Σ. ΞΗΡΟΣ: Δεύτερη ερώτηση. Συνηθίζεται ένας ψυχίατρος να μην συντάσσει έκθεση σε μια τόσο βαριά περίπτωση, το ένα σκέλος της ερώτησης. Το δεύτερο σκέλος είναι: στην αρμοδιότητα ενός ψυχιάτρου προς ένα πολυτραυματία, εφόσον τον έχει αναλάβει, είναι να τον ενημερώσει για τις αναπηρίες που έχει υποστεί.
Κ. ΝΙΚΗΦΟΡΑΚΗΣ: Καθήκον του κάθε γιατρού οιασδήποτε ειδικότητας, είναι πρώτα από όλα να σέβεται τον άρρωστο. Το δεύτερο πράγμα είναι να έρθει σε πλήρη επικοινωνία μέσα στη διαδικασία συνεννόησης, συνάντησης και ήθους μεταξύ ιατρικής και αρρώστους.
Το τρίτο θέμα είναι ότι είναι υποχρεωμένος κάθε γιατρός, μετά από κάθε ιατρική πράξη, να συντάσσει αυτό που αντικειμενικά είδε και δεν μπορεί να συμμετέχει σε μια διαδικασία την οποία δεν την έχει δει τουλάχιστον γραπτώς, δεν μπορεί ένας γιατρός από ένα τμήμα να πάει στο άλλο, χωρίς να ξέρει το ιστορικό του αρρώστου και χωρίς να έχει τη δυνατότητα να τον έχει δει την προηγούμενη μέρα, να τον ξαναδεί μεθαύριο, να τον ξαναδεί μεθαύριο κλπ.
Νομίζω ότι η σύνταξη μιας ιατρικής πράξης είναι ένα πολύ δύσκολο πράγμα το οποίο εμπεριέχει την υπευθυνότητα του γιατρού, τη γνώση του γιατρού και τρίτον είναι υποχρεωτικό από τη λειτουργία ενός τμήματος.
Σ. ΞΗΡΟΣ: Έχετε πει ήδη για τα δίλεπτα που επιτρέπονται οι συγγενείς στην εντατική. Σε μια περίπτωση που είναι κάποιος ετοιμοθάνατος και ζητήσει τους συγγενείς του έχουν δικαίωμα, έστω αυτά τα δίλεπτα ίσως και κάτι παραπάνω; Επιτρέπεται παραπάνω καμιά φορά;
Κ. ΝΙΚΗΦΟΡΑΚΗΣ: Είναι υποχρέωση. Το παραπάνω κ. Ξηρέ είναι ότι ο κάθε επισκέπτης που μπαίνει σε μια μονάδα μεταφέρει κάποια μικρόβια τα οποία είναι και εις βάρος της υγείας του αρρώστου. Εξάλλου εσείς υποστήκατε μια σειρά από ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις –μέχρι και σε συνέδρια σας έχουν παρουσιάσει, χωρίς να αναφέρουν Σάββας Ξηρός και εδώ υπάρχει μια παράβαση της στοιχειώδους ιατρικής δεοντολογίας της απόκρυψης του ιατρικού απορρήτου- και ίσως να ήταν οι πολύ συχνές επισκέψεις, οι οποίες από ό,τι κατάλαβα ήταν επισκέψεις υπηρεσιών εκτός της ιατρικής υπηρεσίας και εκτός συγγενικών προσώπων, που ήταν οι μόνοι που έπρεπε να σας επισκέπτονται.
Σ. ΞΗΡΟΣ: Ευχαριστώ πολύ.
Κύριε Πρόεδρε πριν συνεχίσει η διαδικασία θα ήθελα να διαβάσω μια μικρή δήλωση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ευχαρίστως. Παρακαλώ διαβάστε την.
Σ. ΞΗΡΟΣ: Υπάρχουν 25 ιατρικές καταθέσεις μετά από ολονύχτιες ανακρίσεις που μου έγιναν στην Εντατική. Δηλώθηκαν οι 5 και αποδείχθηκε η ύπαρξη άλλων 5 των πρώτων ημερών. Από αυτό σε συνάρτηση με τις υπόλοιπες αυταπόδεικτες παρανομίες με παρούσα τη συντεταγμένη πολιτεία συνάγεται αβασάνιστα το συμπέρασμα ότι ο αρχιτέκτονας των ομολογιών κ. Διώτης είναι ένας επίορκος Εισαγγελέας.
Ένα δεύτερο, προκύπτουν ισχυρές ενδείξεις για χρήση ψυχοφαρμάκων και ψυχοτρόπων και ατράνταχτες αποδείξεις για ακραίες μεθόδους εκσυγχρονισμένων βασανιστηρίων τύπου Γκουαντανάμο. Αυτό με αναγκάζει, για να μη βιώσει κανένας άλλος αυτή τη φριχτή δοκιμασία, να παραβώ τις αρχές μου πολεμώντας με τα όπλα σας και να προσφύγω στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Θα διαπιστώσουμε τότε αν η Σοσιαλιστική Ελλάδα είναι φασιστικότερη της δικτατορίας.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Σάββα, σας εξήτασε ο γιατρός σας ο κ. Χριστοδουλάκης, στις 5/4/2003 επί 3,5 ώρες, εδώ στον Κορυδαλλό. Είναι έτσι;
Σ. ΞΗΡΟΣ: Μάλιστα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τότε του είπατε τίποτα για ψυχοφάρμακα;
Σ. ΞΗΡΟΣ: Εγώ μέχρι τότε πίστευα ότι έγινε αποκλειστικά και μόνο με ψυχοφάρμακα αυτή η ανάκριση. Δεν μπορώ να ξέρω εγώ όλες τις μεθόδους τις ανακριτικές που έχουν γίνει από την περίοδο του ψυχρού πολέμου μέχρι σήμερα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εδώ ο κ. Χριστοδουλάκης λέει ότι δεν του είπατε για ψυχοφάρμακα.
Σ. ΞΗΡΟΣ: Όχι δεν του είπα, εγώ μέχρι τότε, άμα δείτε και όλες τις συνεντεύξεις μέχρι εκείνη την ημερομηνία, μιλάνε αποκλειστικά και μόνο για ψυχοφάρμακα...
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τότε, σας ρώτησα ο κ. Χριστοδουλάκης και του είπατε «δεν ζήτησα ποτέ ψυχιατρική εξέταση›.
Σ. ΞΗΡΟΣ: Από ποιον να ζητήσω; Μπορείτε να φανταστείτε κανέναν που να μπορώ να εμπιστευθώ;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Από τη Διεύθυνση του νοσοκομείου...
Σ. ΞΗΡΟΣ: Σας πληροφορώ ότι ακόμα και με τον κ. Χριστοδουλάκη, μέχρι χθες ήμουν καχύποπτος να δω αν θα πει αυτά τα συμπεράσματα που έβγαλε μαζί μου. Μέχρι χθες, καταλάβατε;
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Κύριε Πρόεδρε επειδή ακούγονται πολύ σοβαρά πράγματα για να μείνουν στον αέρα, εγώ υποβάλλω και αίτημα για καταχώρηση στα πρακτικά και θα το δει το Δικαστήριό σας, αλλά πρέπει να υπάρχει, για την προσκόμιση τυχόν κασετών που υπάρχουν από την εξέταση του κ. Ξηρού, το σύνολο της εξετάσεώς του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Εισαγγελεύ κοιτάξτε, αν υπάρχουν βεβαίως να έρθουν, αλίμονο. Αν συμφωνεί και ο ίδιος βέβαια και δεν είναι εν αγνοία του κτλ. Ξέρετε τί θα πει χρήση παρανόμως αποδεικτικών μέσων. Ο κ. Ξηρός δηλώνει ότι συμφωνεί αν υπάρχει τέτοια μαγνητοφώνηση.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, ξέρει ο κ. Ξηρός ότι έχει δώσει τέτοιες μαγνητοφωνημένες καταθέσεις;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είπε τέτοιο πράγμα, ότι το ξέρει. Το ξέρετε αν υπάρχουν κασέτες;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αν δόθηκαν κ. Πρόεδρε, αυτό το ξέρει ο κ. Ξηρός, να μας το πει τώρα.
Σ. ΞΗΡΟΣ: Έχει γίνει σχετική συζήτηση στην Εντατική με τους δύο που με ανέκριναν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είχαν και μαγνητόφωνο;
Σ. ΞΗΡΟΣ: Μίλησαν για κασέτες, για μαγνητόφωνο και για βίντεο.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Έχετε πει εσείς στις Αρχές, σχετικά με την Οργάνωση, πράγματα πέρα από αυτά που έχετε πει στις καταθέσεις σας;
Σ. ΞΗΡΟΣ: Σας πληροφορώ ότι ακόμα και στο βιογραφικό μου υπάρχουν τερατολογίες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας παρακαλώ να τις φέρετε εάν υπάρχουν. Συναινεί ο κ. Ξηρός.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Κύριε Πρόεδρε ας μας πει ο κ. Εισαγγελεύς πριν το πέρας της διαδικασίας ότι εξαρθρώθηκε η Οργάνωση. Δεν είναι στα καθήκοντά του αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Ζιλ Περώ παρακαλείται να έρθει. Είναι γνωστός από τη MONT DIPLOMATIQUE, έτσι;
............: Είναι ένας γνωστός Γάλλος συγγραφέας, την περίοδο που ήταν η συζήτηση για τη θανατική ποινή στη Γαλλία είχε κυκλοφορήσει και το βιβλίο του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είστε συγγραφέας λοιπόν. Μένετε στο Παρίσι;
G. PERRAULT: Όχι, μένω στη Νορμανδία. Σε μας όταν είναι πολλή ζέστη, είναι 32 βαθμοί μονάχα....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ξέρω αν ορκίζεστε...
G. PERRAULT: Διαβεβαιώνω με τη συνείδησή μου και την τιμή μου ότι θα πω την αλήθεια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Ζώτο, κάντε τις ερωτήσεις σας.
Δ. ΖΩΤΟΣ: Ποιο ήταν το κίνητρο να έρθετε να καταθέσετε ως μάρτυρας σε αυτή τη Δίκη και αν αυτό το κίνητρο έχει σχέση με το άρθρο που έχει γραφεί στη MONT DIPLOMATIQUE και το οποίο έχει δημιουργήσει αρκετή συζήτηση....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Που είπα εγώ άμα θέλουν οι Γάλλοι να έρθουν να μας τα πουν εδώ;
Δ. ΖΩΤΟΣ: Δεν εννοώ εσάς, ζητήθηκε, δεν μιλώ για τη δική σας αναφορά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάντως ήρθαν πολλοί Γάλλοι και ευχαριστήθηκα που τους είδα.
Δ. ΖΩΤΟΣ: Αυτό σημαίνει ότι ο κατηγορούμενος για τον οποίο έρχονται έχει μία αναφορά και μία πλαισίωση πολιτική κυρίως, αποτρεπτική από την κατηγορία.
G. PERRAULT: Είπατε κ. Πρόεδρε «να δούμε αν αυτός ο κύριος θα έχει το κουράγιο να έρθει εδώ να καταθέσει› και ήρθα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ξέρετε πώς έγιναν αντίστοιχες Δίκες στη Γερμανία και στην Ιταλία; Πώς βλέπετε εδώ μέσα το Δικαστήριο;
G. PERRAULT: Υπάρχει πάντα μια σχέση, ιδιαίτερα με δίκες που διεξάγονται μέσω καταιγισμού των ΜΜΕ....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν εννοούμε τη δίκη στην ανάκριση, εννοούμε εδώ μέσα. Βλέπετε κλουβιά εδώ μέσα; Βλέπετε δεμένους τους κατηγορουμένους όπως συνέβαινε εκεί; Ακούτε που εδώ οι κατηγορούμενοι σέβονται το Δικαστήριο και το Δικαστήριο σέβεται απόλυτα τους κατηγορουμένους; Γινόταν το ίδιο κι εκεί;
G. PERRAULT: Όχι, είναι προφανές ότι αν δεν είχα μεγάλο σεβασμό και μεγάλη εμπιστοσύνη στο Δικαστήριό σας δεν θα είχα κάνει όλο αυτό το μακρύ ταξίδι από τη Νορμανδία στην Αθήνα. Πρέπει να σας πω σε σχέση με αυτό το άρθρο ότι εγώ εξακολουθώ να υποστηρίζω κάθε γραμμή αυτού του άρθρου και είμαι έτοιμος να συζητήσω το περιεχόμενό του, όχι ωστόσο τον τίτλο του. Ο τίτλος δεν είναι δικός μου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο τίτλος ήταν δηλητηριώδης για την ελληνική δικαιοσύνη.
G. PERRAULT: Ξέρετε στη Γαλλία σχεδόν πάντα είναι η αρχισυνταξία που διαλέγει τον τίτλο. Εξεπλάγην πολύ όταν είδα τον τίτλο και τον βρήκα πολύ ηλίθιο και χωρίς καμία σχέση με το περιεχόμενο του άρθρου μου. Αλλά το ίδιο το άρθρο εξακολουθώ να το υποστηρίζω, τις ιδέες του και θα μπορούσα να το ξαναγράψω το ίδιο ολόκληρο σήμερα. Εξάλλου δε μπόρεσα να καταλάβω γιατί αυτό το άρθρο προκάλεσε τέτοια ιδιαίτερα συναισθήματα εδώ πέρα. Υπήρξαν πάρα πολλά άρθρα στη Γαλλία για το ίδιο θέμα, της ίδιας απόχρωσης, του ίδιου κλίματος. Όπως για παράδειγμα στην καθημερινή εφημερίδα LE MONT.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό μας έφερε εδώ η Υπεράσπιση, αυτό διαβάσαμε, αλλά κυρίως ο τίτλος ήταν και όχι το περιεχόμενο... Έπειτα εγώ το διάβασα και από την εφημερίδα την οποία την πήρα, στα γαλλικά, και το είδα με μεγαλύτερη προσοχή. Ας αφήσουμε το άρθρο και να μας πείτε για τον κ. Ψαραδέλλη. Πότε τον γνωρίσατε αν τον γνωρίσατε, τί μπορείτε να πείτε για τη θέση και τη στάση αυτού του ανθρώπου σε σχέση με τέτοιες πράξεις για τις οποίες κατηγορείται.
G. PERRAULT: Τον Τεό όπως τον λέγαμε στη Γαλλία, τον γνώρισα μια φορά. Εκείνος ίσως δε με συνάντησε γιατί ήταν μια δημόσια συγκέντρωση. Ήταν το ’71 ή ’72. Ένας φίλος με πήγε σε αυτή τη συγκέντρωση και μου είπε «θα δεις έναν Έλληνα ο οποίος δεν είναι καθόλου κανονικός, εξαιρετικός Έλληνας›. Πράγματι, είδα έναν μη κανονικό Έλληνα, όχι συνηθισμένο, ο οποίος διηγήθηκε ένα μη συνηθισμένο εξαιρετικό περιστατικό, μια δραπέτευση.
Νόμιζα πως διάβαζα ένα κεφάλαιο από βιβλίο του Αλέξανδρου Δουμά. Επομένως μου άρεσε αυτός ο άνθρωπος. Όταν έμαθα ότι βρέθηκε μπλεγμένος σε όλη αυτή την αναταραχή τη δικαστική, δε μπορούσα να μείνω αδιάφορος, με ενδιέφερε. Έχω μια ιδιαίτερη σχέση με την Ελλάδα και δεν θα είχα -παρόλο που έμαθα ότι κάπου στην Ελλάδα αναφέρθηκε έτσι-, κάποια υπεροψία απέναντι στην Ελλάδα ή στους Έλληνες. Όπως γενιές ολόκληρες νέων στη Γαλλία, έμαθα και διάβασα απέξω το περίφημο ποίημα του Βίκτωρ Ουγκώ το οποίο τελειώνει με έναν στίχο που αναφέρεται σε ένα Ελληνόπουλο, ένα πολύ θαρραλέο παιδί.
Το ’41 ήμουν δέκα χρονών και ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν για μένα μια δοκιμασία. Έγραψα γι αυτή την περίοδο, γι αυτόν τον πόλεμο, πολλά βιβλία. Θυμάμαι αυτό που είχε σημασία για μας, για τη γαλλική ευημερία, όταν μάθαμε από το ραδιόφωνο του Λονδίνου ότι εσείς στην Ελλάδα διώξατε τα στρατεύματα του Μουσολίνι ως την Αλβανία. Μεγάλη ευτυχία ήταν η πρώτη ήττα των δυνάμεων του άξονα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα μπορούσα να σας ακούω για δέκα μέρες, αλλά εδώ θέλω να μας πείτε για τον κ. Ψαραδέλλη περισσότερο. Όπως αγαπάτε εσείς την Ελλάδα, το ίδιο εμείς οι Έλληνες αγαπάμε τη Γαλλία, ίσως και περισσότερο.
G. PERRAULT: Απλώς να πω ότι δεν μ’ αρέσει καθόλου αυτό που άκουσα, που δόθηκε εδώ σαν εντύπωση, ότι θέλω να δώσω μαθήματα. Δεν έχω κανένα μάθημα να δώσω στον ελληνικό λαό. Αλλά νομίζω πως αυτή η Δίκή είναι κεφαλαιώδους σημασίας. Προχθές ήμουν σε μια συγκέντρωση της Ένωσης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, είχαμε μια αντιπροσωπεία από τη Γερμανία που είχε έρθει, συζητήθηκε πολύ η Δίκη της Αθήνας, διότι βρίσκεστε στην πρώτη γραμμή.
Είστε στην πρώτη γραμμή γιατί βέβαια προφανώς πρέπει να παλέψει κανείς ενάντια στην τρομοκρατία, αλλά αν αυτό που θα αποφασισθεί είναι ότι όλα είναι καλά προκειμένου να παλέψει κανείς ενάντια στην τρομοκρατία, τότε η τρομοκρατία θα έχει νικήσει. Ας θυμηθούμε την Ιρλανδία και τη Μ. Βρετανία. Η Μ. Βρετανία στην Ιρλανδία είχε να αντιμετωπίσει μια ακραία περίπτωση βίας. Κάποια στιγμή όλοι, ακόμα και οι δικαστές, αποφάσισαν ότι όλα είναι καλά προκειμένου να αντιπαραταθούν στην τρομοκρατία. Αλλά αυτό οδήγησε σε τεράστιες δικαστικές πλάνες στους 5 του Μπέρμπιγχαμ και στους 4 του Λίβερπουλ. Αυτοί οι άνθρωποι αθωώθηκαν εκ των υστέρων, αλλά αυτό άφησε ίχνη ενάντια στην βρετανική δικαιοσύνη, τα οποία έμειναν ανεξίτηλα. Έτσι νομίζω πως είσαστε στην πρώτη γραμμή, αλλά επίσης νομίζω πως βρισκόσαστε στο επίκεντρο μιας μεγάλης πίεσης που σας σπρώχνει στο να καταδικάσετε. Ξέρω ότι σήμερα ή αύριο θα δημοσιευτεί μια πληρωμένη καταχώρηση στην Washington Times.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα βλέπουμε αυτά στο Internet. Αλλά αυτά δεν εγγίζουν το Δικαστήριο. Ούτε ενδιαφερόμαστε, ούτε μας ενδιαφέρει κανένας. Εδώ ξεκίνησαν να έχουν γυαλιά γύρω – γύρω κι εμείς τα πετάξαμε μέσα σε τρεις μέρες. Τι μας νοιάζει τι λένε οι απέξω και ο πρέσβης και ο ένας και ο άλλος; Εμείς θα κάνουμε τη δουλειά μας.
G. PERRAULT: Πράγματι όλος ο ευρωπαϊκός Τύπος το σημείωσε πως βγάλατε το κλουβί και με μεγάλο σεβασμό ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το μόνο που μπορεί να κάνει η νομοθετική εξουσία είναι να κάνει νόμους και να υπογράφει συμβάσεις το κράτος, να τις επικυρώνει. Από κει και πέρα το Δικαστήριο θα κάνει τη δουλειά του. Δεν ξέρω τι μορφής ανεξαρτησία έχετε εκεί στη Γαλλία, αλλά εδώ να το ξέρετε μια και καλή ότι η δικαιοσύνη δεν έχει καμιά σχέση με αυτά.
Αλλά ας μας πείτε για τον κ. Ψαραδέλλη τώρα γιατί μας ενδιαφέρει. Τι άνθρωπος είναι; Μπορούσε αυτός ο άνθρωπος να μετέχει; Τον κατηγορούν για κάτι ληστείες.
Σ. ΖΩΤΟΣ: Και για συμμετοχή στη 17Ν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ας πει για συμμετοχή. Όπως το θέλετε εσείς. Την ξέρετε την 17Ν;
G. PERRAULT: Φυσικά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Την ξέρετε. Είναι μια οργάνωση κλειστή ας το πούμε. Μπορούσε μέσα εκεί να είναι ο κ. Ψαραδέλλης; Αυτό είναι το ερώτημα.
Σ. ΖΩΤΟΣ: Να συμπληρώσω απλώς στην ερώτηση του κ. Προέδρου. Με βάση των γνωστών σ’ αυτόν δεδομένων ότι ο Ψαραδέλλλης ήταν στρατευμένος, ενταγμένος στην Γαλλία στην 4η Διεθνή.
G. PERRAULT: Δεν είχα ποτέ συμμετάσχει στην 4η Διεθνή, αλλά ξέρω καλά αυτή την πολιτική οικογένεια. Αποκλείεται τελείως κάποιος που ανήκει στην 4η Διεθνή να συμμετάσχει σε μια Οργάνωση σαν την 17Ν ή κάποια ανάλογη. Είναι τελείως αντιφατικό.
Να σας επαναλάβω αυτό που ασφαλώς θα σας είπε ο Alain Krivine ότι οι Τροτσκιστές ασχολούνται κυρίως με το μαζικό κίνημα. Νομίζω ότι είναι τελείως απίθανο κάποιος όπως ο Θεολόγος Ψαραδέλλης, αλλά το ίδιο ισχύει και για τον Γιάννη Σερίφη τον οποίο δεν ξέρω. Βρίσκεται σε τέλεια αντίφαση με αυτό που σκεφτόταν από πάντα.
Είναι τελείως απίθανο να ήταν ο Θεολόγος Ψαραδέλης. Το να μπορούσε να είχε συμμετάσχει σε μια τέτοια Οργάνωση, θα ήταν το ίδιο σαν να μου έλεγε κανείς ότι θα μπορούσε να γίνει μητροπολίτης.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κάποιες από τις ληστειούλες εκεί τις δέχεται. Παλιότερα βέβαια.
Σ. ΖΩΤΟΣ: Τη μία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι, τη μία. Που ήταν της 17Ν. Δεν ήταν; Εντάξει.
(Διαλογικές συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ένας τροτσκιστής που είναι αγωνιστής της 4ης Διεθνούς πάει σε ληστεία; Είναι περίεργο δηλαδή.
G. PERRAULT: Η ληστεία του Θεολόγου Ψαραδέλλη θυμίζει λίγο έναν γκάνγκστερ Σαρλό με το περίφημο επεισόδιο της εγκύου γυναίκας. Η ληστεία αυτή είχε σαν κίνητρο για τον ίδιον τον Ψαραδέλλη την έκδοση βιβλίων. Σαν συγγραφέας δεν μπορώ να είμαι αδιάφορος απέναντι στο κίνητρο τουλάχιστον. Αλλά παρόλα αυτά βιβλίο ή όχι βιβλίο είναι μια ηλιθιότητα.
Απ’ ότι ξέρω από αυτά που έχω διαβάσει αυτή η ληστεία δεν είχε διεκδικηθεί από την 17Ν κι αν κάποιο από αυτούς που συμμετείχαν στη ληστεία ήταν στη 17Ν αυτό δεν σημαίνει αναγκαστικά πως και ο Θεολόγος Ψαραδέλλης ήξερε το γεγονός.
Ξέρετε κ. Πρόεδρε ότι η απαλλοτρίωση ανήκει σε μια παλιά κομμουνιστική παράδοση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι. Στην άμαξα του Τσάρου που είχαν απαλλοτριώσει. Για να δείτε ότι ξέρουμε μαρξισμό. Έχω τον κ. Παρασκευόπουλο άλλωστε εδώ.
G. PERRAULT: Όχι, οι κομμουνιστές δεν ήταν ποτέ τρομοκράτες. Ήταν αναρχικοί. Οι κομμουνιστές πιστεύουν μόνο στο μαζικό κίνημα. Το πρόβλημα τους σήμερα είναι ότι οι μάζες δεν είναι πια κομμουνιστικές. Οι κομμουνιστές πιστεύουν πάντα στη δράση των μαζών και μόνο στη δράση των μαζών και μια Οργάνωση σαν την 17Ν για έναν κομμουνιστή είναι μια στρέβλωση πολιτική.
Και για να το πω και μια τρίτη φορά, νομίζω κ. Πρόεδρε πως είναι τελείως απίθανο ένας άνθρωπος σαν τον Θεολόγο Ψαραδέλλη να έχει συμμετάσχει σε μια τέτοια Οργάνωση. ¶λλωστε και ο φάκελος των στοιχείων μάλλον είναι τελείως άδειος απέναντι σ’ αυτό και το ίδιο φαίνεται να ισχύει και για τον Γιάννη Σερίφη.
Γι’ αυτό το τι θα συμβεί με αυτούς τους δύο, βέβαια και με τους άλλους κατηγορούμενους, είναι ανάλογο. Ο κάθε κατηγορούμενος έχει δικαίωμα να αντιμετωπίσει δίκαιες συνθήκες. Αλλά γι’ αυτούς τους δύο επειδή ακριβώς ήταν άδειο το ντοσιέ, μοιάζει να παίρνει τη διάσταση ενός τεστ, μιας δοκιμασίας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σε απολογία του ένας κατηγορούμενος, την οποία δεν την ανακαλεί, Θ. Σερίφης, στην προανακριτική στο 5Β φύλλο και στον Εφέτη Ανακριτή στο φύλλο 21Α ?
Σ. ΖΩΤΟΣ: Θα τη διαβάσουμε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι, έχουν ανακληθεί αλλά λέει –το λέει το βούλευμα τέλος πάντων- ότι τον έλεγαν Φώτη και ότι ήταν μέσα στην Οργάνωση.
Σ. ΖΩΤΟΣ: Λέει ότι ήταν στην ταβέρνα «Ρεμπέτικη Ιστορία›
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για την ταβέρνα λέει μόνο. ¶στε το. Εντάξει.
Σ. ΖΩΤΟΣ: Το Φώτης είναι άλλη ιστορία.
???.: Έχω πει ότι τον κ. Ψαραδέλλη δεν τον έχω γνωρίσει ποτέ μου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έτσι έχετε πει; Για να δούμε το φύλλο 21Α τι λέει. Μη μπερδεύουμε τον άνθρωπο. Είναι ξένος, θα τα πούμε. Λέει όχι τώρα.
G. PERRAULT: Νόμιζα πως αυτός που τον είχε κατηγορήσει κάποια στιγμή απέσυρε τη κατηγορία. Έτσι νόμιζα. Μένει η ληστεία του ’83. Ο Ψαραδέλλης έκανε λάθος εποχή, ημερομηνία. Ήταν κάτι που μπορούσε να κάνει κανείς το 1883, όχι το 1983 και άλλωστε και ο ίδιος το έχει παραδεχτεί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εδώ τον κατηγορούν για το ’88 και το ’89. Αυτές δεν είναι τίποτα. Θα τα δούμε. Το Δικαστήριο τα ψάχνει όλα αυτά με προσοχή. Αλλά ο άνθρωπος αυτός δεν έχει ιδία γνώση. Μας λέει ότι αποκλείεται διότι είναι αυτής της ιδεολογίας. Αλλά θα δούμε άλλοι μήπως ξέρουν να μας πουν. Όχι πως ξέρουν.
G. PERRAULT: Το βλέπω, το Δικαστήριο κάνει την έρευνα του και αυτή είναι η δουλειά του αλλά δεν θα βρει τίποτα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σ’ αυτό που λέτε είστε βέβαιος διότι γνωρίζετε τον κ. Ψαραδέλλη, γι’ αυτό.
G. PERRAULT: Ναι, ξέρω την πολιτική του οικογένεια και τους ξέρω εδώ και 20 χρόνια. Είναι αδύνατον.
Σ. ΖΩΤΟΣ: Παρακαλώ θα ήθελα να εκμεταλλευτώ την εμπειρία σας την ευρωπαϊκή σε σχέση με το εξής θέμα. Μετά την 11η Σεπτεμβρίου που υπάρχει μια διεθνής και σε κάθε χώρα εθνική εκστρατεία κατά της τρομοκρατίας, αν σ’ αυτό το πλαίσιο υπάρχει ο κίνδυνος στρεβλώσεων, μιας και μιλήσατε πριν για στρεβλώσεις, που να δημιουργούν κινδύνους σε σχέση με τα ατομικά και τα πολιτικά δικαιώματα.
Αν έχετε κάποια παραδείγματα. Αν ο νόμος Ραφαρέν ας πούμε στην Γαλλία, η προσπάθεια να περιοριστεί η παρουσία του συνηγόρου, ήταν μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο. Τι έχετε να μας πείτε σε σχέση με αυτό. Αν αυτό ασκεί μια πίεση πάνω σε όλη την κοινωνία.
G. PERRAULT: Είναι προφανές.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα μισά άρθρα της MONDE DIPLOMATIQUE τα λένε αυτά τα πράγματα και τα άλλα μισά για την παγκοσμιοποίηση. Εντάξει, τα διαβάζουμε. Όσα προλαβαίνουμε τώρα.
G. PERRAULT: Βέβαια, γιατί αυτό ακριβώς είναι ένα από τα μεγάλα ζητήματα του καιρού μας. Το μεγάλο ζήτημα είναι ότι αν εμείς στην Ε.Ε. που εσείς προεδρεύετε αυτή τη στιγμή, η Ελλάδα εννοείται ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι, για 4 μέρες ακόμα. Αν αφαιρέσεις και τα Σαββατοκύριακα δεν μένει τίποτα.
G. PERRAULT: Αλλά αν αυτή η Ευρωπαϊκή μας Κοινότητα θα υποταχθεί σ’ αυτό που εγώ ονομάζω το τρομερό πνεύμα του Γκουαντανάμο. Πράγματι και στη Γαλλία και παντού αυτό που διαπιστώνουμε είναι μια σκλήρυνση, έναν περιορισμό των ελευθεριών και γι αυτό είναι αυτό που είπα όταν άρχισα κ. Πρόεδρε, ότι εσείς βρίσκεστε στην πρώτη γραμμή. Είστε στη γραμμή άμυνας και πρέπει να κρατήσετε ενάντια σ’ αυτό το πνεύμα του Γκουαντανάμο. Δεν πρέπει να καταλήξουμε να γίνουμε μια θυγατρική του πνεύματος του Γκουαντανάμο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είστε βέβαια μια προσωπικότητα, αλλά η πατρίδα μου έχει μια κυβέρνηση, διαχειρίζεται την εξουσία. Εμείς εδώ ως δικαιοσύνη έχουμε το καθήκον να εφαρμόζουμε το νόμο και φυσικά να τηρούμε τις διαδικασίες, τίποτε άλλο. Θα συνεχίσει η Ιταλία προς αυτή την κατεύθυνση, που παίρνει την Προεδρία.
G. PERRAULT: Κύριε Πρόεδρε, το είπατε εσείς πριν από λίγο, τα Κοινοβούλια ψηφίζουν νόμους αλλά τα Δικαστήρια είναι κυρίαρχα. Εσείς αποφασίζετε και κανείς άλλος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να είστε βέβαιος γι αυτό. Χαίρομαι που το ακούω από σας και ευχαριστώ πάρα πολύ που ήρθατε.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Γνωρίζετε για τη δράση της 17Ν; Πότε ιδρύθηκε, ποια ήταν στην αρχή η θέση της κοινής γνώμης γι αυτήν και ποια ήταν με το πέρασμα του χρόνου; Αν ξέρετε και πώς τα ξέρετε.
G. PERRAULT: Ξέρω πως η Οργάνωση 17Ν ιδρύθηκε μετά την πτώση της δικτατορίας, μετά το ’74, ότι η αλλαγή του καθεστώτος δημιούργησε ορισμένα αισθήματα στέρησης, ιδιαίτερα όταν ορισμένοι βασανιστές ανέβηκαν και στην ιεραρχία αντί να γνωρίσουν κυρώσεις, επομένως μπορεί να καταλάβει κανείς ότι οι πρώτες πράξεις της 17Ν μπόρεσαν να γνωρίσουν απέναντί τους μια ορισμένη συμπάθεια, πολιτική συμπάθεια.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Και με το πέρασμα του χρόνου;
G. PERRAULT: Μετά είναι μια τρομερή ιστορία. Πολλά δεινά προκλήθηκαν, πολύ μεγάλος πόνος για πολλά από τα θύματα και τις οικογένειες των θυμάτων, και στην πραγματικότητα για το τίποτα αυτό.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Επομένως, εκείνοι που στην αρχή έβλεπαν με κάποια συμπάθεια, αν κατάλαβα καλά, τις πρώτες ενέργειες, στη συνέχεια με το πέρασμα του χρόνου ποια είναι η γνώση σας; Για τους συμπαθούντες ρωτώ, όχι για τα θύματα. Δηλαδή η κοινή γνώμη της Ελλάδας πώς έβλεπε μετά τη δράση τους; Αν ξέρετε...
G. PERRAULT: Αυτό που ξέρω είναι ότι ένα μεγάλο τμήμα της κοινής γνώμης σταμάτησε να βλέπει πια με συμπάθεια την εξέλιξη και δεν καταλάβαιναν πια αυτή την εξέλιξη, τους λόγους της. Τα μέλη της 17Ν προφανώς είναι άνθρωποι πολιτικοί, πολιτικά όντα, δεν είναι ποινικού δικαίου όπως το λέτε εσείς.... Αλλά είναι θύματα ενός τραγικού πολιτικού λάθους. Δεν μπορεί να κάνει κανείς πολιτική έτσι.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Γνωρίζετε το περιεχόμενο των προκηρύξεων της 17Ν ή κάποιων απ’ αυτές; Σχετικά με τον πολιτικό λόγο που από κει μέσα προκύπτει, τί γνώμη έχετε;
G. PERRAULT: Είναι ενός διανοητικού επιπέδου πολύ μέτριου, χαμηλού. Σου αφήνει μια αίσθηση στέρησης, ότι δεν είναι πολύ σπουδαίο. Δεν μπορεί να αποφασίσει κάποιος ότι είναι η πρωτοπορία του προλεταριάτου. Η προσφυγή στη βία μπορεί να είναι θεμιτή σε ορισμένες συνθήκες. Αυτές οι συνθήκες είναι προφανές ότι δεν υπήρχαν. Όπως και στη Γαλλία είναι προφανές ότι δεν υπήρχαν αυτές οι συνθήκες όπου είχαν μια ανάλογη Οργάνωση που ονομαζόταν ACTION DIRECT και δεν υπήρχαν ούτε στη Γερμανία με αυτό που ονομάσαμε τότε, την ομάδα Μπάντερ Μάινχοφ.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Για τη δράση της 17Ν έτσι όπως την ξέρετε, από τις προκηρύξεις κτλ., μπορείτε να την τοποθετήσετε στα κοινωνικά Κινήματα; Στην Ελλάδα κυρίως, που εμάς μας ενδιαφέρει. Έχουμε μια δράση μιας Οργάνωσης, της 17Ν και έχουμε και κάποια κοινωνικά Κινήματα. Έχουν συγγενείς πορείες; Έχουν αντίθετες πορείες; Ταυτίζονται; Διαφέρουν;
G. PERRAULT: Δεν βλέπω σχέση και αυτό είναι ένα πρόβλημα, ότι δεν υπάρχει σχέση.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν υπάρχει σχέση; Με ποια έννοια το καταθέτετε;
G. PERRAULT: Η 17Ν ήταν ένα είδος εξωγήινων.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εξωγήινων;
G. PERRAULT: Κυκλοφορούσαν σε μια τροχιά που δεν ήταν καθορισμένη και νομίζω πως οι ιστορικοί δεν θα βρουν κάποια σχέση με τα κοινωνικά Κινήματα.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αναφέρθηκε πολλές φορές ένα άρθρο σας στην εφημερίδα MONT DIPLOMATIQUE. Είστε συνεργάτης με αυτή την εφημερίδα;
G. PERRAULT: Αρκετά συχνά και γράφω και στην καθημερινή LE MONT.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Είπατε στην αρχή της κατάθεσής σας ότι δεν παίρνετε τίποτα πίσω από εκείνο το άρθρο της 11ης Μαΐου και αν το Δικαστήριο ήθελε, θα το συζητούσατε. Δεν θέλουμε να το συζητήσουμε, αλλά θέλουμε να σας ρωτήσουμε: Αυτά που με τα ίδια σας τα μάτια διαπιστώσατε για τη διεξαγωγή της Δίκης στο ακροατήριο ενόψει της συνεργασίας σας, φροντίζετε να τα μεταφέρετε; Εμμένετε δηλαδή και σ’ αυτό, ότι η Δίκη εδώ εξακολουθεί να είναι προσβολή ή σκανδαλώδης που νομίζω πως γράφατε σ’ εκείνο το άρθρο; Δηλώσατε ότι εμμένετε στα όσα είπατε και δεν παίρνετε τίποτε πίσω, έτσι κατάλαβα. Εάν είναι έτσι και για την ακροαματική διαδικασία.
G. PERRAULT: Πράγματι εξακολουθώ να υποστηρίζω κάθε γραμμή που έγραψα. Δεν έγραψα καθόλου ότι το Δικαστήριο είναι σκανδαλώδες.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Έχετε γράψει «είναι όμως σκανδαλώδης η Δίκη› και προφανώς αναφέρεστε για την προδικασία. Αλλά λέτε «είναι Δίκη σκανδαλώδης›. Για την ακροαματική διαδικασία θα το μεταφέρετε ή θα περιμένετε και το αποτέλεσμα και τότε θα γράψετε;
G. PERRAULT: Κρατώ τη λέξη «σκάνδαλο›, νομίζω πως η ταχύτητα της ανάκρισης είναι τρομακτική για μια υπόθεση που υπήρξε για μερικές δεκαετίες.....
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτά τα έχετε γράψει, δεν τα αναιρείτε, δε θέλουμε συζήτηση. Το θέμα είναι για τη διεξαγωγή της Δίκης στο ακροατήριο έχετε την ίδια άποψη; Τώρα που τα βλέπετε έχετε την ίδια άποψη;
G. PERRAULT: Αυτό που βλέπω είναι ότι η Δίκη διεξάγεται με κανονικό τρόπο.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτό θα το μεταφέρετε στην εφημερίδα που συνεργάζεστε;
G. PERRAULT: Είμαι χαρούμενος από τον κ. Πρόεδρο να λέει για όλο το Δικαστήριο τη θέλησή σας να είστε ανεξάρτητοι. Αλλά για να απαντήσω συγκεκριμένα στο ερώτημά σας, νομίζω πως μάλλον θα περιμένω και την απόφαση για να γράψω άλλο άρθρο. Θα διαβάσω τα χαρτιά, το περιεχόμενο, ήμουν δικηγόρος κάποτε, ξέρω να διαβάζω αυτά τα πρακτικά. Καταλαβαίνω πως οι φάκελοι του κ. Σερίφη και του κ. Ψαραδέλλη είναι τελείως άδειοι, μπορεί να μου πείτε πως ξαφνικά θα υπάρξει μια πλημμύρα στοιχείων που θα τους γεμίσει, αλλά εγώ έχω πολλές αμφιβολίες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ξέρετε στην Ιταλία πόσον καιρό τους κρατά ο Ανακριτής με ένα ένταλμα; Πόσα χρόνια τους κρατά με ένα ένταλμα; Να δούμε τί γίνεται έξω....
G. PERRAULT: Είναι προφανές ότι δεν έχουμε να πάρουμε μαθήματα σ’ αυτό το θέμα από την Ιταλία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από τη Γερμανία μπορούμε να πάρουμε οι Έλληνες; Από τη Γαλλία μπορούμε να πάρουμε για τη δικαιοσύνη; Από κανέναν. ¶ρα λοιπόν, δε βλέπετε ότι εμείς εδώ έχουμε έναν ανώτερο νομικό πολιτισμό, εδώ στην Ελλάδα; Να μην τα λέμε μόνοι μας.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ξέρετε αν στην κατοχή των κατηγορουμένων βρέθηκαν σε δύο γιάφκες πολλά πολεμικά όπλα; Χειροβομβίδες, βόμβες, ρουκέτες της Οργάνωσης 17Ν;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αλλά λέει ότι ο κ. Ψαραδέλλης δεν ήταν. Αυτός την Οργάνωση την έχει καταδικάσει. Προκαλούσαν πόνο λέει για το τίποτα, αυτό είπε, ότι οι συνθήκες βίας που ασκήθηκε δεν υπήρχαν στην Ελλάδα. Την καταδικάζει ο άνθρωπος.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αυτός ο οπλισμός ο μεγάλος, τα πολλά πολεμικά όπλα, οι χειροβομβίδες, οι βόμβες, οι ρουκέτες, οι σφαίρες που είχε η 17Ν στην Αθήνα σε δύο γιάφκες, ποιο σκοπό είχαν;
G. PERRAULT: Μου φαίνεται περίεργο το ερώτημα. Η Οργάνωση 17Ν απέδειξε επανειλημμένα τί χρήση έκανε αυτών των όπλων. Αν θέλετε να με κάνετε να πω ότι ήταν μια Οργάνωση βίας, πράγματι άσκησε βία.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Στο άρθρο σας αναφέρετε κάποια γεγονότα. Τα γεγονότα αυτά ήταν αποτέλεσμα δικού σας ρεπορτάζ ή κάποιου άλλου ανθρώπου που ήρθε από τη Γαλλία εδώ, ή ήταν αποτέλεσμα πληροφοριών που του εστάλησαν στη Γαλλία;
G. PERRAULT: Όπως ξέρετε τα Μέσα Επικοινωνίας έχουν γνωρίσει μεγάλη πρόοδο τις τελευταίες δεκαετίες. Επομένως οτιδήποτε συμβαίνει εδώ πολύ γρήγορα φτάνει και σε εμένα στη Νορμανδία. Είναι πάρα πολύ καιρός που ενδιαφέρομαι για την Οργάνωση 17Ν. Ήδη από το άνοιγμα της προανάκρισης νομίζω πως είναι ένας χρόνος τον Ιούνιο πέρσι, ζήτησα να έχω πληροφορίες, μου τις έστειλαν και ακόμη συνεχίζω να παίρνω πληροφόρηση.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Θα γίνω πιο συγκεκριμένος. Μου έκανε το εξής εντύπωση: στο άρθρο σας αναφέρετε ότι ο κ. Ψαραδέλλης παραδέχτηκε τη συμμετοχή του σε μια ληστεία του 1983. Από τη δικογραφία προέκυψε ότι ο κ. Ψαραδέλλης υποστήριζε ότι έλαβε μέρος σε μια ληστεία του 1986. Πως είχατε πληροφορηθεί ότι ο κ. Ψαραδέλλης υποστηρίζει ότι είναι το ’83; Διότι αυτό υποστηρίχθηκε για πρώτη φορά στο δικαστήριο, πολύ μετά τη δημοσίευση του άρθρου σας.
G. PERRAULT: Το έμαθα γιατί είμαι ένας καλός δημοσιογράφος.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Μια τελευταία ερώτηση. Γνωρίζετε πολύ καλά τον κ. Ψαραδέλλη από ό,τι κατάλαβα και τον εκτιμάτε επίσης πάρα πολύ.
G. PERRAULT: Ναι.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Εσείς που γνωρίζετε αυτό τον άνθρωπο μπορείτε να πείτε στο δικαστήριο τι είναι πιο πιθανό: η συμμετοχή του σε ληστείες ή σε ληστεία με συνεργάτες ανθρώπους του κοινού Ποινικού Δικαίου ή με ανθρώπους που έχουν ένα ιδεολογικό προκάλυμμα πίσω από τις ενέργειές τους;
G. PERRAULT: Είναι πολύ σπάνιοι οι του κοινού Ποινικού Δικαίου που κάνουν ληστεία για να εκδώσουν βιβλία. Επομένως σε σχέση με τον ίδιο το κίνητρό του είναι προφανώς πως ήταν πολιτικό. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν ήταν ηλιθιότητα και παράπτωμα. Σε αυτό συμφωνούμε.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Γεωργίου έχει τον λόγο.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Νομίζω ότι δεν έχει σχέση με τον κ. Ψαραδέλλη αυτό που θέλω να τον ρωτήσω, έχει σχέση με ορισμένα γενικά πράγματα που μας είπε. Η ερώτησή μου είναι μία και θα είναι λίγο εμπεριστατωμένη. Επειδή αναφέρθηκε στην ACTION DIRECT θα ήθελα να ξέρω πως αντιμετωπίστηκαν από τη Γαλλική Δικαιοσύνη ανάλογα φαινόμενα.
Το λέω αυτό, γιατί έχω σαν δεδομένο ότι σε πολύ ήσσονος σημασίας θέματα όπως είναι η δράση των αιρέσεων και των παραθρησκειών στη Γαλλία υπάρχει πολύ αυστηρή πρόβλεψη και αντιμετώπιση και από πλευράς γαλλικής πολιτείας και από πλευράς γαλλικής Δικαιοσύνης. Εδώ δε η ελληνική πολιτεία δεν τολμά να κάνει αυτά που κάνει η γαλλική πολιτεία γιατί κατηγορείται για παραβίαση των ανθρώπινων δικαιωμάτων.
Διαμαρτυρηθήκατε για τις «παραβιάσεις› αυτές στην αντιμετώπιση από τη γαλλική δικαιοσύνη, όπως διαμαρτυρήθηκε για την αντιμετώπιση από την ελληνική δικαιοσύνη;
G. PERRAULT: Στη δίκη της ACTION DIRECT δεν υπήρχε ούτε ένας που να υποστήριζε ότι είναι αθώος. Εδώ είναι διαφορετικά. Όταν έχετε μια περίπτωση όπου όλοι οι κατηγορούμενοι αναγνωρίζουν τα γεγονότα, τότε προφανώς το κράτος, το δικαστήριο έρχεται και σε καταστολή, οδηγείται στο αποτέλεσμα. Δεν μπορούμε να τα συγκρίνουμε.
Όταν υπάρχουν άνθρωποι που λένε πως είναι αθώοι, τότε είναι προφανές πως πρέπει να μπορέσει να εξεταστεί το ενδεχόμενο να είναι πράγματι αθώοι. Δεν μπορούμε να συγκρίνουμε τις δύο περιπτώσεις.
Για ακόμη φορά να πω ότι δεν ήρθα εδώ για να δώσω μαθήματα. Υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα που μπορεί να πει κανείς για τη δικαιοσύνη στη Γαλλία, στη Γερμανία, στην Ιταλία. Αυτή τη στιγμή αυτή η δίκη διεξάγεται εδώ, στην Αθήνα και γι’ αυτή μιλάμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πέστε του για τις αιρέσεις ότι η «ΜΟΝΤΕ DIPLOMATIQUE› έχει λάβει διαφορετική στάση, τις έχει πει ότι προστατεύονται μέσα στην παγκοσμιοποίηση της Αμερικής και είναι εναντίον της υπερπροστασίας αυτών των αιρέσεων. Υπάρχει άρθρο πολύ εκτεταμένο επ’ αυτού και το ξέρούμε όλοι.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Στις αιρέσεις δίνει δικαίωμα στους γονείς των θυμάτων να στραφούν εναντίον των Οργανώσεων. Που αν το κάναμε εδώ θα γινόταν χαμός!
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γι’ αυτό λέω ότι η «ΜΟΝΤΕ DIPLOMATIQUE› η εφημερίδα στην οποία κι αυτός δημοσιογραφεί, είναι τελείως διαφορετικά αυτά.
Ο κ. Μυλωνάς έχει τον λόγο.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Θα ήθελα κ. μάρτυς να αξιολογήσετε τα εξής δύο δεδομένα που αφορούν βέβαια την προδικασία αυτής της δίκης. Πρώτο δεδομένο: Ο κατηγορούμενος τον οποίο εκπροσωπώ μαζί με άλλους συναδέλφους, έχει ήδη προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του ανθρώπου, για θέματα της προδικασίας.
Σήμερα ένας άλλος κατηγορούμενος δήλωσε ότι κι αυτός θα προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων για τα ίδια θέματα της προδικασίας. Ποια είναι η γνώμη σας;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να πάνε. Δεν μας ενδιαφέρει. Να περιμένει την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου όπως και τη δική μας και μετά θα τα πει. Τι να πει ο άνθρωπος;
G. PERRAULT: Ούτως ή άλλως δεν μπορεί να προσφύγει κανείς στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων πριν εξαντληθούν όλα τα ένδικα μέσα.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Σε θέματα προδικασίας μπορεί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ένα πεντάλεπτο διάλειμμα
ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επαναλαμβάνεται η συνεδρίαση που έχει διακοπεί.
Δ. ΖΩΤΟΣ: Έχουμε δύο μάρτυρες οι οποίοι έχουν προβλήματα υγείας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιους θέλετε;
Δ. ΖΩΤΟΣ: Είναι ο υπ’ αριθμόν 22 ο κ. Χαράλαμπος Καρράς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όλους αυτούς τους μάρτυρες τι τους χρειαζόμαστε; Όλοι τα ίδια λένε. Από την 4η Διεθνής, αποκλείεται να είναι. Copy τα ίδια. Τι να τους κάνουμε όλους αυτούς;
(Διαλογικές συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είστε ο κ. Καρράς.
Χ. ΚΑΡΡΑΣ: Μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είστε βιοτέχνης, γεννηθήκατε το ’45. Στην Αθήνα;
Χ. ΚΑΡΡΑΣ: Στο Παλαιοξάρι Λωρίδος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μένετε στην Αργυρούπολη;
Χ. ΚΑΡΡΑΣ: Μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›.
Χ. ΚΑΡΡΑΣ: Ορκίζομαι.
Δ. ΖΩΤΟΣ: Ποια είναι η σχέση σας με τον κ. Ψαραδέλλη;
Χ. ΚΑΡΡΑΣ: Έχω παντρευτεί την αδελφή του που πέθανε, την Έλλη Ψαραδέλλη.
Δ. ΖΩΤΟΣ: Από πότε χρονολογείται η γνωριμία σας;
Χ. ΚΑΡΡΑΣ: Από το 1966.
Δ. ΖΩΤΟΣ: Η γυναίκα σας και αδελφή του Ψαραδέλλη, διατηρήσατε όλα αυτά τα χρόνια στενές οικογενειακές σχέσεις ή είχατε αντιπαλότητες, διαφωνίες;
Χ. ΚΑΡΡΑΣ: Τίποτα απολύτως. Παρά το ότι είμαστε σε διαφορετικά Κόμματα.
Δ. ΖΩΤΟΣ: Παρ’ όλα αυτά οι προσωπικές και οικογενειακές σας σχέσεις ήταν στενές και αδιατάραχτες.
Χ. ΚΑΡΡΑΣ: Πάρα πολύ.
Δ. ΖΩΤΟΣ: Ο ίδιος ο Ψαραδέλλης με την αδελφή του και σύζυγό σας στη συνέχεια τι σχέσεις είχε;
Χ. ΚΑΡΡΑΣ: Οι σχέσεις ήταν πάρα πολύ καλές γιατί χωρίς να θέλω να πω για τα άλλα παιδιά, ήταν οι μόνοι που έτρεχαν για τους γονείς, για μας, μεταξύ τους για το σόι όλο.
Δ. ΖΩΤΟΣ: Πείτε μου πότε ασθένησε η σύζυγός σας και από την περίοδο της ασθένειάς της και στη συνέχεια τί βοήθεια και αν, σας προσέφερε ο κ. Ψαραδέλλης.
Χ. ΚΑΡΡΑΣ: Εκδηλώθηκε ένας βήχας τον Απρίλιο του ’88, εισήχθη στο νοσοκομείο ΕΡΥΘΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ αργά το απόγευμα, κάναμε παρακέντηση, βρήκαμε ότι είχε υγρά περικαρδίτιδα και της έκαναν αμέσως επέμβαση και μου είπαν τα ξημερώματα ότι τα αποτελέσματα δεν είναι τόσο καλά, είχαμε πρόβλημα.
Δ. ΖΩΤΟΣ: Το ιατρικό πρόβλημα που διαπιστώθηκε ποιο ακριβώς ήταν;
Χ. ΚΑΡΡΑΣ: Καρκίνος του πνεύμονα και λεμφαδένες γενικώς.
Δ. ΖΩΤΟΣ: Η εξέλιξη ποια ήταν της ασθένειας;
Χ. ΚΑΡΡΑΣ: Η εξέλιξη ήταν ραγδαία, στο σπίτι πήγαμε για τρεις μέρες μόνο πριν πεθάνει. Την ξαναπήγα στο νοσοκομείο και πέθανε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πότε απεβίωσε;
Χ. ΚΑΡΡΑΣ: Περίπου 106 μέρες έζησε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πότε πέθανε; Ποια ημερομηνία;
Χ. ΚΑΡΡΑΣ: Πέθανε στις 9 Ιουλίου του 1988, Σάββατο πρωί, ξημερώματα, στις 6 η ώρα περίπου.
