Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Κυρία μάρτυς μπορείτε να πείτε στο Δικαστήριο τι άλλο σας είπε ο αδερφός σας για την «περιποίηση› που είχε στην Ασφάλεια;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Εκείνο που με εντυπωσίασε, ήταν που του έλεγαν ότι θα βιάσουν την κόρη του.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Η οποία είναι ετών 9-10, πόσο είναι;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Τώρα είναι 10 ετών.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Πέρυσι ήταν 9 δηλαδή.
Μ. ΡΑΠΤΗ: Ναι. Είναι γεννηθείσα το ’93.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Την ίδια αυτή κόρη την είχαν κρατήσει έστω και για λίγο στην Ασφάλεια.
Μ. ΡΑΠΤΗ: Βεβαίως, βεβαίως. Εγώ αυτό το έμαθα από τη νύφη μου βέβαια. Είχε πει ο αδερφός μου ότι έχει κλειστοφοβία και είχε ζητήσει να του ανοίξουν κάποιο παραθυράκι και μετά, όταν εξέφρασε την επιθυμία να του ανοίξουν κάποιο παραθυράκι γιατί είχε κλειστοφοβία, τον απειλούσαν με εκπαραθύρωση με εικονική απ’ ότι μου είπε αυτοκτονία από τον όροφο που ήταν, από το 10ο όροφο.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Με δυο λόγια δηλαδή στον Κορυδαλλό σας είπε ο αδερφός σας ότι τον κακομεταχειρίστηκαν και ασκήθηκε βία εις βάρος του στην Ασφάλεια.
Μ. ΡΑΠΤΗ: Βεβαίως. Κι αυτά τα έχω καταθέσει. Έχω καταθέσει και μήνυση βεβαίως. Πριν από 2 εβδομάδες κατέθεσα στην κα Πταισματοδίκη.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Ξέρετε ποια είναι η πορεία αυτής της μήνυσης; Είπατε ότι πήγατε και καταθέσατε, αλλά ακόμα δεν έχουμε κάποια εξέλιξη.
Μ. ΡΑΠΤΗ: Όχι.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Να ρωτήσω κι εσάς λιγάκι ένα δευτερεύον ίσως θέμα, αλλά επειδή δημιουργήθηκαν κάποιες εντυπώσεις χωρίς να υπάρχει λόγος νομίζω ότι έχει κι αυτό σημασία. Είχε τσακωθεί καθόλου ο κ. Τζωρτζάτος με τους πρώτους του δικηγόρους;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Όχι, δεν είχε τσακωθεί. Ίσα – ίσα που και τώρα λέει τα καλύτερα για τους δικηγόρους του ο αδερφός μου.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Δεν ετέθη ποτέ θέμα ότι «διαφωνώ›;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Όχι.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Εντάξει, θα τα ρωτήσει και ο κ. Παπαδάκης αυτά.
(Διαλογικές συζητήσεις)
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Εκτός από αυτά που είπατε για τον χαρακτήρα του, την οικογένεια του και τη συμπεριφορά, στο ευρύ κοινό, δηλαδή στην κοινωνία, πως συμπεριφερόταν από μικρό παιδί ο Βασίλης; Δηλαδή ποία κοινωνικότητα τον χαρακτήριζε;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Ήταν πολύ κοινωνικός, είχε πάρα πολλούς φίλους, πολλά ενδιαφέροντα, διάβαζε πάρα πολύ.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Το άκουσα αυτό, το είπατε. Είχατε παρατηρήσει ποτέ από μικρό παιδί που ήταν μέχρι που μεγάλωσε, γιατί εσείς τον μεγαλώσατε απ’ ότι κατάλαβα ?
Μ. ΡΑΠΤΗ: Μαζί με τη μητέρα μου, επειδή εργαζόταν η μητέρα μου.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Είχατε παρατηρήσει ποτέ καμία βίαια συμπεριφορά, κανέναν τσακωμό με φίλο; Και ο μικροκαβγάς είναι ενδεικτικός.
Μ. ΡΑΠΤΗ: Πιο βίαια ήμουν εγώ παρά εκείνος.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Δέχεται ο αδερφός σας ότι σε κάποια στιγμή της ζωής του, το ’85 συγκεκριμένα, συμμετείχε περιφερειακά βέβαια, ως τρίτος, τέταρτος θα λέγαμε τροχός της αμάξης, που λέγεται εγκληματική Οργάνωση και φέρεται με αυτό το όνομα 17Ν. Συμμετείχα λέει, αλλά περιφερειακά και το ’92 φεύγει.
Εσείς, που είστε και μεγαλύτερη αδερφή και τον είχατε ζήσει από κοντά, αυτό το πιστεύετε; Είναι δυνατόν να πιστέψετε κάτι τέτοιο; Δηλαδή είναι αληθινό ότι μπορεί να έφυγε ή και πόσο συμμετείχε;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Γι’ αυτό σας είπα προηγουμένως ότι από τον καιρό που το έμαθα είμαι με ψυχολογική υποστήριξη. Για τον αδερφό μου, μου φάνηκε παράξενο και δεν πιστεύω ποτέ ότι ο αδερφός μου θα έπιανε περίστροφο στο χέρι του.
Ο αδερφός μου κάποια φορά είχε βρει ένα γατάκι. Με τα λίγα χρήματα που έβγαζε -ήταν ένας άνθρωπος του μεροκάματου μέχρι να ξεκινήσει να παίρνει δικές του δουλειές σε εργολαβίες- είχε βρει ένα γατάκι στον δρόμο και το πήρε και το πήγε στον γιατρό και το περιέθαλψε και το είδε η μαμά μου και είπε «καλά γι’ αυτό το ψωρόγατο παιδί μου έδωσες τόσα λεφτά;› Βέβαια θα φανεί λίγο αστείο αυτό, αλλά είναι και κάτι που συνέβη.
Ύστερα ήταν ένας άνθρωπος που προσπερνούσε, πηγαίναμε στο ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ένα λεπτό. Θα παρεμβληθώ θέλω δεν θέλω.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: (εκτός μικροφώνου)
Μ. ΡΑΠΤΗ: Ήταν και φιλάνθρωπος και φιλόζωος. Όχι μόνο φιλόζωος, αλλά και φιλάνθρωπος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Συμφωνούμε για το γατάκι πάρα πολύ. Όταν όμως ένας άνθρωπος έχει τόσο καλό χαρακτήρα, πως μπορεί να μπει μέσα σε μια Οργάνωση που χωρίς ο ίδιος να πιάνει πιστόλι ξέρει ότι αυτή η Οργάνωση σκοτώνει ανθρώπους; Πως συμβιβάζεται; Εσείς μπορείτε να μας δώσετε μια εξήγηση, που τον ξέρετε δηλαδή; Για να τον κατανοήσουμε θέλουμε κι εμείς τον άνθρωπο.
Γιατί ο ίδιος λέει ότι «εγώ ήμουν μέχρι το ΄92, μετά έφυγα›. Τέλος πάντων. Γιατί λέει «κάπου με εντόπισαν εκεί το ’93 και σηκώθηκα και έφυγα›. Κάτι τέτοιο λέει απ’ ότι θυμάμαι, αλλά θα τα δούμε με την ώρα τους.
Β. ΤΖΩΡΤΖΑΤΟΣ: Δεν τα λέω εγώ αυτά κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είπατε μέχρι το ΄92;
Β. ΤΖΩΡΤΖΑΤΟΣ: Ναι, αλλά όχι ότι με εντόπισαν και έφυγα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι, που είχατε κάποια σύλληψη.
Β. ΤΖΩΡΤΖΑΤΟΣ: Όχι, αυτό έγινε το ’93.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήταν μετά η σύλληψη. Τα έβαλα μαζί. Το ’92 λοιπόν λέει ότι «έφυγα›. Αλλά μέχρι το ’92 είχαν σκοτωθεί πολλοί άνθρωποι. Δεν ήταν 1, 2, 3, 4. Πώς να μένω εγώ τώρα σε μια τέτοια Οργάνωση ρε παιδιά όταν είμαι τόσο καλός άνθρωπος; Γιατί τα αγαπάω κι εγώ τα γατάκια πράγματι και με συγκινεί αυτό που είπατε. Το θέμα όμως είναι μόνο τα γατάκια να αγαπάμε; Να αγαπούμε και τον άνθρωπο όμως.
Μ. ΡΑΠΤΗ: Δεν θέλω να διακωμωδήσουμε το γατάκι. Αγαπούσε και τα ζώα κ. Πρόεδρε και τους ανθρώπους. Και τους ανθρώπους και τα ζώα και την οικογένεια του. Και να μη διακωμωδήσουμε τώρα το γατάκι. Απλώς το ανέφερα γιατί συνέβη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι, ίσα - ίσα εγώ τα λατρεύω τα γατάκια. Τα λατρεύω τα γατιά και δεν το διακωμωδώ και είδατε ότι σας πρόσεξα ιδιαίτερα. Αλλά θέλω να μου πείτε πως συμβιβάζεται ένας άνθρωπος με λεπτά αισθήματα, που αγαπάει όλον τον κόσμο απ’ ότι μου λέτε -ας αφήσουμε και το γατάκι, είναι πρόσθετο- πως συμβιβάζεται να μετέχει σε μια Οργάνωση, έστω μέχρι ένα χρονικό διάστημα, η οποία Οργάνωση αφαιρούσε ανθρώπινες ζωές; Έστω κι αν ο ίδιος δεν έπαιρνε πιστόλι.
Μ. ΡΑΠΤΗ: Εγώ δεν το πιστεύω ότι ο αδερφός μου έχει κάνει ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν το πιστεύετε.
Μ. ΡΑΠΤΗ: Όχι, δεν μπορώ να το πιστέψω με τίποτα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αφού έρχεται και το λέει ο ίδιος.
Μ. ΡΑΠΤΗ: Αν το έλεγε ο ίδιος; Μα έχει πειράξει κόσμο;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ότι μετείχε σε Οργάνωση.
Μ. ΡΑΠΤΗ: ¶λλο το ότι μετείχε και άλλο ότι έχει σκοτώσει άνθρωπο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ακούστε κυρία. Όταν μετέχω εγώ σε μια εταιρεία η οποία κάνει οτιδήποτε πράξεις παράνομες, έστω κι αν εγώ δεν κάνω παράνομες δεν σημαίνει ότι μετέχω; Μετέχω σημαίνει ότι ψυχικά υποστηρίζω αυτές τις ενέργειες. Πως να πούμε; Είναι οι ανθρωποκτονίες στην μέση. Τα άλλα όλα ξέρετε δεν θα τα έβλεπα εγώ έτσι. Θα τα έβλεπα στα ανθρώπινα μέσα.
Εδώ όμως πως ένας άνθρωπος με τόσο καλά αισθήματα - πέστε μου, δώστε μου μια εξήγηση εσείς που τον ξέρετε από παιδί και σας το λέω ειλικρινά με την ψυχή μου, θέλω να ακούσω από σας κάτι- πως μπορεί να συμβιβαστεί αυτός ο άνθρωπος ο τόσο καλός, γιατί πράγματι πρέπει να είχε τέτοια αισθήματα αφού το λέτε εσείς, το είπαν και οι άλλες αδερφές του, γιατί μετείχε σε μια τέτοια Οργάνωση, που ο ίδιος μεν δεν έπιανε πιστόλι -το δέχομαι προσωρινά- αλλά όμως η Οργάνωση αφαιρούσε ανθρώπινες ζωές;
Πώς να το δεχτούμε αυτό; Συμβιβάζονται;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Τι να σας πω; Πως μπήκε στην Οργάνωση; Ήταν άνθρωπος που ενδιαφερόταν για τα κοινά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Συμφωνούμε και καλά κάνει. Ο απολιτικός άνθρωπος δεν είναι εντάξει. Συμφωνώ ότι πρέπει όλοι να μετέχουμε. Αλλά σε μια Οργάνωση που αφαιρεί ανθρώπινες ζωές, μπορούμε να πούμε ένας άνθρωπος που έχει τόσο καλά αισθήματα; Σε μια τέτοια ένταξη η οποία τελικά απεδείχθη δραματική για τη ζωή του. Αυτό είναι που δεν μπορούμε να πάρουμε απάντηση.
Μ. ΡΑΠΤΗ: Τι να σας πω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μήπως μπορεί να το εξηγήσει επειδή τον ξέρει. Έχουμε έναν συγκεκριμένο χαρακτήρα και όπως ξέρουμε οι πράξεις δεν παράγονται μόνο από εξωτερικά γεγονότα, παράγονται και από το χαρακτήρα. Ο χαρακτήρας είναι η συνέπεια σε ορισμένες αρχές. Αυτός είχε ορισμένες αρχές. Είναι συνεπής με την συμμετοχή του σ’ αυτές τις αρχές;
Τέλος πάντων, δεν θέλω να σας βασανίζω, δεν μου αρέσει δηλαδή, αλλά έχω αυτή την απορία έντονη. Διότι σας ακούω με μεγάλη προσοχή και όταν μου είπατε και με το γατάκι πραγματικά συγκινήθηκα. Λέω ένας άνθρωπος που αγαπάει ακόμα και το τελευταίο ζώο του ζωικού βασιλείου δεν είναι έτσι.
Μ. ΡΑΠΤΗ: Και τους ανθρώπους.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τους ανθρώπους ακόμα περισσότερο, φυσικά. Εδώ η Οργάνωση δεν ιδρύθηκε το ’91. Είχε αποκορυφωθεί.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, θυμάστε τι είπε ο κ. Φωτόπουλος; Βεβαίως στην αρχή είπε ότι είναι απόλυτη αξία η ανθρώπινη ζωή ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ δεν θέλω να ακούω από σας τους θεωρητικούς, θέλω να ακούω από μια γυναίκα η οποία φαίνεται απλή, καθαρή και με τη συνείδηση του καθημερινού ανθρώπου, όχι με διεργασίες νοητικές. Εκεί ήταν άλλο.
Μ. ΡΑΠΤΗ: Τι να σας πω; Να σας πω ότι η μητέρα του άνδρα μου έκανε αιμοκάθαρση αρκετά χρόνια και πήγαινε ο αδερφός μου και της έδινε συνέχεια αίμα; Πήδαγε από τη μάντρα του Ευαγγελισμού να της πηγαίνει κάποια πράγματα γιατί τότε ήταν λίγο πιο αυστηρά να μπει κάποιος έτσι στο νοσοκομείο εκτός επισκεπτηρίου.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Θεωρείτε με τον χαρακτήρα του αδερφού σας ότι ενδεχομένως -λέω αν θεωρείτε εσείς να μας δώσετε κάποια απάντηση αν γνωρίζετε- να θεώρησε, εν πάση περιπτώσει να επλανήθη γύρω από την Οργάνωση αυτή, γύρω από τους σκοπούς της κι όταν σε κάποια στιγμή το ’92 μέσα του άκουσε μια άλλη φωνή και είπε ?
Μ. ΡΑΠΤΗ: Αυτό πιστεύουμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Φοβάμαι ότι είναι pret a porter η απάντηση.
(Διαλογικές συζητήσεις)
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Από το ’92-93 και μετά. Αυτό θέλω να μου πείτε.
Μ. ΡΑΠΤΗ: Όλοι εκεί έχουμε καταλήξει και η οικογένεια.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Ότι;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Ότι κάποια στιγμή ξέρω εγώ;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ότι; Πέστε το.
Μ. ΡΑΠΤΗ: Επλανήθη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επλανήθη. Έκανε λάθος δηλαδή, ήταν λάθος απόφαση του να πάει.
Μ. ΡΑΠΤΗ: Αν τελικά ήταν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπορεί να κρατήσει αυτό το λάθος από το ’85-‘92; 7 χρόνια λάθος;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Τι να σας πω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είναι μια μέρα, δύο. Ας πούμε αυτά τα παραδεκτά επειδή ψάχνουμε χαρακτηρολογικά στοιχεία.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Ο Σαούλ εδίωκε τους Χριστιανούς επί μία δεκαετία και έγινε Παύλος μετά. Ναι ή όχι; Σημασία έχει ότι έχει μια αλλαγή. Το ποια αιτία είναι δεν έχει σημασία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ας αφήσουμε τις δύο Διαθήκες να προχωρήσουμε λίγο.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Εάν μπορείτε να μου πείτε μετά που γέννησε το παιδί, η αφοσίωσή του γιατί είναι ένα πραγματικό γεγονός, αν είναι ή δεν είναι γεγονός. Ήταν αμέριστη, ο τρόπος του τουλάχιστον έδειχνε ότι είναι ο άνθρωπος απόλυτα της οικογενείας.
Μ. ΡΑΠΤΗ: Ο άνθρωπος δούλευε από το πρωί μέχρι το βράδυ και η μόνιμη απασχόληση ήταν με την οικογένειά του, να πάνε μια εκδρομούλα, να πάνε σε συγγενικά σπίτια.
Δ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: Δηλαδή αυτό που λέει ότι πράγματι από το ’93 και μετά αποχώρησε, πείθει από την ζωή του; Εσάς σας πείθει ότι πράγματι δεν είχε καμιά άλλη δραστηριότητα; Αυτό ήθελα να ρωτήσω.
Μ. ΡΑΠΤΗ: Βεβαίως και με πείθει, αφού είχαμε συχνή επαφή και τον βλέπαμε συνέχεια, πότε έκανε πια ότι έκανε; Και εφόσον δούλευε με τον άντρα μου από το πρωί μέχρι το βράδυ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Παπαδάκη έχετε το λόγο.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Κυρία μάρτυρα να ξεκινήσουμε από την αρχή από τα παλιά. Ο αδελφός σας μεγάλωσε βλέποντας τον πατέρα του να ζει σε περιβάλλον δημοκρατίας;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Όχι βέβαια.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Δηλαδή τι ήταν ο πατέρας και με ποιο τρόπο είχε υποστεί την δημοκρατία της μεταπολεμικής Ελλάδας;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Ο πατέρας έπαιρνε το ’59, το ’61 την εφημερίδα ΑΥΓΗ νομίζω και ήταν ο κομμουνιστής ο δακτυλοδεικτούμενος.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Τι κομμουνιστής ήταν, ανήκε στο ΚΚΕ, ανήκε σε κάποιον άλλον χώρο, ήταν Τροτσκιστής;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Ναι Τροτσκιστής.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Ήταν δηλαδή κυνηγημένος και από την επίσημη αριστερά εκτός από την δεξιά;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Βέβαια.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Γιατί τους Τροτσκιστές ξέρετε τους λέγανε και χαφιέδες πολλές φορές οι του ΚΚΕ του ορθοδόξου κλπ, είχε επίδραση αυτό στο τρόπο με τον οποίο έζησε, στην επαγγελματική του δραστηριότητα, είχε συνέπειες το ότι ήταν αριστερός;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Για τον μπαμπά μου; Βέβαια.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Για τον μπαμπά σας και αν αυτά τα έζησε ο Βασίλης τα βίωσε σαν μικρό παιδί.
Μ. ΡΑΠΤΗ: Βέβαια και από τον κοινωνικό περίγυρο και από την επαγγελματική του σταδιοδρομία.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Δηλαδή στο επάγγελμά του τι δουλειά έκανε, πώς την έκανε και τι εμπόδια εύρισκε στην δουλειά του από την πολιτική του ένταξη;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Ο μπαμπάς μου ήταν ζαχαροπλάστης?
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Ήταν ζαχαροπλάστης, είχε κάποια συνέπεια σε αυτό η πολιτική του; Με ποιο τρόπο;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Κοιτάξτε να δείτε στα εργαστήρια που δούλευε ο μπαμπάς μου, ξέρετε σε ένα χώρο όταν δουλεύουν 8 με δέκα, δώδεκα άτομα, δυστυχώς επικρατεί και λίγο η ρουφιανιά.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Θέλετε να πείτε ότι τον διώχνανε από δουλειές επειδή ήταν αριστερός;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Βέβαια έτσι.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Δικό του μαγαζί άνοιξε, μπορούσε ν’ ανοίξει;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Βεβαίως άνοιξε δικό του μαγαζί. Εργάστηκε κάποια χρόνια εκτός Αθηνών.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Έπαιρνε εύκολα άδεια λειτουργίας για να ανοίξει μαγαζί; Πείτε τα αυτά πρέπει να πείτε εδώ πέρα, για να δούμε πώς μεγάλωσε αυτός ο άνθρωπος, σε τι περιβάλλον δημοκρατίας έζησε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τότε εάν δεν είχες πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων δεν άνοιγες ζαχαροπλαστείο.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Παραιτούμαι της περαιτέρω ερώτησης γι’ αυτό, με καλύψατε πλήρως.
Μ. ΡΑΠΤΗ: Συνέχεια μας επισκεπτόταν η αγορανομία και ο αστίατρος και συνεχώς κάτι βρίσκανε.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Και εκαλείτο η δικαιοσύνη να τον δικάζει επειδή τον γράφανε γιατί ήταν αριστερός.
Μ. ΡΑΠΤΗ: Βεβαίως, ώσπου καταφέρανε, είχαμε ένα πολύ ωραίο μαγαζί στη Πατησίων μετά την πλατεία Κολιάτσου μεταξύ Αγίου Λουκά και πλατείας Κολιάτσου, εκείνη την εποχή που ανθούσε η Πατησίων. Και καταφέρανε και μας το κλείσανε από τις πολλές μηνύσεις. Από τις πολλές μηνύσεις και τις διάφορες ταλαιπωρίες, γιατί δεν υπήρχαν χρήματα να το κρατήσουμε πλέον, όταν πληρώναμε συνέχεια στην αγορανομία και τα διάφορα δικαστήρια που γίνονταν.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Είπατε προηγουμένως το είπε και η άλλη σας αδελφή ότι ο Βασίλης από μικρός αναγκάστηκε να δουλεύει. Φαντάζομαι γιατί η οικονομική κατάσταση της οικογένειας, δεν επέτρεπε την πολυτέλεια του να μην εργάζεται.
Μ. ΡΑΠΤΗ: Από το καιρό που έκλεισε ο πατέρας μου το μαγαζί και με χρέη, ξεκινήσαμε να δουλεύουμε όλοι. Εγώ νυχτερινό γυμνάσιο, η αδελφή μου δουλειά?
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Είσαστε λοιπόν σε μια κατάσταση ανέχειας. Ο Βασίλης είχε ποτέ ροπή να κλέβει ή γενικά να είναι παραβατικός;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Ποτέ.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Ήταν έντιμος στις συναλλαγές του και συνεπής;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Βεβαίως εντιμότατος.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Είχε ποτέ άλλους πόρους ζωής εκτός από τα λεφτά που έβγαζε από τη δουλειά του;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Όχι βέβαια.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Ήταν σαν χαρακτήρας συμφεροντολόγος, ιδιοτελής, δηλαδή εάν έκανε κάτι το έκανε κινούμενος από προσωπικό συμφέρον, ή γιατί πίστευε σε κάποια ιδανικά;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Ανιδιοτελής και όχι συμφεροντολόγος, πολύ περήφανος, και να μην είχε χρήματα δεν θα καταδεχότανε να του πάρουμε εμείς ένα πακέτο τσιγάρα.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Αυτό το περιστατικό με την πεθερά του δεν θυμάμαι ποια κυρία είπατε, που έκανε αιμοκάθαρση.
Μ. ΡΑΠΤΗ: Η μητέρα του συζύγου μου, η πεθερά μου.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Και αυτό με το γατάκι που είπατε πριν, αποτελούσαν κανόνα ή εξαίρεση στον τρόπο ζωής του;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Κανόνα, βεβαίως κανόνα.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Δεν μου λέτε παρακαλώ πολύ, ο Βασίλης πάω σε ένα άλλο θέμα τώρα, από πλευράς εμφάνισης και φυσιογνωμίας, γιατί ήρθαν 2, 3 άνθρωποι εδώ, στη διάρκεια των εξετάσεων των μαρτύρων κατηγορίας και τον περιέγραψαν, τον αναγνώρισαν υποτίθεται, αφού πρώτα τον είχαν περιγράψει με διάφορα χαρακτηριστικά και εσείς που είστε αδελφή του και τον ξέρετε, θέλω να ρωτήσω τα εξής πράγματα. Ο αδελφός σας είχε ποτέ μαλλιά καστανά ή ξανθά;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Όχι βέβαια. Πάντα μαύρα ήταν τα μαλλιά του.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Είχε ποτέ μαλλιά ίσια; Μαλλιά μακριά και ίσια;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Όχι πάντα είχε κατσαρά μαλλιά και μαύρα. Και όπως είναι τώρα τα μαλλιά του.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Μάλιστα. Είχε ποτέ άδειους κροτάφους και μετωπική φαλάκρα; Διότι και αυτό ελέχθη.
Μ. ΡΑΠΤΗ: Όχι.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Την περίοδο που γεννήθηκε η κόρη τους, - αν το θυμάστε – είχε μουστάκι;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Είχε μουστάκι.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Το θυμάστε.
Μ. ΡΑΠΤΗ: Κατά καιρούς είχε μουστάκι. Πρέπει να είχε, δεν μπορώ να θυμηθώ τώρα πότε είχε μουστάκι, κατά καιρούς άφηνε μουστάκι, μακριά μαλλιά όμως ποτέ.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Πάμε τώρα λίγο στα μετά την σύλληψη, μόνο όταν δεν έχει ρωτηθεί από τους συναδέλφους που προηγήθηκαν, δυο θέματα βασικά θέλω να μας απασχολήσουν. Κατ’ αρχήν γι’ αυτά τα σημάδια στη μέση του εάν έχετε μάθει είτε βλέποντάς τα η ίδια ξανά, είτε από κάποιον άλλον που τα είδε, μέχρι πότε υπήρξαν;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Τα είχε αρκετό καιρό.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Ξέρετε να του είχε συμβεί ενδιαμέσως κανένα ατύχημα στη φυλακή ή να είχε πέσει να είχε χτυπήσει;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Δεν είχε αναφερθεί σε ατύχημα, δεν είχε αναφερθεί σε ατύχημα.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Ξέρετε εάν ήρθε ιατροδικαστής να τον δει, παρότι είχε ζητήσει με την μήνυση να εξεταστεί από ιατροδικαστή;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Όχι, όχι. Και εγώ επέμενα σ’ αυτό και του έλεγα να ζητήσει να τον δει ιατροδικαστή, αλλά πιθανόν δεν του επέτρεψαν.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Με βάση αυτά τα οποία είπατε ότι τον είδατε και όπως ξέρετε τον αδελφό σας, το ότι φέρεται να έχει ομολογήσει την ημέρα της σύλληψής του, πράγματα τα οποία στη συνέχεια αρνείται ότι τα έκανε, το θεωρείτε φυσιολογικό ή το θεωρείτε προϊόν ειδικών συνθηκών ανάκρισης και πίεσης;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Αν είχα φάει και εγώ το ξύλο της αρκούδας όπως λένε, αν είχα φάει το ξύλο της αρκούδας όπως λέει ο ίδιος και οι φίλοι του αδελφού μου θα είχα ομολογήσει.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Το θέμα δεν είναι τι θα είχατε κάνει εσείς, πιστεύετε ότι ο ίδιος έφαγε το ξύλο της αρκούδας;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Στην Αντιτρομοκρατική; Δεν το συζητώ, έχει φάει πολύ ξύλο στην Αντιτρομοκρατική. Το πιστεύω απόλυτα αυτό.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Το γεγονός ότι εμφανίζεται μια απολογία προανακριτική στην οποία φέρονται οι αστυνομικοί που την έλαβαν, ότι του πρότειναν του ανθρώπου να διαβάσει τη δικογραφία, να πάρει αντίγραφα, να πάρει προθεσμία να απολογηθεί, να δει και ένα δικηγόρο, αλλά αυτός δεν ήθελε τίποτα απ’ αυτά και παραιτήθηκε και εκείνη τη στιγμή θέλησε να απολογηθεί και τα είπε όλα.
Μ. ΡΑΠΤΗ: Ποια δικογραφία να διαβάσει; Εδώ μας τον φέρνανε να τον δούμε στο γραφείο στην Αντιτρομοκρατική και τον βουτάγανε από εδώ και τον σπρώχνανε.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: ¶ρα λοιπόν θεωρείτε ότι είναι αληθές ή ψευδές το περιεχόμενο αυτής της βεβαίωσης που υπάρχει στην προανακριτική απολογία, ότι του προτάθηκε να επικοινωνήσει με δικηγόρο και εκείνος αρνήθηκε;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Δεν υπάρχει περίπτωση.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Είχε δικηγόρο να επικοινωνήσει αλήθεια τότε;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Βεβαίως, βεβαίως.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Μέχρι την επόμενη ημέρα που πήγε στην ανακρίτρια, την επομένη το απόγευμα στις πέντε, έχει πάει στην κα Μπούρη και εκεί έχει δηλώσει το όνομα μιας δικηγόρου και συγκεκριμένα της κας Πολιτάκη, μέχρι εκείνη τη στιγμή είχε έρθει σε επαφή με εκείνη, με σας, με οποιονδήποτε άλλον;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Αυτό πότε έγινε την επόμενη ημέρα από τη σύλληψή του; Όχι, όχι. Εγώ πήγα μετά από τρεις ημέρες.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Αυτό σημαίνει λοιπόν ότι το όνομα της δικηγόρου το είχε την επόμενη ημέρα δίχως να έχει μεσολαβήσει επαφή με τους οικείους του, άρα κατά μείζονα λόγο το είχε και την παραμονή που δόθηκε η προανακριτική απολογία. Πώς λοιπόν είναι λογικά εξηγήσιμο την Πέμπτη στις 18 να λέει όχι, δεν θέλω δικηγόρο και την Παρασκευή στις 19 και ενώ δεν έχει μεσολαβήσει καμιά επικοινωνία με τον έξω κόσμο, να έχει δικηγόρο και να τον δηλώνει κιόλας και να ζητά προθεσμία.
Μ. ΡΑΠΤΗ: Είναι παράλογο.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Είναι παράλογο. Πόση αξιοπιστία λοιπόν έχει η προανακριτική του απολογία και οι ομολογίες των πράξεων αυτών που δήθεν έχει κάνει;
Μ. ΡΑΠΤ: Κάτω από πίεση. Είναι κάποιοι άνθρωποι που αντέχουν το ξύλο και κάποιοι άλλοι που δεν το αντέχουν. Εγώ που δεν το αντέχω το ξύλο, εάν έτρωγα ξύλο θα ομολογούσα πράγματα που δεν έχω κάνει.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Τον αδελφό σας σε ποια κατηγορία τον εντάσσετε, είναι ανθεκτικός σε ψυχολογική πίεση και σε ξύλο ή είναι ευάλωτος κατά την γνώμη σας;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Όχι είναι ευάλωτος.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Να ξεκαθαρίσουμε και ένα τελευταίο θέμα γιατί πολλά έχουμε ακούσει εδώ και χθες ακόμα με τους κ. Τεντολούρη και Κούρκουλο και το ιστορικό των προηγουμένων δικηγόρων και εμού προσωπικά. Διότι τίθεται το ερώτημα υπό δυο εν πάση περιπτώσει μορφές, θα συντομεύσω είναι το τελευταίο θέμα και λυπούμαι που το θίγω, αλλά έχει προκληθεί από άλλους και να το ξεκαθαρίσουμε εδώ πέρα για να σταματήσει αυτή η ιστορία που έχει ξεκινήσει από τα δημοσιεύματα. Κυρία Ράπτη, ο αδελφός σας κατήγγειλε ποτέ τους προηγουμένους δικηγόρους του για οποιαδήποτε παρατυπία;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Όχι βέβαια.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Γνωρίζετε εάν τον κατήγγειλαν εκείνοι για οτιδήποτε;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Όχι δεν γνωρίζω, ο αδελφός μου δεν έχει καταθέσει εναντίον τους ποτέ.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Γνωρίζετε εάν ο αδελφός σας, όταν πήγε στην ανακρίτρια με τους δυο δικηγόρους του, τους κ. Κούρκουλο και Τεντολούρη, τους είχε ενημερώσει για το τι είχε συμβεί στην προανάκριση;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Νομίζω ότι όχι δεν πρέπει να τους είχε ενημερώσει, όχι.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Εάν ήταν ενήμεροι, του υπό ποίες συνθήκες είχε γίνει αυτή η προανάκριση οι κ. Κούρκουλος και Τεντολούρης πιστεύετε ότι θα του επέτρεπαν να ομολογήσει;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καλά η ανακρίτρια τότε δεν είναι η εγγύηση του συντάγματος; Τον πήγαν στην ανακρίτρια εξακολουθούσε να φοβάται;
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Αφού τον πηγαίνανε με απειλές και με ξύλο μέχρι απέξω, πώς να μην φοβάται; Στην ανακρίτρια θα καθότανε δέκα λεπτά και μετά θα ξαναπήγαινε στην Ασφάλεια. Και εσείς εδώ πέρα λέτε έξω από την αίθουσα, μην με απασχολείτε εμένα, δεν είναι δικαιοδοσία μου και έτσι είναι πράγματι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βλέπετε τι θέση έχετε έναντι της δικαιοσύνης. Μιλάτε με τέτοιο θράσος κατά της δικαιοσύνης και φοβηθήκατε την αστυνομία, τι να πω και εγώ.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Το ότι οι διωκτικές αρχές κηδεμονεύουν δεν είναι θράσος, είναι μια εκτίμηση που την έχει ζήσει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κηδεμονεύουν την δικαιοσύνη;
Β. ΜΑΡΚΗΣ: ?και με κάτι άλλο, το είπε και τώρα, τον απειλούσαν μέσα στην ανακρίτρια με τα όπλα;
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Το έχει πει εδώ και πέντε μήνες, δεν το είπε τώρα και δεν το είπε μόνο αυτός.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και ενώπιον δυο δικηγόρων έτσι; Τον απειλούσαν ενώπιον δυο δικηγόρων και ο Δικηγορικός Σύλλογος;
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Και μάλιστα ο κ. Τζωρτζάτος έλεγε στους δικηγόρους, μην κάνετε τίποτα γιατί φοβάμαι. Θα σας τα πει και ο ίδιος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα τα βρούμε και τα δικά σας.
(Έντονες Διαλογικές Συζητήσεις)
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Μα πού ζούσατε όλο το καλοκαίρι όλοι σας, δεν βλέπατε τηλεόραση;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λοιπόν ακούστε να δείτε, κύριε Γιωτόπουλε με τα όπλα, αλλά εσείς όμως πολύ cool δεν κάνατε τίποτα, με τα όπλα τα αυτόματα, αλλά δεν κάνατε τίποτα. Είπατε όχι δεν ξέρω τίποτα. Ελάτε τώρα σας παρακαλώ συνεχίστε.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Να συνεχίσουμε κ. Πρόεδρε. Ενοχλεί η αλήθεια και τσούζει, είναι γεγονός, αλλά τι να κάνουμε θα την υποστούμε όλοι εδώ πέρα, η αλήθεια είναι αυτή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ας τα αφήσουμε αυτά, θα απαντήσουμε η μάρτυς τι ξέρει μας ενδιαφέρει, η μάρτυς λέει συνέχεια ότι μου είπε εκτός από εκείνα που είδε. Ήταν μέσα στην ανάκριση με τα όπλα μπροστά;
(Διαλογικές συζητήσεις)
???..: Ναι κύριε Πρόεδρε, άλλο η δικαιοσύνη, η δικαιοσύνη είναι ανεξάρτητη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και οι δικηγόροι τι κάνανε; Τι έκανε ο Δικηγορικός Σύλλογος γιατί δεν τους έπαυσε και τους δυο; Γιατί δεν τους έπαυσε αν έγινε κάτι τέτοιο;
Γιατί δεν τους καταγγείλατε τους δικηγόρους;
Β. ΤΖΩΡΤΖΑΤΟΣ: Δεν τον άφησα, μου είπαν οι δικηγόροι μου να τους καταγγείλω και δεν τον άφησα. Με εξεβίαζαν και με χτυπάγανε μέχρι που με πήγανε στην Ανακρίτρια.
Μ. ΡΑΠΤΗ: Είχε αναφερθεί.
Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Οι δικηγόροι σας ήρθαν να καταγγείλουν κύριε;
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Κυρία Βόζεμπεργκ κάντε εσείς μια αναφορά στο Σύλλογο, μια που έχετε τόση ευαισθησία, να επιληφθεί ο Σύλλογος, αφήστε μην προκαλείτε την νοημοσύνη του κόσμου, τηλεόραση βλέπαμε όλοι το καλοκαίρι σταματήστε πια. Τσούζει η αλήθεια αλλά θα την υποστείτε, και όπως έχουμε υποστεί τα ψέματα τόσων μαρτύρων εμείς εδώ πέρα μήνες, αφήστε τα.
Μ. ΡΑΠΤΗ: Όποια ερώτηση έχετε να μου κάνει όλοι δεν έχω καμία αντίρρηση. Δεν θα ήθελα με τον κ. Γεωργίου να μιλήσω. Με τον κ. Γεωργίου δεν θέλω να μιλήσω. Είναι ψυχολογικό, δεν θέλω με τον κ. Γεωργίου να μιλήσω.
Θ. ΨΑΡΑΔΕΛΛΗΣ: Να πάρει ο κ. Εισαγγελέας την Ανακρίτρια, να τους πει ακριβώς πώς μας είχαν μέσα. Να την ρωτήσει την ίδια, γιατί είναι πολύ απλό, αν είχαν όπλα μέσα οι αστυνομικοί. Εμένα μου βγάλανε τις χειροπέδες από πίσω γιατί έχω την καρδιά μου, για να μην μείνω και μου τις βάλανε μπροστά. Και το νερό δεν μου το δίνανε, μου το φέρνανε όποτε θέλανε αυτοί.
Μ. ΡΑΠΤΗ: Αυτό έχει ακουστεί κύριε Μαργαρίτη.
Θ. ΨΑΡΑΔΕΛΛΗΣ: Αυτά είναι πρωτοφανή, αυτές τις ανακρίσεις ούτε επί χούντας δεν τις είχα περάσει.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Αφήστε τον κ. Γεωργίου, αγνοήστε τον κ. Γεωργίου, θα λέτε κύριε Πρόεδρε θα μιλάτε με την έδρα.
Μ. ΡΑΠΤΗ: Τον κ. Πρόεδρο τον σέβομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρακαλώ πολύ.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Μπορώ να συνεχίσω τις ερωτήσεις; Επισημαίνοντας βέβαια, ότι κάθε φορά που προσπαθώ να αποκαταστήσω την αλήθεια σ’ αυτό το θέμα, η σπέκουλα και η προβοκάτσια που πέφτει είναι άνευ προηγουμένως και οι εντάσεις παρέχονται από οποιονδήποτε άλλο παράγοντα, εκτός από μένα. Προσπαθώ να αποκαταστήσω την πραγματικότητα. Αφήστε κυρία Βόζεμπεργκ παρακαλώ.
Ε. ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Να μην μιλάτε με τέτοιες εκφράσεις για τους συναδέλφους σας, είναι ντροπή αυτό το πράγμα.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Βρείτε ένα πλήρη δικονομικό λόγο να δικαιολογήσετε την παρουσία σας εδώ πέρα, αντί γι’ αυτά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πέντε λεπτά θα σταματήσουμε.
ΔΙΑΚΟΠΗ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επαναλαμβάνεται η συνεδρίαση που έχει διακοπεί. Έχει παρακαλέσει για ηρεμία. Πρώτα απευθύνομαι προς τους κ.κ. κατηγορουμένους. Εδώ όπως θέλει να μιλήσει θα ζητάει τον λόγο. Δεν γίνεται δια βοής. Όποιος θέλει πετάγεται. ¶μα το κάνουμε έτσι δεν μπορεί να γίνει δίκη. Έχουμε θέμα να τελειώσετε τις ερωτήσεις και μετά θα δούμε. Όποιος υποβάλλει ερώτηση από την από κει πλευρά μπορεί να υπάρξει αντίρρηση και θα δούμε τί θα κάνουμε. Όλα με την σειρά. Ο κ. Παπαδάκης έχει το λόγο.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Κυρία μάρτυς, ενόψει και το ότι είχαμε αυτά που είχαμε πριν θα την πάμε καρέ-καρέ την φάση με τους προηγούμενους δικηγόρους του Βασίλη και το τί έχει στην κα Ανακρίτρια και το τί έχει γίνει μέχρι που ανέλαβα εγώ. Ερώτημα πρώτο, αν ξέρετε και από ποιον το ξέρετε το εξής: οι δικηγόροι του Βασίλη κ.κ. Τεντολούρης και Κούρκουλος εάν επιχείρησαν να διαμαρτυρηθούν για την παρουσία των οπλοφόρων στην κα Ανακρίτρια και ποιο ήταν το αποτέλεσμα της διαμαρτυρίας; Ποια θέση πήρε ο Βασίλης σε αυτό;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Επιχείρησαν να διαμαρτυρηθούν αλλά ο Βασίλης δεν ήθελε. Δεν τους άφησε να διαμαρτυρηθούν.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Γιατί δεν τους άφησε;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Γιατί είχε πει κάποια πράγματα στην αρχή υπό πίεση βίας και εν συνεχεία ήθελε να πει αυτά που?.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Όχι, δεν λέω μετά. Ακούστε. Την επομένη ημέρα στην κα Ανακρίτρια εάν γνωρίζετε εάν οι δικηγόροι επιχείρησαν να διαμαρτυρηθούν για την παρουσία των όπλων και αν τους άφησε ή δεν τους άφησε να διαμαρτυρηθούν για τους ένοπλους.
Μ. ΡΑΠΤΗ: Ήθελαν να διαμαρτυρηθούν αλλά ο αδελφός μου δεν τους άφησε να διαμαρτυρηθούν.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Γιατί δεν τους άφησε να διαμαρτυρηθούν;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Πιθανόν γιατί ήταν φοβισμένος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν σας είπε ότι ήταν φοβισμένος ή πιθανόν; Πιθανόν.
Μ. ΡΑΠΤΗ: Όχι, πιστεύω ότι ήταν φοβισμένος.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Το ότι επιχείρησαν να διαμαρτυρηθούν εκεί και δεν τους άφησε από ποιον το ξέρετε; Από τον ίδιο ή από τους δικηγόρους του;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Και από τους δικηγόρους και από τον αδελφό μου.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Αυτά στην τακτική ανάκριση, στην κα Μπούρη 19/7. έρχεται ο αδελφός σας στην φυλακή. Γνωρίζετε ποια περίοδο αποφάσισε να ανακαλέσει την προανακριτική του απολογία και με ποιον το συζήτησε αυτό;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Με ποιον το συζήτησε;
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Ναι, αν το συζήτησε με κάποιον από τους συγγενείς, με εσάς και εν συνεχεία αν το συζήτησε με τους δικηγόρους του;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Το συζήτησε με μας, το συζήτησε και με τους δικηγόρους του.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Και τί έγινε κατά την συζήτηση αυτή;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Οι δικηγόροι του ήθελαν να ακολουθήσει την αρχική γραμμή.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Υπήρξε σύγκρουση μεταξύ τους, υπήρξε ρήξη ή απλώς υπήρξε διαφωνία;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Ούτε σύγκρουση, ούτε ρήξη. Απλώς διαφωνία υπήρξε.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Ξαναρωτάω σε αυτό το σημείο παρά το ότι το έχω ρωτήσει. Υπήρξε εκατέρωθεν καταγγελία, δηλαδή να πει ποτέ ο κ. Τζωρτζάτος, γιατί έχουν γράψει οι εφημερίδες τέτοια ουκ ολίγα. Το καλύψαμε. Πάμε παρακάτω. Γιατί ο Βασίλης έφτασε τέλη Οκτωβρίου για να ανακαλέσει την προανακριτική του απολογία ενώ το είχε αποφασίσει από τον καιρό που ήρθε στην Φυλακή όπως είπατε; Γιατί πέρασε τόσος καιρός;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Γιατί ήθελε να καταθέσει τα πραγματικά, αυτά που είχαν συμβεί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για να καταθέσει τα πραγματικά άφησε να περάσει λίγος καιρός. Αυτό λέει.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Όχι, με συγχωρείτε πολύ. Προφανώς ήταν ταραγμένη η μάρτυρας ?.
Μ. ΡΑΠΤΗ: Να καταθέσει τα πραγματικά.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Τα πραγματικά να καταθέσει. ¶λλο λέω εγώ. Λέω γιατί δεν πήρε την πρωτοβουλία να το κάνει τον Σεπτέβριο και το έκανε τον Οκτώβριο;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Γιατί τον Αύγουστο νομίζω ότι δεν μπορούσαμε να βρούμε εύκολα κάποιον δικηγόρο και απευθυνθήκαμε στον κ. Παπαδάκη. Μεσολάβησε ο Αύγουστος και το πρώτο 10ήμερο του Σεπτεμβρίου δεν μπορούσαμε να βρούμε??
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Μισό λεπτό παρακαλώ. Με τους δικηγόρους τους προηγούμενους τον Αύγουστο είχε συζητήσει αυτό το θέμα ή τον Σεπτέμβριο; Το θέμα δηλαδή του να ανακαλέσει. Ήταν εδώ οι δικηγόροι τον Αύγουστο ή ήταν διακοπές;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Τον Σεπτέμβριο.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Έγινε η συζήτηση μια κι έξω ή ήρθαν 2-3 φορές στην φυλακή, μίλησαν και πέρασε κάποιος καιρός;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Είχαν έρθει στην φυλακή.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Παρακαλώ πολύ, πείτε στο Δικαστήριο πότε ήρθατε, αν ήσασταν κάποιος από τους οικείους του που ήρθε στο γραφείο μου και μου ζήτησε να αναλάβω την υπόθεση αυτή; Πότε περίπου ήρθατε;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Ήμουν η πρώτη που ήρθα και ζήτησα να αναλάβετε την υπόθεσή του.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Ποια χρονική περίοδο παρακαλώ;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Πρέπει να ήταν τέλος Σεπτεμβρίου πριν τις εκλογές. Μεσολάβησαν κάποιες ημέρες.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Σας απάντησα αμέσως ή ζήτησα περιθώριο να το σκεφτώ;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Ζητήσατε περιθώριο να το σκεφτείτε και εν συνεχεία μας απαντήσατε.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Πότε σας απάντησα και ανέλαβα; Το θυμάστε; Αυτό προκύπτει πια και από την δικογραφία.
Μ. ΡΑΠΤΗ: Αρχές Οκτωβρίου.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Τέλη Οκτωβρίου ήταν.
Μ. ΡΑΠΤΗ: Τέλη Οκτωβρίου; Είμαι λίγο ταραγμένη τώρα μετά από όλη αυτή την ανωμαλία.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Δεν πειράζει. Να κλείσω με μία ερώτηση η οποία λιγότερο αγχώδης. Αναφέρθηκε από την άλλη αδελφή σας, ο Βασίλης εργαζόταν μαζί με τον σύζυγό σας;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Βεβαίως.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Πόσο χρονικό διάστημα και με ποια σχέση; Ο σύζυγός σας είναι εργολάβος; Θα μας τα πει και ο ίδιος βέβαια.
Μ. ΡΑΠΤΗ: Εργολάβος, Υπομηχανικός Ηλεκτρολόγος.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Πόσα χρόνια δουλεύουν μαζί;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Πολλά χρόνια.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Συνέχεια μαζί ή δούλευε και μόνος του ο Βασίλης;
Μ. ΡΑΠΤΗ: Ο αδελφός μου ξεκίνησε να εργάζεται στον άντρα μου απ’ όταν τελείωσε το Γυμνάσιο, από τα 15 του χρόνια, από το 1970. Είναι γεννηθείς το ΄55. Μέχρι που πήγε στρατιώτης, μετά τελείωσε το στρατιωτικό, ξαναπήγε στον άντρα μου. Εργάζονταν πάλι στον άντρα μου μέχρι που ξεκίνησε να παίρνει δικές του δουλειές, εργολαβίες.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Στον άντρας πάντως είτε συνεχόμενα, είτε διακεκομμένα προκύπτει μία συνεργασία καμιά 30αριά χρόνια ίσως και περισσότερο.
Μ. ΡΑΠΤΗ: Αρκετά χρόνια και άψογη συνεργασία.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Θα μπορούσα να υποθέσω ότι για να διαρκεί τόσα πολλά χρόνια η συνεργασία είναι καλή.
Μ. ΡΑΠΤΗ: ¶ψογη.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: ¶ρα και ο Βασίλης κατ’ επέκταση είναι εντάξει στις συναλλαγές και στις υποχρεώσεις του.
Μ. ΡΑΠΤΗ: Βεβαίως, και με τους πελάτες του και με τους πελάτες του άντρα μου.
