κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Και αποδεχόταν η Οργάνωση αυτή να προβαίνει στις πράξεις αυτές;
Η. ΜΕΛΙΟΣ: Θα σας απαντήσω πάλι ότι εγώ δεν ξέρω πώς λειτουργεί.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Μετά το ’92 έχει δράση σημαντική.
Η. ΜΕΛΙΟΣ: Εγώ δεν ξέρω να σας πω πώς λειτουργούσε η 17Ν. Πιστεύω ότι αυτά που λέει είναι αληθινά για μένα.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εγώ λέω αν η συμμετοχή χρειάζεται να είναι ενεργός ή και χωρίς ενεργό δράση.
Η. ΜΕΛΙΟΣ: Αυτό θα το κρίνετε εσείς. Μπορεί να είναι κάποιος χωρίς να είναι ενεργό μέλος, χωρίς να είναι συνειδητή η επιλογή του, χωρίς να είναι μπλεγμένος εκούσια, συνειδητά. Αυτό μπορεί να γίνει και όχι μόνο σε μια Οργάνωση ένοπλη αλλά σε χίλιες δυο δραστηριότητες της ζωής μας, μπορεί να εμπλακούμε σε κάτι χωρίς να το θέλουμε, πόσο μάλλον στη βία.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Μολονότι έπαψε αυτός συνειδητά να αποτελεί μέλος, δεν το εξωτερίκευσε.
Η. ΜΕΛΙΟΣ: Από τα κείμενά του και από την αγωνία την οποία περνούσε ως άτομο, προφανώς υπήρχε ένα πρόβλημα, δε μπορούσε να δεχθεί αυτό το βάρος. Το φέρνει βαρέως και προφανώς θα το φέρνει και στο μέλλον βαρέως αυτό το πράγμα, αυτό πιστεύω.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: «Αποδεχόμουν τις πράξεις της Οργάνωσης που έβλεπα ότι γίνονταν›.
Η. ΜΕΛΙΟΣ: Αποδεχόταν με ποια έννοια; Αφού προφανώς ήθελε να ξεφύγει απ’ αυτή την ιστορία πώς αποδεχόταν αυτές τις πράξεις; Ήθελε να ξεφύγει.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Από τη στιγμή που ο ίδιος λέει ότι «εγώ δεν συμμετέχω, αλλά η Οργάνωση εξακολουθεί να ενεργεί όπως ενεργούσε› αυτό πώς ερμηνεύεται;
Η. ΜΕΛΙΟΣ: Το είπατε κι εσείς, ότι δεν δεχόταν να είναι μέλος της Οργάνωσης, αλλά η Οργάνωση συνέχιζε να λειτουργεί.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αποδεχόταν τις πράξεις;
Η. ΜΕΛΙΟΣ: Τί να σας πω; Αφού ο ίδιος δεν ήθελε να είναι σε αυτή την Οργάνωση και ήταν αναγκαστικά, τί σημασία έχει;
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αφού είχε αποχωρήσει.
Η. ΜΕΛΙΟΣ: Ναι, αλλά δε βγήκε να το πει, να πάει στην αστυνομία ή να πάει κάπου να το πει.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Γιατί δεν το έκανε αυτό;
Η. ΜΕΛΙΟΣ: Προφανώς ο φόβος δεν τον άφηνε. Ο κίνδυνος για τη ζωή του και κυρίως για τη ζωή των ανθρώπων του.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πότε είπατε ότι πήγε στρατιώτης;
Η. ΜΕΛΙΟΣ: Νομίζω μετά το ’92 πρέπει να έχει πάει φαντάρος και να έχει αρχίσει να εργάζεται ως δάσκαλος. Εγώ τον γνώρισα το ’98.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Μετά το ’92; Κατά την κατάθεσή σας είπατε και μου έμειναν οι εξής φράσεις: ότι «με τα κείμενα αυτά› καταλήγετε εσείς, «σα να ήθελε να πει, είμαι κάτι άλλο, με απασχολεί κάτι› σα να ήθελε να απεγκλωβιστεί και δυο φορές είπατε και τώρα τελευταία στον κ. συνάδελφο «σα να ήθελε να ξεφύγει από αυτή την ιστορία›. Αυτά είναι λόγια δικά σας. Δώστε μου να τα καταλάβω, να απεγκλωβιστεί από τί;
Η. ΜΕΛΙΟΣ: Ένας άνθρωπος ο οποίος φοβάται για τη ζωή του, είναι σε μια αγωνία, μέσα στα κείμενά του μιλούν δυο άνθρωποι, ένας ο οποίος είναι ενταγμένος στην κοινωνία κανονικά, ένας άνθρωπος ο οποίος έχει μια συγκεκριμένη ζωή επαγγελματική προσωπική και «φιλολογική› από τη μια και από την άλλη βλέπει κάποιος στα κείμενά του αυτή την αγωνία και την αντίθεση, κάτι συμβαίνει. Πριν τα ερμηνεύει κάποιος υπαρξιακά, ότι είναι πιο έντονα τα υπαρξιακά ερωτήματα ενός λογοτέχνη. Εκ των υστέρων, με αυτά που μάθαμε πέρυσι το καλοκαίρι, πιστεύω –και οι φίλοι του περιοδικού- ότι ήταν το βάρος αυτής της εμπλοκής του.
Ήθελε να απεγκλωβιστεί, ήταν ένα βάρος που το έφερνε στην πλάτη του και θα το φέρνει και στο μέλλον.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Για να καταλάβω: Ένας θέλει να απεγκλωβιστεί από κάτι που είναι εγκλωβισμένος, ένας που κάποτε ήταν και δεν είναι, από τί να απεγκλωβιστεί; Αφού έχει απεγκλωβιστεί. Αυτό θέλω να καταλάβω.
Η. ΜΕΛΙΟΣ: Το τραύμα αυτό έχει γίνει, δηλαδή αυτή η ιστορία έχει γίνει. Κάποτε είχε εμπλακεί στη 17Ν, δεν είναι λίγο.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι, αλλά όταν λέτε εσείς ότι ήθελε να ξεφύγει από αυτή την ιστορία τί εννοείτε να ξεφύγει; Σε έναν που το ακούει, είναι σα να είναι μέσα στην ιστορία και να θέλει να ξεφύγει.
Η. ΜΕΛΙΟΣ: Συνέβη κάτι, από αυτό όμως δεν έχει λυτρωθεί, δεν το έχει εκμυστηρευθεί πουθενά, δεν έχει λυτρωθεί από αυτή την ιστορία στην οποία ενεπλάκη. Φυσικό δεν είναι να θέλει να το πει, να το ξεπεράσει; Αυτό εγώ λέω ότι θα το φέρνει σε όλη του τη ζωή προφανώς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να έρθει ο κ. Αθανάσιος Τέλιος παρακαλείται να έρθει.
Ν.ΠΡΩΤΕΚΔΙΚΟΣ: Με όλη την σεμνότητα, θεωρώ ότι δεν χρειάζεται να υπενθυμίσω στους έμπειρους δικαστές του Εφετείου Αθηνών ότι ο ποινικός κώδικάς μας, δεν είναι για υπερανθρώπους και δεν είναι τυχαίο το ότι έχει και λόγους άρσης του αδίκου και λόγους άρσης του καταλογισμού.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αλίμονο, αναλώσαμε την ζωή μας στο να ψάχνουμε αυτά να τα βρούμε, έτσι δεν είναι; «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.
Α.ΤΕΛΙΟΣ: Ορκίζομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είστε αδελφός του κ. Τέλιου. Πείτε μου τι θέλετε να πείτε καταρχήν και μετά μπορεί να σας ρωτήσουμε και εμείς, με απόλυτο σεβασμό βέβαια γιατί ξέρουμε ότι είστε αδελφός του και δεν θέλουμε να στενοχωρούμε.
Α.ΤΕΛΙΟΣ: Αυτά που έχω να πω, δεν έχουν να κάνουν με την ίδια την ουσία της υπόθεσης. Αυτά που έμαθα για την ίδια την υπόθεση, τα έμαθα από εξομολόγηση του αδελφού μου, δυο μέρες πριν προσέλθει αυθορμήτως στις αρχές για να μιλήσει για όλα αυτά. Γνωρίζω ότι βρισκόταν σε πολύ δύσκολη ψυχική κατάσταση όταν προέβη σ’ αυτό.
Γενικά τον τελευταίο καιρό ζούσε μάλλον με ένα προσωπικό δράμα που κορυφώθηκε μέχρι πέρσι, με αποτέλεσμα να μην μπορεί πλέον ούτε να εργασθεί, είχε πάρει άδεια από την εργασία του, λόγω κάποιας βαριάς ψυχικής νόσου. Μια βαριά ψυχική νόσος η οποία εντέλει δεν έχει διευκρινιστεί επακριβώς τι είναι. Είναι σίγουρα όμως συναισθηματικού περιεχομένου, δεν φαίνεται να υπάρχει διανοητικό πρόβλημα. Έχει σώας τα φρένας όπως διαβεβαιώνουν οι γιατροί.
Η ιστορία αυτή ξεκίνησε με την ψυχική του νόσο περίπου από την εποχή της εμπλοκής του σ’ αυτή την υπόθεση. Φαίνεται δε την πρώτη κρίση πανικού να την παθαίνει όταν πληροφορείται το θάνατο του νεαρού Αξαρλιάν. Έκτοτε αρχίζει η περιπέτεια με τους γιατρούς.
Καταρχήν επειδή είχε σωματικά συμπτώματα, ψάξαμε για κάποια ρευματική νόσο. Κατόπιν για άσθμα. Όλοι παρέπεμπαν σε ψυχική νόσο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπορείτε να προσδιορίσετε την ψυχική νόσο;
Α.ΤΕΛΙΟΣ: Δεν είμαι ο ειδικός. Πάντως τα συμπτώματα ήταν κρίσεις πανικού, τρόμου, μια αυξημένη συναισθηματική ευαισθησία. Φαινόταν να βασανίζεται.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό νομίζετε ότι μπορεί να κάνει έναν άνθρωπο να μην μπορεί να έχει επιλογές στη ζωή του; Ότι αυτό είναι δίκιο, αυτό είναι άδικο, ή ότι το να μπούμε παραδείγματος χάρη σε μια Οργάνωση που κάνει τέτοια πράγματα, ότι είναι άδικο, να το θεωρούμε ότι δεν είναι τίποτα;
Α.ΤΕΛΙΟΣ: Σε καμιά περίπτωση δεν έχει επηρεάσει την κρίση του. Την ευθυκρισία του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το ζήτημα είναι απ’ ότι κατάλαβα ότι του δημιουργήθηκε από την οποιαδήποτε εμπλοκή, αυτό το πρόβλημα μετά.
Α.ΤΕΛΙΟΣ: Ακριβώς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας το έδειχνε στην οικογένεια έτσι έντονο; Είδατε αλλοιώσεις του χαρακτήρα του σ’ αυτό τον άνθρωπο; Αλλοιώσεις του χαρακτήρα, της συμπεριφοράς του κλπ; Ξέρατε ένα παιδί που πήγαινε στην Διδασκαλική Ακαδημία ήταν τότε, ή πανεπιστήμιο;
Α.ΤΕΛΙΟΣ: Ξεκίνησε από το νομικό τμήμα του Οικονομικού Πανεπιστημίου, επειδή όμως έβλεπε ότι πιο πολύ του άρεσε η διδασκαλία πήγε στην Παιδαγωγική Ακαδημία, κατόπιν συνέχισε στην Πάντειο, ενώ εργάζονταν ως διδάσκαλος.
Στη διάρκεια αυτών των χρόνων, η συμπεριφορά του κατά καιρούς ήταν προβληματική. Φαινόταν να φοβάται. Φαινόταν τρομαγμένος άνθρωπος. Παρόλα αυτά κατάφερε να στοιχειοθετήσει μια αξιοπρεπή ζωή, σύμφωνα με τα δικά του πιστεύω, μετά το πέρας της θητείας του στο στρατό κατάφερε να πετύχει τους στόχους που είχε βάλει.
Και όσον αφορά το διδακτικό του έργο, και όσον αφορά το λογοτεχνικό του έργο. Κάτι που θα ήθελα επίσης να προσθέσω είναι και ο λόγος για τον οποίο πήγα και στον Ειδικό Εφέτη Ανακριτή τότε, για να τονίσω ότι κάθε παραμονή Χριστουγέννων εκτός από τη φετινή, όλη η οικογένεια μαζευόμαστε στο σπίτι. Έχω επομένως την βεβαιότητα, συνηγορούν και φίλοι και γνωστοί, καθώς και οι γονείς, ότι καμία νύχτα παραμονής Χριστουγέννων δεν έλειψε από το σπίτι, ώστε να βρεθεί στο στρατόπεδο του Συκουρίου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μήπως έχει πει ο ίδιος ότι ήταν στο Συκούρι;
Α.ΤΕΛΙΟΣ: Όχι σε καμία περίπτωση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι;
Α.ΤΕΛΙΟΣ: Υπάρχει και ένα ακόμα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σε κάποιο στρατόπεδο λέει; Δεν λέει. Ως προς την κλοπή, κλοπή δεν υπάρχει. Είχε πάει καμία βόλτα σε κανένα απ’ αυτά τα κρησφύγετα όπως τα λέμε, γιάφκες στη μαρξιστική διάλεκτο του φιλτάτου ?είχε πάει;
Α.ΤΕΛΙΟΣ: Φαίνεται ότι κάποτε τον οδήγησαν σε κάποιο σπίτι, σύμφωνα με όσα είχε πει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εκεί μέσα δεν έμπαινες άμα δεν ήσουν δικός μας άνθρωπος. Εμένα δεν θα με πήγαινε ο κ. Κουφοντίνας για καφέ εκεί πέρα, για όνομα του Θεού πώς να με πάει; Γιατί εκεί ήταν εκθέματα ωραία εκεί μέσα είχαν, ενδιαφέροντα εκθέματα.
Α.ΤΕΛΙΟΣ: Παρόλα αυτά απ’ ότι ο ίδιος λέει και έχω κάθε λόγο να το πιστέψω, γιατί βασίζομαι σε μια εξομολόγηση αδελφού προς αδελφό σε μια δύσκολη στιγμή. Λέει ότι τον οδήγησαν εκεί, με σκοπό να διευκρινιστούν κάποια πράγματα, είχε αντιρρήσεις. Είχε διαρκείς αντιρρήσεις και εγώ σκέφτομαι ότι ένας άνθρωπος που έχει αντιρρήσεις σε μια τέτοια συναναστροφή έχει κάθε λόγο να αισθάνεται ότι κινδυνεύει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εξηγήστε.
Α.ΤΕΛΙΟΣ: Δηλαδή μιλάω για μια Οργάνωση που σκότωσε, επιτιθέμενη. Φαντάζομαι ότι είναι ευνόητο ότι αμυνόμενη και καλώς θα έπραττε, θα σκότωνε επίσης. Αν τυχόν επομένως κάποιος έχει διαφωνίες και αντιρρήσεις, φαντάζομαι ότι καθίσταται επικίνδυνος για την Οργάνωση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μάλιστα είναι επικίνδυνος για την Οργάνωση. Αλλά ένας που τον θεωρούμε ήδη ότι έχει αντιρρήσεις, τον πάμε τώρα να δει ένα βήμα πιο μέσα στην Οργάνωση; Εδώ είναι σαν κάτι μυστικιστικές οργανώσεις που δεν σε μπάζουν μέσα έτσι και είσαι λίγο τύπος διαφορετικός δεν σε βάζουν μέσα, να σε βάλουν πιο βαθιά δηλαδή, όταν έχεις ήδη τις αντιρρήσεις; Επειδή πάμε σε κανένα καφενεδάκι και κουβεντιάζουμε εκεί πέρα και πάνω στην μπύρα λέμε ε, εκείνος είναι κάθαρμα να τον καθαρίσουμε, εκείνος είναι έτσι να τον απολύσουμε. Θα σε πάνε και στην Οργάνωση μέσα, ούτως ώστε βλέπουν έναν άνθρωπο ο οποίος είναι διφορούμενος και μπορεί αύριο π.χ. σε κάποια κρίση συνειδήσεως να πάει να τους δείξει να τους πάει και στο γραφείο εκεί, στο διοικητήριο;
Α.ΤΕΛΙΟΣ: Πολύ φοβάμαι όμως ότι σε δημόσιο χώρο, θα ήταν πολύ δύσκολο να φοράνε κουκούλα αυτοί στους οποίους τον οδήγησαν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν μπορούσαν δηλαδή να τους δούνε όλοι μερικούς δηλαδή στο δημόσιο χώρο.
Α.ΤΕΛΙΟΣ: Είναι δική μου σκέψη απλώς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιοι σας είπαν ότι ήταν μέσα σ’ αυτό το δημόσιο χώρο; Ποιος σας είπε ο αδελφός σας;
Α.ΤΕΛΙΟΣ: Θα ήταν καλύτερα να τον αφήσουμε να απολογηθεί ο ίδιος και όχι να πω εγώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς αν θέλετε να πείτε τι σας είπε. Καταθέτετε ως μάρτυρας και μου λέτε ότι όλα σας τα είπε δυο μέρες μετά, επομένως είστε υποχρεωμένος να τα πείτε. Εκτός εάν νομίζετε ότι θα επιβαρύνουν τον αδελφό σας, οπότε μπορείτε να επικαλεστείτε ότι εγώ δεν καταδίδω τον αδελφό μου, δεν τα λέω.
Α.ΤΕΛΙΟΣ: Νομίζω ότι ο αδελφός μου έχει και την βούληση και την φρόνηση να τα πει ο ίδιος πολύ καλύτερα από μένα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι καλύτερα. Ξέρετε θα έχουμε μεγαλύτερη πίστη αν τα πείτε εσείς, που λέτε ξέρετε μου τα είπε τότε, σε χρόνο ανύποπτο, δεν τα σκέφθηκε μετά, τότε ή όπως ήταν μπρούτα η συνείδηση χωρίς διάφορες ενδεχομένως εξωτερικές παρεμβάσεις ήρθε και μου είπε, άκουσε να δεις, αυτά και αυτά. Πήγαμε στην γιάφκα την τάδε και ήταν ο τάδε και ο τάδε και μου έτριξαν τα δόντια, μου είπαν εκείνο και εκείνο. Είναι αλλιώς να τα πείτε εσείς και αλλιώς να τα πει ο ίδιος.
Α.ΤΕΛΙΟΣ: Να τα πω συνοπτικά τότε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στα υπέρ του μόνο, δεν θέλω να επιβαρύνετε τον αδελφό σας προς Θεού. Τι ακριβώς σας είπε ο αδελφός σας. Εφόσον βέβαια δεν επιβαρύνετε τον αδελφό σας, δεν θέλω, έχετε δικαίωμα να πείτε όχι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Πρόεδρε μου επιτρέπετε; Με την άδειά σας κύριε Πρόεδρε. Κύριε Τέλιο θέλω να ξέρετε ότι εμείς είμαστε εδώ για να αποδώσουμε δικαιοσύνη. Εάν ο αδελφός σας φταίει ή δεν φταίει και πόσο φταίει, το Δικαστήριο αποφασίζει όταν γνωρίζει. Βοηθήστε εσείς λέγοντας την αλήθεια. Τι έγινε τότε;
Α.ΤΕΛΙΟΣ: Να σας απαντήσω επειδή αυτά τα πράγματα τα ξέρω εκ μεταφοράς, να απαντήσω συλλήβδην, συνοπτικά ότι, δυο μέρες πριν από την παράδοσή του. Αναφέρεται στις εποχές περίπου ’89 με ’92 και θα ήθελα για να μην τυχόν υπάρξουν προβλήματα, να σας πω ότι διαπίστωσα ότι όσα μου εξομολογήθηκε , τα είπε επακριβώς και όλα στις ανακριτικές και στις προανακριτικές και τα επιβεβαίωσε στις ανακριτικές αρχές. Νομίζω ότι αυτό καλύπτει οτιδήποτε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ : Για πείτε μου λοιπόν τι θυμάστε απ’ όσα σας είπε;
Α.ΤΕΛΙΟΣ: Ας μου επιτρέψετε να μην επεκταθώ.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Μετά τον θάνατο του Αξαρλιάν, νομίζω ότι είναι σημαντικό χρονικά?.
Α.ΤΕΛΙΟΣ: Είναι τότε που ξεκινάει η νόσος του. Τότε αρχίζει να νοσεί ψυχικά.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Υπάρχει και προηγούμενο, ήδη δηλαδή έχει αρχίσει πρόβλημα ψυχικής υγείας. Από πότε αρχίζει το πρόβλημα;
Α.ΤΕΛΙΟΣ: Νομίζω ότι το πρόβλημά του ξεκινά από τότε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Από πότε;
Α.ΤΕΛΙΟΣ: Από την εποχή που έχουμε αυτό το τραγικό συμβάν. Φαίνεται δε ότι από εκεί και πέρα θυμάμαι ένα ψυχίατρο εδώ που κατέθεσε ότι υπάρχει ψυχική νόσος, μόνο όταν η πράξη απέχει από την ηθική.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πείτε λοιπόν τότε τι γίνεται μετά από αυτό το περιστατικό του θανάτου του Αξαρλιάν; Το καλοκαίρι του ’92, τι έγινε, πώς αντέδρασε ο αδελφός σας;
Α.ΤΕΛΙΟΣ: Αρχίζει να παρουσιάζει κάποια προβλήματα κρίσης πανικού, τα οποία δημιουργούν και σωματικά προβλήματα. Σιγά – σιγά και συν τω χρόνω ασθενεί και παρουσιάζει και προβλήματα σωματικά. Αδυνατεί πλέον να σταθεί όρθιος. Ψάχνουμε για ρευματοειδή αρθρίτιδα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ως προς την Οργάνωση θέλω να μου πείτε.
Α.ΤΕΛΙΟΣ: Ειλικρινά δεν γνωρίζω, γιατί τότε δεν ήμουν κοινωνός του τι συνέβαινε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τι σας είπε;
Α.ΤΕΛΙΟΣ: Απολύτως τίποτα περί της Οργανώσεως. Ο αδελφός μου επειδή ο ίδιος είχε υποστεί το βαρύ αντίτιμο..
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Όταν μιλήσατε κύριε Τέλιο, όταν σας εξομολογήθηκε.
Α.ΤΕΛΙΟΣ: Μου είπε ο ίδιος ότι, αισθάνθηκε συντετριμμένος ότι η οδύνη τον κατέκλυσε δεν κατάφερνε πλέον?
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Και τι έκανε;
Α.ΤΕΛΙΟΣ: Φοβότανε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Και τι άλλο, αν έκανε κάτι.
Α.ΤΕΛΙΟΣ: Δεν έκανε τίποτα περαιτέρω, απ’ ότι ο ίδιος μου εξομολογήθηκε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Παρέμεινε στην Οργάνωση;
Α.ΤΕΛΙΟΣ: Δεν υπήρξε ποτέ μέλος της Οργάνωσης. Γνώριζε αυτούς τους ανθρώπους και απ’ ότι ξέρω από τον ίδιο, προσπάθησε με κάθε μέσο να τους πείσει να σταματήσουν.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αντέδρασε, τι ακριβώς;
Α.ΤΕΛΙΟΣ: Προσπάθησε να τους πείσει, χωρίς να γνωρίζω λεπτομέρειες.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Με ποιον κουβέντιαζε;
Α.ΤΕΛΙΟΣ: Δεν γνωρίζω αυτή τη λεπτομέρεια.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ή με ποιους;
Α.ΤΕΛΙΟΣ: Μ’ αυτούς που γνώριζε, γιατί φαντάζομαι ότι δεν γνώριζε τους πάντες, έναν δυο ανθρώπους γνώριζε. Και προσπάθησε να τους πείσει με πολιτικό λόγο.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ότι τι;
Α.ΤΕΛΙΟΣ: Είχε την πολιτική παιδεία ήδη, ώστε να αντιδράσει πολιτικά λέγοντας ότι, από πουθενά δεν προκύπτει πολιτικά, ότι μια τέτοια συμπεριφορά έχει ερείσματα, από τον χώρο μάλλον άκρας Αριστεράς στον οποίον ανήκε, δεν φαινόταν να συνηγορεί καμία θεωρία σ’ αυτού του είδους τη δράση. Προσπάθησε λοιπόν να αντιπαρατεθεί έτσι. Απ’ ότι φαίνεται όμως δεν θα μπορούσε να κάνει τίποτα άλλο.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εκείνοι πώς αντέδρασαν;
Α.ΤΕΛΙΟΣ: Ειλικρινά δεν το γνωρίζω. Προφανώς δεν επείσθησαν, προφανώς δεν τους έπεισε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τους είπε ότι εγώ φεύγω από την Οργάνωση.
Α.ΤΕΛΙΟΣ: Τους είπε από την πρώτη στιγμή, ότι εγώ εδώ δεν θέλω να είμαι, δεν μου κάνει δεν μου ταιριάζει.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Τέλιο κατανοώ πάρα πολλά πράγματα, όσα μπορώ εν πάση περιπτώσει. Και θέλω να κατανοήσω και τι έγινε. Γιατί και εμένα με ενδιαφέρει ο αδελφός σας αν είναι αθώος, να αποδοθεί αθώωση. Για κάποια πράξη ή για όλες, ή εν μέρει, δεν ξέρω. Το δικαστήριο τελικά βέβαια, εγώ μια εισήγηση θα κάνω στο δικαστήριο. Θέλετε να πείτε;
Α.ΤΕΛΙΟΣ: Αν θέλετε την γνώμη μου περί της αθωότητας φυσικά είναι αθώος ένας άνθρωπος?
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Γιατί είναι αθώος; Δηλαδή εάν πήγε και είπε σε κάποιο μέλος ότι δεν συμφωνώ μ’ αυτή τη δράση, αυτή η δράση δεν οδηγεί πουθενά, φθάνει αυτό;
Α.ΤΕΛΙΟΣ: Κύριε Εισαγγελεύ με όλο το σεβασμό, είχε να κάνει με μια Οργάνωση που σκότωνε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αυτό τι σημαίνει;
Α.ΤΕΛΙΟΣ: Αυτό σημαίνει ότι όποιος?
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ότι φοβότανε;
Α.ΤΕΛΙΟΣ: Φυσικά και φοβότανε, αυτό προσπαθώ να σας πω. Σας το είπα από την αρχή. Ο αδελφός μου φοβότανε. Και συνέχισε να φοβάται.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Είχε κάποιο λόγο, πέραν του ότι αυτή η Οργάνωση σκότωνε όπως λέτε;
Α.ΤΕΛΙΟΣ: Απ’ ότι φαίνεται το να γνωρίζεις τότε, κάποιους απ’ όσους συμμετέχουν σε μια Οργάνωση, ήταν ένας λόγος για να αισθάνεσαι ότι κινδυνεύει η ζωή σου. Φαντάζομαι επομένως ότι δικαίως φοβόταν. Και δικαίως η Οργάνωση θα προσπαθούσε να τον σταματήσει από το να μιλήσει. Θα ήθελε να προστατευθεί.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δεν έχω να σας πω τίποτα περισσότερο. Το δικαστήριο ακούει αυτά τα πράγματα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι αδελφός και πρέπει να σεβαστούμε. Και όπως ξέρετε και η Δικονομία όταν πρόκειται να προκύψει ευθύνη του αδελφού του και ο Ποινικός Κώδικας, τον αφήνει απέξω, μην τον βάλουμε εμείς μέσα. Ορίστε άλλες ερωτήσεις από της έδρας.
Ν.ΖΑΪΡΗΣ: Ποια Ακαδημία τελείωσε ο αδελφός σας και πού;
Α.ΤΕΛΙΟΣ: Την Παιδαγωγική Ακαδημία στη Θεσσαλονίκη.
Ν.ΖΑΪΡΗΣ: Ποιο έτος;
Α.ΤΕΛΙΟΣ: Ειλικρινά δεν το θυμάμαι αυτό.
Ν.ΖΑΪΡΗΣ: θυμάστε πότε διορίστηκε στο δημόσιο σα δάσκαλος;
Α.ΤΕΛΙΟΣ: Τα τελευταία έξι ή επτά χρόνια.
Ν.ΖΑΪΡΗΣ: Δηλαδή;
Α.ΤΕΛΙΟΣ: Το 1996, ’97 κάπου εκεί.
Ν.ΖΑΪΡΗΣ: Το χρονικό διάστημα ’88 –’89 έως ’92-’93 πού ζούσε;
Α.ΤΕΛΙΟΣ: Στη Θεσσαλονίκη.
Ν.ΖΑΪΡΗΣ: Στη συζήτηση αυτή που είπατε δυο μέρες πριν την παράδοσή του, σας απεκάλυψε πώς ενεπλάκη; Ποιοι λόγοι δηλαδή τον οδήγησαν να λάβει μέρος;
Α.ΤΕΛΙΟΣ: Αυτά που μου είπε συνοπτικά και επί τροχάδην είναι ότι, συναναστρέφονταν κάποιους ανθρώπους που κάποια στιγμή του αποκάλυψαν ότι είναι μέλη αυτής της Οργάνωσης. Στην αρχή το θεώρησε αστείο, κατόπιν βέβαια παρουσιάστηκαν κάποια τεκμήρια ότι είναι αλήθεια. Φυσικά από την πρώτη στιγμή θέλησε να τους πει ότι δεν θέλει καμία σχέση. Τους το είπε, αλλά ήταν μάλλον αργά, γιατί ήδη ήξερε.
Ν.ΖΑΪΡΗΣ: Στη συζήτηση που είχατε με τον αδελφό σας, σας αποκάλυψε και ονόματα;
Α.ΤΕΛΙΟΣ: Μου μίλησε τότε μόνο για τον κ. Χριστόδουλο Ξηρό, τον οποίο είχε γνωρίσει στην Ικαρία. Κατόπιν έμαθα από τη συνέντευξή του, ή από τις απολογίες δεν θυμάμαι από τι, ότι γνώριζε και άλλα δυο άτομα. Έμαθα ότι γνώριζε τον Σάββα Ξηρό και τον Βασίλη Τζωρτζάτο, για υπόλοιπους δεν μου είπε τότε.
Ν.ΖΑΪΡΗΣ: Αναφέρθηκε σε περισσότερες λεπτομέρειες της χρονολογικής σειράς της γνωριμίας τους;
Α.ΤΕΛΙΟΣ: Όχι δεν αναφέρθηκε. Για την ακρίβεια νομίζω ότι οι προανακριτικές του και οι ανακριτικές του καταθέσεις είναι πιο λεπτομερείς, όσον αφορά τα συγκεκριμένα περιστατικά. Γιατί μια εξομολόγηση δεν αναλύει πράγματα.
Ν.ΖΑΪΡΗΣ: Και μια τελευταία ερώτηση. Στο διάστημα από το ’88 – ’89 μέχρι το ’92, έκανε δρομολόγια ταξίδια προς Αθήνα ο αδελφός σας;
Α.ΤΕΛΙΟΣ: Έκανε κάποια σπάνια ταξίδια στις εξεταστικές περιόδους γιατί συνέχισε να φοιτά στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και κατέβαινε να δώσει εξετάσεις.
Ν.ΖΑΪΡΗΣ: Μόνο την περίοδο των εξετάσεων λέτε δηλαδή;
Α.ΤΕΛΙΟΣ: Ναι. Βέβαια όλο αυτό τον καιρό δεν διέμενε συνεχώς στη Θεσσαλονίκη. Διορίστηκε στη Κρήτη σε διάφορα μέρη.
Ν.ΖΑΪΡΗΣ: Στο διάστημα των εξετάσεών του στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, όσες μέρες έμεινε στην Αθήνα ξέρετε πού κατέλυε;
Α.ΤΕΛΙΟΣ: Σε κάποιο ξενοδοχείο, περαιτέρω δεν γνωρίζω, δεν φιλοξενούνταν απ’ ότι θυμάμαι.
Ν.ΖΑΪΡΗΣ: Ποιος τον βοηθούσε οικονομικά την περίοδο εκείνη των σπουδών του;
Α.ΤΕΛΙΟΣ: Οι γονείς. Επιπλέον εργαζόταν κατά καιρούς στη Θεσσαλονίκη. Και μαζί μου στο εργαστήριο χρυσοχοϊας που διατηρούσα τότε, εργαζότανε και σε διάφορες δουλειές για το μεροκάματο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς τι εργασία κάνετε;
Α.ΤΕΛΙΟΣ: Είμαι συντηρητής αρχαιοτήτων και έργων τέχνης.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Πρόεδρος έχει τον λόγο.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Συντηρητής δεν κατάλαβα;
Α.ΤΕΛΙΟΣ: Συντηρητής αρχαιοτήτων δούλευα για το Υπουργείο Πολιτισμού στο ¶γιο Όρος.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Είστε μικρότερος ή μεγαλύτερος;
Α.ΤΕΛΙΟΣ: Είμαι δυο χρόνια μικρότερος.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Το ψυχικό νόσημα για το οποίο μιλήσατε από πότε χρονολογικά μπορείτε να πείτε ότι παρουσιάστηκε, ή άρχισε να παρουσιάζεται, υπάρχουν γνωματεύσεις;
Α.ΤΕΛΙΟΣ: Οι πρώτες γνωματεύσεις μου φαίνεται ότι είναι το ’95, γιατί μέχρι τότε δεν ξέραμε αν τα προβλήματα αυτά τα προκαλεί κάτι άλλο. Έχουμε πιο πριν όμως γνωματεύσεις για άσθμα το οποίο τελικά ήταν ψυχολογικού μόνο περιεχομένου. Για ρευματικά και τέτοια πράγματα, μέχρι να εντοπιστεί πέρασε αρκετός καιρός.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Είπατε ακόμα σήμερα καταθέτοντας, ότι ζούσε μια αξιοπρεπή ζωή σύμφωνα με τα δικά του πιστεύω. Κατ’ εσάς ποια ήταν εκείνα τα δικά του πιστεύω, με τα οποία ζούσε μια αξιοπρεπή ζωή; Μπορείτε να μας πείτε για να το καταλάβουμε;
Α.ΤΕΛΙΟΣ: Βεβαίως και είναι ίσως και ο λόγος που τον υπερασπίζομαι περισσότερο από την συγγένεια εξ αίματος. Ο αδελφός μου πρέσβευε και πρεσβεύει, αυτό που κάποιος φίλος συγγραφέας είχε πει «η αρετή συμφέρει και συμφέρει στην καθημερινή ζωή›. Μας προσπορίζει έναν βίο καθόλα αξιοπρεπή και έντιμο.› Κατάφερε επομένως, αφού απεμπλάκη από την όποια εμπλοκή, να διεκπεραιώσει τις ηθικές αρχές του οι οποίες νομίζω ότι έχει γαλουχηθεί με τις ελληνικές αρχές. Γνωρίζει επακριβώς την αρχαία ελληνική γραμματεία είναι καλός γνώστης. Έχει και τις θρησκευτικές αναφορές που έχουν όλοι οι νεοέλληνες. Κατάφερε επομένως να επανέλθει εκεί από όπου κατάγεται.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Την εποχή ’89 - ’92 αν κατάλαβα καλά είπατε ότι έμενε Θεσσαλονίκη και ερχόταν στην Αθήνα τις περιόδους εκείνες, τότε ήταν δάσκαλος ή όχι;
Α.ΤΕΛΙΟΣ: Όχι δεν ήταν δάσκαλος τότε.
κ.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πήγε στρατιώτης;
Α.ΤΕΛΙΟΣ: Πήγε στρατιώτης το ’92 και φαίνεται ότι αυτό έγινε το σημείο που κατάφερε να απεμπλακεί. Μετά το στρατιωτικό κατάφερε να ξεκόψει κάθε σχέση.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Για κάποια καταλύματα που λέγεται, προκύπτει ότι χρησιμοποιούσε η Οργάνωση στη Θεσσαλονίκη. Ξέρετε αν ο αδελφός σας είχε κάποια σχέση με αυτά; Αν τα νοίκιαζε; Αν τα επισκεπτόταν; Αν είχε κλειδιά, αν έδινε κλειδιά;
Α. ΤΕΛΙΟΣ: Δεν θυμάμαι επ’ ακριβώς τι μου έχει πει γι’ αυτό, πάντως μου μίλησε για κάποια σπίτια στη Θεσσαλονίκη. Τι ακριβώς σχέση είχε με αυτά, δεν θυμάμαι.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν κατάλαβα, αν σας είπε εσάς πότε έμαθε για την Οργάνωση 17Ν. Είπατε ότι γνώρισε τον κ. Χριστόδουλο Ξηρό στην Ικαρία και ακόμη αναφέρατε τα ονόματα Σάββα Ξηρό και Τζωρτζάτο. Αυτά κατάλαβα εγώ. Αλλά αν κάποιος και πότε αν το είπε σε εσάς, δυο μέρες πριν παραδοθεί –εκεί εγώ επικεντρώνω- εκείνοι για τους οποίους μιλήσατε του μίλησαν, ή κάποιοι άλλοι; Αν σας είπε, αν θυμάστε.
Α. ΤΕΛΙΟΣ: Μου είπε ότι αυτούς γνώριζε. Δεν γνώριζε άλλους. Γνώριζε κάποια λίγα άτομα, δεν θυμάμαι ποια επ’ επακριβώς.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτά τα άτομα ήταν κι αυτά μέλη της 17Ν δηλαδή;
Α. ΤΕΛΙΟΣ: Του συστήθηκαν ως μέλη της 17Ν. Με αυτούς είχε μια συναναστροφή.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δηλαδή συγγνώμη γνωριζόμαστε στην παραλία, ή σε κάποια καφετέρια «καλημέρα λέγομαι τάδε και είμαι μέλος της 17Ν χαίρω πολύ›;
Α. ΤΕΛΙΟΣ: Φαίνεται ότι είχε μια συναναστροφή και μάλιστα ότι είχαν κάποιες πολιτικές συζητήσεις στην ηλικία των 20 – 22 χρονών ο αδελφός μου τότε και κάποιες πολιτικές αναζητήσεις. Κάποια στιγμή του αποκαλύπτονται αυθορμήτως -και ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί το έκαναν αυτό- με αποτέλεσμα την άμεση αντίδραση του αδελφού μου, που προσπάθησε να φύγει θεωρώντας το αστείο. Όταν πείστηκε προσπάθησε να διαφύγει με ένα σωρό αντιρρήσεις, που από ό,τι φαίνεται τον έκαναν μη φερέγγυο γι’ αυτούς τους ανθρώπους.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τι τον έκαναν;
Α. ΤΕΛΙΟΣ: Τον έκαναν να μην είναι φερέγγυος γι’ αυτούς τους ανθρώπους με αποτέλεσμα να χρειαστεί να τον βοηθήσουν στο να συνηγορήσει με κάθε τρόπο.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Όταν σας έκανα προηγούμενα την ερώτηση ότι προσπαθούσε να έχει μια συμμετοχή σύμφωνα με τα πιστεύω του, νόμιζα προς στιγμήν ότι το συνδυάσατε με τα πιστεύω αυτά που τώρα μας μιλάτε. Ήταν άλλα πιστεύω εκείνα;
Α. ΤΕΛΙΟΣ: Σε κάθε περίπτωση κάθε έντιμος άνθρωπος στην ηλικία των 20 χρονών, οφείλει να ξανακοιτάξει αυτό που ζει και να πάρει μια νέα θέση και εγώ το έχω κάνει και όλοι μας. Σε αυτή την αναζήτηση κατέληξε εγκαίρως ότι δεν μπορεί να εξοριστεί ο άνθρωπος ως κέντρο από αυτό.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δηλαδή σας είπε εάν και σε ποιες συγκεκριμένες πράξεις που του αποδίδει η κατηγορία, εάν σε αυτές τις πράξεις όταν μετείχε γνώριζε ότι τα άλλα πρόσωπα ήταν μέλη της 17Ν ή από κάποια στιγμή και μετά π.χ. μπορεί στην πρώτη ενέργεια, στη δεύτερη ενέργεια να μην μετείχε, να μην ήξερε και μετά κάποια στιγμή του είπαν «άκου εδώ...›.
Α. ΤΕΛΙΟΣ: Όχι αυτό είναι σαφές πριν συμμετάσχει οπουδήποτε, του δηλώθηκαν οι ίδιοι.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πριν συμμετάσχει;
Α. ΤΕΛΙΟΣ: Πριν συμμετάσχει. Του δηλώθηκαν ως μέλη της 17Ν. Πριν παρασταθεί οπουδήποτε.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν έχω άλλη ερώτηση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Μαρκής έχει τον λόγο.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Εξ αιτίας ποίου συμβάντος ο αδελφός σας, σας εξομολογήθηκε όσα μας περιγράφετε δυο μέρες πριν την παράδοσή του στην Αστυνομία;
Α. ΤΕΛΙΟΣ: Είχε αποφασίσει να λύσει τη σιωπή του και πάνω από όλα την έλυσε σε εμένα. Είναι δική μου εκτίμηση, φαντάζομαι επειδή είδε τους ανθρώπους που γνώριζε, να έχουν συλληφθεί ήδη.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Αυτός λοιπόν ήταν ο λόγος. Είδε ότι έχει αρχίσει το ξήλωμα λίγο – λίγο.
Α. ΤΕΛΙΟΣ: Φαντάζομαι ότι αισθάνθηκε ασφαλής.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Πείτε μου, αν αυτή τη συζήτηση μαζί σας την είχε κάνει πριν 10 χρόνια τι θα τον συμβουλεύατε;
Α. ΤΕΛΙΟΣ: Ειλικρινά δεν θα τολμούσα να του ζητήσω να γίνει ήρωας. Γιατί δεν ξέρω αν κι εγώ στη θέση του πριν από 10 χρόνια, θα τολμούσα να μιλήσω.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Θέλω να σας ρωτήσω κάτι πιο συγκεκριμένο. Είπατε συνολικά ότι αυτά που μου εξομολογήθηκε ο αδελφός μου ξέρω ότι είναι αυτά που είπε τελικά και στις Αρχές. Εγώ θέλω να σας ρωτήσω πιο συγκεκριμένα γιατί αρχίσατε να λέτε κάτι και σταματήσατε. Είπατε δηλαδή ότι εξέφρασε κάποιες αντιρρήσεις και κάποιες επιφυλάξεις. Η αντίδραση των μελών –εγώ δεν θα μιλήσω σε αυτό το στάδιο τουλάχιστον για πρόσωπα- στους οποίους εξέφρασε αυτές τις αντιρρήσεις, ποια ήταν;
Α. ΤΕΛΙΟΣ: Φαίνεται ότι μάλλον απειλήθηκε. Γιατί αντίρρηση σε κάτι τέτοιο, σημαίνει κίνδυνος. Φαίνεται ότι μπροστά στην εμβρίθεια των πολιτικών ερωτημάτων, οδηγήθηκε κάπου όπου κάποιοι προσπάθησαν να τον πείσουν δια λόγου, χωρίς βέβαια να το καταφέρουν.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Αυτό ήθελα. Γιατί θυμάμαι ότι το έχει πει ο αδελφός σας και ήθελα να δω αν το είχε πει και σε εσάς.
Α. ΤΕΛΙΟΣ: Ναι μου το είπε.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Ότι οδηγήθηκε από πιο κάτω σε ανώτερο κλιμάκιο προφανώς.
Α. ΤΕΛΙΟΣ: Δεν το έθεσε έτσι. Από κάποιους που θα ήταν ικανοί να τον πείσουν.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Να τον πείσουν για την ορθότητα της τακτικής που υπάρχει. Πήγε;
Α. ΤΕΛΙΟΣ: Πήγε.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Έγινε αυτή η συνάντηση;
Α. ΤΕΛΙΟΣ: Έγινε αυτή η συνάντηση.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Ο αδελφός σας, σας αποκάλυψε ποια πρόσωπα ήταν αυτά;
Α. ΤΕΛΙΟΣ: Ο αδελφός μου δεν μου αποκάλυψε γιατί δεν γνώριζε. Φαίνεται ότι εκεί φορούσαν όλοι κουκούλα.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Θα δούμε τι θα μας πει και ο ίδιος. Δεν θέλω τίποτα άλλο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Παπαηλιού έχει τον λόγο.
κ.ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Στη φράση που σας είπε ο αδελφός σας, τι του είπατε;
Α. ΤΕΛΙΟΣ: Διάφορες φράσεις μου είπε τότε, ότι τον απειλούσαν με απόλυση, ότι δεν τελειώνουμε με αυτόν και τις αντιρρήσεις του.
κ.ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ: Στην έννοια απόλυση τι έννοια δίνετε;
Α. ΤΕΛΙΟΣ: Η απόλυση σήμαινε απειλή θανάτου και μάλιστα αναφέρθηκαν όχι μόνο στον ίδιο αλλά και στο συγγενικό του περιβάλλον.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Απώλεια ζωής δηλαδή.
Ο κ. Ζαϊρης έχει τον λόγο.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Ο αδελφός γνώριζε τη χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή;
Α. ΤΕΛΙΟΣ: Ο αδελφός μου κάποια στιγμή διδάσκει τη χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Χρονολογικά μπορείτε να πείτε πότε άρχισε να μαθαίνει;
Α. ΤΕΛΙΟΣ: Μάλλον δεν μπορώ να θυμηθώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Πρωτέκδικος έχει τον λόγο.
Ν. ΠΡΩΤΕΚΔΙΚΟΣ: Έχω τρεις ερωτήσεις. Η πρώτη: υπήρχε κάποιο άλλο πρόβλημα υγείας σοβαρό με τον αδελφό σας ορθοπεδικό;
Α. ΤΕΛΙΟΣ: Βεβαιότητα ναι και αναφέρομαι πάλι στη νύχτα που κατηγορείται ότι συμμετείχε στο Συκούριο. Υπήρχε κάποιο πρόβλημα στο γόνατό του εκείνη την εποχή που τον καθιστούσε ανίκανο να κουβαλήσει οτιδήποτε. Το γόνατό του μετά εγχειρίστηκε, νομίζω μετά από κάποιους μήνες, ένα δυο μήνες.
Ν. ΠΡΩΤΕΚΔΙΚΟΣ: Δεύτερη ερώτηση: Ο αδελφός σας γνωρίζει τη χρήση όπλων ή να κατασκευάζει και να χειρίζεται εκρηκτικά;
Α. ΤΕΛΙΟΣ: Θα με εξέπληττε κάτι τέτοιο. Ο αδελφός μου απεχθάνεται και αποστρέφεται τα όπλα.
Ν. ΠΡΩΤΕΚΔΙΚΟΣ: Τρίτη ερώτηση: Υπάρχουν έγγραφα στη δικογραφία που θα πιστοποιηθούν και θα αναγνωστούν, ο αδελφός σας νοσηλεύτηκε κάποια στιγμή στη Θεσσαλονίκη στο ψυχιατρικό τμήμα. Υπήρξε κάποια ιδιαίτερη παράκληση των γιατρών για παρουσία συγγενικών προσώπων;
Α. ΤΕΛΙΟΣ: Ναι θυμάμαι ότι έμεινε περίπου 12 ημέρες εκεί και μου ζήτησαν οι ίδιοι οι γιατροί να παραμείνω όλο το 24ωρο όλες αυτές τις ημέρες δίπλα του, γιατί η νόσος του προέβλεπε πιθανότητα αυτοκτονίας και συνεχίζει να προβλέπει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είχε αυτοκαταστροφικές διαθέσεις.
Ο κ. Παρασκευόπουλος.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε μάρτυς σας ρώτησε ο κ. Πρόεδρος και είπατε ότι με τη λέξη «απόλυση› ότι εννοούσαν απειλή θανάτου. Ήταν μια απειλή δηλαδή εάν απολυθείς, αυτό εννοούμε. Ρωτώ -επειδή αναφέρθηκε στο όνομα του από εμένα υπερασπιζόμενου κ. Τζωρτζάτου- αυτού του είδους η απειλή μήπως εκτοξεύτηκε ή ειπώθηκε –για να το πω πιο απαλά- από τον κ. Τζωρτζάτο ή όχι;
Α. ΤΕΛΙΟΣ: Δεν το γνωρίζω.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Επειδή κ. Πρόεδρε αναφέρθηκε ένα όνομα και θα πρέπει να το διευκρινίσουμε. Αποκλείεται να το είπε ο κ. Τζωρτζάτος αυτό.
Α. ΤΕΛΙΟΣ: Δεν το γνωρίζω. Ας περιμένουμε να μας τα πει ο ίδιος ο αδελφός μου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο ίδιος θα πει για το απολυτήριο!
Ο κ. Καρύδης έχει τον λόγο.
Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: Είναι πιθανό ή δυνατό ο φόβος που δεν αμφιβάλλω ότι ο ίδιος το βίωνε για τη ζωή του να οφείλεται σε κάποια κρίση πανικού, ή σε εμμονές καταδίωξης που από όλη τη διαδικασία προέκυψαν ότι πολλοί πρώιμα είχαν εμφανιστεί στον αδελφό σας. Δηλαδή να θεωρεί ότι όντως συνέβαινε, αλλά να μην ήταν αυτό και η πραγματικότητα.
Α. ΤΕΛΙΟΣ: Αν θέλετε τη δική μου εκτίμηση θα μπορούσε να είναι έτσι, νομίζω όμως ότι δεν είναι πολύ μακριά από την πραγματικότητα, εφόσον είχε να κάνει με την αυτοπροστασία μιας Οργάνωσης συγκεκριμένης.
Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: Καλά, ας μην εμπλακούμε σε αυτό. Είναι αξιολογική κρίση αυτό. Θα μπορούσα να πω το αντίθετο, ότι τέτοιου είδους Οργανώσεις δεν χρησιμοποιούν τέτοια μέσα διότι είναι συνειδητοί... Αλλά μην πάμε εκεί. Ήθελα απλώς την εκτίμησή σας αν ήταν πιθανό να οφείλεται σε αυτό το ψυχικό νόσημα που ήδη έχει αρχίσει να εγκαθίσταται μια τέτοια ιδέα.
Α. ΤΕΛΙΟΣ: Σαφώς θα μπορούσε να υπερβάλλει λόγω της ψυχικής του νόσου.
Β. ΚΑΡΥΔΗΣ: Καλώς, ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να πάτε στο καλό.
Στο σημείο αυτό αναγιγνώσκεται:
1. Έκθεση αυτοψίας, έρευνας και κατάσχεσης σε οικία
2. Κατάλογος πειστηρίων που βρέθηκαν στο κτίριο της οδού Πάτμου
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Νομίζω στο σημείο τούτο όπως οφείλω, διότι έχετε λάβει απόφαση και τη σέβομαι, διακόπτει το Δικαστήριο για αύριο το πρωί 9 η ώρα. Θα τελειώσουμε τούτο εδώ και όποιος μάρτυρας. Θέλω τους μάρτυρες Υπεράσπισης να έρθουν του καταλόγου. Του Ανέστη Παπαναστασίου θα έρθουν μας είπαν μετά τη διακοπή.
Επομένως όποιος έρθει Υπεράσπιση θα τον εξετάσουμε το πρωί.
