Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Κύριε μάρτυς, επειδή φαίνεται εδώ ότι μερικές φορές πρέπει να υπερασπιζόμαστε και την ελληνική γλώσσα, γνωρίζετε να μας πείτε την έννοια της αυτοχρηματοδότησης;
Κ. ΚΟΥΝΕΝΑΚΗΣ: Εννοώ την αυτοχρηματοδότηση σαν την χρηματοδότηση με την ίδια δράση και όχι με τις εισφορές κάποιων τρίτων.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Εσείς που παρακολουθείτε γιατί εγώ τουλάχιστον βλέπω τόσο τα κονδύλια της ΕΟΚ αλλά και αυτοχρηματοδότηση....
Κ. ΚΟΥΝΕΝΑΚΗΣ: Όχι, το εννοώ σε εντελώς διαφορετική βάση. Εννοώ ότι κάποιοι πολιτικοί οργανισμοί μπορούν να χρηματοδοτούνται είτε με τις χρηματικές εισφορές κάποιων τρίτων για παράδειγμα του κράτους ή των πολιτών.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Δηλαδή αν τα χρήματα είναι ξένα πάλι αυτοχρηματοδότηση είναι; Αν τα χρήματα με τα οποία χρηματοδοτούνται ....
Κ. ΚΟΥΝΕΝΑΚΗΣ: Να σας απαντήσω, είναι πεντακάθαρο αυτό που λέω. Δεν ξέρω υπάρχει κάποια ασάφεια; Εννοώ την χρηματοδότηση με ίδια πράξη, με πράξεις των ιδίων. Όχι σαν δωρεά κάποιου τρίτου όπως το κράτος, όπως οι πολίτες, όπως διάφορες άλλες εισφορές.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Στα πλαίσια των αναλογιών. Εγώ παρακολούθησα την συλλογιστική σας που προσπαθήσατε να διαβλέψετε πολιτικά κίνητρα στα πλαίσια των μεγαλυτέρων εγκλημάτων που θα αποτρεπόντουσαν εάν κάποιοι δολοφονηθέντες συνέχιζαν να είναι στη ζωή ή εάν έγιναν από ευγενείς στόχους και ευγενείς σκοπούς κάποιες από τις πράξεις αυτές, εγώ θέλω να σας ρωτήσω διότι εδώ υπερασπίζομαι την μνήμη και την οικογένεια ενός χωριατόπαιδου 27 χρόνων που ήρθε με μισό παπούτσι και μπήκε στην Ελληνική Αστυνομία και δολοφονήθηκε εν ψυχρώ κατά την διάρκεια μιας ληστείας για την οποία μάλιστα η συγκεκριμένη Οργάνωση δεν είχε το σθένος να την αναλάβει και δεν έβγαλε ούτε καν προκήρυξη.
Σας ρωτώ εγώ ποιο πολιτικό κίνητρο, ποια υπηρεσία ανατροπής καθεστώτος υπήρξε στην εν ψυχρώ δολοφονία ενός φτωχόπαιδου που ήρθε να πάρει ένα μεροκάματο από την Ελληνική Αστυνομία και τί εγκλήματα θα έκανε αυτός εάν εξακολουθούσε να διαβιώνει και γλίτωνε τον θάνατο;
Κ. ΚΟΥΝΕΝΑΚΗΣ: Να σας απαντήσω. Είπα και στον προηγούμενο κύριο ότι δεν προσπαθώ ακριβώς, άλλωστε δεν είναι δουλειά μου σε αυτή την αίθουσα να το κάνω εγώ, να βρω αναλογία σε κάθε μία από τις πράξεις του κατηγορητηρίου εξεταζόμενος κάτω από το πρίσμα το οποίο σας παρουσίασα πριν. Αυτό που προσπάθησα να εξηγήσω είναι πώς υπάρχουν αναλογίες και μόνο αναλογίες ακριβώς σε αυτά τα δύο επίπεδα. Το ευρύτερο κοινωνικό που μόνο σε ένα συνολικό φόντο μπορεί να δικαιώσει ηθικά την σύσταση μιας τέτοιας Οργάνωσης και από κει και πέρα στο ατομικό βίωμα καθενός ξεχωριστά με τον τρόπο τον ειδικό που το βιώνει, μόνο σε επίπεδο αναλογιών.
Σε επίπεδο τώρα κάθε περίπτωσης ξεχωριστής, τετελεσμένης προφανώς όλοι θλίβονται με το θάνατο οικείων προσώπων και με το θάνατο ανθρώπων οι οποίοι ενδεχομένως να θεωρούν τους εαυτούς τους ως μη φταίχτες. ¶λλωστε αυτή η διαδικασία είναι η ίδια η πορεία της ανθρώπινης ιστορίας.
κ. ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΗΣ: Κύριε μάρτυς, στην δική σας αξιολογική ηθική όπως μας αναπτύξατε στο ακροατήριο αυτό μπορείτε να μου πείτε η ανθρώπινη ζωή πού βρίσκεται;
Κ. ΚΟΥΝΕΝΑΚΗΣ: Προφανώς η ανθρώπινη ζωή είναι το υπέρτατο αγαθό. Ωστόσο όχι σε μία μεταφυσική κατάσταση μιας ιδανικής ανθρώπινης κοινωνίας αλλά μιας κοινωνίας που κατά την γνώμη μου διέπεται από ταξικούς σπαραγμούς και μιας κοινωνίας τελικά η οποία είναι άδικη, καταπιεστική και επιτρέψτε μου και βάρβαρη, που η ύπαρξή της απαξιώνει την ανθρώπινη ζωή καθημερινά. Το ξεπέρασμα αυτής της κοινωνίας, η αντικατάστασή της με ένα δικαιότερο πολιτισμό και ένα δικαιότερο καθεστώς είναι ο στόχος, είναι ο σκοπός που υποτάσσεται ακόμη και η ίδια η ατομικότητα κατά το δικό μου αξιολογικό σύστημα.
κ. ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΗΣ: Στα παραδείγματα τα οποία και ο κ. Ευαγγελάτος ο συνάδελφός μου σας ανέπτυξε δηλαδή για το ζήτημα με τον Παπαδόπουλο ή με τον Χίτλερ εκεί μιλούσαμε για κάποια καθεστώτα αν θέλετε απολυταρχικά και δη συγκεντρωτικά. Σε μία Κοινοβουλευτική Δημοκρατία όπως είναι η δική μας μπορείτε να μου πείτε κάποια χτυπήματα εναντίον προσώπων που πιστεύετε ότι σοβαρά μπορούσαν να έχουν κάποια τέτοια αποτελέσματα;
Κ. ΚΟΥΝΕΝΑΚΗΣ: Δεν υπερασπίστηκα κάτι τέτοιο, ούτε το ισχυρίστηκα. Για όνομα του Θεού. Απαντώντας κ. Πρόεδρε στην ερώτηση μου τέθηκε στην Κοινοβουλευτική Δημοκρατία πιστεύω ότι δεν σταματά η ταξική πάλη και διαπράττονται βάρβαρα, εξαιρετικά βάρβαρα εγκλήματα τα οποία φυσικά εμπίπτουν σε όλη αυτή την ιστορία.
Ωστόσο δεν ισχυρίστηκα κάτι τέτοιο. Το παράδειγμα που σας ανέφερα πριν με έναν πόλεμο που άφησε πίσω του εκατοντάδες αμάχους νεκρούς και υπάρχουν φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί σε αυτόν τον πόλεμο νομίζω είναι ένα βάρβαρο έγκλημα το οποίο τελείται σε καθεστώς απόλυτης Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας. Παραδειγματικά λέω.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, θέλουμε να παραδώσουμε στο Δικαστήριό σας ορισμένα έγγραφα αναγνωστέα. Είναι δύο εφημερίδες στις οποίες δημοσιεύονται οι φωτογραφίες που πήρε κάποιος παρανόμως στο νοσοκομείο ΤΖΑΝΕΙΟ του κ. Σάββα Ξηρού για τις οποίες έχουν γίνει και κάποιες διώξεις. Η συνέντευξη του Εισαγγελέα του κ. Διώτη είναι μία συνέντευξη του καθηγητή Ρούσσου ο οποίος δεν θα έρθει. Έχει δώσει μία συνέντευξη που λέει κάποια χρήσιμα πράγματα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα την διαβάσουμε.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Μία συνέντευξη του Καθηγητή και Υπουργού Υγείας κ. Στεφανή σχετικά με τις συνθήκες υπό τις οποίες διεξήχθη η ανάκριση. Καταλαβαίνετε ότι εμείς έγγραφα έχουμε την δυνατότητα να προσκομίζουμε μόνο από τους εκ των πραγμάτων δικονομικά σας το πούμε αντιπάλους μας. Δεν έχουμε πρόσβαση σε άλλα έγγραφα. Ο οποίος λέει ότι το μόνο ελαφρυντικό για όσα είπε ο κ. Σάββας Ξηρός είναι η ψυχολογική του κατάσταση σε μια ορισμένη περίοδο ήταν τέτοια που να μην αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα και το λέει αυτό ο Υπουργός Υγείας.
Έχουμε το ένταλμα συλλήψεως του κ. Σάββα Ξηρού το οποίο εξεδόθη 31 Ιουλίου και κατόρθωσε η αστυνομική αρχή να τον βρει στις 7 Αυγούστου όταν και ο τελευταίος Έλληνας γνώριζε που είναι ο κ. Σάββας Ξηρός, ότι βέβαια έχει συλληφθεί στην ουσία. Το ένταλμα εξεδόθη 31 Ιουλίου και συνελήφθη 7 Αυγούστου στο νοσοκομείο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ. Επίσης η Διεθνής Αμνηστία σε αυτό το ετήσιο δελτίο το οποίο βγάζει για όλες τις χώρες του κόσμου αναφέρεται στην παρούσα υπόθεση και τις συνθήκες κράτησης του κ. Σάββα Ξηρού. Το έχουμε και στο αγγλικό κείμενο και στο ελληνικό.
Τέλος επειδή είδαμε μία δυσκαμψία σε αυτό το ερώτημα το οποίο είχαμε θέσει από την πλευρά του κ. Εισαγγελέως ως προς το θέμα της εξετάσεως του DNA του κ. Σάββα Ξηρού, μάλλον μία έλλειψη προθυμίας να μας χορηγηθούν κάποια στοιχεία, κατορθώσαμε να τα βρούμε εμείς και από τα οποία προκύπτει ότι, για να δούμε και πόσο ο σεβασμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας υπάρχει, κατά πόσο τηρούνται ακόμα και αυτοί οι νόμοι, ο τρομονόμος ο 2928 τηρούνται και αν έχουν ένα σεβασμό στην απόφαση του Δικαστικού Συμβουλίου που χρειάζεται για να γίνει αυτή η διασταύρωση.
30 του μηνός ο Στρατηγός Σύρος παραγγέλνει στον ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ να πάρουν 2 έως 5 κυβικά εκατοστά αίματος να του τα στείλουν. Αυθημερόν τα παραλαμβάνει. Υπάρχει μία γιατρός η οποία παίρνει αίμα από τον κ. Σάββα Ξηρό, το στέλνει και γίνεται αυτομάτως, γι αυτό το λόγο για να γίνει η εξέταση DNA και την ίδια μέρα σχεδόν ολοκληρώνεται αυτή η διαδικασία, δηλαδή 1-2 μέρες μετά την έκρηξη της βόμβας στα χέρια του κ. Σάββα Ξηρού.
Αυτά για να δούμε κατά πόσο τηρούνται από τις Διωκτικές Αρχές και κάποιοι νόμοι και κάποιες διαδικασίες και κατά πόσο σέβονται αυτούς ακριβώς τους νόμους που ψηφίστηκαν. Μιλάω και για το νόμο για την προστασία των προσωπικών δεδομένων και όλα αυτά. Αυτά τα καταθέτουμε. Θέλουμε να αναγνωσθούν. Όχι ότι είναι κρίσιμα για την κρίση σας, αλλά είναι κρίσιμα για τον τρόπο με τον οποίο διεξήχθη η προδικασία και το τί συνέβη αυτό το χρονικό διάστημα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πολύ ευχαρίστως να τα διαβάσουμε. Όλοι θα πάρετε αντίγραφα.
Ο κ. Παπαδάκης έχει το λόγο.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Κύριε μάρτυρα, αναφερθήκατε κι εσείς και μάλιστα με έναν αρκετά συγκεκριμένο και παραστατικό τρόπο στην κοινωνική ανοχή των πράξεων της 17Ν. Χρησιμοποιήσατε μάλιστα και μία αρκετά σαφή φράση. Είπατε ότι ο κόσμος βιώνοντας καθημερινά τις κοινωνικές αδικίες τις οποίες δεν μπορούσε να δώσει λύση...
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μην τα επαναλαμβάνετε. Αν έχετε ερώτηση. Τον άνθρωπο τον είδατε πόσο συγκροτημένος είναι, τί συνεκτικό λόγο είχε ανεξάρτητα αν τα δεχόμαστε εμείς ή όχι. Ερώτηση ευθεία.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Θα ήθελα να ρωτήσω εάν αυτό το συμπέρασμα το εξαγάγατε κατ’ εκτίμηση ή το εξαγάγατε ακούγοντας σε συζητήσεις δημόσιες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το είπε. «Ακούω και πηγαίνω και στην επαρχία και στα καφενεία›. Απήντησε σε αυτό. Μην απαντάτε πάλι.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Πιστεύετε ότι αυτή η έκφραση της κοινωνικής ανοχής γινόταν γνωστή και στα μέλη της Οργάνωσης, την λάμβαναν υπόψη τους, τους ενδιέφερε δηλαδή αν η κοινωνία αποδέχεται αυτά που κάνουν; Πίστευαν τί πάνω σε αυτό;
Κ. ΚΟΥΝΕΝΑΚΗΣ: Προφανώς δεν μπορώ να έχω ιδία αντίληψη πάνω στο θέμα. Ωστόσο στο βαθμό που οι ίδιοι λειτουργούσαν μέσα στην κοινωνία σε προσωπικό επίπεδο εννοώ, σίγουρα ήταν οπωσδήποτε δέκτες και αυτής της αντίληψης. Φαντάζομαι ότι μπορούσαν να βρουν στις κοινωνικές τους συναναστροφές.....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Απλώς φαντάζεστε. Δεν μας χρειάζεται το τί φαντάζεστε.
Κ. ΚΟΥΝΕΝΑΚΗΣ: Δεν μπορώ να έχω ιδίαν άποψη κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είχαν κόσμο και τα μάθαιναν αρκεί να υπήρχε τέτοιο. Αυτό που μας λέει μας αρκεί.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Έπαιζε ρόλο στην διαμόρφωση των επιλογών τους η αίσθηση που είχαν για το αν ....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πού να ξέρει; Ήταν μέσα;
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Με συγχωρείτε, πολιτική εκτίμηση εκφράζει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶μα ήταν μέσα στην Οργάνωση να μας το πει.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Δεν ήταν μέσα στην Οργάνωση. Την εκτίμησή του. Έτσι κι αλλιώς είναι μάρτυρας που καταθέτει εκτιμήσεις.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν την θέλω εγώ αυτή την εκτίμηση. Δεν μου χρειάζεται.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Έχει σημασία για τα κίνητρα. Η ερώτηση εν πάση περιπτώσει είναι αυτή: εάν έπαιζε ρόλο στην διαμόρφωση των επιλογών της 17Ν, η αίσθηση που είχατε για την αποδοχή του κόσμου ή όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αν το ξέρετε ή δεν το ξέρετε θα ρωτήσετε, αλλιώς μην το πείτε καθόλου.
Κ. ΚΟΥΝΕΝΑΚΗΣ: Απλά διαβάζοντας τις προκηρύξεις και παρακολουθώντας την πορεία της δράσης αυτής της Οργάνωσης πιστεύω πως χωρίς μία ευρύτερη κοινωνική αποδοχή ενδεχομένως θα είχε σταματήσει την δράση ή τέλος πάντων θα την είχε υποτονίσει αρκετά νωρίτερα. Η εξακολούθηση της δράσης της έχει να κάνει με μία κοινωνική αποδοχή η οποία ήταν διάχυτη, τουλάχιστον έτσι όπως την αντιλαμβάνονταν οι ίδιοι.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Κύριε μάρτυρα, διαπιστώσατε από την περίοδο των συλλήψεων του κ. Σάββα Ξηρού και των επομένων να καταβάλετε κάποια προπαγανδιστική προσπάθεια η εικόνα αυτών των ανθρώπων να εμφανιστεί στα ΜΜΕ και στον κόσμο ως εικόνα ανθρώπων ηθικά απαξιωμένων, κλεφτοκοτάδων που ενεργούν για ίδιο όφελος; Τί διαπίστωση έχετε κάνει και πώς την αξιολογείτε;
Κ. ΚΟΥΝΕΝΑΚΗΣ: Το θεωρώ αυτό ένα πάρα πολύ σημαντικό θέμα που είπατε. Θα σας πω ένα πραγματικό περιστατικό που μου έτυχε και προσωπικά με συγκλόνισε. Τους κατηγορουμένους δεν τους ξέρω προσωπικά παρ’ εκτός από μόνο δύο, τον κ. Γιάννη Σερίφη και τον κ. Θεολόγο Ψαραδέλλη. Τους είχα γνωρίσει μέσα από κοινές πολιτικές δραστηριότητες.
Η εικόνα που είχα είναι αυτή που είχε όλος ο Ελληνικός λαός για τους υπόλοιπους εννοώ από τα ΜΜΕ και από τον Τύπο. Πραγματικά κλονίστηκα όταν κάποια στιγμή σε ένα επαγγελματικό μου ταξίδι στην Ικαρία ήρθα σε καθημερινή επαφή με έναν κόσμο που γνώριζε προσωπικά τον κ. Χριστόδουλο Ξηρό χωρίς εγώ να τον έχω γνωρίσει ποτέ προσωπικά. Μου έκανε φοβερή εντύπωση η τεράστια διαφορά ανάμεσα στην εικόνα που παρουσίαζαν και προσπαθούσαν να πείσουν τον Ελληνικό λαό για την προσωπικότητα πια ενός ανθρώπου ο οποίος είναι με πολύ ταπεινά κίνητρα, άκομψος κλπ με την πραγματική εικόνα που είχαν όσοι τον γνώριζαν προσωπικά.
Μπορώ να καταθέσω μάλιστα ότι ήταν τόση η αγανάκτηση των συγχωριανών του, του περίγυρού του απέναντι σε αυτήν την εικόνα που πραγματικά εντυπωσιάστηκα. Μια και ανέφερα ωστόσο και τους δύο τους οποίους τους γνωρίζω, δεν μπορώ να σας βοηθήσω πραγματικά πάρα πολύ στο Δικαστήριο. Θα ήθελα όμως να τονίσω μόνο ένα πράγμα αν μου επιτρέπετε.
Τον κ. Θεολόγο Ψαραδέλλη τον γνώριζα χωρίς να έχω στενή προσωπική σχέση αρκετό καιρό μέσα από κοινές πολιτικές δραστηριότητες. Έχουμε συζητήσει πολιτικά αρκετές φορές όχι οι δυο μας αλλά σε πλαίσια μεγαλύτερα και σε συζητήσεις που ωστόσο έπαιρνε το λόγο και θεωρώ πραγματικά αδιανόητο με τις συγκεκριμένες πολιτικές πεποιθήσεις να κατηγορείται σύμφωνα με το κατηγορητήριο για συμμετοχή στην 17Ν. Το ίδιο ακριβώς θα έλεγα και για τον κ. Γιάννη Σερίφη τον οποίο τον γνώριζα λιγότερο.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Η ερώτησή μου ωστόσο ήταν γενικότερη πέρα από τα πρόσωπα αυτά που αναφέρατε ή και από οτιδήποτε άλλο. Εάν δηλαδή καταβλήθηκε προπαγανδιστική προσπάθεια συντονισμένη με σκοπό την ανατροπή αυτής της κοινωνικής ανοχής στην οποία αναφερθήκατε πριν κι αν πέτυχε αυτή η προσπάθεια και κυρίως με ποια μέσα εκφράστηκε η προσπάθεια αυτή;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πώς την χαρακτηρίζετε ότι είναι προπαγανδιστική προσπάθεια και δεν είναι αντικειμενικές απόψεις των δημοσιογράφων; Πέστε μου αυτή την ειδοποιόν διαφορά πότε την συνάγετε; Για να ξέρω και να έχει κάποια αξία.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Πολύ ωραία ερώτηση. Αν είναι αντικειμενική ή όχι η προπαγανδιστική η προσπάθεια;
Κ. ΚΟΥΝΕΝΑΚΗΣ: Στην πορεία σας είπα κι εγώ ο ίδιος ο οποίος δεν είχα τύχει να έχω προσωπική γνώση για τον καθένα ότι είχα σχηματίσει ακριβώς την αντίληψη που προσπαθούσαν να διοχετεύσουν τα μαζικά μέσα ενημέρωσης. Στην διαδικασία όμως, στην εξέλιξη και στην πορεία του χρόνου διαπίστωσα ότι απείχε πολύ μακριά από την αλήθεια και σας ανέφερα πρώτα ένα πολύ συγκεκριμένο παράδειγμα που έπεσε στην αντίληψή μου.
Είναι φανερό λοιπόν ότι ήταν κατασκευασμένη. Μια εικόνα η οποία είναι κατασκευασμένη, δεν μπορεί δηλαδή διαφορετικοί άνθρωποι οι οποίοι δεν γνωρίζονται μεταξύ τους, δεν έχουν κοινό συμφέρον, δεν έχουν κοινή αντίληψη, δεν έχουν μέσο να σχηματίσουν κοινή αντίληψη για τους συγκεκριμένους ανθρώπους να καταλήγουν σε ένα συνολικό απαξιωτικό χαρακτήρα με συγκεκριμένα ψέματα και αναλήθειες τα οποία στην πορεία βέβαια καταρρίπτονταν το ένα μετά το άλλο. Γι αυτό νομίζω ότι ήταν κατασκευασμένη και μάλιστα με πολύ μεθοδευμένο τρόπο.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Όταν λοιπόν διάφοροι άνθρωποι οι οποίοι έχουν θέση στον δημόσιο λόγο υπό διάφορες ιδιότητες χωρίς να ανήκουν έστω και ευρύτερα στο ρεύμα της Αριστεράς, κατά κόρον για παράδειγμα αμφισβητούν την επαναστατικότητα των μελών της 17Ν ή κάποιων κατηγορουμένων λέγοντας κι εδώ μέσα στο Δικαστήριο, άπειρες φορές έχει ακουστεί και στα ΜΜΕ «μα είναι αυτοί επαναστάτες που έτρωγαν γλυκά, πήγαιναν σε ταβέρνες, ομολόγησαν, έκαναν, έφτιαξαν› μπορείτε να μου πείτε αυτό εάν υπηρετεί και με ποιο τρόπο την ανατροπή της κοινωνικής ανοχής και την απαξίωση αυτών των ανθρώπων και τί ενδιαφέρεται κάποιος δημοσιολόγος για παράδειγμα αν το τάδε ή ο Χ είναι επαναστάτης ή δεν είναι για να έχει να το λέει; Πού αποσκοπεί προπαγανδιστικά αυτό το πράγμα;
Κ. ΚΟΥΝΕΝΑΚΗΣ: Θεωρώ πως η υπόθεση της 17Ν έχει τουλάχιστον δύο πτυχές. Η μία πτυχή της είναι η ποινική που εξετάζει αυτό το Δικαστήριο. Η άλλη της πτυχή όμως είναι μία ευρύτερα πολιτική που απασχολεί όλη την κοινωνία. Υπήρχε ακριβώς ο στόχος πιστεύω από την κυβέρνηση και από τους υπόλοιπους κρατικούς μηχανισμούς να απαξιωθεί η πολιτική εικόνα αυτής της Οργάνωσης ανεξάρτητα από την ποινή της τύχη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι επαρκή αυτά που λέτε.
Κ. ΚΟΥΝΕΝΑΚΗΣ: Πιστεύω όμως επιπλέον ότι με αυτό τον τρόπο – αν μου επιτρέπετε – ήταν ένας έμμεσος τρόπος για να προκαταληφθεί και το ίδιο το ποινικό σκέλος πλέον αυτής της υπόθεσης. Εάν δηλαδή ολόκληρη η κοινωνία μπορούσε μέσα σε 3 ή 4 μήνες ή τέλος πάντως ένα σύντομο χρονικό διάστημα να δεχθεί έναν τέτοιο καταιγιστικό βομβαρδισμό πολιτικών πιέσεων, αυτές οι πιέσεις – υπήρχαν πάντα οι δίαυλοι πιστεύω γιατί δεν ζούμε όλοι σε γυάλα αλλά στην κοινωνία – να μεταφερθούν και στους συντελεστές της δίκης. Πιστεύω ότι δηλαδή αυτή ήταν η πρόθεση για να ξεκινήσει μία τέτοια πορεία.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Έρχομαι στο σοβαρότερο από τα ζητήματα τα οποία έχουν τεθεί στη δίκη αυτή, το θέμα της ανθρώπινης ζωής.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα είπα αυτά. Παρακαλώ μην ξαναπάμε πάλι στα ίδια. Δεν είναι δικό σας μάρτυρας. Κάτι που να αφορά τον δικό σας.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Ας γίνει η ερώτηση και μετά αν θεωρείτε ότι έχει καλυφθεί ας μην απαντηθεί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει, να τρώμε τον χρόνο μας είναι ωραία.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Η διακηρυσσόμενη από όλα τα θεσμικά όργανα του κρατούντος συστήματος αξιακή πίστη στην ανθρώπινη ζωή ως απόλυτη αξία και την προστασία της είναι κάτι το οποίο η κοινωνία το θεωρεί ειλικρινές, είναι κάτι το οποίο πείθει;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ήταν δική μας αυτή.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Να επαναλάβω την ερώτηση. Γίνεται με μεγάλη επανάληψη επίκληση της απόλυτης αξίας της ανθρώπινης ζωής ως υπερτάτου αγαθού το οποίο πρεσβεύει ο σημερινός πολιτισμός και το κρατούν κοινωνικοοικονομικό σύστημα. Θα ήθελα να μου πείτε εάν κατά την γνώμη σας η κοινωνία, θεωρεί ειλικρινή αυτή τη διακήρυξη του συστήματος και αν η πράξη επιβεβαιώνει αυτή την απολυτότητα.
Κ. ΚΟΥΝΕΝΑΚΗΣ: Νομίζω ότι είναι υποκριτική η επίκληση στην αξία της ανθρώπινης ζωής από τους λειτουργούς αυτής της κοινωνίας. Γιατί η κοινωνία την απαξιώνει καθημερινά. Η ίδια δηλαδή η λειτουργία της και η ύπαρξή της την απαξιώνει καθημερινά.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Οι οργανώσεις ένοπλης βίας έχουν έλλειψη σεβασμού στην ανθρώπινη ζωή;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπε ότι υπάρχει μετά θέμα γενικότερου προγράμματος, μας τα είπε κ. Παπαδάκη, ποιοτικά λάθη κλπ.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Υπάρχουν, εάν γνωρίζετε, ιστορικά προηγούμενα, όχι κατ’ ανάγκη από την Ελλάδα, αλλά από άλλες χώρες, όπου οργανώσεις με μια ένοπλη δράση τύπου 17Ν, συμμετείχαν, συγχωνεύτηκαν σε ευρύτερα κινήματα και εκείνα επέφεραν συνολικότερους κοινωνικούς μετασχηματισμούς, έτσι ώστε να μπορεί να πει κανένας ότι οι άνθρωποι αυτοί, θεωρούσαν ότι με την δραστηριότητά τους που έχει επιβεβαιωθεί από άλλα προηγούμενα ιστορικά είναι δυνατόν να καταλήξουν κάποτε σε μια κοινωνική αλλαγή.
Κ. ΚΟΥΝΕΝΑΚΗΣ: Αυτό που λέτε είναι αλήθεια, ένα ιστορικό παράδειγμα που μου ήρθε κατευθείαν στο μυαλό, ήταν η λειτουργία διαφόρων οργανώσεων ένοπλης ατομικής πάλης, στην Τσαρική Ρωσία. Σε μια μεγάλη ιστορική διαδρομή κάποιες διαλύθηκαν?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μα υπάρχει καμιά ιστορική αντιστοιχία μεταξύ τσάρου και ελληνικής δημοκρατίας;
Κ. ΚΟΥΝΕΝΑΚΗΣ: Όχι απλά σας μεταφέρω ένα ιστορικό ?.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε άμα υπήρχε ο τσάρος και εγώ μαζί σας θα ήμουν, παλικάρι θα ήμουν και εγώ, αλλά δεν υπάρχει όμως μια αναλογία εδώ πέρα. Κοιτάξτε όταν συγκρίνουμε ανόμοιες τελείως καταστάσεις, δεν μπορούμε να συναγάγουμε κάποιο συμπέρασμα ασφαλές, γι’ αυτό σας είπα, αφήστε τον τσάρο.
Εδώ σε μια δημοκρατία ένα τέτοιο κίνημα, κατάφερε να την κάνει καλύτερη δημοκρατία; Αυτό είναι γνήσιο ερώτημα, τα άλλα όλα είναι ερωτήματα παραπλανητικά, για λογικούς ανθρώπους δηλαδή, εκτός αν απευθύνονται σε τελείως ηλίθιους, οπότε να προσχωρήσω και εγώ σ’ αυτούς και να σας λέω κάντε τέτοιες ερωτήσεις. Τι δουλειά έχει ο τσάρος;
Κ. ΚΟΥΝΕΝΑΚΗΣ: Κύριε πρόεδρε δεν είχα καμία πρόθεση, απλώς και εγώ πιστεύω ότι έχει μια αναλογία αυτό το ιστορικό παράδειγμα γι’ αυτό το ανέφερα και η ιστορική του αναλογία είναι ότι ξέχωρα από την μια απόλυτη μοναρχία και μια κοινοβουλευτική δημοκρατία, εδράζονται σε ένα κοινό κοινωνικό σύστημα κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ελάτε προχωρήστε παρακαλώ και αφήστε τον τσάρο, για όνομα του Θεού, είπαμε για όλα τα άλλα, μην ακυρώνομε μια αξία κατάθεσης με τέτοια πράγματα. Καταλαβαίνετε πού οδηγούν, όχι να τα δεχθούμε, αλλά να τα σκεφτούμε καν.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Με συγχωρείτε, γιατί δεν αφήνετε να απαντήσει ο μάρτυρας; Εμείς δεν κάναμε αντιστοιχία στο Τσάρο και στο καθεστώς το σημερινό, άλλωστε και δικαστήριο του Τσάρου αν ήσαστε δεν θα λέγατε αυτά τα πράγματα που λέτε σήμερα. Εγώ ρώτησα τον μάρτυρα?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν θα ήμουν δικαστής κύριε.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Εντάξει όποιος και αν ήταν. Λέει για τον Τσάρο κύριε Εισαγγελέα που ήταν πριν εκατό χρόνια δεν λέει για σήμερα που και σήμερα κάποια μορφή εξουσίας έχουμε, που δεν είναι και ιστορικά στο αέναο θα ξεπεραστεί μετά μερικά χρόνια και θα έχουμε κάτι άλλο. Η αντιστοιχία σου δεν είναι ανάμεσα στις εξουσίες, είναι ανάμεσα στις οργανώσεις, αυτό εγώ τον ρωτάω.
Κ. ΚΟΥΝΕΝΑΚΗΣ: Κύριε πρόεδρε εάν μου επιτρέπετε, όχι δεν θα επεκταθώ στο ζήτημα καθόλου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε μάρτυς ένας βαθμός ευφυϊας υπάρχει και σε μας, δεν είστε μόνο εσείς οι έξυπνοι για όνομα του Θεού.
Κ. ΚΟΥΝΕΝΑΚΗΣ: Συμφωνώ .
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εάν θέλετε να μας περάσετε για τελείως ηλιθίους, πείτε μας ότι έχουμε σχέση με τον τσάρο καλά κάναμε και εδώ πέρα λοιπόν.
Κ. ΚΟΥΝΕΝΑΚΗΣ: Με έχετε παρεξηγήσει κύριε Πρόεδρε, δεν είχα τέτοια πρόθεση για όνομα του Θεού.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. συνήγορος σας έκανε μια πολύ καλή ερώτηση και εσείς με πάτε στον Τσάρο, μη του τη χαλάτε.
Κ. ΚΟΥΝΕΝΑΚΗΣ: Αφήστε με να απαντήσω. Δεν θέλω να φέρω σε μια πλαστή ομοιότητα δυο ανόμοια καθεστώτα. Ωστόσο εάν με αφήνατε να απαντήσω θα σας έλεγα το εξής. Ότι υπάρχει πραγματικά μια αναλογία, ανάμεσα στην συνταγματική ή μη συνταγματική μοναρχία παλαιότερα του Τσάρου και στη κοινοβουλευτική δημοκρατία της Ελλάδας σήμερα, που είναι το κοινωνικό υπόβαθρο στο οποίο εδράζονται και τα δυο καθεστώτα, το οποίο είναι ο καπιταλισμός.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κοιτάξτε η ατυχία γι’ αυτούς είναι, ότι δεν ωρίμανση η επανάσταση εκεί, έγινε από την φεουδαρχία πήγε στον λεγόμενο σοσιαλισμό. Εδώ εάν διαβάσετε τον Μαρξ προσεκτικότερα, μιλάει για ωρίμανση μέσα από αστικά καθεστώτα. Ας τα αφήσουμε λοιπόν αυτά. Μη με βάζετε να κάνω μαρξιστική ανάλυση.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Ας απαντήσει στην ερώτηση ο μάρτυρας.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Παπαδάκη στη σελίδα 34 του βιβλίου, γράφει το εξής, προς υποβοήθηση της μνήμης σας, αν διαφωνεί κύριε Πρόεδρε?
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Καμία διαφωνία ορίστε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Λέει εδώ πέρα λοιπόν, αναφέρεται η προκήρυξη σε ορισμένες πράξεις πολιτών, απλών πολιτών και ακολούθως αναφέρεται σχετικά με την δικαστική αντιμετώπιση των πράξεων αυτών και λέει το εξής για μια απ’ αυτές τις υποθέσεις. «Και αυτό έχει μεγάλη σημασία όταν σκεφτεί κανείς ότι, όταν δικάστηκαν, το δικαστήριο πρότεινε την αθώωση κατηγορουμένων για εμπρησμούς ξένης αποστολής αυτοκινήτων λέγοντας ότι είναι πατριωτική πράξη.› Παρακαλώ αυτό να το εκτιμήσετε δεν λέω τίποτα άλλο ποιο ήταν το δικαστήριο και ποιος ήταν αυτός ο εισαγγελέας.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Ευχαριστώ πολύ θα το εκτιμήσω, δεν έχω άλλη ερώτηση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ελάτε κυρία Κούρτοβικ.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Είναι η 4η που δεν έχει αναγνωστεί, είναι απάντηση στα κόμματα και στις οργανώσεις και ακριβώς αυτή την ερώτηση ήθελα να κάνω στο μάρτυρα.
Κύριε μάρτυς πείτε μου το εξής, υπάρχουν πολλές προκηρύξεις που έχει εκδώσει η Οργάνωση 17Ν χωρίς να γίνει καμία ενέργεια, δεν ξέρω εάν τις θυμάστε. Είναι η 4η προκήρυξη που είναι απάντηση στα κόμματα και τις οργανώσεις, είναι η 6η προκήρυξη για τους εμπρησμούς στα πολυκαταστήματα. Είναι προκηρύξεις που λένε για θέσεις σε οικολόγους – εναλλακτικούς είναι προκήρυξη που είναι απάντηση στον κ. Φίλια, είναι προκήρυξη που έχει αναγνωστεί και ένα κομμάτι της σε άρθρο του κ. Γιώργου Βότση, δηλαδή υπάρχουν προκηρύξεις και κείμενα της οργάνωσης τα οποία εξέδιδε, χωρίς να γίνει καμία ενέργεια.
Μπορείτε να μου εξηγήσετε μια οργάνωση, στην οποία ακούστηκε από πλευράς πολιτικής αγωγής, ότι είχε σαν κίνητρο λέει να κάνει τις ληστείες και να πλουτίσει. Μπορείτε να μου πείτε, για ποιο λόγο να παρεμβαίνει στο πολιτικό γίγνεσθαι, ασχέτως του πώς θα αξιολογήσουμε τις θέσεις της, την αποδεκτικότητα ή όχι, είναι άλλο ζήτημα.
Να παρεμβαίνει όμως στη πολιτική σκηνή με θέσεις και μάλιστα, όχι μόνο στο γενικότερο διάλογο τον πολιτικό, αλλά κάνοντας κριτική και για μια ενέργεια μιας άλλης ένοπλης οργάνωσης. Η προκήρυξη που έχει να κάνει με τους εμπρησμούς στα πολυκαταστήματα, έχει αναφορά στην ένοπλη πάλη, στο μαζικό κίνημα και με θέσεις μιας άλλης οργάνωσης, για ποιο λόγο να παρεμβαίνει έτσι και να ασκεί αυτή την κριτική, αν ο στόχος ήταν να πλουτίσουν τα μέλη της από τις ληστείες;
Κ. ΚΟΥΝΕΝΑΚΗΣ: Θεωρώ ότι είναι αυτονόητο πώς μια πολιτική οργάνωση, σκοπός της και έργο της είναι η παραγωγή πολιτικού έργου. Βασικό στοιχείο του πολιτικού έργου είναι να προσπαθήσει να κάνει πλατιά γνωστές τις απόψεις της, να επιχειρηματολογήσει και να πείσει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι κατανοητή η θέση της, αν και εσείς λέτε δεν γράψαμε τις προκηρύξεις, δεν είμαστε στην οργάνωση, τι σας νοιάζει τι κάνουν?.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε έχει αξία, μη το βάζετε έτσι. Αν μου επιτρέπετε, μη το βάζετε έτσι το ζήτημα, παρακολουθώ την δίκη κάθε μέρα εδώ, με βλέπετε, παρακολουθώ κάθε μέρα τη δίκη και συμμετέχω, γιατί έχω την κατηγορία της συμμετοχής. Και θα κλείσω μόνο μ’ αυτό, έχουμε φθάσει σ’ αυτή τη δίκη και αναφέρομαι σ’ αυτό που είπε ο κ. Αρεοπαγίτης πλέον, έχουμε φθάσει σ’ αυτή τη δίκη να συζητάμε, αν υπάρχουν ιδεολογικά κίνητρα, όταν ήταν δεδομένο ότι επί 27 χρόνια και με βιβλία, το ότι είχε ιδεολογικά κίνητρα η οργάνωση ήταν αυτονόητο. Και το συζητάμε εδώ, εάν υπάρχουν ιδεολογικά κίνητρα για τη δράση της οργάνωσης. ¶λλως αν είναι καλά ή κακά, πώς θα τα αξιολογήσετε στο τέλος είναι άλλο ζήτημα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα συζήτησα εγώ; Εσείς τα συζητάτε. Ελάτε κυρία Κούρτοβικ.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ναι λίγο τρία λεπτά κύριε Πρόεδρε και το κλείνουμε. Η 17Ν δεν έχει αναλάβει βέβαια την ευθύνη για οποιαδήποτε ληστεία, υπάρχουν στο κατηγορητήριο βέβαια κάποιες ληστείες, το εάν και κατά πόσο έχουν γίνει είναι ένα θέμα, αν έχουν γίνει όλες είναι ένα θέμα.
Εγώ θέλω να σας ρωτήσω, οι οργανώσεις αυτές στις οποίες αναφερθήκατε, οι οποίες επέλεγαν, οι παράνομες οργανώσεις που επέλεγαν ως μέσο αυτοχρηματοδότησης την ληστεία γιατί δεν υπήρχε άλλο μέσο, ανελάμβαναν; Έχετε υπόψη σας αν στο ιστορικό προηγούμενο, υπήρχε τάση ή λογική ή πρακτική ανάληψης τέτοιου είδους ενεργειών; Ή εθεωρείτο ως ένα μέσο για τις ανάγκες της οργάνωσης δράσης, το οποίο ήταν περιττό να απασχολήσει και τον πολιτικό λόγο της οργάνωσης;
Κ. ΚΟΥΝΕΝΑΚΗΣ: Την πρακτική της αυτοχρηματοδότησης, όπως διαφώνησε με την χρήση της λέξης, όχι εγώ θεωρώ ότι είναι αυτοχρηματοδότηση είναι ορθή χρήση, δεν αφορά μόνο τις οργανώσεις ένοπλης ατομικής βίας, αλλά κάθε οργάνωση η οποία αναγκάζεται να λειτουργεί στη παρανομία σε σχέση με τους κρατικούς μηχανισμούς.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Κατάλαβα, τα απελευθερωτικά κινήματα, ας πούμε μια κλασσική περίπτωση.
Κ. ΚΟΥΝΕΝΑΚΗΣ: Οποιαδήποτε οργάνωση αναγκάζεται πολιτική να λειτουργεί σε παρανομία και να μην έχει νόμιμους πόρους, από την νόμιμη πολιτική της δράση αλλά αναγκάζεται σε παρανομία, λογικά και αυτονόητα, θα καταφύγει σε μεθόδους αυτοχρηματοδότησης. Όλα τα κομμουνιστικά κινήματα, τα κομμουνιστικά κόμματα, σε καιρούς που βρέθηκαν στην παρανομία, λειτουργούσαν με τέτοιους τρόπους, και προφανώς δεν αναλαμβάνανε την ευθύνη συγκεκριμένων ληστειών, αλλά θεωρούσαν δεδομένο ότι αυτά τα χρήματα θα χρησιμοποιηθούν για τους σκοπούς τους πολιτικούς της οργάνωσης.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Πέρα από τους πόρους τους χρηματικούς, αντλούσαν και τα υπόλοιπα μέσα, για τον αγώνα τους αυτές οι οργανώσεις και αυτά τα κινήματα, γιατί σ’ αυτή τη κατηγορία είναι και τα απελευθερωτικά κινήματα βέβαια?
Κ. ΚΟΥΝΕΝΑΚΗΣ: Βεβαίως προφανώς.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Αντλούσαν τα μέσα για την δράση τους από το πεδίο της μάχης και από τον αντίπαλο; Τα όπλα τους δηλαδή; Είναι αυτή η πρακτική, ήταν τιμή τους αυτό το θεωρούσαν και ως τιμή τους, στο βαθμό που δεν αναγκαζόντουσαν να προστρέχουν σε άλλες διαδικασίες;
Κ. ΚΟΥΝΕΝΑΚΗΣ: Προφανώς.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Αναφέρομαι και σε κινήματα και στο κουρδικό και στα απελευθερωτικά κινήματα που ανέτρεψαν τα αντιαποικιοκρατικά κινήματα της Αφρικής?και εγώ θα σας πάω στον Γκάντι κύριε πρόεδρε, εσείς έχετε μόνο εκεί τις αναφορές σας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπα έχει ενδιαφέρον είπα η ερώτηση, για όνομα του Θεού!
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εσείς κρατάτε πάντοτε αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει και ο Πρόεδρος κάνει καμιά μικροπαρέμβαση όταν λέει τελείως αυτά που μας πήγε στο Τσάρο. Αλλά τώρα εδώ πέρα που λέει αυτό το πράγμα, φυσικά το θεωρώ λογικό και πολύ καλά θα ήθελα να το ακούσω. ¶μα ήταν τέτοια οργάνωση που θα βρει τα λεφτά κύριε; Αυτό θα μου πει αύριο ένας, πού θα τα βρει κύριε τα λεφτά, κουπόνια θα βγάλει είπε ο κ. Κουφοντίνας, ή θα πάει στους βιομήχανους και θα τους πει δώστε μου; Κάπου το λέει ο Εκο εκεί στο Εκκρεμές του Φουκό, κάπου το λέει σε ένα κεντράκι που ήταν βιομήχανοι, φοιτητές κλπ και θα έλεγε λέει ότι οι επαναστάσεις εκεί μέσα προετοιμάζονται με την χρηματοδότηση των βιομηχάνων.
Ναι πείτε και για τον κ. Ψαραδέλλη που τον ξέρετε;
Κ. ΚΟΥΝΕΝΑΚΗΣ: Με τον κ. Ψαραδέλλη βρισκόμαστε στον ίδιο πολιτικό χώρο, αν και όχι στην ίδια οργάνωση, είμαι και εγώ στην 4η Διεθνή.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Γι’ αυτό δεν τον ρώτησα και εγώ για τον Στάλιν κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι αλλά μας είπαν εδώ ότι η 4η Διεθνής δεν έχει καμία σχέση με αυτά τα μέσα.
Κ. ΚΟΥΝΕΝΑΚΗΣ: Πράγματι δεν υπάρχει καμία σχέση στη πρακτική και στην πολιτική συγκρότηση των οργανώσεων του Επαναστατικού Μαρξισμού που πιστεύω ανήκω και εγώ και ο Θεολόγος Ψαραδέλλης με πρακτικές ατομικής ένοπλης βίας. Και σ’ αυτό ήμουν σαφέστατος και το είπα από την αρχή. Ωστόσο, με την ευκαιρία αυτή, καταχράζομαι λίγο του χρόνου σας, αλλά με την ευκαιρία αυτή θα ήθελα να αναφέρω ένα περιστατικό, που το θεωρώ αρκετά σημαντικό, αν και πολύ μικρό, ωστόσο έχει την αξία του, γιατί νομίζω ότι δείχνει αρκετά την προσωπικότητα του Ψαραδέλλη του Θεολόγου.
Η πρώτη φορά που τον γνώρισα, ήταν όταν χρησιμοποιούσαμε από κοινού, μας φιλοξενούσαν ουσιαστικά για τις πολιτικές μας συζητήσεις, τα γραφεία της οργάνωσης, στην οποία ανήκε και ανήκει ακόμα ο Θεολόγος Ψαραδέλλης. Για ένα διάστημα λοιπόν φιλοξενούσαμε τις πολιτικές μας συζητήσεις σ’ αυτά τα γραφεία. Σ’ αυτό το χώρο είχε ο κ. Ψαραδέλλης και την φωτοτράπεζα, με την οποία έκανε και το μοντάζ για τις εκδοτικές δουλειές που αναλάμβανε.
Θυμάμαι μια φορά που είχαμε χρησιμοποιήσει εν αγνοία του, αυτή τη φωτοτράπεζα ακριβώς για να στοιχειοθετήσουμε την εφημερίδα μας εκεί πάνω και την είχαμε αφήσει σε μια κατάσταση πλήρους αταξίας. Αυτή ήταν η πρώτη μου γνωριμία με τον Θεολόγο γι’ αυτό και την θυμάμαι πολύ χαρακτηριστικά, ίσως την θυμηθεί τώρα που το λέω και ο ίδιος.
Μπήκε μέσα αρκετά οργισμένος από την ακαταστασία που υπήρχε?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιο έτος ήταν;
Κ. ΚΟΥΝΕΝΑΚΗΣ: Πρέπει να ήταν το ’96 με ’97. Έχει μια αξία και θα σας πω ακριβώς πού έχει νόημα το φωτομοντάζ. Μας εξήγησε ότι αυτός είναι ο μόνος του βιοποριστικός πόρος, η μόνη του δουλειά και όσο και αν θεωρεί καλή την έκδοση κομμουνιστικών εντύπων και βιβλίων, θα πρέπει να σεβαστούμε και εμείς ότι αυτά είναι τα εργαλεία της δουλειάς του και να του τα αφήνουμε όπως τα βρήκαμε, γιατί είναι και ο μόνος του βιοποριστικός πόρος, δεν ειπώθηκαν ακριβώς έτσι όπως σας τα λέω, ειπώθηκαν με λίγο παραπάνω φωνές.
Αλλά τελικά έβγαλα στο συμπέρασμα και στη συνέχεια που τον γνώρισα καλύτερα, ότι πρόκειται πραγματικά για έναν αξιολογότατο αγωνιστή που και εγώ ως πολύ νεώτερος που μπήκα πλέον στο κίνημα το Τροτσκιστικό, θυμάμαι ότι πάντα τον είχαμε σαν παράδειγμα. Ήταν ένας σύντροφος ανιδιοτελής, τέλος πάντων δεν θέλω να επεκταθώ περισσότερο πάνω σ’ αυτό.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε μάρτυς να σας πω κάτι, η ταυτότητα η αστυνομική η πλαστή του κατηγορουμένου του Γιωτόπουλου και η ταυτότητα η άλλη η πλαστή άδειας ικανότητας οδήγησης, αυτές οι δυο ταυτότητες, φαίνεται ότι έχουν κατασκευαστεί στην Ελλάδα εδώ, φαίνεται λέω, δεν το ξέρουμε ακόμα, ερευνάται. Καταλάβατε, πιθανότατα στη γιάφκα της οδού Πάτμου 84. Δεν το ξέρουμε, με καταλάβατε; Αυτές βέβαια όπως αντιλαμβάνεστε προϋποθέτουν γνώσεις σχετικές.
Κ. ΚΟΥΝΕΝΑΚΗΣ: Θα σας πω η δουλειά μου είναι αυτή, διαφημιστικό γραφείο έχω, αλλά είναι πραγματικά πιστέψτε με, δύσκολο πραγματικά να πλαστογραφήσει κανείς δημόσια έγγραφα με τέτοιο τρόπο που να είναι πειστικά.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Όχι νόθευση, εξ υπ’ αρχής κατασκευή.
Κ. ΚΟΥΝΕΝΑΚΗΣ: Πολύ δυσκολότερο τότε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Διακόπτουμε για μισή ώρα.
ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ
