Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Εγώ όμως ρωτώ άλλο και είναι πολύ συγκεκριμένο αυτό που ρωτώ. Εγώ ρωτώ αν μπορεί ένας άνθρωπος να είναι προσανατολισμένος χρονικά, ο Ξηρός στη συγκεκριμένη περίπτωση και ταυτόχρονα να έχει ψευδαισθήσεις που μας κατέθεσε ο κ. Πιταρίδης ότι είχε. Είναι σαφές.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Στις 5 Ιουλίου, εκείνη την ώρα, δεν διεπιστώθησαν ψευδαισθήσεις.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τελείωσε, ξέρει μόνο για τα 15 λεπτά.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Η συγκεκριμένη μάρτυρας δεν απαντά τίποτα, ούτε για τα 15 λεπτά, ούτε γενικώς, αυτό είναι το σχόλιό μου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτή είναι η εκτίμησή σας λοιπόν. Ελάτε κ. Σταμούλη.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Ήθελα να μου δώσετε μία εικόνα, ένα διάγραμμα του γνωστικού αντικειμένου ενός ψυχιάτρου όπως είστε εσείς και ενός ψυχολόγου. Ποιες είναι οι διαφορές. Ο ψυχολόγος τί έχει ως αντικείμενο της επιστήμης του και τί ο ψυχίατρος;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ήδη το έχω πει και με υποχρεώνετε να επαναλάβω ότι ο ψυχίατρος είναι γιατρός, η ψυχιατρική είναι ειδικότητα της Ιατρικής.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Ο ψυχολόγος;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Έχει τελειώσει μία άλλη σχολή που δεν είναι Ιατρική.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Και τί είναι; Μπορείτε να δώσετε θετικό ορισμό του ψυχολόγου; Ποιο είναι το αντικείμενο της επιστήμης του;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Να ρωτήσετε έναν ψυχολόγο για το αντικείμενο της δουλειάς του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δε μου λέτε, εσείς την Κρίστεβα την έχετε διαβάσει; Αυτή την αφήνουμε απ’ έξω επειδή δεν είναι ψυχίατρος; Συνεχίστε κ. Σταμούλη.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Ξέρετε πού κατατείνει η ερώτησή μου; Η διάγνωση εν σχέσει με το επίπεδο συνειδήσεως του κ. Ξηρού ήταν αντικείμενο ψυχιατρικό ή ψυχολογικό; Για να δούμε εάν και κατά πόσον εκείνα τα οποία είπε ή δεν είπε ή παρέλειψε να πει, ήταν στο επίπεδο της συνειδήσεώς του, εάν είχε δηλαδή την αυτογνωσία που απαιτείται ώστε τα όσα εδήλωνε ενώπιον του κ. Διώτη, στον οποίο προφανώς εννοούσε ότι ήθελε να εξομολογηθεί, μάλλον στον κ. Διώτη ήθελε να εξομολογηθεί διότι αυτός του πήγε μετά αντί εξομολόγου, εάν είχε την ικανότητα από πλευράς ψυχολογικής, να έχει το επίπεδο της συνειδήσεως εκείνο που έχει ένας υγιής πνευματικός άνθρωπος.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Εκλήθην ως ψυχίατρος και αυτή την εκτίμηση έκανα, ψυχιατρική εκτίμηση.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Θα είχατε την καλοσύνη να πείτε στο Δικαστήριο, να αναπαραστήσετε, τί ερωτήθηκε από τον κ. Μαντονάκη ο κ. Σάββας Ξηρός; Ποιες ήταν οι ερωτήσεις που του έγιναν εκτός από το «τί ημερομηνία έχουμε σήμερα, τί ώρα είναι και πώς σε λένε›; Τί άλλες ερωτήσεις του έγιναν;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Έχει περάσει ένας ολόκληρος χρόνος, όμως αυτό αν εξυπηρετεί εδώ το Δικαστήριο και ασφαλώς να θυμηθώ ότι πέρα από τα ονόματα ρωτήθηκε για την ψυχική του διάθεση, ρωτήθηκε για τον τρόπο που περνά όλες αυτές τις δυσκολίες....
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Μπορείτε να διατυπώσετε τις ερωτήσεις και να έχετε τις απαντήσεις;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Δε θυμάμαι, αυτές ερωτήθηκαν από τον κ. Μαντονάκη. Ασφαλώς και δεν θυμάμαι.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Τις δικές σας ερωτήσεις δεν τις θυμάστε;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Όσο μπορώ να θυμηθώ, διότι αυτά έγιναν προ ενός έτους και η ένορκη διοικητική εξέταση προ ενός έτους έγινε...
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είχε πει προηγουμένως «πες μου Σάββα, τί σε ενοχλεί σε αυτό το χώρο, σε ενοχλεί τίποτα;› Και απαντά «όχι›. Μόνο αυτή θυμήθηκε, μας την είπε.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: ¶λλη ερώτηση δεν έχετε να πείτε στο Δικαστήριο.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν θυμάμαι, ασφαλώς είχαμε κάνει και πολλές άλλες ερωτήσεις τις οποίες αυτή τη στιγμή δεν θυμάμαι.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Μπορείτε να μου πείτε, όταν επισκέπτεσθε ως ψυχίατρος έναν ασθενή ρωτάτε τον ασθενή αν θέλει και τί φάρμακα να πάρει ή εσείς συνιστάτε την φαρμακευτική αγωγή που επιβάλλεται να κάνει ο ασθενής; Γιατί είπατε προηγουμένως τον ρωτήσατε αν θέλει και τί φάρμακα να πάρει και σας είπε «όχι›.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Τον ρωτήσαμε αν θέλει ένα βοηθητικό φάρμακο, δεν τον ρωτήσαμε να μας πει τί φάρμακα θα ήθελε να πάρει. Η απάντησή του ήταν αρνητική.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Εγώ σας ρωτώ άλλο, είστε ιατρός με την ειδικότητα ψυχιάτρου, διαπιστώνετε, διαγιγνώσκετε από τί πάσχει ο κατηγορούμενος. Εάν δεν πάσχει από τίποτα, παρέλκει η φαρμακευτική αγωγή. Εάν επιβάλλεται φαρμακευτική αγωγή, εσείς θα την πείτε, δεν θα περιμένετε να ρωτήσετε τον ασθενή σας. Συνεπώς εδώ δεν συστήσατε εσείς καμία φαρμακευτική αγωγή.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Απαντώ λέγοντας για τον συγκεκριμένο ασθενή και μιλώντας πάντα για τον συγκεκριμένο ασθενή και για κανέναν άλλον εκ των ασθενών τους οποίους εξετάζω, ότι τον συγκεκριμένο ασθενή τον ρωτήσαμε αν θα ήθελε να πάρει κάποια φαρμακευτική αγωγή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εύλογα όμως ρωτά ο κ. Σταμούλης, είναι αναγκαίο να σας πει ο ίδιος; Δηλαδή αν έρθει ένας ψυχίατρος και με δει τραυματία, συγχυσμένο κτλ., θα με ρωτήσει «θέλεις κ. Μαργαρίτη να σου δώσουμε ένα χαπάκι...›; Ή δεν θα με ρωτήσει και θα μου πει «κοίταξε να δεις, πάρε μισό χαπάκι...›. Στον ίδιο θα έπρεπε να το εναποθέσετε;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Είχε την κρίση και τη δυνατότητα κατά τη δική μας εκτίμηση να έχει άποψη πάνω σ’ αυτό το θέμα.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Δηλαδή ήξερε τί φάρμακα χρειαζόταν;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήξερε αν χρειαζόταν αγχολυτικό. Γιατί, κοιτάξτε, ο Σάββας Ξηρός δεν είναι ο Μιχάλης Μαργαρίτης, είναι ένας άνθρωπος με έντονη προσωπικότητα, δυναμικός, έτσι φάνηκε εδώ πέρα.... δεν είναι ένας άνθρωπος που κάθεται και διαβάζει απ’ το πρωί μέχρι το βράδυ, χαρτοπόντικας.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Εν πάση περιπτώσει, έχει σπουδάσει φαρμακολογία ο κ. Ξηρός και ήξερε αυτός τί έπρεπε να πει στην ψυχίατρο τί φάρμακο έπρεπε να πάρει. Ο κ. Μαντονάκης είναι υπάλληλος του νοσοκομείου;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Είναι Αναπληρωτής Καθηγητής της Πανεπιστημιακής Κλινικής του ΑΙΓΗΝΙΤΕΙΟΥ νοσοκομείου.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Δεν είναι στον ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ. Πείτε μου, ο κανονισμός του νοσοκομείου σας, σας επιβάλλει τη διάγνωση που κάνετε ως όργανο του νοσοκομείου, ως ψυχίατρος του νοσοκομείου, να την καταχωρήσετε στο φύλλο νοσηλείας; Ο κανονισμός σας υποχρεώνει, ναι ή όχι;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν υπάρχει κανονισμός του νοσοκομείου και ειδικότερα στις περιπτώσεις των ψυχικά ασθενών, υπάρχει και ο σεβασμός απέναντι στην προσωπικότητα του ασθενούς και σας παρακαλώ γι αυτό.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Για τί πράγμα με παρακαλείτε κα Θεοδωροπούλου; Κάνατε μία εξέταση διότι σας εζητήθη από τον θεράποντα, να υποβληθεί ο ασθενής σε ψυχιατρική εξέταση. Κάνατε την εξέταση, έχετε μία διάγνωση, ο κανονισμός σας πληροφορώ ότι σας υποχρεώνει να γράψετε στο φύλλο νοσηλείας τί ήταν η διάγνωση. Εσείς δεν το κάνατε. Για ποιο λόγο;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: ........
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: «Απορία ψάλτου βηξ›. Προχωρώ. Είχατε έναν ασθενή ο οποίος είχε αυτο-τραυματισθεί και πάρα πολύ σοβαρά. Εκεί δε νομίζω ότι χωρεί αμφιβολία και θα το έχετε πληροφορηθεί ότι ήταν αυτοτραυματισμένος συνεπεία της εκρήξεως στα χέρια του και είχε έναν ακρωτηριασμό στο χέρι, είχε εγκαύματα σε όλο το στήθος και είχε τυφλωθεί. Αυτή ήταν η εικόνα του ασθενούς η κλινική. Συμφωνούμε εδώ; Ή δεν το είχατε πληροφορηθεί τί είχε;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Όλα αυτά δεν τα είδα. Ασφαλώς και ξέρω τη σοβαρότητα του πολυτραυματία ασθενούς μου, αλλά δεν είδα, εκτός από την επικάλυψη των οφθαλμών του με επιδέσμους.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Οι θεράποντες ιατροί δεν σας ενημέρωσαν ότι ο συγκεκριμένος ασθενής έχει αυτοτραυματισθεί, έχει ακρωτηριασθεί κατά το δεξί του χέρι, έχει εγκαύματα σε όλο το στήθος, εκτός από τα μάτια του με τους επιδέσμους που τα αντιληφθήκατε; Για τα άλλα δεν πήρατε χαμπάρι δηλαδή;
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Αυτό είδα και αυτό σας καταθέτω.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Δεν ακούσατε δηλαδή τίποτα από τους συναδέλφους σας ως προς τις λοιπές πληγές και ό,τι άλλο είχε ο ασθενής. Ή δεν θέλετε να μας τα πείτε.
Σ. ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ήδη προηγήθηκε ο θεράπων ιατρός, ο κ. Πιταρίδης, πώς μπορώ ως ψυχίατρος να αναφέρομαι σε σωματικά προβλήματα των ασθενών μου; Δεν εκλήθηκαν καν γι αυτά τα σωματικά προβλήματα.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Εδώ κληθήκατε για να διαφωτίσετε το Δικαστήριο περί του εάν τα αναγραφόμενα στις προανακριτικές καταθέσεις που έχουν λάβει οι Αξιωματικοί της Αντιτρομοκρατικής στον θάλαμο νοσηλείας του ασθενούς, αν αυτά που ελέχθησαν και που εναρμονίζονται με την εμπεδωμένη αντιπάθεια όλων των κατηγορουμένων έναντι των δικηγόρων, να μη θέλει κανείς δικηγόρο ενώπιον του ανακριτικού υπαλλήλου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα τα πούμε στα σχόλια όμως αυτά.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Εκείνο το οποίο θέλουμε είναι να διαφυλαχθεί το κύρος μιας διαδικασίας και αν από τη διαδικασία προκύπτει ότι στην προδικασία έλαβαν χώρα ορισμένα γεγονότα τα οποία είναι αντίθετα προς τις δικονομικές διατάξεις αλλά είναι πασίδηλα και αυτονόητα, -διότι εδώ κατά σύμπτωση έγινε αυτό το τραγικό λάθος, οι κύριοι της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας ως προανακριτικοί υπάλληλοι, έπεισαν όλους τους κατηγορουμένους, όλοι να έχουν μίσος, αν όχι απλή αντιπάθεια, προς τους δικηγόρους....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτά όμως είναι σχόλια, τι να πει τώρα ο ψυχίατρος;
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Ρωτώ την ψυχίατρο: Είναι δυνατόν ένας άνθρωπος ο οποίος έχει αυτοτραυματισθεί, έχει χάσει την όρασή του, έχει ακρωτηριασθεί, αντιμετωπίζει μια σωρεία κατηγοριών, είναι δυνατό να ήταν σε θέση να καταλάβει και να πει στους προανακριτές του ότι δεν θέλει δικηγόρο;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ ρώτησα και μου είπε «ναι›.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Κύριε Πρόεδρε με συγχωρείτε, αλλά έχω την αίσθηση ότι αντιλαμβάνεται το Δικαστήριό σας ότι η μάρτυς ήρθε εδώ για να δώσει μια στεγανοποιημένη κατάθεση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όταν την εξετάσουμε κι αυτή, όλα μαζί θα τα πούμε.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Μια παράκληση. Αν συμφωνεί το δικαστήριό σας για να υπάρξει η συνέχεια των γιατρών, θα θέλαμε να εξεταστεί ο κ. Χριστοδουλάκης.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Κύριε Πρόεδρε εγώ έχω μια απορία και θέλω να πω το εξής: θα παρακαλούσα τον κ. Σταμούλη να προσκομίσει το σχετικό σημείο του κανονισμού του νοσοκομείου το οποίο επικαλείται διότι θα ήθελα εγώ τουλάχιστον να δω εάν υπάρχει η υποχρέωση, διότι υπάρχει μια ειδική ευαισθησία στα θέματα ψυχιατρικής και των ψυχικώς ασθενών.
Θέλω να δω αν από αυτό τον κανονισμό προκύπτει ότι επιβάλλεται ειδικά η αναγραφή των ψυχιατρικών γνωματεύσεων. Έχει σημασία και ο κ. Σταμούλης που είναι ένας έγκριτος συνάδελφος το ξέρει αυτό.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Κύριε συνάδελφε αυτό θα το δείτε από κανονισμό ψυχιατρείου που επιβάλλεται.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ό,τι ξέρετε θα λέτε «Το ξέρω›, ό,τι δεν ξέρετε «Δεν το ξέρω›. Οι πολυπράγμονες μάρτυρες είναι αυτοί που μπλέκουν. Θα λέτε πάντα την αλήθεια και γι’ αυτό θα σας ορκίσω.
«Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Ορκίζομαι να πω την αλήθεια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Υπηρετούσατε εκείνη την περίοδο στον ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Υπηρετώ στον ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ 25 χρόνια. Μάλιστα στις μονάδες εντατικής θεραπείας τον ίδιο αριθμό. Τον ασθενή Σάββα Ξηρό πρώτη φορά τον ανέλαβα ως ασθενή στις 6/7.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είστε συνέχεια εκεί στην εντατική τόσα χρόνια;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Πάντα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήσασταν κι εκείνη την περίοδο βέβαια. Πότε ήρθε στην εντατική ο κ. Σάββας Ξηρός.
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Την ακριβή ημερομηνία που ήρθε δεν μπορώ να τη θυμάμαι αυτή τη στιγμή γιατί δεν τον είχα εγώ ως ασθενή. Η μονάδα εντατικής θεραπείας στο χώρο που βρίσκεται, απαρτίζεται από δύο τμήματα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι ο 10ος όροφος;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι ο 3ος όροφος του κτιρίου ΑΧΕΠΑ. Εγώ αυτό το χρονικό διάστημα εργαζόμουν μπαίνοντας στη μονάδα στο αριστερό της τμήμα, άρα τον κ. Ξηρό τον είδα μόνο την ημέρα Σάββατο 6/7 που πήγα 07:00 το πρωί στην υπηρεσία μου και μου είπαν ότι σήμερα αναλαμβάνετε τον κ. Ξηρό. Τις προηγούμενες ημέρες -που δεν θυμάμαι πόσες ακριβώς ήταν- τον έβλεπα μόνο από πολύ μακριά, περνώντας από τους διαδρόμου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μιλήσατε μαζί του; Συζητήσατε μαζί του;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Βεβαίως.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήταν ανοιχτός άνθρωπος σε συζήτηση με το προσωπικό, φιλικός;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Ναι πάρα πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι διαπιστώσατε; Επικοινωνούσε καλά;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Για τα δικά μου μέτρα, όπως βλέπω εγώ τους ασθενείς μου επικοινωνούσε στα πλαίσια αυτά που τον ρωτούσα, ή που με ρωτούσε εκείνος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καλά, όλοι ετοιμόρροποι πάνε εκεί μέσα, αλλά ο Σάββας μπορούσε να επικοινωνήσει; Καταλάβαινε τι έλεγε;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Βεβαίως. Κατ’ αρχήν με ρώτησε -όταν μπήκα και είπα καλημέρα- τι είμαι και έσπευσα να του απαντήσω ότι είμαι νοσηλεύτρια λέγομαι Όλγα Κοκκινοπούλου, τελείωσα τη Σχολή του ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ και εργάζομαι τόσα χρόνια στην εντατική. Από εκείνη τη στιγμή και μετά του εξηγούσα το κάθε τι που έκανα σε εκείνον, γιατί η περιποίηση του ασθενούς είναι ένα ευρύ πράγμα.
Με ρωτούσε κι εκείνος κάθε φορά «τι είναι αυτό που μου κάνετε τώρα› πάντα ευγενής και πάντα στον πληθυντικό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάντα στον πληθυντικό.
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Πάντα. Εγώ είχα πρόσβαση στις φλέβες του γιατί οι νοσηλευτές κάνουμε τη νοσηλεία του ασθενή. Η νοσηλεία του ασθενή γίνεται βάζοντας τα αντιβιοτικά σε ορισμένη ποσότητα φυσιολογικού ορού. Έτσι πέφτει στάγδην ο ορός για ένα χρονικό διάστημα μισής ώρας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ήσασταν συνέχεια όλο το ωράριο μέσα. Είχατε βάρδια;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Ναι 7 με 3. Όσο χρονικό διάστημα τον νοσήλευσα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: 07:00 το πρωί με 3 το μεσημέρι;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: 8 ώρες;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εκείνες τις ώρες που ήσασταν εσείς υπέπεσε στην αντίληψή σας κάποια ουσία ψυχοτρόπα όπως τη λέμε;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι στις δικές μου βάρδιες όχι. Το μόνο που θα μπορούσα να αναφέρω και νομίζω ότι το παρέλειψα όταν έδωσα την κατάθεσή μου στην ΕΔΕ, είναι ότι στις 6/7 μπορεί την ώρα της αλλαγής του τραύματος να μου ζητήθηκε να του χορήγησα μισή αμπούλα «φεντανίλ› του 1ml. Πρέπει να είναι καταγεγραμμένο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι είναι αυτό;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Αυτό είναι ένα παυσίπονο. Δεν το θυμάμαι, αν έχετε τα φύλλα νοσηλείας θα είναι καταγεγραμμένο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι μια δυνατή ασπιρίνη.
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Η ποσότητα αυτή που σας αναφέρω είναι πάρα πολύ μικρή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς η ίδια έχετε πάρει τέτοιο πράγμα;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Προσωπικά όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτοί που παίρνουν δείχνουν ότι έχουν κενά συνείδησης;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν διαπίστωσα κάτι τέτοιο. Ξέρω απλώς ότι είναι παυσίπονο. Αυτό γνωρίζω εγώ, μπορεί να έχει άλλες ιδιότητες που δεν τις γνωρίζω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶λλο φάρμακο;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι. Απλώς τα άλλα ήταν αντιβιοτικά, φάρμακα για τους μύκητες, κολλύρια, εισπνοές, ψεκασμοί για τη μύτη, σταγόνες για τα αυτιά, διάφορα τέτοια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ένας τέτοιος άνθρωπος μπορεί να συντάξει μια διαθήκη σε αυτή την κατάσταση που είναι; Καταλαβαίνει τι σημασία μιας τέτοιας πράξης; Το απλουστεύω, γιατί αυτά συμβαίνουν καμιά φορά στις εντατικές. Έρχεται και μπαίνει ένας συμβολαιογράφος και λέει ας φτιάξουμε μια διαθήκη. Εσείς σαν νοσηλευτικό προσωπικό πρέπει να ξέρετε αν αυτός αντέχει το μυαλό του να φτιάξει διαθήκη, αν καταλαβαίνει να φτιάξει διαθήκη ή δεν καταλαβαίνει να φτιάξει διαθήκη.
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Σαν νοσηλευτικό προσωπικό δεν επεμβαίνουμε σε αυτά τα θέματα, είναι δουλειά των γιατρών.
Ο κ. Κουφοντίνας και η κα Σωτηροπούλου δήλωσαν ότι πηγαίνουν για κάποια θεραπεία στο μάτι. Εκπροσωπούνται και οι δύο από τους συνηγόρους τους. Συμφωνούμε κ. Εισαγγελεύς;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ναι κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει.
Μπορείτε να καταλάβετε από τις συζητήσεις που κάνατε αν το επίπεδό του ήταν τέτοιο που να μπορεί να πάρει μια απόφαση σοβαρή;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Μπορώ να καταλάβω λίγα πράγματα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν φτάνατε μέχρι εκεί να πείτε. Λέτε ότι «εγώ ξέρω ότι απλώς συνεννοούνταν, με ρωτούσε για τα φάρμακα, ήταν ευγενής ο άνθρωπος›. Δεν είδατε να λέει τίποτα τρελά πράγματα, ή να βγάζει κραυγές;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν είδα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ακούγατε εκεί θορύβους;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Υπάρχουν θόρυβοι στην εντατική. Είναι οι θόρυβοι των μόνιτορς που πολλές φορές είναι και αρκετά δυνατοί. Μην ξεχνάμε ότι οτιδήποτε συμβεί στον ασθενή πρέπει να μας προειδοποιήσει το μόνιτορ. Δεν ξέρω πως τα εκλαμβάνει αυτά ο ασθενής. Για εμένα είναι ένα συνηθισμένο πράγμα, δεν ξέρω όμως για τον ασθενή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι δηλαδή κάποιος συνεχής ενοχλητικός θόρυβος.
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βλέπατε ανθρώπους περίεργους να μπαινοβγαίνουν, όπως π.χ. ένας αστυνομικός τι δουλειά έχει να πάει σ’ έναν που είναι σε αυτή την κατάσταση. Είδατε κανένα να μπει μέσα;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Στις 6 του μηνός που πήγα εγώ, μέσα στο δωμάτιο καθόταν σε μια καρέκλα ένας αστυνομικός.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Φορούσε στολή;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι με πολιτικά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μάθατε ποιος είναι;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ψιλοκουβέντιαζε;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Καθόλου. Καθόταν και κοίταζε τη δουλειά μου στον ασθενή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μιλούσε μαζί του καθόλου;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν θυμάμαι να μίλησε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πληροφορηθήκατε εσείς από συναδέλφους σας; αν γινόταν αυτά τα απογεύματα ή το βράδυ;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Από συναδέλφους πληροφορήθηκα ότι γινόταν συζητήσεις με τον κ. Διώτη και με τον κ. Σύρο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βραδινές ώρες;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν μπορώ να σας διευκρινίσω ώρες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πόσο έμεινε εκεί σε εσάς;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Έμεινε μέχρι στις 9/7.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Οπότε σε ποιον όροφο μεταφέρθηκε;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Στον 10ο όροφο του νοσοκομείου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από εκεί και πέρα τον βλέπατε εσείς;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Βεβαίως. Γιατί στις 9/7 δεν τον είχα ως ασθενή, στις 10 πρέπει να είχα το ρεπό μου, στις 11 νομίζω ανέλαβα ξανά υπηρεσία στον κ. Ξηρό, χωρίς να είμαι απόλυτα βέβαιη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έστω 10-11-12/7 γιατί αυτό είναι το κρίσιμο σημείο που μας ενδιαφέρει. Γιατί; Διότι εκείνη την ημέρα έχει δώσει μια γραπτή κατάθεση. Σε ποια κατάσταση ήταν σε σχέση με την επικοινωνία και σε σχέση με δυνατότητα να λαμβάνει αποφάσεις, δηλαδή να λέει «θέλω να δώσω κατάθεση› ή «δεν θέλω να δώσω κατάθεση›, ή «θέλω δικηγόρο›, ή «δεν θέλω δικηγόρο›. Διαπιστώσατε τίποτα εσείς;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Εγώ αυτό που διαπιστώνω είναι τι λέει σε εμένα ο ασθενής. Δηλαδή όταν ξαναείδα εγώ τον ασθενή γιατί είχαν περάσει 2 – 3 μέρες, με θυμήθηκε, θυμήθηκε τη φωνή μου, μου είπε «Τι κάνετε; Αυτές τις μέρες ξεκουραστήκατε;›. Παραπάνω, τι να σας πω;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν πήγατε σε άλλες συζητήσεις;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι. Δεν ανοιγόμασταν σε περαιτέρω συζητήσεις παρά το ότι αφορά τη νοσηλεία, αν αισθάνεται κάτι, που αυτό το κάτι εγώ έπρεπε να το μεταφέρω στο γιατρό, αν θέλει να φάει, όλα αυτά τα πράγματα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εκείνες τις μέρες ψυχοτρόπα φάρμακα του δίνατε;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι. Προσωπικά όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μήπως του έδινε κάποιος άλλος και δεν το καταλαβαίνετε εσείς;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν το γνωρίζω. Όσες φορές είδα εγώ τον ασθενή δεν είδα...
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είδατε περίεργη συμπεριφορά που να δείχνει ότι είχε πάρει τέτοια φάρμακα;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να φέρεται διαφορετικά κάπως από ότι προηγούμενα.
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν είδα τέτοιο πράγμα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι άλλο μπορείτε να πείτε που να βοηθήσει το δικαστήριο να βγάλει μια σωστή απόφαση, δηλαδή σχετικά με το αν εκείνη την ημέρα που έδωσε κατάθεση στις 11 του μηνός, ή και τις επόμενες μέρες στις 16 – 17 του μηνός, δεν θυμάμαι πότε έδωσε, εάν ήταν σε θέση αυτός ο άνθρωπος να επικοινωνεί με το περιβάλλον και να λαμβάνει σωστές αποφάσεις. Δηλαδή «θέλω να τα πω αυτά, είναι δική μου επιλογή›, ή «δεν θέλω να τα πω αυτά και παρά ταύτα τα λέω›.
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι εγώ δεν μπορώ να επεκταθώ σε αυτό το θέμα, γιατί δεν ξέρω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάντως εξακολουθούσε να έχει την ίδια συμπεριφορά, να είναι ευγενής απέναντι όχι μόνο σε εσάς, αλλά και σε άλλους.
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Όσο γνωρίζω μας είχε κάνει εντύπωση η ευγένειά του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι κάτι κι αυτό. Επειδή όμως η ώρα είναι 12:30 θα συνεχίσουμε μετά από λίγο. Διακόπτουμε για μισή ώρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επαναλαμβάνεται η συνεδρίαση που είχε διακοπεί. Αν έχετε τώρα να πείτε κάτι άλλο, που να μας βάζει στο μυαλό, αν καλώς γίνανε, ή κακώς γίνανε εκείνες τις μέρες, κάτι σχετικά αν είχε διαύγεια ή είχε τίποτα καχυποψίες, είχε κάτι ο κ. Σάββας Ξηρός. Και ειδικά σας λέω σχετικά με τα φάρμακα. Μου είπατε ότι εσείς δεν αντελήφθητε να του δίνουν τίποτα, έτσι είπατε όσο ήμουν εγώ.
Μήπως όμως σχετικά μ’ αυτό το πράγμα καταλάβατε κάποια κίνηση, καμιά ενέργειά του που να δείχνει καχυποψία, αν του ρίχνουν και κανένα φάρμακο εκεί μέσα με τους ορούς;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι, εκτός του ότι ρωτούσε πάντα για το τι του δίνουμε, δεν ξέρω αν αυτό θεωρείται καχυποψία ή όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μήπως καμιά φορά μόνος του, πήγε και το έβγαλε;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι δεν το έβγαλε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από ότι ξέρω δηλαδή, γιατί τώρα τελευταία είχα επισκεφθεί κάποιον δικό μου και του βάζουν κάτι μόνιμο εδώ, πώς τα λένε αυτά; Πεταλούδα την λένε;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Εξαρτάται η πεταλούδα είναι ένα μικρό πράγμα, ο φλεβικός καθετήρας είναι ένα μεγαλύτερο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όταν του βάζουμε λοιπόν κάτι τέτοιο, μήπως αυτός καμιά φορά το είδε το πράγμα και έβγαλε τις βελόνες ή οτιδήποτε άλλο;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι δεν έβγαλε ποτέ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν έχω τίποτα άλλο, ορίστε κύριε Εισαγγελεύ.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κυρία μάρτυς εκεί που ήσαστε, καταρχήν κουβεντιάζατε με τον κ. Σάββα;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Βεβαίως.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Μείνατε ποτέ παρέα μόνοι σας;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Σας είπε ποτέ ο κ. Σάββας για δικηγόρο, ότι θέλει να δει δικηγόρους;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Μπορούσε να σας το πει αυτό το πράγμα;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν ξέρω εάν μπορούσε να μου το πει, πάντα στο δωμάτιο στην άκρη καθότανε ένα αστυνομικός.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τι ήθελε ο αστυνομικός και έμενε εκεί πέρα;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν το γνωρίζω, η διοίκηση το ξέρει αυτό.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αυτή την ύπαρξη του αστυνομικού την ήξερε ο κ. Σάββας;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Την γνώριζε, τουλάχιστον για τον 10ο όροφο.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πώς το βλέπετε ήταν φυλακισμένος κρατούμενος ο κ. Σάββας;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Ένας άνθρωπος που φυλάσσονταν, δεν ξέρω τι είναι αυτό, πώς μπορεί να το ονομάσει κανείς.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τώρα εάν σας ρωτήσω γιατί φυλασσότανε, είπε χθες ο κ. Πιταρίδης το εξής, ότι ο κ. Σάββας τον ρώτησε σε ποιο σημείο είναι; Είπε για τον Ευαγγελισμό. Τον ρώτησε για το πού βλέπει το δωμάτιο όπου νοσηλεύεται, βλέπει προς τον Λυκαβηττό ή βλέπει προς την Βασιλίσσης Σοφίας; Και απήντησε βέβαια ο κ. Πιταρίδης στον κ. Σάββα. Τι λέτε και εσείς, είχε μια καχυποψία σχετικά με το νερό. Μέχρι και το νερό του είπε ο κ. Πιταρίδης να πιώ εγώ πρώτος και να σου δώσω μετά να πιεις. Πώς το βλέπετε αυτό, αν βέβαια είναι αλήθεια;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Για να το πει ο ασθενής κάποιο λόγο θα είχε, δεν ξέρω τι λόγους είχε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Και τελειώνω, εις το παρελθόν είχες ακούσει, είχες δει, να γίνει προσπάθεια σε ασθενή νοσηλευόμενο να τον βλάψουν;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι. Οι ασθενείς εκεί έρχονται για να γίνουν καλά, όχι για να τους βλάψουμε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τρίτος απέξω, τρίτος να θέλει να βλάψει ασθενή.
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν μου έτυχε αυτό.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Στην Ένορκη Διοικητική Εξέταση, λέτε σε κάποιο σημείο την πρώτη ημέρα που πήγατε, σας παρακάλεσε ο κ. Σάββας Ξηρός όταν δεν κάνετε νοσηλεία να μένετε κοντά του.
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Μάλιστα.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Είχε ανάγκη, γιατί το ζήτησε αυτό το πράγμα;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Φαντάζομαι ότι επειδή επικρατούσε ησυχία στο χώρο που βρισκόταν?
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Για ποιο λόγο ήθελε την παρουσία τη δική σας, γι’ αυτό ρωτώ.
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν ξέρω, δεν του ζήτησα να μου πει για ποιο λόγο.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Ξέρετε πώς αντέδρασε όταν πήγατε εσείς να του κάνετε καθαρισμό στον φλεβικό καθετήρα, με ποιο τρόπο αντέδρασε;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Βεβαίως, παρόλο που είχε διαβάσει στο ντοσιέ του ασθενούς ότι έχει αλλεργία στα διαλυτικά και στα βερνίκια, την βενζίνη εγώ δεν την εξέλαβα ως διαλυτικό, γιατί είναι ο σύνηθες τρόπος να καθαρίζουμε τα τραύματα. Έχει την ιδιότητα η βενζίνη, να καθαρίζει το λίπος της περιοχής οπότε να κολλάς εύκολα το επίθεμα που θέλεις.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Το ερώτημά μου ήταν ποιο ήταν εκείνο που έκανε τον κ. Σάββα Ξηρό να σας πει ότι?.
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Η βενζίνη ήταν αλλεργικός.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Δεν μου λέτε συζήτηση για την αξία των φαρμάκων για την ασφάλεια είχατε κάνει μαζί με τον κ. Ξηρό;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν θυμάμαι.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Αυτό το οποίο λέτε ότι, με ρώτησε σχετικά με τα φάρμακα και πόσο κοστίζει η νοσηλεία στη ΜΕΘ.
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Ναι, με ρωτούσε για τα φάρμακα, ενώ πάντα έλεγα από μόνη μου, ότι τώρα κάνω αντιβιοτικό.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Οι ερωτήσεις μου αποβλέπουν στο να δούμε ποιο ήταν το νοητικό επίπεδο του κ. Ξηρού. Επίσης το πρωί που είπατε πως αναλάβατε Σάββατο το πρωί έξι Ιουλίου 7 π.μ. με 3μ.μ. σε ποια κατάσταση τον είδατε εσείς; Γιατί είχε προηγηθεί ήδη ξενύχτι.
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Κουρασμένος, αλλά επικοινωνούσαμε καλά για τα δικά μου δεδομένα, για τις δουλειές που έπρεπε να κάνω εγώ.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Μπορείτε να μας πείτε πολύ περιληπτικά, όταν ήθελε νερό, ή όταν ήθελε τα φάρμακα, ή όταν ήθελε φυσικό χυμό, ενθυμείστε ορισμένα περιστατικά;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Την πρώτη ημέρα δεν είχε διάθεση να πιεί. Δηλαδή όταν του έλεγα, θέλετε κάτι, μου έλεγε, σήμερα όχι.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Με ποιο τρόπο γινόταν η επιλογή, ήθελε να πάρει νερό πώς γινότανε;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Αυτό γινότανε ως εξής, υπήρχε η κουζίνα και στην Εντατική στο 3ο όροφο και στο 10ο που έρχονταν όλα τα τρόφιμα παρασκευασμένα από τα μαγειρεία του νοσοκομείου, ή τυποποιημένα όπως χυμοί, νερά και ήταν στην κουζίνα. Όταν έπρεπε να φάει ο κ. Ξηρός, όπως το περιγράφω, πηγαίναμε μαζί με τον αστυνομικό, κι όπως η τραπεζοκόμος τα είχε όλα τα τακτοποιημένα πάνω στο τραπέζι της κουζίνας, επέλεγε ο αστυνομικός τυχαία ένα ψωμί, ένα βούτυρο ,μια μαρμελάδα, ένα πιάτο φαγητό και αυτά βάζαμε στο δίσκο και πηγαίναμε στο δωμάτιό του.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Σας είπε για κάποια έτσι ειδικότερη επιθυμία ο κ. Ξηρός;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Βεβαίως είχε πρόβλημα με το συκώτι του και γι’ αυτό και δεν έτρωγε ζάχαρη. Εγώ αυτό το ανέφερα στη διοίκηση του νοσοκομείου όμως δεν είχαν τρόπο να μας φέρουν μέλι.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Ζητούσε ο ίδιος μέλι ή όχι;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι είπε ότι τρώω μόνο μέλι. Εγώ ήθελα να ευχαριστήσω τον ασθενή μου. Όμως δεν υπήρχε τρόπος να έρθει στο νοσοκομείο με τι τρόπο θα ερχότανε.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κυρία μάρτυρα πείτε μου, εσείς πρωτοήρθατε σε επαφή με τον τότε ασθενή στις 6 Ιουλίου ημέρα Σάββατο;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Μάλιστα.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τι ωράριο είχατε;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Από τις 7 π.μ. μέχρι τις 3 μ.μ.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πηγαίνοντας εκεί παραλάβατε από κάποια άλλη συνάδελφό σας;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Βεβαίως.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Όταν μπήκατε είδατε πρόσωπα άλλα στο χώρο που νοσηλευόταν, εκτός από αστυνομικό, για τον οποίον θα επανέλθω;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι άλλα πρόσωπα, εγώ και ο βοηθός μου νοσηλευτής.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ομιλώ κατά την ώρα που φθάσατε να αναλάβετε υπηρεσία, γιατί εδώ διαβάστηκε ένα πόρισμα της ΕΔΕ και μέσα στο πόρισμα της ΕΔΕ υπάρχουν κάποιες περικοπές της κατάθεσής σας εκείνης, που εξέτασε ο κ. Διαμαντόπουλος. Ήθελα λοιπόν να μου πείτε, ξημερώματα Σαββάτου 7 η ώρα αναλαμβάνετε υπηρεσία. Εάν είδατε πρόσωπα που δεν ήταν στο ιατρικό προσωπικό ή στο βοηθητικό προσωπικό, νοσηλευτές, γιατροί και τέτοια.
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Ναι είδα, αλλά δεν είδα όμως να βγαίνει από το δωμάτιο συγκεκριμένα, είδα να βγαίνει από το χώρο της Μονάδας ο κ.Διώτης με τον κ. Σύρο.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τους ξέρατε μέχρι εκείνη τη στιγμή ότι είναι ο Διώτης και ο Σύρος;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι ,όχι.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Η κυρία από την οποία παραλάβατε, σας είπε τίποτα;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Μου είπε ότι ο κύριος Ξηρός ζήτησε να μιλήσει και ήρθαν οι αρχές, οι συγκεκριμένοι άνθρωποι, την νύχτα. Παρασκευή προς Σάββατο, δεν γνωρίζω την ώρα όμως.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πείτε μου κάτι, σχετικά με κάποιο τραύμα που είπατε με καθαρισμό βενζίνης κλπ, τι ήταν εκεί τοποθετημένο;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Αυτό δεν ήταν τραύμα, ήταν ο φλεβικός καθετήρας που ήταν τοποθετημένος στην αριστερή μηριαία φλέβα.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Σας ρώτησε τι είναι εκεί;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Βεβαίως με ρώτησε τι είναι εκεί και του είπα ότι, στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας, βάζουμε μεγάλους φλεβικούς καθετήρας, γιατί τα υγρά που πρέπει να πάρει ο ασθενής είναι πολλά και γι’ αυτό χρησιμοποιούμε σε διάφορες περιοχές του σώματος, δηλαδή μεγάλες φλέβες, στο συγκεκριμένο ασθενή έτυχε να είναι εκεί.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Σχετικά εκεί επιμένω, σας ρώτησε εσάς τίποτα, ή εσείς του υποδείξατε σχετικά το εάν θα πρέπει να προσέχει, ή εάν βάζει τα χέρια του ή δεν βάζει τα χέρια του; Και θέλω να σας πω ότι είναι γραμμένο ότι του υποδείξατε εσείς να μην βάζει το χέρι του εκεί. Και από εδώ έχει προκύψει ότι το ένα χέρι ήταν τραυματισμένο, βέβαια είναι ένα θέμα, αν ήταν δεμένο ή λυτό, δεν σας τα θέτω υπόψη γιατί δεν μ’ απασχολούν. Έκανε κάτι από μόνος του;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Πείραζε τις συσκευές των ορών, έτσι τα ονομάζουμε εμείς, είναι οι σωλήνες που από τον ορό φθάνουν μέχρι την φλέβα του ασθενούς. Εκεί τα πείραζε ελαφρώς και όταν τα πειράζει όχι μόνο ο κ. Ξηρός, αλλά και οι περισσότεροι ασθενείς το κάνουν αυτό, τότε οι αντλίες που έχουμε εμείς για να μας δίνουν τα υγρά που θέλουμε χτυπάνε και μας λένε ότι κάτι συμβαίνει, κάτι δεν πάει καλά. Του επέστησα την προσοχή ότι, αυτά μη τα πειράζετε, γιατί παίρνετε τα υγρά και αυτά θέλουμε να είναι συγκεκριμένα.
Β.ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Επομένως εσείς υπάρχει τρόπος που να ειδοποιείστε, αν δεν είστε εκεί, ότι κάποιος πειράζει τα σωληνάκια αυτά;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Ναι, χτυπάνε αμέσως οι αντλίες.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Επομένως εάν κατά τη διάρκεια που εσείς είχατε υπηρεσία, συνέβαινε ή από τον ίδιο, ή από κάποιο τρίτο πρόσωπο μη νοσηλευτή, να θελήσει να κάνει μια επέμβαση στο χώρο εκείνο που ήταν τα σωληνάκια, θα το αντιλαμβανόσασταν εσείς οι νοσηλευτές;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Όταν αυτό το σωληνάκι το κλείσεις για περισσότερο από ένα δευτερόλεπτο, θα χτυπήσει.
Β ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Επάνω σχετικά μ’ αυτό το θέμα, όχι εκείνη την ημέρα, άλλη ημέρα αφού είχατε αποκτήσει μια κάποια επαφή νοσηλευτού και ασθενούς, σας είπε τίποτα γιατί τα πείραζε;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Ναι μου το είπε, μου είπε πολύ αργότερα, στο 10ο όροφο πλέον και προς το τέλος Ιουλίου ,ότι πείραζε τα σωληνάκια του γιατί νόμιζε ότι διακόπτει την ροή των φαρμάκων και δεν ήθελε να παίρνει φάρμακα. Και βέβαια δεν επεκτάθηκα να ρωτήσω τι φάρμακα νόμιζε ότι παίρνει.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Σας ρώτησε ο συνάδελφος σχετικά, αν κάνατε κουβέντα για το κόστος των φαρμάκων?
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Ναι την πρώτη ημέρα.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν κατάλαβα, εάν εσείς καταλάβατε γιατί σας ρωτάει;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Με ρωτούσε γιατί σκεφτόταν, αυτό μου είπε, ότι με τι τρόπο θα πληρώσει γιατί δεν είχε ασφάλεια.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Σας είπε με τι τρόπο;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Ναι γι’ αυτό και το έχω καταθέσει, μου είπε ότι θα ζητήσει τη βοήθεια των συγγενών της συντρόφου του που μένουν στην Ισπανία, γιατί έχει κάποια κληρονομιά η σύντροφός του.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Θα ήθελα ακόμα να σας ρωτήσω, είπατε ότι υπήρχε αστυνομικός. Θέλω να μείνουμε στην Εντατική κάτω, όχι στο 10ο όροφο, ο αστυνομικός ήταν μέσα στο θάλαμο;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Υπήρχε και μέσα και απέξω.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Και όταν λέμε Εντατική, απ’ ότι ξέρω, όσοι μπαίνουν μέσα μπαίνουν με φόρμες, με αντισηπτικές μάσκες και με διάφορα τέτοια?
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν είναι απαραίτητο γιατί τα τελευταία χρόνια αυτά αλλάζουν συνεχώς. Εξαρτάται από την περίπτωση του ασθενούς.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Μέσα στο θάλαμο της Εντατικής τώρα, που ήταν ο ασθενής ο Ξηρός τότε, υπήρχαν άλλοι ασθενείς, άλλα κρεβάτια;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Η Μονάδα είναι διαμορφωμένη σε δωματιάκια χωρισμένα μεταξύ τους, με τζάμι και πλαίσιο, και αλουμίνιο. Το κρεβάτι δίπλα στον κ. Ξηρό δεν ήταν κατειλημμένο από ασθενή.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τέθηκε ένα θέμα εδώ, αν πράγματι υπήρχαν θόρυβοι που τους άκουγε ο ασθενής, ή αν νόμιζε ότι υπήρχαν θόρυβοι και τους άκουγε. Κάτι είπαν για κομπρεσέρ, κατατέθηκε για κάποιο μηχάνημα στους άλλους ασθενείς, εσείς είπατε για μόνιτορς εδώ. Για πείτε μας υπάρχει κάποιο εκεί; Που να προσομοιάζει ο θόρυβός του; Όχι σε ένταση?
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Υπάρχουν και άλλα μηχανήματα, δεν μπορώ να θυμηθώ. Ένα άλλο μηχάνημα που το χρησιμοποιούν οι φυσιοθεραπευτές για τη φυσιοθεραπεία του αναπνευστικού συστήματος κάνει ένα θόρυβο, ένα ντουπ ντουπ αυτό το πράγμα.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ήθελα ακόμα να σας ρωτήσω, ο αστυνομικός που ήταν λέτε εσείς μέσα στο δωμάτιο, ήταν πάντα στις βάρδιες σας μέσα;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι, όχι οι αστυνομικοί εναλλάσσονταν.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι δεν μιλώ για το ίδιο πρόσωπο, αν πάντα ένας αστυνομικός ήταν μέσα, να κάνει τι, αφού ήταν και άλλος απέξω λέτε.
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν ξέρω να σας πω.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ακόμα είπατε, ότι όταν επρόκειτο να γίνει νοσηλεία, ήσασταν πάντα μόνη ή και με άλλον;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Όσο ήταν ο ασθενής στην Εντατική ήμασταν δυο νοσηλευτές.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Για τον συγκεκριμένο ασθενή;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Μόνο για τον συγκεκριμένο ασθενή.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πάντα δυο;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Πάντα δυο, ο κυρίως νοσηλευτής με τον βοηθό του.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Γιατί αυτό;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Αυτό ήταν απόφαση της διοίκησης, δεν ρωτάμε τέτοια. Είδα μια δεδομένη κατάσταση και δεν επεκτάθηκα.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Έχετε πει σε εκείνη την κατάθεση στην ΕΔΕ, κάτι που και σήμερα είπατε και ήθελα να το διευκρινίσετε, αν μπορείτε, ότι πήρατε είπατε σήμερα, τσάκιζε λέτε τότε, τα σωληνάκια εκεί τον καθετήρα ας το πούμε έτσι, γιατί δεν ήθελε είπατε σήμερα να παίρνει φάρμακα, γενικά ή φοβόταν κάποια φάρμακα που μπορούσαν να του έβλαπταν την υγεία, ή να του αλλοίωναν την βούληση τη συνείδηση τον νου;
Ο. ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Αυτό μου είχε πει ο ίδιος, αλλά δεν ρώτησα καθόλου τι εννοούσε.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν έχω άλλη ερώτηση.
