Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Εσάς, η μοναδική σας επαφή με τον κρατούμενο Σάββα Ξηρό ήταν διαρκείς 15 λεπτών και δεν είχαμε καμία απολύτως άλλη επαφή. Σε αυτή την επικοινωνία εσείς μιλήσατε καθόλου με τον κ. Ξηρό ή μιλούσε ο κ. Μαντονάκης μόνο;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Τον περισσότερο χρόνο της επικοινωνίας, τις ερωτήσεις τις υπέβαλλε ο κ. Μαντονάκης. Έγινε κάτι σαν παζλ, συμπλήρωσα με ερωτήσεις τις οποίες θεωρούσα απαραίτητες για εκείνη την εκτίμηση του αρρώστου.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Εσείς πήγατε εκεί για να διαπιστώσετε τη διαύγεια και το επίπεδο συνείδησης όπως είπατε του κ. Ξηρού ή για να δείτε αν έχει κάποιο ψυχιατρικό, ψυχολογικό πρόβλημα, που είναι και το αντικείμενό σας; Διότι μιλήσατε μόνο για διαύγεια και επίπεδο συνείδησης.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Μίλησα και στην αρχή ότι ο κ. Ξηρός δεν ήθελε να διευρυνθεί η συζήτησή μας σε άλλα θέματα, όμως με μία, επιτρέψτε μου, ικανότητα, εμπειρία, παρατηρητικότητα, μπορούσαμε να διακρίνουμε αν υπήρχαν άλλα θέματα. Εστιάσαμε περισσότερο εκεί. Για το πρώτο κομμάτι της ερώτησής σας απαντώ, ότι ασφαλώς κλήθηκα ως ψυχίατρος.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Ως ψυχίατρος διότι φοβήθηκαν ότι έχει κάποιο ψυχιατρικό ή ψυχολογικό πρόβλημα ή γιατί ήθελαν να ξεκαθαρίσουν το τοπίο ότι, εντάξει, είναι ικανός, έχει διαύγεια, άρα μπορεί να ανακρίνεται;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Η ΜΕΘ με προσκάλεσε για το θέμα αυτό που ακριβώς νομίζω ότι πρέπει να έχω αναφέρει και στην ένορκη διοικητική εξέταση, ότι ο κ. Ξηρός ζήτησε εξομολόγηση. Θεωρείται πιο κοντά σε αυτή την διαδικασία την επικοινωνιακή ο ψυχίατρος, από οποιονδήποτε άλλον γιατρό άλλης ειδικότητας.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Εσείς μέσα σε αυτό το 15λεπτο, χωρίς μάλιστα να συμμετέχετε περισσότερο ενεργά, ο κ. Μαντονάκης ασχολήθηκε περισσότερο, διαπιστώσατε ότι όλα βαίνουν καλά και ότι βέβαια ο άνθρωπος έχει διαύγεια και μάλιστα απαντήσατε και στις ερωτήσεις του κ. Προέδρου ότι, αν τυχόν τον ρωτούσαν «κύριε θέλεις δικηγόρο, κύριε, μήπως θέλεις να σιωπήσεις και να μην πεις τίποτα›, κάτι ανόητα που γράφονται στα έντυπα αυτά και τα οποία ουδέποτε γνωστοποιούνται στους κατηγορουμένους, πιστεύετε εσείς ότι ο Ξηρός τα αντιλαμβανόταν αυτά τα πράγματα; Δηλαδή είχε συνείδηση του τί συμβαίνει και του τί γίνεται εκείνη τη στιγμή.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Θα πρέπει να σας πω το ίδιο που νομίζω ότι προείπα.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Αφού λοιπόν επιμένετε σ’ αυτό εγώ θα σας διαβάσω αυτή τη δήλωση του Προέδρου της Παγκόσμιας Ψυχιατρικής Εταιρείας και Υπουργού σας κ. Στεφανή, ο οποίος εκείνη την κρίσιμη εποχή, εμείς είπαμε δεν έχουμε κανένα στοιχείο, οι δικηγόροι κατά τη συνήθη πρακτική κρατήθηκαν μακριά μην τυχόν και διαπιστώσουν εκεί αυτά τα οποία γίνονταν, δεν έχουμε κανένα στοιχείο λοιπόν ούτε καμία μαρτυρία για να αποδείξουμε τί μπορούσε να γίνεται εκεί μέσα, έτσι γίνονται αυτές οι βρώμικες δουλειές.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και που πήγατε εσείς δικηγόρος δεν άλλαξε τίποτα....
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Σέβομαι την ανακριτική διαδικασία στον Εφέτη Ανακριτή, πάτε να σκεπάσετε όλα αυτά που έγιναν με την παρουσία στον Εφέτη Ανακριτή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιος να σκεπάσει; Εγώ πάω να σκεπάσω;
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Όταν ρωτάτε τον μάρτυρα λες και δεν έχετε συνείδηση του τί γίνεται, ότι του γνωστοποίησαν τα δικαιώματά του, τί να τα πω; Τα ακούει η ελληνική κοινωνία η οποία ξέρει τί γίνεται. Του αναγνώστηκαν τα δικαιώματά του και του είπαν «έχεις δικαίωμα να έχεις δικηγόρο›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και παρά ταύτα λέει τα ίδια.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Εντάξει κ. Πρόεδρε, όλοι κρινόμαστε, έχει συνείδηση ο κόσμος του τί γίνεται.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επειδή έχει, γι αυτό πρέπει να προσέχετε τί λέτε.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Όλος ο κόσμος αντιλαμβάνεται τί έγινε τις 40 μέρες στον ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ και αν ήταν κρατούμενος ή ήταν φιλοξενούμενος που έλεγε η Εισαγγελία και ελεύθερος. Ήταν ελεύθερος ο Ξηρός, βγείτε έξω στην κοινωνία να το πείτε ότι ήταν ελεύθερος ο Ξηρός. Δεν το λέει η μειοψηφία, το λέει όλος ο ελληνικός λαός τί συνέβη, για να μη σας πω και μερικοί άλλοι που το λένε, αλλά το λένε παρασκηνιακά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή έπρεπε να υπάρχει ένας άνθρωπος, να σκάσει μπόμπα στα χέρια του, να του βρουν κλειδιά, να βρεθούν γιάφκες που θα μπορούσαν να τιναχτούν όλα και να πουν ότι τίποτα δεν έγινε....
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Να τον κρατούσαν νόμιμα 40 μέρες χωρίς επικοινωνία δικηγόρου, όπως γίνεται έξω. Αυτά δεν τόλμησαν να τα κάνουν γιατί θέλουν να είναι «και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ› που λέει και το σχετικό ανέκδοτο.
Σας λέω λοιπόν ότι ο Υπουργός Υγείας ο κ. Στεφανής, ψυχίατρος είναι και αυτός, λέει ότι το μόνο ελαφρυντικό για όσα είπε ο Σάββας Ξηρός είναι ότι ψυχολογική του κατάσταση σε μια ορισμένη περίοδο ήταν τέτοια που να μην αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα. Όχι μπορεί να ήταν τέτοια, ήταν τέτοια που να μην αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα. Πώς το εξηγείτε εσείς αυτό το πράγμα;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Μπορώ να απαντήσω άμεσα σ’ αυτό γιατί μιλώ για την πραγματικότητα του ασθενούς κ. Ξηρού εκείνη την ημέρα και εκείνη την ώρα. Αυτή ήταν η πραγματικότητα την ώρα που έγινε η ψυχιατρική εκτίμηση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Στεφανής τον είχε δει; Τί μάθατε;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν το ξέρω καθόλου.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Αυτό το γεγονός δεν σας εντυπωσίασε; Γιατί έγινε εκείνες τις μέρες η δήλωση του κ. Στεφανή.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Μη σας ταλαιπωρώ όλους, σας μιλώ και πάλι για τη συγκεκριμένη πραγματικότητα του ασθενούς μου κ. Σάββα Ξηρού, δεν ήμουν η θεράπων ιατρός, αλλά η ψυχίατρος που τον εκτίμησα για εκείνο το τέταρτο με 20 λεπτά. Γι αυτή την ώρα έχω άποψη επιστημονικά, κλινική, τεκμηριωμένη, με την κλινική εκτίμηση που έκανα.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Δεν σας εντυπωσίασε το γεγονός ότι ένας κατά το κατηγορητήριο τρομοκράτης, εγκληματίας κτλ., ακροαριστερός, οπαδός της ένοπλης βίας, κατά τεκμήριο άθεος, ζήτησε εξομολόγο; Δηλαδή αυτό δεν είχε ένα ψυχιατρικό ενδιαφέρον για σας; Πώς το ερμηνεύετε;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ασφαλώς και γι αυτό κάλεσαν ψυχίατρο από την ΜΕΘ.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Αυτό το ελέγξατε για να δείτε τί συμβαίνει;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ο κ. Ξηρός επέμενε ότι ήθελε εξομολόγο και επικεντρωνόταν στον πατέρα του. Δεν ήταν αρμοδιότητα δική μου να ψάξω περισσότερο τον ψυχισμό του εκείνη τη στιγμή που ασφαλώς και κάτι σήμαινε για εκείνον και υπήρξε σεβασμός σε αυτό που σήμαινε για εκείνον τον ίδιο αυτό το πράγμα.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Και εντός 15λεπτου καταλήξατε σε αυτά τα συμπεράσματα τα οποία αναφέρονται στη διαύγειά του και στην ικανότητά του να καταθέτει και όλα αυτά τα πράγματα, αλλά αν τυχόν υπήρχε και κάποιο ψυχολογικό πρόβλημα ή οτιδήποτε άλλο, δεν προχωρήσατε την εξέτασή σας, έτσι;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Το ψυχολογικό βίωμα του κ. Ξηρού ήταν σεβαστό και δεν ξέρω όλα τα άλλα που αναφέρατε για εκείνον, για μένα ο ασθενής ήταν ο ασθενής μου που έπρεπε εκείνη την ώρα να βρεθώ κοντά του. Όσο αυτό και να μη μπορείτε να το καταλάβετε, σας το ξαναλέω ότι για μένα ήταν ο ασθενής μου και έπρεπε να κάνω ό,τι ήταν δυνατόν....
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Ποιος ασθενής σας; Σε μία 15λεπτη επίσκεψη που μιλήσατε 5 λεπτά εσείς, ήταν ο ασθενής σας αυτός; Ξέρατε κανένα ιστορικό αυτού του ανθρώπου; Ξέρατε τί μεσολάβησε, τί πέρασε, τί του συνέβαινε; Πώς τον αποκαλείται «ο ασθενής μου›; Μέσα στο 5λεπτο που εσείς μιλήσατε μαζί του, έγινε ο ασθενής σας;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ο ασθενής για εκείνο το τέταρτο που τον εξέταζα, τον εκτιμούσα. Δεν ήμουν η θεράπων ιατρός, άλλοι ήταν οι θεράποντες γιατροί, αλλά για εκείνο το τέταρτο που ήμαστε μαζί με τον κ. Μαντονάκη και τον εκτιμούσαμε και τον εξετάζαμε ψυχιατρικά, ασφαλώς ήταν ο άρρωστός μας.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Και καταλήξατε σε αυτό το οποίο χρειαζόταν να καταλήξετε, ότι έχει πλήρη διαύγεια. Ο κ. Πιταρίδης εχθές είπε ότι όταν αυτός ο άνθρωπος αποσωληνώθηκε και πήγε και τον εξέτασε, εκτελούσε εντολές, αλλά είχε στοιχειώδη επαφή, έλεγε λέξεις που δεν τις καταλάβαινε κανείς, είναι γραμμένα επί λέξει στα πρακτικά. «Μάλιστα φοβηθήκαμε ότι ο ασθενής θα χρειαστεί να διασωληνωθεί πάλι›, τόσο τραγική ήταν κατάστασή του που ο Πιταρίδης φοβόταν ότι «τί του βγάλαμε τον σωλήνα, θα τον ξαναβάλουμε στο σωλήνα αυτόν τον άνθρωπο›.
Πώς το εξηγείτε ότι ο κ. Πιταρίδης τον βρίσκει σε αυτή την κατάσταση να λέει λέξεις που δεν τις καταλάβαινε κανείς κι εσείς να βρείτε μια πλήρη διαύγεια που καταλάβαινε μάλιστα όταν του έλεγαν οι ανακριτές «κύριε, έχετε δικαίωμα να έχετε δικηγόρο, έχετε δικαίωμα να σιωπήσετε›, όλα αυτά τα αντιλαμβανόταν; Πώς εξηγείτε τη δήλωση του κ. Πιταρίδη;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν θα σχολιάσω τον συνάδελφό μου και ασφαλώς εκείνος ξέρει τί σας είπε. Εγώ μιλώ για τις 5 Ιουλίου στις 21:00 η ώρα. 21:00-21:30.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Την επομένη μέρα δηλαδή λέτε ότι ένας άνθρωπος που δεν καταλάβαινε τίποτα, ξαφνικά έγινε ο διαυγέστερος των Ελλήνων, μπήκε στην κολυμπήθρα του Σιλωάμ.....
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Παρακαλώ κ. Πρόεδρε, νομίζω ότι έχω απαντήσει στα ερωτήματα.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Εμείς δεν αντιδικούμε μαζί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και δεν πρέπει άλλωστε.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Απλά λυπούμεθα που σας ταλαιπωρήσαμε, άλλωστε δεν σας ζήτησα εγώ, ο κ. Λυκουρέζος ζήτησε αλλά δεν είναι εδώ. Πείτε μου, έχετε ακούσει ότι αυτοί οι άνθρωποι νοσηλεύονται στη ΜΕΘ παρουσιάζουν κάποια ψυχολογικά προβλήματα, ιδιαίτερα μάλιστα όταν είναι τόσο βαριά τραυματισμένοι, όταν έχουν αυτή την καταπόνηση και των πέντε αισθήσεών τους, έχτε ακούσει γι αυτό το «σύνδρομο της Εντατικής› που λένε;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ψυχίατρος είμαι, σε γενικό νοσοκομείο δουλεύω και μιλώ για τον συγκεκριμένο ασθενή. Ασφαλώς και ξέρω πάρα πολλά πράγματα και ασφαλώς εξήτασα τον ασθενή Σάββα Ξηρό την 5η Ιουλίου, στις 21:00-21:30 μαζί, από κοινού, με τον κ. Μαντονάκη και πρέπει να αναφερθώ στα ίδια. Ο Σάββας Ξηρός δεν είχε κανένα άλλο σύμπτωμα που να δείχνει ότι πρόκειται για μία διαταραχή, είτε στα πλαίσια μιας οργανικότητας, είτε στα πλαίσια ενός συνδρόμου μονάδας νοσηλείας, όπου μπορεί να παρουσιάζουν άλλοι ασθενείς. Δεν είχε ο ασθενής κ. Σάββας Ξηρός. Αυτό είναι έτσι και μόνον έτσι, δεν έχει άλλη διάσταση.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Ο Αναπληρωτής Καθηγητής της ΜΕΘ που αναπληρώνει τον κ. Ρούσσο, Καθηγητής Πανεπιστημίου, ο κ. Αρμαγανίδης, στην κατάθεσή του λέει ότι ο ασθενής αποσωληνώθηκε Πέμπτη 4 Ιουλίου και η ανακριτική διαδικασία άρχισε Παρασκευή 5 Ιουλίου, περί ώρα 01:00. Δηλαδή αποσωληνώθηκε μεσημέρι της Πέμπτης και το βράδυ, αφού άλλαξε η μέρα και έγινε 5 του μηνός, 01:00 τη νύχτα άρχισε η ανακριτική διαδικασία. Πιστεύετε ότι ένας άνθρωπος ο οποίος έχει αποσωληνωθεί πριν λίγες ώρες, μπορούσε; Εσείς πήγατε πια το επόμενο βράδυ της αποσωληνώσεως. Αυτός ο οποίος είχε αποσωληνωθεί πριν λίγες ώρες, 6, 8, 10 ώρες, είχε τη δυνατότητα να αντιλαμβάνεται τί γίνεται και να συμμετέχει σε μια ανακριτική διαδικασία, όχι επαναλαμβάνω όχι για έναν απλό κλεφτοκοτά, αλλά για τη μεγαλύτερη κατηγορητήριο εγκληματική Οργάνωση του τόπου.
Μπορούσε να λάβει γνώση των χιλιάδων εγγράφων της δικογραφίας, των δικαιωμάτων του, όλων αυτών των πραγμάτων; Μπορούσε να τα αντιληφθεί αυτά τα πράγματα.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Θα πρέπει να επαναλάβω ότι η εκτίμηση πραγματικότητας την οποία διατηρούσε ο κ. Σάββας Ξηρός ήταν στα πλαίσια ενός καθαρώς συνειδησιακού επιπέδου και στο πλαίσιο που του επέπτρεπε η μη ικανότητα όρασης διότι τα μάτια του ήταν κλεισμένα με επιδέσμους.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Όχι μόνο ήταν κλειστά τα μάτια του –διότι κάποιος εχθές ισχυρίστηκε ότι ήταν και ανοιχτά τα μάτια του- εσείς βεβαιώνετε ότι ήταν κλειστά, έτσι δεν είναι; Και ακοής διότι είχε ρήξη τυμπάνων και οσφρήσεως διότι είχε βαριά τραύματα στη μύτη και γεύσεως διότι έπαιρνε τροφή παρεντερικά. Όλα αυτά τα πράγματα πιστεύετε ότι δημιουργούσαν εκείνες τις άψογες συνθήκες για να συμμετάσχει σε μία ανάκριση με τόσο μεγάλο αντικείμενο;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Μιλώ συγκεκριμένα όχι για άψογες συνθήκες, μιλώ συγκεκριμένα για κατάσταση συνειδησιακού επιπέδου. Για το θέμα της ακοής, η εκτίμησή μου είναι ότι από τον τρόπο που υπήρξε μία ανάλογη απάντηση που υπήρχε πάντα, αντίστοιχη στην υποβαλλόμενο ερώτηση, πιστεύω ότι δεν υπήρχε πρόβλημα ακοής. Ασφαλώς και δεν εκτίμησα αν η γεύση ή η όσφρηση.... ούτε και είναι της ειδικότητάς μου.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Οι απαντήσεις οι δικές σας προφανώς ήταν αυτές που κάνουν συνήθως οι ψυχίατροι, «πώς σε λένε, από πού είσαι, πόσων χρονών είσαι› κτλ. Εδώ μιλάμε για ανάκριση για την οποία θα έπρεπε να θυμηθεί πριν από 20 χρόνια τί ώρα, σε ποια διεύθυνση, πού, πώς, ποιοι συμμετείχαν σε μια εγκληματική πράξη και όχι μία, εκατοντάδες εγκληματικές πράξεις. Είχε αυτή τη δυνατότητα ο Σάββας Ξηρός; Αυτό θέλω να μου απαντήσετε. Εσείς τον ρωτήσατε «πώς σε λένε, από πού είσαι, έχεις μούσι, δεν έχεις μούσι...›, αυτά πιστεύω ότι μπορούσε να τα απαντήσει.
Εγώ λέω για ανάκριση, για τη μεγαλύτερη εγκληματική Οργάνωση με όλες αυτές τις λεπτομέρειες, ώρα, μέρα. Εγώ δεν θυμάμαι τί έφαγα εχθές το μεσημέρι εν πάση περιπτώσει. Πώς σας φαίνεται, μπορούσε να τα βεβαιώσει αυτά τα πράγματα και να τα αντιληφθεί ο κ. Ξηρός;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Εγώ δεν ξέρω τη διαδικασία της ανάκρισης και δεν ξέρω ακριβώς τί εννοείτε. Εγώ ξέρω ακριβώς αυτό που εγώ έκανα. Δεν ξέρω καμία διαδικασία ανάκρισης, τί εννοείτε με αυτό;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶λλη ερώτηση.
Γ. ΑΓΙΟΣΤΡΑΤΙΤΗΣ: Όπως είπε χθες κάποιος συνάδελφος, «όλα ήταν ρόδινα›. Αφού ήταν ρόδινα, γιατί δεν μας καλούσαν κι εμάς να τα δούμε, για να βεβαιώνουμε σήμερα αυτά τα πράγματα που λέτε;!
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Βλάχος έχει τον λόγο.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Κυρία μάρτυς, είπατε ότι σας κάλεσαν οι συνάδελφοι σας να επισκεφτείτε τον Σάββα Ξηρό, ποιοι ακριβώς σας κάλεσαν; Το ιατρικό team του ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ που είχε επιμεληθεί τη νοσηλεία του Σάββα Ξηρού, που επέβλεπε τη νοσηλεία ή κάποιος συγκεκριμένος γιατρός;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Οι εφημερεύοντες γιατροί της μονάδας εντατικής θεραπείας.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Θυμάστε ποιος ήταν αυτός;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Να προσπαθήσω να θυμηθώ. Ασφαλώς γιατί ήταν στο πλαίσιο μιας πρόσκλησης, βέβαια. Εφημέρευε η κα Ρούτση.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Και σας είπε να πάτε στο δωμάτιο του Σάββα Ξηρού να διαγνώσετε τι;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Με κάλεσε η κα Ρούτση ακριβώς γιατί αυτό είναι μια συνήθης κλινική πρακτική του νοσοκομείου. Το νοσοκομείο όπως καταλαβαίνετε λειτουργεί επί 24ωρου βάσεως. Είναι συνήθης κλινική πρακτική όταν ένας γιατρός μιας άλλης ειδικότητας κρίνει ότι ο άρρωστος του χρειάζεται βοήθεια από μια άλλη ειδικότητα να καλεί τον γιατρό της αντίστοιχης ειδικότητας. Αν είχε ένα ουρολογικό πρόβλημα θα καλούσε έναν ουρολόγο.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Συμφωνώ. Εσείς λοιπόν κληθήκατε να βοηθήσετε.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Να εξετάσω.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Γιατί είπατε να βοηθήσετε.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν είπα ποτέ τέτοιο πράγμα.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Μόλις είπατε αν κρίνει ότι χρειάζεται να βοηθηθεί από μια άλλη ειδικότητα. Πήγατε με θεραπευτικό σκοπό ή με σκοπό να κάνετε μια συγκεκριμένη διάγνωση και ποια συγκεκριμένη διάγνωση;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Πήγα στα πλαίσια της πρόσκλησης για ψυχιατρική εκτίμηση.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: ¶ρα όχι για θεραπευτικό σκοπό.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Αυτό βγαίνει από την ψυχιατρική εκτίμηση. Κανένας δεν προαποφασίζει τι πρόκειται να κάνει.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Και εσείς κρίνατε ότι δεν είχε ανάγκη ψυχιατρικής, ψυχολογικής αρωγής ο Σάββας Ξηρός.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ασφαλώς και έκρινα έτσι και ο ίδιος ο κ. Ξηρός δεν ήθελε ψυχιατρική βοήθεια.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Εσείς δεν παραξενευτήκατε γιατί σας κάλεσαν ολόκληρο team οι εφημερεύοντες γιατροί εσπευσμένα και πήρατε και τον κ. Μαντωνάκη από το Αιγινήτειο να προσέλθει στον ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ με την εντολή να προσέλθετε στον Σάββα Ξηρό; Δεν σας έκανε εντύπωση πως μπαίνοντας μέσα ο ασθενής λέει «καλά, εσείς τι ήρθατε εδώ, εγώ δεν ζήτησα ψυχίατρο›. Δεν σας έκανε εντύπωση ότι κάτι δεν ταίριαζε εκεί πέρα;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Τίποτα δεν είναι που δεν μου ταίριαζε. Δεν είναι η πρώτη φορά που έχω κληθεί να εξετάσω άρρωστο απογευματινή ώρα. ¶λλωστε σας επαναλαμβάνω το νοσοκομείο δεν είναι μαγαζί το οποίο κλείνει, το νοσοκομείο λειτουργεί όλο το 24ωρο. Εάν παραστεί ανάγκη το απόγευμα, θα κληθώ το απόγευμα. Αν παραστεί ανάγκη τη νύχτα και ως διευθύντρια ειδικότερα έχω αυτή την υποχρέωση απέναντι στο νοσοκομείο να είμαι σε ετοιμότητα, εκτός των ημερών της αδείας μου οπότε θα πρέπει να έχω αφήσει αντικαταστάτη και να καλούμαι εκεί όποια ώρα κριθεί σκόπιμο.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Δεν σας ρώτησα αυτό. Εγώ σας ρώτησα το εξής: ο κάθε άνθρωπος πηγαίνει με ένα σκοπό να κάνει μια ενέργεια. Εσείς όταν μπήκατε στο δωμάτιο του Σάββα Ξηρού είχατε κάποιες πληροφορίες και με βάση αυτές που δημιούργησαν μια ανησυχία σας κάλεσαν να προσέλθετε να τον εξετάσετε και είπατε και ότι ο λόγος ήταν ότι υπήρξε η υπόνοια αυτοκτονικής διάθεσης, ή τάση προς αυτοκτονία διότι ζήτησε εξομολόγο. Ήταν αυτός ο λόγος που μπήκατε μέσα; Για να διαγνώσετε αν έχει αυτοκτονικές τάσεις;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ο λόγος που μπήκα ήταν να εκτιμήσω ψυχιατρικά τον άρρωστο.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Τότε λοιπόν εγώ σας ρωτάω γιατί εδώ στην κατάθεσή σας στην ΕΔΕ λέτε ότι κλήθηκα διότι οι θεράποντες ιατροί έκριναν σκόπιμη την πρόσκλησή μου εκτιμώντας ενδεχόμενα ένα φόβο του ασθενούς, ή φόβο για κάτι άλλο που δεν μπορούσε να διευκρινιστεί. Ήταν αυτός ο λόγος που πήγατε ή δεν ήταν;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Οι θεράποντες ιατροί αυτό εκτίμησαν ότι θα έπρεπε να προσκληθώ.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Αλλά εσείς πήγατε για άλλο λόγο;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Μα για ψυχιατρική εξέταση πήγα. Ασφαλώς για ψυχιατρική εξέταση πήγα. Όταν ένας άνθρωπος φοβάται, εκείνος που θα πάει κοντά του εκείνη την ώρα, είναι ο ψυχίατρος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Βλάχο δεν πήγε για να παίξει τάβλι η γυναίκα! Πήγε για εξέταση.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Διαφέρει η διαγνωστική εντολή από τη θεραπευτική.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πριν από τη διαγνωστική μπορεί να υπάρξει θεραπεία;
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Εδώ έχουμε το εξής παράδοξο: καλείται ψυχίατρος, βγαίνει πρόφαση φόβου αυτοκτονίας για το Σάββα Ξηρό ο οποίος όμως ο ίδιος είχε εκφράσει στο συντομότατο αυτό χρονικό διάστημα από τότε που ξύπνησε από την καταστολή όχι τάση αυτοκτονίας, είχε εκφράσει φόβο ζωής και αυτό μου κάνει εντύπωση.
Δεν σας το είπαν οι συνάδελφοί σας για να έχετε ιστορικό του ασθενούς έστω και τόσο σύντομο; Πηγαίνετε ως επιστήμονας να επισκεφθείτε έναν ασθενή χωρίς να έχετε αντικειμενικά στοιχεία στα χέρια σας που να μπορέσετε να εκτιμήσετε; Εσείς δεν ρωτήσατε;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ασφαλώς και είπατε και εσείς τώρα με βοηθήσατε γιατί δεν έχω το πρακτικό της ένορκης διοικητής εξέτασης, ότι πράγματι ο άνθρωπος ζήτησε εξομολόγηση και ότι εν πάση περιπτώσει αυτό μπορεί να σήμαινε ένα φόβο εσωτερικό. ¶ρρωστος ήταν. Τι άλλο δηλαδή θέλετε να πω; Τι άλλη ενημέρωση θα έπρεπε να έχω;
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Σας είπαν ότι ο άνθρωπος αυτός φοβόταν για τη ζωή του;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν θυμάμαι καθόλου. Θυμάμαι μόνο για το φόβο. Έχει περάσει ένας χρόνος από τότε, έχω δει χίλιους αρρώστους.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Για τον ασθενή δεν σας είπαν τίποτε, σας είπαν απλώς ότι επειδή εμείς οι γιατροί φοβόμαστε μήπως αυτοκτονήσει, πηγαίνετε να διαγνώσετε εσείς σε συνέντευξη με τον ασθενή...
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας παρακαλώ πάρα πολύ τελείωσε.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Μια φορά θα κριθεί αυτό και μετά θα κρίνει το δικαστήριό σας αν θα χρησιμοποιήσει αυτές τις προανακριτικές απολογίες – ομολογίες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτά θα τα συζητήσουμε. Δεν τελειώνουμε εδώ πέρα. Αλλά τη μάρτυρα γιατί να την παιδεύουμε;
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Όταν μπήκατε τόσο σύντομα όπως λέτε εσείς 15 λεπτά που δεν κάνατε εσείς η ίδια ερωτήσεις αλλά ήσασταν μπροστά και μπορείτε να μας μεταφέρετε το περιεχόμενο της εξέτασης. Είχατε εντύπωση ότι είχε παραισθήσεις; Διαγνώσατε κάτι τέτοιο;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Σας είχαν ενημερώσει οι γιατροί ότι είχε παραισθήσεις;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Ρωτήσατε εσείς τους γιατρούς τι συμπτώματα είχε από ψυχιατρικής πλευράς;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Οι γιατροί είναι παθολόγοι.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Ρωτήσατε εσείς εάν παρουσίασε παραισθήσεις; Ρωτήσατε τους γιατρούς για το ιστορικό του, αν δηλαδή στο 24ωρο από τότε που ξύπνησε μέχρι που κληθήκατε εσείς να διαγνώσετε την πνευματική του κατάσταση εάν είχε παρουσιάσει παραισθήσεις;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ασφαλώς οι συνάδελφοί μου δεν μου ανέφεραν κάτι από αυτό που εσείς μου λέτε. Ήταν οι εφημερεύοντες γιατροί της μονάδας εντατικής θεραπείας.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Ερώτηση ευθέως: γιατί δεν σας ανέφερα από τη στιγμή που είναι γεγονός ότι είχε παραισθήσεις;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν το ξέρω αυτό.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Αναγιγνώσκω από το φύλλο πορείας νόσου του ασθενούς Σάββα Ξηρού ότι: «Την Παρασκευή 5 Ιουλίου 2002 6η ημέρα της νοσηλείας σημαντική βελτίωση του βροχοσπασμικού διακοπή των φαρμάκων, ο ασθενής δεν συνεργάζεται, επικοινωνεί, παραπονείται για θορύβους (κομπρεσέρ ή ραπτομηχανή)›.
(Διαλογικές συζητήσεις)
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Εφόσον παραπονέθηκε εσείς πιστεύετε ότι ήταν τόσο απλή η εξήγηση να μην χρειάζεται να τεθεί στη γνώση του ψυχιάτρου; Δηλαδή αυτοί που δεν είναι ειδικοί, αποφάσισαν ότι δεν ήταν παραίσθηση. Η ειδικός όμως δεν είχε δικαίωμα να αποφασίσει.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: (Εκτός μικροφώνου)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπορούμε πιο ήρεμα;
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Εγώ αναρωτιέμαι αν οι συνάδελφοί σας σας είπαν ότι ο ασθενής παραπονιόταν, αυτό να σας πουν τουλάχιστον. Χωρίς να δώσουν οι ίδιοι την εξήγηση και ότι «δεν θα δικαιούται ο Σάββας Ξηρός ούτε καν να παραπονιέται για θορύβους. Γιατί εκεί καταλήξαμε πλέον ό,τι θέλαμε εμείς υποβάλλαμε στο Σάββα Ξηρό και τα υπόλοιπα δεν μας ενδιέφεραν, ερμηνεύουμε μόνοι μας›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν της είπαν τίποτα. Τι άλλο να πει η γυναίκα δηλαδή;
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Ωραία κ. Πρόεδρε. Να δούμε τι αξία έχει. Κυρία μάρτυς σύμφωνα με τη δική σας επιστημονική κατάρτιση και την κλινική εμπειρία που έχετε, πόση είναι η διαγνωστική αξία μιας συνέντευξης με έναν άνθρωπο στην κατάσταση του Σάββα Ξηρού η οποία διάρκεσε 15λεπτο.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Σε ό,τι αφορά την πλήρη διάσταση της ψυχολογικής του κατάστασης με ρωτάτε;
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Δεν ξέρω. Πόση διαγνωστική αξία έχει. Δηλαδή αν έρθει αύριο ένας και σας ρωτήσει τι αξία έχει μια 15λεπτη συνέντευξη με ένα άνθρωπο στην εντατική ο οποίος έχει ξυπνήσει πριν από 24 ώρες από κώμα και ο οποίος παραπονιέται για ορισμένα πράγματα, εσείς σαν επιστήμονας τι θα απαντούσατε; Έχει πλήρη διαγνωστική αξία; Έχει σχετική;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Επιτρέψτε μου να απαντώ για το συγκεκριμένο άρρωστο που εξέτασα και όχι γενικά. Ο χρόνος ήταν επαρκής για να μπορώ να φέρω ενώπιόν σας τις πληροφορίες που σας έφερα και αυτές οι πληροφορίες είναι αυτές και μόνο αυτές.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Δηλαδή είχε πλήρη διαγνωστική αξία η συνέντευξή σας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σε αυτή την περίπτωση ναι, λέει.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Όχι να το πει η μάρτυς κ. Πρόεδρε.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Σας επαναλαμβάνω αυτά που προείπα. Ο κ. Ξηρός αυτά μας έδωσε ως πληροφορίες.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Για να φτάσετε στο επίπεδο της διάγνωσης με πλήρη επιστημονική αξία και πλήρη διαγνωστική ποιότητα, τι ερωτήσεις κάνατε στον κ. Ξηρό;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Νομίζω ότι ήδη είπα τις ερωτήσεις που υπέβαλλα εγώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μην απαντάτε πάλι.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Νομίζω ότι λέω πάλι τα ίδια και κουράζω πραγματικά.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Εμάς δεν μας κουράσετε, θα φροντίσουμε κι εσείς να μην κουραστείτε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βλέπετε πόσο γεροί είμαστε εμείς εδώ όταν επί 4 μήνες ακούμε τα ίδια και τα ίδια;
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Ρωτώ τη μάρτυς εάν έγινε μια σοβαρή εξέταση ή απλώς ήρθε η κα μάρτυς εδώ και λέει «δεν ξέρω, δεν είδα, δεν καταλαβαίνω›
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, σας παρακαλώ προστατέψτε με. Δεν μπορώ να αμφισβητούμαι κατά αυτό τον τρόπο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι να κάνω; Πρέπει να ρωτάνε όμως οι συνήγοροι δεν μπορώ να τους απαγορεύσω. Αν ρωτάνε τα ίδια, τους σταματάω.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Το καθήκον μας ως Υπεράσπιση είναι ακριβώς αυτό. Δεν είναι να προφυλάσσουμε το κύρος του μάρτυρα, αλλά είναι να αποδείξουμε ότι ο μάρτυρας αντιφάσκει. Τι να κάνω; Να καταργήσουμε την Υπεράσπιση;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λέει η αμερικάνικη πρακτική εξετάσεως μαρτύρων, όταν ο μάρτυρας λέει «είμαι ακλόνητος› πρέπει να τον αναφέρουμε μετά στις λεπτομέρειες. Δεν κάνουμε τίποτα άλλο, παρά λεπτομέρειες.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Αυτή είναι η δουλειά μας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπα εγώ όχι; Γι’ αυτό και σας επιτρέπω.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Έμμονες ιδέες διαγνώσατε στον Σάββα Ξηρό;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Μα επανέρχομαι και πρέπει να επαναλαμβάνω τα ίδια πράγματα τα οποία είπα. Η διάρκεια της συγκεκριμένης εξέτασης, οι ερωτήσεις οι οποίες έγιναν, οι περισσότερες υποβλήθηκαν από τον κ. Μαντωνάκη, εγώ συμπλήρωσα τα κενά εκείνα τα οποία θεωρούσα άκρως απαραίτητα να συμπληρωθούν εκείνη την ώρα και εμμένω και επιμένω σε αυτό. Τι άλλο να σας πω;
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Μην απαντάτε με τόσες πολλές λέξεις. Αρκεί να μου πείτε ναι ή όχι.
Σας καλεί η ομάδα των θεραπόντων ιατρών για να εξετάσετε το Σάββα Ξηρό ότι υπάρχει υπόνοια αυτοκτονίας. Όταν πήρατε συνέντευξη στο Σάββα Ξηρό εάν υποθέσουμε ότι ο φόβος του –και είχε κάθε λόγο να έχει τέτοιο φόβο- ήταν μην τυχόν του έστειλαν τον ψυχίατρο για να διαγνώσει πιθανό φόβο αυτοκτονίας και να τον εκπαραθυρώσουν μετά; Λογικό να έχει τέτοιες φοβίες ένας άνθρωπος στην κατάσταση του Σάββα Ξηρού, μην πείτε ότι είναι αδύνατο αυτό.
Εάν ένας τέτοιος ασθενής στην κατάσταση του Σάββα Ξηρού είχε αυτού του είδους την εκτίμηση από τη δική σας επίσκεψη ότι ήρθε εδώ η ψυχίατρος....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το υποστηρίζει ο κ. Ξηρός αυτό; Ότι είχε το φόβο μην τον πετάξουν από το παράθυρο;
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Θα τα πει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να το πει να το ακούσουμε.
Σ. ΞΗΡΟΣ: Με τον κ. Βλάχο δεν το έχουμε συζητήσει αυτό, αλλά έχει πέσει διάνα αυτή τη στιγμή. Αυτός ακριβώς ήταν ο φόβος και σε αυτή την περίπτωση όπως λέει η ψυχιατρική, ο ασθενής παριστάνει πως είναι καλά.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Σας λέω λοιπόν ήταν λογικό στην κατάσταση του Σάββα Ξηρού ενός από τους καταζητούμενους τρομοκράτες υπ’ αριθμόν 1 επί 27 χρόνια επικίνδυνος ώστε να τον φυλάνε και με μπαζούκας και με αντιαρματικά....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παραβιάζετε το τεκμήριο αθωότητας.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Ως ύποπτο λέω. Και τότε μάλιστα ούτε καν σαν κατηγορούμενος φυλάσσονταν. Είναι δυνατόν ένας άνθρωπος να μην έχει κάνει τη σκέψη ότι μου έφεραν δύο ψυχιάτρους χωρίς να τους ζητήσω εγώ ο ίδιος, εξομολόγο ζήτησα.
Να σας πω και κάτι; Ο εξομολόγος ήταν ο πατέρας του, και ίσως έπρεπε να σκεφτείτε ότι ζητούσε επαφή με το περιβάλλον του και όχι τόσο με την άνωθεν άφεση αμαρτιών εκείνη τη στιγμή τουλάχιστον. Μακάρι να τη ζητήσει κάποια στιγμή στη ζωή του, είναι δικό του πρόβλημα. Αλλά εκείνη τη στιγμή ίσως να ήθελε κάτι άλλο, ήθελε τον πατέρα του και μια επαφή με το περιβάλλον.
Εσείς δεν κάνατε την πολύ απλή σκέψη ότι ένας τέτοιος άνθρωπος που του έφεραν δυο ψυχιάτρους και προσπαθούν να του υποβάλλουν τη σκέψη «μήπως έχει καμιά τάση αυτοκτονίας› ότι το πρώτο πράγμα που θα σκεφτεί είναι μη τυχόν και αυτοί ήρθαν εδώ, διαγνώσουν ότι είχα πράγματι τάση αυτοκτονίας, μια ώρα αφ’ ότου φύγούν με εκπαραθυρώσουν και πουν «ορίστε, μας ξέφυγε έπεσε από το παράθυρο και σκοτώθηκε›. Αυτό το πολύ απλό σενάριο δεν το σκεφτήκατε εσείς και ο συνάδελφός σας;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν μιλώ για σενάρια. Μιλώ για μια πραγματική εκτίμηση. Πως να σας απαντήσω σε σενάρια και σε υποθέσεις;
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Εάν υπήρχε η πιθανότητα να σκέφτεται ένας ασθενής στη θέση του Σάββα Ξηρού, ότι με αυτό τον τρόπο ήταν ποτέ δυνατό να σας απαντήσει ειλικρινώς στις ερωτήσεις που του θέσατε;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν μου πέρασε καθόλου από το μυαλό αυτό που μου λέτε. Νοσοκομειακή ιατρική κάνουμε, προστατεύουμε τους αρρώστους. Αυτό κάνουμε στο νοσοκομείο. Πως να τα σκεφτώ όλα αυτά;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να σας ρωτήσω κι εγώ κάτι ενδιάμεσα. Εσείς εξετάζατε την ειλικρίνεια αυτού, ή το επίπεδο συνείδησης;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Εξετάζαμε το σύνολο της ψυχολογικής του κατάστασης.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Εάν ο Σάββας Ξηρός είχε την έμμονη ιδέα ότι είναι θύμα μιας συνωμοσίας –γιατί αυτό σας ρώτησα για έμμονες ιδέες και είπατε ότι δεν διαγνώσατε, προφανώς δεν διαγνώσατε τίποτα άλλο από το ότι μπορούσε να σας πει τι ώρα ήταν, αν ήταν μέρα ή νύχτα, ίσως και αυτό με μισόλογα αλλά εν πάση περιπτώσει- εάν σας είχε εντάξει μέσα στην παρανοϊκή εκτίμηση της κατάστασης, ότι κι εσείς οι ψυχίατροι που ήρθατε απρόσκλητοι στο δωμάτιό του, είστε μέρος της συνωμοσίας ενάντια στη ζωή του και ενάντια στην προσωπικότητά του, θα σας έλεγε ποτέ πράγματα τα οποία θα σας βοηθούσαν να διαγνώσετε αντικειμενικά, επιστημονικά την πραγματική πνευματική και ψυχική κατάσταση του ασθενή;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Υποθετικό το ερώτημα βέβαια.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Πως να απαντώ σε υποθέσεις; Να πω τι;
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Μα η δουλειά σας κα μάρτυς είναι με υποθέσεις να διαγνώσετε. Αυτή είναι η δουλειά σας.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Η ψυχιατρική είναι ειδικότητα της ιατρικής. Η ψυχιατρική είναι ιατρική και αυτή είναι η ειδικότητά μου. Ψυχιατρική στα πλαίσια της ιατρικής. Δεν έχω ερμηνευτικό ρόλο αξιολόγησης και την εκτίμηση των ασθενών.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Αν ο συνεχής αυτός θόρυβος ο οποίος αποδόθηκε σε ραπτομηχανή ή σε κομπρεσέρ ο οποίος είπαν ότι ήταν πραγματικά υφιστάμενος εκείνη τη στιγμή, σας παραπονέθηκε εσάς ο Σάββας Ξηρός αν τον άκουγε ή όχι;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Στην ερώτηση την οποία υπέβαλλε ο κ. Μαντωνάκης αυτή ακριβώς τη θυμάμαι γιατί τη διεύρυνε λιγάκι, ρώτησε μάλιστα αποκαλώντας τον άρρωστο με το μικρό του όνομα, «Πες μου Σάββα υπάρχει κάτι που σε ενοχλεί σε αυτό το χώρο; Θα ήθελες λίγο να το συζητήσουμε;› και εκείνος είπε «όχι δεν θα ήθελα να συζητήσουμε κάτι άλλο›. Στη συνέχεια σε άλλες ερωτήσεις που του έγιναν, απάντησε όπως ήδη σας είπα.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: ¶ρα αρνήθηκε να σας απαντήσει. Αν τον ενοχλούσε για ποιο λόγο δεν σας το είπε κα μάρτυς;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν σημαίνει ότι κάποιος δεν τον ενοχλούσε; Αφού μας είπε ότι δεν τον ενοχλούσε.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Μην απλοποιούμε τόσο τα πράγματα. Δεν είναι καθόλου ουδέτερο. Να σας πω κάτι; Υπάρχει απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου στην υπόθεση Ιρλανδίας κατά Αγγλίας, που θεωρείται απαξιωτική και απάνθρωπη συμπεριφορά η ανάκριση υπό συνεχή και μονότονο θόρυβο. Δεν είναι τυχαίες οι ερωτήσεις που σας κάνω κα μάρτυς, είναι πάρα πολύ σημαντικές.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Σας επαναλαμβάνω ότι η ανάκριση είναι μια διαδικασία την οποία δεν ξέρω τι εννοείτε.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Εσείς δεν φροντίσατε τουλάχιστον για να διαγνώσετε την ισορροπία και την αισθητηριακή αντίληψη αν μη τι άλλο, για να μην πω την πλήρη πνευματική συγκρότηση του ασθενούς;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Επαναλαμβάνω ότι την αισθητική αντίληψη την είπα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα διακόψουμε για 5 λεπτά.
