υπάρχουν εκδοτήρια, θεώρησε ότι μπορούσε να καταθέσει ως προς αυτό και μπορούσε να επινοήσει όλη αυτή την ιστορία.
Όταν ρωτήθηκε και από εσάς και από μας για εκείνα τα εισιτήρια, με πάρα πολύ κόπο βέβαια γιατί εμποδίσατε τις ερωτήσεις μας και γιατί προσπαθήσαμε να τις συμπληρώσετε, έπεσε σε πολλαπλές αντιφάσεις οι οποίες όμως ήταν πολύ ενδεικτικές. Η κυρία όφειλε να δικαιολογήσει το πώς ένας άνθρωπος που κάνει ένα ταξίδι 8 ωρών ουσιαστικά για να φύγει από τον τόπο του και να έρθει στη Θεσσαλονίκη και να φτάσει στην Αθήνα, 6 το πλοίο, μισή ώρα το ένα ταξί, μισή ώρα το άλλο, αναμονές εδώ, αναμονές εκεί, πώς ένας άνθρωπος λοιπόν που κάνει ένα τέτοιο ταξίδι σε μια τέτοια ηλικία, αρκετά μεγάλη, αποφασίζει αυτοστιγμή, στις 7:05 το πρωί να ξεκινήσει να γυρίσει πίσω στη Θεσσαλονίκη ξανακάνοντας άλλες 8 –μάλιστα με το χρόνο αναμονής εδώ άλλες 15 ώρες ταξίδι- να επιστρέψει στον τόπο της γιατί θύμωσε με τον πράκτορα που δεν ήρθε στην ώρα του στο λιμάνι να παραδώσει το εισιτήριο.
Δεν τηλεφωνεί να δει γιατί δεν ήρθε ο πράκτορας, δεν τηλεφωνεί να δει μήπως έχει κάνει λάθος χώρο, δε φαίνεται να ξέρει ποιος είναι αυτός ο πράκτορας, δεν έχει τα τηλέφωνα αυτών που την έστειλαν για να επικοινωνήσει μαζί τους να τους πει «τί θα γίνει τώρα μ’ εμένα›, δεν επιδιώκει να φύγει με το πλοίο των 7:40, γιατί υπάρχει πλοίο στις 7:40, δεν επιδιώκει να φύγει με το πλοίο των 8:00, γιατί υπάρχει πλοίο στις 8:00, δεν επιδιώκει να φύγει με κάποιο άλλο από τα πλοία τα οποία πρόκειται να φύγουν τις επόμενες ώρες προς τα νησιά ή την επόμενη μέρα προς τη Σαντορίνη, αλλά επιστρέφει αυθημερόν στη Θεσσαλονίκη κι όχι μόνο επιστρέφει, αλλά δεν ζητά καν πίσω τα λεφτά της, δε ζητά καν την εκτέλεση της σύμβασης, δεν ζητά καν την απόδοση οποιωνδήποτε ευθυνών, αλλά έναν-δύο μήνες μετά κατά τα λεγόμενά της, ξεκινά και ξανακάνει το ταξίδι μόνη της αφήνοντας τα λεφτά να περισσεύουν, παρότι δηλώνει «εγώ δεν έχω λεφτά για ξενοδοχείο›.
Δεκτό και σεβαστό, δεν έχει λεφτά για ξενοδοχείο, έχει λεφτά να διπλοπληρώσει ένα ταξίδι; Λέει όταν προσπάθησε να δικαιολογήσει αυτό το παράλογο 8:30 που είναι ο χρόνος που έβγαλε αυτό το εισιτήριο, είπε μια σειρά από αντιφατικά πράγματα. Ερωτώμενη από εσάς και από τη συνάδελφό μου είπε ότι «εγώ έφτασα 11:30 στο σταθμό Λαρίσης, μέχρι να φύγω από τον Πειραιά και να φτάσω ήταν 11:30›. Τη ρωτά η κα Βαγιανού: «Στις 11:00 είχε τρένο, γιατί δεν φύγατε με των 11:00;› Μάλλον το διορθώνει στη συνέχεια: «11:30 από τον Πειραιά, εσείς λέτε νωρίτερα›, λέει «10:30 έφτασα›. Τη ρωτά η κα Βαγιανού «γιατί δεν φύγατε με των 11:00 το τρένο, γιατί έχει στις 11:00 τρένο› για Θεσσαλονίκη και σας απάντησε: «Την ώρα που έφτανα εγώ έφευγε το τρένο και δε μπορούσα να το πάρω›.
Ψεύδεται επομένως για εκείνο το εισιτήριο που εκδόθηκε στις 8:30 και εκδόθηκε από το σταθμό των Αθηνών, το επισημαίνω κ.κ. δικαστές, μη θεωρηθεί και μη συνάγει ο οποιοσδήποτε εμμέσως ότι η κυρία δε θυμόταν και έβγαλε το εισιτήριο τυχόν στον Πειραιά, είναι γραμμένος και ο τόπος έκδοσης επάνω δεξιά εκείνου του εισιτηρίου. Έχει εκδοθεί στις 8:35 από το σταθμό των Αθηνών, το σταθμό Λαρίσης.
Ψεύδεται λοιπόν η κυρία ως προς αυτά τα εισιτήρια. Ψεύδεται και ως προς την 3η πύλη. Βεβαίως οι κ.κ. Εφέτες μου επεσήμαναν ότι γνωρίζουν πού είναι η 3η πύλη και ότι είναι σε εκείνο το σημείο το οποίο μας υπέδειξε εμμέσως και αορίστως η μάρτυρας. Η 3η πύλη στον Πειραιά –εμείς κατεβήκαμε επανειλημμένα με την κα Βαγιανού- εγώ ρώτησα πάρα πολλούς λιμενικούς ψάχνοντας να βρω πού είναι. Γιατί όπως σας έχουμε προσκομίσει μία φωτογραφία, η πινακίδα υπάρχει επί του δρόμου που κινείται κατά μήκος των κτιρίων της οικοδομικής γραμμής και όχι στο χώρο του λιμανιού, όπως υπάρχει η 5η πύλη. Στην 5η πύλη η πινακίδα υπάρχει μέσα στο χώρο του λιμανιού. Στην 3η πύλη δε υπάρχει πινακίδα στο χώρο του λιμανιού, υπάρχει μία πινακίδα επί του δρόμου, την οποία σας έχουμε προσκομίσει. Γι αυτό επέμεινα τόσο πολύ να τη ρωτώ γι αυτή την πύλη, διότι όταν εγώ ρώτησα δεκάδες λιμενικούς πού είναι η 3η πύλη, κανείς δεν ήξερε να μου πει. Η απάντηση όλων ήταν «πείτε μας πού θέλετε να πάτε, να σας πούμε πού θα πάτε›. Αλλά η 3η πύλη δεν ξέρουμε πού είναι.
Η 3η πύλη βεβαίως είναι σε εκείνη την περιοχή που φεύγουν τα πλοία για τη Σαντορίνη. Οποιοσδήποτε πάρει ένα τηλέφωνο και ρωτήσει ένα πρακτορείο πού φεύγουν τα πλοία για Σαντορίνη θα του απαντήσουν στην 3η πύλη. Μπορεί να έρθει μπροστά σας και να το καταθέσει αυτό το πράγμα, αν ρίξει και μια ματιά στο λιμάνι να δει πού περίπου φεύγουν τα πλοία για τη Σαντορίνη, μπορεί να το καταθέσει.
Σας κατέθεσε, υποστήριξε ότι η καφετέρια στην οποία κάθισε ήταν κλειστή. Η μοναδική καφετέρια στο λιμάνι η οποία μπορεί να θεωρηθεί ότι έχει αυλή, είναι η καφετέρια της οποίας σας δώσαμε φωτογραφίες. Βρίσκεται στο χώρο της 3ης πύλης, δεν έχει πρόσβαση οπτική στο σημείο της έκρηξης, το οποίο βρίσκεται 500 μέτρα μακριά όπως επεσήμανε ο κ. Εισαγγελέας, δεν έχει οπτική πρόσβαση προς τα εκεί, έχει προς την άλλη πλευρά του λιμανιού και είναι μια καφετέρια η οποία παραμένει, είναι η μόνη στο λιμάνι ίσως, διανυκτερεύει όλη τη νύχτα. Ψεύδεται επομένως η κυρία και ως προς αυτό, ότι δεν μπορούσε να διανυκτερεύσει, ότι έφυγε, ότι πήγε, δε ξέρει μάλλον τί μπορεί να καταθέσει σε σχέση με έναν χώρο από τον οποίο δεν πέρασε, δεν διανυκτέρευσε και δεν συνέβησαν πολύ περισσότερο αυτά τα οποία υποστήριξε.
Υποστήριξε παραπέρα η κυρία ότι αναγνώρισε τη Σωτηροπούλου και έμεινε άφωνη την επόμενη μέρα της έκρηξης, βλέποντάς την στην τηλεόραση. Όπως είναι γνωστό σε όσους ζήσαμε –και όλη η Ελλάδα τα έζησε- τα γεγονότα εκείνου του Ιουλίου,η κα Σωτηροπούλου πολύ αργά εμφανίστηκε στις οθόνες των τηλεοράσεων, όταν ήδη είχε αρχίσει να εξυχνιάζεται, να ξετυλίγεται το κουβάρι και όταν είχε επιτραπεί ήδη στους συγγενείς του Σάββα Ξηρούν να ξεκινήσουν να τον επισκέπτονται στο νοσοκομείο. Η πρώτη εικόνα της κας Σωτηροπούλου που βγήκε στις τηλεοράσεις, ήταν να πηγαίνει στο νοσοκομείο με καλυμμένο το πρόσωπό της μάλιστα με ένα καπέλο, κρατούσε μπροστά στο πρόσωπό της ένα καπέλο γιατί ντρεπόταν τις κάμερες.
Ψεύδεται λοιπόν και ως προς αυτό η μάρτυρας. Λέει όμως αλήθεια η μάρτυρας ως προς ένα πράγμα: Λέει: «Γιατί ήρθα να καταθέσω; Γιατί δεν άντεχα να τη βλέπω αυτήν εκεί να βγαίνει και να λέει στις τηλεοράσεις ότι δεν έχει σχέση›. Κύριοι Δικαστές και κ.κ. Εισαγγελείς, θα ήθελα να επισημάνω, έχω την αίσθηση ότι σπάνια στη νεότερη ιστορία μας, γυναίκα έγινε τόσο πολύ στόχος του μένους και του μίσους και της εμπάθειας όσο η κα Σωτηροπούλου. Κυνηγήθηκε από κανάλια, κατηγορήθηκε, δυσφημίστηκε, σπιλώθηκε.
Η κα Πιπιλή η οποία έχει καταδικαστεί από το Πειθαρχικό της ΕΣΗΕΑ για αυτό, έβγαινε στις τηλεοράσεις και φώναζε ότι είναι πρόστυχη. Φυσιογνωμιστές έβγαιναν στα διάφορα κανάλια με αλλοιωμένα σκίτσα της να περιγράψουν το πόσο κακός άνθρωπος ήταν. Είναι το κλίμα κάτω από το οποίο η κα Μανιά, η κα Σαγρή, πήγαν να καταθέσουν στον ανακριτή. Αυτό ήταν το κλίμα, αυτή ήταν η κατάσταση που αντιμετώπισε. Ποτέ γυναίκα δεν έγινε στα τελευταία χρόνια τόσο πολύ στόχος μίσους και εμπάθειας.
Απανωτά και επανειλημμένα και εκτεταμένα άρθρα σε εφημερίδες, εκτεταμένα δημοσιογράφοι αποκλειστικά ασχολούνταν με την κα Σωτηροπούλου για να την προκαλούν, για να τη βρίζουν, για να τη σπιλώνουν, για να εκθέτουν τους λόγους για τους οποίους κατά τη γνώμη τους ενέχεται στην ιστορία και τους λόγους για τους οποίους έπρεπε να καθίσει στο σκαμνί. Όταν μετά από 5ωρη κατάθεσή της ο ανακριτής έκρινε ότι δεν έπρεπε να κρατηθεί, οι εφημερίδες βγήκαν με τα τρομερά δημοσιεύματα του «Υπόλογη η δικαιοσύνη για την μη προφυλάκιση της Σωτηροπούλου›.
Κάτω απ’ αυτό το κλίμα, δεν είναι τυχαίο κ.κ δικαστές και είναι ίσως κρίμα για μας –κι εγώ είμαι γυναίκα- ήταν γυναίκες κύρια αυτές που στράφηκαν ενάντια στην κα Σωτηροπούλου και είναι προφανές, δύο μόνοι μάρτυρες έχουν εμφανιστεί να καταθέσουν εναντίον της, είναι οι μόνοι μάρτυρες ολόκληρου του κατηγορητηρίου οι οποίοι προέκυψαν τρεις μήνες μετά τα γεγονότα για πρώτη φορά, η μία για να υποστηρίξει ότι την είχε δει πριν από τρία χρόνια και η άλλη για να υποστηρίξει ότι την είχε δει πριν τρεις μήνες. Ήταν και οι δύο γυναίκες και ήταν και οι δύο εμπαθείς.
Ήρθαν σ’ αυτή την αίθουσα, εγώ δεν το άκουσα, μου είπαν από το ακροατήριο, ότι η κυρία που βρισκόταν εδώ πριν απεκάλεσε εμένα «ηλίθια›, απευθύνεσαι προς εμάς λέγοντας «δεν ξέρεις τί λες›, λέγοντας άλλες εκφράσεις μειωτικές και προσβλητικές στο πρόσωπό μας, τις οποίες εγώ δεν άκουγα. Όντως, παρασυρμένη από την εξέταση δεν μπορούσα να τις εντοπίσω, τις εντόπισε περισσότερο το κοινό που τις άκουγε από πίσω.
Απευθύνθηκε στην κα Σωτηροπούλου απευθύνοντάς της μια κατηγορία βαρύτατη, την οποία δεν έχει η κα Σωτηροπούλου: «Εσύ σκότωνες› της είπε. Αν υπό τέτοιο κράτος συναισθηματικής φόρτισης, αν με τέτοια εμπάθεια ένας μάρτυρας μπορεί να κριθεί από το Δικαστήριό σας ότι είναι αμερόληπτος και ότι είναι ειλικρινής, προβληματίζομαι. Η κυρία ψεύδεται, ψεύδεται με τρόπο απαράδεκτο και ασύστολο, ψεύδεται με τρόπο που θα έπρεπε να λογοδοτεί στη δικαιοσύνη και λυπάμαι που πέρασε από αυτή την αίθουσα να καταθέσει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είδατε το ίδιο πράγμα πώς το εκτιμούν οι δυο πλευρές διαφορετικά; Την ίδια κατάθεση, τον ίδιο άνθρωπο....
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Δεν ήταν κ. Πρόεδρε εύστοχο αυτό που είπε η κα Κούρτοβικ;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ αυτή τη στιγμή κάνω μελέτες ανθρωπολογικές.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Ήταν τρομερά εύστοχες οι παρατηρήσεις. Νομίζω είναι η καρδιά του ζητήματος.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, εγώ δεν εκτελώ εντολή.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Δε μιλάμε για εντολές τώρα κ. Εισαγγελέα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εγώ είμαι εκπρόσωπος του νόμου.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εγώ δε είπα εντολή για εσάς κ. Εισαγγελεύ. Δεν άκουσα επιχείρημα από σας γιατί αυτή η κυρία με όλα αυτά που είπε έχει δίκιο, λέει αλήθεια....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάντως αυτή η δίκη έχει επιχειρηματολογία, ομολογώ μ’ αρέσει που σας ακούω. Κάποια στιγμή προκαλούμε τον μάρτυρα ή έντονα τον εξετάζουμε, εκνευρίζεται ο μάρτυρας και μετά λέμε «ξέρεις, είναι εμπαθής ο μάρτυρας›.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Θα αρχίσω απ’ αυτό που λέτε: Πρώτα απ’ όλα σχετικά με τον υπαινιγμό, να τον πω, του κ. Εισαγγελέα ότι εκείνος εκφράζει μια ελεύθερη εκτίμηση κι εμείς εκτελούμε παθητικά μια εντολή. Δε νομίζω ότι είναι τόσο γραμμικό το ζήτημα. Ο εκπρόσωπος του κατηγορουμένου ενεργητικά αναδεικνύει αλήθειες που σημαίνει ότι συμμετέχει και δε νομίζω ότι δώσαμε εδώ την εντύπωση με τα επιχειρήματά μας των παθητικών εντολέων που αναμασάμε κάποια κλισέ της κατηγορουμένης.
Σας αναδείξαμε κάποια πράγματα τα οποία είναι αντικειμενικά και από μόνα τους αληθινά, ή τουλάχιστον ζητήματα που πρέπει να σας προβληματίσουν, αν δεν μπορούμε να τα αποδείξουμε. Νομίζω λοιπόν ότι η κατάληξη του σχολιασμού της κας Κούρτοβικ είναι η καρδιά του ζητήματος. Θέλω να σας θυμίσω ότι όχι μόνο η κα Σωτηροπούλου, την εποχή που άρχισαν οι συλλήψεις κατηγορουμένων κτλ., μια σειρά γυναίκες και πάρα πολλές κύριοι δικαστές την εποχή εκείνη, μ’ έναν τρόπο σχεδόν υστερικό, δαιμονοποιήθηκαν και όχι μόνο, ενοχοποιήθηκαν με στοιχεία παρόμοια ή και χειρότερα από αυτά καμιά φορά και εν τέλει, αφού διασύρθηκαν με έναν απίστευτο τρόπο αν παρακολουθούσατε -μερικές φορές ένιωθες ντροπή ας πούμε για τον τρόπο που διασύρονταν μια σειρά γυναίκες, σας θυμίζω την κα Λασιθιωτάκη και άλλες γυναίκες, με υπονοούμενα για την προσωπική τους ζωή, για την ηθική τους, για τις ιδέες τους, για το φρόνημά τους, για όλα.
Τελικά, οι υπόλοιπες τη γλίτωσαν ευτυχώς. Δεν τη γλίτωσε η κα Σωτηροπούλου κι έτσι αυτή η γυναίκα που κάθε άλλο παρά ρόδα ήταν στρωμένος ο δρόμος της, επειδή ήταν η σύντροφος, αυτό ήταν το κακό της και τελικά ήρθε εδώ με μαρτυρίες, όπου όπως τις αναλύσαμε αποτυπώνουν αληθινή αντιπάθεια, πράγματι. «Το ασπράδι των ματιών, το πρόσωπο το άγριο›, είναι μια αντιπάθεια που δημιουργήθηκε μέσα από παρορμήσεις που αυτό το κλίμα τότε κατασκεύασε.
Σε αυτά τα πλαίσια, για να μην επαναλάβω τα ίδια τα επιχειρήματα, νομίζω ότι λειτούργησε και η κυρία που κατέθεσε σήμερα. Ένα πράγμα να τονίσω: Πράγματι, κατά κάποιον τρόπο αποτυπώθηκε ότι εννοούσε την πύλη 3 και αυτή την καφετέρια που όπως είπαμε είναι ανοιχτή όλο το 24ωρο και όλες οι αντιφάσεις που αυτό δημιούργησε, εκτέθηκαν. Θέλω όμως να τονίσω στο Δικαστήριό σας και να το προσέξετε και με τις φωτογραφίες που σας δώσαμε και με τα σχεδιαγράμματα και με τα πρακτικά, ότι αυτό το σημείο της πύλης 3 και της αναχώρησης των πλοίων για τη Σαντορίνη δεν έχει καμία σχέση, ούτε από άποψη απόστασης, ούτε από άποψη οπτικής επαφής ούτε από καμία άλλη άποψη με το επίμαχο σημείο στο οποίο έγινε η έκρηξη στον Πειραιά όπως λέμε.
Είναι πολύ κοντά στον σιδηροδρομικό σταθμό, είναι επί της λεωφόρου Ποσειδώνος αυτή η πύλη που οδηγεί προς τις προβλήτες, ενώ το σημείο που έγινε η έκρηξη, είναι αφού διανύσουμε τη λεωφόρο Ποσειδώνος και στρίψουμε προς την οδό Μιαούλη, είναι δηλαδή περίπου 1 χιλιόμετρο μακριά, είναι η πύλη προς τις προβλήτες των Δελφινιών όπου έγινε η απόπειρα έκρηξης. Καμία λοιπόν σχέση και βέβαια να σας θυμίσω αυτό που είχα πει και στον σχολιασμό μου για την άλλη μάρτυρα, ότι ακόμα κι αν όλα αυτά τα ψέματα ήταν αληθινά, το να κάθεται ένα ζευγάρι σε μια καφετέρια η οποία απέχει δυο ώρες, από άποψη ώρας που μπαίνει η βόμβα ή επιχειρείται να μπει κι ένα χιλιόμετρο απόσταση κι όταν δεν τεκμαίρεται καμιά άλλη επικίνδυνη και αυτοτελής, έστω ως ένα βαθμό του απλού συνεργού συμπεριφορά, δεν έχει νόημα να έχει διατυπωθεί μια τέτοια κατηγορία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό περίμενα να πείτε στην αρχή αλλά το είπατε στο τέλος.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Τελειώνοντας, θέλω να πω, αυτές οι παραποιήσεις που είπε η κα Σαγρή δεν είναι πρωτότυπες, το ίδιο η πρόταση του κ. Εισαγγελέα στο βούλευμα παραποιεί πράγματα. Λέει ότι το ζευγάρι αυτό με την κα Σωτηροπούλου ως γυναίκα στο ζευγάρι, την 1η πρωινή ώρα της νύχτας 27 προς 28/6, ευρίσκετο στο λιμάνι του Πειραιά, σε ένα παγκάκι και πλησίον του τόπου της εκρήξεως που έγινε την επομένη μέρα, αντιλήφθηκε ένα ζευγάρι κτλ. Βλέπετε λοιπόν, αυτή η περίτεχνη παραποίηση μικρών πραγμάτων φαινομενικά, πώς μπορεί να οδηγήσει σε εγκλωβισμό και ενοχοποίηση ανθρώπων που ούτε τοπικά έχουν σχέση, ούτε πραγματικά ούτε με κανέναν άλλον τρόπο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όλα θα ερευνηθούν ενδελεχώς.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Σας καλώ λοιπόν όλα αυτά να τα εκτιμήσετε πάρα πολύ προσεκτικά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μην αμφιβάλλετε καθόλου.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Να προσθέσω κάτι: Επειδή πριν έκανα μια παρατήρηση στον συνάδελφό μου και του είπα ότι θα επανέλθω και θα εξηγήσω, θέλω να πω το εξής: Έχει παρατηρηθεί ένα φαινόμενο σ’ αυτή την αίθουσα και ήταν έντονο και στην περίπτωση αυτή, να έρχονται μάρτυρες οι οποίοι έχουν διαβάσει τις καταθέσεις τους. Είναι παράδοξο, γιατί ο μάρτυρας καταθέτει χωρίς να έχει προηγουμένως δει την κατάθεσή του παρά μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις ή παρά μόνο στις περιπτώσεις που καθοδηγείται από την Πολιτική Αγωγή.
Εδώ δεν είχαμε ένα μάρτυρα ο οποίος μπορούσε να καθοδηγείται από την Πολιτική Αγωγή. Στην περίπτωση της κας Θεοδοσίας Μανιά, υπήρχε Πολιτική Αγωγή και θα ήταν λογικό η μάρτυρας να έχει δει προηγουμένως και την προηγούμενη κατάθεσή της από την οποία προσπαθούσε να μην αποστεί, ήταν εντυπωσιακό. Και στην περίπτωσή σας εδώ, η κυρία αυτή ήρθε επαναλαμβάνοντας επί λέξει τα όσα είχε πει και με τη σειρά που τα είχε πει στην αρχική της κατάθεση, μέχρις ενός σημείο βεβαίως, μέχρι του σημείου που τη βοηθούσε η μνήμη της, γιατί από κάποιο σημείο και πέρα έπαψε να τη βοηθά η μνήμη της και έχασε την επικοινωνία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή θα σας έκανε εντύπωση εάν τα έλεγε τελείως αντίθετα, πάλι σας κάνει εντύπωση γιατί τα λέει ίδια. Μ’ αρέσει αυτό.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Μη διαστρεβλώνετε αυτό που είπα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν διαστρεβλώνω, εκτιμώ απλώς τη λογική ενός ισχυρισμού. Λέτε λοιπόν ότι «το επιχείρημά μου είναι έτσι, διότι αφού λέει τα ίδια, άρα τα έχει διαβάσει, επομένως λέει ψέματα›.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Όχι κ. Πρόεδρε, δεν είπα αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αν έλεγε αντίθετα θα λέγατε «άλλα λέει τη μια φορά, άλλα λέει την άλλη, πάλι λέει ψέματα›. Απευθύνεστε ξέρετε σε Δικαστήριο πολύ μεγάλης εμπειρίας, μην τα λέτε αυτά.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Να σας πω τον συλλογισμό μου και μετά να τον σχολιάσετε; Δε μπορώ να καταλάβω πώς ένας μάρτυρας που έρχεται εδώ μπορεί να αναπαράγει την κατάθεσή του με τη σειρά και με τις λέξεις που έχει χρησιμοποιήσει σε μια κατάθεση. Μου φαίνεται περίεργο. Μου φαίνεται λογικό να πέφτει σε αντιφάσεις ένας μάρτυρας, το θεωρώ ειλικρίνεια από πλευράς του, μου φαίνεται λογικό να αναπαράγει τα γεγονότα με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο, δεν είμαι απ΄ τους ανθρώπους που άμα κάνουν ένα εκατοστό λάθος θα καθίσω να τον παιδεύω, ήρθε η κα Καψαλάκη χθες, δεν της έκανα καμία ερώτηση, μου φάνηκε μία πολύ ειλικρινής και σοβαρή και αξιοπρεπής μάρτυρας, μία εξαίρετη κυρία, παρότι εναντίον μου κατέθετε. Δεν είχα κανένα λόγο να αμφισβητήσω με οποιονδήποτε τρόπο την αξιοπιστία της εδώ μέσα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπε μάλιστα ότι δεν ήθελαν να τον σκοτώσουν, τί να αμφισβητήσετε; Τα είπε καλά αυτή. Ότι δεν πυροβόλησε ο κ. Κουφοντίνας, τί να πείτε; Αυτό έλειπε. Ο παραλληλισμός δεν είναι εύστοχος.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εγώ αναφέρθηκα στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζω τους μάρτυρες και λέω ότι με εκπλήσσει όταν έρχονται μάρτυρες οι οποίοι ακολουθούν κατά τη σειρά κατά την οποία έχουν καταθέσει την κατάθεσή τους. Μου φαίνεται λογικό να αναφέρονται στα γεγονότα σωστά ή λάθος, η μνήμη όλους μας μας γελά, άλλων είναι καλύτερη άλλων λιγότερο, αλλά η αναπαραγωγή επί λέξει μίας κατάθεσης με προβληματίζει και αυτό το φαινόμενο το έχω δει εδώ μέσα μερικές φορές και μου έχει προκαλέσει έκπληξη και προβληματισμό και νομίζω τον ίδιο προβληματισμό πρέπει να προκαλέσει και στο Δικαστήριό σας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας ακούμε κ. Κουφοντίνα.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Δυο λέξεις: Δε θα σταθώ στο αν ταξίδεψε η κυρία ή δεν ταξίδεψε, σ’ αυτές τις λεπτομέρειες, θα σταθώ στο κεντρικό σημείο: Νομίζω ότι αυτή η γυναίκα είδε τους δύο ανθρώπους, τον Σάββα και την Αγγελική, μόνο που τους είδε χωριστά και στην τηλεόραση και περιγράφει ακριβώς αυτό που είδε. Δηλαδή την Αγγελική με κοτσίδα και άγριο βλέμμα και ασπράδι του ματιού και τον Σάββα, ένα γλυκό παιδί, όπως το λέει. Όπως τον είδε την ώρα που πηγαίνει στις φυλακές.
Αν τους έβλεπε μαζί θα έβλεπε αυτό που βλέπουν όλοι και που είδατε κι εσείς όταν σηκώθηκαν αυτοί οι δύο άνθρωποι, ένας ψηλός ογκώδης, γιατί ήταν 20-25 κιλά πιο βαρύς τότε και μια κοντούλα ασθενική δίπλα του. Αντί γι αυτό, περιγράφει όλα αυτά που είπε για τα ασπράδια, τη γλυκύτητα κτλ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μην κουράζεστε, θα τα εκτιμήσουμε όλα αυτά εμείς.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Ένα δεύτερο σημείο, επειδή κάτι είπε και ο κ. Εισαγγελέας, επιμένει και το βούλευμα για την παραμονή. Αυτό έγινε δύο μέρες πιο πριν, δύο νύχτες πιο πριν, δεν έγινε την παραμονή, έγινε δύο νύχτες πιο πριν, την Πέμπτη το βράδυ και η βόμβα μπήκε το Σάββατο το βράδυ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ημερολογιακά είναι δύο μέρες. Τί σημασία έχει όμως αυτό, αν είναι δύο ή αν είναι μία;
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Έχει μια σημασία από επιχειρησιακή άποψη, αν πήγαιναν αυτοί οι άνθρωποι να κάνουν παρατήρηση ή οποιοιδήποτε άλλοι να κάνουν παρατήρηση εκεί, δεν θα πήγαιναν Πέμπτη που οι συνθήκες είναι διαφορετικές από το Σάββατο, ξέρουν όλοι τί σημαίνει Σάββατο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σάββατο έγινε το επεισόδιο;
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Ναι, Σάββατο βράδυ έγινε και βέβαια τελείως διαφορετική η ώρα 22:00 που τοποθετήθηκε η βόμβα με 01:00. ¶λλες συνθήκες υπάρχουν στις 22:00 και άλλες συνθήκες υπάρχουν στη 01:00. ¶λλος κόσμος κυκλοφορεί και φυσικά ο τόπος δεν ήταν ο ίδιος. Μιλάμε για ένα χιλιόμετρο πιο πέρα, κάνει μία κούρμπα μεγάλη ο δρόμος...
Ένα τρίτο σημείο για τον κ. Εισαγγελέα, επειδή θέλω να κάνω αίτημα: Έκανε δύο παρεμβάσεις σε δύο σημαντικά ζητήματα, όταν κατέθετε η μάρτυρας, απάντησε για λογαριασμό της σε δύο περιπτώσεις: Τη μία όταν είπα εγώ να σηκωθούν οι δύο και να δουν τη διαφορά είπε αμέσως «άλλα είπε κι άλλα έγραψε›, απάντησε για λογαριασμό της, φυσικά δεν έγινε αυτό το πράγμα. Το δεύτερο, όταν τη ρώτησε η κα Βαγιανού νομίζω για τις σχέσεις με τον Μοίραρχο, δε ξέρω τί μπορεί να απαντούσε, έσπευσε πάλι να απαντήσει ότι «είναι γνωστοί, είναι γνωστοί›. Δε θα κάνω αίτημα, δεν ταιριάζει ούτε στη στάση μου ούτε στη λογική μου, θα πω ότι απλώς αξίζει τη θέση που κατέχει.
κ. ΣΙΔΕΡΗΣ: Εσείς κ. Κουφοντίνα τί λέτε, πώς έγινε την ημέρα εκείνη;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Την ημέρα της εκρήξεως δεν ήσαστε κι εσείς παρών εκεί;
κ. ΣΙΔΕΡΗΣ: Δώστε μου μία εξήγηση τί ακριβώς έγινε; Γιατί να πηγαίνουμε συνέχεια στην ομίχλη; Δώστε μας μια εξήγηση.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Στην ώρα της.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Συνεχώς το ίδιο λέτε. Βλέπετε την αδυναμία σας; Δεν απαντάτε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχουμε κάποια έγγραφα:
Στο σημείο αυτό αναγιγνώσκονται:
1. Ιατροδικαστική έκθεση κ. Σάββα Ξηρού νοσοκομείου «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ›, 1/7/2002
2. Έκθεση δοκιμής κλειδιών στην Πάτμου 84
3. Έκθεση αυτοψίας πυροτεχνουργών ΚΕΑ.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Το έγγραφο που αναγνώσατε στις εκθέσεις δοκιμής των κλειδιών, επειδή πρόκειται και για ένα πειστήριο το οποίο είναι και εύκολο στη μεταφορά και ενδιαφέρει και τον δικό μου τον πελάτη, να έρθουν αυτά τα κλειδιά τα οποία δοκιμάστηκαν κυρίως για να επιβεβαιώσει και ο κατηγορούμενος αν είναι τα δικά του κλειδιά, αν είναι άλλα κλειδιά, να δούμε αν τυχόν έχουμε ισχυρισμούς ή όχι. Ένα αίτημα σε σχέση με την ανάγνωση αυτού του εγγράφου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεκτό το αίτημα, διατάσσει να έρθουν αυτά τα πειστήρια, τα κλειδιά δηλαδή, μαζί με τα άλλα φυσικά, να τα δούμε όλα.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Για να μην παίρνω συνεχώς το λόγο, διαβάσατε την Ιατροδικαστική Έκθεση και για να μην καθυστερώ αυτά τα αιτήματα, μας μοιράσατε και προφανώς θα αναγνώσετε το πόρισμα μιας ΕΔΕ του «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ› σε σχέση με τη νοσηλεία του κ. Ξηρού, θέμα το οποίο αφορά και τον δικό μου εντολέα και ιδιαιτέρως εντόνως. Επειδή αυτό το πόρισμα πρακτικά, αν το έχετε διαβάσει, είναι αποσπάσματα των καταθέσεων των ΕΔΕ, πρακτικά δεν περιέχει τίποτε πέρα από αυτό, επιλεγμένα αποσπάσματα των καταθέσεων του κάθε μάρτυρα, επειδή δεν έχει έννοια να διαβάζουμε επιλεγμένα αποσπάσματα καταθέσεων, ζητά να έρθει ο φάκελος της ΕΔΕ επί της οποίας βγήκε αυτό το πόρισμα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εγώ προτείνω κ. Πρόεδρε να έρθει ο ιατρός ο αρμόδιος ο οποίος είχε τη νοσηλεία του κ. Ξηρού.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπαμε αυτούς θα τους φέρουμε. Έχουμε πει ότι οι γιατροί θα έρθουν όλοι. Αλλά θα έρθουν στην ώρα τους.
Β.ΜΑΡΚΗΣ: Αυτό είναι ένα έγγραφο, ένας φάκελος που δεν βρίσκεται στην κατοχή δικαστικής υπηρεσίας. Θέλουμε λοιπόν απόφαση του Δικαστηρίου σας που θα λέει, να μεριμνήσει η Εισαγγελία ώστε να έρθουν αυτά τα πράγματα και να το ζητήσουμε εμείς πια υπηρεσιακά από τον Ευαγγελισμό όλο το φάκελο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από τον Ευαγγελισμό είναι κ. Ραχιώτη, στον Ευαγγελισμό είναι αυτά; Εσείς τι λέτε κύριε Εισαγγελεύ;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Πρόεδρε δεν είμαι έτοιμος να προτείνω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καλώς επιφυλάσσεται ο κ. Εισαγγελεύς αύριο το πρωί θα μας πει.
Ι.ΒΛΑΧΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, πρωτίστως ενδιαφέρει κυρίως τον πελάτη που υπερασπιζόμαστε τον κ. Σάββα Ξηρό. Επειδή το ίδιο αίτημα έχουμε και εμείς, απλώς μας πρόλαβε η πελάτισσα του κ. Γιωτόπουλου, εν πάση περιπτώσει έχει ήδη κατατεθεί στο Δικαστήριό σας ένα τμήμα της ΕΔΕ όπου υπάρχουν και αρκετά συνημμένα έγγραφα, τα οποία είναι κομμάτι του πορίσματος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μη στενοχωριέστε, είπαμε θα ακούσουμε και την πρόταση του κ. Εισαγγελέα για να αποφανθούμε. Προχωρούμε στην Έκθεση Αυτοψίας Πυροτεχνουργών κλπ.
Στο σημείο αυτό αναγιγνώσκονται:
1. Έκθεση Αυτοψίας Πυροτεχνουργών
2. Οφθαλμολογικό Ενημερωτικό Σημείωμα από Νοσοκομείο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ
3. Πιστοποιητικά Νοσηλείας κ. Σάββα Ξηρού
4. Ενημερωτικό σημείωμα του Θεραπευτηρίου «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ›, Τμήμα ΩΡΛ.
5. Υπηρεσιακό σημείωμα του ΟΤΕ για τυχόν κλήσεις που πραγματοποιήθηκαν από τον υπ’ αριθμ. 1580936794 τηλεκάρτας ΟΤΕ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στις τηλεκάρτες αυτές που παίρνουμε μπορούν να μας τα γράφουν και αυτά;
ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ: Τα πάντα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι διδακτική η ιστορία εδώ μέσα. Εμένα ας με παρακολουθεί, δεν με ενδιαφέρει. ¶λλοι που ενδιαφέρονται. Εγώ δεν κάνω παρανομίες.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Κάποτε ελέχθη ότι παρακολουθούσε η CIA τον Μπρέζνιεφ σε κάποιες στιγμές. Αυτό είναι αληθινό. Το διαπίστωσαν μετά και έκανε παράπονο ο Μπρέζνιεφ εδώ και 30 χρόνια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κάτι του χάρισαν μετά και του τα έβγαλαν.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Θα ήθελα ένα σχόλιο στο προηγούμενο έγγραφο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να τελειώσω πρώτα.
Στο σημείο αυτό αναγιγνώσκονται:
1. Έγγραφο Διεύθυνσης Εγκληματολογικών Εργαστηρίων αξιολόγησης ευρημάτων.
2. Πειστήρια 17Ν σε κρησφύγετο της Πάτμου 84
3. Έκθεση εργαστηριακής πραγματογνωμοσύνης Υπαστυνόμου κ. Παπαπαύλου
4. Εξέταση πειστηρίων – Συμπεράσματα – Φωτογραφίες
