ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας παρακαλώ να μας δώσετε τη δική σας εικόνα. Αλλιώς τι κάνουμε εδώ πέρα; Να έρθουμε εδώ για να μαλώνουμε;
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Λέει για τον αντιτρομοκρατικό νόμο και για την απολογία του.
Σ. ΚΟΓΙΑΝΗΣ: Αρνηθήκαμε να απολογηθούμε αφού δεν βλέπουμε τη δικογραφία, οπότε φυσικό επόμενο είναι να μας οδηγήσουν στη φυλακή. Περιμέναμε κι εμείς να μας πάνε στη φυλακή. Μας πήγαν σε κάτι τάφους, εδώ από πίσω ακριβώς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εδώ στον Κορυδαλλό;
Σ. ΚΟΓΙΑΝΗΣ: Εκεί που είναι οι κατηγορούμενοι αυτή τη στιγμή. Βέβαια εμείς ήμασταν 3 άτομα.
Αφού συνεχιζόταν αυτή η κατάσταση της κράτησής μας...
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: 17 μέρες λοιπόν.
Σ. ΚΟΓΙΑΝΗΣ: Όχι 17 μέρες ήταν στην Ασφάλεια. Μας πήγαν στον ανακριτή, πήγαμε να απολογηθούμε, δεν μας έδειξε τα στοιχεία της δικογραφίας διότι το επιχείρημα ήταν για τυχόν στοιχεία που θα προκύψουν. Και μας οδήγησαν στις φυλακές. Ποιες φυλακές; Όχι λευκά κελιά.... Αν χρησιμοποιήσω την έκφραση που χρησιμοποιώ γι’ αυτά που έχω περάσει, δεν θα θέλετε να την ακούσετε. Γι’ αυτά που είναι σήμερα οι κατηγορούμενοι εκεί.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τα έχετε δει εσείς σήμερα τα κελιά;
Σ. ΚΟΓΙΑΝΗΣ: Όχι δεν τα έχω δει σήμερα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τότε πως το λέτε;
Σ. ΚΟΓΙΑΝΗΣ: Από την κουβέντα που είχα με το σύντροφό μου τον Σερίφη, κατάλαβα τι γίνεται. Είναι ακόμη χειρότερα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιο Σερίφη;
Σ. ΚΟΓΙΑΝΗΣ: Το Γιάννη Σερίφη.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Κύριε Εισαγγελέα εσείς τα έχετε δει τα κελιά; Ούτε κι εγώ. Πάμε να τα δούμε μαζί; Θα ήθελα αν μας επιτρέπουν! Το έχουμε ζητήσει άλλωστε αλλά δεν μας επιτράπηκε.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Σε 1 Χ 8 επί εννιά μήνες κ. Πρόεδρε!
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν έχω δικαιοδοσία κα Σωτηροπούλου, αλλιώς δεν ήταν τίποτα για εμένα να κατέβω.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Δημοκρατία έχουμε όμως.. Είμαι 5 μήνες με 24ωρη απομόνωση. Ολομόναχη. Δεν είπα λέξη σε άνθρωπο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ωφελούν οι παρεμβάσεις αυτές.
Σ. ΚΟΓΙΑΝΗΣ: Αφού ζήσαμε αυτό το καθεστώς που ήμασταν μέσα χωρίς να μας δίνουν στοιχεία, κάποια στιγμή αποφασίσαμε να αντιπαραθέσουμε το μοναδικό πράγμα που μας έμεινε απέναντι σε αυτό, την ίδια μας την ζωή και ξεκινήσαμε απεργία πείνας.
Στις 37 μέρες απεργία πείνας, ανοίγει ο δικός μας φάκελος, ο οποίος δεν είχε κανένα απολύτως στοιχείο. Είχε μια κατάθεση ενός υπαρχηγού της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας, ο οποίος έλεγε ότι, εγώ και η υπηρεσία μου δεν έχω κανένα στοιχείο για τους κατηγορούμενους, Υπαστυνόμος Πίκλας. Επειδή ήμουν έτοιμος να φύγω για Θεσσαλονίκη σήμερα, δεν έφερα τα χαρτιά μου, το συζήτησα με τον κ. Παπαδάκη, θα μπορούσα να σας τα φέρω, ή να σας τα φέρει αύριο ο κ. Παπαδάκης που θα καταθέσει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Κογιάννη δεν έχω λόγο να μην σας πιστεύω συνεχίστε την κατάθεσή σας.
Σ. ΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Το παρήγορο σ’ όλη αυτή την δική μου ιστορία, ήταν ότι είχε αναπτυχθεί έξω ένα κίνημα, ένα τεράστιο κίνημα αλληλεγγύης, το οποίο μας βοήθησε αφάνταστα, δηλαδή ήταν ο πρωτεύων παράγοντας που αποφυλακιστήκαμε. Αυτά για την δική μου ιστορία.
Από το καλοκαίρι λοιπόν και μετά, που συνέβη ό,τι συνέβη με τους κατηγορούμενους και άρχισε όλη αυτή η ιστορία του να μαζεύουν τον έναν μετά τον άλλον, σας βεβαιώ ότι υπήρχε μεγάλη ανησυχία μεταξύ ενός σχετικού κόσμου της Αριστεράς – να σας το πω έτσι – όχι μόνο του αντιεξουσιαστικού χώρου που είμαι εγώ, ότι κάτι συμβαίνει εδώ, κάτι γίνεται. Δεν μπορεί, υπήρχε μια ανησυχία. Κάποιον παίρνουν και λέει την μάνα του, κάποιον άλλον παίρνουν και λέει την θεία του, κάτι συμβαίνει, κάτι τρέχει, ήταν αδιανόητο.
Και γι’ αυτό σήμερα ήρθα για να προσθέσω την άποψή μου για το θέμα αυτό, μέσα από την δική μου εμπειρία. Δεν ξέρω εάν θέλει ο κ. Παπαδάκης να με ρωτήσει κάτι για τις συνθήκες.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Θέλω αλλά συνεχίστε.
Σ. ΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Δεν κατέθεσα πολλά πράγματα που θέλω να πω. Αυτό λοιπόν που αναρωτήθηκα όλο αυτό το διάστημα και αναρωτιέμαι ακόμα σήμερα, είναι ότι, αν τότε στην υπόθεση τη δική μας στις 17 μέρες με την Ασφάλεια υπήρχε ένα Γκουατανάμο και Ολυμπιακοί Αγώνες εδώ στην Ελλάδα, ειλικρινά θέτω τον εαυτό μου, είναι η άποψή μου κ. Πρόεδρε, είναι η άποψή μου και δεν είναι ολοκληρωμένη δεν την λέω όλη?. και δεν λέω για τις τουαλέτες της κας Αγγελοπούλου, λέω μόνο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες αυτό πληρώνουμε σήμερα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αφήστε τώρα τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Σ. ΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Ότι συμβαίνει σήμερα στην ελληνική κοινωνία και αυτό που θα συμβεί μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες, οφείλεται εκεί κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν μου λέτε για εκείνες τις γιάφκες και εκείνα τα πυραυλάκια κλπ, αν ήσαστε γείτονες και έπιανε μια φωτιά εκεί πέρα, θα ανατιναζότανε ξέρετε πόσα τετράγωνα; Θα σκοτωνότανε ο κόσμος τι λέτε τώρα. Στην δική σας περίπτωση μάλλον δεν υπήρχε τίποτα.
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Πόσες πυρκαγιές ξεσπάσανε σε τέτοια σπίτια; Πόσες περιπτώσεις πυρκαγιών υπήρχαν; Πόσες πιθανότητες υπήρχαν να γίνει έκρηξη; Ένα αυτό. Και δεύτερον πόσα βενζινάδικα υπάρχουν στην Αθήνα κάτω από πολυκατοικίες; Πόσα σπίτια κοντά σε διυλιστήρια;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το ίδιο είναι αυτό;
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: Όχι έχει πολύ ενδιαφέρον κάποιες επιλεκτικές ευαισθησίες, αλλά θέλω να πω ότι εμείς παίρναμε όλα τα μέτρα, ώστε να αποφευχθεί ο παραμικρός κίνδυνος έκρηξης και δεν έγινε ποτέ και δεν υπήρχε περίπτωση να γίνει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Γεωργίου σας παρακαλώ πάρα πολύ.
Σ. ΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: ?εάν μου μιλήσετε έτσι απαξιωτικά θα έχετε απάντηση.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Κύριε Πρόεδρε για μαζέψτε τον λίγο του μίλησε κανείς;
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Δεν έχει τρόπους ο συνάδελφος τι θα πει «για μαζέψτε τον›; Τέτοια αγένεια σε αίθουσα Δικαστηρίου;
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Ηρεμήστε σας παρακαλώ.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Να προστατέψω τον μάρτυρα κύριε Πρόεδρε, τι θα πει «για μαζέψτε τον κύριε Πρόεδρε›, δεν ντρέπεται λίγο ο κ. συνάδελφος να μιλάει έτσι εις βάρος μάρτυρα.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Κύριε Γεωργίου μια φορά να μιλήσετε χωρίς να κοκκινίσετε δεν έχει γίνει ποτέ.
(Έντονες Διαλογικές Συζητήσεις)
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Εκπλήσσομαι και σέβομαι την ηλικία του στο κάτω – κάτω, τέτοιες εξυβρίσεις που χρησιμοποιεί εις βάρος συναδέλφων του, είναι πράγματα αυτά;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας παρακαλώ πολύ, εδώ είναι μια δίκη που πρέπει να γίνεται όσο το δυνατόν πιο ήπια.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Όταν προσπαθώ να προστατεύσω τον μάρτυρα, να πετάγεται έτσι ο συνάδελφος να μιλάει απαξιωτικά στον ενικό μ’ αυτά που είπε;
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Και δέχεστε εσείς κύριε, να λέει στον συνάδελφό σας ότι θα υποστηρίξει και θα υπερασπιστεί «πρεζέμπορους›;
Σ. ΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Δεν είπα αυτό, είμαι κύριος του λόγου μου κύριε. Δεν είπα αυτό, να τα λέτε σωστά. Είπα ότι αν μιλήσετε έτσι, θα πάρετε απάντηση.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Δεν είναι επιτρεπτό να λέει συνάδελφος στον Πρόεδρο, «για μαζέψτε τον› αυτό είναι απαράδεκτο. Να τον ανακαλέσετε στη τάξη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Κογιάννη παρακαλώ, βλέπετε εγώ δίνω το μέτρο της ηρεμίας. Βέβαια και εγώ καμιά φορά έχω τα νεύρα μου.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Κύριε συνήγορε όταν εξυβρίζετε, δείχνετε το δικό σας πρόσωπο δείχνετε και δεν με θίγετε, δείχνετε και στην πραγματικότητα και το ποιον σας, αν εξυβρίζετε έτσι συνάδελφο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας παρακαλώ πάρα πολύ.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Δείχνετε το επίπεδο και το ήθος που έχετε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εδώ ήρθατε για να συμβάλλετε στην διερεύνηση της αλήθειας, εδώ ήρθατε και σας παρακάλεσα για να συμβάλλουμε όλοι στην διερεύνηση της αλήθειας, όσοι τέλος πάντων υπάρχει?.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Κύριε Πρόεδρε σας παρακαλώ, όταν με εξυβρίζει συνάδελφος περιμένω την δική σας παρέμβαση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι να κάνω, είπα σε όλους χτύπησα τα κουδούνια, τι άλλο να κάνω;
(Διαλογικές Συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ελάτε σας παρακαλώ.
Σ. ΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Να σας πω δυο πράγματα. Αφού όλη αυτή την ελεγχόμενη κατάσταση από τα ΜΜΕ που έγινε από το καλοκαίρι και μετά, που προωθήθηκε αυτός ο απαξιωτισμός γι’ αυτή τη συγκεκριμένη οργάνωση με διάφορους δημοσιογράφους «πληρωμένους› να ωρύονται.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όταν λέτε «πληρωμένους› είδατε και τις επιταγές;
Σ. ΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Ναι τις είδα. Δυστυχώς έχω τέτοιες σχέσεις και τέτοιες φιλίες?.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρακαλώ πείτε ονόματα και πόσα λεφτά πήρανε?
Σ. ΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: ?ο κ. Κακαουνάκης για κάθε βράδυ έπαιρνε 2.000 Ευρώ για να βγει στο πάνελ και στο παράθυρο, για κάθε βράδυ. Μπορώ και έχω κάποια ενημέρωση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχει ενημέρωση λέει, τι να σας πω κύριε μάρτυς, πάτε να πείτε και πέντε πραγματάκια έτσι για να πιάσουν τόπο, λέτε μετά κάτι, δίνετε την κλωτσιά που λένε στην καρδάρα και εσείς και πάει και το γάλα το χύσαμε όλο. Αφήστε τώρα τους δημοσιογράφους, ας κάνουμε την δουλειά μας εμείς, ας κάνουν την δουλειά τους και οι δημοσιογράφοι οι έρμοι?.
Σ. ΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Η διαφορά μας λοιπόν είναι εκεί, ότι δεν ήταν έργο αυτό, δεν είδα κανέναν πρωθυπουργό να επέμβει και να τραβήξει κάποιο αυτί απ’ αυτούς τους κυρίους, που βάλανε όλη την κοινωνία την βάλανε όλο αυτό το διάστημα την βάλανε ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αλίμονό μας αν φιμώσουμε τον Τύπο, εάν εσείς ονειρεύεστε τέτοια δημοκρατία, εύχομαι να μην έρθει εγώ, ο Πρόεδρος θα προστατεύσει το Τύπο.
Σ. ΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Δεν με ρωτήσατε να σας πω για ποια δημοκρατία ονειρεύομαι εγώ. Δεν με ρωτήσατε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν με ενδιαφέρει, αλλά όταν τα βάζετε έτσι με τον Τύπο και με την ελευθερία του να γράφει ότι θέλει, τι να κάνω; Όποιος θίγεται να κάνει μηνύσεις στο συγκεκριμένο δημοσιογράφο ότι τον θίγει, ότι τον κάνει, ότι τον ράνει, τι θα κάνω εγώ; Είναι το μαντρόσκυλο της δημοκρατίας κύριε και εγώ δεν θα του βάλω φίμωτρο του Τύπου, τον καλώ συνέχεια να γράφει ελεύθερος, αυτός πρέπει να κριτικάρει και καλά κάνει. Προχωρήστε κ. Παπαδάκη.
Σ. ΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Μιλήσαμε για συγκεκριμένους?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι είπατε όλος ο Τύπος.
Σ. ΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Όχι δεν είπα όλος, είπα για εντεταλμένους. Το διευκρινίζω και αν δεν το είπα, το διευκρινίζω τώρα.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Μπορώ να κάνω ερώτηση; Κύριε μάρτυρα να αφήσουμε λίγο την μερίδα του Τύπου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε μάρτυς, ακούστε, σημασία έχει να μην ακυρώνεται και κάποια αξία σε αυτά που λέτε με περαιτέρω συμπεριφορές που παρασύρεστε. Είναι πολύ κακό πράγμα και οι συμπεριφορές εδώ πέρα, ξέρετε συνεκτιμώνται όλα.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Κύριε μάρτυρα εδώ παρακαλώ, αποφορτιζόμαστε, αποκλιμακωνόμαστε, γυρνάμε στο τότε, αφήνουμε τον Τύπο, την μερίδα του Τύπου, όπως και η μερίδα του Τύπου εξαφανίστηκε και άφησε την υπόθεση σαν μωρό έξω από την πόρτα, όπως είχε γίνει και με τον Κοσκωτά τότε. Εδώ στην δική σας εμπειρία τώρα, πάμε εκεί. Πόσες μέρες μείνατε στην Ασφάλεια προ ανακριτού κλπ και ποιες ήσαν οι συνθήκες με τις οποίες ανακριθήκατε; Είπατε ορισμένα πράγματα, ξεφύγατε, πήγατε στον ανακριτή, εκεί μείνετε, αφήστε τον ανακριτή, στην Ασφάλεια μέσα θέλω εγώ.
Σ. ΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Στην Ασφάλεια μείναμε 17 ημέρες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα είπε κ. Παπαδάκη.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Είπε τις μέρες μόνο, τις συνθήκες δεν τις είπε.
Σ. ΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Για τις συνθήκες , αυτό που συνέβη εκεί μέσα, φυσικά και δεν το πιστεύω σήμερα ότι γίνανε με τους κατηγορούμενους, γιατί είναι πιο εξελιγμένα τα πράγματα. Οι συνθήκες ήταν οι εξής, δεν υπήρχε ούτε μια ώρα ύπνος. Περισσότερο οι ώρες που μας ανακρίνανε ήταν οι νυχτερινές, αγαπούσαν αυτό το ωράριο, δηλαδή ήταν μετά της 2 το βράδυ που μας παίρνανε κάθε δέκα λεπτά μας έπαιρνε και κάποιος άλλος, ο οποίος ο ένας από τους τρεις, γιατί ήταν τρεις ήταν team, ο ένας από τους τρεις δεν έλεγε τίποτα άλλο παρά μόνο, «ομολόγησε για να καθαρίσεις› και έφευγε. Ο επόμενος ερχότανε και έκανε ερωτήσεις κουραστικές για να έλθει ο επόμενος ο οποίος να μου υπενθυμίσει ότι, «ξέρεις, νομίζω ότι και ο αδελφός σου που είναι τεχνικός στην Αεροπορία νομίζω ότι θα έχει κάποιο πρόβλημα, όπως και με την αδελφή σου δεν νομίζουμε ότι τα πηγαίνει πολύ καλά. Έχει τα ραντεβού της κατεβαίνει τα ραντεβού της και βλέπει διάφορους ανθρώπους δικούς σου κάτω.›
Αυτό όπως καταλαβαίνετε για μένα ήταν μια ψυχολογική πίεση. Ο τρίτος λοιπόν που ερχότανε ήταν, «ομολόγησε βρε παιδάκι μου να τελειώνουμε, ομολόγησε να τελειώνουμε.›
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα είπαμε, ο καλός και ο κακός χωροφύλακας, προχωρήστε.
Σ. ΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Δεν είναι έτσι, σας είπα κάτι και θέλω να το λάβετε πολύ υπόψη σας κύριε Πρόεδρε. Αν σήμερα υπήρχε το Γκουατανάμο, ειλικρινά κάθομαι και σκέφτομαι και εγώ δεν ξέρω τι θα έκανα, θα ομολογούσα πράγματα που δεν θα είχα κάνει. Ξέρετε ότι στις 25 του μηνός ψηφίζεται η έκδοση;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αφήστε τώρα την έκδοση.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Εγώ θέλω να ρωτήσω συγκεκριμένα το εξής, καταρχήν αν έχετε να πείτε κάτι για την εναλλασσόμενη συμπεριφορά των τριών αυτών να συμπληρώσετε πείτε το για να ρωτήσω την επόμενη ερώτηση, αλλιώς προχωράω στην επόμενη που είναι η εξής: Υπήρχε ως τρόπος προσέγγισής σας, η δημιουργία της εντύπωσης ότι υπάρχουν ακλόνητα στοιχεία σε βάρος σας και ότι δεν έχετε άλλη επιλογή από το να ομολογήσετε; Και αν θυμάστε κάτι συγκεκριμένο γι’ αυτό να το πείτε.
Σ. ΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Βέβαια αυτό ήταν το πρωταρχικό αυτό. ΄Ότι έχουν ομολογήσει και οι άλλοι, τα έχουν πει όλα, είναι η σειρά σου, τέλειωνε και εσύ παιδάκι μου να καθαρίσεις, να ελαφρύνεις και τη θέση σου, να πας στο Δικαστήριο?δεν είναι όμως έτσι απλά τα πράγματα. Ο συγκατηγορούμενός μου ήταν ο Γιάννης Μπουκετσίδης ο οποίος έχει περάσει βασανιστήρια. Όπως καταλαβαίνετε για μένα ήταν τρομερό?
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Τι βασανιστήρια πέρασε ο κ. Μπουκετσίδης;
Σ. ΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Του κάνανε φάλαγγες είχε να περπατήσει τρία χρόνια ο άνθρωπος. Όπως καταλαβαίνετε για μένα ήταν αδιανόητο να έχω ένα συγκατηγορούμενο ο οποίος είχε περάσει φάλαγγες και να έρχονται κάποιοι υπαλληλίσκοι και να μου λένε ότι ομολόγησε, γιατί ο συγκατηγορούμενός σου τα έχει πει όλα και σε έχει δώσει.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Α, ήταν ψέματα ότι ομολόγησε δηλαδή και σας το λέγανε έτσι;
Σ. ΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Βέβαια. Γι’ αυτό επιμένω και λέω ότι, δεν είχαν άλλο επιχείρημα, αν σήμερα υπήρχε το Γκουατανάμο τότε και μου είχαν αυτό το επιχείρημα ειλικρινά?.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Αφήστε το Γκουατανάμο τώρα, επικοινωνία με τον κ. Μπουκετσίδη και την κα συγκατηγορουμένη είχατε;
Σ. ΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Όχι δεν είχα.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Υποσχέσεις ευνοϊκής μεταχείρισης σε περίπτωση που ομολογήσετε, υπήρχανε;
Σ. ΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Όχι σε μένα ειλικρινά γιατί το έκοψα από την αρχή, δηλαδή μου είπαν ότι θέλεις και λεφτά και να σε στείλουμε και όπου θέλεις, το έκοψα από την αρχή.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Θέμα επικοινωνίας με συνήγορο, επειδή εδώ έχουμε διάφορα χαρτάκια που γράφουν ότι γνωστοποιήθηκανε στους κατηγορουμένους τα δικαιώματα και τους δόθηκαν και αντίγραφα και προθεσμία και είπαν όχι, εδώ και τώρα θα απολογηθώ. Πώς σας φαίνεται; Δεν θέλει επικοινωνία με συνήγορο όποιος κατηγορείται για κακούργημα ή για κάτι σοβαρό;
Σ. ΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Μα είναι το πιο προφανές.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν σας επιτρέπανε συνήγορο;
Σ. ΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: ΄Όχι βέβαια, δεκαεπτά ημέρες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και στον Ανακριτή τι κάνατε;
Σ. ΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Ήταν τις τελευταίες μέρες που δεν μας επιτρέψανε λόγω χρόνου και φύγανε και μας υποσχέθηκαν ότι θα ερχόντουσαν μετά και οι δικηγόροι περιμέναμε μέρες από κάτω για να ανέβουν και μας λέγανε ότι δεν έχετε δικηγόρους, γιατί δεν είχε ψηφιστεί ο Αντιτρομοκρατικός νόμος ακόμα. Και σε μας εφαρμόζανε αναδρομικά τον Αντιτρομοκρατικό νόμο, ο οποίος στη συνέχεια ’91 – ’92 ?
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Ενόψει όλων αυτών κ. μάρτυρα, επειδή τις προηγούμενες μέρες κοντέψαμε να βρούμε τον μπελά μας, ακούγοντας την απάντηση ότι μετά την χούντα δεν έχουμε τέτοια πράγματα στην Αστυνομία κλπ και επειδή ο εντολέας μου ο Βασίλης Τζωρτζάτος έχει καταγγείλει κάποιες συμπεριφορές, έχει κάνει και μια μήνυση, με βάση τη δική σας εμπειρία και παίρνοντας υπόψη την αναλογία την σημερινή που έχουμε και το Γκουατανάμο και το κλίμα που περιγράψατε του καλοκαιριού, θεωρείτε απίθανο πράγματι ο άνθρωπος αυτός να προέβη στην υπογραφή μιας ομολογίας πράξεων που δεν έχει κάνει;
Σ. ΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Όχι μόνο απίθανο, εγώ το θεωρώ δεδομένο. Ήταν η ανησυχία μας όχι μόνο για τον κ. Τζωρτζάτο που καταθέτω σήμερα αλλά για όλους γενικά, ήταν όλων μας η ανησυχία, πώς με ποια ευκολία, πώς με ποιο τρόπο;
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Ευχαριστώ δεν έχω άλλη ερώτηση.
Σ. ΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε μισό λεπτό για να ολοκληρώσω. Θεωρώ ότι θα είναι μεγάλη αδικία, για πράγματα και πράξεις που εγώ αθωώθηκα, γιατί βρήκανε δακτυλικά μου αποτυπώματα σε μετακινούμενα πράγματα και για τα οποία εγώ αθωώθηκα γι’ αυτό σας είπα ότι έχει μεγάλες ομοιότητες η δική μου εμπειρία με των κατηγορουμένων, θα θεωρήσω μεγάλη αδικία, αν για τα ίδια πράγματα, γιατί και εγώ είχα δολοφονίες, με κατηγορούσανε για δολοφονίες, για τα ίδια πράγματα άλλως αθωώνεται και άλλος καταδικάζεται.
Και νομίζω ότι εάν απεμπλακούμε από όλο αυτό το βάρος που έρχεται από την αστυνομία προς εσάς, τότε θα μπορέσετε να δείτε χωρίς?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και λες αθώος για όλους και?κατάλαβα τι θέλετε, ελάτε τώρα.
Β. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ήρθατε ως μάρτυρας του κ. Τζωρτζάτου. Τώρα στο τέλος είπατε ότι, ήρθα να καταθέσω αυτά για τον κ. Τζωρτζάτο.
Σ. ΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Μα δεν μου επιτρέψατε ο κ. Πρόεδρος βιάζεται, θέλει να φύγω.
Β. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πείτε για τον άνθρωπο που ήρθατε, τι έχετε να πείτε για τις κατηγορίες που τον βαραίνουν, είτε υπέρ του, είτε ότι δεν ξέρετε. Ενόψει και του ότι, ξεκινήσατε την κατάθεσή σας λέγοντας, εδώ ήρθα για δυο λόγους, α) διότι κλπ και δεύτερον ήρθα διότι η αλληλεγγύη είναι καθήκον κάθε ανθρώπου.
Σ. ΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Δεν είπα ήρθα για δυο λόγους. Θα σας επισημάνω είπα, δυο πράγματα πριν ξεκινήσω τη διαδικασία.
Β. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Καλώς, θέλω λοιπόν να ακούσω, για τον κατηγορούμενο που ήρθατε, αν έχετε να πείτε κάτι για τις πράξεις που κατηγορείται και δεύτερον να μου δώσετε να καταλάβω αυτό που είπατε, την αλληλεγγύη την θεωρείτε εσείς καθήκον κάθε ανθρώπου, στην προκειμένη περίπτωση πού το προσαρμόζετε; Πείτε δυο κουβέντες. Αυτά που είπατε, χρήσιμα τα ακούσαμε.
Σ. ΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Να σας απαντήσω. Όταν λοιπόν καθίσαμε και συζητήσαμε το τι έχει συμβεί και δέχθηκα και με δικηγόρους και με άλλους φίλους, είδα ξαφνικά έναν άνθρωπο ο οποίος, βγαίνει και λέει μετά, μίλησε για βασανισμό. Και θεώρησα υποχρέωσή μου να συμβάλω και εγώ σ’ αυτό, για να σας δώσω μια εικόνα, το πώς μπορούν να συμβαίνουν τα πράγματα και κάπως αλλιώς απ’ αυτά που μας λέει η Ασφάλεια συνεχώς.
Β. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Το κατάλαβα, δεν θέλω τίποτα άλλο.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Κύριε Κογιάννη, βλέπω την προσπάθεια των καλών συναδέλφων μου να αποδείξουν τα αυταπόδεικτα και να εξηγήσουν τα αυτονόητα. Ότι δηλαδή η Ελλάδα είναι η χώρα που κατατάσσεται μέσα στις πρώτες χώρες, μέχρι τις περσινές εκθέσεις τουλάχιστον, που γίνονται βασανιστήρια.
Βέβαια αυτό δεν πρόκειται να το δεχθεί κανένας παράγοντας θεσμικός, όπως τα σκουπίδια τα πετάμε κάτω από το χαλί για να τα κρύψουμε, έτσι όλοι το βλέπουν, αλλά δεν το συνομολογεί κανείς.
Πείτε μου λοιπόν για να τελειώνει αυτή η συζήτηση διότι θα επανέλθει πολλές φορές, γνωρίζετε αν η Ελλάδα μέχρι τις περσινές εκθέσεις και επί μια 20ετία τώρα τουλάχιστον που παρακολουθώ εγώ αυτές τις εκθέσεις Διεθνών Οργανισμών, κατατάσσεται στην πρώτη κατηγορία μεταξύ των χωρών, Μπουρουντί, Μποτσουάνα, Καζακστάν, κλπ των χωρών οι οποίες ασκούν συστηματικά βασανιστήρια μέσα στα Αστυνομικά Τμήματα; Γνωρίζετε αυτές τις εκθέσεις;
Σ. ΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Βεβαίως και τις γνωρίζω.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Τις έχουμε καταθέσει, τις καταθέσαμε από τις πρώτες ημέρες της δίκης την τελευταία την περσινή έκθεση όπου η Ελλάδα κατατάσσεται μέσα σ’ αυτές τις χώρες και σε Διεθνείς Οργανισμούς, με αξιοπιστία. Κατά τα άλλα, ας κατατάσσουμε τα βασανιστήρια μέσα στα συντάγματά μας και στους νόμους μας και ας ψηφίζουμε νόμους?.
Σ. ΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Προχθές, δεν το ξέρετε, σκοτώθηκε και άλλος εργαζόμενος στα Ολυμπιακά Έργα, ξέρω ότι δεν το ξέρει κανείς, δεν φαίνεται. Βασανιστήρια, δυστυχώς βασανιστήρια.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Αυτό έγινε με αφορμή την έκρηξη στην οδό Μαυρικίου που είχε τραυματισθεί ο Μαζοκόπος; Αυτό ήταν;
Σ. ΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Ναι.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Επειδή αυτό έχει μια αναλογία, και εδώ είχαμε μια έκρηξη που την ακολούθησαν κάποιες συλλήψεις, τότε συνελήφθησαν αρκετά άτομα με αφορμή τη σύλληψη του Μαζοκόπου;
Σ. ΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Ναι, έγινε σε δύο στάδια. Στο πρώτο στάδιο συνελήφθησαν γύρω στα 100 άτομα οι οποίοι αφέθηκαν ελεύθεροι και μετά συνέλαβαν τρία άτομα, τους τρεις μας.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Σας χρέωσαν και αποτυπώματα;
Σ. ΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Βεβαίως.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Πού βρέθηκαν τα δικά σας αποτυπώματα; Στη γιάφκα;
Σ. ΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Βρέθηκαν μέσα στον τόπο της έκρηξης, εκεί που έγινε η έκρηξη, ήταν γεμάτη όπλα και βρέθηκαν σε επιστολικούς φακέλους, σε γράμματα και σε φωτογραφίες. Τα δικά μου αποτυπώματα βρέθηκαν σε φωτογραφία των ανδρών της ΕΚΑΜ. Δε μου δείχθηκε ποτέ το αποτύπωμά μου, δε μου δόθηκε ποτέ η δυνατότητα να το δω.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Πού κατέληξε αυτή η ιστορία με τα αποτυπώματά σας τελικά; Δικαστήκατε εσείς; Απαλλαγήκατε με βούλευμα; Πώς κατέληξε αυτή η ιστορία;
Σ. ΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Όχι, αθωωθήκαμε παμψηφεί διότι το Δικαστήριο δέχθηκε ότι είναι μετακινούμενα και κάλλιστα θα μπορούσαν να είχαν μεταφερθεί εκεί με οποιονδήποτε τρόπο.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Τί άλλα αποδεικτικά στοιχεία είχαν για εσάς εκτός από τα αποτυπώματά σας στη γιάφκα;
Σ. ΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Εκτός από τα αποτυπώματα, ήταν ότι ήμουν ένας απ’ αυτούς τους συνήθεις υπόπτους, δηλαδή έβγαζα έντυπα του αντι-εξουσιαστικού χώρου, ήμουν ένας άνθρωπος που κινείτο γύρω από Επιτροπές, γύρω από διαδηλώσεις...
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Δηλαδή ουσιαστικά ήταν με βάση το κοινωνικό σας προφίλ;
Σ. ΚΟΓΙΑΝΝΗΣ: Ακριβώς. Αυτός ήταν ο λόγος που ο κ. Αξιωματικός της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας, από την πρώτη στιγμή και επί 17 μέρες, κάθε πρωί μου υπενθύμιζε «έπαιξες κι έχασες›.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, εδώ γίνεται το εξής: Παρακολουθούμε ανθρώπους να έρχονται ως μάρτυρες υπεράσπισης, οι οποίοι δε γνωρίζουν καν, ούτε κατ’ όψη, τον άνθρωπο τον οποίο έρχονται να υπερασπιστούν. Έρχονται εδώ, μας λένε τα προσωπικά τους βιώματα και τις προσωπικές τους απόψεις, με συγχωρείτε πολύ αλλά εγώ νομίζω ότι αυτό, όταν κάνουμε άλλες φορές εκκλήσεις για τη συντόμευση της διαδικασίας, νομίζω ότι αυτό δεν έχει σχέση με τη δικαζομένη υπόθεση.
Το να έρχεται ο καθένας να λέει τον πόνο του εδώ, συμπαθής η περίπτωσή του και τα βάσανα που πέρασε, αλλά δεν ξέρω κατά πόσον συνδέονται και πόσο αφορούν την παρούσα δίκη. Ούτε μπορούμε να υπερασπιζόμαστε ανθρώπους τους οποίους δε γνωρίζουμε. Γιατί δηλαδή εγώ πρέπει να ακούσω εδώ την υπόθεση Μαζοκόπου και να μη μπορέσω να πω τί βρέθηκε στη γιάφκα του......
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να σας πω εγώ γιατί τους άφησα: Διότι άκουσα ότι ο τάδε, ο Χ κατηγορούμενος έχει συλληφθεί και ισχυρίζεται ότι του έχουν κάνει βασανιστήρια. Εγώ δεν ξέρω εκεί τί του έκαναν αυτού του συγκεκριμένου, αλλά, ξέρετε, εγώ σε ανάλογη περίπτωση έχω υποστεί αυτό κι αυτό, και πιθανολογώ το ίδιο έγινε και σ’ αυτόν. Δεν μπορείς να του απαγορεύσεις.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Έχετε δικάσει πλειάδα υποθέσεων και γνωρίζετε ότι κάθε υπόθεση έχει τα δικά της στοιχεία, δε μπορούμε να ισοπεδώνουμε υποθέσεις εδώ πέρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το θέμα είναι πώς θα τα αξιολογήσουμε, αυτό είναι το θέμα.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Νομίζω ότι αυτοί οι μάρτυρες προσέφεραν πολλά όχι μόνο για τον κ. Τζωρτζάτο αλλά και για τον δικό μου πελάτη και για άλλους πελάτες και για άλλους κατηγορούμενους και μην εκπλήσσεσθε γι αυτό το πράγμα γιατί αυτό που αναδεικνύεται είναι μια συγκεκριμένη τυπολογία της ανάκρισης που μορφοποιείται σε μια κατηγορία η οποία έρχεται εδώ και κρίνεται. Δικαζόμενος ο κατηγορούμενος δικάζεται και η κατηγορία. Μην εκπλήσσεσθε.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Σχόλιο σύντομο και κοινό για τους τέσσερις μάρτυρες που προηγήθηκαν αφού πρώτα τους ευχαριστήσω δημόσια που τίμησαν το αίτημά μου να έρθουν εδώ πέρα και να καταθέσουν με προφανές προσωπικό κόστος, να ξαναζήσουν με οδυνηρό τρόπο την εμπειρία την οποία είχαν και να την ξαναδούν ενδεχομένως διατυπωμένη και από ΜΜΕ.
Μέρες ολόκληρες εδώ πέρα από τότε που έχει αρχίσει αυτή η Δίκη, ακούμε να λέγεται από διάφορες πλευρές ότι τα βασανιστήρια και η αυθαίρετη ανακριτική μέθοδος, να χαρακτηρίσω με την πιο επιεική έκφραση, έχουν λήξει την περίοδο της χούντας και ότι στη μεταπολίτευση δεν γίνονται. Σας έφερα τέσσερις μάρτυρες που είναι αναμφισβήτητη η εμπειρία που έχουν υποστεί και αφορούν όλες τις εποχές της μεταπολίτευσης, η κα Μπερτράν το 1980 επί Ν.Δ., ο κ. Τσιτσιλιάνος το ’85 επί ΠΑΣΟΚ, ο κ. Σμυρναίος το ’88-’89 πάλι επί ΠΑΣΟΚ και ο κ. Κογιάννης το ’91 επί Ν.Δ. Ισοπλία σε όλες τις φάσεις και σε όλες τις κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης.
Επιβεβαίωσαν πλήρως την αυθαιρεσία και την παράβαση κάθε δικονομικού κανόνα που γίνεται από την Ασφάλεια, την παρεμπόδιση επικοινωνίας με συνήγορο, τη χρήση τεχνικών όπως είναι ο ελεγχόμενος ύπνος, η στέρηση τροφής, και οι παντός είδους περιορισμοί για να εξωθήσουν σε ομολογία, τη δημιουργία κλίματος ενοχής που δήθεν προκύπτει από ατράνταχτα στοιχεία και τη δημιουργία ηθικών ρηγμάτων με συγκατηγορούμενους που δήθεν τους έχουν προδώσει.
Τις απειλές κατά των ιδίων ή συγγενικών τους προσώπων σε περίπτωση που δεν ομολογήσουν, τις υποσχέσεις για επιεικέστερη μεταχείριση σε περίπτωση που ομολογήσουν. Κατέθεσαν εδώ πέρα άνθρωποι που ομολόγησαν και άνθρωποι που δεν ομολόγησαν. Ακούστηκε το ερώτημα «εσείς γιατί δεν ομολογήσατε›, δόθηκε η απάντηση που δόθηκε, πειστικότατη και υπήρξε και άνθρωπος ο οποίος κατονομάστηκε ότι ομολόγησε πράγματα που δεν έκανε κάτω από αυτές τις πιέσεις.
Νομίζω ότι μετά από την εξέταση των μαρτύρων αυτών, δύο πράγματα καταδεικνύονται: Το ένα μείζον που έχει αναδειχθεί σε όλη τη Δίκη, ποιος είναι ο χαρακτήρας της σημερινής Δημοκρατίας, η δήθεν απολυτότητά της και η δήθεν ένταξη στο απώτερο παρελθόν για πάντα, των βασανιστηρίων και των αυθαίρετων αστυνομικών μεθόδων της ανάκρισης, ο χαρακτήρας της αστικής Δημοκρατίας.
Το δεύτερο, το αν πράγματι κατασκευάστηκαν ή διογκώθηκαν σε όλα αυτά τα χρόνια αστυνομικές σκευωρίες με σκοπό την ενοχοποίηση κατηγορουμένων και την ποδηγέτηση της δικαιοσύνης. Τέσσερις ανθρώπους έφερα εδώ, δεν είναι μόνο αυτοί, είναι κι άλλοι, οι οποίοι απαλλάχτηκαν με αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις παρά τις σκευωρίες που στήθηκαν και παρά όλα αυτά τα βασανιστήρια και τις στερήσεις τις οποίες υπέστησαν.
Τί έχει να πει η άλλη πλευρά κι οποιαδήποτε άλλη πλευρά; Είναι όντως από τον ουρανό; Είναι αβάσιμη, πρωτότυπη, πρωτάκουστη καταγγελία; Είναι μαντζούνια που λέει κάποιος από την Πολιτική Αγωγή όποτε μας τιμά με την παρουσία του; Είναι οι παλικαράδες οι οποίοι έσπασαν λες και έχουμε μία μυθοποιημένη εικόνα του οποιουδήποτε ανήκει σε κάθε Οργάνωση, ότι πρέπει να ο Ζορρό, ο υπερήρωας κτλ.; Ή είναι ανθρώπινο αυτό το οποίο γίνεται και μας έδωσαν το μέτρο οι μάρτυρες αυτοί οι οποίοι πέρασαν;
Θεωρώ πραγματικά ότι η σημερινή ημέρα είναι από τις πλέον πολύτιμες στη Δίκη αυτή διότι δίνει το μέτρο, δίνει την ιστορικότητα και δίνει και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες παράγονται και δημιουργούνται ένοχοι στην Ασφάλεια.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Μια ερώτηση στον κ. Τσελέντη. Σας βασάνισαν;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Όχι σημαντικά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Δημόπουλος Δημήτριος, βιβλιοπώλης, εκ Πύργου Ηλείας. Κατοικείτε στην Αθήνα.
Γ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Επειδή τυχαίνει κι εγώ να έχω μάρτυρες, προβληματίζομαι μήπως δεν πρέπει να τους φέρω. Εάν πειράζει την Πολιτική Αγωγή να μη φέρουμε τους μάρτυρες, να μας το πουν καθαρά....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Σερίφη ήδη έχετε φέρει μάρτυρες και τους έχουμε ακούσει με προσοχή.
Γ. ΣΕΡΙΦΗΣ: Ξέρω ότι το Δικαστήριο τους δέχεται, αλλά αν ακόμα και η Πολιτική Αγωγή έχει αντίρρηση.....
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Κύριε Πρόεδρε δεν έχουμε καμία αντίρρηση, είναι ιερό δικαίωμα της Υπεράσπισης.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε μάρτυς, «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.
Δ. ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ: Ορκίζομαι.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Πείτε στο Δικαστήριο αν γνωρίζετε τον κ. Τζωρτζάτο, από πού, πώς και τί ξέρετε γι αυτόν.
Δ. ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ: Τον Βασίλη Τζωρτζάτο τον γνώρισα το ’82. Με μια πρωτοβουλία που είχε πάρει τότε ο Μιχάλης Ράπτης και ο Σύλλογος «ΠΡΩΤΑΓΟΡΑΣ› για την Παλαιστινιακή Αντίσταση, ο Ράπτης είχε καλέσει μία συνάντηση. Σε αυτή τη συνάντηση γνώρισα τον Βασίλη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο γνωστός Πάμπλο;
Δ. ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ: Μάλιστα. Σε αυτή τη συνάντηση λοιπόν γνώρισα τον Βασίλη. Η συνάντηση αυτή είχε ως περιεχόμενο να συγκροτήσουμε Επιτροπές να κατέβουν στη Βηρυτό με φάρμακα και με τρόφιμα και αν συνεχιζόταν η σφαγή ή η αντίσταση να μπορούσαμε να κάναμε κι ένα Σώμα εθελοντών, να κατέβαιναν στον Λίβανο.
Αυτό έγινε, πήγαν πολλοί άνθρωποι κάτω και τρόφιμα και φάρμακα στον Λίβανο. Εκεί γνώρισα τον Βασίλη, σε αυτή την Επιτροπή. Εδώ στην Αθήνα κάναμε πολλές εκδηλώσεις και διαδηλώσεις, κι από κει συνδεθήκατε και λίγο φιλικά. Εγώ έχω κι ένα βιβλιοπωλείο στην Αθήνα, για τα επόμενα δυο-τρία χρόνια είχαμε μια τακτική συνάντηση, ο Βασίλης περνούσε από το βιβλιοπωλείο κάθε Σάββατο ή κάθε δεύτερο Σάββατο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Του Σαββάτου ήταν η συνάντηση....
Δ. ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ: Ήταν πολιτικό πηγαδάκι. Συνήθως τα βιβλιοπωλεία εκείνης της εποχής ήταν στέκια πολιτικά, μαζεύονταν παρέες, κουβεντιάζαμε, τα λέγαμε, έπαιρναν και κανένα βιβλίο... Αυτό κράτησε ως το’ 85 περίπου, πήγα κι εγώ φαντάρος και μετά χαθήκαμε. Συναντιόμαστε που και πού σε μεγάλες διαδηλώσεις, σε συγκεντρώσεις, αλλά ευκαιριακά. Τελευταία φορά τον είδα στις διαδηλώσεις για τη Γιουγκοσλαβία και για τον Οτσαλάν. Αυτή είναι η σχέση μου με τον Βασίλη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πότε ήταν οι διαδηλώσεις οι τελευταίες;
Δ. ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ: Ήταν με τον Οτσαλάν το ’99 και τη Γιουγκοσλαβία. Αυτή είναι καταρχήν η σχέση μου με τον Βασίλη. Την εποχή εκείνη μπορώ να πω ότι μετά την κρίση που είχαν οι περισσότερες εξωκοινοβουλευτικές Οργανώσεις, πολλά μέλη των Οργανώσεων αυτών συμμετείχαν σε διάφορες Επιτροπές για διάφορα θέματα, όπως ήταν η αλληλεγγύη σε διάφορους λαούς που έκαναν αγώνες εθνικο-απελευθερωτικούς όπως ήταν η Νικαράγουα, ο Σαλβαδόρ, οι Παλαιστίνιοι, οι Κούρδοι.
Επίσης σε διάφορα κοινωνικά θέματα όπως ήταν οι διαδηλώσεις για το νέφος, τα αιτήματα για τον στρατό, για τις φυλακές. Σ’ αυτές τις Επιτροπές εντάχθηκε ένα κομμάτι τότε της ριζοσπαστικής νεολαίας που βγήκε από τις καταλήψεις του ’80 και μετά το Πολυτεχνείο με τα γνωστά γεγονότα του ’80. Αυτός ο κόσμος μετά την αλλαγή ήλπιζε ότι εκεί θα ξεκινούσε μια καινούργια κατάσταση στην Ελλάδα, εμείς ήμαστε νέοι, είχαμε οράματα για μια νέα κοινωνία, έναν άλλο τρόπο διακυβέρνησης, απογοητευτήκαμε σιγά-σιγά από την αλλαγή.
Νομίζω ότι η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ τότε είχε τη δυνατότητα με το 47% που πήρε να αλλάξει τη χώρα για τα επόμενα 50-100 χρόνια, δε νομίζω ότι τα κατάφερε, αντιθέτως αυτό που έκανε ήταν να εκμαυλίσει όλη την κοινωνία. Τέλος πάντων, με τον Βασίλη ήμαστε σύντροφοι θα έλεγα τότε, συζητούσαμε πολιτικά για τα προβλήματα της εποχής και τα δικά μας τα προβλήματα μέσα στο χώρο το δικό μας, αυτό που λέμε εναλλακτικό χώρο.
Θα ήθελα να συμπληρώσω, όχι για τον Βασίλη, είμαι φίλος και γνωστός και λόγω επαγγέλματος αλλά και λόγω χώρου με τον Θεοδώρο τον Ψαραδέλλη. Τον έβλεπα καθημερινά σχεδόν στους δρόμους, στα βιβλιοπωλεία, στα τυπογραφεία, είναι φίλος, απλά θέλω να δηλώσω την αλληλεγγύη μου απέναντί του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν του τυπώνατε κι ένα βιβλίο; Για ένα βιβλίο πήγαινε ο άνθρωπος λέει και μπλέχτηκε. Δεν του το τυπώνατε εσείς; Μπλέχτηκε ο άνθρωπος...
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Κύριε μάρτυρα με τον Τζωρτζάτο, εκτός από τη σχέση που είχατε, είχατε άλλες σχέσεις, δηλαδή οικογενειακές, επαγγελματικές, φιλικές πέραν όσον είπατε από το βιβλιοπωλείο;
Δ. ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι, αυτές ήταν οι σχέσεις μας. Μια-δυο φορές είχαμε βγει κι είχαμε φάει μαζί με άλλους.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Πρόκειται για το ίδιο βιβλιοπωλείο στο οποίο αναφέρθηκε και ο κ. Καραμπελιάς προ ημερών εδώ πέρα;
Δ. ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι, το ίδιο βιβλιοπωλείο αλλά σε άλλο χώρο.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Συζητούσατε τα τελευταία χρόνια καθόλου πολιτικά μαζί του;
Δ. ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ: Σας λέω ότι τα τελευταία χρόνια τον έβλεπα ευκαιριακά σε διαδηλώσεις και σε συγκεντρώσεις.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Αν είχατε συζητήσει και αν γνωρίζετε την άποψη που είχε τα τελευταία χρόνια για την ένοπλη πάλη και τις Οργανώσεις αυτές.
Δ. ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι, γι αυτό νομίζω ότι δεν είχαμε συζητήσει. Με τον Βασίλη συζητούσαμε για την ένοπλη πάλη και τα εθνικο-απελευθερωτικά Κινήματα. Νομίζω σε αυτό συμφωνούσαμε και οι δύο, δεν είχαμε αντίθεση. Κάποιες φορές που υπήρξε συζήτηση για το αν η ατομική βία προκαλεί κακό στο Κίνημα, έχει μεγαλύτερη καταστολή κτλ., δεν θυμάμαι ο Βασίλης να είχε διαφορετική άποψη από αυτήν που είχα κι εγώ.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Σαν χαρακτήρα τον γνωρίζετε ιδιαίτερα; Θα μπορούσατε να μας πείτε μερικά πράγματα στο Δικαστήριο; Είναι κατά τη γνώμη σας χαρακτήρας βίαιος, επιθετικός, εριστικός; Είναι άνθρωπος που εν πάση περιπτώσει είναι ικανός να σκοτώσει, να πάρει πιστόλι και να πυροβολεί κάποιον; Αν έχετε άποψη βέβαια και γνώμη από τη λίγη γνωριμία που έχετε.
Δ. ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ: Η άποψη που έχω είναι ότι εκείνη την εποχή, είμαστε στην ίδια ηλικία περίπου, ήμαστε όλοι ίδιοι, όλα τα παιδιά ήμαστε ίδια. Δηλαδή συμμετείχαμε σε ένα κοινό πράγμα από το πρωί μέχρι το βράδυ. Σε συνελεύσεις, σε διαδηλώσεις, σε αφισοκολλήσεις.....
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Πάρτε υπόψη το σύνολο της χρονικής περιόδου γνωριμίας σας μέχρι το τέλος που εν πάση περιπτώσει είναι ολοκληρωμένος ως χαρακτήρας με τις εμπειρίες του κτλ., αν η σχέση που είχατε και στη μακρότητα του χρόνου που μεσολαβεί σας επιτρέπει να έχετε μία άποψη να πείτε στο Δικαστήριο δυο λόγια για τον χαρακτήρα του. Δηλαδή το μοντέλο με το οποίο παρουσιάζεται και κατηγορείται εδώ πέρα ότι προκαλούσε εκρήξεις, σκότωνε κτλ., αν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα κατά τη γνώμη σας.
Δ. ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ: Όσο εγώ μπορώ να ξέρω από τη σχέση που είχα με τον Βασίλη, δεν είχε εκφράσει σε μένα τέτοια άποψη.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Ένα άλλο στοιχείο του χαρακτήρα του, όσο πάλι τον ξέρετε, είναι άνθρωπος συμφεροντολόγος, ιδιοτελής, ή είναι άνθρωπος ο οποίος κάνει ό,τι κάνει εξυπηρετώντας κάποια ιδανικά που πιστεύει ή έχοντας κάποια κίνητρα....
Δ. ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ: Σε αυτό το χώρο δεν υπήρχαν συμφεροντολόγοι, μπορεί να υπήρχαν μικρο-εξουσιαστές, αλλά συμφεροντολόγοι δεν υπήρχαν.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Σε όλους τους χώρους υπάρχουν.
Δ. ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ: Ο Βασίλης όπως και όλοι μας, στα πρώτα χρόνια –γιατί είμαστε όλοι από φτωχά στρώματα, κάναμε δουλειές του ποδαριού για να επιβιώσουμε. Δε νομίζω ότι υπήρχε κανένα συμφέρον σε τίποτα και καμία συμμετοχή σε οποιαδήποτε διαδικασία Κινήματος είχε συμφεροντολογικά ή άλλα κίνητρα ταπεινά.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Δεν έχω άλλη ερώτηση κ.Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας ευχαριστούμε. Συνεχίζουμε αύριο το πρωί.
