«Αγαπητοί Σύντροφοι και συντρόφισσες,
Έχοντας απόλυτη επίγνωση της παρακαταθήκης που μου κληροδοτούν ο ¶κης Τσοχατζόπουλος, ο Κώστας Σκανδαλίδης και ο Κώστας Λαλιώτης τους οποίους τιμώ για την πολύχρονη προσφορά τους στο κίνημα αλλά και του κεντροβαρούς ρόλου που επιτελεί στην εσωκομματική λειτουργία του ΠΑΣΟΚ ο θεσμός του Γραμματέα, απευθύνω σε όλους και όλες τους θερμότερους χαιρετισμούς και τις από καρδιάς ευχαριστίες μου για την εμπιστοσύνη που δείξατε στο πρόσωπο μου.
Σας βεβαιώνω ότι θα εργαστώ ακούραστα με όλες μου τις δυνάμεις προκειμένου να σταθώ αντάξιος της ιστορικής πορείας του κινήματος των κοινωνικών προσδοκιών που εκφράζει το ΠΑΣΟΚ αλλά και των προκλήσεων της νέας εποχής στις οποίες το ΠΑΣΟΚ και οι άνθρωποι του οφείλουμε να στήσουμε ευήκοα ώτα.
Αναλαμβάνω ως εκ τούτου την ευθύνη μου:
-Απέναντι στην Ελληνική κοινωνία, τον αδιάψευστο και τελικό κριτή του έργου μας,
-Απέναντι στο ιστορικό και πολιτικό διακύβευμα που κουβαλάει το ΠΑΣΟΚ σε αυτά τα 29 χρόνια παρουσίας του στον πολιτικό μας βίο, και τέλος,
-Απέναντι στην επιτακτική ανάγκη για διαρκή και ουσιαστική ανανέωση των οραμάτων, των αξιών και των στόχων μας, πάντα στο πλαίσιο της γόνιμης διαλεκτικής με το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον που κάθε μέρα έρχεται και πιο κοντά.
Επάνω σε αυτό το τρίπτυχο , δεσμεύομαι ότι θα δουλέψω σκληρά. Και αυτό ελπίζω ότι θα πράξουν και όλα τα στελέχη του κινήματος.
Μετά από τρεις συνεχόμενενες εκλογικές νίκες και δέκα χρόνια διακυβέρνησης της χώρας από το Κίνημά μας, το ΠΑΣΟΚ, η Ελλλάδα είναι σήμερα καλύτερη. Δεν μοιάζει σχεδόν σε τίποτα με την Ελλάδα των αρχών της δεκαετίας του ’90.
Οι μεγάλες αποστάσεις που διανύσαμε αυτά τα δέκα χρόνια, είναι το αποτέλεσμα της άνθησης της Ελληνικής κοινωνίας και έχουν τη σφραγίδα των Κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ.
Έχουν τη σφραγίδα του Ανδρέα Παπανδρέου και του Κώστα Σημίτη.
Την πολιτική αλλαγή του 1981, με την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, ακολούθησε η μεγάλη κοινωνική αλλαγή που απελευθέρωσε τις ζωντανές παραγωγικές δυνάμεις του τόπου μας. Οι Ελληνες και οι Ελληνίδες είδαν προκοπή, απόκτησαν ελπίδα για το μέλλον τους, έφτιαξαν το νοικοκυριό τους. Βελτίωσαν την κοινωνική τους θέση. Οι νέοι της δεκαετίας του ’70 που μεγάλωσαν μέσα στο προοδευτικό κίνημα της Αλλαγής και της ευρύτερης Δημοκρατικής παράταξης, απέκτησαν αξίες και αυτοπεποίθηση, διεκδίκησαν και πέτυχαν ίσες ευκαιρίες για το μέλλον τους και μια αξιοπρεπή κοινωνική θέση.
Η πίεση που ασκούσαν οι λαϊκές δυνάμεις για καλύτερη μόρφωση και καλύτερη ζωή, για ίσα δικαιώματα, επιτέλους έφερνε αποτελέσματα.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Οι Ελληνες με το ΠΑΣΟΚ, αλλάξανε την Ελλάδα, αλλάξανε τη ζωή τους.
Αυτή την αλήθεια δεν μπορεί να την αμφισβητήσει κανείς. Γι’ αυτό και η Δεξιά δίνει τη μάχη υπέρ της λήθης και κατά της μνήμης.
Αυτός είναι ο πρώτος κίνδυνος που πρέπει να αντιμετωπίσουμε. Ο κίνδυνος να ξεχάσουμε.
Γιατί ο κίνδυνος να ξεχάσουμε τη διαδρομή μας, ποιοι ήμασταν ποιοι είμαστε και που πρέπει να πάμε, δεν θα έχει σαν μοναδικό αποτέλεσμα την εκλογική ήττα. Πολύ περισσότερο, θα θέσει σε δομική κρίση την προοδευτική παράταξη με απροσδιόριστη ημερομηνία λήξης.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Η σημερινή Ελλάδα χαρακτηρίζεται από την εκτεταμένη παρουσία των μεσοστρωμάτων. Οι αλλαγές στην Ελληνική κοινωνία, των τελευταίων τριάντα χρόνων, ενίσχυσαν την τάση αστικοποίησης και έστρεψαν μαζικά, μεγάλα τμήματα του οικονομικώς ενεργού πληθυσμού σε νέα επαγγέλματα και κυρίως στις υπηρεσίες. Αυτή η βασική τάση, επηρεάστηκε από τις κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις και τις ανατροφοδότησε. Οι σημαντικότερες από αυτές είναι οι εξής:
– Δημιουργήθηκαν κενά σε θέσεις εργασίας στα χειρονακτικά επαγγέλματα (κυρίως στις γεωργικές εκμεταλλεύσεις και στις οικοδομικές δραστηριότητες) οι οποίες καλύφθηκαν από το μεταναστευτικό εργατικό δυναμικό που εισέρευσε στη χώρα μας την τελευταία δεκαετία και αποτελεί σήμερα σε ένα μεγάλο μέρος του, αναπόσπαστο τμήμα της εργατικής τάξης της Ελλάδας.
– Ενισχύθηκαν οι αξίες της ατομικής προόδου. Οι κοινωνικά και πολιτικά αποκλεισμένοι Ελληνες της μετεμφυλιακής Ελλάδας, ένοιωσαν να δικαιώνονται πολιτικά και επεδίωξαν να κερδίσουν τη «χαμένη ζωή› των γονιών τους. Η κοινωνική τους άνοδος ήταν μια δικαίωση για τα χρόνια υστέρησης, για τα χρόνια περιθωριοποίησης που είχε επιβάλλει η Δεξιά σε όσους ήταν πολιτικά αντίθετοι με το αυταρχικό της κράτος.
– Ατόνησαν οι συλλογικές αξίες που προωθούσαν την κοινωνική και πολιτική αλλαγή, ακριβώς γιατί αυτή η αλλαγή είχε συντελεστεί πλέον σε μεγάλο βαθμό. Η Δημοκρατία επιτέλους λειτουργούσε. Η εξέλιξη αυτή ήταν αποτέλεσμα και των διεθνών εξελίξεων και ιδίως της κατάρευσης της Σοβιετικής Ενωσης και του διπολισμού.
– Ταυτόχρονα, ο μονοπολικός κόσμος συμπαρέσυρε τους εμπεδωμένους συσχετισμούς των δυνάμεων που προέκυψαν μετά το τέλος του δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου και δημιούργησε συνθήκες αστάθειας και ρευστότητας. Επιτάθηκαν τα φαινόμενα των «ασύμμετρων απειλών›. Η έννοια της ασφάλειας απέκτησε νέο περιεχόμενο σε όλες τις δυτικές κοινωνίες και βέβαια και στην Ελλάδα. Δεν αφορά πλέον μόνο τις διεθνικές διαφορές και συγκρούσεις, αλλά και την καθημερινή ζωή των πολιτών, στο χώρο της δουλειάς, της κατοικίας και του ελεύθερου χρόνου.
– Εμφανίστηκαν νέα κοινωνικά κινήματα που θέτουν τα σύγχρονα προβλήματα που γεννά η παγκοσμιοποιημένη οικονομία και ο μονοπολικός κόσμος. Κινήματα για το περιβάλλον, την υπανάπτυξη του τρίτου κόσμου, κινήματα εθελοντισμού, κινήματα κατά του ρατσισμού και κατά της φτώχειας. Στα κινήματα αυτά συμμετέχει και η Ελληνική νεολαία και τμήματα συνειδητοποιημένων πολιτών που στην πλειοψηφία τους ασφυκτιούν στο πλαίσιο του σημερινού κομματικού συστήματος.
Η πιο σημαντική αλλαγή όμως είναι αυτή που επέφερε η εμπέδωση της δημοκρατίας στη χώρα μας.
Η δημοκρατική λειτουργία συνέβαλε στην κοινωνική χειραφέτηση.
Σήμερα όλο και περισσότεροι πολίτες απορρίπτουν το κράτος-διαμεσολαβητή προσωπικών συμφερόντων και προσβλέπουν στο κράτος-εγγυητή κανόνων δικαίου, ίσης μεταχείρισης και αποτλεσματικότητας.
Η Ελλάδα, η δημοκρατική Ελλάδα, πέρασε από το μοντέλο του πατερναλιστικού-πελατειακού κράτους, το απέρριψε και αναζητά το σύγχρονο, αποτελεσματικό, δίκαιο και φιλικό προς τον πολίτη, κοινωνικό κράτος.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Αυτή είναι η σημερινή Ελλάδα. Το 1996 ο Πρόεδρός μας και Πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης συνέλαβε αυτές τις αλλαγές και με κεντρικό αίτημα το αίτημα του εκσυγχρονισμού ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας με την εντολή του Ελληνικού λαού.
Αυτή η εντολή είναι και σήμερα ισχυρή. Και είναι ισχυρή γιατί ο Κώστας Σημίτης την τίμησε. Γι’ αυτό και συνεχίζει να απολαμβάνει της εμπιστοσύνης του Ελληνικού λαού.
Δικό μας καθήκον είναι να φανούμε αντάξιοι των περιστάσεων. Δικό μας καθήκον είναι να ξαναφέρουμε το ΠΑΣΟΚ κοντά στην κοινωνική πλειοψήφια, ως κίνημα πρωτοπόρο, κίνημα ανοικτό, κίνημα προοδευτικό.
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Όπως αλλάζουν οι καιροί έτσι οφείλουμε να αλλάξουμε και εμείς.
Αυτός είναι ο δεύτερος κίνδυνος.
Να μείνουμε ίδιοι, να μη συλλάβουμε τις αλλαγές, να ξεχαστούμε.
Στη θέση της παλιάς συλλογικότητας που έκλεισε τον ιστορικό της κύκλο, γιατί άλλαξε την Ελλάδα, να εμπεδώσουμε μια νέα συλλογικότητα.
Στη βάση των σημερινών διαιρετικών γραμμών μεταξύ της προόδου και της συντήρησης, στη βάση των σημερινών απαιτήσεων που γεννά η πραγματικότητα της χώρας.
Η νέα συλλογική ταυτότητα του ΠΑΣΟΚ, πρέπει να κρατήσει εκείνα τα στοιχεία που έρχονται από τη στιγμή της ίδρυσής μας και συνεχίζουν να είναι και σήμερα επίκαιρα και ταυτόχρονα να προσθέσει νέα που γεννούν οι κοινωνικές εξελίξεις και η πρόοδος της Ελλάδας.
Είμαστε το κίνημα:
– Της κοινωνικής συμφιλίωσης, αλλά η συμφιλίωση έχει σήμερα νέο περιεχόμενο, αφορά τον πολυπολιτισμικό χαρακτήρα της Ελλάδας, που είναι ο κινητήρας της ανάπτυξης μας και της υπεροχής μας σε όλη τη Βαλκανική και τη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Αφορά στη συμφιλίωση των Ελλήνων με τους ξένους μετανάστες που ρίζωσαν στην πατρίδα μας και μετέχουν της παιδείας μας, του πολιτισμού μας και σέβονται και τιμούν την Ελλάδα που τους έδωσε μια δεύτερη ευκαιρία ζωής.
Είμαστε το κίνημα:
– Της ισότητας των ευκαιριών για όλους, αλλά αυτό σημαίνει σήμερα ότι το κράτος και γενικότερα η δημόσια ζωή, πρέπει να μένουν μακρυά από τον κομματισμό, μακρυά από κάθε προσπάθεια χειραγώγησης του πολίτη που αναζητά νέες ευκαιρίες και δυνατότητες. Που ζητά αξιοπρέπεια από το κράτος απέναντί του, διαφάνεια και ίση μεταχείριση.
Είμαστε το κίνημα:
– Των μη προνομιούχων, αλλά οι μη προνομιούχοι σήμερα δεν είναι οι πολιτικά αποκλεισμένοι της μετεμφυλιακής Ελλάδας. Είναι οι κοινωνικά αποκλεισμένοι Ελληνίδες και Έλληνες, που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, τα άτομα με ειδικές ανάγκες και ειδικά προβλήματα.
Είμαστε το κίνημα:
– Της εξωστρεφούς και ισχυρής Ελλάδας. Της Ελλάδας των νέων παιδιών, των νέων επιστημόνων και των νέων επιχειρηματιών, που πιστεύουν στις δυνάμεις τους, που θέλουν να ανοίξουν τα φτερά τους πέρα από τα Ελληνικά σύνορα σε μια νέα Ευρώπη που φέρει και τη δική μας υπογραφή και συμβολή.
Είμαστε το κίνημα:
– Της κοινωνικής συνοχής και αλληλεγγύης. Το κίνημα που πιστεύει και μάχεται για να έχει κάθε πολίτης δικαίωμα στην εργασία, στην εκπαίδευση και στην περίθαλψη. Που πιστεύει ότι κάθε πολίτης έχει δικαίωμα και να απολαμβάνει έστω και ένα ελάχιστο επίπεδο διαβίωσης. Που πιστεύει ταυτόχρονα ότι οι άνθρωποι δεν μπορεί και δεν πρέπει να παροπλίζονται στην ώριμη ηλικία τους. Τα περήφανα γηρατειά σήμερα έχουν τη δυνατότητα και τη θέληση για κοινωνική ζωή και δημιουργία. Αυτή τη δυνατότητα πρέπει να την αναγνωρίσουμε, να τη σεβαστούμε και να την υποστηρίξουμε.
Είμαστε το κίνημα:
– Της αγροτιάς και περιφερειακής ανασυγκρότησης της Ελλάδας. Οι αγρότες μας όμως σήμερα έχουν περάσει σε μια νέα εποχή, που αναζητούν ένα κράτος-συμπαραστάτη και σύμβουλο, για να κερδίσουν νέες αγορές, για να τυποποιήσουν τα προϊόντα τους, γιατί έχουν προϊόντα ποιότητας και είναι υπερήφανοι γι’αυτά.
Είμαστε το κίνημα:
– Της αποκέντρωσης και της αυτοδιοίκησης. Είμαστε εμείς που δημιουργήσαμε αυτούς τους θεσμούς και που σήμερα είναι τα πολυτιμότερα εργαλεία για τη δημιουργία του κράτους επιτελείου. Του Κράτους στη υπηρεσία του πολίτη. Του Κράτους που αρμόζει σε μια σύγχρονη και ισχυρή χώρα.
Είμαστε το κίνημα:
– Της μεταρρύθμισης και της αλλαγής. Το κίνημα που ενσωματώνει τα νέα ιδεολογικά και πολιτικά ρεύματα στους κόλπους του, χωρίς προκαταλήψεις και αγκυλώσεις. Είμαστε εμείς αυτοί που σπάσαμε στη Θεσσαλονίκη τα «ταμπού› στις σχέσεις της θεσμικής Ευρώπης με τους νέους και τις νέες των κινημάτων για μια κοινωνικά Ευρώπη για την παγκόσμια ειρήνη και αλληλεγγύη των λαών.
Είμαστε το κίνημα:
– Της ελπίδας. Το κίνημα της πολιτικής συμμετοχής που θέλει να φέρει στο προσκήνιο την κοινωνία των πολιτών και τους θεσμούς της, το κίνημα που αρνείται την αποξένωση της πολιτικής από την κοινωνία, το κίνημα που πιστεύει στην κοινωνική χειραφέτηση και τη δημιουργική δύναμη των ανθρώπων.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Ας υψώσουμε όλοι το βλέμμα μας προς τις προκλήσεις που μας περιμένουν.
Το ΠΑΣΟΚ έχει ακατάβλητες δυνάμεις, το ΠΑΣΟΚ είναι χαραγμένο βαθειά μέσα στη ψυχή του Ελληνικού λαού. Σ’αυτόν ανήκει, όχι σ’εμάς.
Γι’αυτό το ΠΑΣΟΚ αξίζει να δώσουμε όλες τις δυνάμεις μας. Μαζί με όλους τους προοδευτικούς πολίτες. Κόντρα στη Δεξιά, στη συντήρηση, στο νεοφελελεύθερο αυταρχισμό και τους εκφραστές του.
Οι απαιτήσεις αυτής της εποχής, είναι μεγάλες. Ας τις αντιμετωπίσουμε με αίσθημα ευθύνης και πίστη στις δυνάμεις μας. Με το νέο όραμα διακυβέρνησης που ανέλυσε πριν λίγο ο Πρόεδρός μας, με νέο πνεύμα συλλογικότητας και αλληλεγγύης, θα τα καταφέρουμε και πάλι. Θα τα καταφέρουμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ.
Θα είμαστε και πάλι η πρώτη δύναμη στις επόμενες εκλογές. Η δύναμη που θα εμπιστευτούν οι πολίτες για την προοδευτική πορεία και την ανάπτυξη του τόπου.
Η δύναμη που θα εμπιστευτούν και πάλι οι μη προνομιούχοι, για να κερδίσουν μια θέση αξιοπρέπειας και ευημερίας.
Η δύναμη που θα εμπιστευτούν οι νέες και οι νέοι, για να κάνουν τα όνειρά τους πράξη στον καινούργιο κόσμο που ανέτειλε, στην καινούργια ισχυρή, κοινωνική Ελλάδα.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Ήρθε η ώρα να βάλουμε «φωτιά› στις συνειδήσεις των ανθρώπων.
Ήρθε η ώρα να δείξουμε ότι οι διαφορές μας με τη Δεξιά δεν είναι σχήματα «κενού περιεχομένου›.
Ήρθε η ώρα του αισιόδοξου και δυνατού ΠΑΣΟΚ.
Έχουμε σχέδιο, έχουμε στρατηγική.
Έχουμε δύναμη και αυτοπεποίθηση.
Φτιάχνουμε μαζί μια χώρα δυνατή και υπερήφανη.
Με τη μεγάλη δημοκρατική προοδευτική παράταξη, με το ΠΑΣΟΚ της ελπίδας, κυρίαρχη πολιτική δύναμη.
Σας ευχαριστώ».
