ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από έδρας κάποια ερώτηση;
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Θα κάνω εγώ μια ερώτηση. Όλα αυτά που είπατε ανάγονται, τα βγάλατε τα συμπεράσματα από την ζωή που είχατε κάνει μαζί του στο χώρο δουλειάς κλπ. Και γι’ αυτό ήρθατε σήμερα να του συμπαρασταθείτε. Και είπε και ο ίδιος ο κ. Σερίφης είναι τιμητικό για εκείνον που εσείς ήρθατε και θέλει και εκείνος να σας τιμήσει να εξεταστείτε. Το καλοκαίρι ελέχθη εδώ, ότι έγινε πολύ φασαρία για πολλούς κατηγορουμένους όχι μόνο για τον κ. Σερίφη. Είχε συλληφθεί, είχε προσαχθεί, είχε βγει ένταλμα σύλληψης είχε πάει στον ανακριτή κλπ. Είχε κληθεί στον ανακριτή ομιλώ, για τον ανακριτή.
Σ. ΦΥΤΡΑΚΗΣ: 22 Οκτωβρίου.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αφήστε θα καταλάβετε την ερώτηση που κάνω. Εκεί βρέθηκαν άνθρωποι να του συμπαρασταθούν, ειδικότερα από τον ΗΛΠΑΠ; Όπως ήρθατε σήμερα εδώ. Με καταλάβατε τι ρώτησα;
Σ. ΖΗΓΟΥΝΑΣ: Σας κατάλαβα, ότι εάν την ημέρα που εκλήθη από τον ανακριτή, εάν βρεθήκανε. Εγώ πιστεύω ότι?
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Μάθατε εάν άνθρωποι του ΗΛΠΑΠ πήγανε;
Σ. ΖΗΓΟΥΝΑΣ: Αυτό δεν μπορώ να το ξέρω.
Σ. ΦΥΤΡΑΚΗΣ: Στην δικογραφία μέσα έχω καταθέσει αίτηση να εξετάζεται?.
ΕΔΡΑ: Ελάτε να εξεταστείτε, ορίστε.
Σ. ΦΥΤΡΑΚΗΣ: Όχι είναι στη δικογραφία μέσα.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Μου κάνει εντύπωση αν τότε ήσαστε παρόντες ή απόντες και εάν ήσαστε απόντες γιατί; Εκείνο θέλω να καταλάβω. Δηλαδή τότε δεν τον πιστεύατε και δεν πήγατε, τώρα τον πιστεύετε; Αυτό θέλω εγώ να καταλάβω.
Σ. ΖΗΓΟΥΝΑΣ: Τότε μόλις μάθαμε για την περίπτωση αυτή, ήμασταν όλος ο ΗΛΠΑΠ αν ήταν δυνατόν να πήγαινε εκείνη την ημέρα όλος κάτω. Αλλά δεν πιστεύαμε ότι πραγματικά θα έφθανε η κατάσταση εδώ που έφθασε.
κ. ΓΕΩΡΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν πήγε στον ανακριτή, δεν ήταν κόσμος απέξω; Για τον κ. Σερίφη ξέρετε αν ήταν κόσμος; Αν ήταν κόσμος όταν τον άφησε το τζιπ κάτω και ανέβηκε στις σκάλες και σήκωσε και την γροθιά του. Έτσι λένε.
Σ. ΖΗΓΟΥΝΑΣ: Δεν πήγα εγώ, δεν ήμουν εγώ.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: ¶λλοι συνδικαλιστές ήταν, ή άλλοι του ΗΛΠΑΠ;
Σ. ΖΗΓΟΥΝΑΣ: Εγώ προσωπικά δεν μπορώ να ξέρω και δεν μπορώ να πω ψέματα.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: ¶μα δεν ξέρετε, δεν ξέρετε.
Φ. ΚΟΤΕΑΣ: Μισό λεπτό να κάνουμε μια διευκρίνιση. Είπατε προηγούμενα στον κ. Πρόεδρο που σας ρώτησε, ότι όταν πληροφορηθήκατε ότι ο Γιάννης Σερίφης έχει κληθεί γι’ αυτή την υπόθεση όλοι οι εργαζόμενοι του ΗΛΠΑΠ ήταν στο πλευρό του έτσι ήταν;
Σ. ΖΗΓΟΥΝΑΣ: Όχι στο πλευρό του, υπεράνω.
Φ. ΚΟΤΕΑΣ: Υπήρξαν διαφωνίες να μην τον στηρίξετε, να μην έρθετε εδώ πέρα, να μην σταθείτε στο πλευρό του;
Σ. ΖΗΓΟΥΝΑΣ: Και την ψυχή μου ακόμα.
Φ. ΚΟΤΕΑΣ: Μόνος εσείς ή και άλλοι;
Σ. ΖΗΓΟΥΝΑΣ: Όχι μόνο εγώ, όλος ο ΗΛΠΑΠ.
Φ. ΚΟΤΕΑΣ.: Τι πίστευε δηλαδή;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπε ο μάρτυρας, όλοι οι συνάδελφοι ήταν στο πλευρό του.
Σ. ΖΗΓΟΥΝΑΣ: Και παραμένουμε στο πλευρό του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι σαφές αυτό που λέει.
Φ. ΚΟΤΕΑΣ: Κύριε Πρόεδρε να μου επιτρέψετε, εμείς αντιλαμβανόμαστε απολύτως τι ρωτάει ο κ. Πρόεδρος. Εάν ο οιοσδήποτε μάρτυρας δεν αντιλαμβάνεται, είμαστε υποχρεωμένοι εμείς να διευκρινίσουμε κάποια πράγματα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι κατάλαβε ο μάρτυρας και απήντησε στον κ. Πρόεδρο, ότι εμείς είμαστε ομόθυμοι αλλά δεν πήγαμε λέει, άλλοι αν πήγαν δεν ξέρω.
Φ. ΚΟΤΕΑΣ: Η ερώτηση του κ. Προέδρου ήταν ότι τώρα ανανήψατε και ήρθατε να του συμπαρασταθείτε; Εντάξει κατάλαβα λάθος κ. Πρόεδρε. Εγώ σας ρωτώ χωρίς περιστροφές, όταν πληροφορηθήκατε ότι εκλήθη ο Γιάννης Σερίφης να πάει στον ανακριτή ποια ήταν η αντίδραση των εργαζομένων στον ΗΛΠΑΠ;
Σ. ΖΗΓΟΥΝΑΣ: Ξεσηκωθήκαμε όλοι, μόνο και μόνο γιατί δεν το πιστεύαμε αυτό. Δεν μπορούσαμε να το πιστέψουμε μέσα μας.
Φ. ΚΟΤΕΑΣ: Υπογράψατε σε κάποιες καταστάσεις που τους δώσατε;
Σ. ΖΗΓΟΥΝΑΣ: Όχι υπογράψαμε, υπέγραψα και εγώ ο ίδιος.
Φ. ΚΟΤΕΑΣ: Εντάξει δεν θέλω τίποτα άλλο. Που λέγατε ότι δεν πιστεύετε και τα λοιπά.
Σ. ΖΗΓΟΥΝΑΣ: Τίποτα και τώρα δεν πιστεύω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Συγνώμη ελάτε παρακαλώ.
Γ. ΠΕΤΣΟΣ: (Ερώτηση μακριά από το μικρόφωνο). Πότε προσληφθήκατε;
Σ. ΖΗΓΟΥΝΑΣ: Το 1982.
Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Θυμόσαστε ποιος ήταν τότε Υπουργός Μεταφορών;
Σ. ΖΗΓΟΥΝΑΣ: Ο κ. Γιαννόπουλος ήταν.
Γ. ΠΕΤΣΟΣ: Τίποτα άλλο ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από μένα τίποτα άλλο, σας έχω πει να φύγετε. Ορίστε άλλος παρακαλώ. Ο υπ’ αριθμ. 12. Ο κ. Μιμούσης Γρηγόριος του Χρήστου, είναι συνταξιούχος τεχνίτης ΗΛΠΑΠ. Μένει στο Γουδί. Πού γεννηθήκατε;
Γ. ΜΙΜΟΥΣΗΣ: Στην Αθήνα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›
Γ. ΜΙΜΟΥΣΗΣ: Ορκίζομαι.
Σ. ΦΥΤΡΑΚΗΣ: Εσείς κ. Μιμούση πότε προσληφθήκατε στον ΗΛΠΑΠ;
Γ. ΜΙΜΟΥΣΗΣ: Το 1980.
Σ. ΦΥΤΡΑΚΗΣ: Δεν είχε γίνει ο σοσιαλισμός, είχε γίνει τότε?
Γ. ΜΙΜΟΥΣΗΣ: Δεν ήμουν εδώ εγώ τότε, ήμουν μετανάστης.
Σ. ΦΥΤΡΑΚΗΣ: Μετανάστης λοιπόν και γυρίσατε και προσληφθήκατε το ’80, ήταν ο Ράλλης το ’80. Να και ένας που τον έβαλε το άλλο κόμμα, δεν τους έβαλε ο Γιαννόπουλος όλους. Το 1980 λοιπόν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αφήστε τα παρακαλώ τώρα, και τον Μαρξ τώρα εδώ τον έχουμε ξεσκονίσει, αν ήξερε ο άνθρωπος όλα αυτά τα σημερινά θα τα είχε γράψει λίγο σαφέστερα, εκεί που λέει για εποικοδόμημα ή το ένα ή το άλλο λίγο θολά, θα τα έγραφε πιο σαφή για να μην τα παρεξηγούμε.
Σ. ΦΥΤΡΑΚΗΣ: Θα έρθουν τώρα οι καθηγητές θα δείτε τι θα σας πουν εδώ. Εσείς λοιπόν μπήκατε το ’80, πότε συναντήσατε τον κατηγορούμενο τον κ. Σερίφη;
Γ. ΜΙΜΟΥΣΗΣ: Μετά από 2,3 χρόνια μέσα στον ΗΛΠΑΠ.
Σ. ΦΥΤΡΑΚΗΣ: Και τι έκανε αυτός τι δουλειά έκανε, δούλευε δεν δούλευε εσείς πώς τον είδατε;
Γ. ΜΙΜΟΥΣΗΣ: Δούλευε ήμασταν τεχνίτες, ήμασταν κοντά, εγώ τορναδόρος, ο Γιάννης ήταν εφαρμοστής.
Σ. ΦΥΤΡΑΚΗΣ: Και ήσαστε και εσείς μετανάστης στη Γερμανία;
Γ. ΜΙΜΟΥΣΗΣ: Στη Νότιο Αφρική για 20 χρόνια.
Σ. ΦΥΤΡΑΚΗΣ: Και είχατε μάθει αυτές τις δουλειές γι’ αυτό μπήκατε;
Γ. ΜΙΜΟΥΣΗΣ: Την Σιβιτανίδειο τελείωσε το 1953. Από τότε δουλεύω στα μηχανήματα.
Σ. ΦΥΤΡΑΚΗΣ: Το ίδιο και ο Σερίφης, τον βλέπατε εκεί να δουλεύει όλο το διάστημα που ήσασταν και εσείς;
Γ. ΜΙΜΟΥΣΗΣ: Μάλιστα.
Σ. ΦΥΤΡΑΚΗΣ: Συνδικαλιστικά ασχολείστε εσείς, ασχολήθηκε αυτός, τι έκανε εκεί;
Γ. ΜΙΜΟΥΣΗΣ: Ήμουν και εγώ μαζί του στο Σωματείο μας, Ταξική Ενότητα.
Σ. ΦΥΤΡΑΚΗΣ: Στο δικό του κομμάτι;
Γ. ΜΙΜΟΥΣΗΣ: Μάλιστα.
Σ. ΦΥΤΡΑΚΗΣ: Και τι είχε τώρα αυτό το κομμάτι το συνδικαλιστικό, τι έλεγε; Έλεγε τίποτα παραπανίσια πράγματα, απ’ ότι θα έκαναν τα άλλα τα συνδικαλιστικά, αν τα θυμάστε να μας τα πείτε.
Γ. ΜΙΜΟΥΣΗΣ: Όχι όλα ήταν υπέρ των εργαζομένων.
Σ. ΦΥΤΡΑΚΗΣ: Και γιατί τον επιλέξατε τον Σερίφη και δεν πήγατε στον άλλον της ΠΑΣΚΕ που ήταν καλύτερος;
Γ. ΜΙΜΟΥΣΗΣ: Εγώ μετανάστης, μετανάστης και ο Γιάννης?
Σ. ΦΥΤΡΑΚΗΣ: Μετανάστης εγώ, μετανάστης και αυτός και πήγατε και είπατε θα μπούμε μαζί εκεί πέρα.
Γ. ΜΙΜΟΥΣΗΣ: Μάλιστα.
Σ. ΦΥΤΡΑΚΗΣ: Και έδρασε αυτός υπέρ εκεί των συμφερόντων των εργαζομένων όλων είτε ήταν από το εξωτερικό, είτε ντόπιοι εδώ και είχαν μπει;
Γ. ΜΙΜΟΥΣΗΣ : Ήταν πρώτος σε όλα, για μετατάξεις, ήταν υπέρ των εργαζομένων συνέχεια.
Σ.ΦΥΤΡΑΚΗΣ: Και δεν σας είπε, είσαι και εσύ έξω, και εγώ έξω ήμουν, ελάτε να κάνουμε μια επαναστατική οργάνωση με τα όπλα;
Γ. ΜΙΜΟΥΣΗΣ: Όχι, όχι, ποτέ, μέσα στο χώρο μόνο.
Σ. ΦΥΤΡΑΚΗΣ: Και πώς τον εκτιμάς τώρα, ως άνθρωπο και ως συνδικαλιστή, ένα τελευταίο συμπέρασμα πώς τον βλέπεις, ότι μπορεί να έχει κάνει αυτή τη διπλή δραστηριότητα, να ήταν εκεί να δούλευε, να έκανε οικογένεια κλπ και παράλληλα να ήταν και στην επαναστατική οργάνωση το βράδυ και να μη το μετατρέψει αυτό να το φέρει στο συνδικάτο, παρά να το αφήσει εκεί στα σκοτεινά;
Γ. ΜΙΜΟΥΣΗΣ: Ποτέ.
Φ. ΚΟΤΕΑΣ: Εσείς γιατί ήρθατε εδώ για μάρτυρας;
Γ. ΜΙΜΟΥΣΗΣ: Για συμπαράσταση στο Γιάννη.
Φ. ΚΟΤΕΑΣ: Γιατί να του συμπαρασταθείτε;
Γ. ΜΙΜΟΥΣΗΣ: Γιατί ήταν καλός άνθρωπος.
Φ. ΚΟΤΕΑΣ: Και τι άλλο;
Γ. ΜΙΜΟΥΣΗΣ: Καλός τεχνίτης.
Φ. ΚΟΤΕΑΣ: Καλός συνδικαλιστής;
Γ. ΜΙΜΟΥΣΗΣ: Ναι καλός συνδικαλιστής.
Φ. ΚΟΤΕΑΣ: Το Σωματείο πώς λεγότανε, Εργατική Κίνηση δεν λεγότανε;
Γ. ΜΙΜΟΥΣΗΣ: Ταξική Ενότητα Εργαζομένων ΗΛΠΑΠ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αλλά να μου πείτε κάτι, εδώ ήρθε κάποιος Γερμανός απ’ ότι θυμάμαι, Ρόλφ Ντράϊκς κάπως έτσι, κηπουρός, ήρθε εδώ και μας είπε, εμείς γνωριστήκαμε στη Γερμανία, εγώ είμαι λέει στο αναρχικό συνδικαλιστικό κίνημα, το συγκράτησα. Τι είναι αυτό; Εσείς εκεί προέκταση εκείνου είστε, συγγενές με εκείνο;
Γ. ΜΙΜΟΥΣΗΣ: Ούτε ξέρω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς ήσαστε στην Ταξική Ενότητα μέσα.
Γ. ΜΙΜΟΥΣΗΣ: Μέσα στο εργοστάσιο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό είναι αναρχικό δηλαδή συνδικαλιστικό;
Γ. ΜΙΜΟΥΣΗΣ: Όχι ποτέ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶ρα πώς λέει εκείνος εκεί που ήρθε εδώ και λέει είμαστε αυτό και εμείς μοιραζόμαστε τις ίδιες απόψεις. Τέλος πάντων, προσπαθώ δηλαδή ξέρετε το παζλ μήπως ενώσω κάποια κομμάτια αλλά μου είναι δύσκολο, δεν με βοηθάτε.
??.: (Εκτός μικροφώνου)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πώς μια χαρά τα έλεγε ο Γερμανός και ήταν και συγκροτημένος και τα ελληνικά του πάρα πολύ ωραία, έριχνε και καμιά ματιά λοξά στο κείμενο, γιατί του απαγορέψαμε το κείμενο. Έχουμε το κακό ότι τα θυμόμαστε όλα.
Έχετε ερώτηση κάτι; Να πάτε στο καλό κύριε μάρτυς. Ποιον έχουμε τώρα; Ο κ. Γιώργος Ρούσης, ο καθηγητής. Ο κ. Ρούσης είναι ο υπ’ αριθμ. 4 κ. Πρόεδρε. Τον πατέρα σας;
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Τηλέμαχο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γεννηθήκατε πού;
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Στην Κέρκυρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πότε;
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Το 1948.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είστε πανεπιστημιακός γνωστός και κατοικείτε στο Χαλάνδρι.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Πειράζει αυτό να το βάλω εδώ;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Όχι κύριε Πρόεδρε εκεί θα μείνει?.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Καλά μην εκνευρίζεστε για να βάλω τα χαρτιά μου, να μη μου πέσουν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από τον Οργανισμό των Δικαστηρίων χαρτιά δεν σας επιτρέπουμε.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Κανένα πρόβλημα, έχω δυο σημειώσεις να σας τις πω , εντάξει δεν είναι πρόβλημα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μην εκνευρίζεστε.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Εγώ εκνευρίζομαι; Ο Εισαγγελέας εκνευρίζεται.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Με ενοχλεί διότι απομακρύνατε το Ευαγγέλιο από την θέση του. Σας το ξαναλέω, με ενοχλεί πολύ.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Ωραία ξαναμπήκε ποιο είναι το πρόβλημα;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρακαλώ πολύ να είμαστε ήρεμοι.
Γ.ΡΟΥΣΗΣ: Ζήτησα την άδεια?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πρώτα το πήρατε και μετά.
Γ.ΡΟΥΣΗΣ: Όχι, είπα πειράζει να το βάλω εκεί; Τέλος πάντων τώρα μη χάνουμε το χρόνο μας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και χαρτιά δεν επιτρέπω να έχετε έξω.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Ωραία να τα βάλω στη τσέπη μου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ξέρω τι μάθημα διδάσκετε, αν είστε όμως νομικός έπρεπε να το ξέρατε αυτό, ούτε χαρτιά έχουν οι μάρτυρες?είστε νομικός;
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: θέλω να σας διαβάσω τον ορισμό του FBI για την τρομοκρατία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν χρειάζεται να μου διαβάσετε.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Χρειάζεται σε εμένα, στην αποδεικτική μου λογική χρειάζεται. Αν νομίζετε ότι δεν χρειάζεται?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αν μου το ζητήσετε, εγώ θα σας επιτρέψω να το διαβάσετε.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Μα θα σας το ζητήσω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όταν θα μου το ζητήσετε. Διαβεβαιώνετε με την τιμή σας και την υπόληψή σας ότι θα πείτε την αλήθεια;
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Βεβαίως.
Σ. ΦΥΤΡΑΚΗΣ: Γιατί κ. Ρούση ήρθατε εσείς τώρα, καθηγητής πανεπιστημίου να καταθέσετε για τον Σερίφη Γιάννη που λέει ότι είναι εργοστασιακός εργάτης, όλη του την ζωή, ότι δεν έχει ανάμιξη με την ένοπλο βία, ότι είναι αυτόνομος και ενδιαφέρεται για την πρόοδο του εργατικού κινήματος κλπ που τα έχετε ακούσει και που κατηγορείται ότι συμμετείχε ως μέλος από το ’75 μέχρι το 2002, ως πέρσι δηλαδή, στην επαναστατική οργάνωση στην 17Ν ,ως μέλος και ότι κατείχε τον οπλισμό της, ήταν συγκάτοχος του οπλισμού;
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Να σας πω. Η παρουσία μου σαν μάρτυρα υπεράσπισης του Γιάννη Σερίφη προκύπτει από 4 κυρίως λόγους, θα σας τους αναφέρω επιγραμματικά και στη συνέχεια θα τους αναλύσω όσο πιο γρήγορα γίνεται σεβόμενος και το χρόνο σας, δεν θέλω να μακρηγορήσω.
Ο πρώτος λόγος είναι ότι θεωρώ ότι αυτή η υπόθεση γενικά και δεν αναφέρομαι στην συγκεκριμένη απόφασή σας για τον χαρακτήρα της δίκης, σαν υπόθεση είναι μια πολιτική υπόθεση κατ’ εξοχήν. Και αυτό είτε αυτή η οργάνωση αντιμετωπιστεί σαν τρομοκρατική οργάνωση, είτε όπως η ίδια αυτοπροσδιορίζεται σαν μια επαναστατική οργάνωση, έτσι κι αλλιώς.
Και νομίζω ότι αυτό έχει μια σχέση με την παρουσία του Σερίφη εδώ, διότι εάν ήταν μια υπόθεση κοινού ποινικού δικαίου δεν θα βρισκόταν εδώ ο Σερίφης. Αν ήταν μια υπόθεση δηλαδή χρηματιστηρίου, παιδεραστίας κλπ, δεν θα ήταν εδώ ο Σερίφης, αυτή είναι η άποψή μου.
Δεύτερο, θέλω να συμβάλω από την σκοπιά της επιστήμης μου της πολιτικής θεωρίας, πολιτικής φιλοσοφίας που διδάσκω, στις βαθύτερες αιτίες γέννησης τέτοιου τύπου οργανώσεων και κατ’ επέκταση στα κίνητρά τους.
Και έχει αυτό μια σημασία και έχει άμεση σχέση με τον Σερίφη, γιατί νομίζω ότι όσοι το μόνο τους έγκλημα είναι να μάχονται αυτές τις αιτίες και να μην κάνουν καμιά εγκληματική ενέργεια, θα πρέπει μάλλον να τους αποδίδονται τα εύσημα παρά να βρίσκονται κατηγορούμενοι.
Η τρίτη αιτία που βρίσκομαι εδώ, είναι ότι πιστεύω ότι η φύση των διωκτικών αρχών του τόπου μας, η παράδοσή τους και κυρίως το γεγονός ότι συνεργάστηκαν γι’ αυτήν την υπόθεση με ξένες υπηρεσίες και κυρίως τους αμερικανούς και τους άγγλους, με οδηγεί στο συμπέρασμα να έχω ορισμένες αμφιβολίες αν θέλετε, κατά πόσον ορισμένοι από τους κατηγορούμενους μεταξύ των οποίων και ο Γιάννης Σερίφης, δεν είναι θύματα μιας σκευωρίας.
Και τέλος θα ήθελα να σας πω την γνώμη μου, γιατί αν και αθώος, βρίσκεται εδώ ο Γιάννης Σερίφης. Γιατί από πολλούς, είτε με δόλο, είτε εύλογα, προκύπτει το ερώτημα, δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά. Ίσως και εσείς οι ίδιοι λέτε, γιατί ο Σερίφης, πάλι ο Σερίφης και όχι κάποιος άλλος.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Ως προς το ότι αυτή η υπόθεση είναι μια πολιτική υπόθεση. Εάν θεωρήσουμε ότι η 17Ν -όπως κυρίαρχα αντιμετωπίζεται- είναι μια τρομοκρατική Οργάνωση, θα ήθελα να σας θυμίσω –πολύ πιθανά να το ξέρετε- ότι πρώτη φορά που χρησιμοποιήθηκε ο όρος τρομοκρατία, ήταν στο συμπλήρωμα του λεξικού της γαλλικής Ακαδημίας για να υποδηλώσει ένα συγκεκριμένο καθεστώς: το καθεστώς του Ροβεσπιέρου και ξέρετε ότι από τότε έχει μείνει ως όρος ?terreua? τρομοκρατία.
Στη συνέχεια ο όρος χρησιμοποιήθηκε σε αναφορά με σημαντικά πολιτικά γεγονότα όπως η γαλλική επανάσταση, οι αντεπαναστάσεις του ’48, το Κίνημα των Ναρόντνικων στη Ρωσία, συνεπώς πρόκειται για ένα όρο, που χρησιμοποιείται σε σχέση με πολιτικά γεγονότα. Αυτό με την κλασική του μορφή. Ακόμη και το Κίνημα των Αναρχικών μετά τους Ναρόντνικους στην Ευρώπη και στην Αμερική, είχε ένα πολιτικό χαρακτήρα.
Συνεπώς με αυτή την έννοια πρόκειται για πολιτική έννοια η έννοια της τρομοκρατίας. Με τη σύγχρονη άποψή της, με τη σύγχρονη όψη της και πάλι εάν δείτε όλους τους ορισμούς διαφοροποιούν την τρομοκρατία από το κοινό έγκλημα, γιατί η τρομοκρατία περιέχει το στοιχείο της πολιτικής. Θέλετε να σας διαβάσω τον ορισμό του FBI;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ σας αντιλαμβάνομαι αλλά να σας πω και κάτι άλλο. Όπως γνωρίζετε η γλώσσα είναι ένα ζωντανό στοιχείο που μπορεί να ξεκινάει μια λέξη με το α νόημα και να καταντάει πολλές φορές διαφορετικά, δηλαδή να διαφοροποιείται μέσα στο γλωσσικό αίσθημα.
Ο συκοφάντης στην αρχή ήταν αυτός που φανέρωνε τους εξαγωγείς σύκων. Τελικά συκοφάντης όταν λέμε είναι εκείνος ο οποίος χαλκεύει κατηγορίες. Ή η λέξη προφανώς. Στα λεξικά είναι «απόλυτα σαφές› ενώ για άλλους προφανώς είναι «μάλλον θα είναι έτσι›. Καταλάβατε; Έχουμε μια κινούμενη άμμο στη γλώσσα.
Πέστε μου το FBI τι λέει για την τρομοκρατία.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Να σας πω δυο φράσεις για να μην το παραφράσω και δεν ακριβολογήσω. Μιλάμε για δυο γραμμές, δεν πρόκειται να καθυστερήσω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει αν πρόκειται για δυο γραμμές. Απλώς δεν θέλω να μου διαβάζουν κείμενα ολόκληρα.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Προς Θεού. Έχει σημασία το τι λέει, γιατί συνεργάστηκαν οι αρχές του τόπου μας με το FBI.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν με νοιάζει εμένα τι λέει το FBI, αλλά αφού το θέλετε πέστε το.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Εμένα με νοιάζει διότι οι Αρχές του τόπου μας συνεργάστηκαν με αυτή την υπηρεσία για να εξαρθρώσουν –υποτίθεται- τη συγκεκριμένη Οργάνωση. ¶ρα σημαίνει ότι για να εξαρθρώσω κάτι και συνεργάζομαι σημαίνει ότι έχω περίπου την ίδια αντίληψη, αν μη τι άλλο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν το ξέρουμε αυτό.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Πως;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καμιά φορά και το διάβολο συνεργάζονται πολλοί! Ενώ αυτοί που συνεργάζονται είναι απλώς αντίχριστοι πολλές φορές.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Εν πάση περιπτώσει. Εγώ είμαι πεπεισμένος και θα σας πω και στη συνέχεια γιατί έχουν την ίδια αντίληψη οι ελληνικές Αρχές.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πέστε το αν αυτό βοηθάει.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Κατά τη γνώμη μου βοηθάει. «Τρομοκρατία: είναι ο παράνομος, καταναγκασμός ή χρήση βίας για να προωθηθούν πολιτικοί ή κοινωνικοί σκοποί›. ¶ρα σαφώς πολιτική πράξη. Το State Department το ίδιο και λέει «Τρομοκρατία υπάρχει όταν υπάρχουν πολιτικά κίνητρα›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κίνητρα λοιπόν. Είδατε;
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Πολιτικά κίνητρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήρθαμε λοιπόν στα κίνητρα.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Ναι. Ακόμη χειρότερα δηλαδή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι άλλο η εννοιολογική σημασία του πολιτικού εγκλήματος και άλλο τα κίνητρα.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Εγώ δεν μίλησα για πολιτικό έγκλημα, λέω για πολιτική υπόθεση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σε σχέση με τα κίνητρα.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Σύμφωνοι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει δεν έχουμε διαφορά.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Το ίδιο και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Τώρα δεν θα ήθελα να αναφερθώ σε δηλώσεις που έγιναν γι’ αυτή τη δίκη από Πρωθυπουργούς, τον κ. Χρυσοχοϊδη, τον κ. Χριστοδουλάκη, είναι περιττό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μην κουράζεστε γιατί μας τα έχουν πει.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Για τις αντιδράσεις της πολιτικής εξουσίας που ήταν καθ’ εαυτώ πολιτικές, τα μέτρα που πάρθηκαν, για τις παρεμβάσεις των ξένων κι αυτές πολιτικές.
Εάν έρθουμε στη λογική αυτών που ήταν σε αυτή την Οργάνωση, που λένε ότι είναι μια επαναστατική Οργάνωση. Οι στόχοι αυτής της Οργάνωσης ήταν πολιτικοί. Ποιοι ήταν; Να φθείρουν –με τον τρόπο που νόμιζαν αυτοί- το υπάρχον σύστημα, μακροπρόθεσμα να το ανατρέψουν και να παλεύουν ιδεολογικά στη συνείδηση των μαζών με τον τρόπο που νόμιζαν και βεβαίως η αναποτελεσματικότητα των μέσων που χρησιμοποίησαν δεν αναιρεί και το γεγονός ότι ήταν πολιτικά. Αυτό είναι ξεκάθαρο. Διότι διαφορετικά μπορούσαμε να πούμε ότι αν η Νέα Δημοκρατία δεν πάρει την εξουσία οι εκλογές δεν είναι μέσο? Καταλαβαίνετε το σκεπτικό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βεβαίως. Να μας πείτε κάτι και για τον κ. Σερίφη κάτι, γιατί τα άλλα νομίζω ότι τα ξέρουμε αυτά.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Αυτά δεν ξέρω αν τα ξέρετε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ τουλάχιστον έχω πτυχίο της Παντείου Πολιτικών Επιστημών σε παλαιότερους χρόνους βέβαια, έχω σπουδάσει Πολιτικές Επιστήμες και βέβαια μια επιστήμη που τη σπουδάζεις είναι σαν τη γλάστρα που αν δεν την ποτίζεις κάθε μέρα θα ξεραθεί το φυτό.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Μέσω της δίκης την ποτίζετε, θέλετε δεν θέλετε. Γιατί ακούτε και πολιτικές εκτιμήσεις.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι τη δίκη.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Λόγω μαρτύρων την ποτίζετε. Καλό κάνει αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εμένα θα μου έκανε πιο καλό να μου λέγατε για τον κ. Σερίφη.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Μα για τον κ. Σερίφη σας λέω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Πρόεδρε μπορούμε να κάνουμε μια 5λεπτη διακοπή;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να κάνουμε μια 5λεπτη διακοπή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να συνεχίσει ο κ. Ρούσης.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Έλεγα προηγούμενα για τους σκοπούς της Οργάνωσης. Οι σκοποί της Οργάνωσης κατά τη γνώμη μου ήταν πολιτικοί με την έννοια ότι ήθελαν να ανατρέψουν και να παρέμβουν ιδεολογικά. Ως προς τους ανθρώπινους στόχους. Ξέρετε, έχει πει ο Μαρξ στο «Κεφάλαιο› το εξής: «Εγώ δεν περιγράφω με ρόδινα χρώματα τους κεφαλαιοκράτες και τους γαιοκτήμονες. Αυτό όμως στο συμβαίνει?.›
(Διαλογικές συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Συνεχίστε.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Ήθελα να πω το εξής: στο βαθμό που οι στόχοι της Οργάνωσης δεν ήταν στόχοι με την έννοια της καθ’ εαυτώ υπόστασή τους ως ανθρώπινης υπόστασης, αλλά όπως έλεγε και ο Μαρξ για να επανέλθω εκεί -μην σας διαβάζω το κομμάτι τώρα- «ήταν φορείς, σύμβολα συγκεκριμένα είτε εξουσίας, είτε οικονομικά›. Αυτό, απλώς το λέω σαν επιχείρημα ότι ήταν πολιτικοί οι στόχοι της Οργάνωσης, με αυτή την έννοια. Τίποτα άλλο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για τον κ. Σερίφη όμως θα ήθελα να μάθω.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Αν ήταν μια δίκη παιδεραστών ή σκανδάλου του Χρηματιστηρίου δεν θα ήταν εδώ ο κ. Σερίφης.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και δεν θα ερχόσασταν κι εσείς.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: ¶λλο εγώ τι θα έκανα, δεν θα ήταν εδώ όμως ο κ. Σερίφης.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Ο κ. Σερίφης είναι εδώ γιατί είναι πολιτική η ιστορία, κατά τη γνώμη μου.
Όσον αφορά τα κίνητρα -και εδώ έχει μια σημασία και έχει σχέση για να προλάβω πιθανή αντίδρασή σας- θεωρώ ότι υπάρχουν ορισμένες γέννησης αυτών των Οργανώσεων. Στο βαθμό που το «έγκλημα› του Σερίφη και του όποιου άλλου βρίσκεται εδώ είναι ότι αντιμάχεται αυτές τις αιτίες, συνεπώς αγωνίζεται για μια κοινωνία που ούτε θα έχει η ίδια τρομοκρατία, ούτε θα παράγει τρομοκρατία, θα έπρεπε να τους αποδίδουμε τα εύσημα και όχι να είναι κατηγορούμενοι.
Γι αυτό έχει σημασία να σας πω ποιες κατά τη γνώμη μου είναι οι αιτίες και γιατί ο Σερίφης αντιμάχεται αυτές τις αιτίες. Αν δεν ξεκινήσουμε από το σκεπτικό του Χομπς ?homo homini lucus?. Αν δεν δεχτούμε αυτό το σκεπτικό -οπότε θα επρόκειτο για κοινωνία ζούγκλα- και δούμε ποιες είναι οι αιτίες γέννησης τέτοιων φαινομένων, τέτοιων μορφών δράσης και δεν θα ήθελα να σας πάω στην αριστερή σκέψη, στην άποψη που είπε ο Έγκελς σε αντιπαράθεσή του με τον Ντίρινγκ που έλεγε ότι η βία δεν είναι πρωτογενής.
Να πάμε στον Πλάτωνα; Να πάμε στον Αριστοτέλη; Ξέρετε όταν τον Πλάτωνα τον ρωτούσαν ποια είναι η αιτία σύγκρουσης στην αρχαία πόλη, έλεγε «Οι διαφορές πλουσίων φτωχών›. Όταν έλεγε ο Αριστοτέλης «Πως πρέπει να υπερβούμε αυτή την κατάσταση και να πάμε προς ένα ιδανικό πολίτευμα; Έπρεπε να σταματήσουμε το βαθύ χάσμα ανάμεσα σε πολύ πλούσιους και πολύ φτωχούς›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αλλά ο Αριστοτέλης τους έβαζε σε τάξη.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: ¶λλο θέλω να πω. Το σκεπτικό μου είναι ότι η αντίληψη ότι οι αιτίες της τρομοκρατίας δεν είναι πρωτογενείς, δεν είναι μια αριστερή αντίληψη. Αν θέλετε την έκλεψε ο Μαρξ από τους αρχαίους Έλληνες. ¶ρα η τρομοκρατία δεν είναι μια πρωτογενής κατάσταση πραγμάτων.
Θα μου επιτρέψετε δυο λέξεις. Απόφαση του ΟΗΕ στο 8ο Συνέδριό του: Εξαθλίωση, απογοήτευση, δεινά, απόγνωση σπρώχνουν ορισμένα άτομα να θυσιάζουν ανθρώπινες ζωές συμπεριλαμβανομένης και της δικής τους ζωής, επιδιώκοντας να φέρουν ριζοσπαστικές αλλαγές.
¶ρα αυτή η μορφή δράσης δεν είναι πρωτογενής. Δεύτερον, είναι και δευτερεύουσα σε σχέση με την κρατική τρομοκρατία –και θα σας εξηγήσω αμέσως τι εννοώ για να μην παρεξηγηθώ- και την παγκόσμια ιμπεριαλιστική τρομοκρατία. Δευτερεύουσα ως προς την κρατική τρομοκρατία με ποια έννοια;
Ο Μακιαβέλι τι είπε; Τα δύο ζωάκια, αλεπού και λιοντάρι. Δηλαδή δόλος και βία. Αυτό το υιοθετεί όλη η πολιτική φιλοσοφία. ¶ρα το κράτος εμπεριέχει τη βία και τον καταναγκασμό. Αυτό που ο Γκράμσι είπε ότι είναι καταναγκασμός σε συνδυασμό με συναίνεση ιδεολογική δηλαδή ηγεμόνευση.
¶ρα αυτή η μορφή δεν είναι ούτε πρωτογενής ούτε πρωτεύουσα από την άποψη ότι υπάρχουν άλλες μορφές τρομοκρατίας πολύ πιο σημαντικές και άσκησης βίας.
Επίσης κατά τη γνώμη μου μια σημαντική αιτία εμφάνισης και μιας ορισμένης απήχησης που έχουν τέτοιου είδους Οργανώσεις, είναι το γεγονός ότι ένα μεγάλο τμήμα της Αριστεράς –και αυτό φαίνεται εκεί που δεν υπάρχει καθόλου στις αραβικές χώρες ή τις μουσουλμανικές- έχουν ενσωματωθεί στο σύστημα και αντί να αντιδρούν, να αντιστέκονται, να θέλουν να το αλλάξουν, να το μετασχηματίσουν, ενσωματώνονται και αυτό οδηγεί σε τέτοιου είδους καταστάσεις.
Αν αυτές είναι οι αιτίες η γέννησης αυτού του φαινομένου νομίζω ότι όσοι επιδιώκουν να ανατρέψουν αυτές τις αιτίες και το μόνο έγκλημά τους είναι αυτό, είναι προφανές ότι δεν θα πρέπει να κατηγορούνται.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή τι θέλετε να πείτε;
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Θέλω να πω με απλά λόγια ότι ο Σερίφης που αγωνίζεται μια ζωή για να ανατρέψει αυτές τις αιτίες, θα πρέπει να φύγει από αυτήν την αίθουσα με παράσημο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ακριβώς. Τώρα το καταλάβαμε.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Αν το μόνο του έγκλημα είναι αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μάλιστα τώρα κατάλαβα τι εννοούσατε.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Λέω ότι πέρα από αυτό τα κίνητρα αυτής της Οργάνωσης –και δεν αναφέρομαι εδώ στον Σερίφη- δεν ήταν ούτε ιδιοτελή με την έννοια ότι δεν είχαν στόχο το ίδιο συμφέρον τους, είχαν στόχο πολιτικό. Επίσης κατά τη γνώμη μου δεν είναι ούτε ταπεινά και θα είναι πολύ επικίνδυνο να αποφασιστεί ότι είναι ταπεινά, διότι τότε αποφασίζετε ότι οποιοσδήποτε αντιστέκεται στην υπάρχουσα τάξη πραγμάτων και θέλει να την αλλάξει, για μια άλλη κοινωνία, έχει ταπεινά κίνητρα.
Βεβαίως τα μέσα που χρησιμοποίησαν?.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εξαρτάται και με την πράξη αυτό. Το σκεφτήκατε αυτό;
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Έρχομαι στα μέσα. Με προλάβατε. Έχετε μπει στην σκέψη μου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είμαι μακριά εγώ από τον ειρμό της σκέψης σας.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Λέω ότι τα μέσα που χρησιμοποίησαν, έχουν την αδυναμία ή μπορεί να κατακριθούν, από το γεγονός ότι υιοθέτησαν την ηθική των αντιπάλων τους για να τους πολεμήσουν. Είναι η λογική: βία στη βία.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αυτό είναι λάθος όμως, αν κατάλαβα καλά.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Αφήστε με να ολοκληρώσω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ολοκληρώστε κ. Ρούση.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Όταν οι αριστοκράτες διαμαρτύρονταν γιατί οι ξεβράκωτοι τους ασκούσαν βία, λέει ο «Σαίντ Ζίστς (και δίνει μια ερμηνεία σε αυτό), «Μα εσείς τους γαλουχήσατε με αυτή την βία και τώρα εξανίστασθε, διαμαρτύρεστε, γιατί πια στρέφεται εναντίον σας›. Η, με διαφορετικό τρόπο αυτό που είπε ο Μπρεχτ «Αν είναι πιο εγκληματική πράξη η ίδρυση μιας Τράπεζας ή η ληστεία της Τράπεζας›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ε, ο Μπρεχτ!
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Μεγάλη μορφή. Εδώ θα διαφωνήσω.
Θέλω να πω ότι ναι μεν τα μέσα είναι αυτά που είναι, αλλά πιστεύω ότι η κοινωνία μας είναι μια κοινωνία βίας και ότι εισπράττει τη σπορά που έσπειρε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Η βία φέρνει βία.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Να σας πω κάτι; Ο Μαρξ είπε ότι «Το χειρότερο πράγμα στον καπιταλισμό δεν είναι η εκμετάλλευση και το άδικο, είναι η αλλοτρίωση, δηλαδή ότι διαπαιδαγωγεί τους ανθρώπους με τις δικές του αξίες›
Όταν δούμε σε μια κοινωνία που έχει ένα μοναδικό Θεό και δεν έχει το Ευαγγέλιο που μου βάλατε εδώ, αλλά έχει το χρήμα. Είναι ο μονοθεϊσμός του χρήματος! Σε μια κοινωνία που στηρίζεται στην ατομική ιδιοκτησία, στην ατομική πρωτοβουλία, στον ατομικισμό, δεν μπορεί να απαιτείται αντιδράσεις τέτοιου τύπου. Θα ήταν περίεργο να είναι διαφορετικές.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ιστορία έχετε διαβάσει;
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Πάρα πολύ.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Του ανθρώπου;
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Και των ζώων αλλά και των ανθρώπων.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εκεί υπάρχει απάντηση για όλα τα θέματα.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Ενδιαφέρον κι αυτό. Συνεπώς μιλάμε για αιτίες γέννησης αυτού του φαινομένου, πέρα από τα μέσα και δεν μπορούμε να έχουμε απαίτηση σε αυτή την κατάσταση οι άνθρωποι να αντιδρούν, μια μερίδα ανθρώπων να μην υιοθετούν αυτές τις αξίες και ως προς την αντίδρασή τους.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο Γιάννης Σερίφης τώρα.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Γιατί πιστεύω ότι ο Γιάννης Σερίφης –πάλι με προλάβατε- είναι εδώ μετά από μια σκευωρία των διωκτικών Αρχών.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πιθανό να γνωρίζετε ότι ο κατηγορούμενος Γιάννης Σερίφης διώχθηκε με παραγγελία του Εισαγγελέα Εφετών ο οποίος ήταν στην ανάκριση για την υπόθεση της 17Ν και απολογήθηκε απ’ ευθείας από τακτικό ανακριτή.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Το ξέρω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δηλαδή οι Αρχές στη δίωξη του κ. Σερίφη δεν είχαν θέση.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Υπονοείτε ότι σε άλλες περιπτώσεις μπορεί να έκαναν σκευωρία; Αυτό έχει ενδιαφέρον. Αυτό που λέτε κ. Εισαγγελέα είναι σοβαρό.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Είναι μια πραγματικότητα.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Δηλαδή σε άλλες περιπτώσεις π.χ. του Γιωτόπουλου μπορεί να υπάρχει περίπτωση σκευωρίας. Αυτό λέτε τώρα. Έτσι κατάλαβα εγώ.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Σας είπα για τον κ. Γιωτόπουλο, ή για τον κ. Κουφοντίνα ξεκίνησε η υπόθεση από σχετικές πράξεις των αστυνομικών Αρχών, της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Δεν παρακολουθείται ο Σερίφης τόσα χρόνια ως συνήθης ύποπτος;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δεν το ξέρω και ούτε με απασχολεί.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Το ξέρω εγώ και με απασχολεί. Αφήστε που αυτό θέτει κι ένα άλλο θέμα: Αν είχε κάνει κάτι τόσα χρόνια θα έπρεπε να είναι και αυτοί εδώ κατηγορούμενοι ως συνένοχοι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Συνεχίστε κ. Ρούση.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Λέω ότι η φύση των διωκτικών Αρχών, η ιστορία τους σε αυτό τον τόπο ξέρετε δεν είναι και λαμπρή?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είμαι και μεγαλύτερος και την έχω ζήσει.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Την ξέρετε καλύτερα από εμένα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μόνο που οι αξιολογήσεις μας μπορεί να διαφέρουν.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Λέτε ότι έχουν λαμπρή ιστορία; Εσείς, τόσο ευφυής άνθρωπος;!
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είμαι ευφυής.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Δυο – τρεις μέρες που σας παρακολουθώ μου δείχνετε ότι καταλαβαίνετε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εκείνοι που καταλαβαίνουν δεν το δείχνουν.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Έλεγα λοιπόν ότι όλη τους η ιστορία, η ίδια τους η φύση ως κατασταλτικού μηχανισμού του κράτους και το γεγονός ότι συνεργάστηκαν με ξένες υπηρεσίες, δημιουργεί εύλογα ερωτηματικά για το κατά πόσο δεν υιοθέτησαν τόσο την αντίληψη περί τρομοκρατίας αυτών των υπηρεσιών, όσο και τις μεθόδους της.
Σας διαβάζω δυο γραμμές από τα «ΝΕΑ› που λέει το εξής: «Χρησιμοποίησαν εξαγορές, δελεασμό ή ακόμη και εκβιασμό αυτές οι υπηρεσίες›. Τα «ΝΕΑ› το γράφουν, δεν το λέω εγώ και μάλιστα με λένε «Με βάση πηγές των Αρχών ασφαλείας του τόπου μας›.
Επίσης είναι γνωστή η αντίληψη των ΗΠΑ για την τρομοκρατία. «Πας μη συμφωνών μαζί μας τρομοκράτης›!
Είναι επίσης γνωστό –και αυτό ίσως να μην το ξέρετε- ότι εκδόθηκαν στη Μεγάλη Βρετανία τα απομνημονεύματα του πρώην διευθυντή της Scotland Yard του Πολ Γκόρντον. Μάλιστα υπήρξαν τρομερές πιέσεις για να μην τα δημοσιεύσει. Τι λέει αυτός; «Πολλοί Βρετανοί πολίτες βρίσκονται στις φυλακές, μετά από σκευωρία οργάνων της υπηρεσίας μου›.
Σημαίνει λοιπόν ότι η αντίληψη αυτών των αρχών, των αμερικάνικων, για την τρομοκρατία και το ότι η άλλη υπηρεσία με την οποία συνεργάστηκαν χρησιμοποιεί την σκευωρία κατά κόρον, μου αφήνει πολλά ερωτηματικά εμένα κατά πόσον και οι ελληνικές Αρχές δεν υιοθέτησαν μια τέτοια αντίληψη των πραγμάτων.
Τα ερωτηματικά αυτά τείνουν να γίνουν βεβαιότητα όταν ο κ. Λοβέρδος στη Βουλή όταν υπογραφόταν η σύμβαση για την χρηματοδότηση των τρομοκρατικών οργανώσεων είπε ότι δυστυχώς σήμερα στον κόσμο το τι είναι τρομοκρατία το ορίζει ο ισχυρός. Αυτό τι σημαίνει; Μπορεί να διαφωνείτε. Σημαίνει ότι η ελληνική Κυβέρνηση το υιοθετεί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ επειδή είμαι της ιστορικής σχολής του δικαίου πιστεύω ότι το δίκαιο πηγάζει από τη βάση και μετά το βρίσκει έτοιμο ο νομοθέτης και το θεσμοθετεί, αλλά δεν πειράζει, τι να κάνουμε. Εσείς μπορείτε να το δέχεστε έτσι.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Εγώ λέω τι είπε ο Υφυπουργός Εξωτερικών της χώρας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο δε Πλάτωνας το αφήνει αμφίβολο.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Από τον Πλάτωνα κατεβήκαμε στον Λοβέρδο. Κατάντια αλλά τι να κάνουμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι σας παρακαλώ.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Από Πλάτωνα στον Λοβέρδο είναι κατάντια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι, δεν επιτρέπεται.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Τον ισοπεδώνουμε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ισοπεδώνετε, αλλά δεν θέλω να κάνουμε τέτοια?
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Λέει λοιπόν, περί είκοσι χρόνια οι αρχές περί Ποινικού Δικαίου, λέει ο Υφυπουργός Εξωτερικών της χώρας μας, θα έθεταν στην άκρη ένα τέτοιο κείμενο, ως επικίνδυνο. Αναφέρεται στο κείμενο περί χρηματοδότησης τρομοκρατικών οργανώσεων. Δυστυχώς όμως θα πρέπει να το δεχθούμε, διότι σήμερα το τι είναι τρομοκρατία, το ορίζει ο ισχυρός.
Αυτό σημαίνει τι; Ότι οι ελληνικές αρχές αποδέχονται τον ορισμό περί τρομοκρατίας των Ηνωμένων Πολιτειών, στις οποίες όπως γνωρίζετε ισχύει το «πάτριο τακτ› τα βασανιστήρια κλπ, κλπ, και ότι διερωτώμαι εγώ αν δεν αποδέχθηκαν και τις ίδιες μεθόδους των αμερικάνων ή των βρετανών.
Τώρα όσον αφορά πιο συγκεκριμένα τον Γιάννη Σερίφη. Εδώ δεν ξέρω εάν έχετε διαβάσει ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλιαράκι, πραγματικά αξίζει να το διαβάσετε, εγώ δηλαδή αν ήμουν δικαστής σε μια τέτοια δίκη θα το διάβαζα, του Τόνι Νέγκρι. Ο Τόνι Νέγκρι κατηγορήθηκε ως αρχηγός των Ερυθρών Ταξιαρχιών και έβγαλε ένα μικρό βιβλιαράκι «η ζωή μου από το άλφα ως το ωμέγα›.
Δυο πράγματα λέει εκεί. Το πρώτο είναι, ότι η νομική κατοχύρωση της κατάδοσης μέσω των μεταμεληθέντων οδήγησε στο να μπουν στη φυλακή και να κατηγορηθούν άνθρωποι που ήταν αθώοι, πράγμα που αποδείχθηκε εκ των υστέρων.
Και δεύτερο πράγμα που λέει και είναι περίεργο που είναι και η ίδια ορολογία, «παππούδες› , «αρχηγοί›, στα ιταλικά ψάχνανε τον grand de veccio και μόλις το διάβασα αυτό θυμήθηκα τον Γιωτόπουλο. Τι λέει λοιπόν εδώ;
Τι λέει λοιπόν ο Νέγκρι. Λέει λοιπόν ότι πέρα απ’ αυτό από το σύστημα της κατάδοσης που έχωσε αθώους μέσα, λέει ότι τους ήταν αδιανόητο στις αρχές, να φανταστούν ότι νέοι άνθρωποι στην πλειοψηφία τους, κάνανε τις πράξεις που κάνανε, χωρίς καθοδήγηση. Και γι’ αυτό με ενοχοποιήσανε εμέ. Δεν θέλω να σας διαβάζω, ούτε να σας κουράζω τα αποσπάσματα. Το θέμα είναι γιατί να βρίσκεται εδώ ο Γιάννης Σερίφης; ¶λλοι εύλογα, άλλοι με δόλο λένε, δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά, υπάρχουν και ορισμένοι που το λένε με δόλο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εμείς θέλουμε να δούμε την φωτιά για να πούμε ένοχο.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Όχι τι θέλουμε να δούμε εμείς, ποιος έστησε τον καπνό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εμένα δεν μου φτάνει ο καπνός, αν δεν δω την φωτιά, για να πω ένοχος.
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Εγώ να σας πω όμως ποιος έστησε τον καπνό, γιατί θα σας βοηθήσω και ως προς την φωτιά. Τον καπνό τον έστησαν εκείνοι, που θέλουν να τελειώνουν όχι μόνο με την τρομοκρατία, αλλά με κάθε μορφή αντίστασης στην υπάρχουσα τάξη πραγμάτων.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό είναι δικό σας?
Γ. ΡΟΥΣΗΣ: Δικό μου είναι βέβαια. Και απ’ αυτή την άποψη η συμπαράσταση στο Σερίφη για με έχει και ένα χαρακτήρα αυτοπροστασίας. Γιατί θέλω να συνεχίσω να αντιστέκομαι και αν άνθρωποι που είναι αθώοι, βγουν ένοχοι, αυτό είναι και ένα προοίμιο για το τι μέλλει γενέσθαι στο μέλλον. Και πολύ φοβάμαι ότι ο Σερίφης είναι τεστ ανοχής της κοινωνίας και της κοινής γνώμης.
Και γιατί διαλέξαμε τον Σερίφη τώρα και όχι κάποιον άλλον; Διότι μέχρι τώρα, ενοχοποιούσαμε συνέχεια στις διάφορες λίστες, ανένταχτους αριστερούς της εποχής του πολυτεχνείου και να σας πω όλοι αυτοί σε ένα βαθμό πρέπει να ευγνωμονούν και τον Σάββα, γιατί εάν δεν είχε σκάσει η μπόμπα στα χέρια του, μπορεί να βρίσκονταν αυτοί εδώ σήμερα. Αν δεν είχε συμβεί το γνωστό περιστατικό στο Πειραιά, μπορεί να βρίσκονταν αυτοί στη θέση του.
Το γεγονός ότι βρίσκεται ο Σερίφης. Εδώ εάν δεν βρισκόταν κατηγορούμενοι εδώ, εάν δεν βρίσκονταν τούτοι κατηγορούμενοι εδώ, θα βρισκόταν όλοι όλο αυτό το διάστημα ήταν σε λίστες που δεν είχαν καμία σχέση με την 17Ν.
Αν και κ. Πέτσο εσάς κανονικά δεν έπρεπε να σας απαντάω, γιατί τηλεοπτικά, πράγμα που κάνατε και στη δίκη, με κατηγορήσατε ότι οπλίζω το χέρι της 17Ν. Το θυμήθηκα τώρα που τον είδα. Τον θυμόσαστε έτσι; Και αυτά είναι απαράδεκτα, ειδικά όταν ήσαστε πολιτική αγωγή.
